PL173376B1 - Sposób łączenia taśmy z rurą - Google Patents

Abstract

1. Sposób laczenia tasmy z rura, przy czym zarówno tasma jak i rura sa wykonane z mate- rialów termoplastycznych, w którym warstwe ta- smy naklada sie na rure, przy czym warstwa tasmy ma pierwsza i druga wieksza zewnetrzna powierzchnie oddzielone gruboscia warstwy tak, ze druga wieksza powierzchnia warstwy przylega do zewnetrznej powierzchni rury, znamienny tym, ze poddaje sie pierwsza wieksza powierzch- nie (30) warstwy (12) tasmy dzialaniu promie- niowania zblizonego do podczerwonego o tak dobranej dlugosci fali, ze warstwa (12) tasmy jest przezroczysta dla tego promieniowania a rura (10) przynajmniej w sasiedztwie jej wiekszej powierz- chni (38) zawiera absorber tego promieniowania, tak ze dwie przylegajace wieksze powierzchnie (36, 38) poddaje sie dzialaniu temperatury, przy której laczy sie je za pomoca spawania powodujac zespolenie wiekszych powierzchni. FIG 1 PL PL PL

Description

Pazedmiatem wenalazkujeet epaedb łączenia taśmy z auaą używaną da łączenia kaapuedw z materiału teamaplaetycznega.

Znane eą ze etanu techniki, na przykład z apieu patentawega UbA na 4.419.304, z apieu patentawega EPO na 0421607 i z baytyjekiera apieu patentawega na 1.147.477 padabne aazwiązania.

W apieie patentowym Ub 4419304 ujawniane jeet rozwiązanie da łączenia teamakurczliwych aękawdw z plaetikawymi eubetratami i twaazenia heametycznych pałączeń między nimi. W pazykładzie, teamakuaczliwy elaetyczny aękaw mający pazepuezczalnaść ca najmniej 50% radiacji elektromagnetycznej w zakaeeie wybaanega zakaeeu fal luźna umieezcza eię, tak by nakładał eię a) na auaawą część ezyjki kańcawej zaślepki, ktdaa zakańcza kabel telekamunikacyjny i jeet wetwa)zana z palietylenu a wyeakiej gęetaści i wyeakim ciężaaze właściwym, pazy czym auaawa część ezyjki jeet luźna nasadzana na kabel aaaz b) część kabla wyetaje z auaawej ezyjki zaślepki, kabel jeet z palietylenu a niekiej lub śaedniej gęetaści i actanu winylu z dadatkiem czaanega węgla. Kabel, aękaw i zaślepkę umieezcza eię w padgazewaczu ultaaczeawieni, ktday emituje radiację ultaaczerwaną w zakaeeie długaści fali ad 0.4 da 5.0 mikaametadw pazy czym padgazewacz uruchamianyjeet na czae patazebny dla abkuaczenia eię aękawa na aełanie kabla i części auaawej ezyjki zaślepki i dla etapienia eię ich etekającech eię pawieazchni w celu uzyekania hermetycznega zamknięcia eię aękawa na aełanie kabla i auaawej części ezyjki.

Opie patentowy EPO na 0421607 p)zedstawia eyetem awijania taśmą i jeet używany da chronienia aatykułdw auaawych. byetem awijania taśmą ekłada eię z wewnętrznej waaetwy pakaywającęj pawierzchnię artykułu, ktday ma być chrontony i zewnętrznej waaetwy umtóezczanęj na wymienianej waaetwię wewnętaznej. Waaetwa wewnętrzna zawieaa waaetwę palialefiny adpaanej na uderzenia mającej pazylepną waaetwę teamautwardzalnąna ewej wewnętaznej pawieazchni i waaetwę zawierającą materiał etapiający eię pad wpływem ciepła na ewej pawieazchni zewnętrznej, a zewnętrzna waaetwa pakaywaj ąca zawieaa waaetwę adpaanej na udeazenia palialefiny mającą waaetwę etapiającą eię pad wpływem ciepła na abu ewych pawierzchniach. W eyetemie awijania taśmą waaetwa wewnętrzna i waaetwa zewnętazna etapiają eię, gdy eą padgazane a naetępnie echładzane.

EPO 0421607 bczywiśctę nie ujawnia wszyetkich cech epaeabu według ninięJszęgb wynalazku. Na pazykład nie wynika z niega, że zewnętazna pawieazchnia aury epawa eię z wewnętazną pawieazchniąwaaetwy wewnętaznej panieważ waaetwa wewnętrzna paeiada waaetwę pazylepną, takąjak przylepny teamautwaadzacz, ca eugeauje, że abie pawierzchnie eą ze eabą eklejane a nie etapiane razem.

Β)^& apie patentowy na GB-A-1147477 p)zedetawta epaedb umażliwiający elaetyczne adpaężenie elementu teamakuaczliwega, ktday zawiera auaawą tuleję z elaetycznega materiału paeiadającęgb pamięć keztałtu i tapliwy wkład umtęezczany wewnątrz tulei, epaedb ten palega na napaamieniawaniu wkładu i tulei z nieznaczną energią, przy czym materiał tulei i długaść fali paamieniawania eą takie, że materiał pachłania część energii, a aeeztę przekazuje da wkładu, natamiaet przekazana eneagiajeet wyetarczająca da daprawadzenia wkładu da temperatury topnienia, a pachłanięta część energii jeet wyetarczająca da abpaawadzenia materiału tulei da jega temperatury adprężenia elastecznega.

Tapliwy wkładjeet etapem lutowniczym ekładającym eię w 63% z cyny i w 37% z aławiu, a tuleja była papazecznie łączanym palimerycznym materiałem, paeiadającym pamięć keztałtu. W czaeie padgazewama, tuleja adpręża eię, kurczy i eztywna abcieka elektryczne łącza aełamane

173 376 przez tuleję w czasie gdy topi się stop lutowniczy i tworzy się lutownicze połączenie pomiędzy przewodami elektrycznymi.

Opis powyższego patentu stanowi, że: “... gdzie... sama tuleja jest przezroczysta dla promieniowania podczerwonego, może być do niej dodany absorbent, na przykład sadza... może być dodana w przypadku polietylenu”.

Opis ten nie dotyczy łączenia dwóch korpusów poprzez spawanie.

Celem sposobu przedstawionego w GB-A-11474777, poza samym topieniem wkładu, jest spowodowanie, by tuleja pochłaniała wystarczająco dużączęść promieniowania po to, by doprowadzić materiał do jego temperatury odprężania. Opis podaje, że tuleja była podgrzewana przez 0.75 sekundy i osiągnęła swą temperaturę odprężania 175° C.

Celem niniejszego wynalazku jest łączenie korpusów z termoplastycznych materiałów za pomocą spawania z wykorzystaniem promieniowania zbliżonego do podczerwonego.

Sposób łączenia taśmy z rurą, przy czym zarówno taśma jak i rura są wykonane z materiałów termoplastycznych, w którym warstwę taśmy nakłada się na rurę, przy czym warstwa taśmy ma pierwszą i drugą większą zewnętrzną powierzchnię oddzielone grubością warstwy tak, że druga większa powierzchnia warstwy przylega do zewnętrznej powierzchni rury, według wynalazku, charakteryzuje się tym, że poddaje się pierwszą większą powierzchnię warstwy taśmy działaniu promieniowania zbliżonego do podczerwonego o tak dobranej długości fali, że warstwa taśmy jest przezroczysta dla tego promieniowania a rura przynajmniej w sąsiedztwie jej większej powierzchni zawiera absorber tego promieniowania, tak że dwie przylegające większe powierzchnie poddaje się działaniu temperatury, przy której łączy się je za pomocą spawania powodując zespolenie większych powierzchni.

Korzystnymjest, że drugąwarstwę taśmy nakłada się na pierwszą warstwę, przy czym druga warstwa posiada pierwszą i drugą większe zewnętrzne powierzchnie oddzielone grubością drugiej warstwy, przy czym drugą warstwę nakłada się drugą większą zewnętrzną powierzchnią na pierwszą większą zewnętrzną powierzchnię pierwszej warstwy czym powoduje się przewodzenie ciepła z większej zewnętrznej powierzchni rury przez pierwszą warstwę i doprowadza się w tej strefie do połączenia z ciepłem wytworzonym z częściowego pochłonięcia promieniowania w warstwach i z odbić od większej zewnętrznej powierzchni rury i pierwszej większej zewnętrznej powierzchni pierwszej warstwy taśmy, a w konsekwencji przez skoncentrowanie kierunków przepływu ciepła doprowadza się do wzrostu temperatury na styku dwóch sąsiadujących większych powierzchni warstw taśmy, łączy się warstwy taśmy poprzez spawanie, a dwie przylegające powierzchnie warstw taśmy zespala się.

Korzystnym jest także, że pierwszą warstwą taśmy nawija się na rurę w postaci napiętej, oraz drugą warstwę taśmy nawija się na pierwszą warstwę taśmy w postaci napiętej, przy czym kierunek, w którym nawija się drugąwarstwęjest przeciwny do kierunku, w którym jest nawinięta pierwsza warstwa taśmy, tak, że przylegające większe powierzchnie pierwszej warstwy i rury utrzymuje się razem, oraz przylegające zewnętrzne powierzchnie warstw również utrzymuje się razem.

Korzystnym jest również, że każda z warstw taśmy jest taśmą zawierającą liczne wzmacniające włókna rozciągające się wzdłuż taśmy i jednakowo poprzecznie rozłożone, przy czym każdą warstwę taśmy nawija się stopniowo pod pewnym kątem na całej długości rury.

Ponadto korzystnym jest, że każda warstwa lub każda z warstw taśmy rozciągającej się wzdłuż rury i przylegające większe powierzchnie utrzymuje się razem po napromieniowaniu stosując środki mechaniczne.

Następną korzyściąjest to, że warstwa taśmy, lub każda z warstw taśmy, posiada pewną liczbę wzmacniających włókien rozciągających się wzdłuż taśmy i równomiernie rozłożonych na szerokości taśmy.

Korzyściąjest to, że warstwa taśmy, lub przynajmniej jedna z warstw taśmy, zawiera pigment lub inny absorbent do zmieniania przezroczystości na promieniowanie podczerwone warstwy jednej albo wielu warstw.

173 376

Wreszcie korzystne jest to, że rurę i warstwę taśmy albo rurę i warstwy taśmy wykonuje się z polietylenu, przy czym rura zawiera sadzę pełniącą rolę absorbenta, a promieniowanie ma długość fali mniejszą niż 2.5 mikrometra.

Przedmiot wynalazku zostanie uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym: fig.1 przedstawia częściowy pionowy przekrój ścianki rury posiadającej dwie warstwy nawinięte wokół tej rury z zaznaczeniem źródła promieniowania; fig.2 - powiększenie części ścianki rury i warstw, przedstawionych na fig.1.

Figura 1 pokazuje ściankę rury 10 wykonaną z polietylenu i zawierającą sadzę w wystarczającej ilości by rura 10 wydajnie absorbowała promieniowanie zbliżone do podczerwonego o częstotliwości mniejszej niż 2.5 mikrometra. W zmodyfikowanym wariancie (nie pokazanym), jedynie zewnętrzna warstwa ścianki rury 10 zawiera sadzę. Rura 10 posiada nałożoną na siebie wewnętrzną warstwę 12 wzmocnienia, a zewnętrzna warstwa 14 wzmocnienia jest nałożona na warstwę 12. Każdazwarstw 12 i 14 jest wykonana z polietylenu i każda składa się z taśmy, która jest nawijana pod naprężeniem pod pewnym kątem wzdłuż rury 10. Kierunek nawijania jednej taśmy jest przeciwny do kierunku nawijania drugiej taśmy. Każda taśma korzystnie zawiera pewną liczbę wzmacniających włókien rozciągających się na długości taśmy, włókna te sąjednakowo poprzecznie rozłożone na szerokości taśmy. Każde włókno z korzyścią składa się z dużej liczby włókienek, korzystnie z poliamidów aromatycznych. Każda taśma ma w przybliżeniu grubość 1 mm.

Rura 10 pokazana na fig.1 została owinięta taśmami 12,14 przy zastosowaniu przyrządu (nie pokazanego) i następnie rura 10 przechodzi przez piecyk 16, w którym zamontowane są źródła 18 promieniowania podczerwonego wokół rury 10. Rura 10 może poruszać się wzdłużnie z prędkością, na przykład, 3-6 metrów na minutę, a piecyk jest wystarczająco długi, by warstwy 12,14 osiągnęły temperatury, przy których zespawająsię jedna z drugą oraz z powierzchniąniry.

Źródła 18 wytwarzają promieniowanie zbliżone do podczerwieni, których zasadnicza część energii odpowiada długości fali mniejszej niż 2.5 mikrometry. Źródłami są kwarcowe rury lub kwarcowe lampy, generujące fale o maksymalnej długości około 2.3 mikrometra, lub korzystnie 1.2 mikrometra. Taśmy 12,14 korzystnie nie zawierająpigmentów i wypełniaczy dla maksymalizacji przezroczystości na zastosowane promieniowanie.

Jak pokazano na fig.2 wiązka 20 promieniowania pada na zewnętrznąwiększąpowierzchnię 21 drugiej warstwy 14 w punkcie 22. Względnie mała część promieniowania jest odbijana w 22 od zewnętrznej powierzchni 21. Promieniowanie przechodzi dalej w głąb warstwy 14 i wchodzi w miejsce styku w punkcie 26, gdzie druga większa powierzchnia 28 warstwy 14 bezpośrednio sąsiaduje z pierwszą większą powierzchnią 30 warstwy 12. Oczywiste jest, że wspomniane wyżej pierwsza i druga powierzchnie są oddzielone od siebie grubością warstwy 14. Względnie mała część promieniowania jest pochłaniana przez taśmę 14.

Analogicznie, względnie mała część promieniowania 32 jest odbijana w 26 odpowierzchni 30. Promieniowanie wchodzi dalej w głąb i w miejsce styku w 34, gdzie druga większa powierzchnia 36 warstwy 12 bezpośrednio przylega do pierwszej większej powierzchni 38 rury 10. Względnie mała część promieniowania 39 jest odbijana w punkcie 34 odpowierzchni 36. Analogicznie, pierwsza większa powierzchnia 30 i druga większa powierzchnia 36 warstwy 12 są oddzielone od siebie grubością warstwy 12. Względnie mała wielkość promieniowania jest pochłaniana przez pierwszą warstwę 12.

Za punktem 34 promieniowanie 40 wchodzące do rury 10 jest bardzo szybko pochłaniane na stosunkowo niewielkiej przestrzeni dzięki obecności sadzy lub innego składnika absorbującego energię, dzięki czemu wytwarza się odpowiednia ilość ciepła. Powoduje to, że styk 36, 38 gwałtownie osiąga temperaturę, w której dwie powierzchnie 36,38 zostanąpołączone ze sobą poprzez spawanie.

Ciepło wytworzone na styku 36,38 jest również błyskawicznie przeprowadzane z powrotem przez warstwę 12 do styku 28, 30, gdzie w połączeniu z ciepłem wytworzonym w wyniku częściowej absorbcji wiązki 20, oraz odbić 32,39 w warstwach 14,12, powoduje, że złącze 28,

173 376 gwałtownie osiąga temperaturę, przy której dwie powierzchnie 28, 30 łączą się ze sobą poprzez spawanie.

Dwa styki 36,38 i 28,30 sąutrzymywane razem dzięki temu, że taśmy 12,14 są nawinięte na rurę 10. Taśmy 12, 14, utrzymują sąsiadujące powierzchnie w położeniu stycznym, zapewniając to, że na stykach odbywa się spawanie. Względnie niewielkie ciepło jest przekazywane do drugiej większej powierzchni 42 rury 10, dzięki czemu nie powstajązniekształcenia powierzchni spowodowane ciepłem. Jest to wyraźną zaletą wykorzystania niniejszego wynalazku.

Pierwsza większa powierzchnia 3 8 i druga większa powierzchnia 42 rury 10 są oddzielone od siebie grubością ścianki rury 10.

Sposób według opisu dotyczącego fig.1 i 2 zasadniczo stosuje się również, gdy stosowana jest tylko jedna warstwa lub gdy warstwy nie sąnawijane na rurę, lecz sąnakładane wzdłużnie na długości rury, lub gdy warstwa lub warstwy sąnakładane na korpus inny niż rura. Oczywiście, wtedy zamiast opisanego powyżej napinania warstw powinien być zapewniony niezbędny docisk, by dokonało się spawanie styku lub styków powierzchni. Może być to zrobione, na przykład, poprzez zawinięcie drugiego lub trzeciego korpusu po napromieniowaniu, lub przez przepuszczenie złącza albo złącz (gdzie warstwa lub warstwy są nałożone na rurę) przez matrycę przelotową.

Modyfikując ten sposób (nie pokazano), pierwsza warstwa jest nakładana na rurę i napromieniowywana. Gdy pierwsza warstwa i sąsiednia większa zewnętrzna powierzchnia rury sąjeszcze gorące, druga warstwa jest nakładana na pierwszą warstwę i wystawiana na działanie ciepła. Nie jest konieczne wystawianie drugiej warstwy na działanie promieniowania podczerwonego, chociaż może to zostać wykonane. Druga warstwa błyskawicznie przejmuje ciepło z pierwszej warstwy, które jest wystarczające by zapewnić, że druga warstwa będzie wystarczająco gorąca do spawania, jakie zajdzie między dwiema warstwami.

Rura i jej dwie warstwy są następnie ochładzane, pierwsza warstwa jest przymocowana do rury, a druga warstwa jest przymocowana do pierwszej warstwy w wyniku tego, że warstwy są nawinięte na rurę. Pierwsza warstwajest złączona z rurą, oraz złączone są obie warstwy, poprzez spawanie. W sposobie według wynalazku przezroczystość warstw, lub jednej warstwy, na promieniowanie podczerwone może być regulowana poprzez dodanie do warstwy lub, do warstw, pigmentu lub innego absorbentu. Z korzyścią, ilość pigmentu lub innego absorbentu zastosowanegojest najlepiej tak dobrana, by temperatura spawaniajednocześnie powstawała na każdym ze złącz, bez powodowania przegrzania i uszkodzeń w warstwie (warstwach) lub rurze.

Wynalazek w szczególności, lecz nie jedynie, dotyczy łączenia warstw wzmacniających z rurą. Wzmocniona termoplastyczna rura może być wytwarzana poprzez nałożenie warstw włókien wzmacniającej termoplastycznej taśmy lub błony na rurę. Taśmy sąnawijane na rurę parami, dwie taśmy w parze nawinięte w przeciwległych kierunkach równoważą momenty skręcające powstające w rurze w czasie transportu produktów pod ciśnieniem. Każda taśma jest naprężana przy nawijaniu, przyłożone naprężenie razem utrzymuje taśmę i rurę w celu zapewnienia, by utworzyło się między nimi spoinowe łącze w czasie, gdy są one odpowiednio podgrzewane poprzez promieniowanie. Oczywiste jest, że pierwsza taśma będzie nakładana bezpośrednio na rurę. Druga taśma będzie nakładana na pierwszą taśmę i naprężenie w drugiej taśmie będzie zapewniać wystarczającą siłę do utrzymywania razem tej drugiej taśmy i leżącej pod spodem pierwszej taśmy tak, by wykonać spawalnicze połączenie pomiędzy nimi.

Jeśli jest to konieczne, druga para taśm może zostać nawinięta na pierwszą parę taśm i jeśli to konieczne mogą być również nawijane dalsze pary.

Zazwyczaj każda taśmajest wykonana z polietylenu i zawiera pewną liczbę wzmacniających włókien rozciągających się wzdłuż taśmy, włókna sąrozłożone w poprzek szerokości taśmy. Każde włókno może być złożone z dużej liczby cienkich włókienek, na przykład z poliamidów aromatycznych.

W innym zastosowaniu, wynalazekjest wykorzystywany do łączenia taśmy lub taśm obejmujących wzmocnienie z rurą, taśma i wzmocnienie rozciągają się wzdłużnie na całej długości rury. W tym zastosowaniu wzmocnienie nie wzmacnia rury w kierunku promieniowym po to, by

173 376 opierać się wewnętrznemu ciśnieniu, lecz wzmacnia rurę tak, by opierała się wzdłużnym siłom, które mogą być z zewnątrz przykładane do rury. Na przykład, jeśli konieczne jest wciągnięcie rury termoplastycznej o dużej długości na metalową rurę w celu zapewnienia ochrony przed korozją, mogąna przykład, powstać bardzo duże naprężenia w rurze termoplastycznej, mogące spowodować jej deformację i/lub pęknięcie.

Wynalazek nie ogranicza się do łączenia rur ze wzmocnieniami. Wynalazek można stosować do łączenia korpusu z termoplastycznego materiału, takiegojak warstwa termoplastycznego materiału z innym korpusem z termoplastycznego materiału. Na przykład, inny korpus może być płaską warstwą. Warstwy termoplastycznych materiałów mogą być kolejno razem łączone lub też niektóre warstwy mogąbyćjednocześnie razem łączone. Wynalazek nie ogranicza się jedynie do włóknistej wzmacniającej taśmy.

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób łączenia taśmy z rurą, przy czym zarówno taśmajak i rura są wykonane z materiałów termoplastycznych, w którym warstwę taśmy nakłada się na rurę, przy czym warstwa taśmy ma pierwszą i drugą większą zewnętrzną powierzchnię oddzielone grubością warstwy tak, że druga większa powierzchnia warstwy przylega do zewnętrznej powierzchni rury, znamienny tym, że poddaje się pierwszą większą powierzchnię (30) warstwy (12) taśmy działaniu promieniowania zbliżonego do podczerwonego o tak dobranej długości fali, że warstwa (12) taśmy jest przezroczysta dla tego promieniowania a rura (10) przynajmniej w sąsiedztwie jej większej powierzchni (38) zawiera absorber tego promieniowania, tak że dwie przylegające większe powierzchnie (36,38) poddaje się działaniu temperatury, przy której łączy się je za pomocą spawania powodując zespolenie większych powierzchni.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że drugą warstwę (14) taśmy nakłada się na pierwsząwarstwę (12), przy czym druga warstwa (14) posiada pierwszą i drugą większe zewnętrzne powierzchnie (21, 28) oddzielone grubością drugiej warstwy (14), przy czym drugą warstwę nakłada się drugą większą zewnętrzną powierzchnią na pierwszą większą zewnętrzną powierzchnię (30) pierwszej warstwy czym powoduje się przewodzenie ciepła z większej zewnętrznej powierzchni (38) rury (10) przez pierwsząwarstwę, i doprowadza się w tej strefie do połączenia z ciepłem wytworzonym z częściowego pochłonięcia promieniowania w warstwach (12,14) i z odbić od większej zewnętrznej powierzchni (38) rury (10) i pierwszej większej zewnętrznej powierzchni (30) pierwszej warstwy (12) taśmy, a w konsekwencji przez skoncentrowanie kierunków przepływu ciepła doprowadza się do wzrostu temperatury na styku dwóch sąsiadujących większych powierzchni (30,28) warstw (12,14) taśmy, łączy się warstwy (12,14) taśmy poprzez spawanie a dwie przylegające powierzchnie (30, 28) warstw (12,14) taśmy zespala się.
3. 3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pierwsząwarstwę (12) taśmy nawija się na rurę (10) w postaci napiętej, oraz drugąwarstwę (14) taśmy nawija się na pierwsząwarstwę (12) taśmy w postaci napiętej, przy czym kierunek, w którym nawija się drugą warstwę (14) jest przeciwny do kierunku, w którym jest nawinięta pierwsza warstwa (12) taśmy, tak, że przylegające większe powierzchnie (36,38) pierwszej warstwy (12) i rury (10) utrzymuje się razem, oraz przylegające zewnętrzne powierzchnie (30,28) warstw (12,14) również utrzymuje się razem.
4. 4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że każda z warstw (12,14) taśmy jest taśmą zawierającą liczne wzmacniające włókna rozciągające się wzdłuż taśmy i jednakowo poprzecznie rozłożone, przy czym każdą warstwę (12,14) taśmy nawija się stopniowo pod pewnym kątem na całej długości rury (10).
5. 5. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że każda warstwa lub każda z warstw (12,14) taśmy rozciągającej się wzdłuż rury (10) i przylegające większe powierzchnie (36, 38, 30, 28) utrzymuje się razem po napromieniowaniu stosując środki mechaniczne.
6. 6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że warstwa (12) taśmy, lub każda z warstw (12,14) taśmy, posiada pewną liczbę wzmacniających włókien rozciągających się wzdłuż taśmy i równomiernie rozłożonych na szerokości taśmy.
7. 7. Sposób według zastrz. 1, albo 2, albo 4 albo 6, znamienny tym, że warstwa (12) taśmy, lub przynajmniej jedna z warstw (12,14) taśmy, zawiera pigment lub inny absorbent do zmieniania przezroczystości na promieniowanie podczerwone jednej warstwy albo wielu warstw.

   173 376
8. 8. Sposób wedługzastrz. 1, albo 2,albo 4,albo 6 znamienny tym, że nirę(10)i warstwę (12) taśmy alba auaę (10), waaetwę (12) taśmy t waaetwę (14) taśmy wekanuje etę z palietylenu, pazy czym aura (10) zawiera sadzę pełniącą aalę abeaabenta, a pramieniawanie ma długaść fali mniejszą niż 2.5 mikaametaa.