PL172207B1 - Pojazd do transportu materialów o postaci proszkowej, ziarnistej i pastylkowej PL PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Pojazd do transportu materialów o postaci pro- szkowej, ziarnistej i pastylkowej, majacy szereg zbiomi- ków, które sa wzajemnie oddzielone poprzecznymi scianami dzialowymi, majacych napelniajace otwory, któ- re podczas rozladunku sa szczelnie zamkniete pokrywa- mi, oraz m a rozladunkowe leje, z których kazdy ma zamykajacy czlon o mozliwosci przesuwania od polozenia zamknietego do polozenia otwartego, przy czym wspo- mniane zbiorniki sa tymi lejami zamykane od spodów, gdy ich zamykajace czlony maja polozenie zamkniecia, a ponadto rozladunkowe leje zbiorników tworza szereg roz- ladunkowych lejów, polaczonych za posrednictwem za- mykajacych czlonów do odbiorników, umieszczonych pod nimi i objetych wspólna rozladunkowa rura, natomiast pojazd zawiera powietrzne urzadzenie przylaczone do rozladunkowej rury, aby przenosic powietrze przez te rure rozladunkowa, przy czym przestrzenie zbiorników nad materialem m aja polaczenie do powietrznego urzadzenia, doprowadzajacego sprezone powietrze, natomiast mate- rial mozna dodawac poprzez zamykajacy czlon w poloze- niu jego otwarcia na leju co najmniej jednego zbiornika do przeplywajacego powietrza w odbiorniku pod zamyka- jacym czlonem, znamienny tym, ze co najmniej jeden odbiornik (65) m a co najmniej jeden element (66, 71, 78) oddzialywujacy n a kierunek przeplywajacego powietrza z ewentualna zawartoscia przenoszonego materialu, przy czym za elementem (66, 71, 78) powietrze ukierunkowa- ne jest ku dolnej czesci (A) przejscia (B) odbiornikowego wylotu (67) a przekrój przeplywu powietrza odbiornika (65) n a calej swojej dlugosci jest wiekszy niz polowa przekroju przeplywu rozladunkowej rury (1). FIG.2 PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest pojazd do transportu materiałów o postaci proszkowej, ziarnistej i pastylkowej.

Podobny pojazd jest przedstawiony we francuskim zgłoszeniu patentowym FR-A-2 372 717.

Niemieckie zgłoszenie patentowe DE-B-2 645 047 przedstawia układ wielu zbiorników, które wyładowuje się wieloma odbiornikami, umieszczonymi pod lejami tych zbiorników, przy czym podczas wyładowywania jednego z tych zbiorników kieruje się przepływ powietrza poprzez rurę odprowadzającą, natomiast materiał dodaje się poprzez otwarty człon zamknięciowy leja wspomnianego jednego zbiornika do tego przepływu powietrza, przepływ powietrza zaś zasadniczo kieruje się ku dolnej części przejścia wylotu odbiornika. Element zamykający tworzy się płytą prowadnikową powietrza o możliwości przesuwania między położeniem jej zamknięcia

172 207 a położeniem prowadzenia powietrza. W położeniu prowadzenia powietrza, ten element zamykający zmniejsza przekrój przepływu powietrza i czyni to tak silnym, że inna płyta musi być pionowo wysunięta do przekroju przepływu rury odprowadzającej, aby zapobiegać zwrotnemu nr7enivwowi rroyietrza. Gdy odbiornik ma taką budowę nie jest możliwe osiąganie dużej wydajności przy wyładowaniu.

Patent francuski Nr 336 346 przedstawia odbiornik do wyładowania materiału, przy czym tylko jeden odbiornikjest obecny w rurze odprowadzającej, połączonej do zespołu powietrznego oraz przepływ powietrza zasadniczo jest ukierunkowany ku dolnemu położeniu kanału wylotowego odbiornika. Odbiornik ten ma nachyloną powierzchnię prowadnikową powietrza, zmniejszającą przekrój przepływu powietrza do 50%. Wiele takich odbiorników nie mogłoby być używanych kolejno w rurze odprowadzającej w celu wyładowania szeregu zbiorników, bo tworzyłyby one duży opór hydrauliczny.

Zgłoszenie patentowe austriackie AU-B-76351/81 przedstawia siewnik mający zawór obrotowy, przy czym siewnik ma wiele łopatek, które są takie, że obrotowa prędkość tego zaworu obrotowego reguluje tę małą ilość nasion, która jest odprowadzana do przepływu powietrza. Publikacja ta nie podaje sposobu wyładowywania materiału przy największej wydajności w jednostce czasu od szeregu zbiorników poprzez wspólną rurę odprowadzającą, lecz opisuje sposób regulowanego wyładunku małej określonej ilości nasion z jednego pojedynczego zbiornika.

Celem wynalazku jest szybsze wyładowanie materiału, a zwłaszcza w wypadku materiału ziarnistego lub pastylkowego, przy mniejszych uszkodzeniach odpowiednio ziaren lub pastylek.

Pojazd do transportu materiałów o postaci proszkowej, ziarnistej i pastyłkowej według wynalazku, mający szereg zbiorników, które są wzajemnie oddzielone poprzecznymi ścianami działowymi, mających napełniające otwory, które podczas rozładunku są szczelnie zamknięte pokrywami, oraz ma rozładunkowe leje, z których każdy ma zamykający człon o możliwości przesuwania od położenia zamkniętego do położenia otwartego, przy czym wspomniane zbiorniki są zamykane lejami od spodów, gdy ich zamykające człony mają położenie zamknięcia, a ponadto rozładunkowe leje zbiorników tworzą szereg rozładunkowych lejów, połączonych za pośrednictwem zamykających członów do odbiorników, umieszczonych pod nimi i objętych wspólną rozładunkową rurą, natomiast pojazd zawiera powietrzne urządzenie przyłączone do wspomnianej rozładunkowej rury, aby przenosić powietrze przez tę rurę rozładunkową, przy czym przestrzenie zbiorników nad materiałem mają połączenie do powietrznego urządzenia, doprowadzającego sprężone powietrze, natomiast materiał można dodawać poprzez zamykający człon w położeniu jego otwarcia na leju co najmniej jednego zbiornika do przepływającego powietrza w odbiorniku pod zamykającym członem charakteryzuje się tym, że co najmniej jeden odbiornik ma co najmniej jeden element oddziaływujący na kierunek przepływającego powietrza z ewentualną zawartością przenoszonego materiału, przy czym za elementem oddziaływującym powietrze ukierunkowane jest ku dolnej części przejścia odbiornikowego wylotu a przekrój przepływu powietrza odbiornika na całej swojej długości jest większy niż połowa przekroju przepływu rozładunkowej rury.

Korzystnym jest, że przejście odbiornikowego wylotu jest większe niż przejście wlotu powietrznego odbiornika.

Korzystnymjest także, że odbiornikowy wylot ma połączenie do zbieżnego rozładunkowego elementu rurowego zwężkowego, który jest po stronie odpływowej.

Korzystnym jest również, że wlot powietrzny odbiornika ma połączenie do rozbieżnego rozładunkowego elementu rurowego zwężkowego, który jest po stronie dopływowej.

Ponadto korzystnym jest, że co najmniej jeden element kierujący przepływ powietrza ku dołowi, jest umieszczony we wlocie powietrznym odbiornika.

Dalszą korzyścią jest to, że zbieżny rozładunkowy element rurowy zwężkowy jest ograniczony zasadniczo płaską górną powierzchnią.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z boku, częściowo we wzdłużnym przekroju, pojazdu według wynalazku, fig.2 widok perspektywiczny w powiększonej skali, cząstkowy przekrój, szczegół II pojazdu, jak na fig.l, fig.3, 4, 5, 8, 9 i 18 - wzdłużne przekroje innych wariantów wykonania według wynalazku szczegółu III, oznaczonego na fig.2, fig.6 - przekrój wzdłuż linii YI-YI na fig.4,

172 207 fig.7 - przekrój wzdłuż linii VII-VII na fig. 5, fig. 10 - przekrój wzdłuż linii X-X na fig.9, fig.l 1 - widok odpowiednio do strzałek II na fig.3, fig. 12, 13 i 14 - odpowiednio widok z boku, widok z przodu i widok z góry wózek zwrotny tego pojazdu, jak na fig.l, lecz w tym rozumieniu, że w takim przedstawieniu zawór skrzydełkowy jest tylko przykładem zespołu zamykającego, fig. 15 - w powiększonej skali szczegół XV na fig. 12, fig. 16 - przekrój wzdłuż linii XVI-XVI na fig. 15, oraz fig. 17 - widok odpowiednio do strzałek XVII-XVH na fig. 15.

Pojazd 9 na fig. 1 ma cysternę 10, która dzieli się na wiele zbiorników 11, z których każdy ma odprowadzający stożkowy lej 8 u swojego spodu, a jego ściany mają takie nachylenie przy ich dolnych końcach, że materiał 7 przy wyładowaniu przesuwa się samoczynnie ku dołowi wzdłuż tych ścian. Napełniające otwory 6 zbiorników 11 są szczelnie zamknięte pokrywami 21, które są powietrznoszczelne. Zbiorniki 11 są wzajemnie oddzielone poprzecznymi ściankami działowymi 5 i mają wzajemną komunikację powietrznymi kanałami 4 w górnych zakończeniach poprzecznych ścianek 5. Odstępy przestrzenne 3 cysterny 10 poniżej odprowadzającego leja 8 łączą się wzajemnie i z górnymi częściami zbiorników 11 pionowymi powietrznymi rurami 2 oraz powietrznymi kanałami 4.

Pod odprowadzającym lejem 8 jest wspólna rura odprowadzająca 1, której przedni koniec jest uformowany połączeniowym członem 12 dla sprężonego powietrza, a tylny koniec jest uformowany wylotem 13 dla powietrza z materiałem. Odprowadzająca rura 1 łączy się przewodem 14 z przestrzeniami 3. Wylot 13 łączy się poprzez odcinający zawór 15 do łącznika rurowego 16 dla giętkiej rury 17.

Każdy lej 8 łączy się otworem 18 leja odprowadzającego do rury odprowadzającej 19, który szczelnie zamyka gumowym pierścieniem uszczelniającym 20 o kształcie torusa na pionowej cylindrycznej wewnętrznej powierzchni czołowej 42 kołnierzowej części 39 otworu 8 leja odprowadzającego. Rura odprowadzająca 1 ma przy każdym odprowadzającym leju 8, wylewowy otwór ujścia 36, przy czym lej 8 dołączony jest do kołnierza 37 poprzez część kołnierzową 39 śrubami 38, przy czym pomiędzy kołnierzem 37 a częścią kołnierzową 39 usytuowany jest elastyczny pierścień uszczelniający 57.

Zamykający człon 19 jest podnoszony w górę i opuszczany ku dołowi cylindrycznym prętem 61 hydraulicznego lub pneumatycznego układu podnośnika 58, przy czym jego cylinder 59 łączy się z odprowadzającym lejem 8.

Połączeniowe urządzenie 12 łączy się giętką rurą 49, zaworem zwrotnym 50, zaworem bezpieczeństwa 51 i zasuwą 52 do dmuchawy Rootsa 53 lub sprężarki śrubowej, która poprzez zasuwę 54 i filtr 55 wciąga dużo powietrza i przy stosunkowo niskim ciśnieniu od 0,7 atm do

1,3 atm doprowadza od 12 do 22 m³/min w celu wyładowania od 20 do 50 ton materiału luzem na jedną godzinę. Zależy to od rodzaju materiału i wysokości oraz odległości przenoszenia, na jakich transportuje się giętką rurą 17 do silosa. Okrągła odprowadzeniowa rura 1 ma wewnętrzną średnicę, np. od 75 mm do 125 mm i łączy się motylkowym zaworem 56 do połączeniowego urządzenia 12. Po uruchomieniu dmuchawy 53, a przestrzenie 3, puste zbiorniki 11 i górne części zbiorników 11 są nadal wypełnione materiałem 7 i zostały napełnione sprężonym powietrzem i gdy zamykają zawór 15 jest zamknięty, zamykający człon 19 zbiornika 11 dla rozładowania podnosi się do wysokości zależnej od długości giętkiej rury 17, wysokości podnoszenia, ciężaru właściwego oraz charakteru materiału, który ma być wyładowany, przy czym wykonuje się to korzystnie tak, aby nie wystąpiło zagrożenie od zablokowania giętkiej rury 17. Zamykający człon 19 zwykle otwiera się maksymalnie.

Pod każdym odprowadzającym lejem 8 jest odbiornik 65, który zasadniczo tworzy część odprowadzającej rury 1, która odbiera materiał od odprowadzającego leja 8.

Na fig. 3, przepływ powietrza, który może zawierać materiał wprowadzony z odprowadzającego leja 8, umieszczonego wcześniej, kieruje się ku dołowi według wynalazku w odbiorniku 65 rurowym elementem odprowadzającym 63, odchylającym zwężkowo w kierunku przepływu 62 i znajdującym się przed wylewową ścianą 36, przy czym ten element 63 ma ku dołowi nachyloną górną część 66. Przez to przepływ powietrza zasadniczo kieruje się tak, jak pokazują strzałki 64 ku dolnej części A przejścia B wylotu 67 odbiornika. Dzięki przyspieszeniu powietrza w odprowadzającym rurowym elemencie 63 przepływ powietrza dokonuje się w mniejszym stopniu, amateriał ziarnisty lub pastylkowy, który może już być w tym przepływie powietrznym

172 207 dostarczany w odbiornikowym doprowadzeniu 68 nie wiruje lub wiruje w mniejszym stopniu blisko odbiornika 65, wobcc czego jest mniejsze zagrożenie, że materiał uderzy o ściany wylewowego otworu wylotowego ujścia 36 lub odbiornika 65 przy ryzyku samoniszczenia. Ponadto, kiedy materiał odprowadza się w tym odbiorniku 65 i gdy zamykający człon 19 jest otwarty, to może być on pobrany łatwiej przepływem powietrznym, który jest w odprowadzającej rurze 1, głównie z tego powodu, że ma on przy jego usuwaniu górną część C przejścia B odbiornikowego wylotu 67 i dlatego, że występuje większe podciśnienie, powstałe z powodu przyspieszenia, ssanie zaś materiału zwiększa się w odprowadzającym leju 8.

Porównawcze praktyczne próby pokazały, że można znacznie szybciej wyładować materiał. Zamykające człony 19 mogą być otwierane bardzo znacznie, tj. zwykle całkowicie, przy czym w wyniku nie powoduje się zablokowania odbiornika 65. Wobec tego można w praktyce wyładowywać przy maksymalnej zdolności rozładunkowej. Jednoczesny transport różnych gatunków paszy w osobnych zbiornikach jest też możliwy. Pojazd ten jest odpowiedni zwłaszcza do transportu łamliwych pastylek paszowych dodatkowo do materiału o postaci proszkowej.

Odbiornik 65 na fig. 4 i fig. 6 ma rozbieżny zwężkowy rurowy element 69, który łączy za odbiornikowym wylotem 67 i ma łukowatą górną powierzchnię 70. W odbiorniku 65 wlotowy przepływ powietrza też płynie zasadniczo tylko do dolnej części A przejścia B odbiornikowego wylotu 67, wobec czego część C tak pozostaje, że jest dodatkowo rezerwowana dla dopływu materiału. Podkreśla się, że już duzo materiału opada od góry do przepływu powietrza, zanim dociera on do odbiornikowego wylotu 67.

Uzyskuje się w tej konfiguracji też dodatkową zaletę, że przepływ powietrza z materiałem, który został wyładowany przedtem, przechodzi lepiej przez odbiornik 65, tzn. przy mniejszym oporze hydraulicznym i przy mniejszym zagrożeniu od uszkodzenia wyrobu.

W przykładzie tego odbiornika 65 na fig. 5 i fig. 7 stosuje się zarówno zwężkowy wyładowczy rurowy element 63, jak i zwężkowy rurowy element 69, przy czym odpowiednio element 63 jest rozbieżny, a element 69 jest zbieżny. Widać, że część C przejścia 67, przeznaczona dla odbieranego materiału, jest zwiększona, przez co zwiększa się działanie zgodnie z zaletami według wynalazku. Górna powierzchnia 70 jest płaska w tej konfiguracji, co dodatkowo zwiększa część C. Odbiornik na fig. 4 i fig. 6 można też poprawić za pomocą płaskiej górnej ściany 70.

W przykładzie odbiornika 65 na fig. 8, rozbieżna zwężkowa część 63 jest pod wylewowym ujściem 36, przy czym płyta 71, ukierunkowana ku dołowi i w kierunku przepływu, jest z przodu odbiornikowego wlotu 68.

Na fig. 9 do fig. 11 podano konfigurację według wynalazku i wymiary odbiornika w połączeniu z okrągłym wypływowym ujściem 36 leja, zamykanym pionowo podnośnym członem zamykającym 19.

Na fig. 12 do fig. 14 przedstawiono wózek zwrotny 72 o dwóch niezależnie uresorowanych kołach 73, przy czym wózek zwrotny można obracać wokół wyładunkowego leja 8 za pomocą obrotowej korony 74, przy czym wyładunkowa rura 1 wystaje poprzez wózek zwrotny 72 nisko, poziomo.

Na fig. 15 do fig. 17, odbiornik 65 utworzono w celu wykonywania sposobu według wynalazku za pomocą zamykającego członu 19 o postaci zaworu motylkowego uruchamianego hydraulicznym cylindrem 76.

Na fig. 18, odbiornik 65 zawiera łopatkę 78, za powietrznym wlotem 68, która kieruje zwłaszcza powietrze doprowadzane u góry wyładunkowej rury 1 i przyspieszana odpowiednio do strzałek 64 nieco ku dołowi zasadniczo ku dolnej części A przejścia B odbiornikowego wylotu 67. Rozmieszczenie łopatki 78 jest możliwe, bo materiał, taki jak pastylki, pobierany w dopływającym powietrzu, jest zasadniczo u spodu wyładunkowej rury 1. Łopatka 78 wywiera działanie ssące na wylewowe ujście 36.

172 207

172 207

FIG. 3

172 207

172 207

CM

FIG.11

172 207

172 207

172 207

FIG.1

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 90 egz Cena 4,00 zł

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Pojazd do transportu materiałów o postaci proszkowej, ziarnistej i pastylkowej, mający szereg zbiorników, które są wzajemnie oddzielone poprzecznymi ścianami działowymi, mających napełniające otwory, które podczas rozładunku są szczelnie zamknięte pokrywami, oraz ma rozładunkowe leje, z których każdy ma zamykający człon o możliwości przesuwania od położenia zamkniętego do położenia otwartego, przy czym wspomniane zbiorniki są tymi lejami zamykane od spodów, gdy ich zamykające człony mają położenie zamknięcia, a ponadto rozładunkowe leje zbiorników tworzą szereg rozładunkowych lejów, połączonych za pośrednictwem zamykających członów do odbiorników, umieszczonych pod nimi i objętych wspólną lozładunkową rurą, natomiast pojazd zawiera powietrzne urządzenie przyłączone do rozładunkowej rury, aby przenosić powietrze przez te rurę rozładunkową, przy czym przestrzenie zbiorników nad materiałem mają połączenie do powietrznego urządzenia, doprowadzającego sprężone powietrze, natomiast materiał można dodawać poprzez zamykający człon w położeniu jego otwarcia na leju co najmniej jednego zbiornika do przepływającego powietrza w odbiorniku pod zamykającym członem, znamienny tym, że co najmniej jeden odbiornik (65) maco najmniej jeden element (66,71,78) oddziaływujący na kierunek przepływającego powietrza z ewentualną zawartością przenoszonego materiału, przy czym za elementem (66,71,78) powietrze ukierunkowane jest ku dolnej części (A) przejścia (B) odbiornikowego wylotu (67) a przekrój przepływu powietrza odbiornika (65) na całej swojej długości jest większy niż połowa przekroju przepływu rozładunkowej rury (1).
2. 2. Pojazd według zastrz. 1, znamienny tym, że przejście (B) odbiornikowego wylotu (67) jest większe niż przejście wlotu powietrznego odbiornika (68).
3. 3. Pojazd według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że odbiornikowy wylot (67) ma połączenie do zbieżnego rozładunkowego elementu rurowego zwężkowego (69), który jest po stronie odpływowej.
4. 4. Pojazd według zastrz. 2, znamienny tym, że wlot powietrzny (68) odbiornika ma połączenie do rozbieżnego rozładunkowego elementu rurowego zwężkowego (63), który jest po stronie dopływowej.
5. 5. Pojazd według zastrz. 2 albo 4, znamienny tym, że co najmniej jeden element (66,71,78), kierujący przepływ powietrza ku dołowi, jest umieszczony we wlocie powietrznym (68) odbiornika.
6. 6. Pojazd według zastrz. 3, znamienny tym, że zbieżny rozładunkowy element rurowy zwężkowy (69) jest ograniczony zasadniczo płaską górną powierzchnią (70).