PL169468B1 - Zlacze rurowe PL - Google Patents

Abstract

1 Zlacze rurowe miedzy dwoma koncami rur, z których co najmniej jeden ma kielichowe rozpeczenie, w które wstawiona jest uszczelka, która promieniowo od strony wewnetrznej przylega do elementu rurowe- go wprowadzonego w rozpeczenie, znamienne tym, ze kielichowe rozpeczenie jest utworzone na odcinku rurowym (4), który na obu koncach osiowych siega w zasadzie az do promieniowego poziomu zewnetrznej powierzchni elementu rurowego 15. Zlacze rurowe wedlug zastrz. 5 albo 14, zna- mienne tym, ze posiada rozciety wzdluznie pierscien zaciskowy (12), którego ksztalt w przekroju poprze- cznym jest dopasowany przynajmniej czesciowo do przekroju pozostajacego miedzy powierzchnia zew- netrzna odcinka rurowego (4) i powierzchnia wewne- trzna zlaczki zaciskowej (10), i który rozmieszczony jest symetrycznie po obu stronach plaszczyzny srod- kowej (7) ( 1 2 ) OPIS PATENTOWY (1 9 )PL (1 1 ) 169468 FIG 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest złącze rurowe między dwoma końcami rur, z których co najmniej jeden koniec ma kielichowe rozpęczenie, w które wstawiona jest uszczelka, przylegająca promieniowo od strony wewnętrznej do elementu rurowego wprowadzonego w rozpęczenie.

Znane są wtykowe złącza rurowe w rożnej postaci. Tak więc na przykład w niemieckim opisie patentowym nr DE-4040638-5 Al podano przykłady złącz rurowych, które dotyczą połączenia dwóch kielichowatych końców końców rur albo połączenia bezkielichowego końca rury z rozszerzonym kielichowo końcem rury. To ostatnie złącze rurowe posiada elastomerową uszczelkę, która wypełnia całkowicie przestrzeń ograniczoną z jednej strony powierzchnią wewnętrzną rozszerzenia kielichowego i z drugiej strony powierzchnią zewnętrzną wetkniętego w kielich końca rury, a ponadto opasuje poatrzymująco czołowe zakończenie rozszerzenia kielichowego. Poza tym wtykany koniec rury na całej swej długości ma wyprofilowanie faliste, a także przewidziano pierścieniowy, rozcięty wzdłużnie element ustalający wykonany z metalu odpowiadającego końcom rur. Element ten zazębia się ze wspomnianym wyprofilowaniem i jest umieszczony tuż przy wspomnianej uszczelce.

Zarówno rozszerzenie kielichowe końca rury jak i element ustalający obejmuje złączka zaciskowa, która ma od strony czołowej promieniowe przewężenia, wyposażona jest w zacisk śrubowy oraz może zmniejszać swoją średnicę. Złączka ta wywiera nacisk promieniowy zarówno na element ustalający jak i na człon kielichowy opasujący uszczelkę, przy czym ze względu na dociski tulei naprężnej uzyskuje się jednocześnie zabezpieczenie przed osiowym wyciągnięciem złącza rurowego. Gdy uszczelka obejmuje swoim obrzeżem czołowe zakończenie członu kielichowego i rozszerzy się promieniowo aż do powierzchni wewnętrznej złączki zaciskowej, to w kierunku promieniowym w strefie czołowego zakończenia członu kielichowego istnieje minimalny odstęp między stroną wewnętrzną tego członu i stroną zewnętrzną wetkniętego końca rury. Przy skrajnych wielkościach nacisków oraz niekorzystnych kombinacjach tolerancji może nawet dojść do przemieszczenia uszczelki z powodu tej szczeliny pierścieniowej.

Zadaniem wynalazku jest takie ukształtowanie złącza rurowego określonego wyżej rodzaju, żeby uzyskać dobre zabezpieczenie przed przemieszczeniami uszczelki, w wyniku czego przestaje ona spełniać swoją rolę, oraz żeby uprościć obsługę związaną z montażem takiego złącza.

Zgodnie z wynalazkiem, zadanie to zostało rozwiązane dzięki temu, że kielichowe rozpęczenie jest utworzone na odcinku rurowym, który na obu końcach sięga w zasadzie aż do promieniowego poziomu zewnętrznej powierzchni elementu rurowego.

Korzystnym jest, gdy odcinek rurowy - widziany w przekroju osiowym - ma kształt opisany przez łuk koła lub przez inny element krzywoliniowy.

Korzystnym jest, gdy odcinek rurowy utworzony jest przez środkową część cylindryczną, z którą łączą się po obu stronach odcinki promieniowego przewężenia.

Korzystnym jest, gdy złącze rurowe posiada opasującą od zewnątrz rozpęczenie kielichowe, w szczególności co najmniej odcinek rurowy, rozciętą wzdłużnie, wyposażoną w zacisk śrubowy złączkę zaciskową, która na swych czołowych końcach jest zaopatrzona w promieniowe przewężenia.

Korzystnym jest, gdy oba końce rur mają jednakowo ukształtowane rozpęczenia kielichowe, że złączka zaciskowa obejmuje oba rozpęczenia, w szczególności ich odcinki rurowe, że rozpęczenia utworzone są przez cylindryczny odcinek rurowy o większej średnicy niż nie rozpęczona część końców rur oraz przez odcinek rurowy, który jest rozpęczony względem

169 468 odcinka rurowego, i że element rurowy jest rurą wsporczą, która rozciąga się symetrycznie po obu stronach płaszczyzny środkowej wewnątrz rozpęczeń kielichowych.

Korzystnym jest, gdy rura wsporcza - pomijając pola tolerancji przewidziane na skompensowanie uwarunkowanych termicznie ruchów poosiowych - rozciąga się na całej długości obu rozpęczeń kielichowych i gdy średnica zewnętrzna i średnica wewnętrzna rury wsporczej jest równa średnicy zewnętrznej i średnicy wewnętrznej rur w strefie nie rozpęczonej.

Korzystnym jest, gdy rura wsporcza, końce rur oraz złączka zaciskowa wykonane są z jednakowego materiału matalowego.

Korzystnie jest, gdy uszczelka ma na swojej wewnętrznej powierzchni obwodowej wyprofilowanie, które pozostaje w połączeniu czynnym z elementem rurowym lub rurą wsporczą i gdy uszczelka ta jest swoją zewnętrzną powierzchnią obwodową przyklejona do wewnętrznej powierzchni odcinka rurowego.

Korzystnym jest, gdy rurowy odcinek wyposażony jest w otwory i gdy te otwory są przeznaczone i ukształtowane dla kształtowo-zaciskowego współdziałania z elementami ustalającymi uformowanymi na uszczelce.

Korzystnym jest, gdy segment jest wyposażony od strony wewnętrznej w wycięcia, wyprofilowania lub inne elementy strukturalne, które są przeznaczone i ukształtowane dla kształtowo-zaciskowego współdziałania z wybrzuszeniami lub innymi formami ukształtowanymi po stronie zewnętrznej uszczelki, która jest wykonana z materiału elastomerowego.

Korzystnym też jest, gdy pary otwór/element ustalający, albo inne, uformowane połączeniowe kształtowo-zaciskowe elementy strukturalne powierzchni wewnętrznej odcinka rurowego zjednej strony i powierzchni zewnętrznej uszczelki z drugiej strony, rozmieszczone są regularnie na przynajmniej jednym obwodzie odcinka rurowego.

Wreszcie korzystnym jest, gdy złącze rurowe posiada rozcięty wzdłużnie pierścień zaciskowy, którego kształt w przekroju poprzecznym jest dopasowany przynajmniej częściowo do przekroju pozostającego między powierzchnią zewnętrzną odcinka rurowego i powierzchnią wewnętrzną złączki zaciskowej, i który rozmieszczony jest symetrycznie po obu stronach płaszczyzny środkowej.

Dzięki powyższym cechom wynalazku szczelina pierścieniowa między elementem rurowym z jednej strony i wspomnianym odcinkiem rurowym z drugiej strony jest zminimalizowana, co pozwala wyeliminować przemieszczanie uszczelki pod ciśnieniem lub przy przesuwie elementu rurowego względem rozpęczonego odcinka rurowego, gdyż uszczelka wypełnia dobrze przekrój ograniczony odcinkiem rurowym z jednej strony i powierzchnią zewnętrzną elementu rurowego z drugiej strony. Tak więc uszczelka znajduje się praktycznie pod działaniem sił ze wszystkich stron, przez co nie dochodzi do jej przemieszczeń.

Zasada według wynalazku może znaleźć zastosowanie choćby w takim złączu rurowym, które utworzone jest przez człon mufowy i człon wtykowy, przy czym ten ostatni stanowi wspomniany element rurowy.

Dla różnych odmian wspomnianego rozpęczonego odcinka rurowego przeznaczonego do opasania uszczelki istotne jest jedynie to, że na obu końcach rozpęczonego odcinka rurowego wykonano promieniowe przewężenia, i ze szczelina pierścieniowa istniejąca między tymi przewężeniami i elementem rurowym jest zminimalizowana.

Dzięki elementowi ustalającemu znajdującemu się na wsuwanym końcu rury oraz dzięki promieniowym przewężeniom znajdującym się na końcach złączki zaciskowej można utworzyć jednocześnie zabezpieczenie przed poosiowym wyciągnięciem złącza rurowego.

Złączka zaciskowa, która może zmniejszać swoją średnicę za pomocą znanego zacisku śrubowego, służy także w tym przypadku do wywierania nacisku promieniowego w strefie przylg, ale także do przygotowania zabezpieczenia przed wyciągnięciem poosiowym.

Wynalazek określa celowe ukształtowania rury wsporczej, którą zaprojektowano z uwzględnieniem ewentualnie występujących przesuwów osiowych powodowanych zmianami termicznymi i umieszczono je wewnątrz złącza rurowego. Jednocześnie dzięki tej rurze możliwe jest wygładzenie przebiegu ścianki w strefie złącza rurowego. Pozwala to w szczególności spełnić wymagania higieniczne, gdyż unika się w ten sposób powstawania osadów.

169 468

Dzięki zastosowaniu podobnych do siebie materiałów metalowych na rurę wsporczą, końce rur i złączkę zaciskową unika się problemów z korozją, które mogłyby wystąpić przy zróżnicowanych parach materiałów o różnych potencjałach elektrochemicznych. Wyprofilowanie uszczelki na jej wewnętrznej powierzchni służy do poprawy skuteczności uszczelnienia, a dla dalszej poprawy uszczelnienia, i także do stabilizacji przestrzennej uszczelki, może ona być przyklejona do powierzchni wewnętrznej opasującego ją rozpęczonego odcinka rurowego.

Cechy według wynalazku są zorientowane na dalszą poprawę stabilności pozycji uszczelki. Przewidziano więc różne elementy strukturalne tworzące połączenie kształtowo-zaciskowe między wspomnianym segmentem z jednego strony i uszczelką z drugiej strony. Chodzi tu o elementy ustalające lub występy kułakowe albo inne wyprofilowania wystające z powierzchni zewnętrznej uszczelki, które współpracują z odpowiednimi wycięciami, otworami lub wyprofilowaniami po stronie wewnętrznej odcinka rurowego.

Mając możliwość dobrania materiału uszczelki, która może być wykonana z materiału elastomerowego, można ukształtować pary elementów tworzących takie połączenie kształtowozaciskowe, że uzyskuje się elastyczne zatrzaśnięcie i niezawodne zabezpieczenie pozycji elementu uszczelniającego.

Takie ukształtowanie złącza rurowego, w którym przewidziano pierścień naciskowy zapewnia równomierny nacisk na łączone ze sobą końce rur, tu wspomniane segmenty ich rozpęczeń kielichowych. Pierścień zaciskowy jest wzdłużnie rozcięty i może być wykonany z metalu podobnego do metalu złączki zaciskowej lub końców rur. Może chodzić na przykład o stal szlachetną, miedź lub też aluminium.

Pierścień zaciskowy jest poza tym zaprojektowany tak, że wypełniony jest w znacznym stopniu przekrój istniejący między stroną zewnętrzną wspomnianego odcinka rurowego i powierzchnią wewnętrzną złączki zaciskowej, w związku z czym uzyskuje się równomierne przenoszenie nacisku.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia złącze rurowe w przekroju wzdłużnym, fig. 2 - złącze rurowe w innym przykładzie wykonania i w przekroju wzdłużnym, fig. 3 - połączenie między uszczelką i końcem rury w powiększeniu i w przekroju wzdłużnym.

Przez 1, 2 oznaczono na fig. 1 dwa podobne do siebie końce rur, wykonane z metalu, np. stali szlachetnej. Oba zwrócone ku sobie końce rur są kielichowo rozpęczone, przy czym rozpęczenia te - wychodząc od nie rozszerzonego przekroju końców rur - składają się z pierwszego, cylindrycznego odcinka 3 oraz z łączącego się z nim odcinka 4 rozpęczonego kielichowo względem pierwszego odcinka.

Wewnątrz komory utworzonej przez rozpęczenia umieszczona jest rura wsporcza 5, która jest przeważnie wykonana z metalu odpowiadającego końcom rur 1,2. Rura wsporcza 5 ma taką samą średnicę wewnętrzną i średnicę zewnętrzną, jak nie kielichowate odcinki rur 1, 2.

Cylindryczny odcinek 3 końców rur 1,2 zaprojektowano tak, że jego średnica wewnętrzna - pomijając niewielką tolerancję - odpowiada średnicy zewnętrznej rury wsporczej 5. Końce rur 1, 2 praktycznie przylegają czołowo do siebie, a długość rury wsporczej 5 względem zsumowanych długości rozpęczeń zaprojektowano tak, że po obu stronach czołowych rury wsporczej powstają pola tolerancji 6, które są przeznaczone na przejęcie termicznych przesuwów kompensacyjnych.

Rura wsporcza rozmieszczona jest poza tym symetrycznie względem płaszczyzny środkowej 7, a więc sięga równomiernie w oba kielichowe rozpęczenia końców rur 12. Można uznać, że - pomijając wspomniane pola tolerancji 6 - złącze rurowe od strony wewnętrznej jest gładkie i nie osłabia przekroju przewodu rurowego.

Przez 8 oznaczono wykonane z materiału elastomerowego, np. z gumy, uszczelki pierścieniowe, z których każda wypełnia prawie całkowicie strefę ograniczoną kielichowo rozpęczonymi odcinkami rurowymi 4 od strony zewnętrznej i rurą wsporczą od strony wewnętrznej. Uszczelki 8 od strony wewnętrznej, współdziałającej ze stroną zewnętrzną rury wsporczej 5, mają wyprofilowania 9, które poprawiają skuteczność uszczelnienia oraz zdolność dopasowania do nierówności powierzchni rury wsporczej 5.

169 468

Czołowe zakończenia uszczelki 8 w każdym przypadku mają kształt wybrzuszony, żeby ułatwić wsunięcie rury wsporczej. Dzięki stosunkowo dużej powierzchni przylegania uszczelek 8 rura wsporcza ma jednocześnie dobre prowadzenie sprzyjające jej osiowemu wycentrowaniu.

Czołowe zakończenie kielichowo rozpęczonych odcinków rurowych 4 sięgają praktycznie aż do powierzchni zewnętrznej rury wsporczej 5, tak że nawet przy dużym wewnętrznym ciśnieniu wyeliminowane jest niemal całkowicie wypieranie uszczelki przez szczelinę pierścieniową istniejącą między końcem kielichowo rozpęczonego odcinka rurowego 4 i stroną zewnętrzną rury wsporczej 5.

W podobny sposób zminimalizowano następną szczelinę pierścieniową istniejącą między stroną zewnętrzną rury wsporczej 5 i stroną wewnętrzną cylindrycznego odcinka 3, tak że również w kierunku przeciwnym wyeliminowane jest praktycznie wypieranie uszczelki 8, a więc jest ona dobrze ustabilizowana w odcinku rurowym 4.

Przez 15 oznaczono otwory przy końcu odcinka rurowego 4, które mieszczą uformowane na uszczelkach 8 główkowe elementy ustalające, które przy nasadzeniu uszczelek wchodzą na przykład elastycznie w te otwory. W ten sposób uzyskuje się połączenie kształtowe poprawiające stabilność pozycji uszczelek. W uzupełnieniu tego ostatniego środka, ale także celem dalszej poprawy skuteczności uszczelnienia, może istnieć połączenie klejone między powierzchnią zewnętrzną uszczelki 8 i powierzchnią wewnętrzną odcinków rurowych 4. Rodzaj zastosowanego kleju dobiera się oczywiście stosownie do materiału uszczelki.

Jeżeli przewód rurowy ułożony jest z zabezpieczeniem przed przesuwem osiowym, to w zależności od ciśnienia wystarczające może być złącze rurowe, które utworzone jest tylko przez rurę wsporczą 5 i wsunięte na nią końce rur wyposażone w uszczelki 8.

Jeżeli jednak złącze rurowe lub przewód rurowy zaprojektowano na wyższe ciśnienie, na przykład ciśnienie robocze 15 bar, i/lub potrzebne są środki zabezpieczające przed przesuwem poosiowym, to niezbędne jest zastosowanie dodatkowej obejmy zabezpieczającej. Jest ona wykonana w postaci znanej, rozciętej wzdłużnie złączki zaciskowej 10, której średnicę można zmniejszać za pomocą zaznaczonego schematycznie zacisku śrubowego 11, dzięki czemu wywiera ona zewnętrzny nacisk promieniowy. Złączka zaciskowa 10 dostosowanajest kształtem wewnętrznym do konturów zewnętrznych odcinków rurowych 4 rozmieszczonych symetrycznie po obu stronach płaszczyzny środkowej 7, dzięki czemu tworzy w stanie zaciśniętym połączenie kształtowo-zaciskowe uniemożliwiające rozciągnięcie złącz rurowych.

Złączka zaciskowa 10 wykonana jest korzystnie z metalu odpowiadającego materiałowi rury wsporczej 5 i końców rur 12, tak że w wyniku dobrania parami tych trzech elementów metalowych nie ma niebezpieczeństwa korozji elektrochemicznej.

Uszczelkę 8 zakłada się przeważnie fabrycznie na końce rur 1, 2, a więc czynności związane z montażem złącza rurowego ograniczają się praktycznie do wetknięcia rury wsporczej 5 w koniec rury 1 oraz nasunięcia drugiego końca rury 2 na wystające z końca rury 1 zakończenie rury wsporczej 5, przy czym nasunięcie odbywa się w ten sposób, że czołowe końce odcinków rurowych 4 praktycznie przylegają do siebie. Następnie zakłada się wspomnianą, rozciętą wzdłużnie złączkę zaciskową 10, która opasuje ciasno odcinki rurowe 4 i po zamocowaniu zaciskiem śrubowym 11 zapewnia niezawodne połączenie kształtowo-zaciskowe końców rur 1, 2.

Na fig. 2 i 3 pokazano elementy funkcyjne pokrywające się z elementami fig. 1, a więc również odpowiednio oznakowane cyframi, tak ze można zrezygnować z powtórnego ich opisu.

Pokazany na fig. 2 przykład wykonania różni się wobec fig. 1 tylko pierścieniem naciskowym 12 założonym w strefę, która ograniczona jest powierzchnią wewnętrzną złączki zaciskowej 10 z jednej strony oraz powierzchniami zewnętrznymi na przeciwległych i zwróconych ku sobie odcinków rurowych 4 z drugiej strony. Pierścień naciskowy 12 może być wykonany z metalu, ale także może być ukształtowany z tworzywa sztucznego, i jest rozcięty wzdłużnie. Poza tym jego kształt jest dostosowany w znacznym stopniu do promieniowo naprzeciwległych powierzchni ograniczających wspomnianą strefę. Jest on przeznaczony do tego, aby za pomocą zmniejszającej swoją średnicę złączki zaciskowej 10 wywierał promieniowy nacisk na naprzeciwległe odcinki rurowe, 4, dzięki czemu uzyskuje się w szczególności równoramienny nacisk wywierany na dużej powierzchni na uszczelki 8. Pierścień naciskowy 12 dociska czołowe końce

169 468 odcinków rurowych 4 ku stronie zewnętrznej rury wsporczej 5, co stanowi jednocześnie dalsze zabezpieczenie przed wypieraniem uszczelki 8 spowodowanym przykładowo wysokim ciśnieniem wewnętrznym.

Na fig. 3 pokazano w powiększeniu kształtowo-zaciskowe zakotwienie uszczelki 8 w kloszowo wybrzuszonym odcinku rurowym 4. Przez 13 oznaczono przykładowo element ustalający ukształtowany jako jedna część z uszczelką 8. Na zewnętrznym, wystającym z powierzchni zewnętrznej odcinka rurowego 4 końcu elementu ustalającego umieszczono grzybkową główkę 14 przeznaczoną do uchwycenia obrzeża otworu 15. Element 13 jest wykonany z takiego materiału i jest tak zwymiarowany, że możliwe jest elastyczne wprowadzenie w otwór 15 i elastyczne zaskoczenie główki 14 na zewnętrznej powierzchni odcinka rurowego 4. Wspomniane otwory 15 rozmieszczono równomiernie na obwodzie odcinka rurowego 4. Celem dalszego wzmocnienia połączenia kształtowo-zaciskowego mogą być zamocowane dalsze elementy ustalające 13, a mianowicie na innych obwodach odcinków rurowych 4.

Odmiennie niż na wyżej podanej zasadzie, połączenie kształtowo-zaciskowe między uszczelką z jednej strony i odcinka rurowego 4 z drugiej strony powstają również w ten sposób, że nie wykonuje się otworów przelotowych 15 lecz uformowane ślepo zagłębienia lub inne wyprofilowania, które przeznaczone są do współdziałania z odpowiednio ukształtowanymi elementami ustalającymi wystającymi z promieniowo zewnętrznej powierzchni uszczelki, co umożliwia ich elastyczne zatrzaśnięcie.

Celem wykonania wyposażonych w otwory 15 końców rur 12 można wyjść od gładkich, to znaczy nie rozpęczonych końców rur, które najpierw zaopatruje się w otwory. Następnie formuje się końce rur w kielichowe rozpęczenia pokazane na fig. 1i 2, w wyniku czego uzyskuje się ich ostateczny kształt.

169 468

FIG. 2

169 468

FIG. 3

i

169 468

FIG.1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims (15)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Złącze rurowe między dwoma końcami rur, z których co najmniej jeden ma kielichowe rozpęczenie, w które wstawiona jest uszczelka, która promieniowo od strony wewnętrznej przylega do elementu rurowego wprowadzonego w rozpęczenie, znamienne tym, że kielichowe rozpęczenie jest utworzone na odcinku rurowym (4), który na obu końcach osiowych sięga w zasadzie aż do promieniowego poziomu zewnętrznej powierzchni elementu rurowego.
2. 2. Złącze rurowe według zastrz. 1, znamienne tym, że odcinek rurowy (4) - widziany w przekroju osiowym - ma kształt opisany przez łuk koła lub przez inny element krzywoliniowy.
3. 3. Złącze rurowe według zastrz. 1, znamienne tym, że odcinek rurowy (4) utworzony jest przez środkową część cylindryczną, z którą łączy się po obu stronach odcinki promieniowego przewężenia.
4. 4. Złącze rurowe według zastrz. 1, znamienne tym, że posiada opasującą od zewnątrz rozpęczenie kielichowe, w szczególności co najmniej odcinek rurowy (4), rozciętą wzdłużnie, wyposażoną w zacisk śrubowy złączkę zaciskową (10), która na swych czołowych końcach jest zaopatrzona w promieniowe przewężenia.
5. 5. Złącze rurowe według zastrz. 4, znamienne tym, że oba końce rur (1, 2) mająjednakowo ukształtowane rozpęczenia kielichowe, ze złączka zaciskowa (10) obejmuje oba rozpęczenia, w szczególności ich odcinki rurowe (4), że rozpęczenia utworzone są przez cylindryczny odcinek rurowy (3) o większej średnicy niż nie rozpęczona część końców rur (1, 2) oraz przez odcinek rurowy (4), który jest rozpęczony względem odcinka rurowego (3), i że element rurowy jest rurą wsporczą (5), która rozciąga się symetrycznie po obu stronach płaszczyzny środkowej (7) wewnątrz rozpęczeń kielichowych.
6. 6. Złącze rurowe według zastrz. 5, znamienne tym, że rura wsporcza (5) - pomijając pola tolerancji (6) przewidziane na skompensowanie uwarunkowanych termicznie ruchów poosiowych - rozciąga się na całej długości obu rozpęczeń kielichowych.
7. 7. Złącze rurowe według zastrz. 5, znamienne tym, że średnica zewnętrzna i średnica wewnętrzna rury wsporczej (5) jest równa średnicy zewnętrznej i średnicy wewnętrznej rur (1, 2) w strefie nie rozpęczonej.
8. 8. Złącze rurowe według zastrz. 5, znamienne tym, że rura wsporcza (5), końce rur (1,2) oraz złączka zaciskowa (10) wykonane są z jednakowego materiału metalowego.
9. 9. Złącze rurowe według zastrz. 1, znamienne tym, że uszczelka (8) ma na swojej wewnętrznej powierzchni obwodowej wyprofilowanie, które pozostaje w połączeniu czynnym z elementem rurowym lub rurą wsporczą (5).
10. 10. Złącze rurowe według zastrz. 9, znamienne tym, że uszczelka (8) jest swoją zewnętrzną powierzchnią obwodową przyklejona do wewnętrznej powierzchni odcinka rurowego (4).
11. 11. Złącze rurowe według zastrz. 1, znamienne tym, że rurowy odcinek (4) wyposażony jest w otwory (15) i że te otwory (10) są przeznaczone i ukształtowane dla kształtowo-zaciskowego współdziałania z elementami ustalającymi (13) uformowanymi na uszczelce (8).
12. 12. Złącze rurowe według zastrz. 10, znamienne tym, że segment (4) jest wyposażony od strony wewnętrznej w wycięcia, wyprofilowania lub inne elementy strukturalne, które są przeznaczone i ukształtowane dla kształtowo-zaciskowego współdziałania z wybrzuszeniami lub innymi formami ukształtowanymi po stronie zewnętrznej uszczelki (8).
13. 13. Złącze rurowe według zastrz. 10, znamienne tym, że uszczelka (8) wykonana jest z materiału elastomerowego.
14. 14. Złącze rurowe według zastrz. 11, znamienne tym, że pary otwór /element ustalający, albo inne, uformowane połączeniowe kształtowo-zaciskowe elementy strukturalne powierzchni wewnętrznej odcinka rurowego (4) z jednej strony i powierzchni zewnętrznej uszczelki (8) z drugiej strony, rozmieszczone są regularnie na przynajmniej jednym obwodzie odcinka rurowego (4).

    169 468
15. 15. Złącze rurowe wedłu g zastrz . 5 albo 1 4,zn aniienne tym, ze posiada rozcię ty wzdłużnie pierścień zaciskowy (12), którego kształt w przekroju poprzecznym jual dopasowany przynajmniej częściowe do przekroju pozostającego miedzy powierzchnią zewnętrzną odcinka rurowego (4) i powierzchnią wewnętrzną złączki zaciskowej (10), i który rozmieszczony jest symetrycznie po obu stronach płaszczyzny środkowej (7).