PL162753B1

PL162753B1 - Method for water treatment

Info

Publication number: PL162753B1
Application number: PL28563290A
Authority: PL
Inventors: James D Birchall; Michael J Walker
Original assignee: Ici Plc
Priority date: 1989-06-14
Filing date: 1990-06-13
Publication date: 1994-01-31
Also published as: MY107094A; NO176173C; IE64077B1; LV11171A; KR910000540A; DE69004745T2; NO902637L; IE902133L; NZ234066A; EP0403244B1; CA2019010A1; LV11171B; GB9012977D0; NO176173B; JPH0365292A; CN1048533A; PL285632A1; IE902133A1; DE69004745D1; EP0403244A1

Abstract

1. Sposób obróbki wody zawierajacej rozpuszczony glin w celu jej odtrucia, znamienny tym, ze w wodzie rozpuszcza sie zródlo krzemu i zródlo alkaliów w takich ilosciach, ze woda zawiera co najmniej 40 mikromoli na litr rozpuszczonego krzemu, a stosunek krzemu do glinu w wodzie jest wiekszy niz 6:1. PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób obróbki wody a zwłaszcza sposób obróbki kwaśnej wody w celu poprawienia jej dopuszczalności dla środowiska i do picia.

Kwaśne wody, takie jak otrzymane na przykład przez zbieranie tak zwanego kwaśnego deszczu, zawierają rozpuszczony glin w ilości uważanej za szkodliwą dla ryb w Jeziorach i rzekach i przez niektórych autorów uważaną również za szkodliwą dla korzeni takich jak korzenie drzew. Wiadomo także, ze obecność rozpuszczonego /labilnego/ glinu w wodzie stosowanej do dializy nerek jest niebezpieczne dla pacjenta i może wywołać zaburzenia neurologiczne i patologię kości.

Glin jest zasadniczo nierozpuszczalny w wodzie obojętnej lub alkalicznej lecz jego rozpuszczalnosc zwiększa się w wzrostu kwasowosci wody /pH wody obniżone/. Przy pH lub poniżej tego poziomu, glin jest rozpuszczalny do poziomu toksycznego i jego obecność w kwaśnych wodach może wynikać na przykład z kontaktu wody ze skałarn zawierającymi glin i glebami lub ze stosowania soli glinu takich jak ałun, jako flokulanta w układzie obróoki wody.

wiadomo, ze szkodliwy wpiyw glinu na ryby i drzewa można zmniejszyć przez oonizenie kwasowosci /wzrost pH/ Kwaśnej wody, zmniejszając tym samym rozpuszczalność glinu 'w wodzie. I tak przy traktowaniu kv<asnycn jezior, rzek i strumieni oraz powierzchni spływa, które zasilają je, zwykle praktykuje się traktowanie wody alkaliami takimi jak węglany

162 753 metali alkalicznych lub metali ziem alkalicznych. Alkalia zawierające wapń są korzystne wśród alkaliów zawierających metale alkaliczne, ponieważ uważa się, że jony wapnia maję korzystny wpływ na zwiększenie tolerancji ryb na zanieczyszczenia w wodzie. Najczęściej stosowaną substancję alkaliczną jest węglan wapnia w postaci kamienia wapiennego.

Glin rozpuszczony w wodzie można uczynić nietoksycznym przez traktowanie wody krzemem /w postaci kwasu krzemowego/ w ilości dostatecznej do wywołania dużego nadmiaru krzemu względem glinu, zmniejszając w ten sposób szkodliwy wpływ glinu na środowisko. Odtruwania wody krzemem daje lepszy efekt niż osiągnięty przez traktowanie wody samymi alkaliami i nie jest zależne od zwiększania pH wody. Jednakże korzystnie jest, gdy pH wody zwiększa się podczas rozpuszczania krzemu /lub kwasu krzemowego/ w wodzie.

Zgodnie z wynalazkiem, sposób odtruwania wód zawierających rozpuszczony glin, polega na rozpuszczeniu w wodzie źródła krzemu /kwasu krzemowego/ i źródła alkaliów w takiej iloś ci, że woda zawiera co najmniej 40 mlkromoli na litr rozpuszczonego krzemu a stosunek krzemu do glinu w wodzie jest większy niż około 6:1, korzystnie jest większy niż 10:1. Ilość źródła krzemu jest korzystnie taka, że woda zawiera co najmniej 100 mikromoli na litr, rozpuszczonego krzemu.

Oddzielne źródła można stosować dla krzemu i alkaliów lub w razie potrzeby można stosować zwykłe źródło krzemu i alkaliów. Przykładami źródeł krzemu, które mogą być stosowane, są krzemiany metali alkalicznych i krzemiany metali ziem alkalicznych. Powoli rozpuszczające się lub bardzo powoli rozpuszczające się źródła takie jak piasek, kwarc i niektóre gliny można stosować w niektórych przypadkach. Przykładami źródeł alkaliów, które mogą być stosowane, są wapno, wapno hydratyzowane, wapno palone, kamień wapienny i kreda.

Można stosować mieszaniny jednego lub więcej źródeł krzemu z jednym lub więcej źródeł alkaliów. Jak również zwykłe źródło krzemu i alkaliów razem z oddzielnym źródłem krzemu, na przykład w przypadkach, gdy pożądane Jest zwiększenie stężenie krzemu w stosunku do alkaliów w wodzie do poziomu niemożliwego do osiągnięcia z samego tylko zwykłego źródła. Szczególnym przykładem mieszaniny nadającej się do stosowania w sposobie według wynalazku jest mieszanina wapna i/luo kamienia wapiennego z krzemianem metalu alkalicznego.

Korzystnie co najmniej część krzemu i alkaliów dostarcza się z tego samego źródła, które może stanowić na przykład krzemian metalu alkalicznego lub krzemian metalu ziem alkalicznych. Korzystnymi środkami do traktowania wody są hydrauliczne krzemiany wapnia, które są łatwo dostępne w postaci żużli krzemianowego cementu hydraulicznego zawierających w fazie cementowej krzemiany dwu- 1 trójwapniowe 2CaO.SiO2 i 3CaO.SiO2« Cementy portlandzkie, które zawierają znaczną ilość hydraulicznego krzemianu wapnia mogą być również stosowanej takie cementy często zawierają także gliniany wapnia, które są niepożądane, ponieważ mogą dostarczać dodatkową ilość glinu rozpuszczonego w wodzie, lecz ten dodatkowy rozpuszczony glin może być tolerowany pod warunkiem, ze woda zawiera co najmniej 40 i korzystnie co najmniej 100 mikromoli krzemu na litr.

Rozpuszczenie krzemu /kwasu krzemowego/ w kwaśnych wodach o pH 5,5 i powyżej, zawierających rozpuszczony glin prowadzi do utworzenia kompleksu glinokrzemianowego, który na ogół nie jest toksyczny.

Jak stwierdzono, stosunek krzemu:glinu w wodzie powinien wynosić co najmniej 6:1, korzystnie co najmniej 10:1 a zawartość krzemu w wodzie powinna wynosić co najmniej 40, korzystnie co najmniej 100 mikromoli na litr. Przy stosowaniu żużla cementowego jako źródła krzenu /1 alkaliów w ceiu zwiększenia pH wody/, glin jest również dodawany do wody, ponieważ żużle cementowe stanowią glinokrzemiany wapnia. Żużle cementowe typowe zawierają stosunek krzemu :glina około 3,45:1, chociaż dla niektórych żużli możliwy jest ten stosunek 7:1. Tym samym stosując typowy żużel cementowy o stosunku 3,4%l można nie dostarczyć dostatecznej ilości krzemu do wody dla odtrucia całego glinu /włącznie z tym, który codano z żużlem/ w wodzie. Dlatego pozącane jest dodawanie dodatkowego krzenu do żużla cenentowego w postaci rozpuszczalnego kr^enianu takiego jak krzemian metalu alkalicznego lub krzemian metalu ziem alkalicznych. Dodatkowy krzemian może być wprowadzany

162 753 w żużlu cementowym dostarczając proszek wzbogacony w krzem, lub może być dozowany oddzielnie do wody poddawanej traktowaniu.

Rozpuszczanie dostatecznej ilości krzemu /kwasu krzemowego/ w kwaśnych wodach o pH 5,5 i powyżej jest uważane za wynik tworzenia się kompleksu glinokrzemianowego, który jest związkiem pośrednim przy tworzeniu nierozpuszczalnego glinokrzemianowego imigolitu. Te związki pośrednie mogą pozostać w roztworze przez długie okresy czasu lecz mogą być ewentualnie wytrącone jako koloidalne stałe substancje. Pozostały glin w wodzie może tym samym b/ć wysoki, lecz toksyczna postać glinu może być bardzo niska, na przykład tylko 1 mikrogran na litr· Kompleksy glinokrzemianowe wytrącone jako koloidalne substancje stałe można w razie potrzeby usuwać, lecz mają one niską aktywność biologiczną w porównaniu z wodorotlenkiem glinu i mogą być pozostawione w wodzie, aby powoli osadzały się w niej.

Przy traktowaniu wody hydraulicznymi krzemianami wapnia takimi jak żużel cementowy, ważna jest, aby pH wody w kontakcie z krzemianami było i pozostawało poniżej około 9,0, aby zapobiec tworzeniu się cementu kosztem rozpuszczania krzemianów. Jeżeli pH wody będzie wzrastało do powyżej około 10,0, reakcja wiązania ma miejsce w krzemianach i tworzy się cement} jednakże jeżeli pH pozostaje poniżej około 9,0, reakcja wiązania jest hamowana i następuje powolne rozpuszczanie krzemianów. Tak więc, jeżeli mała ilość wody miesza się z hydraulicznymi krzemianami wapnia, pH wody rośnie szybko do około 12,0, następuje reakcja wiązania tak, że tworzy się cement i bardzo mała ilość krzemionki, na przykład 1 ppm rozpuszcza się w wodzie. Jednakże w obecności bardzo dużych objętości wody, na przykład przy stosunku masowym 200:1 lub większym wody: substancji stałej, pH pozostaje poniżej 9,0, reakcja wiązania jest hamowana i znaczne ilości krzemionki rozpuszczają się w wodzie. Na przykład przy pH 6,0, ilość rozpuszczonej krzemionki może dochodzić az do 130-150 ppm.

Dlatego w celu osiągnięcia rozpuszczenia krzemianów wapnia zamiast tworzenia się cementu, pH wody w pobliżu krzemianów wapnia powinno być utrzymywane poniżej około 9,0.

Można to osiągnąć przez zapewnienie dużego nadmiaru wody /chociaż zbyt dużo wody będzie powodować w rezultacie rozcieńczenie roztworu tak, ze żądane minimum 40 mikromoli krzemu na litr wody nie będzie osiągane/ i/lub przez zapewnienie braku statycznej warstwy przylegającej do krzemianów przez mieszanie i/lub przepuszczanie wody przez złoże krzemianów.

W przypadku szybko płynącego strumienia wody mogą być stosowane duże granulki krzemianów, podczas gdy mniejsze cząstki powinny być stosowane w przypadku wolniej poruszających się strumieni. Użyteczną techniką do traktowania jezior, gdzie woda jest nieruchoma lub zasadniczo nieruchoma i mieszanie może być niepraktyczne lub nieodpowiednie, jest rozpylanie lub rozprzestrzenianie w inny sposób krzemianów w postaci drobnego proszku na powierzchni wody i pozwalanie na powolne zatonięcie jego w wodzie.

Preparat krzemianowy zawierający dodatek hamujący wiązanie może być niezbędny do traktowania wody w środowiskach, gdzie nie można zapobiec tworzeniu się nieruchomych warstw wody na krzemianach, na przykład przy traktowaniu kwaśnych gleb, gdzie nie ma nadmiaru wody i zasadniczo nie płynie woda. Takie preparaty zapobiegają wiązaniu i zapewniają rozpuszczanie krzemianów przy wyzszych wartościach pH niż było to możliwe w przypadku nie zestawianych w preparat hydraulicznych krzemianów wapnia. Faktycznie stosowanie takicn preparatów może być niezależne od /miejscowego/ pH wody poddawanej traktowaniu.

Odpowiednie dodatki do zapobiegania lub hamowania wiązania hydraulicznych krzemianów wapnia obejmują na przykład cukry takie jak sacharoza i rafinoza. V celu sporządzenia preparatów, subtelnie rozdrobnione Krzemiany hydrauliczne miesza się z roztworem cukru i otrzymany stwardniały produkt miele się do odpowiedniej wielkości cząstek.

Jak wskazano powyżej, niniejszy wynalazek dostarcza sposobu traktowania wód zawierających rozpuszczony glin, który ooniża poziomy toksycznego glinu do tylko 1 mikrograma na litr przez kompleksowanie glinu z rozpuszczonym krzemem /kwasem krzemowym/, zwiększając ch /zmniejszając kwasowosć/ wody przez dodanie alkaliów.

Jako ilustrację wpływu pH wocy w kontakcie z hydraulicznymi krzemianami wapnia i potrzeby umknięcia reakcji wiązania prowadzącej do tworzenia się cementu, tablica 1

162 753 pokazuje ilość rozpuszczonego krzemu /jako krzemionkę/ mierzoną w wodzie traktowanej przy różnych wartościach pH:

Tablica 1

U·....··... _______- ____________________________—___________— ....______-_________ 1 1	•n 1 1 1 1
i pH wody	i Ilość rozpuszczonej krzemionki - ppm 1
	8	! 130 ___________L___________________________________________________________	1 1 1
Γ	10	1 1 65	1 1
r-	11,5	J 20	1 1
I	12,5	i 1 do 5 _L_ _ _ ___-__- ________—______ ________ __ .	1 1
	Jako dalszą	ilustrację potrzeby uniknięcia reakcji więżenia prowadzącej do tworzenia
się cementu, tablica 2 pokazuje stosunek wapnia: krzemu mierzony w wodach traktowanych
z	jednej strony	niezabezpieczonymi hydraulicznymi krzemianami wapnia i z drugiej strony

tymi samymi hydraulicznymi krzemianami wapnia zestawionymi z sacharozę, jak opisano powyżej.

Tablica 2

	Czas		1 1	Stosunek Ca	:Si w roztworze	.--I
	min ·		ł 1 1	krzemiany	1 1 1	krzemiany i sacharoza
1			□ .				1
	1		I 1 1 .	1000	1 1 .. _ J -	114	¹ b
1“	5		~1 1 1	1000	1 1	93
	10		1 I	1000	I 1 ____.	90	1
	30		1 1 J .	1000	1 1 - _J—	19
	70		1 1 1	1000	¹ \| ¹ 1 1	10	••i
r··	120		1 1	1000	1 1	8.5
1	210		1 1	1000	i 1 1	6,2
	300		I 1 J .	1000	1 I _ _ JL.	5.9	•1
	Wynalazek	jest	zilustrowany w następujących	przykładach wykonania.
	P r z y k	ład	I.	Próbkę żużla	cementowego o wielkości cząstek poniżej 1,18 mm

umieszczono w wodzie płynącej z szybkością 2,5 ml/min., zakwaszonej do pH 3,0 kwasem solnym. Wodę zbierano przez okres 100 minut, aby uzyskać dostateczną ilość materiału do analizy pH, rozpuszczonego krzemu /analizowanego jako krzemionka/ i stosunku krzemu/glinu.

Wyniki otrzymano	dla	ilości próbki 1,	2, 3 i 4 1	g żużla cementowego i	przedstawiono	poniżaj
i---------------- ! Próbka	r 1 1 1 1	pH traktowanej wody	—r·· 1 t 1 1 - - - -1 -	SiO2 / uM/1	1 1 1 1 - - 4 -	Si/Al	--— — —>•7 1 1 1 1
! ¹ 5 l - -----g.— —	I 1 -J___	10,8	f 1 _______1„.	135,6	1 1 _____I__.	16	1 1
! 2 5	1 1 1	10,9	1 1	455,1	1 1	30	»-«----7 i
l— _ - ! ³ g	•7--- 1 1	11,5	1 1	503,5	i 1	39	1 1 - —— -1
! 4 c	1 1	11.2	i 1	406,7	i 1 _____i___	60	1 1 _______1

Wyniki «skazuję, ze we wszystkich testach zuzel cementowy rozpuszcza się w kwaśnej wodzie znniejszajęc kwasowosc /wzrost pH/ wody, dostarczajęc wysokiego poziomu rozpuszczonego krzemu /SiO₂/ i dostarczając stosunek Si/Al znacznie przekraczający 10.

Przykład II. Próbkę zwykłego cementu portlandzkiego zmielono do powierzchni 2 właściwej 35C 2 /kg i oceniono w próbie z zakwaszoną wodą, opisanej w przykładzie I. wyniki

162 753 były następujące:

! Próbka	1 1 1 1 1 1	pH traktowanej wody	1 1 1 1 _ 4	SiO2 μ M/l	1 1 1 1 1 1	Si/Al
! i g	1 1 1	10,8	I 1 1	125,3	1 1	11	---------J
! 2 g L. -	1 1 4 -	11,2	1 1 _ 4	145,3	1 1 J .	13	—— — — — -i
! 3 g	1 1 — ————	10,1	1 1 . 4	125,9	i - 1 1	15
Γ-· ! ⁴ 9	1 1	11,0	i 1	164,6	1 1	12

Wyniki wskazuję, że cement rozpuszcza się tak, ze pH wzrasta i otrzymuje się wysokie poziomy krzemionki i stosunku Si/Al.

Przykład III. Suchą mieszaninę zwykłego cementu portlandzkiego. Jak stosowano w przykładzie II i 1% wagowy sacharozy zwilżono i zmieszano i pozostawiono do zastygnięcia. Otrzymanę stałą substancję zmielono do grubego proszku i poddano próbie w płynącej wodzie, opisanej w przykładzie I. Wyniki były następujące:

J Próbka	1 1 1 1 1 1	pH traktowanej wody	1 1 1 1 1 1	SiO2 ^{μ M/1}	1 1 1 1 1 1	1 Si/Al J 1 1 1
	1 g	· “Γ ^J 1 1	3,6	-—7--—— 1 1	52,2	T - I 1	15	— ---I 1 1
	5 g	i 1	12,2	i 1	606,5	1 1 __	37	i 1 _\|
	10 g	1 1 ____..1___	12,3	1 1 ___1.. -	334,8	1 1 -..-.1..	16	1 1 1

Przykład IV. Mieszaninę 30% wag./wag. wapna palonego zawierającego 90% częstek mniejszych niz 75 /ICI Grade SG90/ zmieszano z glinę Gault i zwilżono tak, aby umożliwić utworzenie wytłaczanych tabletek o średnicy około 3 mm. Te tabletki wypalano krótko w temperaturze 1000°C, aby przezwyciężyć problemy nietrwałości fizycznej w wodzie i poddano próbie w płynęcej wodzie kwa6nej, opisanej w przykładzie I. Wyniki były następujące:

Próbka	.... 1 1 1 1 1	pH traktowanej wody	— Τι 1 1 1 1	SiO₂μ M/l	——1— 1 1 1 1 1 ......	Si/Al	—_r 1 1 1 1 1
1 9	- r 1 1	3,0	” 7 - 1 1	32,7	1 1	5	1 1
5 g	1 1 . A- -	10,7	1 1 - -1	336,5	1 1	12	i 1 1
10 9	1 1 ..---.I---	11.7	1 1 _.—L—	471,1	1 1 1	18	1 1 1

Przykład V. W sposób podobny do opisanego w przykładzie IV, sporzędzono mieszaninę 30% wagowych/wag. wapna palonego i talku i poddano próbie przepływu. Produkt zawierał mniej glinu w glinie i jak oczekiwano, poprawił stosunek Si/Al. Wyniki były nestępująca:

T------------------------_Ί----------------------,---------------------I nH frak tnwnnfti I CifY I Qi/Al ¹

Próbka	J pH traktowanej J	SiO2 μΚ/1	J Si/Al 1 1 _ .
1 1	wody	1 1 . J
i g	1 1 4	2,8	1 1 1	60,4	! 211 1
5 g	I 1	7,0	1 1 1	110,4	i 123 _(
10 g	------γ- 1 1	9,7	1 1	364,6	! 255

Przykład VI. W sposób podobny do opisanego w przykładzie IV i V, sporzędzono mieszaninę 30% wag./wag. wapna palonego/ziemi okrzemkowej i badano w próbie przepływu z zakwaszonę wodę. Wyniki były następujęces

162 753

Ł_	Próbka	1 1 1 i __ —1 -	pH traktowanej wody	1 1 1 1 .. 1_	SiO₂ μ m/1	1 1 1 1 +	Si/Al
	1 g	1 1 1	3.4	1 1 1 — ———‘	43,8	1 i 1	56
r -	5 g	1 1	10,5	1 1	93,8	i 1	56
	10 g	i 1	10,5	I 1	104,2	1 1	77

Rezultaty dla rozpuszczonej krzemionki są marginalne wobec docelowych 100 μΜ/l lecz Jak oczekiwano dla produktu niskoglinowego, stosunek Si/Al jest wysoki.

Przykład VII. Sporządzono suche mieszanki kamienia wapiennego, sproszkowanego krzemianu sodu i zwykłego cementu portlandzkiego, zmieszano z wodę do utworzenia pasty i pozostawiono przez noc do stwardnienia. Próbki pokruszono na gruby proszek /mniejszy niż

1,4 mm/ i poddano próbie	przepływu opisanej - — — 1___	w przykładzie	I.	Wyniki	były następujęce:
i Próbka wag./wag· ¹ kamienia wapiennego i /krzemianu/cementu	i Wielkość [ próbki 1 1	1 1 1 1 i	PH traktowanej wody	1 1 1 1 1 1	SiO₂ ^μ M/l	1 1 1 1 1 1	Si/Al
J 75/10/15	! 5 g	— —p—1 1	12,5	1 1 -4 —	255,6	1 1 ....4..	9
85/10/5 L....---------— — -—-----	! 5 g .J..._________	1 _.L..	12,0	1 1 .1.	6655,4	1 1	1322

Przykład VIII. Badania toksyczności ryb przeprowadzono atosując A - cement,

B - cement/sacharozę, C - wapno/glinę i O - wapno/talk.

Różne związki A do D dodano do wody zawierającej 20 μΜ/l rozpuszczonego glinu, w ilości dostatecznej do uzyskania 500 μM/l rozpuszczonego krzemu. Te próbki wody porównano z próbkami kontrolnymi zawierającymi E-20 μΜ/l samego glinu, F-500 μΜ/l krzemianu sodu, G-podobny roztwór wymiany jonowej z zastąpieniem jonów sodu jonami wodoru i H/I - roztwory krzemianu obu typów z 20 μΜ/l glinu. Wszystkie próbki wody doprowadzono do pH 5 za pomocą kwasu azotowego.

Zbiorniki 10-litrowe każdej próbki wody pozostawiono do zrównoważenia na 24 godziny przed wprowadzeniem do każdego zbiornika 20 sztuk narybku brązowego pstrąga /0,5 - 1,0 g/ głodzonego uprzednio przez 2 dni i aklimatyzowanego w wodzie o pH 5 przez 24 godziny. Wyniki sumarycznej śmiertelności przez okres 24 godzin były następujące:

I-------------_η

Traktowanie

Śmierć w okresie czasu

Czas w godzinach S 1 12 ' 15

Przykłady porównawcze

L_____________I_________1--------L--------1.

x poaane cyfry są brednią z trzech prób

Próby kontrolne z zastosowanie nietraktowanaj wody o pH e dały w wyniku 1 co 3 smierci ryo w okresie 24 godzin.

162 753

Ustalono chemię wody przed i po wystawianiu na działanie i wyniki pokazano poniżej. Wszystkie próbki filtrowane przez filtr 0,2 μm przed analizę.

T raktowania	1 1 1 1 1 1 1 . --4-	Przed	eks	p^o?ycja			_ L	Po eks	pozzcji
Si /μΙ·1/	1 1 1 1 1 . -1	Al / μι/	Γ 1 1 1 t L.	Si/Al	1 1 1 1 ł _ - U-	Si / μΙ	ΐ : · i Al ! //!/	T 1 1 1 1 . X.	Si/AL
A	1 1 -I-	254,1	1 1	21.7	I 1 .__L.	11,7	1 1 - l·-	246,8		20,8	I 1 I	11.9
D	1 1 1	283,8	1 1 1	21,0	ł 1	13,5	1 1 1	274,6		20,3	1 I 1	13,5
C	““ “T 1 1	324,0	*“T“ 1 1	21,0	“*Γ 1 1	15,4	T 1 1	303,4		20,2	1 1	15,0
0	i 1 ...4.	340,5	i 1	340,5	i 1 1__	16,5	i 1	336,8	1 i	19,8	1 t	17,0
ε	1 1 J.	3.8	1 1 1	20,0	1 I ,_e.L.	0,2	1 1 - l·-	2,8	1 1 . 4-	19,4	1 1 λ -	0,1
F	1’ 1 1	498,2	1 i 1	1,0	i 1 1	498,2	Γ 1 1	475,8	1 1 1	0,9	1 1 1	528,7
G	1 1	522,1	*“T“ 1 1	1.1	1 1	474,6	1 1	508,4	1 1	1,0	•”T 1 1	508,4
H	i 1	503,9	f 1 _ 4—	20,3	i I	24,8	i 1	496,8	1 1 »4«.	19,1	ł 1 1-	26,0
I	1 1	507,2	1 1	20,2	1 1	25,1	t 1	488,4	1 1	19,2	1 1	25,4

I___________________I___________J____________I____________L___________1-----------L---------»

Na podstawie tych wyników widać, ze zawartość rozpuszczonego krzemu ze związków A do D obniża się nieco od docelowych 500 μΜ/l, lecz wpływ na śmiertelność ryb był pomimo tego znaczny.

Wyniki śmiertelności ryb wykazały, ze rozpuszczony glin na poziomie 20 mikromoli na litr zabijał wszystkie ryby w okresie 24 godzin, podczas gdy rozpuszczenie krzemu i alkaliów w wodzie zasadniczo eliminuje toksyczność glinu, jeżeli stosunek krzem/glin przekracza około 10.

Histologia przeprowadzona na trzech rybach z każdego zbiornika wykazała nie znaczącą ilość glinu na tkance skrzel, z wyjątkiem siadów w małej liczbie ryb wystawionych na działanie zwykłego cementu portlandzkiego.

Przyswajanie przez tkanki trzech ryo z kazdego zbiornika wykazało następujące całkowite poziomy glinu:

sama woda i woda/Si 1-2 yug/g Al μM samego glinu 10 χυς/g Al μΜ glinu plus 500 yuM Si 1.5-2 yug/g yuM glinu plus związki A do D 2-3 μug/g Al.

Przykład VIII przedstawia, ze traktowania A do D są skuteczne w eliminowaniu toksyczności glinu w kwaśnych wodach przez rozpuszczenie związków krzemu i alkaliów.

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 90 egz Cena 10 000 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób obróbki wody zawierającej rozpuszczony glin w celu jej odtrucia, znamienny tym, że w wodzie rozpuszcza się źródło krzemu i źródło alkaliów w takich ilościach, ze woda zawiera co najmniej 40 mikromoli na litr rozpuszczonego krzemu a stosunek krzemu do glinu w wodzie jest większy niż 6:1.

2. Sposób według zastrz. 1, z n a mian n y tym , ze ilość rozpuszczsneg o krzemu w wodzie wynosi co najmniej 100 mikromoli na litr. 3. Sposób według zastrz. 1 alOs 2, znam i e η n y tym, że stosunek krzemu do glinu w wodzie jest większy niż 10: 1. 4. Sposób według zastrz. 1 alOs 2, znam i e η n y tym, że stosuje się z wykłe źródło krzemu i alkaliów. 5. Sposób według zastrz. 4 , z n a m lenn y t m «· , ez zykłez iódłSz rremuu i alkaliów stanowi hydrauliczny krzemian wapnia. 6. Sposób według zastrz. ,, z n a m lany y t m m , ez jakz ndtruullcznz tΓeymlaι wapnia stosuje się żużel cementowy. 7. pf^^óO z wedłgg aastrz. , , z n a m e n n y y t y m , ez akko nydJuullcnnz treymJaι wapnia stosuje się cement portlandzki. 8. Sposób według zastrz. 4, z n a m i e η n y tym. że stosuje się dodatkowe źródło k rzemu. 9. Sposób według zastrz. 5, albo 6 , alOs 7, albo 8, z n a m i β n n y tym. że aodatek hamujący więżenie miesza się z hydraulicznym krzemianem wapnia. 10. Sposób według zastrz. 9, z n a m lenn y tym. ze jako dodatek hamujący wią- zanie stosuje się cukier. 11. Sposób wedłłu zastrz. ,, z n a π lenn y t m m , ez akkz ^ódłSz akaliówz sto-

suje się wapno, wapno hydratyzowane, wapno palone, kamień wapienny lub kredę.