PL171928B1

PL171928B1 - Urzadzenie do odwadniania powierzchni PL

Info

Publication number: PL171928B1
Application number: PL93301390A
Authority: PL
Inventors: Heinrich Sauerwein; Wolfgang Arm; Jan Witt
Original assignee: Ahlmann Aco Severin
Priority date: 1992-12-10
Filing date: 1993-12-09
Publication date: 1997-06-30
Also published as: DE4241706A1; NO934466D0; US5437516A; CA2111128A1; CZ268893A3; PL301390A1; NO934466L; DE4241706C2

Abstract

1.Urzadzenie do odwadniania powie rzchni, zwlaszcza rynna odwadniajaca z po- krywa, która przy pomocy urzadzenia mocujacego jest mocowana na wbudowanym w podlozu korpusie, zwlaszcza korpusie rynny, znamienne tym, ze urzadzenia mocujace (20, 40) maja zamocowany na korpusie (1) zacisk sprezynowy (22,23) i zamocowany na pokry- wie (30) czop (41,46) o pogrubionym przednim koncu (41, 42), przy czym czop (41, 46) jest umieszczony w otworze mocujacym (24) zacisku sprezynowego (22,23). FIG. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do odwadniania powierzchni z pokrywą, która przy pomocy urządzenia mocującego jest mocowana na wbudowanym w podłoże korpusie, zwłaszcza korpusie rynny.

Tego rodzaju urządzenie odwadniające, zwłaszcza rynny odwadniające, są znane, przy czym pokrywa jest mocowana na korpusie rynny przy pomocy śrub. Zarówno wykonanie, jak i montaż tego rodzaju układu wymagają dużych nakładów.

Z opisów patentowych EP 204 278 A2, EP 476 672 Al oraz DE 31 33 658 Al znane są urządzenia do odwadniania powierzchni na wstępie określonego rodzaju, przy czym urządzenia mocujące nie zawierają śrub. Ułatwia to nasadzanie i zdejmowanie pokrywy. Znane układy są jednak dość skomplikowane. Ponadto tolerancje wykonawcze elementów konstrukcji muszą być małe.

Celem wynalazku jest takie udoskonalenie urządzenia do odwadniania powierzchni na wstępie określonego rodzaju, które umożliwiałoby proste wykonanie i montaż.

Zadanie to zostało rozwiązane przy pomocy urządzenia do odwadniania powierzchni, znamiennego tym, że urządzenia mocujące zawierają zamocowane na korpusie zaciski sprężynowe i zamocowany na pokrywie czop z pogrubionym, spełniającym podczas wkładania rolę prowadnicy, przednim końcem, które są wykonane w ten sposób, że czop jest wkładany w kierunku prostopadłym do płaszczyzny, w której leży pokrywa, w otwór mocujący zacisku sprężynowego, powodując jego sprężyste odkształcenie i po włożeniu w nim utrzymywany.

Istotna cecha wynalazku zawiera się w tym, że przewidziano prosty przyrząd zaciskowy, służący do mocowania pokrywy na rynnie odwadniającej. Okazało się nieoczekiwanie, że zapewniane przez taki prosty przyrząd siły mocujące wystarczają do tego, by zapobiec podnoszeniu pokrywy podczas przejeżdżania przez nią.

Urządzenia mocujące zawierają zamocowany na korpusie ewentualnie na rynnie odwadniającej zaciski sprężynowe oraz zamocowany na pokrywie czop o pogrubionym, służącym podczas wkładania jako prowadnica, przednim końcu. Części te są wykonane w ten sposób, że czop jest wkładany w kierunku prostopadłym do płaszczyzny, w której leży pokrywa, w otwór mocujący zacisku sprężynowego, powodując jego odkształcenie sprężyste. Po włożeniu czop, a wraz z nim pokrywa są utrzymywane w zacisku sprężynowym lub na korpusie, lub na rynnie odwadniającej. Możliwe jest oczywiście rozmieszczenie zacisków sprężynowych i czopów odwrotnie w aspekcie mocowania ich w pokrywie i na korpusie.

W zalecanej postaci wykonania wynalazku pogrubiony odcinek przedniego końca czopu ma kształt stożka ostrego, a od strony pokrywy kształt stożka ściętego. W wyniku tego siły potrzebne do montażu są mniejsze niż siły potrzebne do zdjęcia pokrywy.

Otwór mocujący zacisku sprężynowego ma zwykle kształt podłużny. Dzięki temu czop można wkładać w dowolnym miejscu wzdłuż podłużnej osi otworu mocującego, co dopuszcza istnienie stosunkowo dużych tolerancji wykonania rynny i pokrywy.

Zacisk sprężynowy można zamocować z luzem w ten sposób, że przy wkładaniu czopu w otwór mocujący przesuwa on zacisk sprężynowy. Również to służy możliwości zwiększenia tolerancji wykonawczych dla rynny i pokrywy. Zazwyczaj stosowanajest wspomniana powyżej postać wykonania, w której otwór mocujący ma kształt podłużny, a zacisk sprężynowy jest zarazem mocowany z luzem tylko w jednym kierunku w ten sposób, że przy wkładaniu czopu w otwór mocujący może on być przezeń przesuwany w kierunku prostopadłym do podłużnej osi otworu. Dwa stopnie swobody są zatem realizowane w różny sposób, co jest przyczyną bardzo stabilnej konstrukcji.

W zalecanej postaci wykonania zacisk sprężynowy ma w zasadzie postać taśmy i posiada dolny odcinek sprężysty w kształcie litery U lub V oraz dwa sąsiadujące z nim odcinki mocujące w kształcie litery U, z których każdy jednym końcem przechodzi w dolny odcinek sprężysty i których otwarte końce wystają na zewnątrz. Zacisk sprężynowy jest wówczas umieszczony w (zazwyczaj) prostokątnym otworze płaskiego elementu w ten sposób, że zaczepia ramionami odcinków mocujących o dwie przeciwległe krawędzie otworu płaskiego elementu. Upraszcza to po pierwsze montaż układu, a po drugie zapewnia suwliwość zacisku sprężynowego.

171 928

Jak wspomniano na wstępie, wystarczające jest rozłączne połączenie zaciskowe, w którym siła potrzebna do montażu jest mniejsza niż siła potrzebna do zdjęcia pokrywy. Jeżeli chce się zapewnić większe siły mocujące, wówczas odpowiednia jest postać wykonania, w której czop jest mocowany (w pokrywie) z możliwością obrotu wokół swej wzdłużnej osi, ajego pogrubiony koniec posiada leżące naprzeciw siebie powierzchnie rozprężne, tak że przy równoległym ustawieniu powierzchni rozprężnych względem wzdłużnej osi otworu mocującego czop rozpiera zacisk sprężynowy i można go wyjmować i wkładać do otworu mocującego. Przy odpowiednio dobranych wymiarach zarówno kąta wierzchołkowego odcinka czopu o kształcie ściętego stożka, jak też otworu, w którym siedzi zacisk sprężynowy, można sprawić, że połączenie będzie nierozłączne. Pokrywę można więc zdjąć z rynny tylko pod warunkiem obrócenia czopu.

Jako miejsce mocowania zacisku sprężynowego może służyć zamocowana w korpusie lub w rynnie poprzecznicą, w której znajduje się otwór do osadzania zacisku sprężynowego. Alternatywnie zacisk sprężynowy można zamocować w wykonanej z metalu podporze, która służy jako wzmocnienie górnej krawędzi korpusu przy kładzeniu pokrywy (co jest znane z EP 81 762 Cl). W tym przypadku korzystnie jest, jeżeli zacisk sprężynowy zostanie zamocowany w płaskim elemencie, który jest wkładany w otwartą z boku kieszeń w podporze. Korzystne jest ponadto, jeżeli pokrywa posiada zaczep, który zabezpiecza płaski element przed wyślizgnięciem się z kieszeni, gdy pokrywa siedzi na rynnie lub korpusie.

Przedmiot wynalazkujest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia rynnę odwadniającą według pierwszej postaci wykonania wynalazku w pionowym przekroju poprzecznym, fig. 2 - rynnę według fig. 1 w widoku z góry, fig. 3 - zacisk sprężynowy w widoku bocznym, fig. 4 - element mocujący w widoku bocznym, fig. 5 - rynnę odwadniąjącąz podporąw przekroju poprzecznym, fig. 6 - podporę rynny według fig. 5 w widoku wzdłuż linii VI-VI, fig. 7 - podporę według fig. 6 w widoku wzdłuż linii VII-VII, fig. 8 - rynnę według fig. 5 w widoku wzdłuż linii XIII-XIII, fig. 9 - inną, postać wykonania zacisku sprężynowego w widoku bocznym, fig. 10 - inną postać wykonania elementu mocującego w widoku bocznym, fig. 11 - element mocujący według fig. 10 w widoku wzdłuż linii XI-Xi, fig. 12 - element mocujący według fig. 11 w widoku wzdłuż linii XII-XII, fig. 13 - rynnę odwadniającą z nasadzoną pokrywą w częściowym przekroju wzdłużnym, fig. 14 - widok wzdłuż linii XIV-XIV na fig. 13, fig. 15 - zbliżony do fig. 13 widok częściowy z osadzonym elementem mocującym, fig. 16 - widok linii XVI-XVI na fig. 15, fig. 17 - widok zbliżony do fig. 15, lecz z obróconym elementem mocującym i fig. 18 - widok wzdłuż linii XVIII-XVIIi na fig. 17.

W zamieszczonym dalej opisie takie same i działające w taki sam sposób części zostały opatrzone jednakowymi odnośnikami.

Na fig. 1 pokazano częściowy przekrój rynny odwadniającej 1, w której bocznych ściankach 2, 2’ tuż pod górną krawędzią 3, 3’ ewentualnie powierzchnią przylegania 6, 6' dla pokrywy 30 przewidziane są wybrania 7, 7’. Te wybrania 7, 7’ posiadają ściankę przednią 8, 8’ i biegnącą ukośnie ściankę tylną 9, 9’. Oba wybrania 7, T są przesunięte względem siebie o wymiar, który odpowiada szerokości poprzecznicy 80.

Poprzecznicą 80 posiada na swych końcach 81, 81’ przyrządy zaciskowe 82, 82’, które przy osadzonej poprzecznicy mogą się wciskać w wybrania 7,7’. Wykonana w ten sposób rynna (jednak bez pokazanej tutaj poprzecznicy 80) jest znana na przykład z EP 81 741 C1.

Płaszczyzna podstawy 83 poprzecznicy 80 posiada w zasadzie prostokątny otwór, w którym siedzi zacisk sprężynowy 20, który służy jako przeciwelement mocujący. Zacisk sprężynowy 20 posiada, jak pokazano na fig. 3, dolny odcinek sprężysty 22, wykonany w kształcie litery V. Można go oczywiście wykonać także w kształcie litery U lub półkola. Na górnym końcu zacisku sprężynowego 20 przewidziane są odcinki mocujące 23, 23’, których przekrój ma kształt litery U i których jedno ramię przechodzi w ramię dolnego odcinka sprężystego 22. Odcinki mocujące 23,23’ są skierowane swymi otworami na zewnątrz i tworzą między sobą podłużny otwór mocujący 24. Ten zacisk sprężynowy można wykonać z metalowej taśmy (fig. 1 z prawej strony) lub z tworzywa sztucznego (fig. 1 z lewej strony).

171 928

Zacisk sprężynowy 20 jest włożony w otwór 25 poprzecznicy 80 w ten sposób, że ramiona odcinków mocujących 23, 23’ zaczepiają o krawędź otworu 25. Wymiary układu są przy tym dobrane w taki sposób, że zacisk sprężynowy 20 może na fig. 1i 2 być przesuwany w lewo i w prawo, tak że krawędzie otworu 25 wchodzą mniej lub bardziej głęboko w odcinki mocujące 23,23’.

Na pokrywie 30 zamocowany jest jako element mocujący 40 czop, który jak pokazuje fig. 4, posiada wierzchołek 41, który znajduje się na końcu stożkowej powierzchni 42. Stożkowa powierzchnia 42 przechodzi w przeciwnie nachyloną powierzchnię oporową 43, przy czym kąt nachylenia powierzchni oporowej 43 jest większy niż kąt nachylenia powierzchni stożkowej 42. Powierzchnia oporowa 43 przechodzi z kolei (na zwężonym końcu) w trzpień 44, na którego końcu znajduje się łeb 45. Ten element mocujący 40 jest pokazany w nieco innej postaci wykonania na fig. 1 i zamocowany na pokrywie 30 przy pomocy śruby.

Przy nasadzaniu pokrywy 30 na rynnę 1 element mocujący 40jest wkładany wierzchołkiem 41 w otwór mocujący 24 i przesuwa przy tym - o ile proces wkładania nie był prowadzony całkowicie centrycznie - przeciwelement mocujący 20 ewentualnie zacisk sprężynowy 20 w prawo lub w lewo, tak że otwór mocujący 24 jest ustawiony symetrycznie względem wzdłużnej osi elementu mocującego 40. W wyniku podłużnego kształtu otworu mocującego 24 jest przy tym w zasadzie obojętne, na którym końcu otworu mocującego 24 zostanie włożony element mocujący 40. Przy wciskaniu dolny odcinek sprężysty 22 rozpręża się, tak że odcinki mocujące 23,23 ’ rozchylająsię na zewnątrz, co powoduje poszerzenie otworu mocującego 24 do momentu, gdy stożkowa powierzchnia 42 zostanie całkowicie wsunięta w otwór mocujący 24. Przy dalszym wciskaniu dolny odcinek sprężysty 22 ulega ponownemu ściśnięciu, tak że otwór mocujący 24 ślizga się po powierzchni oporowej 43 aż do momentu, gdy pokrywa 30 oprze się na powierzchniach przylegania 6, 6’. Wymiary są przy tym dobrane w ten sposób, że w stanie całkowitego nasadzenia pokrywy 30 zapewnione jest pokazane na fig. 1 położenie odcinków mocujących 23, 23’ względem powierzchni oporowej 43, co umożliwia samoczynne “dociąganie”. Kąt nachylenia powierzchni stożkowej 42 jest ponadto tak dobrany, że wyciągnięcie elementu mocującego 40 z zacisku sprężynowego 20 możliwe jest tylko przy użyciu dużej siły.

W pokazanej na fig. 5 postaci wykonania rynny na górnych powierzchniach znajdują się odlane wspólne z nimi z metalu podpory 10,10’, co jest już znane. W podporach 10,10’ zostały przewidziane, jak pokazano na fig. 16, kieszenie 11, w które wkładane są taśmowe elementy mocujące 20. Posiadają one prostokątne otwory mocujące 24. W te otwory mocujące 24 można włożyć z kolei zaciski sprężynowe, które - w zasadzie we właściwej skali - zostały pokazane na fig. 9. Pokazany na fig. 9 zacisk sprężynowy odpowiada w zasadzie zaciskowi według fig. 3. W innej, pokazanej na fig. 13-18, postaci wykonania wynalazku otwór 25 jest przewidziany bezpośrednio w podporze 10.

W pokrywie 30 przewidziany został otwór mocujący 29 (fig. 13,14), przez który element mocujący 40 według fig. 10-12 można wkładać w otwór 24 do momentu, aż jego poszerzony łeb 45 oprze się o powierzchnię przylegania 19 otworu mocującego 29. To położenie pokazano na fig. 15. Odcinki mocujące 23, 23’ siedzą przy tym na bardzo stromej powierzchni oporowej 43 w taki sposób, że wyciągnięcie elementu mocującego 40 z zacisku sprężynowego nie jest praktycznie możliwe.

Element mocujący 40 nie ma teraz, jak pokazano na fig. 10-12, kształtu osiowosymetrycznego, jak element mocujący, pokazany na fig. 4; posiada on dwie powierzchnie rozprężne 47, 47’, których średnica odpowiada w zasadzie średnicy powierzchni stożkowej 42 najej grubszym końcu. Te powierzchnie rozpręzne 47, 47’ leżą bezpośrednio naprzeciw siebie. Pod kątem 90° do nich wykonana jest powierzchnia oporowa 43 i trzpień 44, w wyniku czego powstaje konfiguracja, pokazana na fig. 10-12.

Jeżeli teraz element mocujący 40 zostanie obrócony ze swego, pokazanego na fig. 15 i 16 położenia o 90°, wówczas otrzymuje się położenie, pokazane na fig. 17 i 18. W tym położeniu powierzchnie rozprężne 47, 47’ rozpierają zacisk sprężynowy na zewnątrz, co umożliwia

171 928 podniesienie pokrywy 30. Przy wkładaniu pokrywy jest w zasadzie obojętne, wjakim położeniu znajduje się element mocujący 40.

Kolejna istotna cecha tej postaci wykonania polega na tym, że na elemencie mocującym są przewidziane zaczepy 46,46’, które w pokazanym na fig. 17 położeniu elementu mocującego 40 jest on zabezpieczony w otworze mocującym 29 przed wypadaniem przez zaczepienie pod powierzchnią przylegania 19. W położeniu, pokazanym na fig. 15 i 16, zaczepy 46 lub 46’nie znajdują się już pod powierzchniami przylegania 19, 19’ (fig. 14), lecz w otworze mocującym 29. W ten sposób elementy mocujące 40 można włożyć w pokrywę 30 i w niej utrzymywać bez obawy zgubienia.

Zamiast powierzchni rozprężnych 47,47’ według fig. 10 i 12 można oczywiście przewidzieć również fragmenty, w których powierzchnia oporowa 43 i odpowiednie części powierzchni stożkowej 42 staną się zbędne w wyniku przedłużenia trzpienia 44 (jako powierzchnie płaskorównoległe). Pokazany na fig. 10-12 taki przykład wykonania jest jednak o tyle zalecany, że zapobiega on niepożądanemu obrotowi elementu mocującego 40 w kierunku otworu przez wymagane do tego celu rozwarcie zacisku sprężynowego.

FIG. 3

FIG. 4

171 928

FIG. 5

171 928

FIG. 12

FIG. 10

Ł5

Ł6⁷*

Ł7^y

_		Łt-\
	©' 1

¹² kU 31

FIG. 11 ΕΟΠ>

« ^lU

------^2H

171 928

Ł_

FIG. 13

FIG. 4

171 928

FIG. 16

171 928

FIG. 17 τπτ

-*-τπτ

19<19

	u------	W////A
1 '[
v/^—λ	Ά-—y//,
		^i.6

©10

Z r——--—	FIG. F	18	^ζ--©Ί
Π	3	n
	\'L M \ \ _	t\ 1 \ 1 '	!' -45 1 \
			1 j

171 928

FIG. 2

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do odwadniania powierzchni, zwłaszcza rynna odwadniająca z pokrywą, która przy pomocy urządzenia mocującego jest mocowana na wbudowanym w podłożu korpusie, zwłaszcza korpusie rynny, znamienne tym, że urządzenia mocujące (20,40) mają zamocowany na korpusie (1) zacisk sprężynowy (22, 23) i zamocowany na pokrywie (30) czop (41, 46) o pogrubionym przednim końcu (41, 42), przy czym czop (41, 46) jest umieszczony w otworze mocującym (24) zacisku sprężynowego (22,23).
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pogrubiony odcinek przedniego końca (41, 42) ma kształt stożka ostrego, a jego koniec od strony pokrywy (43) ma kształt stożka ściętego.
3. Urządzenie według zastrz. 1, albo 2, znamienne tym, że otwór mocujący (24) ma kształt podłużny, zaś czop (41-46) jest włożony w dowolnym miejscu wzdłuż osi otworu mocującego (24).
4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że zacisk sprężynowy (22, 23) jest luźno umieszczony w pokrywie (30), przy czym luz ten jest nieznacznie większy od różnicy pomiędzy średnicą otworu mocującego (24) i średnią czopu (41-46).
5. Urządzenie według zastrz. 1, albo 2, znamienne tym, że otwór mocujący (24) ma kształt podłużny, zaś czop (41-46) jest wkładany w dowolnym miejscu wzdłuż osi otworu mocującego (24), a zacisk sprężynowy (22, 23) jest zamocowany z luzem w kierunku prostopadłym do wzdłużnej osi otworu mocującego (24), przy czym przy wkładaniu czopa (41-46) w otwór mocujący (24) zacisk sprężynowy (22, 23) jest przesuwny w kierunku prostopadłym do wzdłużnej osi otworu.
6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że zacisk sprężynowy (22, 23) ma w zasadzie kształt taśmy i posiada dolny odcinek sprężysty (22) w kształcie litery U lub V oraz dwa sąsiadujące z nim odcinki mocujące (2^, 23’) w kształcie litery U, które jednym końcem ramienia przechodzą w dolny odcinek sprężysty (22) i których otwarte końce wystają na. zewnątrz, zaś zacisk sprężynowy (22, 23) jest osadzony w otworze (25) płaskiego elementu, a zacisk sprężynowy (22,23) zaczepia ramionami odcinków mocujących (2)^, 23’) o dwie leżące naprzeciw siebie krawędzie otworu (25) płaskiego elementu.
7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że czop (41-46) jest zamocowany z możliwością obrotu wokół swej wzdłużnej osi i posiada dwie przeciwległe powierzchnie rozprężne (47,47’) których średnica odpowiada średnicy pogrubionego końca, zaś w położeniu przylegania powierzchni rozprężnych (47-47’) do odcinków mocujących (23,23’) czop (41-46) rozpiera zacisk sprężynowy (22,23) i czop (41-46) jest wyjmowalny z otworu mocującego (24).
8. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zacisk sprężynowy (22, 23) jest zamocowany w mocowanej do korpusu poprzecznicy (80).
9. Urządzenie według zastrz. 1, albo 7, znamienne tym, że zacisk sprężynowy (22, 23) jest zamocowany w wykonanej z metalu podporze (10,10’) jako wzmocnienie górnej krawędzi (6) korpusu w którym jest umieszczona pokrywa (30).
10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że zacisk sprężynowy (22, 23) jest zamocowany w płaskim elemencie (20), który jest wkładany w otwartą z boku kieszeń (11) w podporze (10,10’).
11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że pokrywa (30) posiada zaczep, który zabezpiecza płaski element (20) przed wyślizgiwaniem się z kieszeni (11).

171 928