PL171496B1 - Screw-type clamping ring - Google Patents

Abstract

1. Obejma zaciskowa typu srubowego, utwo- r zona przez tasme z materialu gietkiego, zwlaszcza z metalu, zwinieta w pelny zwój, przy czym jeden z konców wymienionej tasmy ma wypuklosci, tworzace zebatke, natomiast na drugim koncu zamocowane jest chomatko, stanowiace podpórke sruby, która jest tam osadzona obrotowo dokola swej osi, przy czym wy- mieniona sruba opiera sie o opore, ruchoma osiowo wzgledem chomatka przeciw dzialaniu sprezyny, zna- mienna tym, ze sprezyna jest utworzona przez pasek krzywoliniowy (3), przykladowo w ksztalcie pólokre- gu, którego wkleslosc jest skierowana do wewnatrz obejmy i którego konce (3a) i (3c) stykaja sie z boku ze sciankami bocznymi (2b) chomatka (2), przy czym pierwszy koniec (3a) paska (3) jest przymocowany osio- wo do chomatka (2) i jest zaopatrzony w otwór(3e), w którym moze przemieszczac sie koniec (4a) sruby (4), natomiast drugi koniec (3c) paska (3) otacza przynaj- mniej czesciowo sworzen (4b) sruby (4) w sasiedztwie jej lba (4c) 1 stanowi opore dla wymienionego lba, przy czym ten drugi koniec (3c) jest osadzony przesuwnie wzgledem scianek bocznych (2b) chomatka (2) F I G . 2 P L 171496 B 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest obejma zaciskowa typu śrubowego.

Znana jest, zwłaszcza z opisów patentowych nr US-A-2 522 494 i nr DE-A-41 08 852, bądź też z opublikowanych zgłoszeń międzynarodowych nr WO 80/01199 i nr WO 87/00602, obejma zaciskowa, utworzona przez taśmę z materiału giętkiego, na ogół z metalu, zwinięta w pełny zwój. Jeden z końców taśmy ma - przynajmniej na swej zewnętrznej powierzchni regularny ciąg wypukłości i/lub wklęsłości, tworzących zębatkę. Na drugim końcu taśmy zamocowane jest chomątko (lub pałąk), mające głównie dwie ścianki boczne i stanowiące podpórkę śruby, która jest osadzona obrotowo dokoła swej osi. Ta ostatniajest sama równoległa w przybliżeniu do kierunku podłużnego taśmy, tj. do stycznej do obejmy, gdy taśma jest zwinięta w pełny zwój. Położenie podłużne śruby względem chomątka lub pałąkajest zmienne i determinowane przez co najmniej jedną oporę, ruchomą osiowo względem chomątka przeciw działaniu sprężyny. O tę oporę opiera się odpowiedni obszar końcówki śruby. W niektórych przypadkach przetrzymywanie śruby w chomątku uzyskuje się dzięki walcowemu w przybliżeniu kształtowi tego ostatniego, natomiast w innych przypadkach można przewidzieć dwa łożyska, odbierające sworzeń nagwintowany śruby, odpowiednio w sąsiedztwie jej łba lub jej końca.

Chomątko ma również szczelinę poprzeczną, przez którą przechodzi swobodny koniec taśmy, której wypukłości zaczynają współpracować z gwintem śruby, co umożliwia zaciskanie obejmy przez obracanie śruby za pomocą odpowiedniego narzędzia.

Ten rodzaj obejmy śrubowej jest bardzo rozpowszechniony w przemyśle, zwłaszcza wówczas, gdy zamierza się kompensować automatycznie ewentualne zmniejszenie się średnicy zaciśniętego przedmiotu, jednakże ma ona, ogólnie biorąc, co najmniej jedną poważną wadę. Znane obejmy nie pozwalają na kompensację luzów w momencie zaciskania. W niektórych przypadkach można wówczas stwierdzić, że gwint śruby odłącza się od zębatki, uniemożliwiając w ten sposób kontynuowanie zaciskania obejmy.

Celem wynaiazku jest obejma zaciskowa typu śrubowego, której rozwiązanie pozwala wyeliminować podaną wadę. Obejma zaciskowa według wynalazku charakteryzuje się tym, że sprężyna jest utworzona przez pasek krzywoliniowy, przykładowo w kształcie półokręgu. którego wklęsłość jest skierowana do wewnątrz obejmy i którego końce stykają się z boku z bocznymi ściankami chomątka.

Pierwszy koniec paska jest przymocowany osiowo do chomątka i jest zaopatrzony w otwór, w którym może przemieszczać się koniec śruby, natomiast drugi koniec paska otacza przynajmniej częściowo sworzeń śruby w sąsiedztwie jej łba i stanowi oporę dla wymienionego łba, przy czym ten drugi koniec jest osadzony przesuwnie względem ścianek bocznych chomątka.

Korzystne jest, gdy pasek ma na swym pierwszym końcu dwa poszerzenia boczne, wchodzące do otworów o kształcie komplementarnym umieszczonych w ściankach bocznych chomątka.

Korzystne jest też, gdy pasek ma na swym drugim końcu dwa poszerzenia boczne, wchodzące w osiowe prowadnice ślizgowe, wykonane w ściankach bocznych chomątka.

Korzystne jest również, gdy dolna krawędź jednej prowadnicy ślizgowej jest nachylona w kierunku środkowej części chomątka.

Zaletą obejmy zaciskowej według wynalazku jest zapewnienie właściwego zacisku podczas użytkowania oraz prostota wytwarzania obejmy.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia obejmę według wynalazku w pionowym widoku bocznym, fig. 2 - obejmę po odjęciu ścianki bocznej chomątka, w widoku analogicznym jak na fig. 1, a fig. 3 - obejmę w widoku wzdłuż strzałki F na fig. 1.

Na figurach 1-3 uwidoczniona jest obejma zaciskowa typu śrubowego, utworzona przez taśmę 1, korzystnie metalową, zwiniętą w pełny zwój i mającą, przynajmniej na swym zewnętrznym końcu la, wklęsłości i wypukłości, tworzące zębatkę 1b. Na końcu wewnętrznym 1c zamocowane jest chomątko 2, utworzone przez proste strzemię w kształcie litery U, którego dno 2a, położone w środkowym obszarze chomątka, jest zespolone z taśmą za pomocą dowolnego odpowiedniego środka, np. za pomocą spawania lub nitowania, lub nawet przez przepuszczanie taśmy przez szczeliny w wymienionym dnie.

Pomiędzy ściankami bocznymi 2b chomątka umieszczony jest pasek krzywoliniowy 3, zazwyczaj ze stali sprężynowej, np. o profilu półokrągłym, którego wklęsłość jest skierowana do wewnątrz obejmy. Końce paska stykają się ze ściankami bocznymi chomątka i w ten sposób pasek jest unieruchomiony pomiędzy tymi ostatnimi.

Pierwszy koniec, oznaczony symbolem 3a i położony na lewo na fig. 1 i 2, jest przymocowany do chomątka. W tym celu pasek 3 ma dwa poszerzenia boczne 3b, które wchodzą w otwory 2c, wykonane w każdej ze ścianek bocznych 2b. Występy poszerzeń bocznych 3b są dobijane korzystnie na zewnętrznej powierzchni ścianek 2b lub mają kształt haka, w celu zapewnienia ich zablokowania na tych ściankach bocznych.

Na swym przeciwległym końcu 3c pasek 3 ma korzystnie dwa poszerzenia boczne 3d, wchodzące w szczeliny wydłużone 2d ścianek bocznych 2b chomątka. W ten sposób pasek 3 jest unieruchomiony osiowo względem chomątka 2 na swym końcu 3a, jest jednak ruchomy osiowo na swym końcu 3b, przynajmniej na długości osiowej szczelin 2d, tworzących prowadnicę ślizgową. Z przyczyn, które zostaną omówione dalej, dolna krawędź 2e szczelin 2d jest nachylona korzystnie w kierunku środkowego obszaru chomątka.

Śruba 4 jest osadzona pomiędzy ściankami bocznymi 2b chomątka i jej oś jest równoległa w przybliżeniu do dna 2a chomątka, tj. do kierunku podłużnego taśmy w tym obszarze; jest ona przytrzymywana w swej obsadzie przez dokładnie ukształtowane końce 3a i 3c paska 3.

Koniec 3a ma otwór przynajmniej częściowo okrągły 3e, tworzący łożysko, w który to otwór wchodzi walcowy koniec części końcowej 4a śruby 4. Z drugiej strony koniec 3c jest

171 496 ukształtowany w analogiczny sposób i może odbierać także walcowy odcinek 4b sworznia śruby, położony w sąsiedztwie jej łba 4c.

Warto tu podkreślić, że odcinek walcowy 4a końca śruby ciągnie się z tej strony końca 3a paska 3 na pewną odległość d, gdy łeb 4c śruby opiera się - przed zaciśnięciem obejmy - o ruchomy koniec 3c paska. W praktyce z przyczyn, podanych dalej, korzystne jest, aby odległość d była bliska długości osiowej prowadnicy ślizgowej 2d.

Pomiędzy wewnętrznymi końcami odcinków walcowych 4a i 4b znajduje się obszar nagwintowany 4d śruby.

Po przymocowaniu taśmy 1 do chomątka 2, jak to opisano, jej koniec zewnętrzny la wprowadza się - z lewej strony na fig. 1 i 2 - w szczelinę, położoną pomiędzy dnem 2a chomątka a obszarem nagwintowanym 4d śruby. Obracanie śruby 4 w odpowiednim kierunku przemieszcza koniec la z lewej strony ku prawej i zmniejsza średnicę obejmy.

Gdy obejma jest osadzona na zaciskanym przedmiocie, wówczas kontynuowanie ruchu obrotowego śruby 4 powoduje zaciśnięcie, przy czym łeb 4c śruby opiera się o oporę, jaką tworzy koniec 3c paska 3. W miarę jak zaciśnięcie staje się silniejsze, pasek 3 odkształca się pod działaniem siły, wywieranej przez łeb 4c śruby na koniec 3c, przy czym ten ostatni zbliża się nieco do końca 3a, przymocowanego do chomątka 2.

Właściwości paska 3, tworzącego w ten sposób sprężynę, są określane w funkcji siły zaciskającej, jaką należy przyłożyć do zaciskanego przedmiotu; podobnie moment przekręcający, wywierany na łeb śruby 4, uwzględnia żądaną siłę zaciskającą, zwłaszcza wówczas, gdy uzyskuje się ją za pomocą wkrętaka mechanicznego. W ten sposób można ograniczać siłę zaciskającą do dowolnej odpowiedniej wartości.

Z drugiej strony po odpowiednim przekręceniu śruby odległość d, widoczna na fig. 2, zmniejszy się wyraźnie tak, iż pasek 3 zostanie ściśnięty.

Jeśli podczas użytkowania średnica zaciśniętego przedmiotu ulega zmniejszeniu, to pasek 3 dąży do przyjęcia swego początkowego kształtu, zapewniając w ten sposób utrzymanie dostatecznego zacisku.

Chomątko ma głównie otwory itp., przeznaczone do odbierania bocznych poszerzeń końców paska, tak, aby zapewnić unieruchomienie jednego z jej końców i umożliwić przemieszczanie osiowe drugiego końca. Po połączeniu dna chomątka i taśmy obejmy, a także paska i śruby te dwa podzespoły zostają zespolone ze sobą przez proste odgięcie ścianek bocznych chomątka; ta jedna operacja pozwala utworzyć strzemię, które unieruchamia pasek i śrubę, przy czym obejma jest wówczas gotowa do użycia.

Tym niemniej operacja ta, którą można przeprowadzać na prasach automatycznych jako ciąg podoperacji zginania i tłoczenia, pozostawia jednak luzy np. na końcach 3a i 3c paska pomiędzy ściankami bocznymi 2b chomątka oraz na poszerzeniach bocznych 3b w otworach 2c. Podczas zaciskania nachylenie gwintu śruby względem osi taśmy powoduje niewielkie przemieszczenie boczne śruby, pozwalające na kompensację luzów; jednocześnie zwłaszcza ze względu na punkt oparcia promieniowego, jaki stanowi łożysko nieruchome 3e, odkształcenie paska 3 dąży do obrócenia łba 4c śruby ku taśmie, gdyż poszerzenia 3d mogą przemieszczać się w prowadnicach ślizgowych 2d. Dzięki temu oddziaływaniu gwint śruby jest coraz silniej dociskany do zębatki podczas zaciskania. To obrócenie łba 4c śruby jest ułatwiane przez nachylenie krawędzi dolnej prowadnic ślizgowych 4d.

171 496

171 496

ο

Fl G_ 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz Cena 2,00 zł

Claims (4)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Obejma zaciskowa typu śrubowego, utworzona przez taśmę z materiału giętkiego, zwłaszcza z metalu, zwiniętą w pełny zwój, przy czym jeden z końców wymienionej taśmy ma wypukłości, tworzące zębatkę, natomiast na drugim końcu zamocowane jest chomątko, stanowiące podpórkę śruby, którajest tam osadzona obrotowo dokoła swej osi, przy czym wymieniona śruba opiera się o oporę, ruchomą osiowo względem chomątka przeciw działaniu sprężyny, znamienna tym, że sprężyna jest utworzona przez pasek krzywoliniowy (3), przykładowo w kształcie półokręgu, którego wklęsłość jest skierowana do wewnątrz obejmy i którego końce (3a) i (3c) stykają się z boku ze ściankami bocznymi (2b) chomątka (2), przy czym pierwszy koniec (3a) paska (3) jest przymocowany osiowo do chomątka (2) i jest zaopatrzony w otwór(3e), w którym może przemieszczać się koniec (4a) śruby (4), natomiast drugi koniec (3c) paska (3) otacza przynajmniej częściowo sworzeń (4b) śruby (4) w sąsiedztwie jej łba (4c) i stanowi oporę dla wymienionego łba, przy czym ten drugi koniec (3c) jest osadzony przesuwnie względem ścianek bocznych (2b) chomątka (2).
2. 2. Obejma według zastrz. 1, znamienna tym, że na swym pierwszym końcu (3a) pasek (3) ma dwa poszerzenia boczne (3b), wchodząc e do otworów (2c) o kształcie komplementarnym, umieszczonych w ściankach bocznych (2b) chomątka (2).
3. 3 Obejma według zastrz. 1, znamienna tym, że na swym drugim końcu (3c) pasek (3) ma dwa poszerzenia boczne (3d), wchodzące w osiowe prowadnice ślizgowe (2d), wykonane w ściankach bocznych (2b) chomątka (2).
4. 4. Obejma według zastrz. 3, znamienna tym, że dolna krawędź (2e) jednej prowadnicy ślizgowej (2d) jest nachylona w kierunku środkowej części (2a) chomątka (2).