Opis patentowy opublikowano: 2.10.1984 124967 Int. CF A01N 55/00 CZ _»-»*lA Urredu Patentowego 1*4 immf*m u*«»l Twórca wynalazku:— Uprawniony z patentu tymczasowego: BASF Aktiengesellschaft, Ludwigshafen (Republika Federalna Niemiec) Srodek grzybobójczy Przedmiotem omawianego wynalazku jest srodek grzybobójczy, zawierajacy jako substancje czyn¬ na nowe azolilosililoglikoloetery.Znana jest juz duza liczba biologicznie czyn¬ nych zwiazków zawierajacych krzem. Dotychczas stosowanie ich ogranicza sie w zasadzie do zakre¬ su farmakologii, np. Journ. of Pharmaceutical Sciences, 60, 1113—1127 (1971), Deutsche Apotheker- -Zeitung, 118, 1743—1747 <1978). Malo jest publi¬ kacji odnosnie mozliwosci stosowania substancji krzemoorganicznych w ochronie roslin, np. opis pa¬ tentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4150122 oraz opis patentowy RFN DOS nr 2 208 329, na¬ tomiast odnosnie dzialania grzybobójczego sub¬ stancji tej klasy nie bylo dotychczas zadnych da¬ nych.Stwierdzono, ze bardzo dobre dzialanie' grzybo¬ bójcze wykazuja azolilosililoglikoloetery o wzorze ogólnym 1, w którym R1, R2 i R8 oznaczaja gru¬ pe alkilowa o 1—4 atomach wegla albo grupe fe- nylowa, R4 oznacza grupe alkilowa o 1—4 atomach wegla, atom chlorowca albo grupe fenylowa, m oznacza liczbe 0,1, 2 albo 3, zas X oraz Y o- znaczaja grupe CH albo atom azotu, oraz tolero¬ wane przez rosliny ich sole.Grupy R1, R2 i R8 sa jednakowe albo rózne i o- znaczaja korzystnie grupe metylowa, etylowa lub n-butylowa. R4 oznacza przewaznie atom chloru w pozycji 2 i/albo 4 pierscienia fenylówego, nato- 10 15 30 2 miast m oznacza zwlaszcza liczbe 1 albo 2. X oraz Y sa jednakowe albo rózne, przy czym przewaz¬ nie X oznacza atom azotu, a Y grupe CH, albo X i Y oznaczaja grupy CH.Nowe azolilosililoglikoloetery o wzorze ogólnym 1 wytwarza sie w ten sposób, ze azoliloglikoloeter o wzorze ogólnym 2, w którym R4, m, X oraz Y maja wyzej podane znaczenie, poddaje sie reakcji a) z trialkilosililoamidem o wzorze ogólnym 3, w którym R1, R2 oraz R3 maja wyzej podane zna¬ czenie, a R5 oznacza grupe alkilowa lub arylowa, albo b) w obecnosci srodka wiazacego kwas z trialkilochlorosilanem o wzorze ogólnym 4, w któ¬ rym R1, R2 oraz R3 maja wyzej podane znaczenia, i tak otrzymane zwiazki ewentualnie przeprowa¬ dza sie w sole tolerowane przez rosliny.Reakcje zwiazków o wzorze ogólnym 2 z trial- kilosililoamidami o wzorze ogólnym 3 prowadzi sie korzystnie w temperaturze 40—140°C, w rozpusz¬ czalniku organicznym takim jak tetrahydrofuran, dioksan, benzen, toluen albo ksylen.Odpowiednimi sililoamidami o wzorze 3 sa przy¬ kladowo N-trimetylosililoacetamid, N-trietylosililo- acetamid, N-(butylodimetylosililo)-acetamid oraz N-trimetylosililobenzamid.Reakcje zwiazków o wzorze ogólnym 2 z trial- kilochlorosilanami o wzorze ogólnym 4 prowadzi sie korzystnie w temperaturze —5 do +30°C w ten sposób, ze na przyklad do roztworu zwiazku o 124 967124 9*67 wzorze 2 i srodka wiazacego kwas w odpowied¬ nim rozpuszczalniku jak tetrahydrofuranie, dioksa¬ nie, trójchlorometanie (chloroformie) lub dwuchló- rometanie (chlorku metylenu) wkrapla sie trialki- lochlorosilan. Jako odpowiednie srodki wiazace kwas stosuje sie przykladowo diizopropyloetyloa- mine, trietyloamine lub pirydyne, przy czym ko¬ rzystny jeet dodatek katalitycznej ilosci 4-dimety- loaminopirydyny.Odpowiednimi trialkilochlorosilanami o wzorze ogólnym 4 sa przykladowo trimetylochlorosilan, trietylochlorosilan, n-butylo-dimetylochlorosilan o- raz tetra-butylo-dimetylochlorosilan.Nowe zwiazki otrzymuje sie z reguly jako mie¬ szaniny - diastereoizomerów, które ewentualnie roz- jdziela* sie znanymi *metodami.I Chociaz ogólnie wiadomo, ze sililoetery w obo- jjetn^cb ;vyarunkacJh[ latwo ulegaja hydrolizie, wy- itwaj^ane, SPGspJjjjj^ wedlug wynalazku azolilosili- feglikaloetery tf"*w£orze ogólnym 1 sa niespodzie¬ wanie odporne na hydrolize; na przyklad w wod- nometanolowym roztworze substancji czynnej wy¬ tworzonej wedlug przykladu I po trzech tygodniach ani metoda spektroskopii ani chromatograficznie nie wykrywa sie produktu hydrolizy.Ponizsze przyklady objasniaja blizej sposób wy¬ twarzania substancji czynnych o wzorze ogólnym 1.P r zxy k l a d I. Wytwarzanie 1-p-chlorofenoksy- -3,3-dimetylo-2-trimetylosiloksy-l-(l,2,4-triazol-l- -ilo)-butanu.Roztwór 10 g l-p-chlorofenoksy-3,3-dimetylo-l- -(l,2,4-triazol-l-ilo)-butan-2-olu i 10 g N-trimetylo- - sililoacetamidu w 100 ml bezwodnego toluenu ogrze¬ wa sie przez 6 godzin w temperaturze 100°C. Jeze¬ li po tym czasie -chromatografia cienkowarstwowa wykaze jeszcze obecnosc substancji wyjsciowej, do¬ daje sie jeszcze raz 5 g N-trimetylosililoacetamidu i ogrzewa przez dalsze 3 godziny w temperaturze 100°C. Mieszanine reakcyjna pozostawia sie do o- stygniecia, po czym dodaje dalsze 400 ml toluenu, przemywa 3 razy 250 ml wody, suszy siarczanem sodowym i zateza. Pozostalosc wykazuje w widmie NMR (wartosc <5, CDC13) dwa diastereoizomery la i Ib l-p-chlorofenoksy-3,3-dimetylo-2-trimetylosilo- ksy-1 -41,2,4-triazol-1-ilo)-butanu. la: S = 0,01 (s, 9H) SiC(CH3)3; 0,96 (s, 9H) C(CH3)a; 3,85 (d, J = 5Hz, 1H), lh) CHO; 6,10 (d, J = 5Hz, 1H) NCHO;. 6,63—7,25 (4H) aromat; 7,92 (s, 1); 8,12 (s, 1H) (triazol).Ib: 8 = 0,25 (s, 9H), 0,75 (s, 9H); 3,92 (d, J = = 3Hz, 1H); 6,22 (d, J ,= 3Hz, 1H); 6,63—7,25 (4H); 7,92 (s, 1H), 8,37 (s, 1H).Przyklad II. Wytwarzanie 1-p-bromofenoksy- -3,3-dimetylo-2-trimetylosiloksy-1-(1,2,4-triazol-1- -ilo)-butanu.Do roztworu 3,4 g l-p-bromofenoksy-3,3-dimety- lo-Ml,2,4-triazol-l-ilo)-butan-2-olu i 1,5 g trietylo- aminy w 40 ml tetrahydrofuranu wkrapla sie w temperaturze 0°C roztwór 8,5 g trimetylochlorosi- lanu w 20 ml tetrahydrofuranu. Calosc miesza sie przez noc w temperaturze pokojowej, po czym za¬ teza, przenosi do chloroformu, przemywa kilka¬ krotnie woda i suszy siarczanem sodowym. Po za- 10 15 20 25 30 35 45 50 If 60 65 tezeniu surowy produkt poddaje sie chromatogra¬ fii na dwutlenku krzemu stosujac jako eluent chloroform. Tak otrzymuje sie 2 g 1-p-bromofe- noksy-3,3-dimetylo-2-trime tylosiloksy-1-(1,2,4-tria- zol-l-ilo)-butanu w postaci bezbarwnej zywicy.Widmo NMR wykazuje dwa diastereoizomery. 2a: ó = 0,05 (s, 9H), Si(CH3)3; 1,05 C(CH3)3; 8,0 (s, 1H), 8,50 (s, 1H) 2b: 8 = 0,35 (s, 9H), Si|(CH3)3; 0,82 (s, 9H) C(CH3)3; 8,07 (s, 1H); 8,28 (s, 1H) (triazol).Przyklad III. Wytwarzanie 1-p-fanylofenoksy- -3,3-dimetylo-2-trietylosiloksy-l-(l,2,4-triazol-l-ilo)- -butanu.Do roztworu 5,5 g l-p-fenylofenoksy-3,3-dimety- lo-l-(l,2,4-triazol-l-ilo)-butan-2-olu w 25 ml tetra- hydrofuranu dodaje sie w atmosferze azotu 2,9 g trietylochlorosilanu i 0,2 g 4-dimetyloaminopiry- dyny. Mieszanine ogrzewa sie do temperatury 45°C i dodaje do niej porcjami 3,3 g trietyloaminy.Po mieszaniu przez 14- godzin w temperaturze 40—50°C ochladza sie do temperatury pokojowej i odsacza nierozpuszczone czesci, po czym za¬ teza.Dalsze oczyszczanie produktu reakcji prowadzi sie albo przez dodanie eteru naftowego i ponow¬ ne przesaczenie oraz zatezenie, albo droga sacze¬ nia przez dwutlenek krzemu przy uzyciu chloro¬ formu jako eluentu. Tak otrzymuje sie 3 g 1-p- -fenylofenoksy-3,3-dimetylo-2-trietylosiloksy-l- -(l,2,4-triazol-l-ilo)-butanu.Analogicznie wytwarza sie zwiazki o wzorze ogólnym 1, przedstawione szczególowo w tabli¬ cy I.Wytwarzane substancje czynne srodka wedlug wynalazku o wzorze ogólnym 1 oraz ich sole odznaczaja sie znakomita skutecznoscia wobec sze¬ rokiego zakresu grzybów fitopatogennych, zwlaszcza z klasy Ascomyceten i Basidiomyceten.Dzialaja one po czesci ukladowo i mozna je sto¬ sowac jako srodki grzybobójcze na liscie i dp gleby.Szczególnie ciekawe sa te zwiazki do zwalcza¬ nia duzej liczby grzybów na róznych roslinach uprawnych albo ich nasionach, zwlaszcza psze¬ nicy, zyta, jeczmienia, owsa, ryzu, kukurydzy, ba¬ welny, soi, kawy, trzciny cukrowej, owoców oraz roslin ozdobnych w ogrodnictwie, jak równiez w warzywach jak ogórkach, fasoli albo roslin dynio¬ watych.Nowe substancje czynne sa szczególnie odpo¬ wiednie do zwalczania takich chorób roslin jak Erysiphe graminis (maczniak wlasciwy) na zbo¬ zu, Erysiphe cichofiacearum (macznjak wlasciwy) , na roslinach dyniowatych, Podosphaera leucotri- cha na jablkach, Uncinula necator na winoroslach, Erysiphe polygoni na fasoli, Sphaerotheca pannosa na rózach, gatunki Puccinia na zbozu, Rhizoctonia solani na bawelnie oraz gatunki Helminthosporium na zbozu, gatunki Ustilago na zbozu i trzcinie cukrowej, Rhynchosporium secale na zbozu, "cen¬ turia inaeaualis (parch jabloniowy), Hemileia va- statrix na kawie oraz Mycosphaerella musicola na bananach.Stosowanie srodka wedlug wynalazku polega na124 967 Tablica I Przyklad nr R1 R2 R« /R4/n X Wartosc NMR/CDCI3/ Si RWR3 C/CHa/3 IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV 'XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI XXII CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 C2H5 C2H5 C2H5 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 C2H5 C2H5 C2H5 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 CH3 .C2H5 C2H5 C2H5 11C4H9 11C4H9 nC4H9 nC4H9 CH3 C6H5 t-C4H9 C6H5 C6H5 CeH5 C6H5 2,4-Cl2 4-C6H5 4-Cl 2,4-Cl2 2-Cl 4-Cl 4-Br 2,4-Cl2 4-Cl 4-Br 4-C6H5 2,4-Cl2 4-CH3 4-C6H5 4-Cl 4-Cl 4-C6H5 2,4-Clj 4-Br N N CH CH CH N N N N N N N N N N N N N N CH CH CH CH N CH CH CH CH CH CH CH CH CH CH CH 'CH : CH CH | 0,25 0,28 0,13 0,75; 0,79; 0,71; 0,8 0,87 0,89; 0,92; 0,77; 0,01; 0,0; 0,03; 0,21 0,1 0,3—1,1 0,4—1,2 0,3—1,2 0,01;' 0,3 0,0—1,4 0,01—0,3 0,0—1,5 0,0; 3—1,5 1,0 0,01; 0,33 0,79; 0,0—1,5 0,10; 0,90 0,20; 0,25 7,0—7,4 0,87 0,93 0,73 0,99 0,95 0,95 1,0 0,78; 1,0 0,90 1,05 0,90 tym, ze opryskuje sie nim albo opyla rosliny, albo traktuje nasiona, przed albo po zakazeniu roslin albo nasion grzybami.Substancje czynne srodka wedlug wynalazku da¬ ja sie bardzo dobrze przeprowadzac w postac preparatów takich jak roztwory, emulsje, zawie¬ siny, pyly, proszki, pasty oraz granulaty, i od¬ znaczaja sie bardzo wysoka stabilnoscia. Zasto¬ sowana postac zalezy calkowicie od celu stoso¬ wania i w kazdym przypadku powinna zapew¬ niac subtelne i równomierne rozprowadzenie sub¬ stancji czynnej. Preparaty wytwarza sie w znany sposób, na przyklad przez rozcienczenie substan¬ cji czynnej rozpuszczalnikami i/albo nosnikami, ewentualnie przy zastosowaniu srodków emulgu¬ jacych i dyspergujacych, przy czym w przypad¬ ku uzycia wody jako rozcienczalnika mozna sto¬ sowac takze inne rozpuszczalniki organiczne jako substancje ulatwiajace rozpuszczanie.Jako substancje pomocnicze wchodza tu w ra¬ chube rozpuszczalniki jak weglowodory aroma¬ tyczne, np. ksylen lub benzen, chlorowane we¬ glowodory aromatyczne, np. chlorobenzeny, we¬ glowodory parafinowe, np. frakcje ropy naftowej, alkohole, np. metanol lub butanol,, aminy, np. etanoloamina lub dimetyloformamid oraz woda; nosniki jak naturalne maczki skalne, np. kaolin, tlenek glinowy, talk lub kreda, oraz syntetyczne maczki skalne, np. wysokodyspersyjny kwas krze¬ mowy lub krzemiany; srodki emulgujace jak nie- jonotwórcze i anionowe emulgatory, np. etery al¬ koholi tluszczowych i polioksyetylenu, alkanosul- foniany oraz arylosulfoniany, oraz srodki dysper- 35 gujace jak lignina, lugi posiarczynowe i metylo-' celuloza.Srodek wedlug wynalazku zawiera na ogól 0,1—95, zwlaszcza 0,5—90l0/o wagowych substancji czynnej. Zaleznie od pozadanego efektu stosuje 40 sie 0,03—3 kg albo wiecej „ substancji czynnej na hektar.Wielkosc czastek substancji czynnych w prepa¬ ratach moze wplywac na skutecznosc grzybobój¬ cza, która wzrasta w przypadku szeregu zwiaz- 45 ków ze zmniejszajaca sie wielkoscia czastek.Nowe substancje czynne mozna stosowac rów¬ niez w ochronie materialów, miedzy innymi do zwalczania grzybów niszczacych drewno jak Co- niophora puteanea i Polystictus versicolor. Roz- 50 puszczalnikowe srodki ochrony drewna zawieraja 0,05—5°/o wagowych substancji czynnej, w sto¬ sunku do calkowitego ciezaru preparatu. Stoso¬ wanie srodka grzybobójczego polega tu na trak¬ towaniu drewna, przykladowo przez nasycanie lub 55 smarowanie.Srodek wedlug wynalazku wzglednie wytworzo¬ ne z niego gotowe do uzycia preparaty jak roz¬ twory, emulsje, zawiesiny, proszki, pyly, pasty lub granulaty stosuje sie w znany sposób, na 60 przyklad przez opryskiwanie, rozpylanie mglawi¬ cowe, . opylanie, posypywanie, zaprawianie albo polewanie.Nizej podane sa przyklady preparatów substan¬ cji czynnych. 65 I. Miesza sie 90 czesci wagowych zwiazku z124 967 8 przykladu I z 10 czesciami wagowymi N-metylo- ^a-pirolidonu i tak otrzymuje sie roztwór odpo¬ wiedni do stosowania w postaci bardzo drobnych kropel.II. 20r czesci wagowych zwiazku z przykladu II rozpuszcza sie w mieszaninie zlozonej z 80 czesci wagowych ksylenu, 10 czesci wagowych produktu przylaczenia 8—10 moli tlenku etylenu do 1 mola N-monoetanoloamidu kwasu olejowego, 5 czesci wagowych soli wapniowej kwasu dodecylobenze- nosulfonowego i 5 czesci wagowych produktu przylaczenia 40 moli tlenku etylenu do 1 mola oleju rycynowego. Przez wylanie i dokladne roz¬ prowadzenie roztworu w 100 000 czesci wagowych wody otrzymuje sie dyspersje wodna, zawiera¬ jaca 0,02°/o wagowe substancji czynnej.III. 20 czesci wagowych zwiazku z przykladu III rozpuszcza sie w mieszaninie zlozonej z 40 czesci wagowych cykloheksanonu, 30 czesci wagowych izobutanolu oraz 20 czesci wagowych produktu przylaczenia 40 moli tlenku etylenu do 1 mola oleju rycynowego. Przez wylanie i dokladne roz¬ prowadzenie roztworu w 100 000 czesci wagowych wody otrzymuje sie dyspersje wodna, zawierajaca 0,02*/o wagowe substancji czynnej.IV. 20 czesci wagowych zwiazku z przykladu IV rozpuszcza sie w mieszaninie zlozonej z 25 czesci wagowych cykloheksanolu, 65 czesci wagowych frakcji oleju mineralnego o temperaturze wrze¬ nia 210—280°C oraz 10 czesci wagowych produktu przylaczenia 40 moli tlenku etylenu do 1 mola oleju rycynowego. Przez wylanie i dokladne roz¬ prowadzenie roztworu w 100 000 czesci wagowych wody otrzymuje sie dyspersje wodna, zawierajaca 0,02°/o wagowe substancji czynnej.V. 20 czesci wagowych zwiazku z przykladu VII miesza sie dokladnie i miele w mlynku mlotko¬ wym z 3 czesciami wagowymi soli sodowej kwa¬ su dwuizobutylonaftaleno^a-sulfonowego, 17 czes¬ ciami wagowymi soli sodowej kwasu ligninosul- fonowego z lugu posiarczynowego oraz 60 czes¬ ciami wagowymi sproszkowanego zelu krzemion¬ kowego. Przez dokladne rozprowadzenie miesza¬ niny w 20 000 czesci wagowych wody "otrzymuje siei ciecz do opryskiwania, zawierajaca 0,lP/o wa¬ gowy substancji czynnej.VI. 3 czesci wagowe zwiazku z przykladu II miesza sie dokladnie z 97 czesciami wagowymi subtelnie sproszkowanego kaolinu. Tak otrzymuje sie srodek do opylania, zawierajacy 3i°/o wagowe substancji czynnej.VII. 30 czesci wagowych zwiazku z przykladu I miesza sie dokladnie z mieszanina zlozona z 92 czesci wagowych sproszkowanego zelu krzemion- ' kowego i 8 czesci wagowych oleju parafinowego, którym opryskano powierzchnie tego zelu. Tak otrzymuje sie preparat substancji czynnej o do¬ brej przyczepnosci.VIII. 40 czesci wagowych zwiazku z przykla¬ du III miesza sie dokladnie z 10 czesciami soli sodowej kondensatu kwas fenolosulfonowy-mocz- nik-formaldehyd, 2 czesciami zelu krzemionkowe¬ go i 48 czesciami wody. Tak otrzymuje sie trwala dyspersje wodna. Przez rozcienczenie jej 100 000 15 20 czesci wagowych wody otrzymuje sie dyspersje wodna, zawierajaca 0,04°/o wagowe substancji czynnej.IX. 20 czesci zwiazku z przykladu IV miesza 5 sie dokladnie z 2 czesciami soli wapniowej kwasu dodecylobenzenosulfonowego, 8 czesciami eteru alkoholu tluszczowego i poliglikolu, 2 czesciami soli sodowej kondensatu kwas fenolosulfonowy- -mocznik-formaldehyd i 68 czesciami parafinowa¬ lo nego oleju mineralnego. Tak otrzymuje sie trwa¬ la dyspersje olejowa.Srodek wedlug wynalazku w postaci tych pre¬ paratów moze wystepowac takze razem z innymi substancjami czynnymi, np. srodkami chwasto¬ bójczymi, srodkami owadobójczymi, regulatorami wzrostu oraz srodkami grzybobójczymi, albo mo¬ zna ^go mieszac i nanosic razem z nawozami. Przy mieszaniu ze srodkami grzybobójczymi uzyskuje sie w wielu przypadkach rozszerzenie zakresu grzy¬ bobójczego dzialania.Ponizsze zestawienie srodków grzybobójczych, z którymi mozna mieszac substancje czynne srodka wedlug wynalazku, powinno objasnic, ale nie o- graniczyc, mozliwosci kombinacji.Srodkami grzybobójczymi, które mozna mieszac z substancjami czynnymi srodka wedlug wynalaz¬ ku sa przykladowo: siarka, ditiokarbaminiany oraz ich pochodne jak dimetyloditiokarbaminian »zela- 30 zowy, dimetyloditiokarbaminian cynkowy, etyleno- -bis-ditiokarbaminian manganawy, etylenodiamino- -bis-ditiokarbaminian manganawo-cynkowy oraz etyleno-bis-ditiokarbaminian cynkowy, dwusiarczek tetrametylotiuramu, N,N-etyleno-bis-ditiokarbami- 35 nian cynkowo-amonowy i dwusiarczek N,N'-poIi- etyleno-bis-tiokarbamylu, N,N'—propyleno-bis-di- tiokarbaminian cynkowy, N,N'-propyleno-bis-ditio- karbaminian cynkowo-amonowy i dwusiarczek N,Nr-polipropyleno-bis-tiokarbamylu; pochodne ni- 40 trowe jak dinitro-(l-metyloheptylo)-fenylokroto- nian, 2-sec-butylo-4,6-dinitrofenylo-3,3-dimetyloa- krylan, 2-sec-butylo-4,6-dinitrofenyloizopropylokar- boksylan; zwiazki o budowie heterocyklicznej jak N-(l,l,2,2-tetrachloroetylotio)-tetrahydroftalimid, N- 45 -trichlorometylotiotetrahydroftalimid, N-trichloro- metylotioftalimid, 2-heptadecylo-2-imidazolinooctan, 2,4-dichloro-6-(o-chlOroanilino)-s-triazyna, 0,0-die- tyloftalimidotiofosfonian, 5-amino-Wbis-(dimetylo- amino)-fosfinylo/-3-fenylo-l,2,4-triazol, 5-etoksy-3- 50 -trichlorometylo-l,2,4-tiadiazol, 2,3-dicyjano-l,4-di- tioantrachinon, 2-tio-l,3-ditio-(4,5-b)-chinoksalina, 1-(butylokarbamylo)-2-benzimidazolokarbaminian metylu, 2-metoksykarbonyloaminobenzimidazol, 2- -rodanometylotiobenzotiazol, • 4h(2-chlorofenylohyd- 55 razono)-3-metylo-5-izoksazolon, 1-tlenek pirydyno- -2-tiolu, 8-hydroksychinolina wzglednie jej sole z miedzia, 4,4-dwutlenek 2,3-dihydro-5-karboksy- anilido-6-metylo-l,4-oksatiiny, 2,3-dihydro-5-kar- boksyanilido-6-metylo-l,4-oksatiina, 2-(2-furylo)- 60 -benzimidazol, piperazyn-l,4-diylo-bis-/l-<(2,2,2-tri- chloroetylo)-formamid/, 2-(4-tiazolilo)-benzimidazol, 5-butylo-2-dimetyloamino-4-hydroksy-6-metylopiry- midyna, bis-(p-chlorofenylo)-3-pirydynometanoI, 1, 2-bis-(3-etoksykarbonylo-2-tioureido)-benzen, 1,2- 65 -bis-(3-metoksykarbonyIo-2-tioureido)-benzen oraz9 124 967 10 inne substancje jak octan dodecyloguanidyny, 3- n/3,5-dimetylo-2-oksycykloheksylo)-2-hydroksyetylo/ -glutarimamid, heksachlorobenzen, N-dichlorofluo- rometylotio-N,,N'-dimetylo-N-fenylodiamid kwasu siarkowego, anilid kwasu 2,5-dimetylofurano-3- -karboksylowego, cykloheksyloamid kwasu 2,5-di- metylofurano-3-karboksylowego, 2-cyjano-N-etylo- aminokarbonylo-2-(metoksyimino)-acetamid, anilid kwasu 2-metylobenzoesowego, anilid kwasu 2-jo- dobenzoesowego, l-(3,4-dichloroanilino)-l-formylo- amino-2,2,2-trichloroetan, 2,6-dimetylo-N-tridecylo- morfolina wzglednie jej sole, 2,6-dimetylo-N-cy- klododecylomorfolina wzglednie jej sole, ester metylowy DL-N-(2,6-dimetylofenylo)-N-furo-2-ilo- alaniny, ester metylowy DL-N-(2,6-dimetylofenylo)- -N^(2,-metoksyacetylo)-alaniny, ester diizoprópylo- wy kwasu 5-nitroizoftalowego, Mr^^-triazo-l'- -ilo)-l-(4'-chlorofenoksy)-3,3-dimetylo-2-butanon, 1- -(l',2,,4,-triazol-l,-ilo)-l^(4,-chlorofenoksy)-3,3-dime- tylo-2-butanol, N-(2,6-dimetylofenylo)-N-chloroace- tylo-D,L-2-aminobutyryloaceton oraz N-(n-propylo)- -N-(2,4,6-trichlorofenoksyetylo)-N'-imidazolilomocz- nik.Ponizsze przyklady wykazuja dzialanie biologi¬ czne srodka wedlug wynalazku, przy czym jako substancje porównawcza zastosowano l-/2'-(2",4"- -dichlorofenylo)-2'-<2',-propenyloksy)-etylo/-lH-imi- dazol, znany z opisu patentowego RFN DOS nr 20 63 857.Przyklad XXIII. Liscie rosnacych w donicz¬ kach siewek pszenicy odmiany „Jubilar" opryska¬ no wodnymi emulsjami zlozonymi z 80% (l°/ol wa¬ gowe) substancji czynnej i 20|% emulgatora. IPo przyschnieciu powloki powstalej z opryskiwania opylono zarodnikami maczniaka pszenicy (Erysi- phe graminis var. tritici). Nastepnie ustawiono rosliny doswiadczalne w cieplarni w t°mperatu- Tablica II Substancja czynna z przykladu nr I II IV V VI VII VIII Substancja porów¬ nawcza Kontrola (nie traktowana) Porazenie lisci po opryska-1 niu ciecza zawierajaca sub¬ stancje czynna C%) 0,025 0 0 0 0 0 0 0 2 0,006 0 0 0 0 0 0 1 4 5 o,obi5 0 0 0 1 0 0 1 5 0 = brak porazenia grzybem; stopniowo do 5 = calkowite porazenie rze 20—22°C i wilgotnosci wzglednej powietrza 75—80%. Po uplywie 10 dni badano rozmiar roz¬ woju maczniaka. Uzyskane wyniki przedstawione sa w tablicy II.B Przyklad XXIV. Liscie rosnacych w donicz¬ kach siewek pszenicy odmiany „Caribo" opylono zarodnikami rdzy- brunatnej (Puccinia recondita), a nastepnie doniczki ustawiono na 24 godziny w komorze o temperaturze 20—22°C i wysokiej, 10 wynoszacej 90—95l°/oi, wilgotnosci powietrza. W tym czasie wykielkowaly zarodniki i strzepki kielkowe wniknely w tkanke lisci. Potem zakazone rosliny opryskano do orosienia 0,025%, 0,006% oraz 0,0019°/© d°/0 wagowe) wodnymi cieczami oprysko- 15 wymi, zawierajacymi w suchej masie 80!°/© sub¬ stancji, czynnej i 20% ligninosulfonianu. Po przy¬ schnieciu powloki powstalej z opryskiwania u- stawiono rosliny doswiadczalne w cieplarni w tem¬ peraturze 20—22°C i wilgotnosci wzglednej po- 20 wietrza 65—70!%. Po uplywie 8 dni oceniono roz¬ miar rozwoju grzyba rdzawnikowego na lisciach.Uzyskane wyniki badania przedstawione sa w tablicy III.Tablica III Substancja czynna z przykladu nr I II IV V VI VII Substancja porównawcza Kontrola (nie traktowana) 1 Porazenie lisci po opryska¬ niu ciecza zawierajaca sub¬ stancje czynna (%) 0,025 0 0 0 0 0 0 3 0,006 0 1 2 0 2 2 5 0,0015 3 2 4 0 2 2 5 5 5 0 •= brak porazenia grzybem, stopniowo do 5 = calkowite porazenie 30 ^ PL PL PL