PL178706B1

PL178706B1 - Urządzenie do ochrony roślin

Info

Publication number: PL178706B1
Application number: PL95318216A
Authority: PL
Inventors: Göran Henningsson; Hans Andersson
Original assignee: Svensson Ludvig Int
Priority date: 1994-07-18
Filing date: 1995-07-14
Publication date: 2000-06-30
Also published as: DE69516874T2; SE9402522L; IL114590A0; KR100362037B1; AU700617B2; MX9700402A; US5992088A; JPH10502817A; CN1090894C; DE69516874D1; SE503105C2; EP0771140B1; JP3965211B2; CA2195104C; IL114590A; RU2142698C1; BR9508719A; CN1153452A; EP0771140A1; PL318216A1

Abstract

1 . Urzadzenie do ochrony roslin zawie- rajace rame nosna zlozona z podluznych i poprzecznych elementów nosnych, we- wnatrz której jest umieszczona co najmniej jedna zwijana i rozwijana wodoodporna kurtyna do ochrony roslin, która jest za- wieszona na lacznikach na linkach nosnych przymocowanych do podluznego elementu nosnego ramy nosnej, znamienne tym, ze kurtyna (16) jest podtrzymywana na znacznej czesci swojej dlugosci przez ru- chome zespoly nosne (9) ustawione w za- sadniczo równoleglych rzedach biegnacych wzdluz kurtyny (16) w poprzek linek no- snych (30), przy czym w rozwinietej kur- tynie (16) pomiedzy zespolami nosnymi (9) sa utworzone kanaly (36). FIG. 1 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do ochrony roślin w postaci urządzenia rozciąganego nad uprawą i zabezpieczającego przed wpływem warunków pogodowych.

Znane dotychczas szklarnie są zazwyczaj pomieszczeniami oszklonymi, to jest szkieletami z elementów stalowych z zamontowanymi z boków i na dachu szybami. Wadą szklarni tego typu jest wysoki koszt ich budowy, za wysoka temperatura wewnątrz w dni słoneczne, co wymaga stosowania instalacji regulujących temperaturę, bardzo słaba izolacja termiczna, co oznacza konieczność ich ogrzewania zimą, skraplanie się wody wewnątrz szklarni, niemożliwość zastosowania w środku na dużą skalę prac zmechanizowanych, etc. W ostatnich latach rośnie liczba przypadków stosowania zwijanych kurtyn szklarniowych montowanych w formie siodła pod dachami szklarni. Kurtyny szklarniowe można używać do regulowania w pewnym zakresie intensywności dopływu światła oraz warunków termicznych i wilgotnościowych.

Ze stanu techniki znane jest urządzenie do ochrony roślin zawierające ramę nośną złożoną z podłużnych i poprzecznych elementów nośnych, wewnątrz której jest umieszczona co najmniej jedna zwijana i rozwijana wodoodporna kurtyna do ochrony roślin, którąjest zawieszona na łącznikach na linkach nośnych przymocowanych do podłużnego elementu nośnego ramy nośnej.

Przykładowo, holenderski opis patentowy nr 9200389 ujawnia zespół nośny w postaci haka włożonego w otwór w kurtynie i na którym kurtyna jest zawieszona. Otwór jest mniejszy niż hak, który jest wkładany od spodu kurtyny, przez otwór i jest mocowany do liny nośnej.

Z amerykańskiego opisu patentowego nr 5,265,373 znana jest instalacja do uprawy roślin, w której skład wchodzi konstrukcja słupowa połączona u góry strukturą tworzącą otwarte poziome lub nieco pochylone ramki, na których montuje się składane kurtyny do ochrony roślin tak, że kurtyna osłaniająca może pokryć cały obszar ramy albo pozostawić go otwartym. W razie konieczności ochrony roślin przed mrozem, kurtynę osłaniającą można

178 706 odłączyć od linek regulacyjnych i w tym samym obszarze ramy dołączyć do nich inną kurtynę. Jeżeli kurtyna osłaniająca jest perforowana, to nie może zbierać się na niej woda, ale jeśli kurtyny mają służyć do ochrony przed mrozem, to muszą być wodoodporne. W instalacji tej występują problemy związane z odprowadzaniem wody oraz zapewnieniem odpowiedniej wytrzymałości cienldej konstrukcji nośnej na ciężar śniegu.

Urządzenie według wynalazku charakteryzuje się tym, że kurtyna jest podtrzymywana na znacznej części swojej długości przez ruchome zespoły nośne ustawione w zasadniczo równoległych rzędach biegnących wzdłuż kurtyny w poprzek linek nośnych, przy czym w rozwiniętej kurtynie pomiędzy zespołami nośnymi są utworzone kanały.

Korzystnie co najmniej jeden z zespołów nośnych jest oddzielony elementami dystansowymi o mniejszej długości niż szerokość mających kształt łuku kanałów w rozwiniętej kurtynie.

Korzystnie zespoły nośne zawierają linki naprężające regulowane względem kurtyny i naprężane w poprzek linek nośnych pomiędzy poprzecznymi elementami nośnymi ramy nośnej.

W innym przykładzie wykonania zespoły nośne zawierają pręty swobodnie zawieszone na linkach nośnych w ramie nośnej, do których są przymocowane górne części składające kurtyn.

Korzystnie końce linek naprężających są wyposażone w elementy zmniejszające tarcie, korzystnie w postaci suwaków poruszających się w prowadnicach umieszczonych wzdłuż elementu nośnego ramy nośnej.

Korzystnie linki naprężające są umieszczone w kurtynie. Linki naprężające mogą być usytuowane w górnych częściach składających kurtyny lub w dolnych częściach składających kurtyny. Linki naprężające mogą być również usytuowane asymetrycznie względem górnych części składających.

W innym przykładzie wykonania linki naprężające są oddzielone od kurtyny oraz są zamocowane do łączników pokrywających co najmniej część górnej części składającej kurtyny i stanowiących integralny element kurtyny.

Łączniki są umieszczone na przecięciach linek nośnych z linkami naprężającymi.

Korzystnie łączniki mają postać zacisków, w których znajdują się zagłębienia do mocowania linek naprężających. Korzystnie zaciski zawierają wsporniki.

Korzystnie jedna z podłużnych krawędzi bocznych kurtyny jest przymocowana do jednego z podłużnych elementów nośnych ramy nośnej oraz przeciwległa krawędź boczna kurtyny jest przymocowana do nośnika, który jest . połączony z mechanizmem napędowym zawierającym linki nośne i kółka liniowe.

Korzystnie poniżej kurtyny i wzdłuż drugiego podłużnego elementu nośnego ramy nośnej, biegnie stacjonarna rynna ściekowa, przy czym rozwinięta kurtyna tworzy wraz z rynną ściekową spustowy otwór wentylacyjny.

Korzystnie element dystansowy składa się z liny pętlowej, w której skład wchodzi ciągły szereg pętli oddalonych od siebie na odległość odpowiadającą odległości pomiędzy górnymi częściami składającymi kurtyny kiedy tworzą one kanały pomiędzy nimi.

Korzystnie kurtyna składa się z giętkich pasków połączonych ze sobą linkami tworzącymi ramę z przędzy.

Korzystnie kurtyna jest z wodoodpornego laminatu.

Korzystnie kurtyna jest przykryta warstwą wodoodporną tworzącą na co najmniej jednej stronie, laminat.

Korzystnie niektóre z giętkich pasków kurtyny są uzupełnione podłużnymi linkami naprężającymi lub wzmacniającymi, przy czym paski pokrywają odpowiednią linkę naprężającą lub wzmacniającą po tej stronie, na którąjest nakładany materiał pokrywający.

Korzystnie linki naprężające mają powierzchnię zapobiegającą przywieraniu warstwy powierzchniowej do linek naprężających.

Linki naprężające mogą być również pokryte materiałem zapobiegającym przywieraniu warstwy powierzchniowej do linek naprężających.

Korzystnie wzdłuż lub w poprzek kurtyny biegną elektryczne przewody oporowe, które są połączone ze źródłem prądu elektrycznego, przy czym, korzystnie elektryczne przewody

178 706

5, oporowe są umieszczone w obszarach leżących wokół mającej kształt łuku, pośredniej części kurtyny.

Rozwiązanie według wynalazku zapewnia urządzenie do ochrony roślin zawierające wodoodporną, składaną kurtynę ochronną, która jest zasadniczo przezroczysta dla światła słonecznego oraz może, dzięki siłom kapilarnym, wiązać na swojej spodniej stronie skroploną wodę. Kurtynę można naciągać w stopniu wystarczającym do uniemożliwienia powstawania kieszeni wodnych i jest ona tak skonstruowana, że wyeliminowano możliwość jej obciążenia śniegiem.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania jest przedstawiony na rysunku na którym fig. 1 przedstawia urządzenie do ochrony roślin z kurtynami ochronnymi według wynalazku, w położeniu częściowo otwartym i częściowo zamkniętym, w rzucie perspektywicznym; fig. 2 -, siatkę kurtyny plecionej przed jej połączeniem techniką laminowania z powłoką z tworzywa sztucznego, schematycznie, w powiększeniu; fig. 3 - kurtynę według fig. 2, po laminowaniu, w przekroju poprzecznym; fig. 4a, 4b i 4c - trzy alternatywne przykłady wykonania siatki kurtyny plecionej przed laminowaniem, schematycznie, w powiększeniu; fig. 5 ramę urządzenia ochronnego z fig. 1 z kurtyną ochronną w położeniu rozwiniętym, w widoku z góry; fig. 6 - ramę z fig. 5 w przekroju płaszczyzną VI-VI; fig. 7 - część urządzenia ochronnego z fig. 5 z kurtyną w położeniu zwiniętym, w przekroju poprzecznym; fig. 8 - ramę z fig. 5 w przekroju płaszczyzną VIII-VIII; fig. 9 - część urządzenia ochronnego w drugim przykładzie wykonania według wynalazku z kurtyną w położeniu rozłożonym, w przekroju poprzecznym; fig. 10 urządzenie z kurtyną w położeniu schowanym, w przekroju analogicznym do pokazanego na fig. 9; fig. 11 - część urządzenia ochronnego w trzecim przykładzie wykonania z asymetrycznie rozciągniętą kurtyną, w przekroju poprzecznym; fig. 12 - urządzenie z fig. 1, w przekroju płaszczyzną XII-XII, w powiększeniu; fig. 13 - alternatywny łącznik, w rzucie od czoła; fig. 14 - łącznik z fig. 13, w przekroju płaszczyznąXIV-XIV; fig. 15 element dystansowy w przekroju; fig. 16 - urządzenie z fig. 1 w przekroju płaszczyzną XVIXVI; fig. 17 - czwarty przykład wykonania urządzenia do ochrony roślin według wynalazku, z siodłowym dachem i kurtynami ochronnymi w położeniu schowanym, w rzucie perspektywicznym; fig. 18 - piąty przykład wykonania urządzenia według wynalazku, w przekroju.

Na fig. 1 pokazano urządzenie do ochrony roślin 10, w którego skład wchodzi wiele rozmieszczonych w pewnej odległości od siebie w rządkach słupków 11, na których jest osadzona rama nośna 12 złożona z podłużnych i poprzecznych elementów nośnych 13, 14. Rama nośna 12 tworzy liczne prostokątne obszary 15, w których jest rozwijana co najmniej jedna składana, wodoodporna kurtyna 16 do ochrony roślin z położenia złożonego (pokazanego w obszarze 15b) do położenia pokrywającego cały obszar 15a.

Pokazana na fig. 2 i 3 kurtyna 16 składa się z dużej liczby małych pasków 17 połączonych ze sobą tekstylnymi linkami tworzącymi ramę 18 z przędzy wytwarzaną techniką tkania. Krawędzie pasków 17 znajdują się bardzo blisko siebie, oddzielone tylko cienkimi linkami z przędzy tak, że tworzą w zasadzie ciągłą powierzchnię. Na rysunkach, dla pokazania budowy siatki, odległości pomiędzy paskami 17 specjalnie powiększono. W celu możliwie silnego połączenia pasków 17, ramy z przędzy mają postać podłużnych linek łączących 19 oraz poprzecznych linek ustalających 20 i 21, umieszczonych po obu stronach . pasków 17.

Dla nadania kurtynie 16 odporności na siły wywołane zjawiskami pogodowymi i wiatrem, a także zapobiegnięcia występowaniu niepożądanych fałd wstrzymujących odprowadzanie wody, trzeba ją naciągnąć w obszarze 15. W tym celu w pasku 17 znajdują się dodatkowo linki naprężające 22, rozmieszczone w równych odstępach, na przykład 30-40 cm, których szerokość jest równa lub mniejsza od szerokości paska 17a tak, że pokrywa ona linki naprężające 22 z jednej strony kurtyny 16.

Wytworzoną w ten sposób kurtynę 16 pokrywa się następnie z jednej strony warstwą powierzchniową 23 z odpowiedniego tworzywa sztucznego, korzystnie, z tego samego typu materiału, z jakiego jest materiał przędzy kurtyny 16, i ewentualnie również pasków 17. Stwierdzono , że odpowiednią do tego celu grupą materiałów są tworzy wa poliolefinowe, na przykład polietylen i polipropylen. Warstwę tworzywa sztucznego lub laminat wytwarza się wtłaczając zmiękczone tworzywo sztuczne w kurtynę 16 w obszarze wtłaczania pomiędzy

178 706 dwiema rolkami tak, że górna powierzchnia jest gładka i wodoodporna, a dolna zachowuje w pewnym stopniu charakter tkaniny. Zadaniem pasków 17 jest zapobieganie wtłaczaniu linek naprężających 22 w materiał z tworzywa sztucznego tak, żeby można je było przesuwać podłużnie przy równoczesnym silnym przymocowaniu do tworzywa sztucznego pozostałej części ramy 18 utkanej z pasków 17, przy czym zarówno rama 18, jak i w pewnym stopniu paski 17 stanowią wzmocnienie laminatu.

Kurtyna 16 nie musi być wyplatana, ale można ją utkać z pasków 17 zarówno w kierunku osnowy, jak i wątku według fig. 4a. Innym przykładem wykonania siatki kurtyny 16 fig. 4b- jest wykonanie z pasków 17 tylko osnowy, a wątku z linek tekstylnych 25. Według trzeciego przykładu wykonania - fig. 4c - osnowa jest wykonana z pasków 17, ewentualnie naprężonych za pomocą linek wzmacniających 24, natomiast wątek jest wykonany z linek tekstylnych 25 w postaci skręconych dwóch lub czterech wiązań częściowych, jak pokazano na fig. 4c. Następnie tkaną kurtynę 16 laminuje się w opisany powyżej sposób z warstwą powierzchniową 23 z tworzywa sztucznego. Również w tym przypadku wplata się w kurtynę 16, która jest chroniona z jednej lub z obu stron paskami 17, linki naprężające 22 tak, że linki naprężające 22 można swobodnie przesuwać w kierunku podłużnym również po ich pokryciu tworzywem sztucznym.

Linki naprężające 22 można również pokryć materiałem zapobiegającym przymocowaniu do nich warstwy powierzchniowej podczas laminowania. Mogą one również być w całości wykonane z takiego materiału jak, na przykład, Teflon.

Wybór pasków 17 na kurtynę 16 jest podyktowany wieloma różnymi wymogami, a mianowicie czy mają być słabymi emiterami, czy mogą być przezroczyste, półprzezroczyste czy nieprzezroczyste, głównie dla promieni nadfioletowych lub w jakiś inny szczególny sposób. Można zażądać, żeby materiał na paski 17 był, na przykład, ognioodporny.

Jeżeli kurtyna 16 ma zapobiegać skraplaniu wody, to jej spodnia powierzchnia musi być włóknista, na przykład musi mieć wspomniane powyżej właściwości tekstylne, co umożliwia wchłanianie wody i jej transport na zasadzie zjawiska kapilarnego. W razie konieczności pokrycia obu stron kurtyny 16 warstwami wodoodpornymi, wodę ze skroplin można wiązać, na przykład, za pomocą powłoki z tkaniny kłaczkowej. Innym sposobem zapobiegania lub zmniejszania w każdej sytuacji kapania skroplonej wody jest dodanie do polimeru środka chemicznego zmniejszającego napięcie powierzchniowe.

W pierwszym przykładzie wykonania pokazanym na fig. 5, 6 i 7, linki naprężające 22 stanowią integralne elementy kurtyny 16, gdzie pełnią podwójną funkcję linek naprężających i linek wzmacniających. Linki naprężające 22 są swobodne na obu końcach, z których każdy jest przymocowany do elementu zmniejszającego tarcie w postaci suwaka 26 toczącego się po prowadnicy 27 przymocowanej do poprzecznego elementu nośnego 14. Suwaki 26 są zaopatrzone w zespół naprężający 28 umożliwiający naprężanie linek naprężających 22 pomiędzy elementami nośnymi 14. Części te stanowią razem zespół nośny 9.

Kurtyna 16, z odstępem 40-60 cm pomiędzy linkami naprężającymi 22, jest utrzymywana za pomocą łączników 29 na linkach nośnych 30 rozmieszczonych w poprzek linek naprężających 22. Linki nośne 30 są przymocowane do podłużnego elementu nośnego 13a na nieco wyższym poziomie niż linki naprężające 22. W tym przykładzie wykonania, łączniki 29 zawierają haczyki 29a przymocowane do kurtyn 16 tak, że zaciskają się pod linkami naprężającymi 22, co oznacza, że są silnie przymocowane do kurtyn 16, ale zachowują możliwość poruszania się względem nich w swoim kierunku podłużnym. Takie połączenie oznacza również, że kurtyna 16 jest podzielona na stacjonarne górne części składające 31 wzdłuż linek naprężających 22, natomiast kurtyna pomiędzy linkami naprężającymi 22 tworzy bardziej miękkie fałdy w swoich dolnych częściach 32.

Manewrowanie kurtyną 16 odbywa się za pomocą nośnika 33, który za pośrednictwem ślizgacza 34 jest osadzony na linkach nośnych 30 i który przemieszcza się w prowadnicy 27 za pośrednictwem linki wzmacniającej 22a i suwaków 26a na jego obu końcach. Za pomocą licznych pociągowych linek bez końca 35 rozmieszczonych w odległości, na przykład 2-3 metrów, i biegnących po kółkach linowych 38 osadzonych na zewnętrznym elemencie nośnym 13 a, nośniki 33 można przemieszczać wzdłuż prowadnic 27 pomiędzy elementami

178 706 nośnymi, co umożliwia rozwijanie kurtyn 16 z ich położeń zwiniętych, pokazanych na fig. 7, obok podłużnego elementu nośnego 13a, do ich położeń rozwiniętych, w których nośniki znajdują się na przeciwległym elemencie nośnym 13a lub 13b w tym samym obszarze 15 ramy, jak widać na fig. 6. Zewnętrzny podłużny element nośny 13a służy do mocowania linek nośnych 30, natomiast wewnętrzny podłużny element nośny 13b służy jako element mocujący 39 dla jednej z krawędzi końcowych 16a kurtyny 16, jak widać na fig. 12. Manewrowanie kurtyną 16 można zrealizować za pomocą silnika, nie pokazanego, który napędza jedno z kółek linowych 38. Oczywiście, możliwe jest sprzęganie kilku kurtyn 16 ze sobą w różnych obszarach 15 ramy i równoczesne manewrowanie nimi wszystkimi.

Bok belki nośnej 13b znajdujący się dalej od elementu mocującego 39 ma postać kołnierza 40 w kształcie litery L, na którego swobodnym końcu znajduje się inny element mocujący 41 dla rynny ściekowej 42, której drugi koniec jest osadzony w podporach 43 przymocowanych do belki nośnej 13b. W wielu sytuacjach należy zapewnić możliwość wentylowania obszaru pod kurtynami 16, również podczas deszczu, i w tym celu kurtyny 16 można otwierać na szerokość nieco mniejszą od szerokości rynny ściekowej 42, zapewniając w ten sposób odpowiedni otwór do wentylacji drenażowej.

Jak pokazano na fig. 12, w położeniu rozłożonym, końcowa część kurtyny 16 na nośniku zamyka się na kątowej części 44 kołnierza 40 w kształcie litery L, a zatem zachodzi na zakładkę na rynnę ściekową 42.

W pokazanym przykładzie wykonania, rozłożona kurtyna 16 nie tworzy płaszczyzny, ale raczej podłużne kanały 36, których szczyty leżą na poziomie linek naprężających 22 a dna pomiędzy nimi. Do uzyskiwania kanałów 36 o specyficznych profilach służą elastyczne elementy dystansowe 37 pomiędzy szczytami kanałów 36, mające mniejszą długość niż szerokości kanałów 36 mających kształt łuków. Zatem elementy dystansowe 37 ograniczają rozłożenie kurtyny 16 tak, że kurtyny 16 tworzą kanały 36 pomiędzy linkami naprężającymi 22. Zaletą takiego rozwiązania w porównaniu z powierzchnią płaską jest możliwość regulacji spływu wody w specyficzny sposób, podczas gdy na większych płaskich powierzchniach łatwo powstają kieszenie wodne, które mogą powiększyć się do takiego stopnia, że doprowadza to do zapadnięcia się kurtyny 16 lub całego urządzenia ochronnego. Kanały . według wynalazku są podparte w zasadzie na całej swojej długości i wiszą na linkach nośnych 30 w odstępach c-c około 30-40 cm, co oznacza, że kieszenie wodne nie mogą powstać nawet podczas najbardziej intensywnych deszczów. Odpowiednimi elementami dystansowymi 37 są linki, wstążki, lub podobne elementy, złożone, na przykład, z tak zwanej liny pędowej, patrz fig. 15, stanowiącej linę z ciągłym szeregiem plecionych pętelek 51 rozmieszczonych w równych odstępach od siebie, odpowiadających odległości pomiędzy linkami naprężającymi 22. Pętelki 51 są nasunięte na łączniki 29, co wyznacza odległości pomiędzy kanałami.

Umieszczenie linek naprężających 22 równolegle do siebie oraz w stosunkowo niewielkich odległościach od siebie, na przykład 40-50 cm, oraz ich silne naprężenie pomiędzy elementami nośnymi 14, oznacza, że kurtynę 16 w położeniu rozłożonym można podczas suchej pogody całkowicie naprężyć do stanu płaskiego, to jest, bez obecności elementów dystansowych 37 i przy formowaniu się kanału 36 tylko w przypadku obciążenia wodą podczas opadów atmosferycznych.

Linki naprężające 22 nie muszą być przymocowane do szczytów kanałów 36, jak pokazano w poprzednim przykładzie wykonania, ale można je przymocować do dna kanałów 36, jak pokazano w drugim i trzecim przykładzie wykonania na fig. 9, 10 i 11, to jest bezpośrednio . pomiędzy górnymi częściami składającymi 31 toru kurtyny 16; w takim przypadku prowadnica 27 znajduje się na poziomie dolnym. Linki wzmacniające 22a, które rozprowadzają obciążenie na elementy mocujące na większej odległości, znajdują się w górnych częściach składających 31. Przyczyną umieszczania linek naprężających 22 w dnach kanałów, a nie w górnych częściach składających 31, jest możliwość lepszego naprężenia den kanałów 36, a zatem zapobieganie powstawaniu w kanałach 36 fałd. Ponadto nie są konieczne elementy dystansowe 37, ponieważ w położeniu naprężonym kurtyny 16 tworzą się w niej naturalne kanały 36.

178 706

Linki naprężające 22 mogą również biec asymetrycznie względem górnych części składających 31, jak widać na fig. 11, co umożliwia zmniejszenie szerokości pakietu złożonej kurtyny 16 w porównaniu z poprzednim przykładem wykonania. Istnieje również możliwość umieszczenia linek naprężających 22 zarówno w górnych częściach składających 31 jak i pomiędzy nimi.

Łączniki 29 mogą mieć różne kształty, na przykład haczyków 29a, mocowanych do kurtyny 16 ręcznie lub, jak widać na fig. 13 i 14, zacisków 29b z odpowiedniego tworzywa sztucznego. Przekrój poprzeczny zacisków 29b w obszarze pomiędzy' trzonkami 45, na których można umieszczać kurtynę 16 ze znajdującą się w niej linką naprężającą 22 lub linką wzmacniającą 22a, może mieć - kształt litery U. W otwór znajdujący się w trzonkach 45 i kurtynie 16 wkłada się dwa nity lub nit podwójny 46. Samo zakotwiczenie potrzebne do silnego trzymania kurtyny 16 można uzyskać wielu sposobami. W pokazanym przykładzie wykonania nacisk na trzonek 45 uzyskuje się za pomocą kleszczy (nie pokazanych), przy czym doprowadzając ciepło można równocześnie spłaszczać końce nitów tak, że tworzy się łby nitów. W wewnętrznych powierzchniach trzonków 45 przeciwległych do linek naprężających 22 formuje się zagłębienie 47, na tyle duże, iż linka naprężająca 22 może swobodnie przesuwać się wzdłuż niego. Kurtyna 16 jest dociśnięta w kanale do szczeliny pomiędzy trzonkami 45. Linka naprężająca 22 może stanowić integralną część kurtyny 16 albo też może być luźna i, na przykład, może już być naprężona pomiędzy elementami nośnymi przed umieszczeniem kurtyny 16 na linkach naprężających 22 i jej przymocowaniem do nich za pomocą łączników 29.

W górnej części zacisku 29b jest uformowany haczyk 48 z szerszą częścią 49 na wolnym końcu haczyka 48, którą można wkładać w odpowiednio ukształtowane zagłębienie tak, że haczyk 48 jest zabezpieczony przed możliwością wypadnięcia ze swojego położenia. Haczyk 48 jest zaczepiony na lince nośnej 30 i zabezpieczony przed odczepieniem. W strefie przejściowej pomiędzy zaciskiem . 29b a haczykiem 48, zacisk 29b ma szyjkę 50, na której można osadzać pętelki 51 elementu dystansowego 37.

Rama nośna 12 jest specjalnie lekko pochylona, na przykład o 2 stopnie, w kierunku długości elementu nośnego tak, że kanały 36 kurtyn 16 biegną również w tym samym stopniu pochyło, co umożliwia uzyskanie dobrego odprowadzenia wody. Na dolnych końcach kanałów 36 wzdłuż poprzecznego elementu nośnego 14 znajdują się rynny ściekowe 52 transportujące wodę do rur drenażowych (nie pokazanych).

Jak widać na fig. 17, wynalazek nie ogranicza się wyłącznie do urządzeń do ochrony roślin z płaskimi dachami, ale można go również stosować do dachów siodłowych. W tym czwartym przykładzie wykonania urządzenia według wynalazku każdy obszar 15 ramy stanowi jedną część skośnego dachu siodłowego, natomiast górna rama wiązarów dachu dwuspadowego odpowiada poprzecznemu elementowi nośnemu 14 i głównemu prętowi podłużnego elementu nośnego 13. Zatem linki naprężające 22 są naprężone pomiędzy górnymi ramami a linkami nośnymi 30 biegnąc wzdłuż pochyłości dachu siodłowego. W taki sam sposób jak w przykładzie wykonania pokazanym na fig. 6, tor kurtyny 16 napręża się nieprzerwanie od pierwszego pręta głównego 13a do grzbietu dachu, odpowiadającemu elementowi nośnemu 13b, a tym samym belce dachowej, która, jest również elementem nośnym 13b, oraz aż do następnego grzbietu dachu 13b, etc, do ostatniego pręta głównego 13a. Możliwe są urządzenia do ochrony roślin o całkowitej długości do 100 metrów, a nawet większej. Istnieje możliwość równoczesnego manewrowania wszystkimi kurtynami 16 w każdym obszarze ramowym, oraz ich rozwijanie lub zwijanie w jednym etapie roboczym.

W przykładzie pokazanym na fig. 17, kurtynę 16 napręża się tak, żeby była w zasadzie płaska, ponieważ linki naprężające są zorientowane poprzecznie do kierunku spływu i nie jest potrzebne żadne formowanie kanałów. Doliny w kanałach pomiędzy dwoma obszarami 15 ram pochylają się ku sobie, to jest, element nośny działający jak belki dachowe 13b powinien lekko pochylić się tak, żeby znajdująca się w kanałach woda miała możliwość spłynięcia.

W przypadku śniegu, ciepło, jakie zazwyczaj doprowadza się dla ochrony roślin, powinno stopić śnieg tak, że nie powinien on nagromadzić się grubą warstwą. Natomiast w razie za małej ilości ciepła, w kurtynach 16 można poprowadzić w kierunku podłużnym i/lub po

178 706 przecznym przewody elektryczne podłączone do źródła energii elektrycznej (alternatywnie, do źródła niskiego napięcia) zapewniając ich bezpośrednie ogrzewanie.

W poprzednich przykładach naprężanie kurtyny 16 odbywa się za pomocą zespołu linek naprężających 22, które, za pomocą suwaków 26, łub podobnych elementów, można przemieszczać wzdłuż poprzecznych elementów nośnych 14 ramy nośnej 12. Na fig. 18 pokazano piąty przykład wykonania urządzenia według wynalazku, w którym linki naprężające 22 zastąpiono prętami 54, które są przymocowane do górnej części składającej kurtyny 16 albo w inny sposób z nią połączone. Zadaniem prętów 54 jest trzymanie kurtyny 16 w stanie naprężonym na jej całej długości pomiędzy poprzecznymi elementami nośnymi 14, nie mocując ich samych do nich. Pręty 54 są osadzone za pośrednictwem łączników 29, na przykład za pomocą haczyków 29a, na linkach nośnych 30.

Można również zastosować alternatywne pręty 54 ze sztywnymi elementami łączącymi w podobny sposób jak zaciski 29b na fig. 13 i 14, gdzie pręty 54 stanowią wystające na boki elementy nośne.

178 706

FIG.6

FIG.7

178 706

FIG. 12

11^'

178 706

178 706 <Β

178 706

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do ochrony roślin zawierające ramę nośną złożoną z podłużnych i poprzecznych elementów nośnych, wewnątrz której jest umieszczona co najmniej jedna zwijana i rozwijana wodoodporna kurtyna do ochrony roślin, która jest zawieszona na łącznikach na linkach nośnych przymocowanych do podłużnego elementu nośnego ramy nośnej, znamienne tym, że kurtyna (16) jest podtrzymywana na znacznej części swojej długości przez ruchome zespoły nośne (9) ustawione w zasadniczo równoległych rzędach biegnących wzdłuż kurtyny (16) w poprzek linek nośnych (30), przy czym w rozwiniętej kurtynie (16) pomiędzy zespołami nośnymi (9) są utworzone kanały (36).
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że co najmniej jeden z zespołów nośnych (9) jest oddzielony elementami dystansowymi (37) o mniejszej długości niż szerokość mających kształt łuku kanałów w rozwiniętej kurtynie (16).
3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zespoły nośne (9) zawierają linki naprężające (22) regulowane względem kurtyny (16) i naprężane w poprzek linek nośnych (30) pomiędzy poprzecznymi elementami nośnymi (14) ramy nośnej (12).
4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zespoły nośne (9) zawierają pręty (54) swobodnie zawieszone na linkach nośnych (30) w ramie nośnej (12), do których są przymocowane górne części składające (31) kurtyn (16).
5. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że końce linek naprężających (22) są wyposażone w elementy zmniejszające tarcie, korzystnie w postaci suwaków (26) poruszających się w prowadnicach (27) umieszczonych wzdłuż elementu nośnego (14) ramy nośnej (12).
6. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że linki naprężające (22) są umieszczone w kurtynie (16).
7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że linki naprężające (22) są usytuowane w górnych częściach składających (31) kurtyny (16).
8. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że linki naprężające (22) są usytuowane w dolnych częściach składających (32 ) kurtyny (16).
9. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że linki naprężające (22) są usytuowane asymetrycznie względem górnych części składających (31).
10. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że linki naprężające (22) są oddzielone od kurtyny (16) oraz są zamocowane do łączników (29) pokrywających co najmniej część górnej części składającej (31) kurtyny (16) i stanowiących integralny element kurtyny (16).
11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że łączniki (29) są umieszczone na przecięciach linek nośnych (30) z linkami naprężającymi (22) .
12. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że łączniki (29) mają postać zacisków (29b), w których znajdują się zagłębienia (47) do mocowania linek naprężających (22).
13. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że zaciski (29b) zawierają wsporniki (53).
14. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że jedna z podłużnych krawędzi bocznych kurtyny (16) jest przymocowana do jednego z podłużnych elementów nośnych (13a) ramy nośnej (22) oraz przeciwległa krawędź boczna kurtyny jest przymocowana do nośnika (33), który jest połączony z mechanizmem napędowym zawierającym linki nośne (30) i kółka liniowe (38).
15. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że poniżej kurtyny (16) i wzdłuż drugiego podłużnego elementu nośnego (13b) ramy nośnej (12), biegnie stacjonarna rynna ściekowa (50), przy czym rozwinięta kurtyna (16) tworzy wraz z rynną ściekową (50) spustowy otwór wentylacyjny.

178 706
16. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że element dystansowy (37) składa się z liny pętlowej, w której skład wchodzi ciągły szereg pętli (51) oddalonych od siebie na odległość odpowiadającą odległości pomiędzy górnymi częściami składającymi (31) kurtyny (16) kiedy tworzą one kanały (36) pomiędzy nimi.
17. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że kurtyna (16) składa się z giętkich pasków (17) połączonych ze sobą linkami tworzącymi ramę (18) z przędzy.
18. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że kurtyna (16) jest z wodoodpornego laminatu.
19. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że kurtyna (16) jest przykryta warstwą wodoodporną (23) tworzącą, na co najmniej jednej stronie, laminat.
20. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że niektóre z giętkich pasków (17) kurtyny (16) są uzupełnione podłużnymi linkami naprężającymi (22) lub wzmacniającymi (22a), przy czym paski (17) pokrywają odpowiednią linkę naprężającą (22) lub wzmacniającą (22a) po tej stronie, na którąjest nakładany materiał pokrywający.
21. Urządzenie według zastrz. 20, znamienne tym, że linki naprężające (22) mają powierzchnię zapobiegającą przywieraniu warstwy powierzchniowej (23) do linek naprężających (22) .
22. Urządzenie według zastrz. 20, znamienne tym, że linki naprężające (22) są pokryte materiałem zapobiegającym przywieraniu warstwy powierzchniowej (23) do linek naprężających (22) .
23. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wzdłuż lub w poprzek kurtyny (16) biegną elektryczne przewody oporowe, które są połączone ze źródłem prądu elektrycznego, przy czym, korzystnie elektryczne przewody oporowe są umieszczone w obszarach leżących wokół mającej kształt łuku, pośredniej części kurtyny (16).

* * *