PL178630B1

PL178630B1 - Klatka ustalająca położenie załadowanych do niej pojemników, zwłaszcza butelek

Info

Publication number: PL178630B1
Application number: PL94316011A
Authority: PL
Inventors: Gerald R. Koefelda
Original assignee: Rehrig Pacific Co
Priority date: 1994-02-03
Filing date: 1994-08-03
Publication date: 2000-05-31
Also published as: EP0741661A4; FI963039A0; CN1050814C; CN1145610A; ATE197277T1; HUT75086A; DE69426241D1; EP0741661A1; NO963258D0; HU9602145D0; NO963258L; JPH09511474A; CZ287853B6; US5704482A; EP0741661B1; US5465843A; CZ229796A3; HU219151B; GR3035102T3; PL316011A1

Abstract

1 . Klatka ustalajaca polozenie zaladowa nych do niej pojemników, zwlaszcza butelek, za wierajaca podstawe i konstrukcje scienna stanowiaca calosc z podstawa, przy czym podsta- wa ma powierzchnie górna i powierzchnie dolna, zas powierzchnia górna podstawy zawiera liczne obszary podporowe dla podpierania ukladu poje- mników, a konstrukcja scienna stanowi calosc z podstawa i przechodzi wokól jej obrzeza, i za- wiera sciane dolna usytuowana w sasiedztwie i stanowiaca calosc z podstawa, przy czym ta scia- na dolna ma konstrukcje dwuscienna i zawiera wewnetrzna sciane dolna i zewnetrzna sciane dolna polaczone przez powierzchnie górna, oraz liczne zwezajace sie pylony wystajace w góre od podstawy i poza szczyt wspomnianej sciany do- lnej, które to pylony sa rozstawione wzdluz ob- rzeza podstawy, znamienna tym, ze wewnetrzne powierzchnie (65) pylonów (28, 30, 30a) stanowia calosc z wewnetrzna sciana dolna (60), a zewnetrzne powierzchnie pylonów (28, 30, 30a) stanowia calosc z zewnetrzna sciana dolna (62). P L 178630 B 1 FIG 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest klatka ustalająca położenie załadowanych do niej pojemników, zwłaszcza butelek, przeznaczona do transportowania, magazynowania i ekspozycji butelek.

Butelki, zwłaszcza na łagodne drinki i inne napoje są często magazynowane i transportowane podczas dystrybucji w klatkach lub tacach. Stosowane tu określenie „klatka” lub „taca” obejmuje klatki, tace i podobne pojemniki o konstrukcji mającej dno i obwodowe ściany boczne. Klatki takie mają konfigurację przystosowaną do układania w stos jedna na szczycie drugiej po załadowaniu butelkami i do ustawiania razem po opróżnieniu z butelek. Plastikowe klatki są korzystne pod względem konserwacji przestrzeni magazynowej, a ponadto są wydajne, łatwe w obsłudze i przydatne do ponownego przetworzenia. Dla zminimalizowania przestrzeni magazynowej ustawionych klatek i dla zredukowania kosztów i ciężaru, wiele obecnych klatek wytwarza się z płytką obwodową konstrukcją ściany bocznej. Są one ogólnie określane jako klatki o małej głębokości, w których butelki przenoszą największą część obciążenia klatek ustawionych w stos powyżej. Klatki mające wyższą obwodową ścianę boczną o wysokości równej w przybliżeniu wysokości butelek są nazywane klatkami o „pełnej głębokości”, w których klatki przenoszą przeważającą część obciążenia klatek ustawionych powyżej w stos.

Klatki o małej głębokości są ogólnie mniej kosztowne i lżejsze niż podobnie zbudowane klatki o pełnej głębokości. Tak więc szeroko są stosowane klatki o małej głębokości. W ogólności, klatki o małej głębokości mają zaprojektowane liczne kolumny łączące wzajemnie pasmo górne z podstawą. Przykład tego rodzaju tacy o małej głębokości na puszki jest ujawniony w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5 184 748. Taca ujawniona w tym opisie stanowi tacę ustawczą, co oznacza, że identyczne puste tace mogą być ustawione razem dla oszczędności przestrzeni magazynowej. Jednakże pasmo brzegowe takiej tacy zasłania częściowo ustawione w niej pojemniki.

Inny przykład znanej klatki o małej głębokości na butelki o pojemności jednorazowego użytku jest ujawniony w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5 060 819. Klatka na butelki według tego opisu posiada konstrukcję ściany bocznej o pojedyńczej grubości z pionowymi sąsiednimi panelami, z których naprzemienne są wypiętrzone tak, że ich dolne

178 630 powierzchnie są odsunięte ponad podstawę. Górne i dolne krawędzie ściany bocznej mają zatem konfigurację pofałdowaną tak, że opróżnione tace mogą być ustawione razem, natomiast ściana boczna takiej tacy ma pojedynczą grubość, co powoduje możliwość odgięcia przy nieostrożnym manewrowaniu w dłuższym okresie czasu.

Butelki jednorazowego użytku są ogólnie pakowane przez producentów w pudełka lub inne pojemniki, po kilka butelek do pudełka, dla wysyłki do odbiorców lub dla magazynowania. Pudełka butelek są zwykle ustawiane jedno na szczycie drugiego. Jednym ze sposobów manewrowania pudełkami butelek jest ustawianie pudełek na paletach, które mogą być podnoszone lub przesuwane dookoła za pomocą wózków widłowych. Sposób wzajemnego łączenia kolumn pudełek jest nazywany poprzecznym układaniem w stos i jest często stosowany dla polepszenia stabilności stosu pudełek lub dla ekspozycji przez sprzedającego. Istnieje potrzeba opracowania pudełek na butelki, mających cechy konstrukcyjne ułatwiające manewrowanie ustawionych w stos pionowy i poprzeczny pudełek, zwiększające stabilność ustawionych w stos kolumn takich pudełek i umożliwiające maksymalne uwidocznienie butelek, zwłaszcza przy sprzedaży.

Z opisów patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki o numerach 5097980 i 5105948 jest znana klatka ustalająca położenie załadowanych do niej pojemników, zwłaszcza butelek, zawierająca podstawę i konstrukcję ścienną stanowiącą całość z podstawą, przy czym podstawa ma powierzchnię górną i powierzchnię dolną, zaś powierzchnia górna podstawy zawiera liczne obszary podporowe dla podpierania układu pojemników, a konstrukcja ścienna stanowi całość z podstawą i przechodzi wokół jej obrzeża, i zawiera ścianę dolną usytuowaną w sąsiedztwie i stanowiącą całość z podstawą, przy czym ta ściana dolna ma konstrukcję dwuścienną i zawiera wewnętrzną ścianę dolną i zewnętrzną ścianę dolną połączone przez powierzchnię górną, oraz liczne zwężające się pylony wystające w górę od podstawy i poza szczyt wspomnianej ściany dolnej, które to pylony są rozstawione wzdłuż obrzeża podstawy.

Jeden z problemów towarzyszących takim znanym klatkom ustawczym, w szczególności przeznaczonym na butelki pojedynczego użytku, jest brak wytrzymałości w niektórych pozycjach ustawienia. Tak więc istnieje potrzeba opracowania ustawczej klatki, która jest wystarczająco wytrzymała ale nie zmniejsza uwidocznienia butelek lub pojemników wskutek wzmocnienia konstrukcji klatki.

Ponadto w wielu przypadkach butelki mające tę samą lub podobną pojemność mogą mieć odmiennie zwymiarowane górne części butelek. Istnieje zatem potrzeba opracowania ustawczej klatki, która będzie mogła bezpiecznie mieścić w sobie odmiennie zwymiarowane górne części butelek umieszczonych w podobnej klatce znajdującej się poniżej.

Celem wynalazku jest zatem opracowanie klatki na butelki, mającej małą głębokość, która ma możliwość ustawienia z innymi podobnymi klatkami po opróżnieniu dla oszczędności przestrzeni magazynowej, która jest ustawialna w stos pionowy i poprzeczny z innymi podobnymi klatkami po załadowaniu butelkami lub pojemnikami dla magazynowania, ekspozycji i transportowania pojemników, która ma wystarczającą wytrzymałość konstrukcyjną dla wytrzymywania powtarzalnego i nieostrożnego obsługiwania, która umożliwia jednocześnie maksymalne uwidocznienie butelek lub pojemników dla ekspozycji i która umożliwia wydajne wykorzystanie przestrzeni zarówno po załadowaniu i ustawieniu w stos jak i po opróżnieniu i ustawieniu jedna w drugą.

Klatka ustalająca położenie załadowanych do niej pojemników, zwłaszcza butelek, zawierająca podstawę i konstrukcję ścienną stanowiącą całość z podstawą, przy czym podstawa ma powierzchnię górną i powierzchnię dolną, zaś powierzchnia górna podstawy zawiera liczne obszary podporowe dla podpierania układu pojemników, a konstrukcja ścienna stanowi całość z podstawą i przechodzi wokół jej obrzeża, i zawiera ścianę dolną usytuowaną w sąsiedztwie i stanowiącą całość z podstawą, przy czym ta ściana dolna ma konstrukcję dwuścienną i zawiera wewnętrzną ścianę dolną i zewnętrzną ścianę dolną połączone przez powierzchnię górną, oraz liczne zwężające się pylony wystające w górę od podstawy i poza szczyt wspomnianej ściany dolnej, które to pylony są rozstawione wzdłuż obrzeża podstawy, według wynalazku

178 630 charakteryzuje się tym, że wewnętrzne powierzchnie pylonów stanowią całość z wewnętrzną ścianą dolną, a zewnętrzne powierzchnie pylonów stanowią całość z zewnętrzną ścianą dolną.

Pylony są nachylone pod kątem w kierunku wnętrza klatki i są wydrążone poprzez przynajmniej dolną ich część.

Pylony zawierają narożne pylony umieszczone przy narożach klatki, przy czym każdy z tych narożnych pylonów posiada narożny otwór, oraz boczne pylony umieszczone wzdłuż boków klatki, przy czym każdy z bocznych pylonów zawiera otwór ustawczy i środkowy panel wystający w dół od szczytu bocznego pylonu, stanowiąc całość z podstawą, 'przy czym ten środkowy panel przedziela na pół wspomniany otwór ustawczy, zaś narożny otwór i otwór ustawczy mają wymiary dostosowane do pomieszczenia narożnych pylonów i bocznych pylonów podobnej klatki.

Korzystnie pylony zawierają zderzaki.

Korzystnie zderzaki są wyposażone w mostkujące żebra usytuowane w górnych częściach pylonów.

Zderzaki bocznych pylonów mają górny brzeg, umieszczony na środkowym panelu.

Korzystnie powierzchnia dolna podstawy posiada liczne wgłębione obszary do pomieszczenia wierzchołków pojemników, załadowanych w podobnej klatce znajdującej się poniżej.

Obrzeże każdego z wgłębionych obszarów jest zukosowane.

Korzystnie każdy z wgłębionych obszarów zawiera przynajmniej dwie zróżnicowane strefy odbiorcze.

Powierzchnia dolna podstawy wystaje poniżej zewnętrznej ściany dolnej.

W zewnętrznej ścianie dolnej znajdują się uchwyty utworzone z niąjako całość.

Pylony są nachylone pod kątem w kierunku wnętrza tej klatki i są wydrążone w swej przynajmniej dolnej części.

Korzystnie pylony zawierają zderzaki, ograniczające wewnętrzne przemieszczenie ustawionego poniżej pylonu w odpowiadającym pylonie znajdującym się powyżej.

Zderzaki zawierają mostkujące żebra, usytuowane w górnych częściach bocznych pylonów:

Pylony stanowią narożne pylony umieszczone przy narożach klatki, przy czym każdy z tych narożnych pylonów zawiera narożny otwór, oraz boczne pylony umieszczone wzdłuż boków klatki, przy czym każdy z bocznych pylonów posiada otwór ustawczy i środkowy panel wystający w dół od szczytu tego bocznego pylonu, stanowiąc całość z podstawą, przy czym ten środkowy panel przedziela na pół ten otwór ustawczy, zaś narożny otwór i otwór ustawczy mają wymiary dostosowane do pomieszczenia narożnych pylonów i bocznych pylonów podobnej klatki.

Boczne pylony mają zderzaki na środkowym panelu.

Korzystnie powierzchnia dolna podstawy zawiera liczne wgłębione obszary do pomieszczenia wierzchów pojemników załadowanych w podobnej klatce znajdującej się poniżej, przy czym obrzeże każdego z wgłębionych obszarów jest zukosowane.

Każdy z wgłębionych obszarów zawiera przynajmniej dwie zróżnicowane strefy odbiorcze.

Powierzchnia dolna podstawy wystaje poniżej zewnętrznej ściany dolnej.

Zalecana konfiguracja klatki jest przeznaczona do butelek pojedynczego użytku o pojemności szesnastu lub dwudziestu uncji. Należy uwzględnić, iż zalecane rozwiązanie wynalazku jest przeznaczone do przytrzymywania butelek, jednakże klatka może być stosowana do magazynowania lub transportowania dowolnego rodzaju pojemników. Klatka taka jest utworzona przez formowanie jako całość z tworzywa sztucznego, przy czym dwa podstawowe komponenty stanowią podstawę i konstrukcję ścienną wystającą od podstawy i przechodzącą wokół obrzeża podstawy.

Podstawa korzystnie ma wzór otwartej siatki, który umożliwia nie tylko wyciekanie z klatki niepożądanych płynów ale również wymaga mniejszej ilości materiału i tym samym jest lżejsza niż podstawa o wzorze pełnym. Podstawa posiada również obszary podpierające pojemnik, korzystnie w szyku uporządkowanym.

178 630

Podstawa klatki posiada zewnętrzną lub dolną powierzchnię, która ma konfigurację przystosowaną do przyjmowania wierzchołków butelek w podobnej klatce znajdującej się poniżej. Dolna powierzchnia podstawy korzystnie posiada wgłębione ku górze obszary odbiorcze, przystosowane do pomieszczenia wierzchołków butelek znajdujących się w podobnej klatce poniżej. Te obszary odbiorcze dopomagają w przytrzymywaniu butelek w położeniach wyprostowanych pionowo, co wzmaga stabilność załadowanych klatek ustawionych w stos. Ze względu na tę cechę każdy obszar odbiorczy jest tak skonstruowany, aby bezpiecznie pomieścić przynajmniej dwa odmienne wymiary wierzchów butelek. Obszary odbiorcze zapobiegają również ześlizgiwaniu się klatki wzdłuż wierzchów butelek ustawionych w klatce znajdującej się poniżej. Obwodowe powierzchnie obszarów odbiorczych są zukosowane dla umożliwiania klatce odłączenia od wierzchów butelek, gdy klatka jest obracana wokół osi pionowej tak, że tuż po odłączeniu klatka może przesuwać się wzdłuż wierzchów butelek w dolnej klatce dla ułatwienia obsługiwania.

Konstrukcja ścienna obejmuje dolną ścianę w sąsiedztwie podstawy i liczne utworzone jako całość pylony rozmieszczone wokół obrzeża podstawy klatki. Określenie „pylon” oznacza wystające w górę wydrążone kolumny lub słupki. Dolna ściana ma konstrukcję dwuścienną, ponieważ wydrążone pylony w sposób naturalny są formowane jako całość w postaci tego rodzaju dwuściennej części dolnej. Wydrążone pylony są korzystnie ustawione pod kątem w kierunku wnętrza klatki i zukosowane tak, że ich przekrój jest mniejszy przy szczycie i większy w pobliżu dolnej ściany tak, aby umożliwić ustawianie pylonów w opróżnionych klatkach jeden wewnątrz drugiego.

Klatka według wynalazku pełni funkcję klatki ustawczej, przy czym ma wystarczającą wytrzymałość nadawaną przez jej konstrukcję dwuścienną i umożliwia maksymalną, niezakłóconą ekspozycję butelek.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania jest uwidoczniony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z boku ściany bocznej klatki według pierwszego zalecanego rozwiązania wynalazku, fig. 2 - widok z boku końcowej ściany z fig. 1, fig. 3 - widok z góry klatki z fig. 1, fig. 4 - widok z dołu klatki z fig. 1, fig. 5 - przekrój przez klatkę wzdłuż linii 5-5 z fig. 3, fig. 6 - przekrój przez klatkę wzdłuż linii 6-6 z fig. 3, fig. 7 - przekrój przez klatkę wzdłuż linii 7-7 z fig. 3, fig. 8 - przekrój przez klatkę wzdłuż linii 8-8 z fig. 3, fig. 9 - przekrój przez klatkę wzdłuż linii 9-9 z fig. 3, fig. 10 - przekrój przez klatkę wzdłuż linii 10-10 z fig. 4, fig. 11 - przekrój przez klatkę wzdłuż linii 11-11 z fig. 4, fig. 12 - przekrój przez klatkę wzdłuż linii 12-12 z fig. 3, fig. 13 - powiększony szczegółowy widok obszaru 13 pokazanego na fig. 3, fig. 14 - szczegółowy widok perspektywiczny wycięcia obszaru naroża klatki z fig. 1, fig. 15 - częściowy przekrój podobny do fig. 5 klatki z fig. 1 ustawionej z następną identyczną opróżnioną klatką, fig. 16 - perspektywiczny widok klatki według drugiego zalecanego rozwiązania wynalazku, załadowanej butelkami ustawionymi w układzie trzy na cztery, fig. 17 perspektywiczny widok klatki według trzeciego rozwiązania wynalazku, załadowanej butelkami w układzie trzy na pięć, fig. 18 - perspektywiczny widok klatki według czwartego rozwiązania wynalazku załadowanej butelkami w układzie trzy na pięć a fig. 19 - perspektywiczny widok wycięcia konstrukcji ściennej klatek z fig. 16 i 17 w obszarze uchwytu.

Pokazana na fig. 1 i 2 klatka 20 zawiera dwa elementy podstawowe, mianowicie podstawę 22 i konstrukcję ścienną 24. Konstrukcja ścienna 24 tworząca obrzeże klatki 20 zawiera ścianę dolną 26 i liczne pylony, na które składają się narożne pylony 28 i boczne pylony 30 i 30a. Pylony są korzystnie rozmieszczone wokół obrzeża podstawy 22 klatki 20. W każdym narożu znajduje się jeden pylon, a ponadto jeden pylon jest umieszczony pomiędzy sąsiednimi powierzchniami podporowymi podstawy 22 tak, że w widoku z boku klatka ma wygląd zębów piły, jak pokazano na fig. 1 i 2. Butelki załadowane do klatki są uwidocznione przez otwarte przestrzenie pomiędzy pylonami, jak pokazano na fig. 16 - 18. Klatka 20 jest korzystnie prostokątna, a konstrukcja ścienna zawiera ściany boczne 25 i ściany końcowe 27. Jakkolwiek pokazano i opisano klatkę prostokątną, to wynalazek nie jest ograniczony do takiego

178 630 .7 kształtu i może obejmować ściany boczne i ściany końcowe o jednakowej długości co tworzy klatkę kwadratową.

Podstawa 22 ma korzystnie konfigurację siatkową mającą wzór otwartych przestrzeni, jak pokazano na fig. 3 i 4, które przedstawiają odpowiednio widok z góry i z dołu podstawy. Podstawa o wzorze otwartym sprawia, że klatka ma mały ciężar, i jest praktyczna ze względu na umożliwienie wyciekiwania przez podstawę 22 jakichkolwiek płynów. Podstawa jest ogólnie płaska i otwarta tak, aby nie przeszkadzała podczas nakładania wtórnych opakowań lub środków łączących wokół opakowań grupowych butelek, takich jak opakowanie plastikowe.

Jak pokazano na fig. 1-4, podstawa 22 ma górną lub szczytową powierzchnię 32, która jest zasadniczo płaska i która zawiera liczne korzystnie okrągłe powierzchnie lub pierścienie podporowe 34 dla podpierania butelek. Przy narożach klatki 20 znajdują się narożne powierzchnie podporowe 35, które są pod wieloma względami podobne do powierzchni podporowych 34 i które będą opisane szczegółowo poniżej.

Powierzchnie podporowe 34 i 35 są połączone ze sobą układem podłużnych żeberek 36 tworzących siatkę i bocznych żeberek 38, przecinających podstawę 34 prostopadle względem siebie, i średnicowych żeberek 40 przechodzących korzystnie promieniowo od powierzchni podporowych 34. Międzywęzłowe człony siatkowe 42 stanowią korzystnie koliste elementy umieszczone pomiędzy powierzchniami podporowymi 34 i 35 i są utworzone jako całość z podłużnymi, bocznymi i średnicowymi żebrami. Prostopadłe żebra 36 i 38 przechodzą w zasadzie przez całą długość i szerokość podstawy 22 i łączą szeregi i kolumny powierzchni podporowych 34 i narożnych powierzchni podporowych 35. Niektóre ^prostopadłe żebra 36 i 38 są połączone promieniowo do kolistych członów siatkowych 42. Średnicowe żebra 40 łączą promieniowo człony siatkowe 42 i powierzchnie podporowe 34 i 35. Człony siatkowe 42 mają korzystnie jednakową wielkość z wyjątkiem trzech większych kolistych członów siatkowych 43 umieszczonych wzdłuż podłużnej osi klatki od jednej ściany końcowej do drugiej. Środkowy człon siatkowy 43a jest pokazany w przekroju na fig. 12 i stanowi zalecane położenie punktów wtryskiwania 44 dla formowania wtryskowego klatki 20.

Powierzchnie podporowe 34 i 35 są umieszczone w rzędach i kolumnach, tworząc tym samym jeden lub więcej uporządkowanych układów. W jednym z zalecanych rozwiązań, układ cztery na sześć umożliwia pomieszczenie dwudziestu czterech butelek o pojemności 16 lub 20 uncji. W innych zalecanych rozwiązaniach, można ustawić butelki o pojemności jednego litra w układzie trzy na cztery dla dwunastu butelek lub trzy na pięć dla piętnastu. Powierzchnie podporowe 34 mają taką konfigurację, że butelki w danym układzie są przytrzymywane stosunkowo blisko względem siebie tak, aby zapobiec popychaniu butelek podczas obsługiwania. Należy unikać nadmiernego poruszania butelek dla zapewnienia pozostawania butelek w położeniu wyprostowanym pionowo dla najbardziej korzystnego przenoszenia obciążenia butelek ustawionych w stos pionowy lub poprzeczny.

Każda powierzchnia podporowa lub pierścień 34 i 35 jest zwymiarowana tak, aby umożliwić osadzenie butelek i jest połączona z innymi powierzchniami podporowymi za pomocą prostopadłych żeber 36, 38 i średnicowych żeber 40. Powierzchnie podporowe 34 i 35 korzystnie mają pełne, zasadniczo płaskie powierzchnie, z powierzchniami podporowymi wokół obrzeża klatki mającymi otwory drenujące 46. Na figurze 13 przedstawiono szczegółowy widok części narożnej powierzchni podporowej oznaczonej 35 na fig. 3.

Podstawa 22 ma powierzchnię dolną, która posiada wyróżniające cechy konstrukcyjne. Dolna powierzchnia 48 podstawy ma konfigurację umożliwiającą ustawianie w stos pionowy i poprzeczny załadowanych klatek. Ustawianie w stos poprzeczny jest dokonywane przez obracanie górnej klatki o 90° wokół osi pionowej i opuszczanie jej na dolną klatkę lub klatki. Podczas wysyłki i obsługi klatki mogą być przesuwane za pomocą maszyn i dlatego korzystne jest stosowanie klatek, które można ustawiać w stabilny stos pionowy i poprzeczny. Ponadto, gdy klatki są wykorzystywane do eksponowania pojemników podczas ustawienia do sprzedaży, sprzedawca może życzyć sobie ustawienia klatek w stos poprzecznie ze względów ekspozycyjnych lub przestrzennych.

178 630

Dolna powierzchnia 48 podstawy ma liczne wgłębione obszary 50 na wierzchołki butelek, pokazane najlepiej na fig. 4, 6 i 11. Obrzeża wgłębionych obszarów 50 są utworzone przez okręgi 52 i łuki 54, które są formowane jako całość i tworzą część dolnej powierzchni 48 podstawy. Położenia okręgów 52 i łuków 54 są określone tak, aby wyznaczać obszar, wewnątrz którego mogą spoczywać wierzchołki butelek w załadowanej klatce znajdującej się poniżej przy jednoczesnym zapewnieniu bezpiecznego ustawiania w stos pionowy i poprzeczny. Wgłębione obszary 50 wspomagają przytrzymywanie butelek w pionowo wyprostowanych położeniach dla przenoszenia obciążenia butelkami ustawionymi w pionowy lub poprzeczny stos znajdujący się powyżej. W zasadzie, obwodowe wgłębione obszary 50, to znaczy obszary w sąsiedztwie konstrukcji ściennej utworzone przez łuki 54, i środkowe wgłębione obszary są utworzone przez okręgi 52. Wgłębione obszary 50, które są umieszczone centralnie na dolnej powierzchni podstawy są mniej odsunięte od odpowiadających im obszarów podporowych 34 niż obszary znajdujące się bliżej konstrukcji ściennej. Szczegółowy przekrój części okręgu 52 jest pokazany na fig. 10.

Obwodowe powierzchnie wgłębionych obszarów 50 mają zukosowania 56. W pozycjach ustawienia w stos pionowy lub poprzeczny, obszary odbiorcze chronią klatkę przed swobodnym przesuwaniem wzdłuż wierzchów butelek w dolnej klatce, zaś po odłączeniu obszarów odbiorczych od położeń ustalających, to jest położeń ustawienia w stos pionowy lub poprzeczny, górna klatka może przesuwać się wzdłuż szczytów butelek w dolnej klatce dla ułatwienia obsługiwania. Zukosowanie 56 umożliwia przesuwanie klatki 20 na wierzchy butelek w dolnej klatce po nieznacznym obróceniu górnej klatki wokół osi pionowej.

Na figurze 11 pokazano szczegółowy przekrój wgłębionego obszaru 50. Szczegółowy widok wgłębionego obszaru 50 na fig. 11 pokazuje, że obszar ten nie stanowi jedynie prostego wgniecenia. Wgłębiony obszar 50 ma konstrukcję przystosowaną do przyjmowania więcej niż jednego rozmiaru szczytów butelek. W rzeczywistości występują dwie współosiowe strefy odbiorcze: zewnętrzna strefa odbiorcza 50a i wewnętrzna strefa odbiorcza 50b. W pierwszym zalecanym rozwiązaniu, zewnętrzna strefa odbiorcza 50a jest utworzona przez zukosowaną powierzchnię 56 wokół obrzeża wgłębionego obszaru 50, która może przyjmować wierzch butelki o średnicy 38 mm. Powierzchnia bezpośrednio wewnątrz zukosowania 56 stanowi korzystnie płaską powierzchnię 57, która w pierwszym zalecanym rozwiązaniu ma szerokość około 5 mm. Wewnętrzna strefa odbiorcza 50b jest korzystnie utworzona przez kulistą powierzchnię 58, której krawędź jest współśrodkowa ze zukosowaniem 56. Kulista powierzchnia 58 jest dalej wgłębiona ku górze niż wgłębiony obszar 50 i w pierwszym zalecanym rozwiązaniu suwliwie przyłącza wierzch butelki o średnicy 28 mm. Krawędź kulistej powierzchni 58 może ułatwiać rozłączanie wierzchów butelek znajdujących się poniżej dla przesunięcia klatki wzdłuż tych wierzchów butelek. Należy uwzględnić, że dla rozwiązań zalecanych wymiary te mogą podlegać zmianie, jednakże wewnętrzna i inne strefy odbiorcze są wykonane jak opisano powyżej i w proporcjach odpowiednich dla szczególnej klatki.

Klatka 20 według wynalazku przytrzymuje stosunkowo ciasno upakowany układ butelek, i klatka taka może być przesuwana wzdłuż wierzchu butelek. Jest to wynikiem ciasno upakowanego układu butelek o większej stabilności pionowej.

Konstrukcja ścienna 24 wyznacza obrzeże klatki 20 z przeciwległymi ścianami bocznymi 25 i przeciwległymi ścianami końcowymi 27. Konstrukcja ścienna 24 składa się z dolnej ściany 26, której wnętrze 60 stanowi całość z podstawą 22. Naroża klatki 20 są zaokrąglone i stanowią całość z dolną ścianą 26. W każdym narożu 20 jest utworzony narożny pylon 28. Dodatkowo do pylonów narożnych, wzdłuż ścian bocznych 25 i ścian końcowych 27 umieszczone są liczne, boczne pylony 30 i 30a. Wszystkie pylony 28, 30 i 30a stanowią całość z dolną ścianą 26 i z podstawą. Pylony 28, 30 i 30a są korzystnie wydrążone i wystają w górę od podstawy i poza górną powierzchnię dolnej ściany 26. Dla umożliwienia ustawiania na sobie opróżnionych klatek, pylony 28, 30 i 32 są korzystnie nachylone pod kątem w kierunku wnętrza klatki i zukosowane tak, że ich przekroje przy ich wierzchołkach są mniejsze niż ich przekroje znajdujące się bliżej ściany dolnej.

178 630

Jak pokazano na fig. 5 i 6 i w przekrojach na fig. 7-9, pylony 28, 30 i 30a stanowią całość z wewnętrzną ścianą dolną 60 jak również z zewnętrzną ścianą dolną 62. Wewnętrzna ściana dolna 60 i zewnętrzna ściana dolna 62 tworzą łącznie konstrukcję dwuścienną klatki 20 tak, że są one odpowiednio przyległe do wewnętrznych i zewnętrznych powierzchni pylonów. Wierzchołki 86 ścian dolnych gładko łączą wewnętrzną ścianę dolną 60 z zewnętrzną ścianą dolną 62. Konstrukcja ta zapewnia klatce 20 wystarczającą wytrzymałość i sztywność w rozmaitych sytuacjach manewrowych. Jak pokazano najlepiej na fig. 3, 5, 6 i 15, narożne pylony 28 są zwymiarowane identycznie lecz ukierunkowane odmiennie w zależności od ich położenia. Jednakże zastosowano dwie wielkości pylonów bocznych: boczne pylony 30 umieszczone wzdłuż ścian bocznych 25 i w środku ściany końcowej 27 są zwymiarowane identycznie, jednakże boczne pylony 30a, umieszczone na ścianach końcowych 27 pomiędzy środkowym pylonem i pylonami narożnymi są nieznacznie powiększone. Różnica ta wynika z tego względu, że przy ustawianiu w stos poprzeczny zalecanego układu cztery na sześć butelek według jednolitego wzoru, klatka musi mieć stosunek szerokości do długości wynoszący 2:3 tak, że około półtorakrotność przestrzeni zajmowanej przez ściany w kierunku szerokości musi być przyjmowana przez klatkę w kierunku długości. W klatce według wynalazku, przestrzeń ta jest wypełniona korzystnie przez zwiększenie grubości pylonów 30a wzdłuż ścian bocznych 26. Konstrukcja taka dodatkowo wzmacnia klatkę 20 jak również nie przeszkadza opakowaniu grupowemu dla ułatwienia zautomatyzowanego załadowywania i obsługi.

Pokazane na fig. 12, 5 i 6 widoki profilowe ilustrują, iż zewnętrzna ściana dolna 62 korzystnie nie całkiem pokrywa się z dolną powierzchnią 48 podstawy 22, także w widoku profilowym dolna powierzchnia 48 podstawy 22 pozostaje cokolwiek odsłonięta. Pozostawienie zewnętrznej ściany dolnej 62 trochę wyżej niż powierzchni dolnej podstawy 48 umożliwia manewrowanie poprzez umożliwienie łatwiejszego wsunięcia wózków ręcznych pod klatkę, i chroni zewnętrzną dolną ścianę przed przychwyceniem na wierzchach butelek przy przesuwaniu klatki wzdłuż wierzchu butelek, jak opisano powyżej. Obrzeże dolnej powierzchni 48 podstawy 22 jest wykończone zukosowaniem 49. Ponadto, dolne powierzchnie okręgów 52 i łuków 54 stanowią najniższe powierzchnie dna 48 podstawy. Są one wspólnie oznaczone jako dolna powierzchnia 53 na fig. 1, 2 i 4 - 6. Krawędzie dolnej powierzchni 53 są również wykończone zukosowaniem 55. Z tego względu gdy klatka 20 spoczywa na powierzchni płaskiej, to dolna powierzchnia 53 kontaktuje się z tą płaską powierzchnią. Zukosowania 49 i 55 ułatwiają obsługiwanie klatki.

Jak pokazano na fig. 4, dolna ściana 26 również posiada otwarty spód tak, że opróżnione klatki mogą być ustawione razem. Części dwóch ustawionych klatek są pokazane szczegółowo na fig. 15. Dla ułatwienia, dolna klatka będzie opisana z zastosowaniem oznaczników wyróżnionych jako', przykładowo - górna klatka 20 jest osadzona na lub powyżej dolnej klatki 20/. Odpowiednie elementy będą oznaczone oznacznikami z wyróżnikiem'.

Liczne korzyści obecnego wynalazku dotyczą ustawialności klatek. Ilustracja cech konstrukcyjnych, które umożliwiają i ułatwiają ustawianie, jest przedstawiona na fig. 5, 6 i 15. Gdy ustawione są opróżnione klatki 20 i 20', wówczas pylony 28, 30 i 30a górnej klatki są nałożone na lub powyżej odpowiadających pylonów 28', 30' i 30a' dolnej klatki 20' tak, że pylony 28', 30' i 30a' przechodzą w górę wewnątrz pylonów 28, 30 i 30a, odpowiednio. Boczne pylony 30 i 30a są umieszczone pomiędzy sąsiednimi powierzchniami podporowymi 34 (lub 35) i tworzą pomiędzy sobą odstępy lub okienka 63. W ten sposób, gdy klatka 20 jest załadowana butelkami, które są osadzone na powierzchniach podporowych 34 i 35, to przez okienka 63 widoczne są boki butelek dla atrakcyjnej ekspozycji, zwłaszcza dla sprzedaży.

Narożne pylony 28 korzystnie mają otwory 64 umieszczone na ich powierzchni wewnętrznej dla pozostawienia wystarczającego prześwitu dla ustawionych poniżej narożnych pylonów dla ustawienia lub wprowadzania. Jak pokazano najlepiej na fig. 14, otwór 64 w narożnym pylonie 28 sięga do podstawy 22, gdzie narożna powierzchnia podporowa 35 ma również utworzone wycięcie 66 tak, aby odsłaniać ustawiony poniżej narożny pylon. Górne wewnętrzne części narożnych pylonów 28 zawierają narożne panele 65, które odchodzą w dół

178 630 od szczytów narożnych pylonów do otworów 64. Środkowe panele 70 tworzą dolne powierzchnie 75, pokazane najlepiej na fig. 4. Przy połączeniu pomiędzy szczytem pylonów 28 a narożnymi panelami 65 znajdują się szczeliny 31.

Podobnie, boczne pylony 30 i 30a maja budowę również umożliwiającą wystarczający prześwit dla ustawionych poniżej, wsuniętych w nie bocznych pylonów. Wewnętrzne boki bocznych pylonów 30 i 30a również mają otwory 68, jednakże zamiast pozostawienia ich jako otwarte, w dół do podstawy 22 wystaje integralny środkowy panel 70 mający górną część panelową 72 i dolną część panelową 74. Środkowe panele 70 są ustawione korzystnie pod kątem na zewnątrz od podstawy w kierunku szczytu paneli, i łączą pylony z podstawą. W ten sposób środkowe panele 70 zachodzą cokolwiek pomiędzy sąsiednie butelki po załadowaniu butelkami klatki 20. Przy połączeniu pomiędzy szczytami pylonów 30 i 30a i górnymi częściami panelowymi 72 również zastosowane są szczeliny 31.

Dla kontrolowania zakresu ruchu wewnątrz pylonów, korzystnie zastosowano przynajmniej dwa rodzaje wymuszonych „zderzaków”. Zderzaki te są zastosowane dla uniknięcia zakleszczenia sąsiednich zestawionych klatek, i dla uniknięcia jakiegokolwiek uszkodzenia lub odkształcenia pylonów lub konstrukcji ściennej przy powtarzalnym ustawianiu i przenoszeniu ciężaru ustawionych powyżej klatek. Pierwszy zderzak znajduje się wewnątrz wydrążonych pylonów, zaś drugi zderzak znajduje się na zewnętrznej stronie pylonów. Zewnętrzne zderzaki 76 pylonów są utworzone jako tworzące całość konstrukcje tulejowe na dolnych częściach panelowych 74 bocznych pylonów 30 i 30a. Zderzaki 76 odchodzą pionowo w górę od podstawy 22, zaś górne brzegi 78 zderzaków 76 tworzą powierzchnie nośne dla panelowych powierzchni dolnych 75, po nałożeniu na siebie klatek 20 i 20'. Jakkolwiek na brzegach 78' tacy ustawionej poniżej może korzystnie spoczywać dowolna ilość panelowych powierzchni dolnych 75, to jednak w rozwiązaniu zalecanym kontaktują się cztery pylony boczne umieszczone na ścianach bocznych 25 bezpośrednio w sąsiedztwie narożnych pylonów 28. Przykładowo, jak pokazano na fig. 15, dolna powierzchnia 75 panelu górnej klatki 20 jest umieszczona trochę powyżej brzegu 78' zderzaka 76' dolnej klatki 20' po nałożeniu na siebie dwóch klatek. Poza funkcjonowaniem jako wymuszone zderzaki przy ustawianiu, zderzaki 76 zwiększają również wytrzymałość środkowego panelu 70, który łączy pylony z podstawą. Zderzaki 76 są korzystnie utworzone na wszystkich pylonach bocznych 30 i 30a, jednakże wynalazek obecny nie jest ograniczony do takiej konfiguracji i zderzaki 76 mogą być utworzone na mniejszej ilości pylonów. W połączeniu ze zderzakami 76 znajdują się żebra 79, które wystają w górę od górnego brzegu 78 i stanowią całość ze środkowymi panelami 70. Żebra 79 zwiększają wytrzymałość środkowych paneli pylonów.

Wewnętrzne zderzaki pylonów lub żebra mostkujące 80 są utworzone jako całość w wydrążonych przestrzeniach wewnątrz pylonów 28, 30 i 30a. Mostkujące żebra 80 są pokazane najlepiej na fig. 5, 6 i 15 w przekroju, zaś przykładowe żebro mostkujące 80 zostało pokazane linią przerywaną na klatce 20 z fig. 15. Żebra 80 są korzystnie umieszczone w górnej części pylonów 28, 30 i 30a, i schowane pod narożnymi panelami 65 narożnych pylonów 28 i górnymi częściami panelowymi 72 bocznych pylonów 30 i 30a. Na fig. 4 przedstawiono najwyraźniej żebra 80, które korzystnie rozciągają się wewnątrz pylonów 28, 30, i 30a, mostkując ich powierzchnie wewnętrzne i zewnętrzne. Po ustawieniu klatek, żebra 80 opierają się o wierzchołki pylonów 28, 30 i 30a. Jak pokazano na fig. 15, żebra 80 klatki 20 spoczywają na wierzchołkach pylonów 28', 30' i 30a' dolnej klatki 20'.

Dwuścienna konstrukcja dolnej ściany 26 umożliwia również uzyskanie innej korzystnej cechy strukturalnej a mianowicie uzyskuje się uchwyty 82, umieszczone korzystnie środkowo na końcowych ścianach 27. Jak opisano powyżej, środkowe pylony 30 wzdłuż końcowych ścian 27 są węższe niż pozostałe pylony 30a, i konfiguracja ta również umożliwia powiększenie uchwytów 82. Uchwyty 82 są utworzone jako całość na zewnętrznej ścianie dolnej 62 na końcowych ścianach 27 tak, że ręce użytkownika wchodzą do przestrzeni pomiędzy wewnętrzną ścianą dolną 60 i zewnętrzną ścianą dolną 62. Po uchwyceniu klatki przy

178 630 uchwytach 82 zewnętrzna ściana dolna 62 stanowi wygodną, gładką powierzchnię oparcia dla rąk użytkownika.

Dodatkową cechą wynalazku jest zastosowanie płaskiej sekcji 84 pod etykietę, utworzonej jako część zewnętrznej ściany dolnej 62 dla formowania jako logo, reklama lub tym podobne.

Klatka według wynalazku łączy w sobie wszystkie potrzebne zalety polegające na ustawialności, wytrzymałości i ekspozycyjności. Przy wykonywaniu klatki należy określić liczne parametry projektowe, mające na celu polepszenie wspomnianych właściwości bez niepotrzebnego ich zubożania. Ekspozycyjność jest istotna zarówno dla umożliwienia atrakcyjnej ekspozycji jak i dla możliwości zapewnienia łatwego odczytania lub zanalizowania poprzez okienka 73 etykiet znajdujących się na bokach butelek bez potrzeby wyjmowania butelek. Zwiększenie ekspozycji butelek, to znaczy powiększenie okienek 63 pomiędzy pylonami oznacza zmniejszenie wielkości pylonów, co powoduje całościową redukcję wytrzymałości. Ponadto, duże okienka stwarzają zagrożenie wypadnięcia butelek z klatki poprzez okienka. Według wynalazku uzyskuje się maksymalizację ekspozycyjności dla danych rozmiarów klatki bez szkody dla wytrzymałości i ustawialności.

Podobnie, ustawialność stanowi ważną cechę ze względu na oszczędność przestrzeni i łatwość manewrowania. Wysokość, którą dodaje pojedyncza klatka do stosu ustawionych klatek stanowi przyrost ustawienia .W pierwszym zalecanym wynalazku przyrost ustawienia wynosi korzystnie 38 mm dla klatki mającej całkowitą wysokość około 100 mm. Stosunek ustawienia jest obliczony przez podzielenie wysokości przez ten przyrost: w tym przykładzie 100/38 = 2,63. Tak więc pylony wystają około 62 mm ponad dolną ścianę i są oddalone około 74 mm na środku. Oczywiście, im większy stosunek ustawienia, lub im mniejszy przyrost ustawienia, tym więcej przestrzeni się zaoszczędza. Jednakże w przypadku innych parametrów projektowych, zwykłe zwiększenie stosunku ustawienia powoduje inne komplikacje handlowe. Zwiększenie stosunku ustawienia zmniejsza wytrzymałość i integralność klatki, ponieważ między innymi, dolna ściana musi być mniejsza, co pogarsza potrzebną wytrzymałość i sztywność. Zalecany wymiar ściany bocznej pierwszego zalecanego rozwiązania klatki 20 wynosi około 480 mm a ściany końcowej około 320 mm. Jak wspomniano powyżej, wysokość opisanej klatki wynosi około 100 mm, jednakże wysokość klatki zależy od zarysu butelek, ponieważ niektóre rodzaje butelek wymagają dla ich przytrzymania zastosowania głębszej klatki. Boczne pylony 30 mają przy wierzchołkach grubość około 10 mm, zaś większe boczne pylony 30a mają przy wierzchołkach grubość około 15 mm. Boczne pylony są nachylone pod kątem w kierunku wnętrza klatki, przy czym zewnętrzne boki pylonów odchodzą w górę od zewnętrznej ściany dolnej pochylonej do wewnątrz pod kątem około 5,7° i przechodzą w zasadniczo płaskie górne powierzchnie pylonów. Środkowe pylony są nachylone pod kątem na zewnątrz od podstawy w górę, pod kątem około 9,2° od pionu i przechodzą w płaskie górne powierzchnie pylonów. Narożone pylony są nachylone pod kątem w kierunku wnętrza klatki, przy czym zewnętrze boki narożnych pylonów wystają od zewnętrznej ściany dolnej pod kątem w przybliżeniu 5,7° względem pionu, przechodząc w płaskie górne powierzchnie narożnych pylonów. Panel narożny jest zasadniczo pionowy. Okienka są utworzone przez boki pylonów, które są odchylone o około 8° od pionu tak, że okienka są coraz szersze w kierunku wierzchu tych pylonów. Oczywiście wymiary stosowane w innych zalecanych rozwiązaniach będą odmienne.

Opisane powyżej wymiary i kąty dotyczą zalecanego rozwiązania wynalazku, i stanowią optymalne wyrównoważenie ustawialności, wytrzymałości i ekspozycyjności. Oczywiście w razie potrzeby można dokonywać korekty dla odmiennych zarysów lub wymiarów butelek lub pojemników, ponieważ wynalazek nie jest ograniczony do wymiarów przedstawionych powyżej.

Drugie zalecane rozwiązanie klatki według wynalazku jest pokazane na fig. 16 w postaci klatki 220. Klatka 220 jest korzystnie przystosowana do pomieszczenia układu trzy na cztery

178 630 butelek B o pojemności jednego litra. Dokonano korekty pod względem odmiennego wymiaru, jednakże pozostałe istotne cechy klatki 20 są utrzymane.

Na figurze 17 pokazano trzecie zalecane rozwiązanie wynalazku w postaci klatki 320. Klatka 320 jest przystosowana do pomieszczenia układu trzy na pięć butelek B o pojemności jednego litra.

Na figurze 18 jest pokazane czwarte zalecane rozwiązanie wynalazku w postaci klatki 420. Klatka 420 jest również przystosowana do pomieszczenia układu trzy na pięć butelek B o pojemności jednego litra.

Główna różnica pomiędzy klatkami 220, 320, 420 i klatką 20 polega na konstrukcji uchwytów. Uchwyty 282, 382 i 482 na klatkach 220, 320 i 420, mają konstrukcję trójścienną i są najlepiej pokazane w odniesieniu do fig. 19. Dla łatwości wyjaśnienia zostały zastosowane oznaczniki z klatki 220, jednakże należy rozumieć, że klatki 320 i 420 mają takie same cechy uchwytu.

Uchwyt 282 z fig. 19 zawiera potrójną powierzchnię ścienną, z sekcją skrajnie zewnętrzną stanowiącą całość z zewnętrzną ścianą dolną. 262, i sekcją skrajnie wewnętrzną stanowiącą całość z wewnętrzną ścianą dolną 260.

Zewnętrzna część 262 jest odsunięta dalej od wewnętrznej części 260 przy ścianach końcowych 227 tak, że ściana dolna 226 jest bardziej masywna przy ścianach końcowych. W rozwiązaniach tych zewnętrzne dolne części 262 przy ścianach końcowych 227 nie przylegają do zewnętrznych boków pylonów 230 jak w przypadku klatki 20. Pomiędzy zewnętrzną częścią 262 i wewnętrzną częścią 260 jest utworzona środkowa ściana 283 stanowiąca integralną całość, przylegającą do zewnętrznych boków pylonów 230. Środkowa ściana 283 jest przyłączona do zewnętrznej części 262 za pomocą mostkującego członu 285, który korzystnie jest odsunięty na pewną odległość ponad powierzchnię dolną 248 podstawy, lecz poniżej górnej powierzchni 286 dolnej ściany 226. W ten sposób pomiędzy środkową ścianą 283 a wewnętrzną częścią 260 jest utworzona wnęka uchwytowa 287.

Podczas użytkowania, uchwyt 282 umożliwia pochwycenie klatki „dłonią od góry” lub „dłonią od dołu”. Przy wykonywaniu klatki 420 wykonano wycięcia 488 na zewnętrznej stronie pylonów 430 dla zwiększenia miejsca na rękę użytkownika dla uchwycenia uchwytu.

Według wynalazku opracowano klatkę o małej głębokości, której cechy konstrukcyjne zapewniają wystarczającą wytrzymałość, ułatwione ustawianie opróżnionych klatek oraz stabilne ustawianie w stos i w stos poprzeczny załadowanych klatek, i zapewniają maksymalne uwidocznienie butelek lub pojemników. Wynalazek obecny jest szczególnie dostosowany do butelek pojedynczego użytku, szklanych lub plastikowych.

Klatka według wynalazku łączy cechy ustawialności klatek opróżnionych i stabilnego ustawiania w stos pionowy i poprzeczny klatek załadowanych.

Po załadowaniu i ustawieniu w stos, klatka według wynalazku posiada cechy konstrukcyjne, które umożliwiają bezpieczne przyłączanie górnych części rozmaicie zwymiarowanych szczytów butelek.

178 630

FIG. 3

30

178 630

FIG. 5

FIG. 6

4'

178 630

PIG. Ιθ

50 ^{50h 51}

FIG. 13

46· •48

178 630

F/G. !4

178 630

-282

178 630

382

178 630

I •482

178 630

260

178 630

FIG. 2

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Klatka ustalająca położenie załadowanych do niej pojemników, zwłaszcza butelek, zawierająca podstawę i konstrukcję ścienną stanowiącą całość z podstawą, przy czym podstawa ma powierzchnię górną i powierzchnię dolną, zaś powierzchnia górna podstawy zawiera liczne obszary podporowe dla podpierania układu pojemników, a konstrukcja ścienna stanowi całość z podstawą i przechodzi wokół jej obrzeża, i zawiera ścianę dolną usytuowaną w sąsiedztwie i stanowiącą całość z podstawą, przy czym ta ściana dolna ma konstrukcję dwuścienną i zawiera wewnętrzną ścianę dolną i zewnętrzną ścianę dolną połączone przez powierzchnię górną, oraz liczne zwężające się pylony wystające w górę od podstawy i poza szczyt wspomnianej ściany dolnej, które to pylony są rozstawione wzdłuż obrzeża podstawy, znamienna tym, że wewnętrzne powierzchnie (65) pylonów (28, 30, 30a) stanowią całość z wewnętrzną ścianą dolną (60), a zewnętrzne powierzchnie pylonów (28, 30, 30a) stanowią całość z zewnętrzną ścianą dolną (62).
2. Klatka według zastrz. 1, znamienna tym, że pylony (28, 30, 30a) są nachylone pod kątem w kierunku wnętrza klatki i są wydrążone poprzez przynajmniej dolną ich część.
3. Klatka według zastrz. 2, znamienna tym, że pylony zawierają narożne pylony (28) umieszczone przy narożach klatki, przy czym każdy z tych narożnych pylonów (28) posiada narożny otwór (64), oraz boczne pylony (30, 30a) umieszczone wzdłuż boków klatki, przy czym każdy z bocznych pylonów (30, 30a) zawiera otwór ustawczy (68) i środkowy panel (70) wystający w dół od szczytu bocznego pylonu (30, 30a), stanowiąc całość z podstawą (22), przy czym ten środkowy panel (70) przedziela na pół wspomniany otwór ustawczy (68), zaś narożny otwór (64) i otwór ustawczy (68) mają wymiary dostosowane do pomieszczenia narożnych pylonów (28) i bocznych pylonów (30, 30a) podobnej klatki.
4. Klatka według zastrz. 3, znamienna tym, że pylony (30, 30a) zawierają zderzaki (76).
5. Klatka według zastrz. 4, znamienna tym, że zderzaki (76) są wyposażone w mostkujące żebra (80) usytuowane w górnych częściach pylonów (30, 30a).
6. Klatka według zastrz. 5, znamienna tym, że zderzaki (76) bocznych pylonów (30, 30a) mają górny brzeg (78), umieszczony na środkowym panelu (70).
7. Klatka według zastrz. 6, znamienna tym, że powierzchnia dolna (48) podstawy (22) posiada liczne wgłębione obszary (50) do pomieszczenia wierzchołków pojemników, załadowanych w podobnej klatce znajdującej się poniżej.
8. Klatka według zastrz. 7, znamienna tym, że obrzeże każdego z wgłębionych obszarów (50) jest zukosowane.
9. Klatka według zastrz. 8, znamienna tym, że każdy z wgłębionych obszarów (50) zawiera przynajmniej dwie zróżnicowane strefy odbiorcze (50a, 50b).
10. Klatka według zastrz. 6 albo 7, znamienna tym, że powierzchnia dolna (48) podstawy (22) wystaje poniżej zewnętrznej ściany dolnej (62).
11. Klatka według zastrz. 10, znamienna tym, że w zewnętrznej ścianie dolnej (62) znajdują się uchwyty (82) utworzone z niąjako całość.
12. Klatka według zastrz. 1, znamienna tym, że pylony (28, 30, 30a) są nachylone pod kątem w kierunku wnętrza tej klatki i są wydrążone w swej przynajmniej dolnej części.
13. Klatka według zastrz. 12, znamienna tym, że pylony (30, 30a) zawierają zderzaki (76), ograniczające wewnętrzne przemieszczenie ustawionego poniżej pylonu w odpowiadającym pylonie znajdującym się powyżej.
14. Klatka według zastrz. 13, znamienna tym, że zderzaki (76) zawierają mostkujące żebra (80), usytuowane w górnych częściach bocznych pylonów (30, 30a).

178 630
15. Klatka według zastrz. 12, znamienna tym, że pylony stanowią narożne pylony (28) umieszczone przy narożach klatki, przy czym każdy z tych narożnych pylonów (28) zawiera narożny otwór (64), oraz boczne pylony (30, 30a) umieszczone wzdłUż boków klatki, przy czym każdy z bocznych pylonów (30, 30a) posiada otwór ustawczy (68) i środkowy panel (70) wystający w dół od szczytu tego bocznego pylonu (30, 30a), stanowiąc całość z podstawą (22), przy czym ten środkowy panel (70) przedziela na pół ten otwór ustawczy (68), zaś narożny otwór (64) i otwór ustawczy (68) mają wymiary dostosowane do pomieszczenia narożnych pylonów (28) i bocznych pylonów (30, 30a) podobnej klatki.
16. Klatka według zastrz. 15, znamienna tym, że boczne pylony (30, 30a), mają zderzaki (76) na środkowym panelu (70).
17. Klatka według zastrz. 15, znamienna tym, że powierzchnia dolna (48) podstawy (22) zawiera liczne wgłębione obszary (50) do pomieszczenia wierzchów pojemników załadowanych w podobnej klatce znajdującej się poniżej, przy czym obrzeże każdego z wgłębionych obszarów (50) jest zukosowane.
18. Klatka według zastrz. 17, znamienna tym, że każdy z wgłębionych obszarów (50) zawiera przynajmniej dwie zróżnicowane strefy odbiorcze (50a, 50b).
19. Klatka według zastrz. 17, znamienna tym, że powierzchnia dolna (48) podstawy (22) wystaje poniżej zewnętrznej ściany dolnej (62).
20. Klatka według zastrz. 15, znamienna tym, że powierzchnia dolna (48) podstawy (22) wystaje poniżej zewnętrznej ściany dolnej (62).