PL172293B1

PL172293B1 - Wkladka bebenkowa PL PL

Info

Publication number: PL172293B1
Application number: PL93298933A
Authority: PL
Inventors: Werner Schwammkrug; Dieter Wienert; Alfred Schnuck
Original assignee: Winkhaus Fa August
Priority date: 1992-05-14
Filing date: 1993-05-13
Publication date: 1997-09-30
Also published as: FI932168A0; EP0569997B1; DE4215856C1; CZ289608B6; HU9301399D0; DE59303927D1; PL298933A1; ATE143449T1; EP0569997A2; FI932168A; CZ87093A3; KR930023569A; EP0569997A3; MY107663A; KR950009378B1; HUT67132A

Abstract

1 .Wkladka bebenkowa, zawierajaca korpus z otworem, ograniczonym przez wewnetrzna powierzchnie obwodowa, w którym jest umieszczony obracalnie wokól osi obrotu bebenek, z kanalem dla klucza, który przebiega zasadniczo równolegle do osi obrotu, a jego ksztalt jest dopasowany do profilu klucza, zawierajacego co najmniej jedno pasmo sterujace o zmiennym pozio mie, przebiegajace w przyblizeniu równolegle do osi obrotu, usytuowane na co najmniej jednej jego powierzchni bocznej i co najmniej jeden bezsprezy - nowy kolek zastawkowy, umieszczony w co najmniej jednym otworze pro wadzacy w bebenku, którego os lezy w przyblizeniu w plaszczyznie zastawki, prostopadlej do osi obrotu, przy czym ten kolek zastawkowy jest umieszczony przesuwnie w otworze prowadzacym wzdluz jego osi i po wprowadzeniu w polozeniu podstawowym bebenka dopasowanego profilowo i kombinacyjnie klucza, znajduje sie w polozeniu otwarcia, w którym bebenek przyjmuje polozenie, umozliwiajace jego obrót, podczas gdy przy wprowadzeniu dopa sowanego profilowo ale niedopasowanego kombinacyjnie klucza kolek zasta wkowy znajduje sie w polozeniu blokowania, w którym jest uniemozliwiony obrót bebenka, znamienna tym, ze w bebenku (14,114), w jego kanale (18,118) usytuowanym równolegle do osi obrotu jest umieszczony przesuw nie osiowo i obciazony sprezyna (26,126) element (20,20',120,120') zaopa trzony w zabierak (20b,20'b,120b), który w polozeniu poczatkowym jest w przyporze z elementem blokujacym (30d,1301d d o 1304d,1301'd do 1304'd) bezsprezynowego kolka zastawkowego (30,1301 do 1304) i zabezpiecza bebenek (14,114)przed obrotem, a w polozeniu roboczym w którym wsuniety w kanal kluczowy (16,116 wlasciwy klucz (32,32'132) swoja powierzchnia zabierakowa (32i, 32'i, 132i) jest w styku z zabierakiem (20b,20'b,120b) elementu (20,20', 120,120'), znajdujacym sie wbrew sile sprezyny (26,126) w swoim polozeniu koncowym, zabierak (20b,20'b,120b) jest poza przyporem z elementem blokujacym (30d1301d do 1304d) kolka zastawkowego (30,1301 do 1304) Fig. 1 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wkładka bębenkowa.

Z opisu DE nr 2 003 059 Al jest znana wkładka bębenkowa, zawierająca obudowę z otworem ograniczonym przez wewnętrzną powierzchnię obwodową, w którymjest umieszczony obracalnie bębenek. Bębenek posiada kanał dla klucza, który przebiega zasadniczo równolegle do osi obrotu i ma kształt dopasowany do profilu klucza. Na powierzchniach bocznych klucza jest utworzone co najmniej jedno pasmo sterujące, mające zagłębienia o zmiennym poziomie. Prostopadle do kanału kluczowego, z obu jego stron są umieszczone bezsprężynowe kołki zastawkowe, które są prowadzone przesuwnie w otworach prowadzących bębenka. Jeżeli w kanał kluczowy zostanie wprowadzony dopasowany profilowo i kombinacyjnie właściwy klucz to te kołki zastawkowe na podstawie współdziałania z pasmem klucza chowają się w zagłębienia w kluczu i są przesuwane do tyłu tak, że zewnętrzne końce kołków zastawkowych zostają wyprowadzone z wybrań na wewnętrznej powierzchni obwodowej otworu korpusu i dlatego kluczem można obrócić bębenek i tym samym otworzyć zamek w drzwiach.

Jeżeli jednak w kanał kluczowy jest wetknięty klucz dopasowany profilem, ale nie kombinacyjnie, a więc klucz niewłaściwy, to jego zagłębienia na bocznym paśmie steującym nie są dopasowane do współdziałania z kołkami zastawkowymi i tym samym co najmniej jeden kołek zastawkowy pozostaje zablokowany w zagłębieniu w otworze korpusu i tym samym bębenek jest zablokowany.

Z opisu DE nr 34 24 336 Al jest znana wkładka bębenkowa, w której bębenek w tradycyjny sposób jest blokowa przez sterowaną brodą klucza parę kołków zastawkowych, obciążonych sprężyną, które przy wetknięciu dopasowanego kombinacyjnie klucza swoimi rozdzielonymi powierzchniami współpracującymi są umieszczone w płaszczyźnie podziału, pomiędzy bębenkiem a korpusem. Przy tym takżejest przewidziany osiowy element przesuwny w bębenku, który współpracuje z kołkiem zastawkowym bębenka pary kołków zastawkowych, obciążonych sprężyną. Element przesuwny jest przy tym osiowo naprężony wstępnie przez sprężynę w kierunku do wejścia kanału kluczowego i przez żebro, ukształtowane na przynależnym kluczu, jest przez jego przedni koniec osiowo przesuwany. W swoim położeniu podstawowym, element przesuwny osiowo wchodzi w rowek pierścieniowy kołka zastawkowego bębenka tak, że jest on zabezpieczony przed przesuwaniem. Przy wsuwaniu w kanał kluczowy właściwego klucza dociera on najpierw przednim końcem żebra do powierzchni stykowej elementu przesuwnego tak, że on jest przesuwany i w czasie jego przesuwania dochodzi do położenia, znajdującego się naprzeciwko kołka zastawkowego bębenka. Następnie ten kołek zastawkowy jest przesuwany przez wierzchołek i brodę klucza. Aby kołek zastawkowy bębenka mógł być przesunięty do właściwego położenia, klucz musi być jeszcze głębiej wsunięty.

172 293

Przez opiłowanie żebra w kluczu, którego bliski wierzchołka koniec służy jako powierzchnia zabierakowa, można stworzyć w prosty sposób dostęp do zderzaka zabierakowego elementu przesuwnego osiowo, ponieważ to żebro jest przyjmowane w odpowiednim rowku wzdłużnym kanału kluczowego, a więc gdy żebro jest opiłowane, to ten rowek wzdłużny jest uwolniony. Tym samym można w łatwy sposób doprowadzić do odblokowania bębenka.

Zadaniem wynalazku jest opracowanie wkładki bębenkowej, zapewniającej zwiększone zabezpieczenie przed niepowołanym jej otworzeniem.

Zadanie to zostało rozwiązane w odniesieniu do wkładki bębenkowej dzięki temu, że w bębenku, w jego kanale usytuowanym równolegle do osi obrotu, jest umieszczony przesuwnie osiowo i obciążony sprężyną element, zaopatrzony w zabierak, który w położeniu początkowym jest w przyporze z elementem blokującym bezsprężynowego kołka zastawkowego i zabezpiecza bębenek przed obrotem, a w położeniu roboczym, w którym wsunięty w kanał kluczowy właściwy klucz swoją powierzchnią zabierOkową jest w styku z zabierakiem elementu, znajdującym się wbrew sile sprężyny w swoim położeniu końcowym, w którym zabierak jest poza przyporem z elementem blokującym kołka zastawkowego.

Korzystnie element blokujący kołka zastawkowego stanowi wybranie, do którego w stanie zablokowania przylega odcinek profilu pełnego elementu, a element posiada wybranie, przez które w położeniu końcowym zabieraka przechodzi profil pełny kołka zastawkowego.

Zgodnie z wynalazkiem element jest wykonany o profilu cylindrycznym a jego wybranie jest utworzone przez wybranie pierścieniowe, przy czym kołek zastawkowy jest wykonany o profilu cylindrycznym, a jego element blokujący jest utworzony przez wybranie pierścieniowe.

Korzystnie powierzchnia zabierakowa właściwego kluczajest utworzona przez dno rowka wzdłużnego, wykonanego na powierzchni bocznej pióra, a zabierakjest utworzony przez występ na elemencie, skierowanym w stronę kanału dla klucza w bębenku, a kanał jest wykonany jako oddzielny otwór osiowy, równoległy do kanału dla klucza w bębenku.

Zgodnie z wynalazkiem otwór, w którym jest umieszczony obrotowo bębenek, posiada na powierzchni wewnętrznej wybranie dla bezsprężynowego kołka zastawkowego, które celowo jest w osiowym kierunku ograniczone przez powierzchnię zatrzymującą, sąsiadującą z zewnętrznym końcem kołka zastawkowego.

Wkładka według wynalazku posiada szereg kołków zastawkowych o jednakowej długości a im przyporządkowane wybrania na wewnętrznej powierzchni obwodowej elementu i zagłębienia na paśmie sterującym klucza posiadają jednakową głębokość.

Osiowa długość wybrania elementu jest dopasowana do pełnego przekroju kołka zastawkowego, a osiowa długość wybrania elementu jest większa od pełnego przekroju kołka zastawkowego.

Zgodnie z wynalazkiem wysokość położenia zabieraków w elemencie i wysokość położenia powierzchni zabierakowych klucza jest jednakowa i zmienna dla odróżnienia wkładek bębenkowych w układach zamykających.

Zaletą wynalazku jest bardzo wysoki stopień zabezpieczenia wkładki bębenkowej, ponieważ wszystkie bezsprężynowe kołki zastawkowe mają dużo miejsca pomiędzy kluczem a wewnętrzną obwodową powierzchnią otworu w korpusie, tak że nawet nieupoważniony ślusarz nie wie w którym miejscu klucza ma być umieszczona powierzchnia zabierakowa na dorabianym kluczu, aby można było włożyć do końca klucz i obrócić bębenek. Dorobienie klucza praktycznie jest więc niemożliwe. Poza tym grupa wkładek bębenkowych, która tworzy układ zamykający posiada pomiędzy pojedynczymi wkładkami bębenkowymi i ich przynależnymi kluczami różnice, co zostało urzeczywistnione przez różne położenia osiowe zabieraków i odpowiadających im powierzchni zabierakowych na kluczach.

Poza tym dzięki wynalazkowi jest znacznie podwyższona ochrona przed niepowołanym otwarciem wkładki bębenkowej według metody wyciągania wkładki. Jeżeli przy wyciągniętym kluczu element przesuwny osiowo w swoim położeniu blokującym utrzymuje w położeniu zewnętrznym jeden, lub zwłaszcza szereg kołków zastawkowych, to kołek, względnie kołki zastawkowe wchodzą w jeden, względnie w szereg wybrań i przez te zaczepienie przeciwdziałają wyciąganiu wkładki. Końce, od strony korpusu, bezsprężynowych kołków zastawkowych, zagłębiają się wtedy, przy próbie wyciągania wkładki, zwłaszcza według tak zwanej metody

172 293 ciągnienia korka, w każdorazowe wybranie wewnętrznej powierzchni obwodowej korpusu, nawet wtedy gdy wybranie, względnie wybrania są ograniczone w osiowym kierunku. Dochodzi przy tym do zakleszczenia bezsprężynowego kołka zastawkowego pomiędzy wewnętrzną powierzchnią obwodową korpusu a elementem przesuwnym osiowo, najpóźniej wtedy, gdy w czasie ruchu wyciągania kołek zastawkowy swoim końcem, bliskim obudowy, uderza o osiowe ograniczenie wybrania.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia wkładkę bębenkową przy wyciągniętym kluczu, fig. 2 - przekrój według linii Π-ΙΙ na fig. 1, fig. 3 - wkładkę bębenkową według fig. 1 przy wsuniętym kluczu, fig. 4 - przekrój według linii IV-IV na fig. 3, fig. 5 - przekrój wzdłużny przez wkładkę bębenkową z wsuniętym kluczem, fig. 6 - przekrój według linii VI-VI na fig. 5 przy wsuniętym kluczu, w położeniu podstawowym bębenka, fig. 7 - przekrój odpowiadający fig. 6, po przeprowadzeniu obrotu częściowego bębenka, fig. 8 - przekrój odpowiadający fig. 8 przy wyciągniętym kluczu, fig. 9 przekrój wzdłużny, odpowiadający fig. 5 z wprowadzonym kluczem, przy czym ten klucz nie jest kluczem oryginalnym, fig. 10 - przekrój według linii X-X na fig. 9, fig. 11 - widok z boku klucza, pasującego do wkładki bębenkowej, fig. 12 - przekrój według linii XI1-X11 na fig. 11, fig. 13 - przekrój według linii XI11-X111 na fig. 11, fig. 14, 14a, 15, 15a - schematyczną budowę układu zamykającego z zastosowaniem wkładek bębenkowych według wynalazku, a fig. 16 zrealizowaną postać wykonania wkładki bębenkowej, przynależnej do układu, odpowiadającego fig. 15.

Na fig. 1 do 4 10 jest oznaczony korpus wkładki bębenkowej, który posiada otwór 12 z wewnętrzną obwodową powierzchnią 12a dla bębenka 14, zawierającego kanał kluczowy 16. Równolegle do kanału kluczowego 16 przebiega wewnątrz bębenka 14 kanał 18, w którym jest umieszczony przesuwny osiowo element 20, przykładowo w postaci cylindrycznego kołka. Kanał 18 jest na obu końcach zamknięty przez korki 22,24. Jeden korek 22 tworzy opór dla elementu 20 w jego położeniu blokującym, a na drugim korku 24 opiera się na ciskowa sprężyna śrubowa 26. Prostopadle do kanału kluczowego 16 przebiega otwór prowadzący 28, który przyjmuje bezsprężynowy kołek zastawkowy 30.

Na fig. 3 w kanale kluczowym 16 jest osadzony klucz 32, który posiada chwyt 32a i pióro 32b. Pióro 32b posiada dwie powierzchnie boczne 32c i 32a. Na powierzchni bocznej 32c (fig.

4) jest ukształtowana o zmiennym poziomie prowadnica steruj ąca 32e. Wewnątrz tej prowadnicy sterujący 32e znajduje się poziome zagłębienie 32f dla przechwycenia bezsprężynowego kołka zastawkowego 30, który posiada półkolisty koniec 30a, leżący naprzeciwko zagłębiania 32f. Drugi koniec 30b kołka zastawkowego 30, również ukształtowany kuliście, wchodzi w wybranie 12b na obwodowej powierzchni wewnętrznej 12a otworu 12. Z fig. 3 można także rozpoznać, że gdy koniec 30b kołka zastawkowego 30 znajduje się w wybraniu I2b, to jego drugi koniec 30a jest oddalony od zagłębienia 32f w kluczu 32. Jeżeli teraz za pomocą klucza 32 zostaje przekręcany bębenek 14, to jednocześnie kołek zastawkowy 30 jest przesuwany promieniowo do wewnątrz, dzięki temu, że współpracujący w rodzaju krzywki koniec 30b kołka zastawkowego 30 i wybranie 12b powodują przesuwanie kołka zastawkowego 30 w kierunku do klucza 32, aż przeciwległy koniec30a kołka zastawkowego 30 dotrze do styku z dnem zagłębienia 32f. Następnie koniec 30b kołka zastawkowego 30 jest promieniowo z powrotem przesuwany w kierunku do wewnątrz, aż on zetknie się z powierzchnią wewnętrzną 12a lub on zatrzyma się z małym promieniowym odstępie od niej. Wkładka bębenkowa 14 może być wtedy dalej obrócona przez klucz 32.

Na trzonku 32b klucza 32 jest wyfrezowany od strony wierzchołka 32g rowek wzdłużny 32h, którego dno jest ukształtowane jako powierzchnia zabierakowa 32i. Z fig. 1 i 3 można rozpoznać, że element 20 posiada zabierak 20b, przykładowo w postaci kołka oporowego, który swoim końcem, prawym na fig. 3, przylega do powierzchni zabierakowej 32i klucza 32. Kołek oporowy 20b jest przesuwny osiowo wewnątrz wybrania 14b w bębenku 14.

Jeżeli klucz 32 nie jest wsunięty w kanał kluczowy 16, to element 20 pod wpływem sprężyny 26 przyjmuje swoje najwyższe położenie, określone przez korek 22, co zostało pokazane na fig. 1, a przy wsuniętym kluczu 32 w kanał kluczowy 16 kołek oporowy 20b jest zabierany do dołu przez powierzchnię zabierakową 32i klucza 32 tak, że element 20 jest

172 293 przesuwany osiowo do dołu wbrew sile sprężyny 26 (fig. 3). Element 20 posiada, jak to jest widoczne z fig. 1, wybranie pierścieniowe 20c, które w położeniu według fig. 1 znajduje się poza obszarem działania kołka zastawkowego 30. Poza tym kołek zastawkowy 30, jak widać ^{z fi}g.

i 4 posiada wybranie pierścieniowe 30d.

Z fig. 2 można rozpoznać, że przy wyciągniętym kluczu, a więc gdy element 20 znajduje się w swoim górnym położeniu, które jest jego położeniem blokowania, element 20 swoim obszarem osiowym wypełnia całkowicie przekrój poprzeczny w wybraniu pierścieniowym 30d kołka zastawkowego 30 tak, że kołek zastawkowy 30 w swoim promieniowo najwyższym położeniu przedstawionym na fig, 2 zostaje zablokowany.

Przy wsuniętym kluczu, według fig. 3 i 4, dzięki działaniu zabierakowego klucza 32 na kołek oporowy 20b element 20 jest tak daleko wysunięty do dołu, że jego wybranie pierścieniowe 20c znajduje się w obszarze kolka zastawkowego 30. Teraz jest możliwe, jak jest to widoczne zwłaszcza z fig. 4, tak dalekie przesunięcie kołka zastawkowego 30 z jego promieniowego najwyższego położenia do dołu, ażjego kulisty koniec 30a zastanie wprowadzony do zagłębienia 32f w kluczu 32.

Przy wsuniętym kluczu 32, według fig.3 i 4, jest możliwy obrót bębenka 14 wobec obudowy 10 tylko wtedy, gdy wybranie pierścieniowe 20c elementu 20 znajduje się w obszarze otworu prowadzącego 28 dla kołka zastawkowego 30, a naprzeciwko jego drugiego kulistego końca 30a znajduje się zagłębienie 32f w kluczu 32, tym samym rowek wzdłużny 32h w kluczu 32 ma długość odpowiadającą dolnemu położeniu zabieraka 20b, co umożliwia obrót bębenka

14.

Jeżeli teraz, wychodząc z omówionego położenia klucza 32 według fig. 3 i 4, które stanowi położenie podstawowe do obrotu lub położenia zerowego bębenka 14, nastąpi jego obrót za pomocą klucza 32, to kołek zastawkowy 30, przez krzywkowe współdziałanie swojego kulistego końca 30b z obszarem krawędziowym wybrania 12b na powierzchni otworu 12 jest wyciskany promieniowo w kierunku do wewnątrz, do zagłębienia 32f w piórze 32b klucza 32. Ponieważ kołek zastawkowy 30 jest bezsprężynowy, to pozostaje on w tym promieniowym wewnętrznym położeniu. Z fig. 4 jest także widoczne, że po promieniowym przesunięciu kołka zastawkowego 30 aż do styku jego kulistego końca 30a z dnem zagłębienia 32f, kołek zastawkowy 30 swoim odcinkiem VO pełnego przekroju poprzecznego wejdzie w wybranie pierścieniowe 20c elementu 20 tak, że element 20 w tym położeniu jest zabezpieczony przed przesunięciem. Przy ponownym ustawieniu bębenka 14 w jego położeniu podstawowym lub zerowym klucz 32 zostaje wyciągany z kanału kluczowego 16, to element 20 poprzez swój zabierak 20b jeszcze nie podąża za ruchem w kierunku na zewnątrz powierzchni zabierakowej 32i klucza 32, ponieważ kołek zastawkowy 30 swoim odcinkiem VO uniemożliwia ruch do góry elementu 20. Jednak przy dalszym ruchu wyciągania klucza 32 występuje krzywkowe współdziałanie pomiędzy kulistym końcem 30a kołka zastawkowego 30 z jednej strony a obszarem krawędziowym zagłębienia 32f w kluczu 32 z drugiej strony, tak że w czasie tego współdziałania kołek zastawkowy 30 jest przesuwany promieniowo na zewnątrz do położenia według fig. 1 do 4. Jeżeli położenie kołka zastawkowego 30 według fig. 1 zostało osiągnięte, to element 20 pod działaniem sprężyny 26 ponownie przesuwa się w swoje najwyższe położenie według fig. 1.

Na fig. 5-8 jest przedstawiona w przekroju wzdłużnym inna postać wykonania wkładki bębenkowej z ukształtowanym w postaci U korpusem Π0, w którym bębenek 114 jest w położeniu odpowiadającym fig. 3 i 4. Analogiczne części z fig. 1 do 4 są zaopatrzone w jednakowe oznaczniki, ale z dodaniem liczby 100. Element 120, mający szereg wybrań pierścieniowych 1201c do 1204c przez całkowite wprowadzenie klucza 132 w kanał kluczowy, pod wpływem śrubowej sprężyny 126, został przesunięty w lewo, z zachowaniem odstępu, od korka 122. Zostało więc osiągnięte położenie, w którym wybrania pierścieniowe 1201c do 1204c w elemencie 120 znajdują się w obszarach bezsprężynowych kołków zastawkowych 1301 do 1304 tak, że bębenek 114 przez uchwyt 132a klucza 132 może być swobodnie obrócony. Jest również widoczne, że klucz 132 jest wykonany z wierzchołkiem 1321 i uzębioną brodą 132m. Broda 132m klucza 132 służy do sterowania szeregiem obciążonych sprężyną znanych zastawek wałeczkowych, które są schematycznie zaznaczone linią kreskową.

172 293

Z fig. 6 jest widoczne, że zastawki wałeczkowe składają się z zastawki 1403b, usytuowanej w bębenku 114 i zastawki 1403a, usytuowanej w korpusie 110 i sprężyny 1403c, przy czym przy wetknięciu klucza 132 jego uzębiona broda 132m, tak nastawia zastawki 1403a i 1403b, ze ich płaszczyzna podziału zbiera się z obwodową powierzchnią wewnętrzną 112a otworu w korpusie 110, tak, że bębenek 114 może być obrócony. Dzięki osiowemu przesunięciu elementu 120, wywołanemu przez wsunięcie klucza 132, jest możliwy obrót bębenka 114, ponieważ kołek zastawkowy 1302 leży w obszarze wybrania pierścieniowego 1202c elementu 120, ajest on swobodnie przesuwalny. Przez krzywkowe współdziałanie kulistego końca 13O2b kołka zastawkowego 1302 z obszarem krawędziowym wybrania 1122b, na powierzchni wewnętrznej 112a przy obróceniu bębenka 114, jest on promieniowo przesuwany w kierunku do wewnątrz, przy czym jego wewnętrzny kulisty koniec 1302a wchodzi w poziome zagłębienie 13221' klucza 132.

W tej postaci wykonania zamiastjednego kołka zastawkowego jest przewidzianych wiele kołków zastawkowych, które są oznaczone 1301 do 1304, współpracujących z jednym elementem 120. Ilość kołków zastawkowych nie ma jednak wpływu na sposób działania wkładki bębenkowej, opisanej w odniesieniu do fig. 1 do 4. Jednocześnie zwraca się uwagę, iż podane na fig. 6 - 8 oznaczenia, dotyczące poszczególnych części kołka zastawkowego 1302 odnoszą się również do kołków zastawkowych 1301,1303 i 1304, nie przedstawionych na tych figurach. Powyższa uwaga dotyczy również elementu 120.

Na fig. 7 jest przedstawione położenie bębenka 114, które wychodząc z położenia według fig. 6, jest osiągnięte przez jego obrót w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, przy czym kołek zastawkowy 1302 został już przesunięty promieniowo w kierunku do wewnątrz tak, że on swoim odcinkiem pełnego przekroju poprzecznego wchodzi w wybranie pierścieniowe 1202c.

Na fig. 8 jest przedstawione położenie bębenka 114 przy całkowitym wyciągnięciu klucza 132. Wszystkie kołki zastawkowe 1301 do 1304, a więc i widoczny kołek zastawkowy 1302, poprzez krzywkowe współdziałanie promieniowe wewnętrznych końców kołków zastawkowych, a więc wewnętrznego końca 1302a, z zagłębieniami 1321 f do 1324f w kluczu 132, są przesuwane promieniowo w kierunku na zewnątrz, tak że element 120 z powrotem przesuwa się w swoje położenie blokujące (w którym według fig. 5 prawy koniec elementu 120 styka się z korkiem 122, a w wybraniu pierścieniowym 1302d znajduje się pełny przekrój poprzeczny elementu 120). Obrót bębenka 114 nie jest więc możliwy.

Jest widoczne, że zabezpieczenie przed obrotem bębenka 114 w położeniu podstawowym lub zerowym, przy wyciągniętym kluczu 132, nie następuje jak zazwyczaj przez obciążone sprężynami pary zastawek wałeczkowych 1403a, 1403b, lecz dodatkowo przez bezsprężynowe kołki zastawkowe 1302 do 1304.

Wybrania 112b są pojedynczymi zagłębieniami na obwodowej powierzchni wewnętrznej 112a tak, że w stanie według fig.8, także osiowa próba wyciągania bębenka 114 okazuje się niemożliwa, ponieważ przy takiej próbie wszystkie kołki zastawkowe 1301 do 1304, przez krzywkowe współdziałanie swoich promieniowo zewnętrznych końców 1302b ... z powierzchniami ograniczającymi wybrane 1122b, nie mogą być promieniowo do wewnątrz wciśnięte, ponieważ jest to uniemożliwione przez działanie blokujące elementu 120 i dlatego prowadzi do zakleszczenia.

Na fig. 9 i lOjest przedstawiona wkładka bębenkowa, odpowiadająca wkładce bębenkowej według fig. 5 do 8, z wsuniętym kluczem 132'. Klucz 132' odpowiada swoim profilem i uzębieniem brody kluczowi 132 z fig. 5, który nie jest odpowiedni do otwarcia tego bębenka zamykającego, ponieważ układ poziomy zagłębień 1321'f do 1324'f w kluczu 132' nie odpowiada podziałowi wybrań pierścieniowych 1201c do 1204c w kołku 120, ponieważ długość szczeliny 132'h jest zmienna, to przy wsuniętym kluczu 132' kołki zastawkowe 1301 do 1304, jak to pokazano na fig. 10 za pomocą kołka 1302, są zablokowane, ponieważ element 120 swoimi odcinkami pełnego przekroju poprzecznego wchodzi w wybrania pierścieniowe 1302d - 1304d kołków zastawkowych 1301 do 1304, to znaczy jak to pokazano na fig. 10, poprzez wejście elementu 120 w wybranie pierścieniowe 1302d. Opis pozostałych części wkładki bębenkowej został już przedstawiony w odniesieniu do przykładu wykonania z fig. 5-8, dlatego też został pominięty.

172 293

Na fig.11, 12, 13 jest przedstawiony klucz 132, w którym widoczne jest zwłaszcza rozmieszczenie rowka wzdłużnego 132h, którego długość rozciąga się aż do powierzchni zabierakowej 132i i jest różna dla różnych wkładek bębnowych, a tym samym decyduje o rodzinie kluczy. Ponieważ poszczególne elementy tego klucza były już poprzednio omówione, dlatego też nie będą powtórzone.

Na fig. 14, 15; 14a i 15a jest przedstawiony mały układ zamykający, składający się z wkładki bębenkowej dla pokoju szefa (fig. 14) i wkładki bębenkowej dla pokoju sekretarki. Ten mały układ zamykający jest tak zbudowany, że szef za pomocą swojego klucza 32, według fig. 14, może uruchamiać bębenek 14 nie tylko w swoim pokoju, ale także bębenek w pokoju sekretarki, a sekretarka swoim kluczem 32', zgodnie z fig. 15, może uruchamiać tylko bębenek w swoim pokoju.

Wkładka bębenkowa wraz z przynależnym kluczem 32, pokazany na fig. 14, odpowiada wkładce bębenkowej, przedstawionej na fig. 1.

Wkładka bębenkowa z fig. 15 jest wobec wkładki bębenkowej z fig. 14 tak zmieniona, że inna jest osiowa długość wybrania pierścieniowego 20'c w elemencie 20', a także inna jest długość rowka wzdłużnego 32'h w kluczu 32'. Dzięki temu także położenie powierzchni zabierakowej 32'i jest zmienione w porównaniu do położenia powierzchni zabierakowej 32 i w kluczu 32. Jest widoczne z fig. 15, że kołek zastawkowy 30' przy wsuniętym kluczu 32 został przesunięty, ponieważ on znajduje się w obszarze przedłużonego wybrania pierścieniowego 20'c, mianowicie w górnym obszarze częściowym tego wybrania pierścieniowego 20'c. Dzięki temu klucz 32', to znaczy klucz sekretarki, otwiera tylko zamek w drzwiach do pokoju sekretarki.

Jeśli chodzi o otwieranie kluczem 32 pokoju szefa, to odsyła się do postaci wykonania według fig. 1 do 4.

Otwieranie zamka do pokoju sekretarki kluczem 32 szefa pokazane na fig. 15a.

Przy wsuniętym kluczu 32 element 20' jest mniej przesunięty niż przy wsunięciu klucza 32' według fig. 15. Chociaż z powodu powiększonej długości wybrania pierścieniowego 20'c, w elemencie 20' po wsunięciu klucza 32 kołek zastawkowy 30' znajduje się jeszcze w obszarze przedłużonego wybrania pierścieniowego 20'c, to szef swoim kluczem 32 może otworzyć zamek w drzwiach pokoju sekretarki.

Jeżeli teraz sekretarka swoim kluczem 32', według fig. 15 chciałaby otworzyć zamek do pokoju szefa według fig. 14, to ten stan jest pokazany na fig. 14a. Przy wprowadzeniu klucza 32' element 20 jest przesuwany dalej do dołu, niż przy wprowadzeniu właściwego klucza 32, ponieważ wybranie pierścieniowe 20c, krótsze w osiowym kierunku, wychodzi z obszaru kołka zastawkowego 30 tak, że element 20 za pomocą odcinka pełnego przekroju poprzecznego wchodzi w wybranie pierścienia 30d kołka zastawkowego 30 (porównaj fig. 2). Oznacza to, że kołek zastawkowy 30 jest zablokowany przez element 20, a wiec nie może wyjść z wybrania 12b, jeżeli próbuje się obrócić bębenek 14 za pomocą klucza 32'.

Klucz 32 otwiera obie wkładki bębenkowe według fig. 14 i 15, a klucz 32'pozwala na otwieranie tylko wkładki bębenkowej według fig. 15.

Figura 16 pokazuje wkładkę bębenkową, odpowiadającą postaci według fig. 15, która odróżnia się tylko tym od wkładki bębenkowej według fig. 5, że element 120 posiada wybrania pierścieniowe 1201'c do 1204'c o większej długości od długości wybrań 1201c do 1204c, które mają takie samo działanie jak wybranie pierścieniowe 20'c według fig. 15. Opis pozostałych części wkładki bębenkowej został pominięty, ponieważ był już przedstawiony.

172 293

-1M)3c

172 293

Hg. 7

A32 720

4202v

7302α

132π>

172 293

Fig. 10

172 293

Fig.12

Fig. 13

172 293

Fig. 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Wkładka bębenkowa, zawierająca korpus z otworem, ograniczonym przez wewnętrzną powierzchnię obwodową, w którym jest umieszczony obracalnie wokół osi obrotu bębenek, z kanałem dla klucza, który przebiega zasadniczo równolegle do osi obrotu, a jego kształt jest dopasowany do profilu klucza, zawierającego co najmniej jedno pasmo sterujące o zmiennym poziomie, przebiegające w przybliżeniu równolegle do osi obrotu, usytuowane na co najmniej jednej jego powierzchni bocznej i co najmniej jeden bezsprężynowy kołek zastawkowy, umieszczony w co najmniej jednym otworze prowadzący w bębenku, którego oś leży w przybliżeniu w płaszczyźnie zastawki, prostopadłej do osi obrotu, przy czym ten kołek zastawkowy jest umieszczony przesuwnie w otworze prowadzącym wzdłuż jego osi i po wprowadzeniu w położeniu podstawowym bębenka dopasowanego profilowo i kombinacyjnie klucza, znajduje się w położeniu otwarcia, w którym bębenek przyjmuje położenie, umożliwiające jego obrót, podczas gdy przy wprowadzeniu dopasowanego profilowo ale niedopasowanego kombinacyjnie klucza kołek zastawkowy znajduje się w położeniu blokowania, w którym jest uniemożliwiony obrót bębenka, znamienna tym, że w bębenku (14,114), w jego kanale (18,118) usytuowanym równolegle do osi obrotu jest umieszczony przesuwnie osiowo i obciążony sprężyną (26,126) element (20,20',120,120') zaopatrzony w zabierak (20b,20'b,120b), który w położeniu początkowym jest w przyporze z elementem blokującym (30d,1301d do 1304d,1301'd do 1304'd) bezsprężynowego kołka zastawkowego (30,1301 do 1304) i zabezpiecza bębenek (14,114) przed obrotem, a w położeniu roboczym, w którym wsunięty w kanał kluczowy (16,116) właściwy klucz (32,32'132) swoją powierzchnią zabierakową (32i, 32'i, 132i) jest w styku z zabierakiem (20b,20'b,120b) elementu (20,20',120,120'), znajdującym się wbrew sile sprężyny (26,126) w swoim położeniu końcowym, zabierak (20b,20'b,120b), jest poza przyporem z elementem blokującym (30d1301d do 1304d) kołka zastawkowego (30,1301 do 1304).
2. Wkładka wadług zestrz. 1, znanuenna tym, ae ekm^nt blokujący (30d,1301ddo 1304d) koła zastawkowego (30,1301 do 1304) stanowi wybranie, do którego w stanie zablokowania przylega odcinek profilu pełnego elementu (20,20',120,120'), a element (20,20',120,120') posiada wybranie (20c,20'c,1201c do 1204c,1201'c do 1204'c), przez które w położeniu końcowym zabieraka (20b,20'b,120b) przechodzi profil pełny kołka zastawkowego (30,1301 do 1304).
3. Wkładka według zastrz. 1 lub 2, znamienna tym, że element (20,20',120,120') jest wykonany o profilu cylindrycznym a jego wybranie (20c,20'c,1201c do 1204c) jest utworzone przez wybranie pierścieniowe.
4. Wkładka według zastrz. 1 lub 2, znamienna tym, że kołek zastawkowy (30,1301 do 1304) jest wykonany o profilu cylindrycznym i ma element blokujący (30d,1301d do 1304d), utworzony przez wybranie pierścieniowe.
5. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że powierzchnia zabierakowa (32i,132i) klucza (32,132) jest utworzona przez dno rowka wzdłużnego (!2h,132h), wykonanego na powierzchni bocznej pióra (32b,132b).
6. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że zabierak (20b,20'b,120b) jest utworzony przez występ na elemencie (20,20',120,120'), skierowany w stronę kanału dla klucza (32,32',132) w bębenku (14,114).
7. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że kanał (18,118) jest wykonany jako oddzielny otwór osiowy, równoległy do kanału (16,116) dla klucza (32,32',132) w bębenku (14,114).
8. Wkładka według zastrz. 6 lub 7, znamienna tym, że otwór (12,112), w którym jest umieszczony obrotowo bębenek (14) posiada na powierzchni wewnętrznej (12a,112a) wybranie (12b,112b) dla bezsprężenowngo kołka zastawkowego (30,1301 do 1304).

172 293
9. Wkładka według zastrz. 8, znamienna tym, że wybranie (12b,112b) jest w osiowym kierunku ograniczone przez powierzchnię zatrzymującą, sąsiadującą z zewnętrznym końcem (30b) kołka zastawkowego (30).
10. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że bębenek (114) posiada szereg kołków · zastawkowych (1301 do 1304) o jednakowej długości, a im przyporządkowane wybrania (1201c do 1204c) na wewnętrznej powierzchni obwodowej elementu (120) i zagłębienia (1321f do 1324f) na paśmie steruiącym klucza (132) posiadają jednakową głębokość.
11. Wkładka według zastrz. 2, znamienna tym, że osiowa długość wybrania (20c,20'c,120c do 1204c) elementu (20,20',120') jest dopasowana do pełnego przekroju kołka zastawkowego (30,1301 do 1304).
12. Wkładka według zastrz. 3, znamienna tym, że osiowa długość wybrania (20',1201'c do 1204 'c) elementu (20',120) jest większa od pełnego przekroju kołka zastawkowego (30').
13. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że wysokość położenia zabieraków (20b,20'b,120b) w elemencie (20,20',120,120') i wysokość położenia powierzchni zabierakowych (32i,32'i,132i) klucza (32,32',132) jest jednakowa i zmienna dla odróżnienia wkładek bębenkowych w układach zamykających.