PL166707B1 - Sposób wytwarzania elementów polaczeniowych dla tasm, zwlaszcza tasm transportowych PL - Google Patents

Abstract

1. Sposób wytwarzania elementów polaczenio- wych dla tasm, zwlaszcza tasm transportowych do lacze- nia ich konców zwanych spinaczam i pasów i skladajacych sie z szeregu klamer metalowych o ksztalcie litery U mocowanych na krawedziach pasa transportowe- go lub temu podobnego, w których w zakrzywionej czesci wykonuje sie szereg wyciec rozmieszczonych w regular- nych odstepach od srodka tasmy, formujac segmenty zawiasowe, po czym metalowa tasma zagina sie w ksztal- cie litery U. przy czym wyciecia i segment zawiasowy znajduja sie w obszarze podstawy zagiecia w ksztalcie litery U, znamienny tym, ze najpierw formuje sie w srodkowej czesci kazdego pózniejszego kolejnego wyciecia (30), pomiedzy kolejnymi segmentami zawiasowymi (4) otwór (7) o przekroju poprzecznym mniejszym niz prze- krój poprzeczny ostatecznego wyciecia (3). nastepnie otwory (7) powieksza sie do wielkosci przekroju poprze- cznego wyciecia formujac przez wytlaczanie na krawedzi otworu wystajacego kolnierza (11) ograniczajacego dane wyciecie (3), kolnierze (11) zagina sie na powierzchnie tasmy metalowej (2) tworzac ramke (18) wzmacniajaca krawedzie wyciec (3), po czym tasme metalowa (2) zagina sie, przy czym powierzchnia tasmy metalowej (2), na której znajduja sie zagiete kolnierze (11) jest skierowana do wewnatrz, a wewnetrzne powierzchnie segmentów zawiasowych (4) wzmacnia sie znajdujacymi sie obok siebie paskami metalu ramki (18). Fig 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania elementów połączeniowych dla taśm, zwłaszcza taśm transportowych stosowany do łączenia ich końców, zwanych spinaczami pasów.

Określając dokładnie, wynalazek dotyczy wytwarzania elementów składających się z szeregu klamer metalowych o kształcie litery U mocowanych na krawędziach pasa lub taśmy .ransportowej, przy czym w klamrach w zakrzywionej części wykonuje szereg rozmieszczonych w regularnych odstępach wycięć rozdzielających segmenty zawiasowe. Wskutek tego możliwe jest zamocowanie takiego elementu na każdym z końców pasa transportowego i złożenie zawiasowych segmentów obu elementów w celu połączenia ich za pomocą sworznia zawiasowego.

Zwykle klamry tego typu wytwarzane są przez wykrawanie i głębokie tłoczenie z taśmy metalowej. Jednakże obecność otworów między zawiasowymi segmentami klamry jest o tyle niekorzystna, że zmniejsza wytrzymałość mechaniczną właśnie w tym miejscu, w którym przykładane są największe siły. Poza tym w tym miejscu występuje również najsilniejsze wycieranie się segmentu zawiasowego wskutek tarcia o sworzeń zawiasowy, wykonany zazwyczaj z metalu o bardzo dużej wytrzymałości.

W celu uniknięcia tej wady proponowano wykonywanie tego rodzaju klamer z materiału taśmowego o specjalnym profilu, którego przekrój jest wyraźnie zwiększony w miejscu, w którym wykonywany jest segment zawiasowy. Powoduje to jednak znaczne zwiększenie ko166 707 sztów wytwarzania, gdyż konieczne jest wtedy wytwarzanie materiału taśmowego o różnej grubości i specjalnym profilu.

Według francuskiego opisu patentowego 2 342 432 zakrzywiona część klamry przeznaczona do pracy w charakterze segmentu połączenia zawiasowego ma zagięte krawędzie, przy czym każde z ramion utworzonego zagięcia jest dokładnie prostopadłe do głównej płaszczyzny znajdujących się naprzeciwko siebie pętli mocujących. Daje to rzeczywiście zwiększenie wytrzymałości mechanicznej segmentów zawiasowych, przy czym odwinięcie brzegów tych segmentów powoduje utworzenie przestrzeni na wprowadzenie segmentów zawiasowych przeciwległych klamer.

Celem wynalazku jest rozwiązanie problemu wzmocnienia segmentów zawiasowych klamer do elementów połączeniowych omawianego typu.

Cel ten został osiągnięty w sposobie wytwarzania charakteryzującym się tym, że najpierw formuje się w środkowej części każdego późniejszego kolejnego wycięcia, pomiędzy kolejnymi segmentami zawiasowymi otwór o przekroju poprzecznym mniejszym niż przekrój poprzeczny ostatecznego wycięcia, następnie otwory powiększa się do wielkości przekroju poprzecznego, formując przez wytłaczanie na krawędzi otworu wystającego kołnierza ograniczającego dane wycięcie, kołnierze zagina się na powierzchnię taśmy metalowej tworząc ramkę wzmacniającą krawędzie wycięć, po czym taśmę metalową zagina się, przy czym powierzchnia taśmy metalowej, na której znajdują się zagięte kołnierze, jest skierowana do wewnątrz, a wewnętrzne powierzchnie segmentów zawiasowych wzmacnia się znajdującymi się obok siebie paskami metalu ramki.

Korzystnie sposób według wynalazku charakteryzuje się tym, że przed zakrzywianiem w kształcie litery U taśmy metalowej wykonuje się różne operacje głębokiego ciągnienia i tłoczenia, przy skokowym przesuwaniu taśmy między dwoma rzędami uzupełniających się, umieszczonych jedno nad drugim, narzędzi o zwiększającym się rozmiarze, przy czym jako górną część tych narzędzi stosuje się stemple do głębokiego ciągnienia a jako dolną część stosuje się szereg matryc zaopatrzonych w odpowiednie zagłębienia i wgniecenia kształtujące dla zapewnienia zawinięcia kołnierzy wokół krawędzi wycięć w taśmie metalowej.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w widoku perspektywicznym element połączeniowy w procesie wytwarzania, fig. 2 - w przekroju, stosowane w tym procesie narzędzia do wykrawania i ciągnienia, fig. 3 - w widoku perspektywicznym gotową jedną z klamer elementu połączeniowego, fig. 4 - w częściowym widoku perspektywicznym powierzchnię wewnętrzną ramienia takiej klamry ściętej na wysokości segmentu zawiasowego, a fig. 5 - widok części głowicowej i końcówki takiej klamry.

Jak już wspomniano, przedmiotem sposobu według wynalazku jest wytwarzanie elementów połączeniowych, z których każdy składa się z szeregu klamer 1 o kształcie litery U wytwarzanych w ciągu operacji wykrawania i głębokiego ciągnienia taśmy metalowej 2. Klamry w zakrzywionej części mają szereg wycięć 3, rozdzielających segmenty zawiasowe 4 przeznaczone do wsunięcia pomiędzy segmenty zawiasowego drugiego podobnego szeregu klamer. Ponadto obydwa znajdujące się jedno nad drugim ramiona 5a i 5b każdej klamry mają otwory 6 do późniejszego zanitowania lub zainstalowania zacisków mocujących, służących do trwałego zamocowania tych klamer na jednym z końców taśmy transportowej.

Zgodnie ze sposobem według wynalazku pierwsza operacja składa się z kształtowania otworu 7 o niewielkim przekroju na środku przestrzeni przeznaczonej dla każdego z wycięć 3, a więc w środku taśmy 2. W tym czasie - patrz przykład przedstawiony na fig. 1 i 2 - wykonane w ten sposób równocześnie za pomocą stempli 8, umieszczonych naprzeciw dwóch wykonanych w matrycy 9 kanałów 10, dwa otwory 7 kształtowane są wstępnie.

Po tej pierwszej operacji następuje wstępne zaginanie do wewnątrz brzegów, powstałych w ten sposób otworów 7 tak, że wokół każdego z tych otworów powstaje rodzaj kołnierza 11. Ta operacja wykonana jest jednocześnie na dwóch otworach 7 za pomocą dwóch stempli 12 umieszczonych naprzeciw dwóch wgłębień 13 matrycy 9. Po zakończeniu tej operacji tak utworzone kołnierze 11 wystają ponad powierzchnię dociśniętej do matrycy 9 taśmy 2.

166 707

Obydwie opisane powyżej operacje, podobnie jak operacje następne wykonywane są przy skokowym przesuwie taśmy 2 między matrycą 9 i stemplami lub innymi narzędziami przeznaczonymi do obróbki taśmy.

Po wytłoczeniu kółnierzy 11 dogina się je do powierzchni taśmy znajdującej się naprzeciw matrycy 9. Tę operację wykonuje się prowadząc taśmę 2 pomiędzy dwiema parami narzędzi służących do dodatkowego ciągnienia, umieszczonych w części górnej lub dolnej. Obydwa górne narzędzia 14 i 15 stanowią formy do ciągnienia. Co się tyczy dolnych narzędzi 16 i 17, to stanowią one dodatkowe matryce, matrycę zaopatrzoną we wgłębienia służące do wstępnego zaginania krawędzi kołnierzy 11 oraz matrycę do wykończenia tej operacji.

Po zakończeniu tej ostatniej operacji powierzchnia wewnętrzna każdego z segmentów zawiasowych 4 wzmocniona jest przez dwie nałożone jedną na drugą warstwy taśmy metalowej w postaci ramki 18, tworzące kołnierze 11 odpowiadające zawiniętym krawędziom znajdującym się poprzednio na miejscu obu wycięć 3, i obejmujące segmenty zawiasowe. Korzystne jest, jeśli powierzchnie wewnętrzne zakrzywionych w segment zawiasowy warstw taśmy metalowej tworzące ramkę 18 przylegają ściśle do siebie. Mogą również między nimi powstawać puste przestrzenie pośrednie.

Na końcu kolejno wykonuje się nacięcia 19 służące do oddzielenia poszczególnych klamer 1, a taśmę 2 zakrzywia się w kształcie litery U w celu nadanie klamrze ostatecznego kształtu. Oczywiście można zmieniać liczbę i kształt klamer, jak również liczbę segmentów zawiasowych.

Wytwarzane tym sposobem klamry mają tę zaletę, że powierzchnia każdego z segmentów zawiasowych 14 jest wzmocniona dwiema warstwami taśmy o jednakowej grubości, które normalnie stanowiłyby odpad produkcyjny przy wykrawaniu wycięć 3 pomiędzy segmentami zawiasowymi. W ten sposób osiąga się znaczne zwiększenie wytrzymałości mechanicznej segmentów zawiasowych, zapewniającej zmniejszenie zużycia i ścierania, zwłaszcza spowodowanego późniejszym tarciem o sworzenie zawiasowe służące do łączenia odpowiadających sobie elementów połączeniowych.

Za pomocą sposobu wytwarzania według wynalazku możliwe jest wykorzystanie w charakterze materiału wyjściowego taśmy metalowej znacznie cieńszej niż przy stosowaniu znanych sposobów, przy czym segmenty zawiasowe wzmacniane są przez zawinięcie metalu pod nimi. Przy tym dobór szerokości segmentu zawiasowego nie jest już związany z grubością zastosowanego metalu, a wytrzymałość segmentu zawiasowego można zoptymalizować pod względem zużycia spowodowanego tarciem o sworznie łączące. Ponadto zmniejszenie grubości metalu ma jeszcze inną zaletą pośrednią, polegającą mianowicie na tym, że w wyniku zmniejszenia grubości ramion klamer łatwiejsze jest przeprowadzenie ich pod zgarniaczami instalowanymi nad taśmami transportowymi.

166 707

Fig. 3 i

5b ^ί6^707

tent Wydawnictw UPRP. Nakli Cena 1,00 zł.

'ad 90 ^cgz.

Claims (2)

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wytwarzania elementów połączeniowych dla taśm, zwłaszcza taśm transportowych do łączenia ich końców zwanych spinaczami pasów i składających się z szeregu klamer metalowych o kształcie litery U mocowanych na krawędziach pasa transportowego lub temu podobnego, w których w zakrzywionej części wykonuje się szereg wycięć rozmieszczonych w regularnych odstępach od środka taśmy, formując segmenty zawiasowe, po czym metalową taśmą zagina się w kształcie litery U, przy czym wycięcia i segment zawiasowy znajdują się w obszarze podstawy zagięcia w kształcie litery U, znamienny tym, że najpierw formuje się w środkowej części każdego późniejszego kolejnego wycięcia (3), pomiędzy kolejnymi segmentami zawiasowymi (4) otwór (7) o przekroju poprzecznym mniejszym niż przekrój poprzeczny ostatecznego wycięcia (3), następnie otwory (7) powiększa się do wielkości przekroju poprzecznego wycięcia formując przez wytłaczanie na krawędzi otworu wystającego kołnierza (11) ograniczającego dane wycięcie (3), kołnierze (11) zagina się na powierzchnię taśmy metalowej (2) tworząc ramkę (18) wzmacniającą krawędzie wycięć (3), po czym taśmę metalową (2) zagina się, przy czym powierzchnia taśmy metalowej (2), na której znajdują się zagięte kołnierze (11) jest skierowana do wewnątrz, a wewnętrzne powierzchnie segmentów zawiasowych (4) wzmacnia się znajdującymi się obok siebie paskami metalu ramki (18).

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym że przed zakrzywianiem w kształcie litery U taśmy metalowej wykonuje się różne operacje głębokiego ciągnienia i tłoczenia, przy skokowym przesuwaniu taśmy między dwoma rzędami uzupełniającymi się, umieszczonych jedno nad drugim, narzędzi o zwiększającym się rozmiarze, przy czym jako górną część tych narzędzi stosuje się stemple do głębokiego ciągnienia a jako dolną część stosuje się szereg matryc zaopatrzonych w odpowiednie zagłębienia i wgniecenia kształtujące dla zapewnienia zawinięcia kołnierzy (11) wokół krawędzi wycięć (3) w taśmie metalowej (2).