PL178358B1

PL178358B1 - Sposób stosowania i zabezpieczania osobistego urządzenia filtrującego powietrze oraz osobiste urządzenie filtrujące powietrze

Info

Publication number: PL178358B1
Application number: PL95320079A
Authority: PL
Inventors: Dennis Smith; Karen Nelson; Frances G. Morton
Original assignee: Lifepro Inc
Priority date: 1994-08-31
Filing date: 1995-08-31
Publication date: 2000-04-28
Also published as: AU708731B2; US5524616A; ATE255938T1; TW287952B; DE69532288D1; RU2169595C2; AU3543095A; WO1996006658A1; EP0781156A4; EP0781156B1; CN1079681C; JPH10504982A; CA2198391A1; EP0781156A1; BR9508673A; CN1156412A; DE69532288T2; MX9701534A; PL320079A1

Abstract

1. Sposób stosowania i zabezpieczania osobi- stego urzadzenia filtrujacego powietrze, do ochrony strazaków przed wdychaniem dymu w sytuacji bez- posredniego zagrozenia zycia, znamienny tym, ze wyposaza sie strazaka w kompletny aparat oddechowy zawierajacy maske polaczona przewodem ze zbiorni- kiem powietrza oddechowego oraz w uprzednio przy- gotowany filtr przeciwdymny, którego uzycie jest nieodwracalnie oznaczane, nastepnie w srodowisku uniemozliwiajacym oddychanie najpierw stosuje sie kompletny aparat oddechowy, a po wyczerpaniu za- pasu powietrza w zbiorniku, laczy sie przeciwdymny filtr oddechowy z maska strazacka. 19. Osobiste urzadzenie filtrujace powietrze, do ochrony strazaków przed wdychaniem dymu w sytuacjach bezposredniego zagrozenia zycia, zna- mienne tym, ze zawiera ustnik (18) bez oslony z otworem, przez który uzytkownik oddycha, wklad filtracyjny (14) zespolony z ustnikiem (18) i posia- dajacy otwór wlotowy (40), przez który nastepuje wlot powietrza, przy czym powietrze wciagane przez ustnik (18) przeplywa przez wklad filtracyjny (14) oraz identyfikator uzycia operatywnie polaczo- ny z ustnikiem (18) wskazujacy uzycie urzadzenia filtrujacego powietrze (10). P L 178358 B 1 FIG 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób stosowania i zabezpieczania osobistego urządzenia filtrującego powietrze do ochrony strażaków przed wdychaniem dymu oraz osobiste urządzenie filtrujące powietrze do ochrony strażaków przed wdychaniem dymu w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia.

Maski oddechowe często stosowane są przez osoby pracujące w niebezpiecznym środowisku. Jeden z typów takiej maski obejmuje tylko nos usta użytkownika i zawiera filtr węglowy,

178 358 przez który przepływa wdychane powietrze. Filtr usuwa z powietrza cząstki i gazy toksyczne. Jednakże stosowanie tego typu aparatu oddechowego jest zwykle zakazane przez większość władz straży pożarnej jako niewystarczające, zawodne lub niebezpieczne w wielu środowiskach, gdzie występuje ogień i dym.

Zamiast tego, w przypadku wkraczania do płonących budynków, dopuszcza się stosowanie przez strażaków bezpieczniejszego, kompletnego wyposażenia oddechowego. Takie wyposażenie zawiera zbiomik sprężonego powietrza oraz regulator ciśnienia utrzymujący stałe ciśnienie powietrza o wartości tolerowanej przez strażaka. Regulator powietrza połączony jest przewodem elastycznym z pełną maską, zakładaną na twarz strażaka. Maska zawiera wylot powietrza wydychanego przez strażaka oraz wizjer. Maska, gdy jest założona przez użytkownika, nie tylko uszczelnia określoną objętość powietrza oddechowego znajdującego się przy twarzy użytkownika lecz także zabezpiecza oczy strażaka przed dymem. Kompletny aparat oddechowy z pełną maskąjest zwykle jedynym typem wyposażenia zabezpieczającego przed wdychaniem dymu, które jest dopuszczone przez władze straży pożarnej do stosowania.

Zbiomik strażackiego wyposażenia oddechowego posiada ograniczony zapas powietrza. Jakkolwiek przewidziany jest sygnał ostrzegawczy dla strażaka przy niskim zapasie dostarczanego powietrza, zawsze istnieje możliwość że strażak nie będzie mógł opuścić palącej się budowli przed wyczerpaniem się zapasu powietrza. Istnieje także możliwość uwięzienia strażaka wewnątrz płonącej budowli, na przykład z powodu zawalenia się konstrukcji. Strażak może stracić orientację w ogromnej, wypełnionej dymem przestrzeni, takiej jak centrum handlowe. Strażak może zostać także zraniony lub w inny sposób obezwładniony i unieruchomiony. W tych przypadkach, strażak może wyczerpać powietrze oddechowe i być bezpośrednio narażony na śmierć. Pożądane byłoby zatem zapewnienie alternatywnego aparatu oddechowego, zabezpieczającego przed wdychaniem dymu, do stosowania w tego typu okolicznościach bezpośrednio zagrażających życiu.

Jako awaryjne wyposażenie dodatkowe do akceptowanych, samoistnych aparatów oddechowych może być stosowany filtr typu węglowego. Jednakże władze straży pożarnych obawiają się często, że takie maski będą stosowane rutynowo w normalnym trybie pracy, a nie będą rezerwowane do użycia w sytuacjach bezpośrednio zagrażających życiu. Dlatego całkowicie zabraniają ich stosowania. Pożądanym byłoby zapewnienie takiego sposobu stosowania i zabezpieczania zapasowego urządzenia oddechowego, który ograniczy ich stosowanie do rzeczywistych sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia. Jednocześnie przydatnym byłoby danie strażakom możliwości szybkiego zidentyfikowania faktu wcześniejszego użycia filtra, natomiast władzom straży pożarnej stwierdzenia nieuprawnionego zastosowania urządzenia.

Zasadniczym celem wynalazku jest wyposażenie strażaków w niezawodne, awaryjne urządzenie oddechowe i sposób zabezpieczenia strażaków przed wdychaniem dymu w ostatecznych sytuacjach bezpośrednio zagrażających życiu, który uniemożliwi zastosowanie tego urządzenia w zwykłych warunkach zwalczania pożaru.

Celem wynalazku jest także przygotowanie opakowania z identyfikatorem użycia pozwalającym na wyraźne stwierdzenie czy urządzenie zostało użyte, do stosowania w sposobie awaryjnego oddychania.

Kolejnym celem wynalazku jest zapewnienie sposobu przechowywania urządzenia awaryjnego w sposób trwały i odporny na wilgoć, przez długi okres nie używania.

Celem wynalazku jest także zapewnienie sposobu filtrowania powietrza w warunkach awaryjnych, który może szybko zastosować strażak narażony na niebezpieczeństwo.

Wiadomo, że wszystkie działania związane z gaszeniem pożarów są w różnym stopniu zagrożeniem dla życia. W niniejszym opisie i załączonych zastrzeżeniach, określenia „bezpośrednie zagrożenie życia” i „bezpośrednie sytuacje grożące śmiercią”, są stosowane do określenia takiej sytuacji, w której strażak zdaje sobie sprawę, że okoliczności w jakich się znalazł stanowią bezpośrednie i bliskie zagrożenie jego życia. Te sytuacje odróżnić należy od typowego trybu pracy strażaka, kiedy jest on świadom możliwości i środków jakie może przedsięwziąć aby zapewnić sobie bezpieczeństwo.

178 358

Sposób według wynalazku ma na celu umożliwienie strażakowi oddychania przez kilka dodatkowych minut, gdy wyczerpie się standardowe źródło powietrza. Ponadto sposób ten umożliwia wizualne badanie i monitorowanie przez personel nadzorujący straży pożarnej urządzenia oddechowego przed jego użyciem, aby zapobiec nieuzasadnionemu użyciu w innych przypadkach, niż sytuacje bezpośrednio grożące utratą życia.

Przedmiotem wynalazku jest sposób stosowania i zabezpieczania osobistego urządzenia filtrującego powietrze zwanego w skrócie filtrem przeciwdymnym, do ochrony strażaków przed wdychaniem dymu w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia. W sposobie według wynalazku wyposaża się strażaka w kompletny aparat oddechowy zawierający maskę połączoną przewodem ze zbiornikiem powietrza oddechowego oraz w uprzednio przygotowany filtr przeciwdymny, którego użycie jest nieodwracalnie oznaczane. W środowisku uniemożliwiającym oddychanie najpierw stosuje się tradycyjny kompletny aparat oddechowy, a po wyczerpaniu zapasu powietrza w zbiorniku, łączy się przeciwdymny filtr oddechowy z maską strażacką. Korzystnie, przeciwdymny filtr oddechowy przed połączeniem z maską przechowuje się w kurtce strażaka albo przymocowuje się do paska strażaka.

W odmianie sposobu według wynalazku wyposaża się strażaka w kompletny aparat oddechowy zawierający maskę połączoną przewodem ze zbiornikiem powietrza oddechowego oraz w uprzednio przygotowany filtr przeciwdymny oddechowy z identyfikatorem użycia, którego użycie jest nieodwracalnie oznaczane, a następnie w środowisku uniemożliwiającym oddychanie w pierwszej kolejności stosuje się kompletny aparat oddechowy, po czym gdy wyczerpie się zapas powietrza w tym aparacie odłącza się maskę od zbiornika powietrza oddechowego i łączy się ją z filtrem przeciwdymnym przez uprzednie zerwanie identyfikatora użycia, co jednocześnie rejestruje wykorzystanie filtra, po czym po opuszczeniu przez strażaka środowiska, w którym nie można oddychać, kontroluje się identyfikator użycia oraz ustala się okoliczności użycia filtra przeciwdymnego.

W innej odmianie sposobu stosowania i zabezpieczania osobistego urządzenia filtrującego powietrze, do ochrony strażaków przed wdychaniem dymu w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia, strażaka wyposaża się w przeciwdymny filtr oddechowy z identyfikatorem użycia oraz w kompletny aparat oddechowy zawierający maskę połączoną przewodem ze zbiornikiem powietrza oddechowego, po czym w środowisku uniemożliwiającym oddychanie stosuje się w pierwszej kolejności kompletny aparat oddechowy, następnie gdy aparat nie dostarcza powietrza w wyniku awarii odłącza się maskę od zbiornika, zrywa się identyfikator użycia tym samym rejestrując wykorzystanie przeciwdymnego filtra oddechowego oraz łączy się przeciwdymny filtr oddechowy z maską, a po opuszczeniu przez strażaka środowiska, w którym nie można oddychać, sprawdza się identyfikator użycia oraz ustala się okoliczności użycia filtra przeciwdymnego.

W jeszcze innej odmianie sposobu według wynalazku najpierw umieszcza się ustnik bez osłony zespolony z filtrem przeciwdymnym w opakowaniu z identyfikatorem użycia. Następnie wyposaża się strażaka w kompletny aparat oddechowy do stosowania w pierwszej kolejności w środowisku uniemożliwiającym oddychanie oraz w ustnik bez osłony zespolony z filtrem przeciwdymnym umieszczony w opakowaniu z identyfikatorem użycia. W momencie, gdy w środowisku uniemożliwiającym oddychanie kompletny aparat oddechowy nie dostarcza już powietrza oddechowego, rozrywa się opakowanie z identyfikatorem użycia uzyskując dostęp do ustnika bez osłony zespolonego z filtrem przeciwdymnym jednocześnie rejestrując użycie filtra przeciwdymnego i oddycha się przez ten filtr. Po opuszczeniu przez strażaka środowiska, w którym nie można oddychać, sprawdza się identyfikator i ustala się okoliczności użycia ustnika bez osłony zespolonego z filtrem przeciwdymnym, korzystnie jako identyfikator użycia stosuje się opakowanie próżniowe.

W kolejnej odmianie sposobu według wynalazku, najpierw zakrywa się wlot do filtra przeciwdymnego i wylot związanego z nim ustnika bez osłony z usuwalnymi pokrywami z identyfikatorem użycia, następnie wyposaża się strażaka w kompletny aparat oddechowy do stosowania w pierwszej kolejności w środowisku uniemożliwiającym oddychanie oraz w ustnik

178 358 bez osłony zespolony z filtrem przeciwdymnym z pokrywami i identyfikatorem użycia. Gdy w środowisku uniemożliwiającym oddychanie kompletny aparat oddechowy w wyniku uszkodzenia nie dostarcza już powietrza oddechowego, rozrywa się opakowanie z identyfikatorem użycia uzyskując dostęp do ustnika bez osłony zespolonego z filtrem przeciwdymnym jednocześnie zrywa się identyfikator użycia i oddycha się przez ten filtr. Po opuszczeniu przez strażaka środowiska, w którym nie można oddychać, sprawdza się identyfikator i ustala się okoliczności użycia filtra przeciwdymnego. Korzystnie pokrywy identyfikatora użycia przytwierdza się do wlotu i wylotu klejem jednorazowego użycia.

W innej odmianie sposobu według wynalazku, w którym najpierw ustnik bez osłony zespolony z filtrem przeciwdymnym zaopatruje się w identyfikator, którego użycie nieodwracalnie potwierdza się wizualnie, po czym wyposaża się strażaka w kompletny aparat oddechowy do stosowania w pierwszej kolejności w środowisku uniemożliwiającym oddychanie oraz w ustnik bez osłony zespolony z filtrem przeciwdymnym z pokrywami z identyfikatorem użycia. Następnie, gdy w środowisku uniemożliwiającym oddychanie kompletny aparat oddechowy nie dostarcza już powietrza, zrywa się identyfikator uzyskując dostęp do filtra przeciwdymnego jednocześnie rejestrując użycie tego filtra. Po opuszczeniu przez strażaka środowiska, w którym nie można oddychać, sprawdza się identyfikator i ustala się okoliczności użycia ustnika bez osłony zespolonego z filtrem przeciwdymnym, korzystnie sporządza się odpowiednią dokumentację.

Osobiste urządzenie, filtrujące powietrze według wynalazku, wykorzystywane do ochrony strażaków przed wdychaniem dymu w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia, zwane w skrócie filtrem przeciwdymnym, zawiera ustnik bez osłony z otworem, przez który użytkownik oddycha, wkład filtracyjny zespolony z ustnikiem i posiadający otwór wlotowy, przez który następuje wlot powietrza, przy czym powietrze wciągane przez ustnik przepływa przez wkład filtracyjny oraz identyfikator użycia operatywnie połączony z ustnikiem wskazujący użycie urządzenia filtrującego powietrze. Korzystnie identyfikator użycia zawiera pokrywę przyklejoną na otworze wlotowym wkładu filtracyjnego oraz drugą pokrywę przyklejoną na otworze ustnika, przy czym pokrywy umocowano klejem jednorazowego użycia. Korzystnie pokrywy są zaopatrzone w klapki umożliwiające usunięcie tych pokryw oraz wskaźniki usunięcia pokryw zarówno z ustnika jak i z wkładu filtracyjnego. Korzystnie identyfikator użycia zawiera pojemnik, w którym zamknięty jest ustnik i wkład filtracyjny oraz posiada zamknięcie jednorazowego użycia wskazujące otwarcie pojemnika. Korzystnie pojemnik zawiera torbę albo opakowanie próżniowe. Bardziej korzystnie pojemnik zawiera ponadto torbę posiadającą zamknięcie, wewnątrz której znajduje się opakowanie próżniowe wyposażone w klapki otwierające zamknięcie.

Odmiana osobistego urządzenia według wynalazku, do ochrony strażaków przed wdychaniem dymu w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia, zawierająca ustnik bez osłony i wkład filtracyjny połączony z ustnikiem oraz pojemnik wyposażony w identyfikator użycia wskazujący otwarcie tego pojemnika. Korzystnie pojemnik zawiera opakowanie posiadające jednorazowe zamknięcie. Korzystnie klapki pojemnika wystają na zewnątrz i otwierają zamknięcie. Korzystnie opakowanie to jest próżniowe i posiada zamknięcie z klapkami wystającymi na zewnątrz i otwierającymi to zamknięcie. Korzystnie opakowanie próżniowe ma zamknięcie z co najmniej jedną klapką wystającą na zewnątrz i otwierającą zamknięcie.

Wynalazek został pokazany w przykładach wykonania na rysunku, na którym:

Figura 1 przedstawia rzut aksonometryczny rozebranego osobistego urządzenia filtrującego powietrze według wynalazku;

Figura 2 ilustruje użycie takiego urządzenia przez człowieka;

Figura 3A przedstawia rzut aksonometryczny złożonego urządzenia filtrującego z pokrywami z identyfikatorem użycia na wlocie i wylocie powietrza;

Figura 3B przedstawia ustnik urządzenia filtrującego powietrze z usuwalną pokrywą z identyfikatorem użycia;

178 358

Figura 4 przedstawia urządzenie filtrujące, zamknięte w pojemniku z identyfikatorem użycia;

Figura 5 jest widokiem poglądowym strażaka ubranego w maskę tradycyjnego, kompletnego aparatu oddechowego;

Figura 6 jest widokiem poglądowym strażaka ubranego w maskę według Fig. 5, która jest połączona z osobistym urządzeniem filtrującym powietrze według wynalazku;

Figura 7 przedstawia przekrój poprzeczny urządzenia filtrującego powietrze;

Figura 8 ilustruje osobiste urządzenie filtrujące powietrze, podłączone do przewodu giętkiego maski standardowego aparatu oddechowego.

W przykładzie wykonania pokazanym na Fig. 1, wykorzystano osobiste urządzenie filtrujące powietrze 10, zawierające obudowę 12, wkład filtracyjny 14 oraz zacisk nosowy 16. Połączenie tych części składowych daje względnie małe urządzenie bez osłony, które może być z łatwością noszone przez strażaka, z przeznaczeniem do użycia w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia, takich jak niespodziewane zaprzestanie funkcjonowania standardowego, kompletnego wyposażenia oddechowego.

Zwarta budowa osobistego urządzenia do filtrowania powietrza 10, pozwala na łatwe oddychanie przez ustnik i nie wymaga zakładania na głowę użytkownika dużej osłony lub maski. Takie łatwe i szybkie użycie eliminuje jakiekolwiek opóźnienie związane z istnieniem pojemnika z identyfikatorem użycia, dokładniej omówionego poniżej.

Obudowa jest wykonana z dającego się formować tworzywa sztucznego lub z gumy i posiada ustnik 18, który zawiera rurkę o przekroju owalnym 20 z kołnierzem skierowanym promieniowo 22, rozciągającym się wokół jednego końca rurki. Para uchwytów zębowych 24 wystaje z boku kołnierza 22, który jest oddalony od rurki 20. W trakcie użycia, ustnik 18 jest wkładany do ust strażaka w ten sposób, że kołnierz 22 znajduje się pomiędzy wargami i zębami, z wargami szczelnie przylegającymi do rurki 20.

Kanał powietrzny 26 rozciąga się od rurki 20 ustnika 18 i posiada ścianki w postaci harmonijki, umożliwiające kanałowi powietrznemu łatwą i elastyczną zmianę pozycji w zakresie 90°. Koniec kanału powietrznego 26, przeciwległy do ustnika 18, jest podłączony u góry zbiornika powietrza 28 obudowy 12. Zbiomik powietrza 28 posiada zagłębiony kształt cylindryczny tworzący wewnętrzną komorę powietrzną 30, z otwartym otworem czołowym 32 i zamkniętą ścianą tylną 34. Kanał powietrzny 26 i rurka 20 umożliwiaaą przepływ powietrza pomiędzy komorą powietrzną 30 i wylotem ustnika 18, przez który użytkownik ma możliwość oddychania.

Komora powietrzna 30 posiada przekrój kołowy, dostosowany do umieszczenia w niej wkładu filtracyjnego 14 o kształcie cylindrycznym. Gdy wkład filtracyjny 14 znajduje się wewnątrz komory powietrznej 30, zewnętrzna powierzchnia obwodowa 36 szczelnie przylega do pary pierścieni 38 wewnątrz komory powietrznej. Sprężystość zbiornika powietrza 38 i w szczególności pierścieni 38, umożliwia dokładne uszczelnienie dla powietrza zewnętrznej części wkładu filtracyjnego 14. Zabezpieczenie wkładu filtracyjnego w komorze powietrznej 30, skutecznie zamyka otwór czołowy 32 zbiornika.

Wkład filtracyjny 14 jest rozwiązaniem tradycyjnym, posiadającym wlot 40 na powierzchni czołowej 42 i wylot (nie pokazany) na powierzchni tylnej 44. Wewnątrz wkładu filtracyjnego 14 znajduje się węglowy składnik filtrujący 46, przez który przepływa powietrze w kierunku od wlotu do wylotu. Węglowy składnik filtrujący 46 usuwa z powietrza przepływającego przez wkład filtracyjny takie cząstki jak dym i niebezpieczne opary. Składnik filtrujący może także zawierać hopkalit, który jest katalizatorem utleniania szkodliwego CO do gazu nieszkodliwego. Wkład filtracyjny może być dowolnego typu, korzystnie jednak powinien być zaprojektowany do filtrowania i zatrzymywania powietrza oddechowego zawierającego duże ilości tlenku węgla.

Ustnik 18, kanał powietrzny 26 oraz wewnętrzna komora powietrzna 30, gdy są zamknięte wkładem filtracyjnym 14, tworzą zamkniętą przestrzeń przez którą przepływa powietrze i którym oddycha użytkownik. Przy wdechu użytkownik czerpie powietrze przez wkład filtracyjny 14 do komory w tylnej części zbiornika 28, pomiędzy wkładem filtracyjnym i

178 358 tylną ścianą 34, następnie powietrze przechodzi w górę do kanału powietrznego 26 i rurki ustnika 20. W końcu, powietrze opuszcza urządzenie filtrujące 10 i przepływa do ust użytkownika poprzez otwór 76 w wolnym końcu rurki ustnika 20, który jest zakończony kołnierzem 22, jak to przedstawiono na Fig. 3B. Przy wydechu, powietrze przepływa przez urządzenie filtrujące 10 w kierunku odwrotnym.

Przez założenie zacisku nosowego 16, pokazanego na Fig. 1 i Fig. 2, zapobiega się wchłanianiu otaczającego powietrza przez nozdrza użytkownika, podczas stosowania urządzenia filtrującego powietrze 10. Zacisk nosowy 16 posiada ściskacz sprężynowy 50 z parą ramion 52 i 53 połączonych łącznikiem poprzecznym 54, zawierającym sprężynę skrętową 56. Końce ramion 52 i 53, odległe od łącznika poprzecznego 54 są połączone z oddzielnymi dociskami nosowymi 58 i 59 w kształcie grzybków. Gdy urządzenie nie jest używane, siła sprężyny skrętowej 56 przekazywana na ramiona 52 i 53 powoduje przyleganie docisków nosowych jeden do drugiego. Każdy z docisków nosowych 58 i 59 posiada trzonek, odpowiednio 60 i 61, który może być uchwycony przez użytkownika w celu założenia i zdjęcia zacisku nosowego 16. Pasek 55 posiada pętlę z jednego końca przechodzącą przez sprężynę skrętową 56 oraz pętlę z drugiego końca przechodzącą przez uchwyt 48 u góry na zewnątrz zbiornika powietrza 28. Pasek 55 służy do mocowania zacisku nosowego 16 do obudowy 12.

Zacisk nosowy 16 i pasek 55 zapobiegają także zgrubieniu urządzenia filtrującego przez użytkownika. Jeżeli ustnik wypadnie przypadkowo z ust, zacisk nosowy 16 może utrzymać urządzenie filtrujące powietrze w pobliżu twarzy, co pozwoli na ponowne włożenie ustnika do ust. To rozwiązanie może być elementem ratującym życie, gdyby użytkownik nie był zdolny odnaleźć filtra, który upadł na podłoże powierzchni wypełnionej dymem.

Na Fig. 2 pokazana jest twarz strażaka 66 z włożonym do ust ustnikiem 18 w ten sposób, że kołnierz 22 jest umieszczony pomiędzy wargami i zębami, z uchwytami zębowymi 24 pomiędzy zębami górnej i dolnej szczęki. Strażak zaciska zęby na uchwytach 24, w celu utrzymywania ustnika na miejscu, przy czym grubość uchwytów powoduje powstanie szczeliny pomiędzy zębami, przez którą przepływa powietrze oddechowe. Dociski nosowe 58 i 59 są odchylane po odciągnięciu trzonków 60 oraz 61 i umieszczone na nosie. Następnie strażak 66 puszcza delikatnie dociski nosowe 58 i 59. Siła wywołana przez sprężynę skrętną 56 ciśnie dociski nosowe 58 i 59 z obu stron nosa i zamyka nozdrza.

W celu zarezerwowania wykorzystania filtra przeciwdymnego (urządzenia filtrującego powietrze) tylko do sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia, urządzenie według wynalazku zawiera identyfikator użycia operatywnie połączony z filtrem przeciwdymnym. Identyfikator użycia jest tak skonstruowany, że umożliwia wizualną kontrolę czy filtr przeciwdymny został wykorzystany a ponadto zapobiega doprowadzeniu go do warunków i wyglądu filtra nieużywanego.

Figura 3A przedstawia urządzenie filtrujące powietrze 10 z wkładem filtracyjnym 14, umieszczonym w komorze powietrznej obudowy 12. Identyfikator użycia może zawierać pokrywę z folii 70, z powłoką adhezyjną na jednej stronie, która może przylegać do czoła wkładu filtracyjnego 14 na wlocie 40, aby zamknąć szczelnie otwór. Pokrywa 70 posiada dużą klapkę 72, którą strażak może uchwycić dla zerwania pokrywy 70 z wkładu filtracyjnego, w celu użycia urządzenia filtrującego powietrze 10. Jak to pokazano na Fig. 3B, ustnik 18 posiada drugą pokrywę 74, rozciągającą się na przestrzeni otworu 76 kołnierza 22 połączonego z rurką 20. Druga pokrywa 74 wykonana jest z folii z podłożem samoprzylepnym, które powoduje przyleganie pokrywy do powierzchni kołnierza 22, tworząc nieprzepuszczalne dla powietrza zamknięcie otworu 76. Pokrywa druga 74 posiada także dużą klapkę 78, którą strażak może uchwycić aby zerwać pokrywę drugą 74 z ustnika. Pokrywy 70 i 74 uszczelniają otwory urządzenia filtrującego powietrze 10 przed użyciem, dla zapobieżenia dostania się wilgoci do wnętrza wkładu filtracyjnego 14 i rozkładu zawartego w nim węglowego składnika filtracyjnego 46. Pokrywy 70 i 74 mogą być w awaryjnej sytuacji łatwo usunięte przez strażaka ubranego w rękawice.

178 358

Klej zastosowany do założenia dwóch pokryw na urządzenie filtrujące powietrze, powinien tracić właściwości klejące po usunięciu pokrywy. Innymi słowy, klej nie powinien pozwalać na ponowne założenie na ustnik pokrywy 70 i 74, co będzie wskazówką, że ustnik został użyty. Pokrywy 70 i 74 mogą być wykonane także w postaci taśmy z identyfikatorem użycia wskazującym otwarcie pojemnika.

Aby ograniczyć użycie filtra przeciwdymnego wyłącznie do sytuacji bezpośrednio zagrażających życiu, osobiste urządzenie filtrujące powietrze 10 można zamknąć w pojemniku z identyfikatorem użycia 80, przedstawionym na Fig. 4.

Strażak może szybko ocenić czy filtr został uprzednio użyty i ewentualnie częściowo wyczerpany lub zużyty. To szybkie sprawdzenie pozwoli na uniknięcie wypadku, spowodowanego ewentualnym użyciem nieskutecznego filtra w szkodliwej atmosferze.

Okresowo, władze nadrzędne straży pożarnej mogą także sprawdzać opakowania urządzeń filtrujących, które zostały dostarczone strażakom, dla sprawdzenia czy urządzenia były użyte. Jeżeli użycie zostanie stwierdzone, odpowiedni strażak może zostać przepytany na okoliczność tego użycia, dla upewnienia się że urządzenie zostało użyte wyłącznie w sytuacji awaryjnej, takiej jak wyczerpanie się lub uszkodzenie legalizowanego, kompletnego aparatu oddechowego. Władze straży pożarnej mogą stosować sankcje w stosunku do strażaków, którzy używają omawiane urządzenie oddechowe 10, w innych sytuacjach niż dozwolone.

Pojemnik 80 może zawierać opakowanie próżniowe 82, w którym umieszcza się osobiste urządzenie filtrujące powietrze 10. Wewnętrzne opakowanie z folii 82 opróżnia się z powietrza i uszczelnia wzdłuż zamknięcia 84. Para klapek 86 wystaje z każdego boku zamknięcia 84, umożliwiając strażakowi łatwe rozerwanie zamknięcia i dostęp do urządzenia filtrującego powietrze zawartego w opakowaniu próżniowym 82. Ponieważ wewnętrzne opakowanie z folii jest uszczelnione próżniowo, przybiera ono postać zewnętrznego kształtu urządzenia filtrującego powietrze 10. Po otworzeniu opakowania próżniowego 82, uszczelnienie próżniowe zostaje zlikwidowane i opakowanie dłużej nie przylega do kształtów urządzenia filtrującego powietrze. Rozszczelnienie opakowania próżniowego i brak możliwości ponownego użycia zamknięcia 84 stwarza identyfikację umożliwiającą użytkownikowi i władzom nadzorczym straży pożarnej, stwierdzenie że pojemnik 80 został otwarty.

Ponieważ wewnętrzne opakowanie próżniowe z folii 82, gdy zostaje poddane działaniu czynników zewnętrznych, ulega przypadkowym nakłuciom, opakowanie można zamknąć w grubszej, odpornej na nakłucia torbie 88. Torba ta może zawierać osprzęt (nie pokazany), do mocowania osłony 80 do wyposażenia strażaka, takiego jak pas 87 tradycyjnego kompletnego urządzenia oddechowego lub kurtki munduru. W innych przypadkach, opakowanie 80 można po prostu umieścić w kieszeni kurtki munduru 89. Otwór torby 88 jest termicznie zamknięty wzdłuż szwu 90, w sposób który pozostawia część otwartą 92, którą strażak może uchwycić aby rozerwać szew zamykający 90, w celu uzyskania dostępu do opakowania próżniowego 82. Zamknięcia opakowania próżniowego i torby 88 są zaprojektowane do łatwego otwarcia, tak że w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia dostęp do urządzenia oddechowego nie będzie znacząco utrudniony.

Do przechowywania urządzeń filtrujących powietrze można użyć innych postaci opakowania z identyfikatorem użycia. Inną wersję urządzenia do filtrowania powietrza, z przeznaczeniem do użycia w sposobie ochrony strażaków w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia, można użyć wraz z tradycyjnym strażackim wyposażeniem oddechowym. Jedną z tych wersji pokazano na Fig. 5. Ta odmiana jest korzystna, ponieważ umożliwia strażakowi pozostawienie oczu i twarzy zabezpieczonych maską i szybkie podłączenie filtra w miejsce przewodu giętkiego i regulatora dla kompletnego zbiornika oddechowego.

Strażacy zwykle zakładają kompletny aparat oddechowy zawierający zbiomik sprężonego powietrza (nie pokazany), który jest umieszczony na plecach. Przewód giętki 100 rozciąga się od zbiornika do regulatora na masce (nie pokazany), założonej na twarz 105 strażaka 104. Maska 102 posiada pierścień 106 z materiału sprężystego takiego jak guma, który jest dopasowany do głowy użytkownika, w celu uzyskania względnej hermetyczności, gdy maska utrzymywana jest na miejscu przy pomocy elastycznych taśm 110, opasujących głowę. Wizjer z tworzywa sztucznego 108, ma postać pęcherza wystającego z pierścienia 106 z przodu twarzy 105, strażaka 104. Przewód elastyczny 100 (i regulator), podłączone są do złącza 112 lub podobnego połączenia u dołu maski 102, aby dostarczać powietrze do przestrzeni pomiędzy maską i twarzą strażaka 105.

Należy rozumieć, że opis maski na twarz i sposobu dostarczenia powietrza jest przedstawiony wyłącznie jako ilustracja typowego rozwiązania. Sposób według wynalazku może być stosowany w szerokim zakresie strażackich, kompletnych zespołów oddechowych, aby umożliwić strażakowi uzyskanie dodatkowych, ratujących życie, minut oddychania.

W przypadku, gdy strażak nie może opuścić palącej się budowli przed wyczerpaniem się zapasu powietrza w zbiorniku, od maski 102 można odłączyć przewód giętki 100 oraz regulator i do złącza maski 102 można podłączyć osobiste urządzenie filtrujące powietrze 120 przedstawione w odmianie wykonania na Fig. 6. Zwykle, strażak nosi takie urządzenie przymocowane do standardowego wyposażenia oddechowego lub w kurtce mundurowej, gdzie w razie awarii urządzenie można łatwo dosięgnąć. Filtr może być także przechowywany w kieszeni kurtki mundurowej.

Jak to przedstawiono na Fig. 7, odmiana awaryjnego urządzenia filtrującego powietrze 120 może zawierać pochłaniacz 122, składający się z puszki 126 i wieka 125 przymocowanego szczelnie do otwartego końca puszki. Przeciwległy koniec puszki 126, może być zamknięty stanowiącą całość ścianką dolną 124, posiadającą-wiele otworów 128 przechodzących na wylot. Do zewnętrznej powierzchni ścianki dolnej 1-24, można przykleić taśmę z identyfikatorem użycia 130 zamykającą otwory 128. Taśma 130 zapobiega dostaniu się powietrza do nie używanego pochłaniacza 122, chroniąc zawarty w nim element filtracyjny 134. Taśma 130 posiada klapkę 132, którą chwyta strażak aby usunąć taśmę, w celu użycia osobistego urządzenia filtrującego powietrze 120. Usuwalny klej zastosowany do przymocowania do pochłaniacza taśmy 130 jest tego typu, że nie może być ponownie użyty, gdy taśma raz została usunięta, stanowiąc tym samym dowód że pochłaniacz został użyty. Odmiennie, pochłaniacz 122 można zamknąć w pojemniku z identyfikatorem użycia, jak to omówiono powyżej w odniesieniu do odmiany z ustnikiem.

Element filtrujący 134 może posiadać oddzielne filtry tkaninowe 136 i 138, odpowiednio naprzeciwko ściany dolnej 124 i wieka 125. Pomiędzy dwoma filtrami tkaninowymi 136 i 138, znajduje się filtr z węgla aktywnego 140. Odmiennie, pomiędzy filtrami tkaninowymi można umieścić filtr wielostopniowy. Na przykład, w dodatku do filtra z węgla aktywnego, można przewidzieć środek osuszający dla usunięcia wilgoci oraz dodać substancję, która na drodze katalitycznej przekształca tlenek węgla w dwutlenek węgla. Jakkolwiek można konstruować różne odmiany filtra, korzystnie jest aby filtr był dostosowany do oczyszczania powietrza o dużych stężeniach dwutlenku węgla, na przykład przez zastosowanie hopkalitu i żelu krzemionkowego. Element filtracyjny może być także skonstruowany w bardziej zwartej formie, na przykład w postaci puszki podobnej do krążka.

Pokrywa 125 jest szczelnie przymocowana do puszki 126 przez obciskanie lub przyklejenie, tak że powietrze nie może przedostawać się przez to połączenie. W pokrywie 125 znajdują się centralnie umieszczony otwór i do pokrywy jest szczelnie przytwierdzone połączenie rurowe 142, w kontakcie z otworem. Połączenie rurowe 142 posiada na końcu zewnętrzny występ 144. Kołpak 146, na przykład z miękkiego tworzywa sztucznego, jest umieszczony na końcu połączenia 142, w celu szczelnego zamknięcia tego końca pochłaniacza 122, gdy nie jest on używany. Uchwyt 148 umożliwia zdjęcie kołpaka 146, w celu użycia urządzenia filtrującego powietrze 120. Po zdjęciu kołpaka 146 ulega on zniszczeniu, aby zapobiec użyciu tego kołpaka do ponownego zamknięcia połączenia. Tym sposobem, kołpak 146 może także służyć jako identyfikator użycia urządzenia filtrującego 120. Poszczególne pokrywy z taśmy 130 z identyfikatorem użycia oraz kołpaki 146 nie tylko zapobiegają ponownemu użyciu zanieczyszczonych urządzeń filtracyjnych 120, ale także stanowią sposób wykrywania przez

178 358 władze nadrzędne straży pożarnej nieuprawnionego użycia osobistego urządzenia filtrującego powietrze.

Gdy trzeba użyć osobistego urządzenia filtrującego powietrze 120 strażak usuwa taśmę 130 i kołpak 146 z końców pochłaniacza 122. Połączenie rurowe 142 łączy się ze złączem 112 na masce 102, w miejsce przewodu giętkiego 100 i regulatora, jak to pokazano na Fig. 6. Korzystnie, połączenie jest tak skonstruowane, aby ściśle i szczelnie połączyć się ze złączem, w celu zapobieżenia dostępu dymu do wnętrza maski. Strażak następnie ma możliwość oddychania filtrowanym powietrzem przez pochłaniacz urządzenia 120. Odmiennie, kołpak filtra 146 można uformować z łamliwej taśmy, która zostaje trwale przekłuta po zetknięciu się połączenia 142 ze złączem 112.

Odmiennie, przewód giętki 100 może pozostać połączony z maską 102 i osobiste urządzenie filtrujące powietrze 120 można złączyć poprzez połączenie 142 z końcem węża giętkiego, jak to pokazano na Fig. 8. Jednakże, sposób ten nie jest korzystny, z powodu trudności które mogą być związane z odłączeniem odległego końca przewodu giętkiego od zbiornika.

Osobiste urządzenie filtrujące powietrze 120, może być także zamknięte w opakowaniu z identyfikatorem użycia, takim jak opakowanie 80 pokazane na Fig. 4 i uprzednio opisane. Tego typu opakowanie można stosować jako osłonę dodatkową albo zamiast zamknięć pochłaniacza, to jest taśmy 130 i kołpaka 146.

Jakkolwiek zamieszczono poszczególne odmiany według wynalazku o względnie dużym stopniu szczegółowości, jednakże nie ogranicza to zakresu wynalazku. Natomiast, właściwy zakres wynalazku może obejmować odmiany, które są w granicach obecnej wiedzy specjalistów, tak więc zakres wynalazku powinien być określony na podstawie załączonych zastrzeżeń.

FIG. 2

FIG. 4

178 358

FIG. 8

178 358

FIG. /

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób stosowania i zabezpieczania osobistego urządzenia filtrującego powietrze, do ochrony strażaków przed wdychaniem dymu w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia, znamienny tym, że wyposaża się strażaka w kompletny aparat oddechowy zawierający maskę połączoną przewodem ze zbiornikiem powietrza oddechowego oraz w uprzednio przygotowany filtr przeciwdymny, którego użycie jest nieodwracalnie oznaczane, następnie w środowisku uniemożliwiającym oddychanie najpierw stosuje się kompletny aparat oddechowy, a po wyczerpaniu zapasu powietrza w zbiorniku, łączy się przeciwdymny filtr oddechowy z maską strażacką.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przeciwdymny filtr oddechowy, przed połączeniem z maską przechowuje się w kurtce strażaka.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przeciwdymny filtr oddechowy, przed połączeniem z maską przechowuje się przymocowany do paska strażaka.
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przed połączeniem przeciwdymnego filtra oddechowego z maską odłącza się od maski regulator i przewód giętki, przy czym filtr przeciwdymny przylega ściśle do maski w czasie łączenia przeciwdymnego filtra oddechowego z maską.
5. Sposób stosowania i zabezpieczania osobistego urządzenia filtrującego powietrze, do ochrony strażaków przed wdychaniem dymu w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia, znamienny tym, że wyposaża się strażaka w kompletny aparat oddechowy zawierający maskę połączoną przewodem ze zbiornikiem powietrza oddechowego oraz w przeciwdymny filtr oddechowy z identyfikatorem użycia, następnie w środowisku uniemożliwiającym oddychanie w pierwszej kolejności stosuje się kompletny aparat oddechowy, po czym gdy wyczerpie się zapas powietrza w tym aparacie odłącza się maskę od zbiornika powietrza oddechowego i łączy się ją z filtrem przeciwdymnym przez uprzednie zerwanie identyfikatora użycia, co jednocześnie rejestruje wykorzystanie filtra, po czym po opuszczeniu przez strażaka środowiska, w którym nie można oddychać, kontroluje się identyfikator użycia oraz ustala się okoliczności użycia filtru przeciwdymnego.
6. Sposób stosowania i zabezpieczania osobistego urządzenia filtrującego powietrze, do ochrony strażaków przed wdychaniem dymu w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia, znamienny tym, że wyposaża się strażaka w kompletny przeciwdymny filtr oddechowy z identyfikatorem użycia oraz w kompletny aparat oddechowy zawierający maskę połączoną przewodem ze zbiornikiem powietrza oddechowego, po czym w środowisku uniemożliwiającym oddychanie stosuje się w pierwszej kolejności kompletny aparat oddechowy, następnie gdy aparat nie dostarcza powietrza w wyniku awarii odłącza się maskę od zbiornika, zrywa się identyfikator użycia tym samym rejestrując wykorzystanie przeciwdymnego filtra oddechowego oraz łączy się przeciwdymny filtr oddechowy z maską a po opuszczeniu przez strażaka środowiska, w którym nie można oddychać, sprawdza się identyfikator użycia oraz ustala się okoliczności użycia filtra przeciwdymnego.
7. Sposób stosowania i zabezpieczania osobistego urządzenia filtrującego powietrze, do ochrony strażaków przed wdychaniem dymu w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia, znamienny tym, że najpierw umieszcza się ustnik bez osłony zespolony z filtrem przeciwdymnym w opakowaniu z identyfikatorem użycia, następnie wyposaża się strażaka w kompletny aparat oddechowy do stosowania w pierwszej kolejności w środowisku uniemożliwiającym oddychanie, oraz w ustnik bez osłony zespolony z filtrem przeciwdymnym umieszczony w

178 358 opakowaniu z identyfikatorem użycia, po czym gdy w środowisku uniemożliwiającym oddychanie kompletny aparat oddechowy nie dostarcza już powietrza oddechowego, rozrywa się opakowanie z identyfikatorem użycia uzyskując dostęp do ustnika bez osłony zespolonego z filtrem przeciwdymnym jednocześnie rejestrując użycie filtra przeciwdymnego i oddycha się przez ten filtr, a po opuszczeniu przez strażaka środowiska, w którym nie można oddychać, sprawdza się identyfikator i ustala się okoliczności użycia ustnika bez osłony zespolonego z filtrem przeciwdymnym.
8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że jako identyfikator użycia stosuje się opakowanie próżniowe.
9. Sposób stosowania i zabezpieczania osobistego urządzenia filtrującego powietrze, do ochrony strażaka przed wdychaniem dymu w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia, znamienny tym, że najpierw zakrywa się wlot do filtra przeciwdymnego i wylot związanego z nim ustnika bez osłony z usuwalnymi pokrywami z identyfikatorem użycia, następnie wyposaża się strażaka w kompletny aparat oddechowy do stosowania w pierwszej kolejności w środowisku uniemożliwiającym oddychanie oraz w ustnik bez osłony zespolony z filtrem przeciwdymnym z pokrywami i identyfikatorem użycia, po czym gdy w środowisku uniemożliwiającym oddychanie kompletny aparat oddechowy w wyniku uszkodzenia nie dostarcza powietrza oddechowego, rozrywa się opakowanie z identyfikatorem użycia uzyskując dostęp do ustnika bez osłony zespolonego z filtrem przeciwdymnym jednocześnie zrywa się identyfikator użycia i oddycha się przez ten filtr, następnie po opuszczeniu przez strażaka środowiska, w którym nie można oddychać sprawdza się identyfikator i ustala się okoliczności użycia filtra przeciwdymnego.
10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że stosuje się identyfikator użycia, w którym pokrywy przytwierdza się do wlotu i wylotu klejem jednorazowego użycia.
11. Sposób stosowania i zabezpieczania osobistego urządzenia filtrującego powietrze, do ochrony strażaków przed wdychaniem dymu w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia, znamienny tym, że najpierw ustnik bez osłony zespolony z filtrem przeciwdymnym zaopatruje się w identyfikator, którego użycie nieodwracalnie potwierdza się wizualnie, po czym wyposaża się strażaka w kompletny aparat oddechowy do stosowania w pierwszej kolejności w środowisku uniemożliwiającym oddychanie oraz w ustnik bez osłony zespolony z filtrem przeciwdymnym z pokrywami z identyfikatorem użycia, po czym gdy w środowisku uniemożliwiającym oddychanie kompletny aparat oddechowy nie dostarcza już powietrza, zrywa się identyfikator uzyskując dostęp do filtra przeciwdymnego jednocześnie rejestrując użycie tego filtra, następnie po opuszczeniu przez strażaka środowiska, w którym nie można oddychać, sprawdza się identyfikator i ustala się okoliczności użycia ustnika bez osłony zespolonego z filtrem przeciwdymnym.
12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że ustala się okoliczności użycia filtra przeciwdymnego i sporządza się dokumentację.
13. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że stosuje się identyfikator zawierający pierwszą pokrywę przyklejoną do otworu ustnika oraz drugą pokrywę przyklejoną na otworze wlotowym filtra, przy czym do klejenia pokryw stosuje się klej jednorazowego użycia.
14. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że stosuje się identyfikator zawierający pokrywę przyklejoną do otworu ustnika oraz drugą pokrywę przyklejoną na otworze wlotowym filtra, przy czym obie pokrywy mają klapki do uchwycenia przez użytkownika, a usunięcia odpowiedniej pokrywy jednocześnie identyfikuje użycie filtra.
15. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że stosuje się identyfikator użycia zawierający pojemnik, w którym zamknięty jest ustnik i filtr, posiadający zamknięcie jednorazowego użycia.
16. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że stosuje się pojemnik zawierający, torbę.
17. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że stosuje się pojemnik zawierający opakowanie próżniowe.
18. Sposób według zastrz. 17, znamienny tym, że stosuje się pojemnik zawierający ponadto torbę posiadającą zamknięcie, w której znajduje się opakowanie próżniowe posiadające klapki, których uchwycenie umożliwia dostęp do opakowania próżniowego.
19. Osobiste urządzenie filtrujące powietrze, do ochrony strażaków przed wdychaniem dymu w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia, znamienne tym, że zawiera ustnik (18) bez osłony z otworem, przez który użytkownik oddycha, wkład filtracyjny (14) zespolony z ustnikiem (18) i posiadający otwór wlotowy (40), przez który następuje wlot powietrza, przy czym powietrze wciągane przez ustnik (18) przepływa przez wkład filtracyjny (14) oraz identyfikator użycia operatywnie połączony z ustnikiem (18) wskazujący użycie urządzenia filtrującego powietrze (10).
20. Urządzenie według zastrz. 19, znamienne tym, że identyfikator użycia zawiera pokrywę (70) przyklejoną na otworze wlotowym wkładu filtracyjnego (14) oraz drugą pokrywę (74) przyklejoną na otworze ustnika (18), przy czym pokrywy (70) i (74) umocowano klejem jednorazowego użycia.
21. Urządzenie według zastrz. 19, znamienne tym, że identyfikator użycia zawiera pokrywę (70) przyklejoną na otworze wlotowym (40) wkładu filtracyjnego (14) oraz drugą pokrywę (74) przyklejoną na otworze ustnika (18), przy czym pokrywy (70 i 74) są zaopatrzone w klapki odpowiednio (72 i 78) do usunięcia pokryw oraz wskaźniki usunięcia pokryw zarówno z ustnika (18) jak i z wkładu filtracyjnego (14).
22. Urządzenie według zastrz. 19, znamienne tym, że identyfikator użycia zawiera pojemnik (80), w którym zamknięty jest ustnik (18) i wkład filtracyjny (14) oraz posiada zamknięcie (84) jednorazowego użycia wskazujące otwarcie pojemnika (80).
23. Urządzenie według zastrz. 22, znamienne tym, że pojemnik (80) zawiera torbę (88).
24. Urządzenie według zastrz. 22, znamienne tym, że pojemnik (80) zawiera opakowanie próżniowe (82).
25. Urządzenie według zastrz. 24, znamienne tym, że pojemnik (80) ponadto zawiera torbę (88) posiadającą zamknięcie (90), wewnątrz której znajduje się opakowanie próżniowe (82) wyposażone w klapkę (86) otwierające zamknięcie (84).
26. Osobiste urządzenie filtrujące powietrze do ochrony strażaków przed wdychaniem dymu w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia, znamienne tym, że zawiera ustnik (18) bez osłony i wkład filtracyjny (14) połączony z ustnikiem (18) oraz pojemnik (80) wyposażony w identyfikator użycia wskazujący otwarcie tego pojemnika.
27. Urządzenie według zastrz. 26, znamienne tym, że pojemnik (80) zawiera opakowanie (82) posiadające jednorazowe zamknięcie (84).
28. Urządzenie według zastrz. 27, znamienne tym, że opakowanie (82) jest próżniowe oraz posiada zamknięcie (84) z klapkami (86) wystającymi na zewnątrz i otwierającymi zamknięcie (84).
29. Urządzenie według zastrz. 28, znamienne tym, że pojemnik (80) zawiera ponadto torbę (88) posiadającą zamknięcie (90), w której znajduje się opakowanie próżniowe (82) z klapkami (86) wystającymi na zewnątrz i otwierającymi zamknięcie (84).
30. Urządzenie według zastrz. 24, znamienne tym, że opakowanie próżniowe (82) posiada zamknięcie (84) z co najmniej jedną klapką (86) wystającą na zewnątrz i otwierającą zamknięcie (84).