Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych pochodnych aminopropanolu o wzorze ogólnym 1, w którym Ri i R2 sa jednakowe lub rózne i oznaczaja kazdorazowo atom wodoru, nizsza grue alkilowa, hydroksyalkilowa, nizsza grupe alkanoiloksyalkilowa albo grupe -CO-Z, przy czym Z oznacza grupe wodorotlenowa, nizsza grupe alkoksylowa albo grupe o wzorze 3, w którym R* i R? sa jednakowe lub rózne i oznaczaja kazdorazowo atom wodoru, nizsza grupe alkilowa albo hydroksyalkilowa, R3 oznacza atom wodoru albo grupe -O-Ra, przy czym Rs oznacza atom wodoru, nizsza grupe alkanoilowa, albo aroilowa, ewentualnie podstawiona atomem chlorowca, nizsza grupe alkilowa, nizsza alkoksylowa, alkóksykarbonylo- wa, wodorotlenowa, grupe alkilotio, nitrylowa, nitrowa albo trójfluorometylowa, R4i R5 sajednakowe lub rózne i oznaczaja kazdorazowo atom wodoru, chlorowca,grupe wodorotlenowa, benzyfoksylowa, nizsza grupe alkilowa, nizsza alkoksylowa, nizsza grupe alkilotio, karboksylo¬ wa, benzyloksykarbonylowa albo nizsza grupe alkoksy- karbonylowa, X i Y oznaczaja grupe -CH= oraz ich farmakologicznie dopuszczalnych soli.Zwiazki o wzorze ogólnym 1, w przypadku gdy R3 nie oznacza atomu wodoru posiadaja asymetryczny atom wegla, wobec tego przedmiotem wynalazku sa nastepnie optycznie czynne formy i racemiczna mieszanina tych zwiazków.Zwiazki o wzorze ogólnym I i ich farmakologicznie dopuszczalne sole posiadaja przy malej toksycznosci wyrazne wlasciwosci poszerzania naczyn, które wyrazaja sie istotnym obnizeniem cisnienia krwi, oraz wykazuja dzialanie hamujace adrenergiczne preceptory.Jako nizsze grupy alkilowe podstawników Ri, R2, Ru R5, R*, R7, Rs rozumie sie grupy o prostym albo rozgalezionym lancuchu o 1—6 zwlaszcza 1—4 atomach wegla, takich jak: grupa metylowa, etylowa, izopropylo- wa, propylowa, butylowa, izobutylowa, Ill-rzed.- butylowa albo n-heksylowa, zwlaszcza grupa metylowa i etylowa.Grupy hydroksyalkilowe podstawników Ri. R2, R*i R? zawieraja 1—4 atomy wegla, korzystnie sa to grupa 2- hydroksyetylowa i hydroksymetylowa.Grupy alkoksylowe podstawników R4, R5, Rs, i Z zawieraja 1—6, korzystnie 1—4 atomy wegla, jak np. grupa metoksylowa, etoksylowa, propoksylowa, butok- sylowa albo pentyloksylowa. Korzystnymi jednakze sa grupa metoksylowa i etoksylowa.Jako grupy alkoksykarbonylowe podstawników R*, R5 i Rg stosuje sie zwlaszczagrupe metoksykarbonylowa i etoksykarbonylowa.Grupami alkilotio podstawników R4, R5 i Rs sa grupy zawierajace I—6, zwlaszcza I—4 atomów wegla, korzystnie jest to grupa metylotio.Grupy alkanoilowe podstawnika Rg zawieraja 1—8. zwlaszcza 1—6 atomów wegla, przy czym ich grupy alkilowe sao lancuchu prostym, albo rozgalezionym albo cykliczne. Korzystnie sa to grupy acetylowa albo trójmetyloacetylowa. \3 112 154 4 Jako nizsza grupe alkanoiloksyalkilowa podstawni¬ ków Ri i R2 stosuje sie grupy o 1—6 atomach wegla zwlaszcza grupe acetoksymetylowa.Grupami aroilowymi podstawnika R* sa zwlaszcza grupy beznoilowa i naftoilowa, ewentualnie korzystnie podstawione grupa metylowa, atomem chlorowca i grupami metoksylowymi.Jako chlorowiec, w mysl wynalazku stosuje sie atom fluoru, chloru, bromu i jodu, zwlaszcza atom fluoru, chloru i bromu.Wytwarzanie sposobem wedlug wynalazku nowych zwiazków o wzorze ogólnym I, polega na tym, ze zwiazek o wzorze ogólnym 2, w którym Ri—R5 maja wyzej podane znac/enie, redukuje sie 1 cyklizuje 1 nastepnie v\ przypadku, gdy RH oznacza grupe alkanoilowa albo ewentualnie podstawiona grupe aroilowa, ewentualnie estryfikuje sie grupe hydroksylowa oznaczaja Ri, albo w przypadku gdy Rs oznacza atom wodoru, hydrolizuje sie estrowa grupe oznaczajaca R3 i ewentualnie obecna grupe zabezpieczajaca G odszczepia sie, albo w przypadku, gdy jedna z grup Ri i R2, oznacza grupe hydroksymetylowa, to otrzymuje sie je redukujac grupe hydroksymetylowa, acyloksymetylowa albo alkoksykar- bonylowa, albo hydrolizujac grupe alkanoiloksymetylo- wa, albo grupe metylowa otrzymuje sie, redukujac grupe alkoksykarbonylowa i otrzymane zwiazki przeprowadza ewentualnie w ich farmakologicznie dopuszczalne sole.Ewentualna redukcje podstawników Ri i R2 w zwiazkach o wzorze ogólnym 1, przeprowadza sie za pomoca kompleksowych wodorków metali, jak np. wodorku litoglinowego albo na drodze katalitycznego uwodornienia przy uzyciu katalizatorów z metali szlachetnych albo niklu Raney'a.Hydrolize grup Ri i R2 zwiazków o wzorze ogólnym 1 mozna prowadzic w znany sposób w srodowisku zasady albo kwasu.Estryfikacje grupy hydroksylowej podstawnika R3 prowadzi sie na ogól przyjetymi metodami w reakcji halogenku kwasowego albo bezwodnika kwasowego ewentualnie w obecnosci srodka wiazacego kwas jak np. pirydyny.W celu przeprowadzenia zwiazków o wzorze ogólnym I, w ich farmakologicznie dopuszczalne sole, poddaje sie je reakcji, korzystnie w organicznym rozpuszczalniku z nieorganicznymi albo organicznymi kwasami takimijak: kwas solny, bromowodorowy, fosforowy, siarkowy, octowy, cytrynowy, maleinowy albo benzoesowy.Wytworzone sposobem wedlug wynalazky zwiazki o wzorze ogólnym 1 mozna otrzymywac jako mieszaniny racemiczne. Rozdzial racematów na formy optycznie czynne prowadzi sie znanymi metodami poprzez diastereoizomeryczne sole. Jako optycznie czynne kwasy stosuje sie przewaznie kwas winowy,jablkowy, kamforo¬ wy i kamforosulfonowy.W celu okreslenia skutecznosci" nowych produktów wytworzonych sposobem wedlug wynalazku przeprowa¬ dzono nizej opisana serie badan testowych.Dawkowanie leków w celu obnizenia cisnienia krwi jest calkowicie zalezne odstanu pacjenta, np. czlowieka lub ssaka, jego reakcji na leczenie oraz od tego czy jest leczony ambulatorynie czy w szpitalu. Leczenie nalezy zaczynac od malych dawek (100 mg) i stopniowo zwiekszac dawki odpowiednio do reakcji pacjenta.Dawke mozna zwiekszyc w odstepach 5—7 dniowych, az do osiagniecia sredniej dawki dziennej rzedu 100 do 300 mg. Dzialanie podtrzymujace zapewniaja zwykle dwie do czterech dawek dziennie. Dawki stosowane w celu zblokowania ^-receptorów adrenergicznych sa zasadni¬ czo takie same.Aktywnosc blokowania /Preceptorów przez badane zwiazki okreslono przez pomiar hamowania czestoskur¬ czów wywolanych izoprenalina oraz przez pomiar obnizenia cisnienia krwi charakterystycznego rozszerze¬ nia uaczvn krwionosnych.Stosujac miejscowe znieczulenie wprowadzono kateter czuwajacym, królikom do tetnicy ucha srodkowego oraz do zyly brzegowej ucha.W drugim doswiadczeniu dokonano pomiarów tetniczego cisnienia krwi za pomoca katetera i elektromechanicznego przetwornika (Statham P 23Db) z bezposrednim wydrukiem (Firma: Schwarzer, Mona¬ chium). Czestosc skurczu serca wyliczano z pomiaru 20 skurczów stosujac do zapisu szybki przesuw papieru.Kazdemu zwierzeciu badane zwiazki wprowadzono przez kateter, w dawkach 0,3, 1,0 i 3,0 mg na kilogram (4,3 mg/kg lacznie), w postaci roztworu w izotoniczym chlorku sodowym, w razie potrzeby z dodatkiem np. dwumetyloformamidu jako rozpuszczalnika posrednie¬ go.Rozszerzenie naczyn krwionosnych wyrazono w postaci procentowego spadku cisnienia krwi w ciagu 30 minut po ostatnim wstrzyknieciu badanych zwiazków.Wobec tego czym wyzsza wartosc znajduje sie w lewej kolumnie tablicy tym wiekszy efekt dzialania badanej substancji.Blokowanie ^-receptorów badano w oparciu o efekt, antagonistyczny do dzialania izoprenaliny. Izoprenaline wstrzykiwano dozylnie w dawce 1 Mg/kg. Wplyw na czestosc skurczów serca okreslano w 30 sekund od injekcji. Dzialanie blokujace preceptory przejawia sie w blokadzie dzialania izoprenaliny, która podnosi czestos¬ kurcz do 340 uderzen na minute wtedy gdy nie ma badanych zwiazków. Zatem czym nizsza wartosc wystepuje w prawej kolumnie tablicy, tym silniejsze jest dzialanie blokujace ^-receptory.Objetosc wstrzykiwanego preparatu dla wszystkich srodków wynosila OJ ml/kg.W tablicy podano wartosci srednie i odchylenia srednie otrzymane z 4—6 pojedynczych pomiarów.Substancje porównawcze wykazujace dzialanie bloku¬ jace preceptory i rozszerzajace naczynia krwionosne nie sa znane, wobec tego w przeprowadzonych badaniach dla porównania zastosowano znany srodek blokujacy p- receptory propranolol czyli l-(izopropyloamino)-3- (1- naftyloksy)-2- propanol.W celu wytworzenia srodków leczniczych, substancjeo wzorze I miesza sie w znany sposób z odpowiednim nosnikiem farmaceutycznym, substancja zapachowa, smakowa i barwnikiem i na przyklad tabletkuje albo drazujc albo po dodaniu odpowiednich substancji112 5 pomocniczych zawiesza albo rozpuszcza w wodzie albo oleju jak np. oleju z oliwek.Aktywnosc przy podaniu 4,3 mg/kg dozylnie Substancja c/ynnal *,i spadek blokada przykladu nr cisnienia krwi — receptorów Kontrolna: 10% DMF—NaCI Propranolol 1 2 (a); 5 2(h) 2(m) 6 9 11 12 (a) 19 21 23; 25 24 (a) 24 (b) 24 (c) 24(0 28 -6±6 4±3 . 14 ±3 12 ±5 18 ±2 5 ±4 15±6 12 ±4 5±8 7±4 13 ±3 13 ±4 14 ±3 8±4 27 ±8 16 ±3 12 ±3 10 ±2 381 ± 7 210 ±6 213 ±13 231 ± 13 244 ±20 201 ± 17 226 ± 9 191 ± II 260 ± 6 2}} ± 18 260 ± 10 236 ± 22 204 ± 14 180 ± 8 183 ± 20 226 ±15 230 ± 17 183 ±16 Wytworzone sposobem wedlug wynalazku zwiazki i ich sole mozna stosowac w cieklej albo stalej postaci dojelitwo albo pozajelitowo. Jako medium iniekcyjne stosuje sie korzystnie wode zawierajacadodatki uzywane zwykle do roztworów iniekcyjnych jak stabilizatory, substancje ulatwiajace rozpusczanie albo bufory. Tego rodzaju dodatkami sa np. bufor octanowy albo winianowy etanol, substancje tworzace zwiazki komp¬ leksowe takie jak kwas etylenodwuaminoczterooctowy i jego nietoksyczne sole, wysokoczasteczkowe polimery jak ciekly politlenek etylenu, do regulowania lepkosci.Jako stale nosniki stosuje sie np. skrobie, laktoze, mannit, metyloceluloze, talk, wysoko zdyspergowane kwasy krzemowe, wyzej-czasteczkowe kwasy tluszczowe takie jak kwas stearynowy, zelatyne, agar-agar, fosforan wapniowy, stearynian magnezowy, tluszcze zwierzece i roslinne, stale wysokoczasteczkowe polimery takie, jak poliglikole etylenowe. Preparaty odpowiednie do stoso¬ wania doustnego zawieraja ewentualnie substancje smakowe i slodzace.Wytworzone sposobem wedlug wynalazku poza wymienionymi w przykladach korzystne sa nastepujace zwiazki: 4-(2-hydroksy- 3- (4-feBoksymetylopiperydyno) -pro- poksy)-6- Ill-rzed.butyloindol.Ponizszy przyklad wyjasnia sposób wedlug wynalazku wytwarzania zwiazków o wzorze ogólnym 1.Przyklad I. Wytwarzanie 4-(2-hydroksy-3- (4- fenoksymetylopiperydyno) -propoksy)-indolu.Wytwarzanie 2-metylo-3-nitroepoksyfenolu.Do roztworu 10,7g (0,07 mola) 2-metylo-3-nitrofenolu w 55 ml epichlorohydryny wkrapla sie roztwór 7,9 g metanolami sodowego (0,14 mola) w 75 ml etanolu i miesza w czaaie 16 godzin w temperaturze pokojowej. Po oddestylowaniu pod zmniejszonym cisnieniem nadmiaru epichlorohydryny pozostalosc przenosi sie do eteru i ekstrahuje trzykrotnie woda. Po wysuszeniu fazy organicznej siarczanem sodu i zageszczeniu jej zostaje 17 g oleju, który krystalizuje po roztarciu z izopropanolcm i ligroina. Po odsaczeniu otrzymuje sie 8,6 g co stanowi 58% wydajnosci teoretycznej 2-metylo-3- nitroepoksyfe- nolu o temperaturze topnienia 46^48°C.Wytwarzanie l-(2-hydroksy-3-) 4-fenoksymetylopipe- rydyno- (propoksy)-2-metylo-3-nitrobenzenu.Do roztworu 4,2 g (0,02 mola) poprzedniego zwiazku w 100 ml n-butanolu dodaje sie 3,8 g (0,02 mola) 4- fenoksymetylopiperydyny i pozostawia przez noc w temperaturze pokojowej. Nastepnie odsacza sie utwo¬ rzone krysztaly, przemywa je ligroina i otrzymuje 6,9 g, co stanowi 86% wydajnosci teoretycznej, zwiazku tytulowego, o temperaturze topnienia 103—104°C.Wytwarzanie l-(2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylopipe- rydyno) -propoksy) -2-dwumetyloaminoetyleno-3-nit- robenzenu.Do roztworu 3,0 g (0,0075 mola) powyzszego zwiazku w 20 ml dwumetyloformamidu dodaje sie 1,6 ml (0,011 mola) dwumetyloacetalu N,N-dwunietyloformamidu i • ogrzewa we wrzeniu w czasie 8 godzin pod chlodnica zwrotna z oddestylowaniem wytworzonego alkoholu. Po zatezeniu pod zmniejszonym cisnieniem zostaje 4,0 g oleistej pozostalosci, którabez oczyszczania przerabia sie dalej.Wytwarzanie 4-(2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylopipe- rydyno) -propoksy)-indolu. 4,0 g poprzednio otrzymanego surowego produktu zawiesza sie w 150 ml metanolu, dodaje l,0g 10% palladu na weglu i wytrzasa w czasie 2 godzin z wodorem. Po zakonczeniu pochlaniania wodoru odsacza sie kataliza¬ tor, przesacz zateza, rozpuszcza go w octanie etylu, dodaje wyliczona ilosc kwasu benzoesowego otrzymujac benzoesan. Wydajnosc: 1,5 g, costanowi 39% wydajnosci teoretycznej, temperatura topnienia 154—147°C.W analogiczny sposób otrzymuje sie nastepujace zwiazki: „.. .. octan 4-(2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylopiperydyno) ' -propoksy)-indolu o temperaturze topnienia 127—129°C 4-(3-(4-fenoksymetylopiperydyno) -propoksy)-indol, o temperaturze topnienia 1.18—1I9°C, 5-(3-(4-fenoksymetylopiperydyno)-propoksy)-indol, o temperaturze topnienia 107—108°C, 6-(3-(4-fenoksymetylopiperydyno)-propoksy)-indol,o temperaturze topnienia 123—124°C, 4- (2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylopiperydyno)-pro- poksy)-2-etoksykarbonyloindol o temperaturze topnie¬ nia 168—170°C, benzoesan 4-(2-hydroksy-3-(4-fcnoksymetylopipery- /dyno)-propoksy)-2-hydroksyin#tyloindolu, o temperatu¬ rze topnienia 145—146°C, 4- (2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylopiperydyno) -pro- poksy)-2-etoksykarbonylo-indol o temperaturze topnie¬ nia 170°C, 4- (2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylopiperydyno) -pro- poksy)-2-karbamylo-indol o temperaturze topnienia 182*C,i 4- (2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylopiperydyno) -pro¬ poksy)-2-dwumetyloaminokarbonylo-indol o tempera¬ turze topnienia I78°C, 4- (2-hydrok»v-3- (4-lcnoksymetylopiperyd\no) -pro- poksy)-6-inetoksykarbonylo-indol o temperaturze top¬ nienia 139— 140°C 4- (2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylopiperydyno)-pro- poksy) -6-metylo-indol o temperaturze topnienia 122— I23°C, benzoesan 2-etoksykarbonylo-4-(2-hydroksy-3-)4-fe- noksymetylopiperydyno)- propoksy) -6-metyloindolu o temperaturze topnienia 189°C, benzoesan 4-[2-hydroksy-3-(4-/2-chlorofenoksymety- lo)-piperydyno)-propoksyJ-indolu o temperaturze top¬ nienia 140-^I42°C, benzoesan 4-[2-hydroksy-3-(4-(3-chlorofenoksymety- lo)-piperydyno)-propoksy]-indolu o temperaturze top¬ nienia 149— 151°C, benzoesan 4-[2-hydroksy-3-(4-(4-chlorofenoksymety- lo)-piperydyno)-propoksy]-indolu o temperaturze top¬ nienia 156—158°C, benzoesan 4-[2-hydroksy-3-(4-(2-metoksyfenoksyme- tylo) -piperydynp)-propoksy]-indolu o temperaturze topnienia 115— 117°C, benzoesan 4-[2-hydroksy-3-(4-(2-metylofenoksymety- lo)-piperydyno)-propoksy]-indolu o temperaturze top¬ nienia 128—129°C, benzoesan 4-[2-hydroksy-3-(4-(3-metylofenoksymety- lo)-piperydyno)-propoksy]-indolu o temperaturze top¬ nienia 152— 154°C, 4- [2-hydroksy-3-(4- (2-metylotiolofenoksymetylo)-pi- pervdyno)-propoksy]-indolu o temperaturze topnienia 108—II0°C, 4- [2-hydroksv-3-(4- (4^fluorofenoksymetyl )-pipery- dyno)-propoksyJ -6-metyloindol o temperaturze top¬ nienia 137—I39°C, benzoesan 4-[2-hydroksy-3-(4-(3-metylofenoksymety- lo) -piperydyno) -propoksy]-6-metyloindolu o tempe¬ raturze topnienia 138— 140°C, 4- [2-hydroksy-3-(4- (2-benzyloksylenoksymetylo)-pi- perydyno) -propoksy]-indol w postaci oleju, 4- {2-hydroksy-3- (4-(4-benzyloksyfenoksymetylo)-pi- perydyno)-propoksy]-indol o temperaturze topnien iii U3°C, 4- (2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylo-piperydyno)-pro- poksy) -2-piwaloiloksymetylo -indol o temperaturze topnienia 130— 132°C, 4- [2-hydroksy-3-(4- (2-metoksyfenoksymetylo)-pipe- rydyno)-propoksy]-2-metyloindol o temperaturze top¬ nienia 137—138°C, 4- [2-hydroksy-3-(4- (2,5-dwumetylofenoksymetylo)- piperydyno)-propoksy]-indol o temperaturze topnienia 153—155°C, 5- (2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylopiperydyno) -pro¬ poksy)indol o temperaturze topnienia 121—I23°C, 6- (2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylopiperydyno)-pro- poksy) indol o temperaturze topnienia 144—145 C, benzoesan 4- (2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylopipery- dyno)-propoksy)-6-hydroksymetyloindolu o temperatu¬ rze topnienia 153—155°C, 4- (2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylopiperyd\ no) -pro¬ poksy) -6-metyloindol o temperatur/e topnienia 122—123 C. 4- (2-piwaloiloks-3- (4-tenoksmelylopiper\dyno)- propoksy)-indol o temperaturze topnienia 103—I05°C\ kwas 4- (2-hydroksy-3- (fenoksmetylopiperydno)- propoks\)-indolo-2-karboksylowy, o temperaturze top¬ nienia 218—222°C, 4- [2-piwaloiloksy-3- (4-(2-metoksyfenoksymetylo)-pi- perydyno) propoksyj-indol o temperaturze topnienia 107°C, 4- (2-piwaloiloksy-3- (4-fenoksymetylopiperydynoh propoksy) -6-metyloindol o temperaturze topnienia 8I°C, 4- (2-piwaloiloksy-3- (4-fenoksymetylopiperydyno)- propoksy) -6-piwaloiloksymetyloindol o temperaturze topnienia 76—78°C, 4- (2-benzoiloksy-3- (4-fenoksymetylopiperydyno)- propoksy)-indol o temperaturze topnienia 108—1I0°C, 4- (2-piwaloiloksy-3- (4-fenoksymetylopiperydyno)- propoksy)-2-piwaloiloksyindol o temperaturze topnienia 93—95°C, 4- [2-hydroksy-3- (4-(2-hydroksyfenoksymetylo)-pipe- rydyno) -propoksy] -indol o temperaturze topnienia 119—121°C, 4- (2-hydroksy-3- (4-fenoksymetylopiperydyno)-pro- po-ksy) -2-metyloindol, o temperaturze topnienia 145— 148°C, 4- [2-hydroksy-3-(4- (4-hydroksyfenoksymetylo)-pipe- rydyno) -propoksy] -indol o temperaturze topnienia 167°C, 4-[2-hydroksy-3-(4-(2-hydroksyfenoksymctyIo)-pipe- rydyno) -propoksy] -indol o temperaturze topnienia 119—121°C.Zastrzezenie patentowe Sposób wytwarzania nowych pochodnych aminopro- panolu o wzorze ogólnym 1, w którym Ri i Rz sa jednakowe lub rózne i oznaczaja kazdorazowo atom wodoru, nizszagrupe alkilowa, hydroksyalkilowa, nizsza grupe alkanoiloksyalkilowe albo grupe —CO—Z—, przy czym Z oznacza grupewodorotlenowa, nizsza grupe alkoksylówa albo grupe o wzorze 3, w którym Rói R?sa jednakowe lub rózne i oznaczaja kazdorazowo atom wodoru, nizsza grupe alkilowa albo hydroksyalkilowa, R3 oznacza atom wodoru albo grupe o wzorze —O—Rg oznacza atom wodoru, nizsza grupe alkanoilowa albo aroilowa, ewentualnie podstawiona atomem chlorowca, nizsza grupe alkilowa, nizsza alkoksylówa, alkoksykar- bonylowa, wodorotlenowa, grupa alkilotio, nitrylowa, nitrowa albo trójfluorometylowa, R4 i Rs sa jednakowe lub rózne i oznaczaja kazdorazowo atom wodoru, chlorowca, grupe wodorotlenowa, benzyloksylowa, nizsza grupe alkilowa, nizsza alkoksylówa, nizsza grupe alkilotio, karboksylowa, benzyloksykarbonyIowa albo nizsza grupe alkoksykarbonylowa, X i Y oznaczajagrupe —CH= oraz ich farmakologicznie dopuszczalne sole, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze ogólnym 2, w którym Ri—R5 maja wyzej podane znaczenie, redukuje sie i cyklizuje i potem w przypadku,gdy Rs oznacza grupe9 112154 10 alkanoilowa, albo ewentualnie podstawiona grupe aroilowa. ewentualnie estryfikuje sie grupe hydroksy¬ lowa, oznaczajaca R3 albo w przypadku gdy R8 oznacza atom wodoru, hydroli/uje sie grupe estrowa oznaczajaca R „ albo w przypadku, gdy jedno- albo kilka grup Ri, R2 oznacza grupe hydroksmetylowa to otrzymuje sieje redukujac grupe alkoksykarbonylowaalbo hydrolizu-jac grupe alkanoiloksymetylowa albo grupe metylowa otrzymuje sie redukujac grupe hydroks\ metylowa, acyloks\metylowa albo grupe alkoksykarbonylowa i otrzymane zwiazki przeprowadza ewentualnie w ich farmakologicznie dopuszczalne sole. sK 0U 0-CM2-CM-CH2 02N H3xXCHriH"cW2"OcM2°"0 02N CH, 0-CH7-CW-CH,-NCM70<7 CH3/ 0^XJ - f OM ^^ 0-CH2-CH-CH2—N ycM2°\_/ SCHEMAT 1LI 2 154 \ r -\- OCW2— CU — CH2-N ¦CM20 / WZÓR 1 CU, CU \ /' N-CU = CU 0,N^< OCU2-CU-CU2—N r v cu2o WZ0R 2 WZCJR 3 Prac. Poligraf. UP PRL. Naklad 120 egz.Cena 45 z\ PL