PL164409B1 - Maszyna wrebowa PL - Google Patents

Abstract

1. Maszyna wrebowa z podwoziem gasie-- nicowym, z podnoszonym i opuszczanym urza- dzeniem ladunkowym na korpusie maszyny oraz z ulozyskowanym na korpusie maszyny, obracanym przynajmniej na osi poziomej ramie- niem wysiegnikowym, na k t órym ulozyskowane sa obrotowo glowice lub bebny wrebowe, zna- mienna tym, ze podwozie gasienicowe (2), prze- suwne w kierunku do czola przodka, pola- czone jest z przesuwnie wzdluznym korpusem maszyny (3). FIG 2 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest maszyna wrębowa z podwoziem gąsienicowym, z podnoszonym i opuszczanym urządzeniem ładunkowym na korpusie maszyny oraz z ułożyskowanym na korpusie maszyny, obracanym przynajmniej wokół osi poziomej ramieniem wysięgnikowym, na którym ułożyskowane są obrotowo głowice lub bębny wrębowe.

Przy wrębianiu za pomocą tego rodzaju maszyn urabiających odbywa się zwykle w ten sposób, że cała maszyna przesuwa się w kierunku czoła przodka. Rozmiar potrzebnego włomu jest różny w zależności od zastosowanej maszyny wrębowej i w przypadku urabiarek może wynosić do 3/4 średnicy głowic lub bębnów wrębowych. Przy drążeniu chodników w twardej skale pracuje się zwykle z włomem o wielkości rzędu połowy średnicy głowicy lub bębna, przy czym nie jest w zasadzie możliwe dokładne nastawienie głębokości włomu przy przesuwnie całej maszyny na podwoziu gąsienicowym. Wcześniej lub później, zależnie od jakości spągu, dochodzi do poślizgu gąsienic, a więc pomiar przemieszczenia na gąsienicach nie nadaje się do bezpośredniego ustalenia głębokości włomu.

Dlatego też zaproponowano już wykonywanie włomu za pomocą maszyny wrębowej stojącej, a maszynę wrębową przeznaczoną do takiej metody opisano przykładowo w opisie austriackim PS 386 457. W tym znanym urządzeniu jedynie ramię wrębowe porusza się podczas wrębiania względem korpusu maszyny za pomocą jarzma i zabiera poprzez sterowanie kulisowe w określonym stosunku długości transporter lub rampę ładunkową.

Znane są już także teleskopowo wysuwane ramiona wrębowe, w których przy włomowaniu, urządzenie ładunkowe pozostaje w swoim pierwotnym położeniu, co nie gwarantuje pełnego oczyszczenia spągu bez zastosowania dodatkowych środków. Dla doprowadzenia urządzenia ładunkowego trzeba wtedy przesuwać całą maszynę.

164 409

Wreszcie w opisie brytyjskim A 2 163 797 przedstawiono drążarkę chodnikową wymienionego typu, na której korpusie ułożyskowano sanie przesuwające się wzdłużnie, przy czym z saniami tymi połączono przegubowo narzędzie wrębowe na wysięgniku. Na saniach tych ułożyskowano także transporter przemieszczający się w kierunku wzdłużnym za pomocą tych sań.

Dla wszystkich wspomnianych konstrukcji wspólne jest to, że konieczna jest szeroko zakrojona adaptacja maszyny wrębowej zwykłego typu, żeby umożliwić wrębenie przy nieruchomym podwoziu gąsienicowym. Po umieszczeniu kulis do przekręcania ramienia wysięgnikowego w kierunku czoła przodka zmienia się kinematyka mechanizmu kierowniczego, a zwykłe urządzenia przeciwkolizyjne, które nie dopuszczają do kolizji ramienia wysięgnikowego z rampą ładunkową, mają ograniczone zastosowanie, jeżeli nie mogą być również odpowiednio przedstawione.

Do zasilania wrębnika umieszcza się zwykle na korpusie maszyny własne urządzenia zasilające. W związku z przekręcaniem lub przemieszczaniem ramienia wysięgnikowego trzeba więc przewidzieć odpowiednio elastyczny przewód zasilający na ramieniu wrębnika. Takie przewody są stosunkowo wrażliwe na zetknięcie się ze skałą, a więc mogą ulec uszkodzeniu łatwiej, niż przewody zainstalowane na stałe i odpowiednio chronione.

Wskutek przesunięcia i przemieszczenia się osi obrotu ramienia wysięgnikowego ramy wraz ze zmianą geometrii obrotu występuje także zmiana w przejęciu obciążenia na korpus maszyny. Tak więc w przypadku urabiania z reguły nie mogą być pewnie przejęte te same siły, jak przy wrębianiu, w którym ramię wrębnika nie jest połączone przegubowo na korpusie maszyny w swoim położeniu przekręconym do przodu.

Celem wynalazku jest zaproponowanie urządzenia wspomnianego na wstępie rodzaju, które umożliwia wrębianie przy nieruchomym podwoziu gąsienicowym bez dokonywania kosztownych i pracochłonnych adaptacji maszyny wrębowej. W szczególności celem wynalazku jest uniknięcie stosowania trudnych do ochrony elastycznych przewodów zasilających, a także zapewnienie optymalnego przejęcia obciążenia przez korpus maszyny w każdej pozycji ramienia wrębnika.

Poza tym celem konstrukcji według wynalazku jest zmiana, bez dużych nakładów, istniejących maszyn, nie przystosowanych do wrębienia, przy nieruchomym podwoziu gąsienicowym, żeby umożliwić wrębienie przy nieruchomych gąsienicach.

Dla rozwiązania tego zadania wynalazek opiera się na maszynie wrębowej wspomnianego na wstępie rodzaju i polega w zasadzie na tym, że podwozie gąsienicowe, przesuwne w kierunku do czoła przodka, połączone jest przesuwnie z korpusem maszyny w kierunku postępu. Dzięki takiemu przesuwnemu połączeniu samego korpusu maszyny z podwoziem gąsienicowym w żadnej fazie wrębiania nie zmienia się kinematyka połączenia przegubowego rampy ładunkowej i ramienia wysięgnikowego lub wrębnikowego, a więc mogą być wykorzystane bez zmian istniejących urządzenia przeciwkolozyjne.

Dzięki przesunięciu całego korpusu maszyny względem podwozia gąsienicowego przesuwa się - odmiennie niż w znanych konstrukcjach - nie tylko ramię wrębnika i ewentualnie część urządzenia ładunkowego, lecz także przesuwają się w kierunku wzdłużnym chodnika względem podwozia urządzenia zasilające umocowane na korpusie maszyny. Dzięki temu następuje przemieszczenie ciężaru w kierunku przedniego krańca podwozia gąsienicowego także przy krótkich drogach przesuwu, co daje lepsze podparcie dla sił reakcji występujących przy wrębianiu. W wyniku przesunięcia całego korpusu maszyny względem podwozia gąsienicowego w fazie wrębiania zwiększa się stabilność maszyny, co umożliwia przejęcie większych sił bez poślizgu gąsienic.

Możliwość przesuwania całego korpusu w kierunku wzdłużnym maszyny na podwoziu gąsienicowym pozwala w łatwy sposób adaptować istniejące maszyny. Wystarczy bowiem tylko odłączyć podwozie gąsienicowe od korpusu maszyny i połączyć znów za pomocą odpowiednich prowadnic przebiegających w kierunku wzdłużnym maszyny. Dla tego rodzaju połączenia można wykorzystać na przykład te same punkty zamocowania, które przewidziano pierwotnie do ustalenia podwozia gąsienicowego na korpusie maszyny.

W szczególnie łatwy sposób zrealizowano ideę wynalazku dzięki temu, że podwozie gąsienicowe na skierowanych do siebie wewnętrznych bokach wzdłużnych ma elementy prowadzące rozciągające się w kierunku wzdłużnym maszyny, które połączone są kształtowo z prowadnicami na wzdłużnych bokach korpusu maszyny. Takie wzdłużne elementy prowadzące mogą być stosunkowo małe, tak że po odłączeniu podwozia od korpusu maszyny i ponownym zamontowaniu za

164 409 pośrednictwem odpowiednich prowadnic nie zwiększa się wysokości całej maszyny ani też nie występują znaczące jej poszerzenie. Przy tym zostaje w zasadzie zachowana poprzednia manewrowość maszyny i możliwość jazdy po nierównościach podłoża.

Długość prowadnic w kierunku wzdłużnym urządzenia może być ograniczona w zależności od potrzeb procesu wrębiania. Dobiera się ją tak, żeby w każdym położeniu przemieszczenia zachowana była w zasadzie niezmienna stabilność zespołu utworzonego z podwozia gąsienicowego i korpusu maszyny. Korzystne jest przy tym takie ukształtowanie, żeby prowadnice na korpusie maszyny lub na podwoziu gąsienicowym miały długość odpowiadającą przynajmniej połowie średnicy głowic lub bębnów wrębowych.

Żeby zapewnić za pomocą prostych urządzeń dobre przejmowanie sił wsporczych ukształtowano korzystnie elementy prowadzące podwozia gąsienicowego w postaci łap dociskowych, które obejmują szyny prowadzące lub listwy ślizgowe korpusu maszyny. Przy takim ukształtowaniu zachowano w zasadzie bez zmian wysokość konstrukcyjną maszyny i prześwit (nad ziemią), a siły reakcji przy włomowaniu-wrębianiu może pewnie przejmować spąg poprzez podwozie gąsienicowe.

W zasadzie mogłoby wystarczyć niezależne od siebie ukształtowanie ułożyskowania lub prowadzenia mechanizmów gąsienicowych po obu stronach korpusu maszyny, gdyby zatroszczono się o odpowiednie sprzężenie napędów przesuwu po obu stronach korpusu maszyny między korpusem i podwoziem gąsienicowym. Aby zapobiec możliwości przesunięcia obu mechanizmów gąsienicowych niezależnie od siebie w niepożądaną pozycję ukształtowano wynalazek korzystnie w ten sposób, że podwozie gąsienicowe ma ramę pomocniczą, w szczególności zastrzały poprzeczne do połączenia gąsienic ze sobą, dzięki czemu uzyskuje się maksimum stabilności bez znaczącego podwyższenia wysokości konstrukcyjnej.

Wykorzystując tego rodzaju ramę pomocniczą, w szczególności zastrzały poprzeczne, można wywołać przesunięcie względne między podwoziem gąsienicowym i korpusem maszyny za pomocą jednego wspólnego agregatu cylindryczno-tłokowego. Zrealizowano to korzystnie w ten sposób, że umieszczono co najmniej jeden rozłożony w kierunku wzdłużnym maszyny agragat cylindrycznotłokowy zaczepiony na korpusie maszyny i na zastrzale poprzecznym ramy pomocniczej.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 pokazuje maszynę wrębową widzianą z boku, fig. 2 przedstawia schematycznie w widoku z góry podwozie gąsienicowe z częścią korpusu maszyny, fig. 3 pokazuje przekrój wzdłuż linii III—III według fig. 2.

Na fig. 1 przedstawiono maszynę wrębową 1 przemieszczającą się na podwoziu gąsienicowym 2. Na korpusie maszyny 3 ułożyskowano ramię wysięgnikowe 4 z narzędziami wrębowymi 5 obracające się na poziomej osi 6. Na korpusie maszyny 3 zamocowano ponadto przegubowo podnoszone i opuszczane urządzenie ładunkowe 7, które przekazuje materiał zebrany ze spągu na rozciągający się w zasadzie w kierunku wzdłużnym maszyny transporter 8, którego koniec przeciwległy względem czoła przodka może być ukształtowany w znany sposób z możliwością podnoszenia i opuszczania. Dla przesuwania całego korpusu maszyny 3 względem podwozia gąsienicowego 2 w kierunku zaznaczonej na rysunku strzałki podwójnej 9 przewidziano agregat cylindryczno-tłokowy 10, o czym będzie jeszcze mowa w odniesieniu do dalszych figur.

Na fig. 2 przedstawiono schematycznie w widoku z góry podwozie gąsienicowe 2 oraz część korpusu maszyny 3. Linię osiową maszyny wrębowej oznaczono przez 11. Po obu stronach korpusu maszyny 3 przewidziano listwy ślizgowe lub prowadnice szynowe 12, które rozciągają się w kierunku wzdłużnym maszyny i które prowadzone są w prowadnicach 13 na podwoziu gąsienicowym.

Do połączenia mechanizmów gąsienicowych wykorzystano ramę pomocniczą, przy czym na fig. 2 oznaczono przez 14 zastrzały poprzeczne do połączenia obu mechanizmów gąsienicowych. W obrębie osi 11 maszyny wrębowej przedstawiono z kolei cylinder hydrauliczny 10 do przesuwania korpusu maszyny 3 względem podwozia gąsienicowego, przy czym miejsce połączenia przegubowego agregatu cylindryczno-tłokowego 10 z zastrzałem poprzecznym 14 oznaczono przez 15, a miejsce połączenia przegubowego na korpusie maszyny oznaczono przez 16.

Przy przesunięciu korpusu maszyny 3 względem mechanizmów gąsienicowych 2, podczas włomowania mechanizmy 2 pozostają nieruchome, a korpus przesuwa się w kierunku wzdłużnym maszyny w pozycję oznaczoną przez 3'.

164 409

Długość prowadnic, w pokazanym przypadku listew ślizgowych lub szyn prowadzących 12, dobrano tak, aby umożliwiały one przesunięcie korpusu maszyny o co najmniej połowę średnicy narzędzi wrębowych 5 pokazanych na fig. 1.

Na fig. 3 przedstawiono bardziej szczegółowo ukształtowanie prowadnic. Na podwoziu gąsienicowym 2 ukształtowano prowadnice 13 w postaci łap dociskowych, które obejmują częściowo szyny prowadzące lub listwy ślizgowe 12 połączone z korpusem maszyny 3.

Do połączenia mechanizmów gąsienicowych wykorzystuje się z kolei ramę pomocniczą, w szczególności zastrzały poprzeczne, na których mocuje się w punkcie 15 koniec agregatu cylindryczno-tłokowego 10.

Prowadnica ślizgowa ukształtowana z łap lub szczęk ślizgowych 13 oraz z szyn prowadzących lub listew ślizgowych 12 pozwala uzyskać prawie taką samą wysokość konstrukcyjną podwozia gąsienicowego 2, a więc nie potrzeba w nim zmieniać punktów montażowych agregatów pomocniczych wrębiarki.

W szczególności łapy lub szczęki ślizgowe 13 można umieścić w tych pozycjach lub podwoziu gąsienicowym 2, w którym zwykle mocuje się korpus maszyny bezpośrednio na mechanizmach gąsienicowych 2.

Dzięki zagłębionemu ukształtowaniu ramy pomocniczej oraz umieszczeniu agregatu cylindryczno-tłokowego 10 poniżej płyty podłogowej korpusu maszyny 3, jak to pokazano na fig. 3, można uniknąć zwiększenia wysokości konstrukcyjnej maszyny wrębowej.

Zastrzały poprzeczne 14 ramy pomocniczej rozciągają się przy tym na małej długości, patrząc w kierunku postępowym, a więc nie stwarzają utrudnień przy manewrowaniu maszyną wrębową.

Korpus maszyny 3 montuje się i ustala w łatwy sposób na podwoziu gąsienicowym wstawiając korpus 3 z jego listwami ślizgowymi 12 w prowadnicę ślizgową 13 podwozia gąsienicowego. Potem zakłada się część końcową 17 prowadnicy kołowej 13 oraz łączy się z innymi częściami ślizgowymi, jak to zaznaczono schematycznie na rysunku przez 18.

FIG. 3

164 409

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 10 000 zł

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Maszyna wrębowa z podwoziem gąsienicowym, z podnoszonym i opuszczanym urządzeniem ładunkowym na korpusie maszyny oraz z ułożyskowanym na korpusie maszyny, obracanym przynajmniej na osi poziomej ramieniem wysięgnikowym, na którym ułożyskowane są obrotowo głowice lub bębny wrębowe, znamienna tym, że podwozie gąsienicowe (2), przesuwne w kierunku do czoła przodka, połączone jest z przesuwnie wzdłużnym korpusem maszyny (3).
2. 2. Maszyna według zastrz. 1, znamienna tym, że podwozie gąsienicowe (2), na skierowanych ku sobie wewnętrznych bokach wzdłużnych, ma elementy prowadzące (13) rozciągające się w kierunku wzdłużnym maszyny, które połączone są kształtowo z prowadnicami (12) na wzdłużnych bokach korpusu maszyny (3).
3. 3. Maszyna według zastrz. 2, znamienna tym, że długość prowadnic (12) i (13) na korpusie maszyny (3) lub na podwoziu gąsienicowym (2) równa jest co najmniej połowie średnicy głowic lub bębnów wrębowych (5).
4. 4. Maszyna według zastrz. 2 lub 3, znamienna tym, że elementy prowadzące (13) podwozia gąsienicowego (2) ukształtowane jako łapy dociskowe, obejmujące szynę prowadzącą lub listwę ślizgową (12) korpusu maszyny (3).
5. 5. Maszyna według zastrz. 1, znamienna tym, że podwozie gąsienicowe (2) ma ramę pomocniczą, a zwłaszcza zastrzały poprzeczne (14) do połączenia ze sobą gąsienic.
6. 6. Maszyna według zastrz. 5, znamienna tym, że na korpusie maszyny (3) i zastrzale poprzecznym (4) ramy pomocniczej zaczepiony jest co najmniej jeden agregat cylindryczno-tłokowy (10) umieszczony w kierunku wzdłużnym maszyny.