PL177264B1 - Zespół cewek odchylających do lampy elektronopromieniowej - Google Patents

Abstract

1 . Zespól cewek odchylajacych do lampy elektronopromieniowej, zawierajacy cewke odchy- lajaca i separator do podtrzymywania cewki odchy- lajacej, znamienny tym, ze separator (2') ma wiele grzbietów podtrzymujacych (20, 21) cewke od- chylajaca (3), która opiera sie na grzbietach pod- trzymujacych (20, 21) w pewnym odstepie od powierzchni (11) separatora (2'), przy czym grzbiety podtrzymujace (20, 21) przebiegaja w kierunku wzdluznym (Z) pomiedzy czescia przednia (Z0) i czescia tylna (Z3) separatora (2'), a jeden z grzbie- tów podtrzymujacych (20, 21) jest umieszczony na przecieciu powierzchni separatora (2') z plasz- czyzna biegnaca promieniowo. F I G 2 PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół cewek odchylających do lampy elektronopromieniowej.

Znanyjest z europejskiego opisu patentowego nr 0540113 kineskop z zespołem cewek odchylających zawierającym cewki odchylania pola typu półsiodłowego. Zespół cewek odchylających zawiera dwa układy cewek odchylających do odchylania wiązek elektronów w dwóch kierunkach poprzecznych względem siebie. Cewki odchylania linii występują przy stronie wewnętrznej podpory a cewki odchylania pola występują przy stronie zewnętrznej podpory.

Z kolei w niemieckim opisie patentowym nr 1233067 jest ujawniony separator w zespole cewek odchylających, zawierający dwa mostki, które przebiegają od części przedniej do części tylnej separatora. Te dwa mostki ustalają odstęp pomiędzy dwiema cewkami i krawędzie cewek stykają się z mostkami.

Znane rozwiązanie zespołu cewek odchylających, przedstawione na fig. 1, zawiera parę siodłowych cewek odchylania poziomego 3 oraz parę również siodłowych cewek odchylania pionowego, oddzielonych od cewek odchylania poziomego 3 za pomocą separatora 2. Separator 2 może być wykonany z tworzywa sztucznego metodą formowania wtryskowego. Rdzeń 5 z materiału ferromagnetycznego jest umieszczany na szyjce 8 lampy

177 264 elektronopromieniowej 6 dla odchylania wiązek elektronów wytwarzanych w dziale elektronowym 7 dla skanowania powierzchni 9 ekranu lampy. Optymalne ustalenie położeń różnych części zespołu 1 cewek odchylających może być uzyskiwane metodami spajania i/lub obcinania. Separator 2 tworzy konstrukcję nośną różnych elementów składowych i zwiększa mechaniczną wytrzymałość zespołu. Odstęp pomiędzy dwoma parami cewek określa zwykle grubość separatora.

Zwykle dla ułatwienia produkcji separatorów ich grubośćjest wartością stałą. Narzuca to ograniczenia na konstrukcję cewek odchylania poziomego i pionowego. W efekcie kształt cewek odchylania poziomego będzie określał kształt cewek odchylania pionowego.

W odmiennej sytuacji, gdy zakłada się, że kształty są niezależne od siebie, przestrzeń pomiędzy cewkami odchylania poziomego i pionowego może być wypełniona przez separator. Wynikiem takiego podejścia do zagadnienia jest separator o zmiennej grubości. Złożony kształt wewnętrznych i zewnętrznych powierzchni separatora o zmiennej grubości może stanowić przyczynę trudności jej wytwarzania. Tak więc znaczna grubość niektórych fragmentów separatora może powodować jej nadmierny ciężar i zużycie materiału. Ponadto każda zmiana konstrukcyjna kształtu określonej pary cewek może w niekorzystnym przypadku wymagać znacznych zmian kształtu wewnętrznej i/lub zewnętrznej powierzchni separatora, a w rezultacie znacznych zmian w formach wtryskowych. Może okazać się pożądane wytworzenie separatora o zasadniczo stałej grubości, a również zapewnienie możliwości uzyskania zmiennej odległości promieniowej lub przesunięcia na przykład cewek odchylania poziomego ograniczającego wewnętrzną powierzchnię separatora.

Istotą zespołu cewek odchylających do lampy elektronopromieniowej, zawierającego cewkę odchylającą i separator do podrzymywania cewki odchylającej, jest to, że separator ma wiele grzbietów podtrzymujących cewkę odchylającą, która opiera się na grzbietach podtrzymujących w pewnym odstępie od powierzchni separatora, przy czym grzbiety podtrzymujące przebiegają w kierunku wzdłużnym pomiędzy częścią przednią i częścią tylną separatora, a jeden z grzbietów podtrzymujących jest umieszczony na przecięciu powierzchni separatora z płaszczyzną biegnącą promieniowo.

Korzystnie grzbiety podtrzymujące są rozmieszczone na wewnętrznej powierzchni separatora.

Korzystnie jeden z grzbietów podtrzymujących ma zmienną wysokość wzdłuż osi wzdłużnej.

Korzystnie cewka odchylająca jest cewką odchylania poziomego.

Korzystnie pierwszy zespół grzbietów podtrzymujących jest rozmieszczony w tylnej części separatora.

Korzystnie grzbiety podtrzymujące mają różne długości.

Korzystnie cewka odchylająca ma kształt siodłowy.

Korzystnie wewnętrzna i zewnętrzna powierzchnie separatora tworzą korpus o stałej grubości, przy czym grzbiety podtrzymujące wystają z korpusu.

Korzystnie zawiera drugą cewkę odchylającą, przy czym separator izoluje cewki odchylające od siebie.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia lampę elektronopromieniową w przekroju wzdłużnym z zamontowanym na szyjce lampy znanym zespołem cewek odchylających, fig. 2 - separator według wynalazku w widoku z przodu, fig. 3 - separator z fig. 2 w widoku z boku, a fig. 4 - zespół cewek odchylających zawierający separator w przekroju bocznym wzdłuż linii 4-4 pokazanych na fig. 2.

Na figurach 2 i 3 przedstawiono separator 2' wykonany według wynalazku. Podobne elementy i funkcje występujące na fig. 1 i fig. 2 są oznaczone podobnymi symbolami i liczbami. Zarówno wewnętrzna strona powierzchni 11 separatora 2', pokazanego na fig. 2 i 3, jak i zewnętrzna strona powierzchni 10 separatora 2' pokazanego na fig. 3 są skonstruowane w taki sposób, że stanowią bryłę obrotową ułatwiającą łączenie i rozłączanie nie pokazanych na rysunku części formy wykorzystywanych do produkcji separatora 2'. Odległość D pomiędzy powierzchniami 10 i 11 jest zasadniczo utrzymywana na poziomie stałym dla

177 264 uzyskania kształtów łatwych do wytwarzania. Wewnętrzna powierzchnia 11 nie pokazanych na rysunku cewek odchylania pionowego opiera się lub przylega do zewnętrznej powierzchni 10 separatora 2'.

Wykonane według wynalazku grzbiety podtrzymujące, na przykład pokazane na fig. 2 grzbiety 20, 20', 21, 2l', 21 i 22, opierają się na zewnętrznej powierzchni, nie pokazanych na rysunku, cewek odchylania poziomego i zabezpieczają przed opieraniem się lub naciskaniem pary cewek odchylania poziomego na wewnętrzną powierzchnię 11'. Powstaje zatem korzystna sytuacja, w której zewnętrzna powierzchnia cewek odchylania poziomego jest odsunięta od powierzchni 11 na odległość niezależną od kształtu cewek odchylania pionowego .

Grzbiety podtrzymujące 20, 20', 2121', 21, i 22' są rozmieszczone na przecięciach usytuowanych radialnie płaszczyzn zawierających oś Z z powierzchnią 11. Takie ułożenie jest korzystne ze względu na prostotę obsługi form wtryskowych separatora i ułatwia rozmieszczenie części, które jest wymagane dla usuwania fragmentów formy. Ustawienie promieniowe jest także korzystne ze względu na lepsze dopasowanie do kształtu cewek odchylających. Wynika to stąd, że konstrukcja cewek siodłowych jest określona promieniowo przez pakiety przewodów rozmieszczone pod określonymi kątami. W rozwiązaniu alternatywnym, grzbiety podtrzymujące mogą być umieszczone w płaszczyznach ustawionych równolegle do jednej z głównych osi przy założeniu, że powierzchnia grzbietu pozostaje w kontakcie z powierzchnią cewek odchylających i podtrzymuje zewnętrzną powierzchnię cewek odchylania poziomego.

Omawiane grzbiety podtrzymujące mogą mieć różną długość. Na przykład grzbiety podtrzymujące 20 i 20' mogą przebiegać w wydrążonej części separatora 21' od pokazanej na fig. 3 zbliżonej do ekranu współrzędnej Z0 do pośredniej współrzędnej Z1. W obszarze określonym przez współrzędne Z0-Z1 cewki odchylania poziomego mogą być odsunięte na znaczną odległość w kierunku promieniowym od cewek odchylania pionowego. Grzbiety 22 są na przykład umieszczone tylko w tylnej cylindrycznej części wkładki pomiędzy współrzędnymi Z2 i Z3. Grzbiety 22 podtrzymują tylną zaokrągloną część cewek odchylania poziomego, Grzbiety podtrzymujące 21, 21' i 21 biegną od przedniej, do tylnej części wkładki pomiędzy współrzędnymi Z0-Z3.

Ze względu na symetrię cewek odchylających względem poziomej i pionowej płaszczyzny promieniowej, co pokazano na fig. 2, grzbiety podtrzymujące są rozmieszczone na płaszczyźnie 11 zgodnie z takim samym układem symetrii. Na przykład grzbiety umieszczone w obszarze pomiędzy 0° i 90° są symetryczne względem osi X w stosunku do grzbietów umieszczonych w obszarze pomiędzy 270° i 360°.

Grzbiety podtrzymujące mogą być wywarzane w tym samym etapie formowania wtryskowego, w którym jest wytwarzana pozostała część separatora 2', a zatem mogą być produkowane z tego samego tworzywa sztucznego, z którego jest wykonana pozostała jego część. W wersji alternatywnej, grzbiety podtrzymujące mogą być umieszczane na płaszczyźnie 11 po zakończeniu procesu formowania wtryskowego korpusu separatora 21' i mogą być mocowane do tego korpusu na przykład metodami spajania. W tym przypadku materiał, z którego są wykonane grzbiety podtrzymujące, może różnić się od materiału korpusu separatora 21'.

Na figurze 4 pokazano zespół cewek odchylających zawierający separator 2' przedstawiony na fig. 2. Podobnie elementy i funkcje pokazane na fig.1 do 4 są oznaczone podobnymi symbolami i liczbami. Separator 2' zastosowany w zespole cewek odchylających pokazanym na fig. 4 ma część przednią określającą strefę A wzdłuż osi Z. Część przednia w strefie A jest wykorzystywana do ustalenia położenia zespołu cewek na lampie elektronompromieniowej za pomocą nie pokazanego na rysunku wkręta regulacyjnego. Wkręt regulacyjny jest wkręcony w obudowie 30. Pośrednia część cewki określa wydrążoną strefę B, w której wykonywane są główne elementy odchylania. Część tylna określająca strefę C ma postać cylindrycznej rury otaczającej nie pokazaną na rysunku szyjkę lampy elektronompromieniowej.

1ΊΊ 264

Wysokość określonego grzbietu podtrzymującego, takiego jak pokazane na fig. 2 i 3, grzbiety 20,20', 2121' lub 22 może być zmienna. Wysokość ta jest wyznaczana dla każdej współrzędnej przez odległość, jaką należy utrzymać pomiędzy cewkami odchylania poziomego i pionowego. Przykładowo, grzbiety podtrzymujące 20 umieszczone na wewnętrznej powierzchni separatora 2' dla lampy obrazowej o przekątnej 90 cm, mogą osiągać maksymalną wysokość 2 mm w strefie B separatora 2' pokazanego na fig. 4. Dla porównania podamy, że grubość jego wynosi około 1 mm.

Konstrukcja separatora 2', pokazanego na fig. 2 i 3, umożliwia przeprowadzenie modyfikacji cewki odchylania poziomego. Przykładowo dla określonej modyfikacji cewki odchylania poziomego mogą być wykonane modyfikacje wysokości grzbietów podtrzymujących bez wprowadzania jakichokolwiek innych zmian w płaszczyznach 10 i 11.

Dla poprawienia jakości obrazu może okazać się pożądane zastosowanie częstotliwości wybierania linii większej od 16 kHz, przykładowo 32 kHz lub 64 kHz. Przy tych częstotliwościach ma miejsce wysoki pobór energii przez cewki odchylające, co może powodować ich przegrzanie. Odprowadzanie ciepła może okazać się ważnym problemem, gdyż przegrzanie może prowadzić do deformacji lub zniszczenia cewek i separatora. Korzystne jest to, że cewki odchylania poziomego nie opierają się na płaszczyźnie 11 lecz są przesunięte przez grzbiety podtrzymujące, przykładowo 20, 21 i 22 w kierunku promieniowym, wskutek czego istnieje możliwość cyrkulacji powietrza pomiędzy powierzchnią 11 separatora 2' i cewkami. Tak więc tunele uformowane pomiędzy powierzchnią 11, grzbietami i powierzchnią cewek odchylania poziomego poprawiają przenoszenie ciepła i wywołują efekt chłodzenia.

177 264

m 264

V^J0

FIG. 4

177 264

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 2,00 zł

Claims (9)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zespół cewek odchylających do lampy elektronopromieniowej, zawierający cewkę odchylającą i separator do podtrzymywania cewki odchylającej, znamienny tym, że separator (2') ma wiele grzbietów podtrzymujących (20,21) cewkę odchylającą (3), która opiera się na grzbietach podtrzymujących (20, 21) w pewnym odstępie od powierzchni (11) separatora (2'), przy czym grzbiety podtrzymujące (20,21) przebiegają w kierunku wzdłużnym (Z) pomiędzy częścią przednią (Z0) i częścią tylną (Z3) separatora (2'), a jeden z grzbietów podtrzymujących (20, 21) jest umieszczony na przecięciu powierzchni separatora (2') z płaszczyzną biegnącą promieniowo.
2. 2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że grzbiety podtrzymujące (20, 21) są rozmieszczone na wewnętrznej powierzchni (11) separatora (2').
3. 3. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że jeden z grzbietów podtrzymujących (20,21) ma zmienną wysokość wzdłuż osi wzdłużnej.
4. 4. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że cewka odchylająca (3) jest cewką odchylania poziomego.
5. 5. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy zespół grzbietów podtrzymujących (20,21) jest rozmieszczony w tylnej części (Z2-Z3) separatora (2').
6. 6. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że grzbiety podtrzymujące (20, 21) mają różne długości.
7. 7. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że cewka odchylająca (3) ma kształt siodłowy.
8. 8. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że wewnętrzna (11) i zewnętrzna (10) powierzchnie separatora (2') tworzą korpus o stałej grubości, przy czym grzbiety podtrzymujące (20, 21) wystają z korpusu.
9. 9. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera drugą cewkę odchylającą (4), przy czym separator (2') izoluje cewki odchylające (3,4) od siebie.