PL128736B1 - Composition based on polyvinyl chloride or copolymers predominantly containing vinyl chloride - Google Patents

Description

Opis patentowy opublikowano: 1987 07 31 128736 Int. Cl.8 C08L 27/06 Twórca wynalazku Uprawniony z patentu; Neynaber Chemie GmbH, Loxtedt (Republika Federalna Niemiec) Kompozycja na bazie polichlorku winylu albo kopolimerów z przewazajaca zawartoscia chlorku ^winylu Przedmiotem omawianego wynalazku jest kom¬ pozycja na bazie polichlorku winylu albo kopo¬ limerów z przewazajaca zawartoscia chlorku winy¬ lu posiadajaca stabilizatory i inne zwykle stoso¬ wanedodatki. ' Przy wytwarzaniu przedmiotów z polichlorku winylu jako stabilizatory w praktyce stosuje sie przewaznie zwiazki olowiu, cyny, baru albo kad¬ mu. Te stabilizatory na bazie metali ciezkich wy- ln kazuja w praktyce zadawalajace dzialanie, jednak odnosnie stosowania ich zachodza pewne obawy, zwlaszcza pod wzgledem fizjologii pracy. Z tego wzgledu juz od dlugiego czasu prowadzone sa ba¬ dania majace na celu zastapienia stosowanych 6ta- 15 bilizatorów na bazie metali ciezkich przez mniej niebezpieczne substancje. W zwiazku z tym pro¬ ponowano juz, aby zamiast stabilizatorów na ba¬ zie metali ciezkich stosowac mydla lekkich metali ziem alkalicznych, zwlaszcza mydla wapniowe, któ- ^ re ewentualnie uzupelnia sie kostabilizatorami jak stearynianem cynkowym, zwiazkami irminowymi albo zwiazkami epoksydowymi.Efekt stabilizacji uzyskany przy uzyciu mydel wapniowych jest mniejszy w porównaniu z efek- 25 tern przy zastosowaniu zwiazków metali ciezkich.Przedmioty wytworzone przy zastosowaniu ukladu stabilizujacego na bazie mydel wapniowych, wy¬ kazuja czesto ciemno zabarwienie i posiadaja nie¬ znaczna stabilnosc szczatkowa. Na skutek tego tf zakres stosowania takich ukladów stabilizujacych jest znacznie ograniczony.W opisie patentowym RFN nr DE-OS 26 42 509 podana jest mieszanina stabilizatorów, która obok stearynianu wapniowego i/albo stearynianu cyn¬ kowego zawiera czesciowy* ester pentaerytrytu z kwasem tluszczowym o 12-H22 atomach wegla, we¬ glowodór typu wosku iyialbo wolny kwas tluszczo¬ wy o 12-^22 atomach wegla, jak równiez antyutle- niaoz. Jednak pozadanego dzialania równowaznego z ukladami stabilizujacymi na bazie zwiazków metali ciezkich nie uzyskano.Wedlug opisu patentowego Stanów Zjednoczo¬ nych Ameryki 4(MH)1'00 do ukladów stabilizujacych zywice na bazie polichlorku winylu stosuje sie tak zwany nie aktywowany zeolit A. Podstawa te¬ orii tego opisu jest uznanie, ze przez wrobienie okreslonego, zawierajacego wode typu zeolitu do ukladu stabilizujacego mozna uzyskac synergetycz- ny wzrost dzialania odnosnie ochrony polimeru przed dzialaniem ciepla i swiatla. Proponowane tu zeolity obejmuja typy 3A, 4A i 5A. Nalezy je sto¬ sowac w polaczeniu z dowolnymi nieorganicznymi, metaloorganicznymi lub organicznymi stabilizato¬ rami wzglednie skladnikami stabilizatora.Zadaniem omawianego wynalazku jest polepsze¬ nie stabilizacji polichlorku winylu za pcmoca mie¬ szaniny na bazie mydel wapniowych i ewentual¬ nie cynkowych (bez jednoczesnego stosowania 128 7363 .. zwiazków olowiu, cyny, baru albo kadmu) umoz¬ liwiajacej wytwarzanie jasno pigmentowanych al¬ bo bialych przedmiotów z polichlorku winylu o za¬ dawalajacej stabilnosci rezerwowej. Niespodziewa¬ nie stwierdzono, ze pozadany cel osiaga sie przez » wybór i polaczenie wiekszej liczby okreslonych skladników, wlaczajac wybór okreslonego glino- krzemianu sodowego typu zeolitu.Zgodnie z wynalazkiem kompozycja na bazie polichlorku winylu albo kopolimerów z przewaza¬ jaca zawartoscia polichlorku winylu zawiera na 100 czesci wagowych polichlorku winylu a) 0,2—5 czesci wagowych syntetycznego, krysta¬ licznego, zawierajacego 13—25*/o wagowych zwia- w zanej .wody, subtelnie rozdrobnionego glinokrze- mianu sodowego, który w bezwodnej postaci po¬ siada sklad 0,7—1,1 Na2C • A1203 • 1,3—2,4 Si02, to) 0,05—(1,5 czesci wagowych soli wapniowej kwa¬ sów tluszczowych o 8-^22 atomach wegla, 20 ,c) 0,05—4,5 czesci wagowych soli cynkowej kwa¬ sów tluszczowych o 8-^22 atomach wegla, d) 0,2^2,0 czesci wagowych, czesciowych estrów kwasów tluszczowych o 8-^22 atomach wegla i po- lioli o 2^6 atomach wegla i 2^6 grupach hydro- 25 ksylowych, które na czasteczke zawieraja przeciet¬ nie co najmniej jedna wolna grupe hydroksylowa poliolu, e) 0,1—10 czesci wagowych estru kwasu tiogli- kolowego i polioli o 2^6 grupach hydroksylowych i/albo estru kwasu tioglikolowego z monofunkcyj- nymi alkoholami o 8—22 atomach wegla.W przypadku wyzej okreslanych syntetycznych, krystalicznych glinokrzemianów sodowych chodzi o w zasadzie znane zeolity typu NaA, które posia¬ daja przecietnie czynna srednice porów 0,4 nm i z tego powodu okreslane sa takze jako zeolity 4A.Tego rodzaju gliriokrzemiany sodowe mozna wy¬ twarzac znanymi metodami. Odpowiednie sposoby syntezy podane sa miedzy innymi w opisie paten¬ towym RFN nr DE-OS 2412 86-7. Dalsze szczególy odnosnie jakosci i wytwarzania tych glinokrzemia¬ nów sodowych podane sa przykladowo w opisach patentowych RFN nr DE-OS 26 51485, 26 51445, 25 51 436, 26 51419, 26 51420 i 26|51437 oraz w opi¬ sie patentowym St. Zjedm, Am. 3 112176.Powstajace przy wytwarzaniu przez wytracanie bezpostaciowe, subtelnie rozdrobnione glinokrze- miany sodowe przeprowadza sie w stan krysta- ^ liczny przez ogrzewanie w temperaturze 50—200°C.Nastepnie krystaliczny glinokrzemian sodowy od¬ dziela sie od pozostalego roztworu wodnego przez filtracje i suszy go z reguly w temperaturze 50— 200°C, az wykaze zawartosc wody 13—25lVo wago- 55 wych.Przedstawione na przyklad w opisie patentowym RFN nr DE-OS 2412 887 i stosowane zgodnie z tym wynalazkiem krystaliczne produkty wykazuja uziarnienie 0,1^50 /^m. 60 Kompozycje wedlug wynalazku zawieraja ko¬ rzystnie glinokrzemiany sodowe o uziarnieniu 0,1— 20 ^m. Okreslana w temperaturze 22°C zdolnosc wiazania wapnia przez glimokrzemiany sodowe wy¬ nosi co najmniej 50 mg CaO/g bezwodnej substan- w 4 cji czynnej i moze osiagnac wartosc okolo 200 mg CaO/g substancji czynnej. Korzystnie ta zdolnosc wiazania wapnia lezy w zakresie 100—200 mg CaO^ J\g substancji czynnej i przy tym zwykle w zakre¬ sie powyzej 150 mg CaOi/ig. Szczególy oznaczania zdolnosci wiazania wapnia przedstawione sa w cytowanym opisie patentowym RFN nr DE-OS 2412 837 jak równiez w nastepujacych przykla¬ dach wytwarzania odpowiednich glinoknzemianów sodowych.Wyrózniajacej sie kompozycji wedlug wynalazku zawieraja takze glinokrzemiany sodowe o zaokrag¬ lonych wierzcholkach i krawedziach. W celu wy¬ tworzenia takich zeolitów stosuje sie korzystnie wsad o skladzie molowym takim jak 2,5—6,0 Na20-Al20a'0,5-^5,0 Si02 • 60—200 H20. Wsad ten doprowadza sie do krystalizacji* w zwykly sposób, a najkorzystniej tak, ze ogrzewa sie go, mieszajac, co najmniej przez 30 minut w temperaturze 70— 120°C, zwlaszcza 80^95°C. Krystaliczny produkt wyodrejbnia sie w prosty sposób, przez oddzielenie fazy cieklej, ewentualnie przemywa woda i po¬ tem suszy.Kompozycje wedlug wynalazku zawieraja ewen¬ tualnie takze takie subtelnie rozdrobnione, nieroz¬ puszczalne w wodzie glinokrzemiany sodowe, któ¬ re wytracano i krystalizowano w obecnosci roz¬ puszczalnych w wodzie nieorganicznych albo orga¬ nicznych dyspergatorów. Jako rozpuszczalne w wodzie organiczne dyspergatory nadaja sie sub¬ stancje powierzchniowo czynne, aromatyczne kwa¬ sy sulfonowe nie bedace typem substancji powierz¬ chniowo czynnych oraz zwiazki o zdolnosci kom- pleksowania wobec wapnia. Wymienione dysper¬ gatory wprowadza sie do mieszaniny reakcyjnej w dowolny sposób, przed albo w czasie stracania, przy czym wystepuja one ewentualnie na przyklad jako roztwór albo rozpuszcza sie je w roztworze glinianu i/albo krzemianu. Dyspergatory stosuje sie w ilosci co najmniej 0,051% wagowych, zwlaszcza 0,1—5*7o wagowych, w odniesieniu do calkowi/tej mieszaniny reakcyjnej.W celu krystalizacji stracony produkt ogrzewa sie przez 0,5—24 godzin w temperaturze 50—200°C.Z licznych odpowiednich dyspergatorów stosuje sie przykladowo sól sodowa siarczanowanego oksyety- lenowanego alkoholu laurylowego, poliakrylan so¬ dowy oraz l-hydroksyetano^l,l-dwufosfonian so¬ dowy.Odpowiednie do kompozycji wedlug wynalazku glinokrzemiany sodowe typu NaA zawieraja 13— 25% wagowych zwiazanej wody, przy czym ko- rzstnie zawieraja I18—25% wagowych wody.Kompozycje wedlug wynalazku zawieraja sole wapniowe i cynkowe kwasów tluszczowych ko¬ rzystnie pochodzace od kwasów tluszczowych jak kwasu kaprylowego, kaprynowego, laurynowego, mirystynowego, palmitynowego i stearynowego.Kompozycje zawieraja zarówno sole poszczegól¬ nych kwasów tluszczowych jak tez sole mieszanin kwasów tluszczowych, jakie szczególnie uzyskuje sie z naturalnych tluszczów i olejów, korzystnie sole wapniowe i cynkowe kwasu palmitynowego i kwasu stearynowego.Czesciowe estry polioli tj. skladnik d) wytwa-5 r*a sie w znany sposób przez esfcryiikacje polioli o 2^6 atomach wegla i 2—6 grupach hydroksylo¬ wych kwasami tluszczowymi o lancuchu zawiera¬ jacym 8—22 atomów wegla, przy czym ewentual¬ nie stosuje sie zwykle katalizatory estryfikacji.Polio! i kwas tluszczowy poddaje s stosunku molowym 1:1 — l:(m—1), przy czym n oznacza liczbe grup hydroksylowych poliolu. Ko¬ rzystnie poddaje sie reakcji skladniki w takich ilosciach, ize tworza sie estry czesciowe o liczbie hydroksylowej l^^^O, zwlaszcza 170—540. Pro¬ dukt reakcji/stanowiacy kazdorazowo mieszanine róznych estrów, powinien wykazywac liczbe kwa¬ sowa ponizej 15, zwlaszcza ponizej 8. Odpowiedni¬ mi poliolami sa 1,2-etanodiol, 1,2-propanodiol, 1,3- -ipropanodiol, 1,2-ibuitanodiol, l,44utanodiol, 1,6-he- ksanodiol, 2,2-dwumetylo-l,3-propanodliol, gliceryna, trójmetyloloetan, trójmetylolopropan, pentaerytiryt, erytryt, mannit oraz sorbit. Szczególnie korzystne poliole posiadaja 3—6 grup hydroksylowych, a zwlaszcza 3 albo 4 grupy hydroksylowe. Najko¬ rzystniej stosuje sie gliceryne i pentaerytryt. Od¬ powiednimi kwasami tluszczowymi sa przykla¬ dowo kwas kaprylowy, kapTonowy, laurynowy, mi- rystynowy, palmitynowy, stearynowy i beheno- wy. ': -¦" ¦ ' '" '¦ Stosuje sie ewentualnie takze syntetyczne kwa¬ sy tlustzczowe o podanej dlugosci lancucha jak kwas montanowy albo nienasycone kwasy jak kwas olejowy i linolenowy, albo takze podstawio¬ ne kwasy tluszczowe, zwlaszcza hydroksylowane kwasy tluszczowe, jak kwas 12nhydroksystearyno¬ wy. Ze wzgledów praktycznych najczesciej stosuje sie mieszaniny kwasów tluszczowych, jakie otrzy¬ muje sie z naturalnych tluszczów i olejów. Sklad¬ nik d) moze oczywiscie stanowic takze mieszanine wymienionych wyzej estrów czesciowych. Szcze¬ gólnie korzystnymi zwiazkami jako skladnikami d) sa estry czesciowe polioli o 3—6 grupach hy¬ droksylowych, szczególnie o 3 albo 4 grupach hy¬ droksylowych, i wymienionych kwasów tluszczo¬ wych, które posiadaja przecietnie 2—3 wolnych grup hydroksylowych.Kompozycja wedlug wynalazku zawiera jako skladnik e) estry kwasu tiogiikolowego i alifa¬ tycznych polioli o 2—6 grupach hydroksylowych.Poliole te zawieraja korzystnie 2—36 atomów we¬ gla, zwlaszcza 2^18 atomów wegla. Przykladami takich polioli sa 1,2-etanodiol, l,2Hpropanodiol, 1,3- ipropanodiol, l^butanodiol, 1,4-foutanodiol, 1,6-hek- sanodiol, 2^Hdwumetylo-fl,3Hpropanódiol, gliceryna, trójmetyloloetan, trójmetylolopropan, pentaerytryt, mannit i sorbit. Wlasciwe sa zwlaszcza takze po¬ liole o wyzszej liczbie wegli z wymienionego za¬ kresu, np. 8—118 atomach wegla. Korzystne sa po¬ liole o 2—4 grupach hydroksylowych, a zwlaszcza 1,2-etanodiol, gliceryna i/lufo pentaerytryt. Szcze¬ gólnie wlasciwe sa dalej a,co-alkanodiole o 8—118 atomach wegla jak dekandiol-1,10, dekandiol-il,12 i oktadekandiolHl,18. Wlasciwe sa dalej diole, zwlaszcza poliole, które mozna miedzy /innymi wy¬ twarzac na drodze hydrolizy dlugolancuchowych epoksyaikanoli. Chodzi tu o poliole z sasiadujacy¬ mi grupami OH, które moga byc na koncu lancu¬ cha lub nie, na przyklad, oktanodiol-1,2, dekano- !8736 / diol-11,2, tetradekanclioM,3, oktadekandioi-l,2, mie¬ szaniny alkanodiolii z sasiadujacymi grupami OH bez tych grup ma koncu lancucha o dlugosci lan¬ cucha Ci2 allbo C14 oraz o dlugosci lancucha w za- « kresie Cn^Cu, Cu—C^ i C^—Cis. ^ .Przy stosowaniu estrów kwasu tioglikolowego chodzi o produkty otrzymywane w ten sposób, ze okreslonego rodzaju, poliol poddaje sie w zwy¬ kly sposób reakcji z kwasem tioglikolowym w 10 stosunku 1:11—4 :m, przy czym n oznacza liczbe grup hydroksylowych poliolu. Przy tym wszystkie gru¬ py hydroksylowe poliolu, moga byc zestryffikowa- ne kwasem tioglikolowym. Kompozycja wedlug wynalazku korzystnie zawiera takie estry kwasu w tioglikolowego, które przecietnie na mol poliolu wykazuja najwyzej trzy grupy kwasu tioglikolo¬ wego, a zwlaszcza jedna albo maksymalnie dwie grupy kwasu tioglikolowego.W przypadku stosowania jako skladnika e) M estrów kwasu tioglikolowego i monofunkcyjnych alkoholi, komiponenitem alkoholowym tych estfów jest alifatyczny prosty lub rozgaleziony, pderwszo- rzedowy, drugorzedowy albo trzeciorzedowy alko¬ hol o 8^22 atomach weigla, na przyklad n-oktanol, 28 n-dodekamol, nnheksandekainol, n-oktadekanol, a zwlaszcza 2-etyloheksanol. Skladnik e) w najprost¬ szym przypadku sklada sie z okreslonego estru kwasu tioglikolowego i poliolu albo estru kwasu tioglikolowego i monofunkcyjnego alkoholu. Mb- w zna tez stosowac dowolne mieszaniny tych grup substancji, parzy czyni skladniki moga znowu sta¬ nowic mieszaniny substancji.W korzystnej formie wykonania kompozycja we¬ dlug wynalazku zawiera jako skladnik d) ester M czesciowy peotaerytrytu i kwasów tluszczowych o 8-^22 atomach wegla o stosunku molowym pen- taerytrytu do kwasów tluszczowych 1:1—1:2, a ja¬ ko skladnik e) ester kwasu tioglikolowego i mo^ nofunkcyjnego ailfcoholu o 8—/18 atomach wegla, 40 monoester kwasu tioglikolowego i alifatycznych dioli o 2^6 atomach wegla allbo monoester kwasu tiogihikolowego i glikeryny.Stosowana w kompozycji wedlug wynalazku mieszanine stabilizatiorów mozna dalej modyfiko- 43 wac dalszymi znanymi kostabilizaitorami i sub¬ stancjami pomocniczymi, zaleznie od celu, do ja¬ kiego maja sluzyc stabilizowane kompozycje na bazie polichlorku winylu. Takie w zasadzie znane substancje dodatkowe stosuje sie w zwyklej ilo- 50 sci, na przyklad w ilosci 0,1—20 czesci wagowych na 100 czesci wagowych zywicy z polichlorku wi¬ nylu.Kompozycja przeznaczona do wytwarzania rur i profili metoda wytlaczania, zawiera na 100 cze- 53 sci wagowych polichlorku winylu obok wymie¬ nionej wyzej mieszaniny stabilizatorów dodatkowo Qy5—ii czesc wagowa parafiny o temperaturze to¬ pnienia 50—10O°C Malbo kwasów tluszczowych o 8—i22 atomach wegla, przy czym jako kwasy tlu^z- co czowe wchodza znów w rachube wymienione wy¬ zej.Kompozycje z polichlorku winylu przeznaczone do wytwarzania pustych bryl metoda wytlaczania z rozdmuchem, na 100 czesci wagowych polipchlor- •5 ku winylu zawieraja dodatkowo npl 0,£-h5- czesci v128 736 7 8 wagowych epoksydowanego oleju sojowego oraz 0,1—9 czesci wagowych wysokoczajsteczkowego estru typu wosku. Jako wysokoczasteczkowe estry typu wosku wchodza w rachube woski montanowe oraz produkty utlenienia parafin, a zwlaszcza estry kompleksowe zlozone a) alifatycznych, cykloalifa- tycznych i/albo aromatycznych kwasów dwukarbo- ksylowych o 2^22 atomach wegla w czasteczce, b) alifatycznych poMoli o 2—6 grupach hydroksy¬ lowych oraz c) alifatycznych kwasów monokarbo- ksylowych o 12—30 atomach wegla w czasteczce, w których stosunek molowy substancji wymienio¬ nych pod a), b) i c) wynosi okolo n— 1 : n : : nm — 2 2—11, zas m oznacza fumkcyjnosc poliolu. Te estry mieszane wykazuja liczby hydroksylowe i kwaso¬ we w zakresie 0 do okolo 16. Wytwarza sie je zna¬ nymi metodami, na przyklad podanymi w opisie patentowym RFN nr DE-PS 19 07 708. Przewaznie stosuje sie estry kompleksowe zlozone z kwasu adypinowego, pentaerytrytu i kwasu stearynowego w wyzej podanym stosunku molowym, przy czym n oznacza liczibe cala 2—S.Kompozycje z polichlorku winylu przeznaczone do wytwarzania folii metoda kalandrowania, zawie¬ raja na 100 czesci wagowych polichlorku winylu np. dodatkowo 0,5—6 czesci wagowych epoksydo¬ wanego oleju sojowego, 0,1—'1 czesci wagowej okre¬ slonego wyzej, wysokoczajsteczkowego estru typu wosku oraz 0,2^0,5 czesci wagowej a-fenyloindolu albo benzailostearoilometanu jako kostabilizatory.Zreszta calkowicie wystarczajaca stabilizacje uzy¬ skuje sie tu przez uzycie na 100 czesci wagowych polichlorku winylu 0,05—0,2 czesci wagowej mydel • wapniowych i 0,1—0,2 czesci wagowej mydel cyn¬ kowych.W korzystnej formie wykonania kompozycje we¬ dlug wynalazku przeznaczone do wytwarzania rur i profili metoda wytlaczania, zawieraja na 100 cze¬ sci wagowych polichlorku winylu a) 1^2 czesci wagowych glinokrzemianu sodo¬ wego, b) 0,«8—'1,2 czesci wagowych soli wapniowych kwasów tluszczowych, c) 0,1—0,4 czesci wagowej soli cynkowych kwa¬ sów tluszczowych, d) 0,3—0,5 czesci wagowej czesciowego estru pen- taerytryitu i kwasów tluszczowych, e) 092—Qy5 czesci wagowej estru kwasu tiogMko- lowego, f) 0,5^1 czesci wagowej parafiny i/albo kwasu tluszczowego.Kopolimery z przewazajaca zawartoscia chlorku winylu wytwarza sie droga polimeryzacji suspen- syjnej albo blokowej, a ich wartosc K wynosi okolo 35-^80.Tloczywa z polichlorku winylu stabilizowane sposobem wedlug wynalazku stosuje sie przede wszystkim do wytwarzania rur i profili metoda wytlaczania, do wytwarzania pustych bryl opako¬ waniowych oraz do wytwarzania walcowanych folM.Wlasciwosci przetwórcze tloczyw z kompozycji wedlug wynalazku, sa calkowicie porównywalne z wlasciwosciami tloczyw z polichlorku winylu stabilizowanych stabilizatorami na bazie metali ciezkich. Odnosi sie to zwlaszcza do zabarwienia poczatkowego, stabilnosci poczatkowej oraz stabil¬ nosci szczatkowej tloczyw. Z tego wzgledu kom- 5 pozycja wedlug wynalazku stanowi pelnowartoscio¬ wy material zastepczy dla stosowanych dotych¬ czas mieszanin stabilizatorów na bazie metali ciez¬ kich. A zatem kompozycja wedlug wynalazku sta¬ nowi znaczny postep w dziedzinie fizjologii pra¬ cy. IPonizej przedstawione sa przyklady wytwa¬ rzania odpowiednich glinokrzemianów sodowych.W naczyniu o pojemnosci 15 litrów, przy silnym mieszaniu za pomoca mieszadla z tarcza dyspergu¬ jaca o 3000 obrotówilminute, roztwór glinianu za¬ daje sie roztworem krzemianu. Obydwa roztwory wykazuja temperature pokojowa. Przy egzotermicz¬ nej reakcji, jako pierwotny produkt wytracenia tworzy sie rentgenograficznie bezpostaciowy giino- krzemian sodowy. Po lO^minufcowym mieszaniu za¬ wiesine straconego produktu kieruje sie ido kry- stalizatora, gdzie pozostaje przez 6 godzin w tem¬ peraturze 90°C, przy mieszaniu z szybkoscia 250 obrotówi/lminute,, w celu krystalizacji. Breje kry¬ staliczna odsacza sie pod zmniejszonym cisnieniem od lugu, pozostalosc filtracyjna przemywa odmi- neralizowana woda tak dlugo, az przeplucz wykaze pH okolo 10, a nastepnie suszy. Zawartosc wody oznacza sie przez jednogodzinne ogrzewanie w temperaturze 800°C wysuszonego wstepnie produk¬ tu. Glanokrzemiany sodowe, przemyte do pH okolo 10 wzglednie zobojetnione i potem wysuszone, mie¬ le sie nastepnie w mlynie kulowym. Rozdzial uziarnienia oznacza sie za pomoca wagi sedymen¬ tacyjnej.Zdolnosc wiazania wapnia przez glinokrzemiany oznacza sie w nastepujacy sposób: 1 litr wodnego roztworu zawierajacego 0,594 g CaCl2, co równa sie 300 mig CaOAitr, czyli twar¬ dosci 30°, i wykazujacego pH 10, które ustawiono rozcienczonym roztworem wodorotlenku sodowego, zadaje sie 1 g glinokrzemianu, w odniesieniu do substancji czynnej. Nastepnie miesza sie zawiesi¬ ne energicznie przez 15 minut w temperaturze 22°C (—2°C). Po odsaczeniu glinokrzemianu ozna¬ cza sie w przesaczu twardosc szczatkowa x. Z te¬ go, wedlug wzoru (90 — x) • 10, oblicza sie zdol¬ nosc wiazania wapnia w mg CaO/g substancji czynnej.Jezeli zdolnosc wiazania wapnia oznacza sie w wyzszych temperaturach, na przyklad w tempera¬ turze &0°C, wówczas uzyskuje sie lepsze wartosci niz w temperaturze 22'°C.Warunki wytwarzania glimokrzemianu sodowego A: Wszystkie procenty podane sa jako procenty wa¬ gowe.Stracanie: 2,905 kg roztworu glinianu o skladzie: 17,7»/o Na20, 15,8ty Al2Oa, 66,6M H20, 0,15 kg so¬ dy kaustycznej, 9,420 kg wody 2,445 kg 25;8°/o roztworu krzemianu sodowego o skladzie 1 Na20 • 6,0 SiO^, swiezo wytworzonego z handlowego szkla wodnego i latwo rozpuszczal¬ nego w alkaliach kwasu krzemowego Krystalizacja: -6 godzin, w temperaturze 90c5C; Suszenie: 24 godziny, w temperaturze 100°C; 15 20 25 30 35 40 45 60 55 608 Al2Os 122 736 10 2,04 Si02 • 4,3 H2O 12,4 • 8,6 7,0 4,1 10"1 10-1 10"1 10-J 10-1 Sklad: 0,9 Na20 (= 21,6ty© H2C); Stopien krystalizacja: calkowicie krystaliczny; Zdolnosc wiazania wapnia: 170 mg CaO/g substan¬ cji czynnej.Oznaczanie rozdzialu uziarnienia za pomoca ana¬ lizy sedymentacyjnej wykazuje maksimum uziar¬ nienia 3—6 fjm.Glinokrzemian sodowy A wykazuje na dyfrakto- gramie Rontgena nastepujace ldnie interferencyjne: wartosci d, otrzymane przy promieniowaniu Cu- -Ka w Lwm 10-1 10-1 10-1 10-1 3,66 (+) 3,38 (+) 3,26 (+) 2,96 <+) 2,73 {+) 2,60 {+) Calkiem mozliwe, ze w dyfraktogiramie Rontge¬ na wystepuja ni« wszystkie te linie interferencyj¬ ne, zwlaszcza, gdy glinokrzetmiany sa niecalkowi¬ cie krystaliczne. Z tego wzgledu najwazniejsze dla charakterystyki tych typów wartosci d oznaczone sa <+).Warunki wytwarzania glmokrzemianu sodowego B: Wszystkie procenty podane sa jako procenty wa¬ gowe.Stracanie: 7,63 kg roztworu glinianu o skladzie: 13,2f/o Na20, 8,0*/o AI2O3, 78,8M HjO 2,37 kg roztworu krzemianu sodowego o skladzie: 8,0P/o Na20, 26,9<0/o Si02, 65,1'/* H20 Stosunek wsadu w molach: 3y24 Na20, 1,0 AI2O3, 1,78 SiOz, 703 H20; Krystalizacja: 6 godzin, w temperaturze 90°C; Suszenie: 24 godziny, w temperaturze 100°C; Sklad wysuszonego produktu: 0,99 Na20 • 1,00 Al2Os • 1,03 Si02 • 4,0 H20 (= 20,9'% H20); Postac krystaliczna: regularna z silnie zaokraglo¬ nymi wierzcholkami i krawedziami; Przecietna srednica czastek: 5,4 /^m; Zdolnosc wiazania wapnia: 1712 mg CaOt'g sub¬ stancji czynnej. 10 15 20 25 20 35 40 45 Warunki wytwarzania glinokrzemianu sodowego C: Wszystkie procenty podane sa jako procenty wa¬ gowe.Stracanie: 12,15 kg roztworu glinianu o skladzie: 14,5ty* Na2C, 5,4*/* A1203, 80,l»/o H2G 2,37 kg roztworu krzemianu soodwego o skladzie: 8,0f°/o Na2Q, 26,9*/* Si02, 85,lVt H20 Stosunek wisadu w molach: 5,0 Na20, 1,0 A12C3, 2,0 Si02 10 H20; Krystalizacja: 1 godzina, w temiperaturze 90°C; Suszenie: rozpylanie na goraco zawiesiny przemy¬ tego produktu o pH 10 w temperaturze 295°C; zawartosc substancji stalej w zawiesinie 46%; Sklad wysuszonego produktu: 0,96 Na20 • 1 A1203 • • 1,96 Si02 • 4 HaO; Postac krystaliczna: regularna z silnie zaokraglo¬ nymi wierzcholkami i krawedziami, zawartosc wo¬ dy: 20,i5»/o; Przecietna srednica czastek: 5,4 /on; Zdolnosc wiaeania wapnia: 172 mg CaO/g substan¬ cji czynnej.Przyklady. W przykladach I—III badano skutecznosc mieszanin stabilizatorów za pomoca „statycznej termostabilnosci" walcowanych próbek.W tym celu tloczywa z polichlorku winylu zawie¬ rajace mieszaniny stabilizatorów przerabiano przez 5 minut na walcarce laboratoryjnej o wymiarach 450 X 220 mm, firmy Berstorff, przy temperatu¬ rze wspólbieznych walców 170°C i 12,5 obrotach/ /minute. Otrzymana folie o grubosci okolo 0y5 mm pocieto na kwadratowe próbki o dlugosci boku 10 mm, które nastepnie umieszczono w suszarce z szescioma obracajacymi sie pólkami, firmy He- raeus FT 420 R, w temperaturze 180°C. Co 15 mi¬ nut wyjmowano próbki i oceniano ich zmiane bar¬ wy.W tabelach II, IV oraz V podane jest w pier¬ wszym rzedzie zabarwienie poczatkowe w zalez¬ nosci od uzytej mieszaniny stabilizatorów, a po¬ tem czas, po uplywie którego test zakonczono ze wzgledu na zbyt silne zabarwienie, co oznacza gra¬ nice skutecznosci stabilizatora.Przyklad I. Tloczywa z polichlorku winylu A—F, których sklady podane sa w tablicy 1, ba¬ dano wyzej podana metoda.^ Skladnik Polichlorek winylu suspensyjny, wartosc K 65 Glinokrzemian sodowy 1 Stearynian wapniowy Stearynian cynkowy Stearynian pentaerytrytu2 Ester typu wosku, palmitynian o*tylu Tioglikolan 2-etyloheksylu Parafina 0 temperaturze topnie¬ nia Tl^C * A 100 2,0 1,0 0,3 0,3 — 0,3 0,75 T a b el i B 100 2,0 1,0 0,3 — 0,3 0,3 0,75 a I Tloczywo z C 100 2,0 1,0 0,3 0,3 ^~ — 0,75 polichlorku winylu D E 100 100 — 1,0 0,3 0,3 — 0,3 0,75 — 1,0 0,3 0,3 — — 0,7(5 F 100 — 1,0 0,3 — — — 0,75 1 syntetyczny zeolit Na; Na20 : AI2O3 : Si02 = 0,9 : l niaksimum uziarnienia: 3—6 juni * stosunek molowy pentaerytrytu do kwasu stearynowego = 1 2,04; zawartosc wody: 211,6*/o wagowych; 1,5; Mczba hydroksylowa: 212128 736 11 12 W przypadku skladu A chodzi o stabilizowane sposobem wedlug wynalazku tloczywo z polichlor¬ ku winylu, które nadaje sie zwlaszcza do wytwa¬ rzania rur i profili metoda wytlaczania. Sklady B—F przedstawiaja tloczywa porównawcze, które otrzymano ze skladu A prizez wyeliminowanie albo wymiana poszczególnych, skladników.Znalezione wartosci „statycznej termostabilno- sci" podane sa w tabeli II.Tabela II Tloczywo A B C D E F Zabarwienie poczatkowe biale biale czerwonawe biale czerwonawe czerwonawe Granica sku¬ tecznosci stabi¬ lizatora (minuty) 135 1105 120 45 45 30 10 15 Przyklad II. Tloczywa z polichlorku winylu G—L o skladach podanych w tabeli III badano wedlug podanej wyzej metody.W przypadku skladu G chodzi o stabilizowane sposobem wedlug wynalazku tloczywo z polichlor¬ ku winylu, które odpowiednie jest do wytwarza¬ nia materialów opakowaniowych, zwlaszcza do wy¬ twarzania butelek metoda wytlaczania z rozdmu- chem. Pod H—L podane sa tloczywa porównawcze, otrzymane z receptury G przez wyeliminowanie lub wymiane poszczególnych skladników.Znalezione w tym szeregu doswiadczen wartosci „statycznej termostabilnosci" przedstawione sa w tabeli IV. iPrzyklad III. Tloczywa N—S otrzymano w ten sposób, ze do czesci tloczywa M z polichlorku winylu o skladzie: 100 czesci wagowych polichlorku winylu suspen^ syjnego o wartosci K 60, 0,75 czesci wagowej stearynianu wapniowego, 0,25 czesci wagowej stearynianu cynkowego, 0,3 czesci wagowej stearynianu pentaerytrytu o stosunku molowym pentaerytrytu do kwa- Skladnik G Tabela III Tloczywo z polichlorku winylu H I J K L Polichlorek winylu suspensyjny, wartosc K 60 Glinokrzemian sodowy 1 Stearynian wapniowy Stearynian cynkowy Stearynian pentaerytrytu2 Ester typu wosku, palmitynian cetylu Tioglikolan 2-etyloheksylu Epoksydowany olej sojowy* Ester kompleksowy4 100 1,0 0,5 0,3 1,0 — 0,3 4,0 0,5 1000 1,0 0,5 0,3 — 1,0 0,3 4,0 0,5 100 1,0 0,5 0,3 1,0 — -^ 4,0 0,5 aoo 0,5 0,3 1,0 0,3 4,0 0,5 100 0,5 0,3 1,0 4,0 0,5 100 0,5 0,3 4,0 0,5 A1203 : SiQ2 = 0,9 : 1 1 syntetyczny zeolit NaA; Na20 maksimum uziarnienia: 3—6 pm 1 stosunek molowy pentaerytrytu do kwasu stearynowego * liczba epoksydowa: 6,3i 4 kwas adypinowy-pentaerytryt-kwas stearynowy; stosunek molowy 6 okolo 2; liczba kwasowa okolo 10 2,04; zawartosc wody 21,6°/o wagowych; 1 : 1,5; liczba hydroksylowa: 212 7 : 16; liczba hydroksylowa Tabela IV Tloczywo G H I J K L Zabarwienie poczatkowe bezbarwne bezbarwne czerwonawe bazbarwne czerwonawe czerwonawe Granica skutecznosci stabilizatora (minuty) 180' 150 180 105 1<05 60 su stearynowego = 1 ksylowej 212, 1,5 i liczbie hydro- 50 55 60 65 0,3 czesci wagowej tioglikolanu 2-etyloheksylu, 0,715 czesci* wagowej parafiny o temperaturze topnienia ?1°C, wrobiono nastepujace zeolity n—s w ilosci 1 czesc wagowa zeolitu na 100 czesci wagowych polichlor¬ ku winylu; n) syntetyczny, nie aktywowany zeolit Na, typ NaAjf Na20 : AfeOg : Si02 = 0\,W : 1 : ly83; zawartosc wody: 2K),9i%; przecietna sirednica cza¬ stek: 5,4 pm, o) syntetyczny, mie aktywowany zeolit Na, typ NaX* Na^O : A1^03 : SiO^ = V : 1 : 2(,4^6, lp) syntetyczny, nie aktywowany zeolit Na, tyip NaY;-128 736 13 Nia^O : AJl^Oa : Si02 = 1 : l : 4,3i, q) syntetyczny, nie aktywowany zeolit K, typ KA; K^O : Aa^Os : Si02 = V : 1 : 2, r) syntetyczny, nie aktywowany zeóliit £a,, typ CaYj wytworzony z zeoliltu1 n) przez wymiane jonitowa z chlorkiem wapniowym, is) syntetyczny, nie aktywowany glinokrzemian sodowy, bezpostaciowy; Na2G : All^Oa : Si02 = = 1 : 1 : 2.Tloczywo N stabilizowano sposobem wedlug wy¬ nalazku, a tloczywa M .oraz P—Q stanowily skla¬ dy porównawcze, Wtóre otrzymano przez wyelimi¬ nowanie ailbo wymiane zeoliltu n.. Tloczywa M—S badano wyzej podana metoda na kah „statyczna teimostabrlnosc". Uzyskane wyniki przedstawione sa iw tabeli V.Tabela V 14 Tlo¬ czywo M N O P Q R S ZedM _t. n) NaA 0) NaX p) NaY q)KA r) iCaA 'S) Na bez¬ posta¬ ciowy Zabarwienie poczajócówe i '¦'*¦*¦. ¦ biale biala lekko zóltawa biala biala biala ibiala Granica ''skutecznosci stabdttdizialtorai (minuty) m m 45 m 60 00 eo Przyklad! IV. W szybkobieznej mieszarce przerobiono na tloczywo 100 czesci wagowych sus¬ pensyjnego polichlorku winylu o wartosci K 6i5 z 4,»6I5 czesciami wagowymi mieszaniny stabiliza¬ torów o skladzie: 20 czefscii wagowych syntetycznego, nie aktywowa¬ nego zeolitu Na, typ NaA; Na20 : A'l2Os ' Si02 = 0,99 : 1 : 1,83; 2IWo HjjO; 10 czesci wagowych stearynianu wapniowego; 3 czesci stearynianu cynkowego; 3 czesci wagowe czesciowego stearynianu peota- arytrytu o stosunku molowym perotaerytrytu do kwasu isitearynowego 1 : 1,5 i liczbie hydroksylo¬ wej 2112; 3 czesci wagowe tioglikoilanu 2^etyloheksylu; 7,5 czesci wagowych parafiny o temperaturze top¬ nienia 7fl<°C, Do przerobu tloczyiwa uzyto znajdujaca sie w handlu wyltilaczarke dwusiiimafcowa OM 5i5, firmy Oincininati-iMilLaoron, Wieden, o ponizszych danych technicznych: srednica saiimaków: 55j/110 mm, czyn¬ na dlugosc: IWO mm, uklad: stozkowy/grzebienio¬ wy, kierunek obrotów: przeciwbiezne, z kierun¬ kiem przeplywu materialu do góry.Przy wytwarzaniu rur z |polich(k)rku winylu o grubosci scianki 5J& mim i sirediniicy zewnetrznej 111D mm zachowano nastepujace warunki: cylin¬ der: ltmfrwn&Pe, zasilanie: tt#0°C, glowica: 100,U90oC, ustnik: l20O°C, trzpien: 1*90°C, rdzen: im°'C, licziba obrotów silnika: 20100/minute, liczba obrotów slimaków: SSltoinute, obciazenie silnika: 42—460/o, wydajnosc przy calkowicie, wypelnionych 3 sUimakach: 15|7Llgiodzine.Otrzymano rury o zabarwieniu bialym do kar¬ melowego.Przyklad V. W szybkobieznej mieszarce wy¬ tworzono tloczywo ze 11010 czesci wagowych sus- 10 pensyrjlnego polichlorku winylu o wartosci K 65 i 4,615 czesci wagowych mieszaniny stabilizatorów o ponizszym skladzie: 20 czesci wagowych syntetycznego, nie aktywowa¬ nego zeolitu Na, tyip NaA; Na^O : AI2O3 : Sii02 = 15 '0],;99 : li : 1,83; 20,9% H20 10 czesci wagowych stearynianu wapniowego 3 czesci wagowe stearynianu cynkowego 2 czesci wagowe stearynianu gliceryny o stosunku molowym kwasu stearynowego do gliceryny 1,5:1 20 1 czesc wagowa trójmetylolopropanu 3 czesci wag-owe monotiogliikolanu glikolu etyle¬ nowego 7J5 czesci wagowych parafiny o temperaturze topr nienia 7P.,°C. 25 Do przerobu tloczywa zastosowano znajdujaca sie w handlu wytlaczarke diwusilknakowa CM 55^ finmy Cmcirmati-Milaoron, Wieden, o ponizszych dainyoh technicznych: srednica slimaków: 5i5iMO mini, czynna, dlugosc: 30 liOSK) mm, uklad: stozkowy/lgrzebieniowy, kierunek obrotów: przeciwbiezne', z kierunkiem przeplywu materialu do góry. iPrzy wytwarzaniu rur z polichlorku winylu o grubosci scianki 5,3 mni i srednicy zewnetrznej 35 lllK) mm utrzymywano nastepujace warunki: cy¬ linder: la^ITOlO^C, zasilanie: D40°C, glowica: 19i(Ml'90^C, ustnik: 20l0oC, trzpien: 190°C, rdzen: 1I40°iC„ liczba obrotów silnika: 2000tainu,te, liczba obrotów slimaków: 315/lminute, obciazenie silnika: 40 42—451%, wydajnosc przy calkowicie wypelnionych s'liimakac!h: 15|7 kg^lgiodizilne.Otrzymano rury o zabarwieniu bialym do kar¬ melowego. 100 czesci wagowych suspensyj- inego polichlorku winylu o wartosci K ©0- i 7,36 45 czesci wagowych podanej wyzej mieszaniny sta¬ bilizatorów przerobiono w szybkobieznej mieszar¬ ce na tloczywo. Tloczywo ito poddano plastyfikacji w zwykly sposób, na walcarce laboratoryjnej o wymiarach 450 X 220 mm, firmy Berstorff, przy 50 temperaturze walców 170oC i liczbie obrotów 12,51/miinute we wspóUbieznosci i rozwalcowano je na przeswiecajaca folie o grulbosci okolo 0,5 mm.FoOiLa ta wykazywala gladka i lustrzana powierzch¬ nie. 65 iP r z yk l a d VII. W szybkobieznej' mieszarce wy¬ twórziono tloczywo ze 100 czesci wagowych sus- pensyjnego polichlorku wihyilu o wartosci K 66 i 4,65 czesci wagowych mieszaniny stabilizatorów o ponizszym skladzie: w 20 czesci wagowych syntetycznego, nie aktywowa¬ nego zeolitu Na, typ NaA; Na^ : A1202 : SiOa = 0|,99 : 1 : 1,8(3; 20,9(B/© HjjO; DO czesci wagiowych stearynianu wapniowego; 3 czesci wagowe stearynianu cynkowego; 05 2 czesci wagowe stearynianu gliceryny o stosunku128 736 15 16 molowym kwasu stearynowego do gliceryny 1,5 :1; 1 czesc w^owa :tróijm^ 3 czejsci wagowe mcoiotioglikidlanu glikolu etyle¬ nowego; 7J5 cag§ci wagowych parafiny o temperaturze tog nienla%^a (Do przerobu tloczywa zastosowano znagdtejaca sie w handlu wytlaczarke dwuisliimakowa OM 5)5, tkrny Cincirmatii-IMilaCron!, Wieden, o ponizszych danych technicznych 5 srednica slimaków: 56tflilO mm;, czynna dlugosc: 11060 mim, uklad: stozkowyi/lgrzebieniowy, kierunek obrotów: przeciwbiezne', z kierunkiem przeplywu materialu do góry, iPrzy wytwarzaniu rur z polichlorku winylu o grubosci scianki 5,3 mim i srednicy zewnetrznej 1110 mm utrzymywano nasitejpujjace warunki: cy¬ linder: ll86,U7K)ltt3i30C, • zasilanie: 140°C, glowica: ' lm/MMPC, ulstnik: 2O0°C, trzpien: 190°C, rdzen: 140°C, liczba obrotów silnika: 2000i/lminute, liczba obrotów slimaków:- 36l|minute, obciazenie sdlnika: 4j2—OfiPI; wydajnosc przy calkowicie wypelnionych slimakach: 15T7 kgyigodzine.Otrzymano rury o zabarwieniu bialym dio kar¬ melowego.Przyklad V!III. Wytworzono miestzanlne^ sta¬ bilizatorów z nalstepuifajcych skladników: 10 czesci wagowych syntetycznego, nie aktywowa¬ nego zeolltu' Na, typ NaA; Na20 : Al^O^ : SiOs = 0,99 : 1 : 1,83'; 20,flfV* HjjO; 2 czesci' wagowe stearynianu wapniowego; 4 czesci waglowe 2netylldkaproniatnu cynkowego; 20 czesci wagowych dWu-ilEHhydnroksystearynianu 4 czesci wagowe bis-tiogldkolanu dekandiolu — l^lO1; 10 czesci wagowych' estru kompleksowego kwas adypinowy — pentaerytryft — kwas stearynowy w sjosunku1 molowym 6 : 7 : 16, liczba hydnoksy- .Iowa okolo 2; liczba kwasowa okolo 10, 80 czesci wagowych epoksydowanego oleju* sojo¬ wego o Liczbie epoksydowej 6j,3. 92 czesci wagowych suisipenisyjnego polichlorku winylu o wartosci K 60, 8 czesfciach wagowych zywicy matakryUan — butadien — styren oraz 7 czesci wagowych powyzszej mieszaniny stabili¬ zatorów przerobiono w szybkobieznej mieszarce na. dry-ibled o bardzo duzym kacie nasypowym, a nastepnie na zwyklej wytlaczarce z rozdmiuchem, o srednicy cyfliinidtara 4K mm i wzglednej dlugosci slimaka 20 D, na buteffid o pojemnosci okolo 290 mL W stalych warunkach przerobu z tloczywa tego otrz^nmano buitelki o dobrej przezroczystosci, glaidfeiej i Dustrzanej powierzchni ofa2 wysokiej udarnoscL iPrzykllad IX. Wytworzono mdesizanine stabi¬ lizatorów o nastepujacym skladnie:1 i 10 czesci wagowych syntetycznego, nie aktywowa¬ nego zeoMbuTNa, typ NaA; Na^O : AI4O2 : SiOs — 0r«9 : 1 : ljft; 2tt#h Kfi; 6 czesci wagowych stearynianu wapniowego; 5 czesci wagowych stearynianu cynkowego; 24 czesci wagowych laurynianu trójmetylolopropanu o stosunku molowym trójjmetytokiipropanu do towa- su laurynowego L : 'Vfii 6 czesci wagowych tióglikolatfiu n-okfttdecyhi; ID czesci wagowych estru kompleksowego kwas adypinowy — peritaerytryt — kwas stearynowy o stosunku molowym 6:7: IG, liczbie hydinotoy- lowej okolo 2 :i liczbie kwasowej okolo 10; 3 czesci wagowe a-iflenyloiindolJu; S 40 czesci wagowych " epofclsytdowanego olieju, sojo¬ wego o liczbie epoksydowej Q,3. 100 czesci wagowych suispensyjnego polichlorku winyllu o wartosci K 60 oraz 7,35 czesci wago¬ wych powyzszej mieszaniny stafoiliLzatorów przero- 10 biono w sizylbkobieznej mieszarce na tloczywo. Na¬ stepnie tloczywo to splastyfikowano w zwykly spo¬ sób, na walcarce laboratoryjnej o wymiarach 450 X 2n0 mim, firmy Berstorfif, przy temperaturze walców 170^ i Uiczbie obrotów l^S^nintrtt* we 15 WApÓUbieznosci i rozwalcowano je" na; praetfwie* cajaca folie o gfruibosci okofo 0i& mm. FoltiS^ta wykazywala glaidka i ttuistirzana powierzchni^:' ^; 20 25 30 35 45 50 55 60 65 Zastrzeze nia paten 1 !k Komtpozycja na baiie pcttlcWorfca wkiy^j^^ kqpo]JimerQw.z pr^a^^ winylu posiadajaca stabilizafory i inne zwykle sto¬ sowane dodatki, znamienna t^m, 4e Mrwiera jaa 100 czesci wagowych po$jA$orku winylu a/ 0J2M5 czesci wagowyxsn syntetycznego, stalicznego, zawierajacego 1&—2fiP/»r wagowjrch zwiazanej wody, subtelnie rozdrobnionego^rf$f*)- krzemLanU' sodiowego, który w odniesieniu do;.po¬ staci bezwodnej posiada sklad 0,7—1,1 Na^O • AI1O3 • 1^—2,4' SiK2, ib/ 0,00—il,5 czesci wagowych soli wapniowej kwasów tlustzczowycOi o a—Qf2 atomach wegla* c/ O?05—0,5 czesci wagowej soli cynkowej kwa¬ sów tluszczowych o 8—22 aitomach wegla, di' 0,2—2,0' czesci wagowych czesciowych estrów kwasów tluszczowych o 8-H2B atomach wegla i pcilioli o 2-^6 atomach wegla i 2-^6 grupach hy¬ droksylowychj, które na< czasteczke zawieraja prze¬ cietnie co najmniej jedna wolina grupe hydiroksy- lowa polioluv e/ a;l—11(0 czesci wagowych estru kwasu tiogKi- kolowego i polioli o 2(—6 grupach hydroksylowych i/alibo estru kwiaisiu tiogliikolowego z monoifiunkcyj- -n/ymd alkoholami o 8^n22 atomach weglla. 2. Kompozycja wedlug zastrz. 1, znamienna tym, ze zawiera skladnik a/! o uziairiiiendu 0,\li—120 ^m. 3. Komipozycia wedlug zastrz. 1 allbo 2, zna¬ mienna tym, ze skfladnik a/ stanowi zawierajacy zwiazana wode zeolit 4 A o zawartosci wody 1-8—©SI0/* wagowych. 4. Kompozycja wedlug zafetrz. 1, znamienna tym, ze zawiera jiako skladnik di/ czesciowy ester o liczbie hydircteyliowej 14I0M5I8O zwlaszcza 170^540, i o liczbie kwasowej korzystnie ponizej 1(5,, zwila- szcza ipcimizej' 8. 5* Kompozycja, wedlug zastrz. 1, znamienna tym, ze zawiera jako skladnik e/ tiogLikolany al'ifaty- cznych, prostych adibo TozgalezioiBych mionoalkohoii i/allbo mono- ii/albo dwultnoglikolany polioli o 2-h6 atomach wegla i 2—6 grupach hydroksylowych. 6. Kompozycja wedlug zastrL 1, znamienna tym, ze zawiera jako skladnik Ól czesciowy ester pen- ' taeryfaytu i kwasów tSitiszcizowycn o 8-n2i2 atomach17 wegla, o stosunku molowym pentaerytrytu do kwa¬ su tluszczowegio 1 : —1* : 2\, a jako skladnik e/ ester kwaisu trogilikolowego i rnomotfunkcyjnego al¬ koholu o S—11:3 atomach weglia, monoe&ter kwasu tiagMkalowego i alifatycznych diodi o 2h^6 ato¬ mach wegla albo monoester kwasu tioelikolowego o 2-H6 atomach iweglia alba monoeste«r kwaisu tio- gllakolioweigo i gliceryny.. 7. Kompozycja wed&ug zastrz. 1, znamienna tym, ze do tloczyw przeznaczonych do\wytwarzania rur i profili metoda wytlaczania zawiera na 100 czesci wagowych .polichlorku wlinylu dod&tkiowo 0^5-—ii czesc waigiowa piaraflny o temperaturze topnienia 5*MlllO°C i/allbo wolnego klwaisiu tluszczowego o 8—122 atomach wejgila. 8. Kompozycja wedlug zaistriz. 1, znamienna tym, ze do tloczyw przeznaczonych do wytwarzania pu- sitych bryl przez wytlaczanie z lrozdimucheim za¬ wiera na 10K) czesci wagowych poDichflortou winylu dodatkowo 0p&—15 'czesci wagowych epoksydowa¬ nego oleju sojowego i ajl-^Oifi czesci wagowej wy-7 scfcoczajstecztoo/wego e&tiru typu wosku. 9. Kompozycja wedftuf zasfaz. 1, f^^^*"^ tym, 736 18 ze do tloczyw przeznaczonych do wytwarzania fo¬ lii droga kalandrowania zawiera na 1 gowych polichlorku winylu idodaitikiowo 0,5—6 cze¬ sci wagowych epoksydowianego oleju sojowego, • 0,1—lii czesci wagowej wysokoczajsteczkoiwego estru tyipu wosku d 0|^2!—0,5 czesci wagowej a-femy-ldin- dolu aflJbo benzoillosteaTailometanU'. 110 Kompozycja weidlug zasitrz. 7, znamienna tym, ze do tfloczyw przeznaczonych do wytwarzania rur 10 i'profili meltoda wytlaczania zawiera na 1O0 czesci wagowych po,liiohlkrku a,/ V—& czesci wagowych glinokrzemiaou sodo¬ wego, Ib^l0',f8l—11,2 czesci wagowych soli wapniowej kwa- *¦ sów llufszczowych, fcJI Oj,fli—0,4 czesci wagowej isoli cynkowej kwasów tluszczówychi, idi/ 0),3-hQ,5 czesc1! wagowych czesciowych estrów poliolli i kwasów tluszczowych, *• e/ 0y2h-0,i5 czesci wagowych estru kwasu tiogOi- kolowego, / (fi/ 0',5hnl czesc wagowa parafiny i/albo kwasu tluszczowego?. PL PL

Claims (9)

1. Zastrzeze nia paten 1 !k Komtpozycja na baiie pcttlcWorfca wkiy^j^^ kqpo]JimerQw.z pr^a^^ winylu posiadajaca stabilizafory i inne zwykle sto¬ sowane dodatki, znamienna t^m, 4e Mrwiera jaa 100 czesci wagowych po$jA$orku winylu a/ 0J2M5 czesci wagowyxsn syntetycznego, stalicznego, zawierajacego 1&—2fiP/»r wagowjrch zwiazanej wody, subtelnie rozdrobnionego^rf$f*)- krzemLanU' sodiowego, który w odniesieniu do;.po¬ staci bezwodnej posiada sklad 0,7—1,1 Na^O • AI1O3 • 1^—2,4' SiK2, ib/ 0,00—il,5 czesci wagowych soli wapniowej kwasów tlustzczowycOi o a—Qf2 atomach wegla* c/ O?05—0,5 czesci wagowej soli cynkowej kwa¬ sów tluszczowych o 8—22 aitomach wegla, di' 0,2—2,0' czesci wagowych czesciowych estrów kwasów tluszczowych o 8-H2B atomach wegla i pcilioli o 2-^6 atomach wegla i 2-^6 grupach hy¬ droksylowychj, które na< czasteczke zawieraja prze¬ cietnie co najmniej jedna wolina grupe hydiroksy- lowa polioluv e/ a;l—11(0 czesci wagowych estru kwasu tiogKi- kolowego i polioli o 2(—6 grupach hydroksylowych i/alibo estru kwiaisiu tiogliikolowego z monoifiunkcyj- -n/ymd alkoholami o 8^n22 atomach weglla.

2. Kompozycja wedlug zastrz. 1, znamienna tym, ze zawiera skladnik a/! o uziairiiiendu 0,\li—120 ^m.

3. Komipozycia wedlug zastrz. 1 allbo 2, zna¬ mienna tym, ze skfladnik a/ stanowi zawierajacy zwiazana wode zeolit 4 A o zawartosci wody 1-8—©SI0/* wagowych.

4. Kompozycja wedlug zafetrz. 1, znamienna tym, ze zawiera jiako skladnik di/ czesciowy ester o liczbie hydircteyliowej 14I0M5I8O zwlaszcza 170^540, i o liczbie kwasowej korzystnie ponizej 1(5,, zwila- szcza ipcimizej' 8.

5. * Kompozycja, wedlug zastrz. 1, znamienna tym, ze zawiera jako skladnik e/ tiogLikolany al'ifaty- cznych, prostych adibo TozgalezioiBych mionoalkohoii i/allbo mono- ii/albo dwultnoglikolany polioli o 2-h6 atomach wegla i 2—6 grupach hydroksylowych.

6. Kompozycja wedlug zastrL 1, znamienna tym, ze zawiera jako skladnik Ól czesciowy ester pen- ' taeryfaytu i kwasów tSitiszcizowycn o 8-n2i2 atomach17 wegla, o stosunku molowym pentaerytrytu do kwa¬ su tluszczowegio 1 : —1* : 2\, a jako skladnik e/ ester kwaisu trogilikolowego i rnomotfunkcyjnego al¬ koholu o S—11:3 atomach weglia, monoe&ter kwasu tiagMkalowego i alifatycznych diodi o 2h^6 ato¬ mach wegla albo monoester kwasu tioelikolowego o 2-H6 atomach iweglia alba monoeste«r kwaisu tio- gllakolioweigo i gliceryny..

7. Kompozycja wed&ug zastrz. 1, znamienna tym, ze do tloczyw przeznaczonych do\wytwarzania rur i profili metoda wytlaczania zawiera na 100 czesci wagowych .polichlorku wlinylu dod&tkiowo 0^5-—ii czesc waigiowa piaraflny o temperaturze topnienia 5*MlllO°C i/allbo wolnego klwaisiu tluszczowego o 8—122 atomach wejgila.

8. Kompozycja wedlug zaistriz. 1, znamienna tym, ze do tloczyw przeznaczonych do wytwarzania pu- sitych bryl przez wytlaczanie z lrozdimucheim za¬ wiera na 10K) czesci wagowych poDichflortou winylu dodatkowo 0p&—15 'czesci wagowych epoksydowa¬ nego oleju sojowego i ajl-^Oifi czesci wagowej wy-7 scfcoczajstecztoo/wego e&tiru typu wosku.

9. Kompozycja wedftuf zasfaz. 1, f^^^*"^ tym, 736 18 ze do tloczyw przeznaczonych do wytwarzania fo¬ lii droga kalandrowania zawiera na 1 gowych polichlorku winylu idodaitikiowo 0,5—6 cze¬ sci wagowych epoksydowianego oleju sojowego, • 0,1—lii czesci wagowej wysokoczajsteczkoiwego estru tyipu wosku d 0|^2!—0,5 czesci wagowej a-femy-ldin- dolu aflJbo benzoillosteaTailometanU'. 110 Kompozycja weidlug zasitrz. 7, znamienna tym, ze do tfloczyw przeznaczonych do wytwarzania rur 10 i'profili meltoda wytlaczania zawiera na 1O0 czesci wagowych po,liiohlkrku a,/ V—& czesci wagowych glinokrzemiaou sodo¬ wego, Ib^l0',f8l—11,2 czesci wagowych soli wapniowej kwa- *¦ sów llufszczowych, fcJI Oj,fli—0,4 czesci wagowej isoli cynkowej kwasów tluszczówychi, idi/ 0),3-hQ,5 czesc1! wagowych czesciowych estrów poliolli i kwasów tluszczowych, *• e/ 0y2h-0,i5 czesci wagowych estru kwasu tiogOi- kolowego, / (fi/ 0',5hnl czesc wagowa parafiny i/albo kwasu tluszczowego?. PL PL