Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza- inia nowych zywic poliuretanowo-mocanikowych na podstawie polieteru czterometylenowego, okreslo¬ nych wzorem ogólnym 1, w którym Z oznacza gjru- pe zakanczajaca lancuch, A oznacza dwuwartos- ciowy rodnik organiczny o wzorze ogólnym 2, a G oznacza rodnik organiczny o wzorze ogólnym 3, w którym x oznacza liczbe calkowita, liczby n i m sa liczbami calkowitymi wiekszymi od 0. W zy¬ wicach tych grupy mocznikowe oddzielone sa przez segmenty posiadajace sredni liczbowy ciezar cza¬ steczkowy od okolo 2.000 do okolo 10.000. Polime- ryczne kompozycje wedlug niniejszego wynalazku sa termoplastycznymi biologicznie obojetnymi ela¬ stomerami znajdujacymi zastosowanie w medycynie i chirurgii.Biomedyczne zastosowanie segmentowych poliu¬ retanów i uzycie tych materialów do wytwarzania elementów protetycznych badano w National In- stitute of Health (Narodowym Instytucie Zdrowia).J.W. Boretos, WJS. Pierce i inni opublikowali pra¬ ce na (ten temat. Zalety segmentowego elastome¬ ru poliuretanowego przy wytwarzaniu cienkoscien¬ nych nie placzacych sie cewników opisali Kobolov i Zapal w „Surgery", t. 68, str. 625—629 (1970).Od czasu, g|dy pierwsza praca Boretosa dotycza¬ ca segmentowego poliuretanu zostala opublikowana w 1967 r., dodatkowe publikacje utwierdzily pog¬ lad, ze segmentowy poliuretan jest odpowiednia kompozycja do takich zastosowan, jak wszczepia¬ lo nie pompy pomocniczej lewej komory serca, nie- placzace sie cienkoscienne cewniki i kaniule, rurki odchodzace pod katem prostym, cienkoscienne przewody dotchawiczne, komory pomp rolkowych do przetaczania krwi poza organizm, pojemniki na krew itip. Opisane zalety segmentowego poliureta¬ nu, to obojetnosc biologiczna, dlugotrwala elastycz¬ nosc i doskonala wytrzymalosc na rozciaganie.Kompozycje segmentowych poliuretanów i spo¬ soby ich wytwarzania zostaly opisane w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr nr 2929800, 2929804, 2999839 i 3428711. Jak¬ kolwiek takie kompozycje segmentowych poliure¬ tanów sa obojetne biologicznie, posiadaja wytrzy¬ malosc na rozciaganie i dlugotrwala elastycznosc, wymagane dla wyrobów medycznych, maja one równiez wysokie temperatury mieknienia i roz¬ kladaja sie w temperaturach zblizonych do punktu topnienia polimeru. Na skutek tego nie zaleca sie wytwarzania rurek i innych ksztaltek majacych zastosowanie w medycynie przez termiczne ksztal¬ towanie takich kompozycji segmentowych poliure¬ tanów. Z tego wzgledu rurki z segmentowych po¬ liuretanów do zastosowan medycznych w dalszym ciagu wytwarza sie przez naniesienie roztworu kompozycji elastomerycznej w rozpuszczalniku na obracajacy sie trzpien. Po odparowaniu rozpusz¬ czalnika rurke z segmentowego poliuretanu sciaga sie z trzpienia.101226 Sposób wytwarzania poliuretanów na podstawie glikolu polieteru czterometylenowego podano w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ame¬ ryki nr nr 2 830 037 d 2 901467. Polimery wytwo¬ rzone tymi sposobami sa tworzywami termoutwar¬ dzalnymi, które ulegaja sieciowaniu podczas ogrze¬ wania i raczej ulegaja nastepnie rozkladowi niz mieknieniu w podwyzszonych temperaturach. Kom¬ pozycje polimeryczine wytwarzane sposobem wed¬ lug wynalazku sa jedynymi w swoim rodzaju ela¬ stomerami o temperaturze topnienia ponizej 150°C i moga byc wytlaczane, formowane i ksztaltowa¬ ne, nie ulegajac sieciowaniu i rozkladowi.Celem wynalazku jest otrzymanie nowych zywic stanowiacych segmentowy poliuretan, które sa biologicznie obojetne, posiadaja wlasnosci fizyczne wymagane w zastosowaniach medycznych i moga byc latwo wytlaczane w niskiej temperaturze, bez rozkladu. ! Stwierdzono, ze nowe i cenne zywice poliureta- nowonmoczniikowe na podstawie polieteru cztero- metylenowego, posiadajace charakterystyke przed¬ stawiona powyzej, wytwarza sie przez reakcje gli¬ kolu polieteru czterometylenowego posiadajacego ciezar czasteczkowy nie /mniejszy niz 650 i nie wiekszy niz 2.000, z 4,4,-dwuizocyjanianem dwu- fenylometanu, w wyniku której tworzy sie propo- limer posiadajacy sredni liczbowy ciezar czastecz¬ kowy od okolo 2.000 do okolo 10.000. Prepolimer ten przez reakcje z woda przeksztalca sie w elasto¬ mer poliuretanowo-mocznikowy na podstawie poli¬ eteru czterometylenowego, posiadajacy sredni licz¬ bowy ciezar czasteczkowy w zakresie od 50.000 do 100.000. Tak wytworzony elastomer posiada temperature mieknienia w zakresie 127—149°C i moze byc bez rozkladu wytlaczany ze stopu w celu wytworzenia wyrobów uzytecznych w me¬ dycynie i chirurgii.Wydaje sie, ze zdolnosc do ksztaltowania ter¬ micznego opisanych kompozycji poliuretanowo- -anoczniikowych na podstawie polieteru czterome¬ tylenowego zwiazana jest z odlegloscia miedzy grupami mocznikowymi w lancuchu polimeru. Od¬ dzielenie tych grup mocznikowych przez frag¬ menty posiadajace sredni liczbowy ciezar czastecz¬ kowy od okolo 2.000 do okolo 10,000 zmniejsza za¬ sieg wiazania wodorowego miedzy grupami mocz¬ nikowymi, dzieki czemu temperatura topnienia po¬ limerów obniza sie w wystarczajacym stopniu, aby umozliwic przetwórstwo ze stopu bez degradacji termicznej.Zywice poliuretanowo-mocznikowe na podstawie polieteru czterometylenowego wytworzone sposo¬ bem wedlug wynalazku sa obojetne biologicznie, a ponadto posiadaja istotna przewage nad segmen¬ towym poliuretanem, badanym w Narodowym In¬ stytucie Zdrowia, polegajaca na tym, ze odleglosc miedzy grupami mocznikowymi w lancuchu poli¬ meru jest taka, ze temperatura mieknienia poli¬ meru jest nizsza od 150°C. Taki niski punkt top¬ nienia umozliwia termiczne ksztaltowanie zywi¬ cy, dzieki czemu eliminuje sie wysoki koszt for¬ mowania ksztaltowanych wyrobów przez osadze¬ nie segmentowego poliuretanu z roztworu i odpa- rowanie rozpuszczalnika z wytworzeniem kolej¬ nych warstw.Przy wytwarzaniu prepolimeru stosunek 4,4'-izo- cyjanianu dwufenylómetanu do glikolu polieteru s czterometylenowego wynosi od 1,3:1 do 1,7:1. Pre- polimery wytworzone z mieszanin, w których sto¬ sunek 4,4'-dwuizocyjanianu dwufenylómetanu do glikolu polieteru czterometylenowego jest wyzszy niz 1,7:1, maja zbyt niski ciezar czasteczkowy, W a prepolimery wytworzone z mieszanin, w których stosunek 4,4'-dwuizocyjanianu dwufenylómetanu do glikolu polieteru czterometylenowego jest nizszy od 1,3:1, sa zle powtarzalne i ciezary czasteczko¬ we kolejnych partii polimeru moga byc rózne.Reakcja polimeryzacji jest egzotermiczna i pro¬ wadzi sie ja w 85°C przez okolo 1—/1/2 godziny.Gdy glikol polieteru czterometylenowego i 4,4'- ^dwuizocyjanian dwufenylómetanu reaguja ze so¬ ba, poczatkowo zachodzi reakcja z wytworzeniem liniowego prepolimeru zawierajacego wiazania ura- tanowe. Reakcje te przedstawiono na schemacie 1, gdzie A jest dwuwartosoiowym rodnikiem orga¬ nicznym posiadajacym strukture o wzorze 2, a G jest dwuwartosoiowym rodnikiem organicznym o wzorze 3, gdzie x jest taka liczba calkowita, ze ciezar czasteczkowy rodnika G wynosi od okolo 650 do okolo 2.000.Poniewaz 4,4'-dwuizocyjanian dwufenylómetanu obecny jest w nadmiarze molowym, prepolimer ten bedzie posiadal koncowe grupy izocyjanianowe i przedstawiony jest wzorem 4, w którym A i G maja wyzej podane znaczenie, a n jest liczba calkowita wieksza od 0. Te przejsciowe prepolime¬ ry rozpuszcza sie nastepnie w takim rozpuszczal¬ niku, jak dwumetyloacetamid i poddaje reakcji z woda w celu wydluzenia lancucha. W literatu¬ rze opisano nastepujacy przebieg reakcji izocyja¬ nianów z woda; wedlug schematu 2. 40 Stwierdzono, ze przy wydluzeniu lancucha poli¬ meru za pomoca wody korzystna jest obecnosc w mieszaninie reakcyjnej niewielkiej ilosci ójrugorze- dowej aminy, takiej jak dwuibutyloamina. Dwubu- tyloamina dziala jako srodek zakanczajacy lan- 45 cuch i ulatwia regulacje ciezaru czasteczkowego' polimeru. Reakcje zakonczenia lancucha przedsta¬ wiono na schemacie 3.Jest oczywiste, ze wolne grupy izocyjanianowe obecne w rosnacym lancuchu polimeru moga rea- 50 gowac z dowolnymi aktywnymi atomami wodoru obecnymi w mieszaninie reakcyjnej i ze dowolna niskoczasteczkowa jednofunkcyjna amina, merkap- tan lub alkohol, moga reagowac z takimi grupami izocyjanowymi w celu zakonczenia lancucha i mo- 55 ga zastapic dwuibutyloamine.Polimer o wydluzonych lancuchach wytraca sie z roztworu przez dodatek mieszaniny wody i me¬ tanolu. Wytworzonym produktem jest poliuretano- -mocznik na podstawie polieteru czterometyleno- •o wego, okreslony wzorem 1, gdzie Z .jest grupa za¬ kanczajaca lancuch, A jest dwuwartosciowym rod¬ nikiem organicznym o wzorze 2, G jest dwuwar¬ tosoiowym rodnikiem organicznym o wzorze 3, gdzie x jest taka liczba calkowita, ze sredni licz- 65 bowy ciezar czasteczkowy rodnika G wynosi od\ 101226 okolo 650 do Okolo 2.000, n jest taka liczba calko¬ wita, ze sredni ciezar segmentów-miedzy grupami mocznikowymi wynosi okolo 2.000 do okolo 10.000, a m jest taka liczba calkowita, ze sredni liczbowy ciezar czasteczkowy zywicy wynosi od okolo 50.000 5 do okolo 100.000 a bredni wagowy ciezar czastecz¬ kowy zywicy wynosi od okolo 300.000 do okolo i 000,000.Sposób wytwarzania nowych termoplastycznych zywic poliuretanowo-moczmikowych na podstawie 10 pólieteru czterometylenowego wedlug niniejszego wynalazku ilustruja nastepujace przyklady: Przyklad I. Do reaktora ze stali nierdzewnej odpowiedniego ksztaltu wprowadza sie 1290 czesci (2,04 mola) glikolu pólieteru czterometylenowego 15 0 ciezarze czasteczkowyim 630. Glikol pólieteru czterometylenowego ogrzewa sie do temperatury 40°C z mieszaniem. Nastepnie przy ciaglym mie¬ szaniu dodaje sie do poliglikolu w ciagu 1—2 mi¬ nut 700 czesci (2,8 mola) 4,4'-dwuizocyjaoiaaiu dwu- *o fenylometanu. Stosunek molowy 4,4'-dwuizocyja- nianu dwufenylometanu do glikolu pólieteru czte¬ rometylenowego wynosi okolo 1,37:1. Reakcja jest egzotermiczna i pozwala sie na wzrost tempera¬ tury do 85°C. Po dodaniu 4,4'-dwuizocyjanianu 25 dwufenylometanu mieszanine reakcyjna utrzymu¬ je sie w 85°C przez 1—1/2 godziny z mieszaniem, w wyniku czego tworzy sie prepolimer.Stwierdzono, ze sredni liczbowy ciezar czastecz¬ kowy prepolimerów wytworzonych opisanym po- 30 wyzej sposobem, oznaczony metoda chromatografii zelowej, wynosi okolo 3.200. Sredni wagowy ciezar czasteczkowy wynosi okolo 7.500, stosunek Mw/Mn równy jest 2,3.Roztwór wydluzajacy lancuch przygotowuje sie 3B przez rozpuszczenie dokladnie 22,8 czesci (1,266 mo¬ la) wody pozbawionej dwutlenku wegla i 8,7 cze¬ sci (0,067 mola) dwulbutyloaminy w 413,6 czesciach (440 czesciach objetosciowych) dwumetyloacetami- du. Roztwór ten dodaje sie przy stalym mieszaniu 40 do roztworu prepolimeru rozpuszczonego w 940 czesciach (1000 czesciach objetosciowych) dwume- tyloacetamidu w ciagu 3 minut. Mieszanie prze¬ prowadza sie za pomoca mieszadla o duzym mo¬ mencie obrotowym ze spiralnym wirnikiem. Po za- 45 konczeniu dodawania srodka wydluzajacego lan¬ cuch mieszanie kontynuuje sie dodatkowo przez minut (czas calkowity 8 minut).Poliuretano-mocznik na podstawie pólieteru czte- irometylenowego, bedacy produktem reakcji wy- 50 traca sie z roztworu przez wlanie do mieszaniny 1 czesci wody i 1 czesci metanolu przy stalym mieszaniu. Wytracony polimer odciska sie od nad¬ miaru wody i rozpuszczalnika, suszy w suszarce z wymuszonym obiegiem powietrza w 80°C i roz- m drabnia przez mielenie na granulki 1,5875—3,175 immj.Produkt ten mozna latwo wytlaczac na rury w temperaturach rzedu 180—190°C. Tak otrzymany prodttkt- jest uzyteczny do wytwarzania cienkos- «o ciennych rurek medycznych, cewników, kaniuli i blon ze wzgledu na jego wysoka klarownosc, -dlugotrwala elastycznosc, obojetnosc biologiczna i niska kleistosc. Produkty takie mozna normal- aiie sterylizowac promieniowaniem y lub tlenkiem 65 etylenu. Fizyczne wlasnosci tego produktu zesta¬ wiono w tabeli I umieszczonej po przykladach.Przyklad II. Do reaktora ze stali nierdzewnej odpowiedniego ksztaltu wprowadza sie 2.000 czesci (2,0 mola) glikolu pólieteru czterometylenowego o ciezarze czasteczkowym 1000. Glikol pólieteru czterometylenowego ogrzewa sie do 40°C z miesza¬ niem. Nastepnie przy ciaglym mieszaniu dodaje sie do poliglikolu w ciagu 1—2 minut 700 czesci (2,8 mola) 4,4%dwuizocyjaniami dwufenylometanu.Stosunek molowy 4,4'^dwuizocyjanianu dwufeny¬ lometanu do glikolu pólieteru czterometylenowego wynosi okolo 1,4:1. Reakcja jest egzotermiczna i wywoluje wzrost temperatury do 85°C. Po doda¬ niu 4,4'^dwuizocyjanianu dwufenylometanu mie¬ szanine reakcyjna utrzymuje sie w 85°C przez 1— 1/2 godziny z mieszaniem, w wyniku czego tworzy sie prepolimer.Stwierdzono, ze sredni liczbowy ciezar czastecz¬ kowy prepolimerów wytworzonych opisanym po¬ wyzej sposobem, oznaczony metoda chromatografii zelowej, wynosi'okolp 9.200. Sredni wagowy ciezar czasteczkowy wynosi okolo 18.800, a stosunek Mw/Mn równy jest 2,0.Roztwór wydluzajacy lancuch przygotowuje sie przez rozpuszczenie dokladnie 22,8 czesci (1,266 mola) wody pozbawionej dwutlenku wegla i 8,7 czesci (0,067 mola) dwubutyloaminy w 413,6 czes¬ ciach (440 czesciach objetosciowych)" dwumetylo- acetamidu. Roztwór ten dodaje sie przy stalym mieszaniu do roztworu prepolimeru rozpuszczonego w 940 czesciach (1.000 czesciach objetosciowych) dwumetyloacetamidu w ciagu 3 minut. Mieszanie przeprowadza sie za pomoca mieszadla o duzym momencie obrotowym ze spiralnym wirnikiem. Po zakonczeniu dodawania srodka wydluzajacego lan¬ cuch, mieszanie kontynuuje sie dodatkowo przez minut (czas calkowity 8 minut).Poliuretanomocznik na podstawie pólieteru czte¬ rometylenowego, bedacy produktem reakcji wy¬ traca sie z roztworu przez wlanie do mieszaniny 1 czesci wody i 1 czesci metanolu przy stalym mie¬ szaniu. Wytracony polimer odciska sie od nadmia^ ru wody i rozpuszczalnika, suszy w suszarce z wy¬ muszonym obiegiem powietrza w 80°C i rozdrab¬ nia przez mielenie na granulki 1,5875—3,175 mm* Produkt ten mozna latwo wytlaczac w temperatu* rach rzedu 175—190°C. Tak otrzymany produkt jest uzyteczny do powlekania drutu za pomoca po¬ przecznej glowicy wytlaczajacej i moze byc sto* sowany do wytwarzania odprowadzen zewnetrz¬ nych stymulatorów serca.Fizyczne wlasnosci tego produktu zestawiono w tabeli I umieszczonej po przykladach.Przyklad III. Do reaktora ze stali nierdzew¬ nej odpowiedniego ksztaltu wprowadza sie 1.770 czesci (0,894 mola) glikolu pólieteru czterometyle¬ nowego o ciezarze czasteczkowym 1.980. Glikol pó¬ lieteru czterometylenowego ogrzewa sie do 40°C z mieszaniem. Nastepnie przy ciaglym mieszaniu dodaje sie do poliglikolu w ciagu 1—2 minut 356 czesci (1,424 mola) 4,4'-dwuizocyjanianu dwufeny¬ lometanu. Stosunek molowy 4,4'-dwuizocyjanianu dwufenylometanu do glikolu pólieteru czterome-101 226 tyienowego wynosi okolo 1,0:1. Reakcja jest egzo¬ termiczna i powoduje wzrost temperatury do 85°C.Po dodaniu 4,4'-dwuiiOcyjanaanu dwutfenylometanu mieszanine reakcyjna utrzymuje sie w temperatu¬ rze 85°C w ciagu 1^1/2 godziny z mieszaniem, w wyniku czego tworzy sie prepolimer.Stwierdzono, ze sredni liczbowy ciezar czastecz¬ kowy prepollmerów wytworzonych opisanym po¬ wyzej sposobem, oznaczony metoda chromatografii zelowej, wynosi okolo 7.30O. Sredni wagowy ciezar czasteczkowy wynosi okolo 14.600, stosunek Mw/Mn równy jest 2,0.Roztwór wydluzajacy lancuch przygotowuje sie przez rozpuszczenie dokladnie 22,8 czesci (1,266 mola) wody pozbawionej dwutlenku wegla i 8,7 czesci (0,067 mola) dwubutyloaminy w 413,6 czes¬ ciach (440 czesciach objetosciowych) dwumetylo- acetamddu. Roztwór ten dodaje sie przy ciaglym mieszaniu do roztworu parepolimeru rozpuszczonego w 040 czesciach (1.000 czesciach objetosciowych) dwumetyloaoetaimidu w ciagu 3 minut. Mieszanie przeprowadza sie z pomoca mieszadla o duzym momencie obrotowym ze spiralnym wirnikiem. Po zakonczeniu dodawania srodka wydluzajacego lancuch mieszanie kontynuuje sie dodatkowo przez minut (czas calkowity 8 minut).Poliuretanomocznik na bazie polieteru czterome- tyienowego, bedacy produktem reakcji wytraca sie z roztworu przez wlanie do mieszaniny 1 czesci wody i 1 czesci metanolu przy stalym mieszaniu.Wytracony polimer odciska sie od nadmiaru wódy i rozpuszczalnika, suszy w suszarce z wymuszo¬ nym obiegiem powietrza w 80°C i rozdrabnia przez mielenie na granulki 1,5875—3,175 mm.Produkt ten mozna wtryskiwac w temperatu¬ rach rzedu 195—200°C na lacznikowe koncówki w ksztalcie litery Y cewnika moczowego Foleya.Fizyczne wlasnosci tego produktu zestawiono w tabeli I umieszczonej po przykladach.Przyklad IV. Do reaktora ze stali nierdzew¬ nej odpowiedniego ksztaltu wprowadza sie 2.580 czesci (4,08 mola) glikolu polieteru czterometyleno- wego o ciezarze czasteczkowym 630. Glikol polie¬ teru czterometylenowego ogrzewa sie do tempera¬ tury 40°C z mieszaniem. Nastepnie przy ciaglym mieszaniu dodaje sie do poliglikolu w ciagu 1— 2 minut 1.400 czesci (5,6 mola) 4,4'-djwuizocyjania- nu dwufienylometanu. Stosunek molowy 4,4'-dwu- izocyjanianu dwuifenylometanu do glikolu poliete¬ ru czterometylenowego wynosi okolo 1,41:1. Reak¬ cja jest egzotermiczna i wywoluje wzrost tempe¬ ratury do 85°C. Po dodaniu 4,4'-dwuizocyjanianu dwufenylometanu mieszanine reakcyjna utrzymuje sie w 85°C w ciagu 1—1/2 godziny z mieszaniem, w wyniku czego tworzy sie .prepolimer.Stwierdzono, ze sredni liczbowy ciezar czastecz¬ kowy prepoliimerów wytworzonych opisanym po¬ wyzej sposobem, oznaczony metoda chromatografii zelowej, wynosi okolo 3.200. Sredni wagowy-cie¬ zar czasteczkowy wynosi okolo 8.500, stosunek Mw/Mn równy jest 2,3.Roztwór wydluzajacy lancuch przygotowuje sie przez rozpuszczenie dokladnie 45,3 czesci (2,516 mola) wody pozbawionej dwutlenku wegla i 3,6 czesci (0,0277 mola) dwubutyloaminy w 827,2 czes¬ ciach (880 czesciach objetosciowych) dwumetylo- acetamidu. Roztwór ten dodaje sie przy ciaglym mieszaniu do roztworu prepolameru rozpuszczone¬ go w 1.880 czesciach (2.000 czesci objetosciowych) dwumetyloacetamidu w ciagu 3 minut. Mieszanie przeprowadza sie za pomoca mieszadla o duzym momencie obrotowym ze spiralnym wirnikiem. Po zakonczeniu dodawania srodka wydluzajacego lan¬ cuch, mieszanie kontynuuje sie dodatkowo przez minut (czas calkowity 18 minut). Nastepnie mieszadlo usuwa sie i roztwór polimeru odstawia sie na 1 godzine w temperaturze pokojowej. 1 Wlasnosci polimerów 1 z przykladów 1 Wytrzymalosc na rozciaga- 1 nie (psi) 1 Wzgledne wydluzenie (%) Modul Younga (psi) Temperatura mieknienia (°C, metoda BTM*) Temperatura zeszklenia (°C, metoda BTM*) Twardosc Shora, skala A Lepkosc istotna1 Ciezar czasteczkowy Mn Mw Mz j Mw/M,n Tabela I I 1579 413 1253 1:28° ^22° 87 1,94 51.500 415.000 2.420.000 8,05 II 2443 639 1/008 127° —6° 80 1,97 71.000 396.000 1.300.000 ,58 ITT 3384 681 721 149° —2° 73 1,37 103.000 406.000 1.000.000 3,94 IV 224(9 361 1666 144° —26° 70 2,09 45.010 929.100 2.487.000 ,6 * Badania termomechaniczne • Oznaczona w dwumetyloacetamidzie w 25°C101 226 9 10 PoJiuretanomoczrnk na bazie poldeteru czterome¬ tylenowego, bedacy produktem reakcji wytraca sie z roztworu przez wlanie do mieszaniny 1 czesci wody i 2 czesci metanolu przy stalym mieszaniu.Wytracany polimer odciska sie od nadmiaru wo¬ dy i rozpuszczalnika i suszy w suszarce z wymu¬ szonym obiegiem .powietrza w 80°C i rozdrabnia przez mielenie na granulki 1,5875—3,175 mm. Po- Liuretanomocznik na podstawie polieteru mozna latwo wytlaczac w temperaturach rzedu 180— 100°C, na rury, które mozna autoklawowac w tem¬ peraturze rzedu 121°C (15 psig) przez 30 minut lub autoklawowac pneumatycznie w 132°C (27 psitg) przez 5 minut. Tak otrzymany produkt jest uzy¬ teczny do wytwarzania cienkosciennych rurek me¬ dycznych ze wzgledu na jego wysoka klarownosc, dlugotrwala elastycznosc, obojetnosc biologiczna i niska kleistosc. Fizyczne wlasnosci tego produk¬ tu zestawiono w nastepujacej tabeli 17 Optymalne temperatury ksztaltowania termicz¬ nego oznaczono dla kompozycji z przykladów I, II, III i IV za pomoca wiskozymetru kapilarnego.Wszystkie 4 kompozycje sa stabiflne termicznie w podanych temperaturach, na co wskazuje stalosc lepkosci stopu i brak zmiany barwy.Przyklad I II III IV Temperatura (°C) 186 102 218 105 Wyroby z kompozycji z przykladów I, II, III i FV mozna wytwarzac metoda zatapiania na go¬ raco lub wtrysku. Cztery kompozycje mozna latwo wytlaczac na wytlaczarce 10,05 mm o stosunku UD [dlugosc/srednica] 25:1 ze slimakiem o stopniu sprezania 3:1 w nastepujacych warunkach: Temp. Temp. Temp. Temp. zasilania sprezania kalibracji dyszy strefa 1, strefa 2, strefa 3, strefa 4, °c °c °c °c Przyklad I Rury 180 Blona 100 Wlókno 150—170 Przyklad II Rury 180 Blona 100 Wlókno 150—170 Przyklad III Rury 105 Blona 105 Wlókno 160—175 Przyklad IV Rury 200 185 105 160—175 100 180 175 200 200 165—180 105 100 200 170—180 100—105 175 170—175 180—200 205 170—185 105 125—400 150-il60 125—'180 160—100 170—175 150—18C 160—105 175^180 175—100 185 Biologiczna obojetnosc opisanych powyzej zywic poliuretanowomocznikowych na podstawie poliete¬ ru czteronieityllenoweigo mozna zademonstrowac przez hodowanie komórek desunocytów myszy lub pecherza ludzkiego ,w bezposrednim kontakcie z wytlaczana i wylewana z rozpuszczalnika blona polimeru. Dla obydwu typów komórek zaobserwo- s wano doskonaly wzrosit i rozrost na powierzchni blony polimeru.Przydatnosc termoplastycznych zywic opisanych w przykladach I — IV do stosowania jako pojem¬ niki lub dodatki do nich* przy wytwarzaniu pro- io tez, oznaczono metoda opisana na stronie 026 United States Pharmacopea, tom XVIII, Nie za¬ obserwowano zadnych efektów toksycznych.Termoplastyczne zywice poliuretanowo-moczniko- we na podstawie polieteru czterometylenowego wy- tworzone metoda wedlug wynalazku niniejszego, maja szereg róznych zastosowan. Moga byc wyko¬ rzystane do wytwarzania biologicznie obojetnych protez chirurgicznych w formie rur (protezy na¬ czyniowe i przelykowe), wlókien (satury i ligatury), blon i 'innych ksztaltowanych wyrobów. Niska temperatura mieknienia poliuretanomocznilków na bazie polieteru czterometylenowego umozliwia wy¬ twarzanie pomocy chirurgicznych przez wytlacza¬ nie, wtrysk lub zatapianie na goraco. Takie me- :2S dyczne produkty mozna sterylizowac promieniowa¬ niem y, gazowym tlenkiem etylenu lub innymi zna¬ nymi metodami. Jezeli jest to pozadane, zywice mozna pigmentowac nietoksycznymi srodkami bar¬ wiacymi, aby uzyskac dobrze wyrózniajace sie io barwy.Schemai 3 LDA — Zaklad 2 — Typo, zam. 2658/78 — 95 egz.Cena 45 zl PL