PL170844B1

PL170844B1 - Urzadzenie do wykrywania monet PL PL PL

Info

Publication number: PL170844B1
Application number: PL93306842A
Authority: PL
Inventors: Ralph H Carmen; James M Rodgers
Original assignee: Duncan Ind Parking Control Sys
Priority date: 1992-03-04
Filing date: 1993-02-12
Publication date: 1997-01-31
Also published as: NZ250076A; AU654907B2; ZA931545B; AU3657093A; WO1993018489A1; AR247454A1; MX9301190A; BR9305429A; PL306842A1; SG43993A1; US5244070A; EP0585437A1; KR0145281B1

Abstract

1. Urzadzenie do wykrywania monet, zawieraja- ce pare cewek czujnikowych polaczonych elektrycznie szeregowo, przez które przechodzi kolejno moneta 1 które sa wlaczone w czujnikowy obwód oscylacyjny dolaczony do ukladu pomiaru czestotliwosci sygnalu czujnikowego, znamienne tym, ze uklad pomiaru cze- stotliwosci czujnikowej zawiera generator krystaliczny (25) o stalej czestotliwosci dolaczony do licznika odnie- sienia (L2), który jest dolaczony do licznika cewkowego (L 1) dolaczonego do czujnikowego obwodu oscylacyj- nego, przy czym do licznika odniesienia (L2) 1 do licz- nika cew kow ego (L 1) jest dolaczony obwód równoczesnego ich wlaczania sygnalem (P1) 1 obwód wylaczania sygnalem (W Y ) obu liczników przy osiag- nieciu przez licznik cewkowy (L 1) okreslonej wartosci. P L 170844 B 1 FIG 3 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do wykrywania monet, a także określania charakterystyk monet, na przykład w licznikach parkingowych. Urządzenia te służą do odróżniania monet ważnych od podrobionych lub innych przedmiotów podobnych do monet, jak również do rozróżniania różnych nominałów ważnych monet.

Znane urządzenie do wykrywania monet zawiera cewkę czujnikową, której impedancja zmienia się, gdy w pobliżu znajduje się przedmiot metalowy, taki jak moneta. Jednym z układów rozróżniania wykorzystującym cewkę czujnikową jest układ mostkowy, który zawiera standardowe elementy impedancyjne połączone z cewką, a przejście monety w pobliżu cewki powoduje zmianę jego punktu równowagi. Inny układ wykrywania wykorzystuje cewkę jako część obwodu oscylacyjnego, w którym w wyniku obecności monety w pobliżu cewki następuje zmiana częstotliwości rezonansowej. Mierząc zmianę częstotliwości wykrywa się obecność monety, a wartość zmiany częstotliwości zależy od takich czynników, jak wymiary i materiał, z którego jest wykonana moneta, na przykład żelazo, miedź łub srebro. W wyniku porównania tych zmian ze wzorcowymi zmianami częstotliwości dla ważnych monet, możliwe jest rozróżnienie nominałów ważnych monet i odróżnienie ważnych monet od innych przedmiotów.

W znanych urządzeniach z cewką czujnikową zmiana impedancji i przesunięcie częstotliwości zależą od całkowitej masy monety, czyli od materiału, z którego jest wykonana moneta. Taka sama zmiana impedancji jest więc powodowana albo przez dużą monetę z materiału o małej czułości, na przykład z miedzi, lub przez małą monetę z materiału o dużej

170 844 czułości, na przykład z żelaza. Urządzenia te wymagają zwykle dużej mocy dla właściwego rozróżniania monet.

Znane jest z niemieckiego opisu patentowego nr 3235114 urządzenie do identyfikacji monet co do ich ważności i nominału, zawierające obwód oscylacyjny z cewką czujnikową, przez której pole elektromagnetyczne przechodzi moneta. Cewka jest nawinięta na rdzeniu ferrytowym z dwoma biegunami, z których co najmniej jeden ma średnicę mniejszą niż średnica najmniejszej monety, i z dwoma nabiegunnikami usytuowanymi w odstępie wzdłuż toru monety przynajmniej równym średnicy największej monety. Dokonuje się pomiaru oddziaływania monety na pole elektromagnetyczne, gdy moneta znajduje się między biegunami i w pobliżu każdej powierzchni nabiegunników, na podstawie czego określa się ważność i nominał monety.

Znane jest z opisu patentowego USA nr 4353453 urządzenie do przyjmowania monet, zawierające generator drgań i obwód rezonansowy do wykrywania oddziaływania na pole elektromagnetyczne ważnej lub nieważnej monety przechodzącej przez cewkę czujnikową obwodu oscylacyjnego. Szczególna konfiguracja cewki zapewnia określony wykres dla każdej monety, obejmujący przynajmniej jeden maksymalny i jeden minimalny poziom amplitudy prądu obwodu rezonansowego. Urządzenie zawiera komparator porównujący te poziomy z zadanymi wartościami wzorcowymi, na podstawie czego określa się ważność i nominał monety.

W urządzeniu według wynalazku układ pomiaru częstotliwości czujnikowej zawiera generator krystaliczny o stałej częstotliwości dołączony do licznika odniesienia, który jest dołączony do licznika cewkowego dołączonego do czujnikowego obwodu oscylacyjnego, przy czym do licznika odniesienia i do licznika cewkowego jest dołączony obwód równoczesnego ich włączania sygnałem i obwód wyłączania sygnałem obu liczników przy osiągnięciu przez licznik cewkowy określonej wartości.

Do licznika odniesienia jest dołączony programowany komputer zawierający tablicę wzorcowych wykresów częstotliwościowych.

Do komputera jest dołączony detektor monet. Detektor monet zawiera diodę świecącą dołączoną do fototranzystora.

Korzystnie dioda świecąca jest diodą działającą impulsowo.

Cewki czujnikowe są korzystnie ekranowane przez metalową obudowę. Cewki czujnikowe są korzystnie oddalone o 1,27 cm od obudowy we wszystkich wymiarach. Korzystnie obudowa jest obudową cynkową. Korzystnie wokół cewek czujnikowych jest umieszczony ferrytowy ekran.

Zaletą wynalazku jest umożliwienie odróżnienia dużych monet z materiału o małej czułości i małych monet z materiału o dużej czułości. Dzięki temu, że moneta przechodzi przez cewki, gdzie pole magnetyczne jest najsilniejsze, można uzyskać większą czułość przy danej mocy. Urządzenie jest skuteczne przy mniejszym poborze mocy niż w znanych urządzeniach.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie obwód oscylacyjny z dwiema cewkami czujnikowymi według wynalazku, fig. 2 - przykładowy wykres częstotliwości obwodu oscylacyjnego w funkcji położenia monety, fig. 3 - elektroniczny układ kontroli częstotliwości obwodu oscylacyjnego, fig. 4 - detektor optyczny monet i fig. 5 - obudowę i zespół ekranujący cewek czujnikowych.

Figura 1 przedstawia obwód oscylacyjny z dwiema cewkami czujnikowymi 1a i 1b. Cewki czujnikowe 1a i 1b są umieszczone na drodze monety, która przechodzi przez nie kolejno, na przykład w kanale wrzutowym.

Figura 4 przedstawia detektor optyczny monet umieszczony na drodze monety przed cewkami czujnikowymi 1a i 1b. Detektor optyczny zawiera diodę świecącą Dl i fototranzystor TR1. Wówczas, gdy moneta lub inny przedmiot odcina światło emitowane przez diodę świecącą Dl od odbierającego je fototranzystora TR1, ten ostatni wyłącza się, co powoduje wytworzenie sygnału P1 wykrycia monety, wykorzystywanego w układzie kontrolnym. W celu zmniejszenia poboru mocy, dioda świecąca D1 pulsuje okresowo i nie ma przyłożonego stałego napięcia. Układ kontrolny oczekuje potwierdzenia sygnału P1 po przyłożeniu impulsu do diody świecącej D1. Obwód oscylacyjny z fig. 1 zawiera cewki czujnikowe 1a i 1b, kondensator Cf, kondensator

Cd, rezystor Rd, wzmacniacz nieodwracający A1 o dużym wzmocnieniu i wzmacniacz odwracający

170 844

A2 o dużym wzmocnieniu. Rezystory Rs i Rl na fig. 1 reprezentują oddzielnie straty szeregowe w cewkach i straty pasożytnicze. Cewki czujnikowe 1a i 1b są połączone elektrycznie szeregowo i zapewniają tor sprzężenia zwrotnego zawierający połączone kaskadowo wzmacniacz nieodwracający A1 i wzmacniacz odwracający A2. W wyniku działania wzmacniacza odwracającego A2, sygnał podawany zwrotnie przez cewki czujnikowe la i lb jest przesunięty fazowo o 180°. Inne układy zawierają pewną liczbę wzmacniaczy połączonych kaskadowo tak, że występuje nieparzysta liczba odwróceń w celu przesunięcia fazy o 180°. Obwód oscylacyjny wytwarza drgania o częstotliwości rezonansowej zależnej od wartości indukcyjności L i pojemności kondensatora Cf, gdzie L jest całkowitą indukcyjnością cewek czujnikowych 1a i 1b. Rezystor Rd i kondensator Cd stabilizują opóźnienie wzmacniacza w przewidzianym zakresie temperatur roboczych. Stabilność temperaturowa poprawia się także przez zalanie cewek czujnikowych 1a i lb właściwą substancją w obudowie, korzystnie o małych stratach, na przykład na bazie niewęglowej. Stosując stabilne temperaturowo kondensatory i bardzo stabilne temperaturowo rezystory Rd, poprawia się także stabilność w całym zakresie temperatur roboczych.

Przykładowo zastosowano elementy o następujących wartościach: Cf - 0,0022 gF, Cd 220 pF, Rd - 400 Ω, L - 2400 gH. Korzystne jest dobranie, na przykład w przypadku monet amerykańskich, wartości elementów tak, że obwód wytwarza drgania o częstotliwości między 100 kHz i 200 kHz, a głębokość wnikania pola magnetycznego, wytwarzanego przez cewki czujnikowe, w monetę wynosi około 0,5 mm, co jest przybliżoną grubością okładziny na monetach wielowarstwowych, takich jak ćwierć dolara USA.

Podstawowa zasada działania urządzenia do wykrywania monet jest następująca. Na fig. 1 rezystor Rl reprezentuje straty wywołane w cewkach czujnikowych la i lb w wyniku wprowadzenia monety do środka cewki. Te straty wynikają zwykle z prądów wirowych indukowanych w monecie. Przy braku monety w cewce, a więc braku strat, wartość rezystancji rezystora Rl jest bliska nieskończoności, a przy wprowadzeniu do środka cewki coraz bardziej stratnych monet, wartość skuteczna rezystancji rezystora Rl zmniejsza się. Zmniejszenie wartości skutecznej rezystancji rezystora Rl powoduje zwiększenie częstotliwości roboczej czujnika cewkowego zgodnie z podaną poniżej analizą.

Z podstawowych zasad elektrotechniki wynika, że napięcie wejściowe wzmacniacza nieodwracającego Al przy danym sinusoidalnym napięciu wyjściowym wzmacniacza odwracającego A2, przy częstotliwości kątowej w wynosi:

Vwei = Vwy2 * (1/(1+Rs /Rl-w² LCf + jwL/RL + jwCFRs)), gdzie rezystor Rl reprezentuje rezystancję strat spowodowanych przez włożoną monetę i rezystor Rs reprezentuje rezystancję szeregową cewki o indukcyjności L. Kąt fazowy między wejściem i wyjściem wynosi:

Arctan (-(wCf RsRl + wL) / (Rl + Rs - w 2 LCf Rl).

Przy zastosowaniu stabilnych temperaturowo: rezystora Rd i kondensatora Cd z fig. 1, ich kombinacja daje bliskie przybliżenie stałego opóźnienia D określonego przez stałą czasową wynoszącą Cd*Rd sekund. Przy częstotliwości kątowej w stałe opóźnienie D jest równoważne kątowi fazowemu równemu -w*D radianów. Wzmacniacz odwracający A2 dodaje dodatkowy kąt fazowy -Pi radianów. Podstawowym założeniem działania czujnika jest to, że straty w rezystorach Rs i Rl są utrzymywane na niskim poziomie tak, że decydującym czynnikiem określającym częstotliwość drgań pętli jest faza. Całkowite przesunięcie fazy w pętli jest bliskie -2Pi radianów, a równanie określające fazę w pętli ma postać:

Arctan (-(wCfRlRs + wL) / (Rl + Rs - w²LCfRl)) -wD-Pi = -2Pi lub

-(wCf RsRl + wL) / (Rl + Rs - w²LCfRL) = Tan (wD-Pi)

Ponieważ funkcja tangens powtarza się co Pi radianów:

-(wCf RsRl + wL) / (Rs + Rl - w²LCfRL) = Tan (wD).

W praktyce kąt fazowy wD jest utrzymywany jako bardzo mały tak, że bliskim przybliżeniem tangensa jest wartość kąta i przybliżenie ma postać:

-(wCf Rs Rl + wL) / (Rs + Rl - w² LCf Rl) = wD

170 844 lub (Cif Rl Rs + wL) / (Rl + Rs - w² LCf Rl) + wD = 0

Uproszczenie i rozwiązanie dla częstotliwości roboczej ma postać:

w = ((1 + Rs/Rl) /LCf + 1/Cf DRl + Rs/LD)^{1 2}

W praktyce wartość rezystancji rezystora Rs jest bardzo mała w porównaniu z wartością rezystancji rezystora Rl, więc dalsze uproszczenie daje przybliżoną wartość częstotliwości roboczej i ma postać:

w = (1/LCf + 1/Cf DRl + Rs/LD)^1/2

Wobec tego, gdy me ma monety w czujniku, rezystor Rl ma rezystancję o wartości bliskiej nieskończoności i częstotliwość robocza zależy od wartości indukcyjności L, pojemności kondensatora Cf i opóźnienia D, które są prawie stałe w całym zakresie temperatur roboczych, oraz od wartości rezystancji rezystora Rl, która jest Funkcją tylko temperatury i charakterystyk temperaturowych materiału cewki. Stąd w warunkach, gdy w czujniku nie ma monety, częstotliwość robocza pozwala wnioskować o wartości temperatury, a komputer kontrolujący czujnik dokonuje kompensacji temperaturowej parametrów czujnika.

Przy wchodzeniu monety do czujnika, straty na prądy wirowe zmniejszają wartość skuteczną rezystancji rezystora Rl i powodują zwiększenie częstotliwości roboczej czujnika, która jest obserwowana na wyjściu WY czujnikowego obwodu oscylacyjnego. Moneta przechodząc przez cewki czujnika powoduje, że częstotliwość na wyjściu WY czujnikowego obwodu oscylacyjnego wzrasta do maksimum, gdy moneta znajduje się wewnątrz cewki czujnikowej la, zmniejsza się do miejscowego minimum, gdy moneta jest pomiędzy cewkami czujnikowymi la i lb oraz znowu wzrasta do maksimum, gdy moneta przechodzi przez cewkę czujnikową lb.

Figura 2 pokazuje położenia monety przechodzącej przez cewkę, oznaczone kolejno jako położenia MAX1, MIN i MAX2. Mierząc częstotliwość na wyjściu WY czujnika, gdy moneta przechodzi przez cewki czujnikowe, określa się wartości częstotliwości dla położeń MAX 1, MIN i MAX2. Te trzy wartości częstotliwości tworzą wykres, który jest porównywany z wartościami wzorcowymi w celu określenia, czy monetajest ważna, ajeśli tak, w celu określeniajej nominału. Fig. 2 przedstawia przykład wykresu, na którym częstotliwość drgań jest wykreślona w Funkcji położenia monety lub równoważnego do niego czasu.

Figura 3 przedstawia elektroniczny układ kontrolny, którego podstawowymi elementami są dwa liczniki, licznik cewkowy L1 i licznik odniesienia L2. Licznik odniesienia L2 jest sterowany przez generator krystaliczny 25 o stałej częstotliwości, podczas gdy licznik cewkowy L1 jest sterowany przez sygnał WY czujnikowego obwodu oscylacyjnego. Po inicjalizacji tych dwóch liczników, działanie każdego z nich jest sterowane przez sygnał WY. Po osiągnięciu przez licznik cewkowy L1 wstępnie określonej wartości, licznik odniesienia L2 jest zatrzymywany ijego zawartość jest odczytywana. Zawartość licznika odniesienia L2 jest więc odwrotnie proporcjonalna do częstotliwości sygnału WY.

Działanie układu kontrolnego jest sterowane przez właściwie zaprogramowany komputer MCl. Komputer MCl ma w pamięci tablicę wzorcowych wykresów częstotliwościowych ważnych monet dla umożliwienia określenia, czy odczyty reprezentują ważną monetę. Działanie zaczyna się, gdy moneta zostaje wykryta przez detektor optyczny pokazany na Fig. 4, co powoduje podanie sygnału potwierdzenia Pl. Sygnał potwierdzenia Pl jest kontrolowany przez komputer MCl i gdy następuje on po przyłożeniu impulsu do diody Dl, wskazuje, że moneta ma właśnie wejść do cewek czujnikowych la i lb. Obwód oscylacyjny jest normalnie utrzymywany w stanie czuwania. Układ kontrolny jest zaprojektowany tak, że po otrzymaniu sygnału potwierdzenia Pl, komputer MCI podejmuje pewne działania uruchamiające układ kontrolnym, takie jak włączenie generatora krystalicznego 25 i załączenie zasilacza, powodujące, że obwód oscylacyjny zaczyna działać. Po stabilizacji generatora krystalicznego 25 i obwodu oscylacyjnego, komputer Mci podaje sygnał potwierdzenia P2, który zeruje licznik cewkowy Ll. Sygnał potwierdzenia P2 przechodzi także przez element ALBO G13, aby wyzerować przerzutnik LCH1 synchronizujący zliczanie i wprowadzić wszystkie jedynki do czterobitowego licznika odniesienia L2. W tym czasie komputer MCI wprowadza także wszystkie jedynki do wewnętrznego 16-bitowego licznika odniesienia, który jest traktowany przez program komputerowy jako

170 844 połączony kaskadowo z czterobitowym licznikiem odniesienia L2. Wewnętrzny licznik 16-bitowy odniesienia i czterobitowy licznik odniesienia L2 tworzą razem 20-bitowy licznik odniesienia.

Po przejściu sygnału WY z czujnikowego obwodu oscylacyjnego przez jeden cykl przerzutnik LCH2 gotowości czujnika jest przełączany w stan zerowy przez bit najmniej znaczący na wyjściu QA1 licznika cewkowego L1. Wyzerowanie przerzutnika LCH2 ustawia jego sygnał wyjściowy P3 na poziomie niskim, co umożliwia licznikowi odniesienia L2 zliczanie w dół impulsów, sterowane przez generator krystaliczny 25, po przejściu przez układ podwajacza częstotliwości zawierający bramki G10 i G11. Częstotliwość generatora krystalicznego 25 jest na przykład rzędu 4 MHz, a licznik L2 jest sterowany z częstotliwością 8 MHz. Czterobitowe wyjście SO, S1, S2, S3 licznika odniesienia L2 jest połączone z komputerem MCl. Zawartość wewnętrznego 16-bitowego licznika odniesienia komputera MCl jest odejmowana przez komputer MCl przy każdym narastającym zboczu impulsu na wyjściu S3, to jest po każdym przepełnieniu licznika L2 tak, że liczniki są połączone kaskadowo. Po 256 zmniejszeniu zawartości licznika cewkowego L1, przerzutnik LCH1 synchronizujący zliczanie jest przełączany w stan ustalony przez sygnał na wyjściu 2QD licznika cewkowego L1, odwracany przez element ALBO G14. Przy następnym impulsie WY z czujnikowego obwodu oscylacyjnego bit najmniej znaczący na wyjściu QA1 licznika cewkowego L1 przełącza przerzutnik LCH2 gotowości czujnika w stan ustalony, co uniemożliwia dalsze zliczanie przez licznik odniesienia L2. Sygnał wyjściowy P3 z przerzutnika LCH2 gotowości czujnika jest kontrolowany przez komputer MC 1 i gdy jest on ustalony, zawartość licznika odniesienia L2 jest ustalona. Zawartość licznika odniesienia L2 w tym momencie jest odwrotnie proporcjonalna do częstotliwości sygnału WY. Tym sposobem w wyniku dokonania kolejnych odczytów po włączeniu sygnałem z detektora optycznego, mogą być uzyskane dwa maksima częstotliwości i miejscowe minimum częstotliwości sygnału WY, co odpowiada położeniom, w których znajduje się moneta, mianowicie położeniom MAX1, MIN i MAX2 z fig. 1. Uzyskany wykres zawierający trzy wartości częstotliwości jest następnie porównany z wcześniej zapamiętanymi wykresami wzorcowymi odpowiadającymi ważnym monetom, w celu określenia ważności i nominału monety.

Poniżej podano elementy i ich wartości dla przykładu wykonania z fig. 3: R1 - 4,7 K, R2 - 4,7 K, Cl - 0,1 pF, C2 - 10 pF, C3 - 0,1 pF, C4 - 0, 1 fFF, (55 - 0, 1 μΙ% GW - element nr 74HC86, G11 - element nr 74HC86, G13 - element nr 74HC86, G14 - element nr 75HC86, Ll - element nr 74HC191, LCH2 - element nr 74HC74, LCH1 - element nr 74HC74 i L2 element nr 74HC393.

Aby w opisanym urządzeniu uzyskać powtarzalne rezultaty dla każdej monety, straty cewek czujnikowych 1a i 1b powinny być względnie stałe, ponieważ te starty wpływają na zmiany częstotliwości drgań. Straty otoczenia są powodowane na przykład przez metal w bliskim sąsiedztwie cewek. Pożądane jest, żeby cewki były ekranowane od sąsiednich stratnych materiałów, na przykład przez obudowę metalową.

Figura 5 przedstawia cewki czujnikowe 1a i 1b nawinięte wokół przeciwnych końców karkasu 60 i połączone szeregowo segmentem 1C. Karkas 60 jest wykonany z tworzywa sztucznego lub z materiału bezstratnego w celu zminimalizowania strat pasożytniczych stanu ustalonego.

Karkas 60 ma szczelinę 61 na monety usytuowaną tak, że włożona moneta przechodzi kolejno przez cewki czujnikowe 1a i 1b. Gdy zespół karkasu 60 i cewek czujnikowych la i 1b jest umieszczony w metalowej obudowie 50, cewki czujnikowe 1a i 1b są ekranowane od sąsiednich materiałów. Obudowa 50 jest wykonana korzystnie z cynku o grubości około 2,54 mm. Cewki czujnikowe 1a i 1b są osłonięte tak dokładnie, jak to jest tylko możliwe, i we wszystkich wymiarach odległe od obudowy 50 w przybliżeniu o 1,27 cm. Materiał, z którego jest wykonana obudowa 50, powoduje straty, które zmieniają częstotliwość roboczą układu cewek. Te straty są stosunkowo małe i stałe dla określonego materiału i odległości obudowy 50 od cewek czujnikowych 1a i 1b. W tym otoczeniu cewka pracuje więc ze względnie niezmienną częstotliwością.

170 844

Zmiany impedancji cewek i częstotliwości drgań, spowodowane stratami na prądy wirowe w sąsiednich materiałach zewnętrznych, są dalej ograniczane przez ekran 51 umieszczony wokół cewek czujnikowych 1a i 1b oraz wykonany z materiału o stosunkowo dużej przenikalności magnetycznej i bardzo małych stratach na prądy wirowe przy dużych częstotliwościach. Ekran 51 jest wykonany na przykład z materiału ferrytowego o grubości 1,27 mm. Otoczenie cewek czujnikowych 1a i 1b ekranem ferrytowym powoduje, że większość strumienia magnetycznego przepływa przez ekran 51 praktycznie bez strat na prądy wirowe, a tylko mała część strumienia wydostaje się przez szczelinę 61 i oddziałuje z sąsiednimi materiałami stratnymi, włączając w to obudowę 50. Ekran 51 zapewnia więc bardzo stabilną podstawową częstotliwość drgań, niezależnie od innych sąsiednich materiałów, a znaczne zmiany częstotliwości drgań wykorzystuje się do poprawy zdolności czujnika do identyfikacji monety przechodzącej przez zespół.

170 844

FIG. 4

170 844

FIG. I

ΜΑΧ I —>

MIN —»>

ΜΑΧ2 —

RS )

-Wd

Ib

RL

AL j-RD A2

-T-£> Wi-9—5^0—

J-CF j-CD wy

CZĘSTOTLIWOŚĆ

FIG. 2

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do wykrywania monet, zawierające parę cewek czujnikowych połączonych elektrycznie szeregowo, przez które przechodzi kolejno moneta i które są włączone w czujnikowy obwód oscylacyjny dołączony do układu pomiaru częstotliwości sygnału czujnikowego, znamienne tym, że układ pomiaru częstotliwości czujnikowej zawiera generator krystaliczny (25) o stałej częstotliwości dołączony do licznika odniesienia (L2), który jest dołączony do licznika cewkowego (L1) dołączonego do czujnikowego obwodu oscylacyjnego, przy czym do licznika odniesienia (L2) i do licznika cewkowego (L1) jest dołączony obwód równoczesnego ich włączania sygnałem (P1) i obwód wyłączania sygnałem (WY) obu liczników przy osiągnięciu przez licznik cewkowy (L1) określonej wartości.
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że do licznika odniesienia (L2) jest dołączony programowany komputer (MC1) zawierający tablicę wzorcowych wykresów częstotliwościowych.
3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że do komputera (MC1) jest dołączony detektor monet.
4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że detektor monet zawiera diodę świecącą (Dl) dołączoną do fototranzystora (TR1).
5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że dioda świecąca (Dl) jest diodą działającą impulsowo.
6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że cewki czujnikowe (la, 1b) są ekranowane przez metalową obudowę (50).
7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że cewki czujnikowe (1a, 1b) są oddalone o 1,27 cm od obudowy (50) we wszystkich wymiarach.
8. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że obudowa (50) jest obudową cynkową.
9. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że wokół cewek czujnikowych (1a, 1b) jest umieszczony ferrytowy ekran (51).