PL160066B1 - Sposób wytwarzania preparatu magnezowo-wapniowego PL - Google Patents

Abstract

Sposób wytwarzania preparatu magnezowo-wapniowego, znamienny tym, ze bezpo- staciowy laktoglukonian wapnia miesza sie z zasadowym weglanem magnezu, w ilosci 1 - 2 czesci wagowych na 1 czesc wagowa laktoglukonianu wapnia, z ewentualnym dodatkiem wypelniacza, po czym zagniata sie z woda na ciastowata mase, w czasie 25 - 35 minut, a nastepnie poddaje granulacji w granulatorze-przecieraku, na sitach o srednicy oczek 0,7 - 1,0 mm oraz procesowi suszenia w temperaturze 45 - 55°C, do zawartosci wilgoci nie przekra- czajacej 4 %, po czym do tak otrzymanego granulatu dodaje sie 4 - 5 czesci wagowych glukonianu wapnia oraz 8 -10 czesci wagowych wypelniacza, w postaci cukru pudru, glukozy lub laktozy, dokladnie miesza w czasie 10-15 minut, po czym dodaje 0,5 - 1,5 czesci wagowych cieczy granulujacej zawierajacej kwas cytrynowy oraz ewentualnie substancje smakowe i barwiace, calosc ponownie zagniata na ciastowata mase w czasie 30 - 50 minut, poddaje granulacji w granulatorze-przecieraku na sitach o srednicy oczek 2,75 - 3,0 mm, a nastepnie suszy w temperaturze 45 - 55°C do zawartosci wilgoci nie przekraczajacej 4 % oraz poddaje konfekcjonowaniu. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania preparatu magnezowo-wapniowego.

Magnez i wapń, jako oligoelementy mają podstawowe znaczenie dla utrzymania homeostazy w organizmie człowieka. Poważniejsze ich niedobory w organizmie są z reguły wyrównywane farmakologicznie poprzez podawanie preparatów zawierających najczęściej sole magnezowe lub wapniowe. Zalecane jest także przyjmowanie tych pierwiastków przez ludzi zdrowych, lecz zamieszkałych na obszarach charakteryzujących się niedoborem magnezu oraz wapnia. Z uwagi na antagonistyczny charakter wapnia i magnezu rówoczesna ich podaż w odpowiedniej proporcji wyklucza możliwość przedawkowania jednego z nich.

Znany, najczęściej stosowany preparat magnezowo-wapniowy, to naturalny dolomit, będący mieszaniną węglanów tych pierwiastków. Z uwagi na mineralne pochodzenie dolomitu, występuje często jego zanieczyszczenie innymi minerałami, w tym szkodliwymi minerałami włóknistymi, typu azbestowego.

Znany jest także preparat magnezowo-wapniowy otrzymywany na bazie kości zwierząt, a także będący mieszaniną związków magnezu i wapnia. Przykładem preparatu, zawierającego magnez i wapń, jest preparat o nazwie handlowej Calcium - ORO, firmy Ursapharm, zawierający , orotan wapniowy, asparginian magnezowy oraz kwaśny fosforan magnezowy.

Znane jest także stosowanie jako źródła magnezu zasadowego węglanu magnezowego, który może być dodawany jedynie do preparatu zawierającego składniki obojętne lub zasadowe, nie reagujące z węglanami. Dodawany bowiem do preparatów zawierających kwasy organiczne ulega rozkładowi z równoczesnym pogorszeniem smaku, natomiast w obecności naturalnych barwników, zmienia niekorzystnie barwę preparatu, na przykład w przypadku antocjanu - na brudno-siną.

Znane są także próby prowadzenia wstępnej granulacji węglanu magnezowego roztworami substancji błonotwórczych, które nie uzyskały szerszego zastosowania ze względu na możliwość utwardzania substancji błonotwórczej w środowisku soku żołądkowego i w efekcie wydalenie preparatu z organizmu w stanie nienaruszonym.

Sposób wytwarzania preparatu magnezowo-wapniowego według wynalazku, polega na tym, że bezpostaciowy laktoglukonian wapnia miesza się z zasadowym węglanem magnezu w ilości 1 - 2 części wagowych na 1 część wagową laktoglukonianu wapnia, z ewentualnym dodatkiem wypełniacza, po czym zagniata się z wodą na ciastowatą masę, w czasie 25 - 35 minut, korzystnie w zagniatarce, a następnie poddaje granulacji w granulatorze - przecieraku na sitach

160 066 o średnicy oczek 0,7 -1,0 mm oraz procesowi suszenia w temperaturze 45 - 55°C, do zawartości wilgoci nie przekraczającej 4 %. W trakcie suszenia bezpostaciowy laktoglukonian wapnia przechodzi w odmianę krystaliczną i pokrywa szczelną warstewką cząstki węglanu magnezowego. Do wysuszonego granulatu dodaje się następnie 4-5 części wagowych glukonianu wapniowego oraz 8-10 części wagowych wypełniacza, w postaci cukru pudru, glukozy lub laktozy, dokładnie miesza w czasie 10 - 15 minut, po czym dodaje 0,5 - 1,5 części wagowych cieczy granulującej zawierającej kwas cytrynowy oraz ewentualnie substancje smakowe i barwiące. Całość zagniata się ponownie na ciastowatą masę w czasie 30 - 50 minut i poddaje procesowi granulowania w granulatorze-przecieraku na sitach o średnicy oczek 2,75 - 3,0 mm, a następnie suszeniu w temperaturze 45 - 55°C do zawartości wilgoci nie przekraczającej 4 %. Tak otrzymany granulat poddaje się konfekcjonowaniu, polegającemu na ogół na pakowaniu w szczelnie zamykane pojemniki lub wielowarstwowe, wysokobarierowe opakowania foliowe lub papierowe.

W sposobie według wynalazku wytwarzana jest na drobinach węglanu magnezowego ochronna warstwa z krystalicznego laktoglukonianu wapnia, która dzięki minimalnej rozpuszczalności w wodzie umożliwia dalszą mokrą granulację z ewentualnym udziałem smakowych składników kwaśnych i barwiących, zapewniając dowolne kształtowanie smaku i barwy preparatu, bez konieczności stosowania substancji błonotwórczych. Nadto w sposobie według wynalazku laktoglukonian wapnia jest jednocześnie korzystnym nośnikiem wapnia w preparacie magnezowo-wapniowym, gdyż jako sól organicznego kwasu ulega enzymatycznemu strawieniu w żołądku, umożliwiając jednocześnie rozpuszczenie zasadowego węglanu magnezowego w soku żołądkowym.

Przedmiot wynalazku ilustruje bliżej poniższy przykład.

Przykład. Do mieszalnika-zagniatarki załadowano 6,82 kg bezpostaciowego laktoglukonianu wapnia, 8,03 kg zasadowego węglanu magnezu oraz 29,15 kg cukru pudru. Całość mieszano w czasie 10 minut, po czym dodano 4 litry wody i zagniatano w czasie 30 minut na jednorodną, dobrze nawilżoną masę. Następnie masę poddano procesowi granulacji na przecieraku w granulatorze oscylacyjnym, przy użyciu siatki o średnicy oczek 0,75 mm, po czym granulat wysuszono w suszarce owiewowej w temperaturze 50°C do uzyskania 4 % wilgotności i umieszczono w suchych, szczelnie zamykanych pojemnikach.

Następnie przygotowano ciecz granulującą i w tym celu wprowadzono do naczynia emaliowanego 18,7 kg ekstraktu z aronii i 4,4 kg kwasu cytrynowego, po czym mieszano składniki aż do całkowitego rozpuszczenia się kwasu cytrynowego.Otrzymany wyżej granulat, w ilości 40,0 kg, a nadto 26,9 kg glukonianu wapnia oraz 25,9 kg cukru pudru wprowadzono do mieszalnika zagniatarki i mieszano na sucho w czasie 10 minut, po czym wprowadzono wyżej przygotowaną ciecz granulującą i całość zagniatano w czasie 40 minut na jednorodną, dobrze nawilżoną masę, którą następnie poddano granulacji w granulatorze oscylacyjnym, przy użyciu siatki o średnicy oczek 2,8 mm. Otrzymany granulat wysuszono w suszarce owiewowej, w temperaturze 50°C do uzyskania w nim 4 % wilgotności. Tak otrzymany preparat poddano następnie konfekcjonowaniu w torebki foliowe po 100 g, uzyskując 935 torebek, zawierających łącznie 93,5 kg gotowego preparatu magnezowo-wapniowego.

W wytworzonym preparacie, zasadowy węglan magnezu jest stabilizowany warstewką krystalicznego laktoglukonianu wapniowego, co zapewnia mu stabilność składu w okresie ważności preparatu, wynoszącym 3 lata. Otrzymany preparat charakteryzował się dobrym smakiem oraz piękną różową barwą, nadaną mu przez antocjany zawarte w ekstrakcie z aronii w kwaśnym środowisku kwasu cytrynowego. Nadto preparat może być w odpowiednich dawkach podawany profilaktycznie ludziom zdrowym oraz jako lek - ludziom chorym na tle niedoboru magnezu i wapnia.

Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims (1)

1. Zastrzeżenie patentowe

   Sposób wytwarzania preparatu magnezowo-wapniowego, znamienny tym, że bezpostaciowy laktoglukonian wapnia miesza się z zasadowym węglanem magnezu, w ilości 1-2 części wagowych na 1 część wagową laktoglukonianu wapnia, z ewentualnym dodatkiem wypełniacza, po czym zagniata się z wodą na ciastowatą masę, w czasie 25 - 35 minut, a następnie poddaje granulacji w granulatorze-przecieraku, na sitach o średnicy oczek 0,7 - 1,0 mm oraz procesowi suszenia w temperaturze 45 - 55°C, do zawartości wilgoci nie przekraczającej 4 %, po czym do tak otrzymanego granulatu dodaje się 4 - 5 części wagowych glukonianu wapnia oraz 8-10 części wagowych wypełniacza, w postaci cukru pudru, glukozy lub laktozy, dokładnie miesza w czasie 10 - 15 minut, po czym dodaje 0,5 - 1,5 części wagowych cieczy granulującej zawierającej kwas cytrynowy oraz ewentualnie substancje smakowe i barwiące, całość ponownie zagniata na ciastowatą masę w czasie 30 - 50 minut, poddaje granulacji w granulatorze-przecieraku na sitach o średnicy oczek 2,75 - 3,0 mm, a następnie suszy w temperaturze 45 - 55°C do zawartości wilgoci nie przekraczającej 4% oraz poddaje konfekcjonowaniu.