NL9220022A

NL9220022A - Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en een aantal rekeningstelsels.

Info

Publication number: NL9220022A
Application number: NL929220022A
Authority: NL
Original assignee: Ward William; Halpern John Wolfgang
Priority date: 1991-07-17
Filing date: 1992-07-16
Publication date: 1994-06-01
Also published as: GB2272552A; CA2113805A1; GB9400814D0; CA2113805C; US5734722A; WO1993002430A2; NL194847B; AU2331892A; US20020019807A1; DE4292340B4; GB2272552B; WO1993002430A3; AU669120B2; NL194847C; DE4292340T1

Description

Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en een aantal rekening-stelsels.

Dit dokument heeft betrekking op een draagbare privé-databank in zakformaat die uitwendig lijkt op een zakcalculator en die een aantal karakteristieke eigenschappen combineert teneinde de volgende resultaten te verkrijgen: het vervangen van on-line transacties door off-line transacties waardoor de flexibiliteit van de plaats van de terminal toeneemt en de vaste kosten worden gereduceerd; het aanzienlijk verlengen van de bruikbare levensduur van de persoonlijke kaart, waardoor de kosten van de kaart per transactie zullen dalen en er meer ruimte ontstaat voor een bevredigende service. De eigenaar van een kaart zal bijvoorbeeld toegang kunnen krijgen tot de in de kaart vastgelegde gegevens (met uitzondering van beveiligingsgegevens) op elk door hem gewenst moment, zonder de noodzaak daarvoor een uitleesterminal te moeten gebruiken. De uitleeseenheden kunnen op korte afstand data uitwisselen waardoor het mogelijk is dat de kaart in de hand wordt gehouden tijdens een transactie. Dit draagt opnieuw bij aan een verhoging van de snelheid, hetgeen belangrijk is in het kader van transport. De conclusies specificeren wat als nieuw wordt beschouwd en nog niet eerder is voorgesteld.

In deze Chapter II-aanvrage worden de inventieve elementen, die in het PCT-element in een gedeeltelijk willekeurige volgorde zijn beschreven, nu in vier deelgroepen gepresenteerd, namelijk

Groep A die betrekking heeft op de inductieve of capacitieve data-overdrachtstechnieken,

Groep B die betrekking heeft op al die inventieve elementen die meer dan één vorm van data-invoer op de kaart zelf vereisen (knoppen, vingerafdrukken, enz.),

Groep C die betrekking heeft op diverse aspecten van de werking van het stelsel.

Deze hergroepering vereist tevens dat de volgorde van de figuren moet worden gewijzigd. Een afzonderlijk (bijgevoegd) blad verschaft een concordantie tussen de huidige figuurnummering en die uit de oorspronkelijk PCT-aanvrage.

De beschrijvingen die behoren tot de bovengenoemde groepen A-D moeten worden beschouwd als voortzettingen van eerder werk van de auteur dat te vinden is in diverse octrooipublikaties, in het bijzonder US 4.661.691, US 4.499.556, US 4.859.837. GB 2.130.412 B en de equivalente US 4.906.828. Deze octrooien houden zich bezig met data-overdracht over korte afstand, met het probleem van de beveiliging voor kaarten met een lange levensduur, met selectieve data-invoer op de kaart zelf; en met een werkwijze voor het versleutelen van data op een zodanige wijze dat ze de basis vormt voor transactie-verificatietests. Door het citeren van deze octrooien worden ze bij deze in de onderhavige aanvrage opgenomen.

Groep A. Werkwijzen en inrichtingen voor data-overdracht over korte afstand a) Overdracht tussen lezer en kaart in een seriële modus over een klok-en datakanaal verbonden met een computerchip op de kaart met reset-, data- en interrupt-ingangen en data- en interrupt-uitgangen. Het onderwerp van de onderhavige uitvinding heeft betrekking op de techniek van het overdragen van data tussen twee objecten of systemen die inductief of capacitief in eikaars nabijheid zijn, meer in het bijzonder vanaf een draagbare datadrager naar een externe data-ontvanger, of in omgekeerde richting. Indien de data aanwezig is in digitale vorm is het het meest geschikt om de overdracht daarvan te laten plaatsvinden in de vorm van binaire pulsen of impulsen maar daarmee moet men rekening houden met de negatieve invloed van ruisimpulsen die een amplitude in dezelfde orde kunnen hebben als de reguliere data. Als deze moeilijkheid zou kunnen worden overwonnen dan zou de algemene eenvoud van overdracht en terugwinnen van data door pulsoverdracht over korte afstand een dergelijke toepassing voor in de hand gehouden draagbare datadragers of kaarten zeer attractief maken.

Het probleem dat derhalve moet worden opgelost is hoe de pulsoverdracht zodanig te doen plaatsvinden dat de bekende nadelen worden geëlimineerd en de data-overdrachtssnelheid wordt gemaximaliseerd.

Een begin voor het oplossen van dit probleem is gemaakt in het gepubliceerde octrooischrift GB 1.31^.021 op naam van de auteur, maar er bleven nog moeilijkheden bestaan bij toepassing van de concepten op synchrone datatransmissie. De theorie is als volgt: indien een databit, dat wordt vertegenwoordigd door een onderdrukte klokpuls, en het datasignaal en het onderdrukkingssignaal een bepaalde synchroon gedefinieerde periode binnen een cyclisch gehaalde pulsgroep innemen, dan zal het onderdruk-kingseffect niet alleen betrekking hebben op de puls, waarvan de eliminatie het databit vertegenwoordigt, maar ook op eventuele ruisimpulsen binnen deze periode. Anderzijds kunnen op de positie van een nul-databit veel ruisimpulsen optreden naast de eigenlijke klokpuls, dit zal echter op geen enkele wijze het nul-databit veranderen in een "een"-databit. Bij synchrone data-overdracht kan echter een ruisimpuls de synchronisatie beïnvloeden en deze uit het ritme brengen door het toevoegen van verdere klokimpulsen in het afhankelijke stelsel die niet door het primaire stelsel zijn geleverd. De onderhavige uitvinding biedt een oplossing voor het probleem door de synchronisatie automatisch te herstellen bij elk overgedragen hoog-databit. De werkwijze om dit te bereiken wordt gekarakteri- seerd door conclusie 1 en de vier daarvan afhankelijke conclusies. De wezenlijke eigenschappen voor een schakeling voor het implementeren van de nieuwe werkwijze zijn gegevens in de conclusies 6 t/m 13.

De uitvinding zal nu worden verklaard met behulp van de figuren waarin:

Fig. 1 een kaart toont met twee ingebedde capacitieve antennes, en een daarmee verbonden signaalplug-inschakeling.

Fig. 2 toont een overzicht van spanningen die optreden op twaalf punten in de schakeling.

Fig. 3 toont elementen van de signaalterugwinschakeling in de lezer-eenheid; het illustreert bovendien de snel afnemende veldsterkte van een lezereenheid aannemende dat deze voorzien is van in antifase werkende antennespoelen.

Fig. 4 toont modificaties van de schakeling volgens fig. 1 bij koppeling met kaartspoelen.

Fig. 5 toont een speciale configuratie van capacitieve koppelings- elementen.

Fig. 6 t/m 9 verduidelijken een capacitief gekoppelde kaartschake- ling.

Fig. 10 toont een voorbeeld van een stelsel met volledig gebalanceerde signaal- en energie-overdracht.

Om te beginnen toont fig. 3 bij benadering de onderlinge posities van de lezerplaat 1 en de chipkaartplaat 3 tijdens een lees/schrijfpro-ces. De capacitieve schijven 2a en 4a zijn derhalve gescheiden door ongeveer 1 tot 3 cm· Hetzelfde geldt voor de capacitieve schijven 2β en 4β. De klokpulstoevoerarm α is 180“ uit fase met die van de β-arm. De spanningen die de lezerterminal toevoert aan de elektroden 2a en 2β van fig. 3 zijn grafisch geïllustreerd op de regels 1 en 2 van het spanning-tijd-diagram in fig. 2. De spanningen die optreden als gevolg van de reactieve overdracht in de metaalplaten 4a resp. 4(5 zullen soortgelijk zijn als die, respectievelijk getoond op de regels 1 en 2 indien de impedanties, gemeten tegen een quasi aardniveau hoog zouden zijn, bijvoorbeeld 50 ΜΩ. Bij een lagere lekweerstand van bijvoorbeeld 5 ΜΩ begint het differentiërend effect een rol te spelen en zal de potentiaal van de ingebedde plaat 4a een beeld vertonen als getoond op regel 3 voor een bepaalde klokpuls-frequentie. De exacte vorm is niet kritisch omdat deze pulsen worden gebruikt voor het triggeren van bistabiele schakelingen naar hun afwisselende toestanden, en zelfs zeer korte impulsen zouden voor dit doel toelaatbaar zijn.

Voordat de functies van de schakeling uit fig. 1 worden beschreven volgt hier een kort overzicht van de componenten. Tl en T2 zijn veld-effecttransistoren met een lage lekstroom indien de gate zich op aardni-veau bevindt, met een daling naar een lage weerstand indien de spanning toeneemt tot boven de spanningsval over de diode d2. Deze transistoren doen dienst voor het naar de schakeling van fig. 1 overdragen van data-impulsen met een standaard logisch niveau en klokimpulsen. Op soortgelijke wijze zijn de veldeffecttransistoren T3 en T4 actief bij het zenden van data naar de lezerterminal, en T4 kan worden gebruikt om het zenden van klokpulsen naar de terminal te stoppen zodat de elektronica op de kaart extra tijd krijgt voor het verwerken van een deel van de data.

Elk datagetal is ingebed in drie klokpulsen; meer in het bijzonder is het ingebed in de tweede van drie klokpulsen. Als een getal veel binaire nullen bevat dan blijft de monotone reeks van klokpulsen ongewijzigd. De klokpulsen treden echter op in groepen van drie pulsen vanwege het gebruik van een drie-standenteller die de stappen a, b, c, a, b, c, enz. telt. Een databit kan alleen optreden gedurende de periode "b".

De synchronisatiebasis is een twee-bit teller die gebruik maakt van twee bistabiele schakelingen III en IV van het D-type. Soortgelijke bi-stabiele schakelingen (I en II) zijn gebruikt voor het differentiëren van een hoog databit uit een laag databit. In het gegeven voorbeeld wordt de herhaalde telling weergegeven door de toestanden 1, 2, 3» de nul-toestand wordt overgeslagen en voor dat doel wordt een EN-poort 6 gebruikt.

Een hoog databit dat overgedragen moet worden van de kaartschakeling 100 naar de lezer moet de EN-poort 9 passeren die alleen gedurende de "b"-periode (tellerstap 2) van de teller is vrijgegeven. Als de over te dragen data wordt vastgehouden in een schuifregister dan wordt de schuif-klokpuls verkregen als uitgangssignaal van de NIET-EN-poort 7 aan het begin van elke "b"-periode. Het hoge uitgangssignaal van de EN-poort 9 wordt toegevoerd aan de stuur-gate van transistor T3 die vervolgens virtueel de condensatorplaat 4a naar aarde kortsluit. Als gevolg daarvan ontstaat er een weg met lage weerstand vanaf de plaat 4a naar de in te-genfase verkerende plaat 4β hetgeen leidt tot een drastische reductie van de impedantie naar de toevoerleiding van de 2a-pulsen. Als gevolg daarvan zal er een belangrijke toename plaatsvinden van de belastingsstroom door de weerstand ra in de lezereenheid. Dit wordt gedetecteerd door een sensorelement dA en in de verdere schakeling gebruikt om het logische "1"-niveau aan de computer van de lezer te presenteren.

De data-overdracht in de tegengestelde richting vanaf de lezer naar de kaart wordt als volgt uitgevoerd: zoals blijkt uit fig. 3 wordt een hoog databit toegevoerd aan de gate van transistor T6 waardoor virtueel gedurende de tijdsduur "b" de klokpulspotentiaal op de capacitieve antenne 2a wordt geëlimineerd. In fig. 1 is daarvan het gevolg dat dit een eventuele spanning op de gate Ga elimineert zodat de terugstelpotentiaal van het ingangspunt R hoog blijft en de reeds ingestelde bistabiele schakeling I ingesteld blijft met QI hoog. Deze omstandigheden zijn eveneens terug te vinden in de spanning-tijd-curven van fig. 2. Op regel 4 ontvangt de gate G plotseling geen reguliere impuls en ook wordt er geen negatief gaande terugstelimpuls ontwikkeld op regel 5 (CK). In plaats van de vierkante pulsen verandert het bistabiele uitgangssignaal QI (regel 7) in een hoogblijvend signaal over twee van dergelijke pulsen. Dit heeft ook invloed op de volgende bistabiele schakeling II, regel 9· Geactiveerd door de klokpulsen CK(S2 zal QII nu hoog worden kort na het begin van de tijdsduur "b" en zo blijven tot kort na het eind van de periode "b". Om een data-uitgangssignaal te verkrijgen dat schoon is afgesneden aan het einde van de periode "b" zou men een extra poortfunctie moeten verschaffen maar dit is in de praktijk niet nodig. De kleine overlap heeft geen enkel gevolg. De uitgang van de EN-poort 5 vertegenwoordigt een stuur-impuls die ruwweg ligt in het midden van elke tijdsector (a, b, c) en derhalve kan het stroomafwaartse circuit (de schakeling op de datakaart) deze impuls gebruiken om data in zijn register te klokken.

Als tenslotte de computer een normaal terugstelsignaal invoert om te verzekeren dat alle registers en bistabiele schakelingen zijn teruggesteld voordat een commando en dergelijke wordt overgedragen, dan kan dit ook worden uitgevoerd door middel van de gepresenteerde interface-schake-ling. In dit geval wordt, nadat het eerste databit is uitgezonden in de tijdsector ”b", een ander databit uitgezonden direct daaropvolgend in de tijdsector "c". Dit houdt de data-uitgang op regel 9 van fig. 2 hoog gedurende de tijdsperioden "b" en "c". De ΟΚβΙ-impuls in het midden van de periode "c" is een unieke puls die door de stroomafwaartse schakeling kan worden gebruikt als resetpuls. Ze wordt verkregen als een uitgangssignaal van de vier-ingangs EN-poort 10 in fig. 1.

Fig. 4 toont in hoofdzaak dezelfde schakeling indien in plaats van een condensatorplaat een inductieve spoel (2α/4α, 2β/4β) wordt gebruikt. Dergelijke spoelen zijn bij voorkeur uitgevoerd als spiraalvormige spoelen op een bedrukte film. Indien een logische "ln moet worden gezonden vanaf de lezer naar de kaart, dan wordt de klokpuls in de tijdsector "b" eenvoudig gestopt door de transistor T7 van het PNP-type terwijl de NPN- transistor T8 de spoel kortsluit naar aarde om te verzekeren dat er geen ruisimpulsen gedurende de periode ”bM worden doorgelaten.

Fig. 5 maakt duidelijk hoe een datapuls wordt overgedragen. Hoogfrequente klokpulsen worden aangeboden in tegengestelde fasen aan de aansluitingen α en β. Als de schakelaar open is dan is de belasting 3 kQ, wanneer zij is gesloten dan daalt dit naar enkele honderden Q. De conden-satorplaat aan de linker zijde die zich op een normaal logisch niveau van wisselende spanningen bevond, daalt nu tot ongeveer 0.

Resteert nog te beschrijven op welke wijze de lezerschakeling, die in hoofdzaak identiek is aan de kaartschakeling van fig. 1, zijn teller synchroniseert met die van de kaart, en omgekeerd.

Het zal al reeds duidelijks zijn dat de terminal en de datakaart alleen een databit uitzenden in de tijdbitsector "b" van zijn eigen tel-lerschakeling. Er wordt nu verondersteld dat de tellerschakeling aan de ontvangerzijde zich op dat moment niet in de "^-periode bevindt maar in de "c"-periode van de driestapscyclus. Een hoog databit dat in fig. 1 wordt ontvangen zal, zoals is verklaard, ertoe leiden dat de bistabiele schakeling II hoog wordt nagenoeg aan het begin van de tijdsectie "b" in de zendschakeling, maar dit bit bereikt met de bovenstaande veronderstelling de teller in fig. 1 in de tijdperiode "c". Wat er gebeurt is eenvoudig dit: Q van de bistabiele schakeling II, die eerder hoog was, wordt nu laag waardoor een laaggaande puls wordt aangeboden aan de condensator C2 met als gevolg dat hetzelfde gebeurt aan de instelingang van de bistabiele schakeling IV van de teller en de reset-ingang van de bistabiele schakeling III van de teller. Daardoor wordt de teller direct teruggesteld naar zijn tijdperiode "b". Hetzelfde gebeurt indien een databit wordt uitgezonden naar de lezerschakeling en de teller daarvan is niet gesynchroniseerd; het eenvoudig uitzenden van een databit vormt derhalve het synchronisatiemiddel.

b) Verbinding, met de microprocessor op een kaart zonder directe reset- en interrupt-ingangvereiste.

Zoals de figuur toont bevat de kaart (3) opnieuw twee overdrachts-elementen die ofwel bestaan uit de uniform gemetalliseerde lagen 4a en 4β of uit de spiraalvormige spoelen 4a en 4β. Gebruikmakend van frequenties in het midden-megahertz-gebied induceren de resulterende veldwisselingen reactief de vereiste bedrijfsspanning in de kaart. Indien de voedingsge-lijkspanning is gestegen tot een gespecificeerd minimum niveau dan is de microcomputer 7 geprogrammeerd voor het produceren van een uitgangssig- naai op PAO, de seriële poort voor uitgaande data. De logische 1 bits worden aangeboden aan de EN-poort 5* waarvan de tweede ingang ook hoog is indien de klokpulsingang na de diode 6 laag is. Als gevolg daarvan wordt de MOSFET-transistor geleidend en levert een aardpotentiaal aan het bovenste overdrachtselement 4a. Dit zal een verhoogde laadstroom trekken naar de lezerplaat 2a, waardoor een korte uitgangspuls wordt geproduceerd op regel a-3 die kan worden geïnterpreteerd als een logisch 1 databit (zie fig. 9)· De lezer zendt data naar de kaart door het onderbreken van de energiestroom van hoogfrequente spanning op het overdrachtselement 2a waardoor gedurende korte perioden na de diode d5 een ineenstorting wordt geproduceerd van het gelijkspanningsniveau (zie fig. 8). Dit wordt gestuurd via de CK-ingang in de processor 7· In plaats van één zijde van de MOSFET te verbinden met aarde kan deze ook worden verbonden met de tweede ingangsrail indien er een klokpuls-uitbreiding in de schakeling is ingebouwd .

c) Overdracht van data via beide kanalen α en B.

Deze uitvoering heeft bepaalde voordelen en kan worden gerealiseerd volgens de principes van de asynchrone datatransmissie, of met behulp van het coderen van data op zodanige wijze dat de klokimpulsen daaruit kunnen worden herwonnen. Fig. 3 toont een voorbeeld dat in hoofdzaak dezelfde functie vervult als de schakeling van fig. 1, met dit verschil, dat de α en β kanalen alleen met data gemoduleerd vermogen voeren. De reeds beschreven driestapstellerschakeling verkrijgt zijn tijdbepalende pulsen van de "klokpuls-emulatorschakeling". Een dergelijke emulatorschakeling zou kunnen bestaan uit zeer eenvoudige logische elementen indien de data was voorbereid in overeenstemming met de bekende Manchester-code.

De kaart (3) kan voorzien zijn van een erin ingebedde afschermplaat 3a. Een doel van deze plaat is te verzekeren dat een eventuele statische potentiaal, erin geïnduceerd vanuit externe bronnen, op alle punten gelijk is en derhalve de potentiaal van de eerdergenoemde actieve schakeling gelijkelijk op alle punten zal verhogen of verlagen. In het onderste deel van fig. 3 zijn de resterende componenten van een "reispas" getoond, namelijk de met vloeibare kristallen werkende weergeefeenheid, een groep van data-invoertoetsen, en de microcomputerchip (zie ook fig. 1), De zojuist beschreven schakeling wordt geacht in staat te zijn data over te dragen met een snelheid van 1/3 van de geïnjecteerde draaggolf.

d) Speciale vorm van de overdrachtselektroden in de lezereenheid.

Met betrekking tot de reispas is het waarschijnlijk dat er diverse typen van een dergelijke pas zullen worden vervaardigd. De eenvoudigste zal de dikte hebben van een standaard creditcard; een uit een batterij gevoede kaart die lijkt op een kleine calculator kan enkele millimeters dik zijn. Het is wenselijk om een lezereenheid met één dimensionering te produceren voor alle variaties van kaartdikte.

Een verbetering in dit verband kan worden bereikt indien de elektroden van de lezer zijn uitgevoerd als getoond in fig. 4. De kaart heeft zijn metaallaag a-1 en β-l, en a-2 en β-2 omgeven de kaart ongeveer zoals een kooi van Faraday. De kaart zal de neiging hebben om momentaan dezelfde potentiaal aan te nemen als de platen van de lezer waardoor het wordt omgeven. Dit zal enigszins worden verminderd als gevolg van de belas-tingsstroom, maar zolang er een substantiële belastingsweerstand aanwezig is, zal de invloed van de kooi van Faraday bijdragen aan de overdrachts-stabiliteit. Fig. 4a toont een kaart met een weergeefeenheid werkend met vloeibare kristallen. De kaart kan worden beschouwd als te zijn samengesteld uit drie op elkaar liggende lagen, twee buitenste en een middelste laag, waarbij de laatste is uitgesneden om plaats te maken voor de LSI-chip (CH). Dit is een microcomputer met slechts twee aansluitvlakjes voor het aansluiten van de twee transducer-elementen α en β. Een drukgevoelige schakelaar SW kan de chip CH verbinden met de vloeibare kristalweergeef-eenheid die in de kaart is ingebouwd (W). Er kan voldoende vermogen aan de kaart worden toegevoerd om de resultaten van de laatste transactie maximaal 15 minuten vast te houden en om een uitlezing te verkrijgen via de drukgevoelige schakelaar SW (fig. 4a).

Fig. 5 is een aanvulling bij fig. 1 die de verbindingen aangeeft van een spiraalvormig overdrachtselement in plaats van een capacitief element. De kaart-inductanties kunnen afgestemd zijn op een bepaalde frequentie en daardoor kunnen de leesafstanden worden vergroot. Als echter de α-spoel over 180° in fase is verschoven ten opzichte van de β-spoel dan is het uitgestraalde elektromagnetische veld alleen effectief over afstanden die vergelijkbaar zijn met eenvoudige op korte afstand onderling gekoppelde spoelen. Hoe verder de kaart verwijderd is van de lezereenheid, hoe lager het effectieve signaal zal zijn als gevolg van de onderlinge uitdoving.

Dit is geïllustreerd in fig. 6 met de veronderstelling dat de beide draaggolven en het datamodulatiesignaal op de kanalen α en β door deze fase-omkering worden beïnvloed. In fig. 6 behoeft de kaart niet geplaatst te zijn in de sleuf van een lezer maar wordt tegen de plaat PI van de lezer gehouden. De snelle daling van het door de lezer uitgestraalde signaal met de afstand verdient voor alle praktische doeleinden de voorkeur boven de technologie waarin slechts één enkele spoel in de lezer wordt gebruikt voor bidirectionele data-overdracht.

Groep B. Veelzijdige persoonlijke datadrager en betalinersinstrument

Deze uitvinding behoort tot de algemene groep van met microprocessoren werkende kaarten, in het bijzonder ook financiële kaarten met ingebedde en geïntegreerde schakelingen. In engere zin behoort ze tot de deelgroep van kaarten die zowel voorzien zijn van data-invoertoetsen als van een weergeefeenheid die in de kaartcomponent zijn opgenomen.

In het Britse octrooi 2.092.343 B wordt een in de hand gehouden datadrager beschreven waarin het geheugen een aantal geheugensecties bezit die adresseerbaar zijn via kiezertoetsen op de kaart. Een afzonderlijk buffergeheugen is aanwezig waarin een deel van een getal, dat wordt vastgehouden in een van de geheugensecties en dat een kredietwaarde vertegenwoordigt, kan worden overgedragen. De authenticiteit vergt een correcte invoer van een PIN op de kaart; een visuele terugkoppeling vanaf een LCD-weergeefeenheid vergemakkelijkt deze actie. Naar het buffergeheugen overgedragen waarden, die de gecrediteerde koopwaarde vertegenwoordigen, kunnen worden gebruikt voor snelle kleine contante aankopen via een lokale computer die verbonden is met de lezer waarbij geen herhaalde invoer van de PIN nodig is.

Deze basisconfiguratie wordt voorgesteld voor een kaart die gebruik maakt van inductieve/capacitieve of stralingsveldverstoringen als de basis voor de overdracht van data naar een terminal of omgekeerd.

Het doel van de onderhavige beschrijving is voort te bouwen op de uitvinding en details te beschrijven die niet impliciet aanwezig waren in de beschrijving of de conclusies van het geciteerde octrooischrift.

Het idee van een persoonlijk elektronische beurs is in hoofdzaak uiteengezet uitgaande van het standpunt een zo klein mogelijke component met zo min mogelijk invoertoetsen te produceren; het consumentengemak en het potentieel aan extra diensten, zoals kunnen worden verkregen van een iets grotere beurs, zijn als aspecten in de eerdere publikatie verwaarloosd.

Een doel van de onderhavige verklaring is derhalve het presenteren van een verder ontwikkelde component en het aangeven van enkele van de veelheid aan extra bruikbare functies die kunnen worden belichaamd in een persoonlijke elektronische beurs die het drukke moderne individu helpt bij het regelen van zijn financiële zelf-beheerde behoeften op een systematische wijze.

Dit impliceert dat de gebruiker van de "beurs” de functionaliteit ervan kan benutten door het selecteren van één uit diverse instructies of programma's; of vooraf de gevoeligheidsmodus van de beurs kan selecteren Λ ίΓ\ r\ ~ ten aanzien van terminals die slechts lezen in de directe nabijheid of anderen die gevoelig zijn voor communicatie over een afstand; en de gebruiker zou ook de mogelijkheid moeten hebben om de database van de beurs te vergroten door met zijn eigen dataprocessor de registratie van een andere kaart te koppelen, bijvoorbeeld door het verschaffen van ruimte binnen de beurs voor een dergelijke associatieve geheugendrager.

Deze uitvinding omvat derhalve voorbeelden voor functies die via druktoetsen worden aangesproken en die bruikbaar zijn voor de dagelijkse behoeften van individuele personen alsmede mechanische voorzieningen voor het koppelen van een toegevoegde database aan de eigen database van de beurs, tezamen met een terugkoppeling vanaf een weergeef venster dat in de beurs is opgenomen.

Een gemeenschappelijke eigenschap van alle "slimme beurzen" die hier wordt beschreven is dat ze kunnen communiceren met externe apparatuur door middel van veldverstoringen die worden geproduceerd in de omgeving van de beurs op een zodanige wijze dat ze kunnen worden ontvangen of uitgezonden door de transducers en als data kunnen worden geïnterpreteerd. Zelfs deze basis-operatie kan in zekere mate worden omgeschakeld doordat de gebruiker, zoals reeds werd aangegeven, kan kiezen tussen een versie met nabijheidskoppeling en met koppeling over langere afstand door voorinstelling van de geschikte toetsen, of door het invoeren van een geschikt codegetal in de beurs.

De tekeningen:

Fig. 1 toont de principiële eenvoud van het elektrische schema van een "slimme beurs".

Fig. 2 toont de beurscomponent in zijn elementaire vorm.

Fig. 3 toont een detail van het aan de achterzijde verlichte LCD-venster en het gebruik van een deel van het achtervlak voor het opnemen van een zonnecel.

Fig. 4 toont het elektrische schema van een "veelzijdige persoonlijke datadrager" uitgevoerd voor het gebruik van een standaard dunne chipkaart als databasis.

Fig. 5 toont een beurscomponent die voorzien is van een interne groep van galvanische contacten en een sleuf voor het insteken van de kaart.

Fig. 6 toont verschillende aanzichten van een alternatief ontwerp waarin de chipkaart ingelegd is in een uitsparing van de beurscomponent vanaf de achterzijde ervan (aanzichten a, b, c).

Fig. 7 toont ongeveer met een vergroting van 4:1, een van de zes onder veerspanning staande geplateerde pennen die ingebed zijn in het hoofdlichaam van de genoemde component, en door middel waarvan de chipkaart elektrisch kan worden aangesloten op de beursschakeling en op batterij vermogen.

Fig. 8 toont een elementaire databeurs met de lay-out van zijn numerieke toetsenbord waarmee het mogelijk is om de kaart stevig met de linker hand vast te houden terwijl met de rechter een getal wordt ingevoerd (de lay-out kan worden gemodificeerd voor mensen die de voorkeur geven aan data-invoer met de linker hand).

Fig. 9 toont een van de manieren om een interface tot stand te brengen tussen een nabijheidskaart en een lezer.

Fig. 10 toont een toetsenbord dat geschikt is voor het werken met het grotere aantal diensten dat wordt geboden door de "veelzijdige data-drager" volgens de uitvinding.

Fig. 11 (tabel 1) illustreert een deel van de functies die met het bovengenoemde toetsenbord kunnen worden geadresseerd.

Fig. 12 en 13 verschaffen meer details in de vorm van stroomdiagrammen als ondersteuning bij het beschrijvende gedeelte van dit dokument.

Fig. 14 en 15 helpen bij de verklaring hoe door middel van data-invoer op het toetsenbord, of door het bedienen van een schakelaar op de beurs, een contactloze kaart of beurs van een inrichting die alleen communiceert in directe nabijheid met een lezereenheid kan worden omgevormd tot een inrichting die alleen communiceert met een lezereenheid die zich op enige afstand (60 cm tot 10 m) bevindt, en omgekeerd.

Met verwijzing naar fig. 1 bestaan de basisbouwstenen van een slimme beurs uit een microcomputerschakeling 1, een druktoetstableau 2 en een weergeefvenster 3 met bijbehorende stuurschakeling 4, een batterij 9 en een spanningsstabilisatorschakeling 5 teneinde een voedingsspanning voor de microcomputer binnen de vereiste toleranties te produceren, en een antenne 7 die samenwerkt met een interface-schakeling 6. Deze laatste kan voorzien zijn van een versleutel/ontsleutelschakeling en een beveili-gingsschakeling 6a zoals bijvoorbeeld in meer detail is beschreven in het Britse octrooischrift 2.130.412. In plaats van een elektromagnetisch stralingselement 7 kunnen ook optische inrichtingen worden gebruikt voor het produceren van de veldverstoringen die als data kunnen worden geïnterpreteerd. Ook capacitieve koppelingselementen zoals beschreven in de oorspronkelijke octrooipublikatie met aanvraagnummer GB 9122242.2 kunnen worden gebruikt (de genoemde oorspronkelijke aanvrage is een van vier die aan de basis ligt van groep "A"). Fig. 2 toont een bovenaanzicht op de datadrager 10 met de numerieke data-invoertoetsen 2a, en de functionele instructietoetsen 2b, en een speciale aan de zijkant gemonteerde toets 2c (voor gebruik via de duim van de rechter hand waarmee de inrichting aan de voorzijde van het lezervlak wordt gehouden). Een weergeefvenster dat gebruik maakt van vloeibare kristaltechnieken 3 verschaft terugkoppeling naar de gebruiker. Twee openingen 11 maken het mogelijk dat de eenheid wordt opgehangen in een voertuig zodat het mogelijk is om data te lezen terwijl het voertuig in beweging is. Fig. 3 illustreert de mogelijkheid van belichting van de LCD-weergeefeenheid via de achterzijde gedurende of na een transactie. Zie ook fig. 9· De LCD-glasplaten zijn opgesloten tussen twee delen 10a en 10b van de beurs. De draad 10e van een koppe-lingslus 7 is ook geplaatst tussen deze twee platen. De leidingen van de LCD-samenstelling (3a) zijn ook op dezelfde wijze ingebed teneinde te worden verbonden met de via oppervlaktemontage aangesloten componenten in de ruimte 10c. Een deel van het achtervlak lOd kan worden gebruikt voor elektriciteit genererende fotogevoelige lagen. Een capacitieve antenne-plaat 10e kan ingebed zijn in de plaat 10a om te functioneren als data-transducer (zie bijvoorbeeld fig. 6 van groep A van de onderhavige aanvrage) .

De datacomponent die in fig. 10 is geïllustreerd maakt gebruik van schakelingen als getoond in fig. 1 maar biedt een grotere verscheidenheid aan faciliteiten dan de component uit fig. 2. Een groter venster 3 maakt het mogelijk alfanumerieke informatie zowel in kleine letters als hóófdletters te tonen. Afgezien van de cijfertoetsen 0-9 (bijvoorbeeld met een vierkante vorm) zijn er langgerekte data-invoertoetsen zoals de toets 15 (En), een dubbelpijltoets voor het bewegen van de cursor over het weergeef scherm naar de gewenste positie. Een andere vierkant uitgevoerde toets 2d (U) door middel waarvan de cijfers 0-9 als het ware worden opgewaardeerd naar hoofdletters en waarmee ze een andere betekenis krijgen (zie tabel 1, fig. 11). Door één keer op de toets 2d te drukken krijgt het cijfer 1 de betekenis van een aankoopcode bij aanschaf van een vliegtuigticket; om een ander voorbeeld te geven produceert T7 de aankoopcode voor aanschaf van tijdschriften of schrijfartikelen. De gebruiker wordt attent gemaakt op het feit dat de toets U is ingedrukt omdat een visuele indicatie wordt verschaft door de drievoudige LED-lampjes 19. De onderste daarvan staat voor onderkast, de middelste daarvan staat voor bovenkast, en de derde staat voor "dubbelbovenkast"-niveau. Het derde niveau wordt verkregen indien de toets ”U" twee keer wordt ingedrukt. De drie niveaus roteren wanneer herhaaldelijk op de toets "U” wordt gedrukt.

De horizontaal gerangschikte toetsen I, II, III, IV kunnen niet worden gebruikt zonder een direct daaraan voorafgaande invoer van een persoonlijk identificatienummer om toegang te verkrijgen tot de respectievelijke geheugensecties waarin de gecrediteerde bedragen van de aan-koopkracht zijn opgeslagen. Indien de gebruiker een visuele weergave van het resterende krediet, dat aanwezig is in een van de kredietrekeningen I t/m IV, wil krijgen dan moet hij dit door het getal vooraf laten gaan, bijvoorbeeld door het getal "9". Als derhalve direct na het invoeren van de PIN het getal 9+IH wordt ingevoerd (hetgeen op het weergeefscherm verschijnt om de correcte invoer te verzekeren) en daarna wordt op de toets En gedrukt, dan zal het resterende kredietbedrag zichtbaar worden gebaseerd op de desbetreffende programmering van de microcomputerchip 1.

Verder zijn de α, β, γ druktoetsen aanwezig die gecombineerd met het getal 9 een uitlezing produceren van de gesommeerde kortingen die verkregen zijn bij aankopen in de respectievelijke winkels α, β of γ. Deze bedragen zijn normaal niet bruikbaar voor algemene betalingen maar alleen voor aankopen in deze winkels die ook kortingen aanbieden. Sommige winkels echter bieden in feite kortingen aan die geen invoer van een speciale code behoeven voordat zij kunnen worden gebruikt voor de betaling bij een willekeurige terminal. Dit laatste alternatief kan het beste worden geïmplementeerd door een afspraak met de eigen bank van de winkel, en kan worden behandeld als krediet van bank I, II, enz., met andere woorden, de gebruiker kan van winkel α betrekken door overdracht van een hoeveelheid naar het zogenaamde "geldgeheugen", vanwaaruit betalingen kunnen worden verricht zonder voorafgaande invoer van een PIN-nummer.

Dit vormt niet de grens aan de veelheid van manieren waarop het toetsenbord uit fig. 10 kan worden gebruikt. De volgende voorbeelden kunnen worden beschouwd als richtlijnen voor het programmeren van de beurs en maken deel uit van deze uitvinding.

(a). De combinatie van een dubbel bovenkastniveau (TT) met een andere toets van de reeks α, β, Y produceert op het scherm de laatst gemaakte uitgave. Bij het opnieuw indrukken van de toets (bijvoorbeeld α) wordt de één na laatste uitgave zichtbaar gemaakt; na het opnieuw indrukken van α verschijnen de kosten van de daaraan voorafgaande aankoop. De gebruiker heeft dus de tijd om te kijken naar de opeenvolgende uitgaven die opgeslagen zijn in het stapelgeheugen (stack) van de processor, en kan deze in zijn/haar notitieblok schrijven. Hij verkrijgt hetzelfde resultaat door het kiezen van β maar met dit verschil dat iedere dan weergegeven uitgavepost wordt gewist op het moment dat een volgende instructie wordt geselecteerd. Op deze wijze wordt het stapelgeheugen schoongemaakt als voorbereiding op uitgaven van de volgende dag.

Iedere regel in het stapelgeheugen zal de volgende data weergeven: datum van aankoop, bedrag, classificatiecode, en gebruikte rekening (d.w.z. I, II, III of IV).

(b) . Een andere manier om het stapelgeheugen te wissen wanneer de weergeefeenheid aangeeft dat dit vol is, is het invoeren van een sorteer-commando. De kaartprocessor zal dan de uitgaven met dezelfde classificatiecode sommeren en de som toevoegen aan de waarde op het desbetreffende geheugenadres waar de eerder gesommeerde hoeveelheden met dezelfde classificatiecode zijn opgeslagen. (Zie ook tabel I, fig. 11). Deze procedure wordt herhaald voor alle tien de classificatiecodes. Nadat dit door de stuurschakeling van de beurs is uitgevoerd, is het stapelgeheugen geheel van alle data gewist. Het sorteercommando kan een andere combinatie zijn van een druktoets met het dubbele bovenkastniveau (TT). Als een dergelijk commando niet wordt gegeven wanneer op het scherm wordt aangegeven dat het stapelgeheugen vol is dan zal de registratie betreffende de oudste aankoop aan de onderzijde van het stapelgeheugen verloren gaan terwijl de meest recente aankoop aan de bovenzijde van het stapelgeheugen wordt ingevoerd.

(c) . Nog een andere wijze om om te gaan met de data in het stapelgeheugen is het geheugen groot genoeg te maken voor bijvoorbeeld 63. of zelfs 127 aankopen maar geen verdere aankooptransactie toe te staan als het stapelgeheugen vol is. De gebruiker moet dan zijn/haar beurs instellen op UPDATEN. Dat betekent dat de beurs moet worden verbonden met een bankcomputer naar keuze (als er meer dan één kredietrekening aanwezig is). Bij deze gelegenheid wordt een afdruk geproduceerd van alle aankopen die in het vergrote stapelgeheugen bij de bank aanwezig zijn en aan de bank overhandigd door de gebruiker als bewijsgegevens in geval van een klacht. Daarna wordt het gehele stapelgeheugen gewist door een codesig-naal van de bank; de eerste regel van het stapelgeheugen zal echter van de bankcomputer de update-datum, de bankcode, en de lokatiecode vanwaar de operatie werd uitgevoerd, ontvangen.

(d) . Een belangrijk automatisch sommatiegeheugen dat door de processor van de beurs wordt beheerd is een taxe die met elke update-operatie moet worden betaald. De taxe waarnaar hier wordt verwezen zijn niet de bankkosten (die ook opgelegd kunnen worden) maar de huur/koop-taxe die stopt zodra het totale bedrag is betaald. Stel dat de beurs 50 pond Sterling kost ......... slechts enkele gebruikers zullen er de voorkeur aan geven om de beurs direct voor bijvoorbeeld 40 pond Sterling te kopen. De meeste mensen zullen het prefereren om de beurs te verkrijgen tegen 50 termijnen van één pond telkens betaalbaar op het moment dat een update-operatie wordt uitgevoerd. Als het sommatiegeheugen de waarde 50 bereikt, dan zullen verdere debiteringen stoppen. De bank, die deze bedragen ontvangt tezamen met een geschikte codering, zal deze bedragen doorgeven aan de fabrikanten of de agenten die gelicensieerd zijn om de beurzen te verkopen. Een soortgelijk principe kan worden toegepast voor de verzekeringsbijdragen tegen toevallig on onbewust verlies van de beurs. De verzekeringspremie die bij elke update-operatie moet worden betaald kan bijvoorbeeld 10 pence zijn of kan een klein percentage van de omzet zijn. Dit percentage kan echter toenemen bij elk geval van verlies door dezelfde persoon.

PS. Elektronische beurzen hebben geen contante waarde voor een vinder met uitzondering van hetgeen hij vindt in het geldgeheugen; en zelfs dit is niet altijd met zekerheid beschikbaar voor een vinder vanwege de automatische terugkeer-naar-krediet functie na verloop van een vooraf bepaalde tijdsduur (zie verder beneden). De meeste vinders van een vergeten beurs zullen deze derhalve overhandigen aan de meest nabije bank in aanmerking nemend dat een beloning van 5 pond zal worden betaald aan de vinder nadat contact is gemaakt met de eigenaar om deze van de omstandigheden op te hoogte te brengen.

(e). Wanneer een overdracht is uitgevoerd vanaf een geselecteerde kredietrekening (I, II, III, IV) van een gedeelte van het resterende krediet naar het zogenoemde "geldcompartiment" dan verschaft de uitvinding een tijdsduurcommando dat de gebruiker kan invoeren en dat de processor van de beurs instrueert om na verloop van een bepaalde tijdsduur (in te geven in minuten tussen 1 en 60 minuten, en daarna in intervallen van een kwartier tussen 1 uur en bijvoorbeeld 3 uur) om het resterende bedrag in het geldcompartiment terug te voeren naar het geheugen naar de rekeningsectie van het beursgeheugen waaruit dit bedrag afkomstig was. Dit commando vereist geen speciale commandocode indien het invoeren van de tijdsduur wordt gedaan direct na overdracht van een geschikt bedrag naar het geldgeheugen. Zie ook het stroomdiagram van fig. 12. Uit het gepresenteerde voorbeeld blijkt dat de gebruiker zijn volgende betaling wil doen vanaf rekening nr. IV. De PIN werd al gebruikt om een weergave te verkrijgen van de inhoud van het geldgeheugen. Dit behoeft niet te worden herhaald om een weergave te verkrijgen van de inhoud van geheugen IV, namelijk 238,20. De gebruiker die op zijn minst een belangrijke aan koop binnen zijn/haar winkelronde verwacht, voert het bedrag 125,00 in voor overdracht naar het "geldgeheugen". Veronderstellende dat de winkelronde binnen een half uur zal worden beëindigd voert de gebruiker 40 (minuten) in en drukt op En voor bevestiging. Als de gebruiker alleen geïnteresseerd was in het verkrijgen van een aflezing van de huidige stand van zijn periodieke krediettoewijzing dan zou hij daarna op nul en En drukken en de beurs zou weer op nul worden gesteld.

(f). Teneinde de beurs voor te bereiden voor een update moet eerst de PIN correct worden ingevoerd. De uitvinding verschaft in zijn programmering de mogelijkheid voor het gebruik van twee verschillende PIN's, namelijk één voor alle aankoop- en toegangstransacties en een ander die uitsluitend wordt gebruikt voor update-operaties. Een dergelijke praktijk leidt tot een verdere toename van de totale beveiliging voor de rekeninghouders. Nadat de PIN-invoer succesvol is uitgevoerd kiest de gebruiker de rekeningen die hij wil updaten (I, II, III of IV). Het weergeefvenster zal zijn keuze laten zijn. Deze voorbereiding doet tevens dienst als adreskeuze voor de beurs die een kiessignaal uitzendt om de respectievelijke bankcomputer te bereiken. Dit signaal kan alleen worden uitgezonden via veldverstoringen die data vertegenwoordigen indien de "beurs" wordt gepresenteerd aan een lezereenheid. Volgens de uitvinding zullen er twee waarschijnlijke lokaties zijn waar de update-terminals zijn geïnstalleerd. In de eerste plaats in de banken die betrokken zijn bij de betalingen via het beurssysteem. In de tweede plaats bij betaaltelefoons die aangepast zijn voor het lezen van een beurs en voor het verbinden ervan via het telefoonschakelsysteem met de bankcomputer die voor dit doel wordt "gekozen". De lokale en interlokale codes moeten echter door de gebruiker worden gekozen voordat de beurs wordt ingébracht in de nabij-heidsgekoppelde data-overdrachtstransducer. Zodra de beurs contact heeft gemaakt met de betreffende bankcomputer wordt een data-dialoog op gang gebracht die strikt wordt gecontroleerd door een protocol waarbij verschillende controlegegevens worden opgeroepen door de beurs en van de beurs (met inbegrip van datum en tijd van de laatste update) en als deze gegevens overeenstemmen met de registratie bij de bank, dan wordt het geleegde kredietniveau in de beurs gebracht naar het niveau dat met de beheerder van de bank is overeengekomen. Het einde van de transactie wordt aangegeven door een geluidssignaal waarna de gebruiker de beurs van de terminal verwijdert.

(g). De beurs kan worden gebruikt voor het opslaan van verschillende telefoonnummers. Toegang tot de telefoonnummers door deze te bekijken op het weergeefscherm kan worden bereikt door verschuiving naar het eerste of tweede niveau (via de toets "U") gecombineerd met getallen van één of twee cijfers, die door de gebruiker het gemakkelijkst kunnen worden onthouden. Telefoons die voorzien zijn van een beurs-lezer kunnen de kies-cijfers direct van de beurs accepteren. Het volledige getal zal echter in elk geval worden weergegeven binnen het weergeefvenster behalve wanneer een programma wordt gebruikt waarmee de weergave wordt onderdrukt.

(h). Een van de voordelen van de financiële datadrager die voorzien is van data-invoertoetsen is dat de PIN, het geheime persoonlijke identificatienummer, kan worden gewijzigd zonder referentie naar een centrale computer; en dat een dergelijke wijziging in feite kan worden uitgevoerd zodra er verdacht bestaat dat iemand kennis heeft gekregen van de code (zie het stroomdiagram van fig. 12).

Als deel van de uitvinding wordt ook voorgesteld om te voorzien in een programmeerfunctie die het de gebruiker mogelijk maakt om een van de twee PIN-nummers, maar niet het andere, te laten weten aan een vriend of kennis. De eigenaar moet echter de andere PIN gebruiken. De eigenaar kan ook de tweede PIN gebruiken om de eerste PIN te veranderen terwijl de eerste PIN niet kan worden gebruikt voor het veranderen van welk PIN-nummer dan ook. Deze voorziening kan worden gerealiseerd door een geschikt ontwerp van de hardware en de software. Een ander kenmerk van de uitvinding is de voorziening dat de gebruiker die onder dwang een van de geheime toegangsnummers openbaart, de beurs kan laten gebruiken door een derde maar wel met een extra toegangscijfer als deel van de code waardoor, indien gebruikt bij een kredietoverdracht met een bank, een alarm zal veroorzaken en tevens de plaats aanwijst van de betaaltelefoon van-waaraf de update-poging wordt ondernomen. Dit is bedoeld om de politie snel ter plaatse te krijgen.

De conventionele slimme kaart als database voor de slimme beurs

De elektrische verbindingen voor deze combinaties zijn getoond in fig. Het is mogelijk om de seriële uitgang PAO van de microcomputer 1 te verbinden met het in-/uitgangspunt van kaart 8 omdat dit met drie niveaus werkende in-/uitgangsschakelingen zijn en er een gemeenschappelijke klokpuls CLK is; de toestanden van deze interface-punten kunnen zodanig worden geprogrammeerd dat ze niet met elkaar in conflict komen.

Voor puur interne uitleesoperaties en getaloverdrachten tussen de geheugensecties worden de klokpulsen afgeleid van een oscillator in de interface-sectie 6. Bij communicatie met een terminal echter staat de klokpulsfrequentie onder besturing van de terminal-ingang. De schake-lingsgroep 6 converteert signalen, ontvangen door de antenne 7 voor de veldverstoringen die als data worden geïnterpreteerd naar signalen op logische binaire niveaus. Een voorbeeld voor deze interface-schakeling is gegeven in de samenhangende octrooiaanvrage serial nr. 9115403.8 of GB 1.314.021 of GB 2.075·732 B. Andere voorbeelden zijn de F/2F binaire datacodering; faseverschuivingsmodulatie van een draaggolf; frequentie-verschuivingsversleuteling; en het gebruik van infrarode ontvangers en zenders. Een batterij 9 moet krachtig genoeg zijn om de stroombehoefte van zowel de beurs alsook van de ingestoken slimme kaart 8 te dekken. De batterij kan van het herlaadbare type zijn zodat zonnecellen kunnen worden gemonteerd op de buitenzijde van de beurs die continu de batterij herladen. De schakelingsgroep 5 bestaat uit een verspanningsstabilisator met een tolerantie van 3?»·

Fig. 5 illustreert een versie voor het aanbieden van een kaart aan de beurs 10. Aan één zijde is een platte veer 13 gemonteerd die bevestigd is aan een (niet getoond) drukvlak. Deze doorsteekt de omhulling 10 en blokkeert gedeeltelijk het interne sleufgebied 12, zodat een kaart niet kan worden ingébracht behalve wanneer deze platte veer 13 enigszins wordt opgetild. Wanneer de kaart geheel is ingebracht dan wordt de veer losgelaten zodat deze de kaart in positie houdt en nu kan de kaart door de beurselektronica via het contactvlak 14 worden gelezen.

Een andere manier om een slimme kaart in functionele relatie te brengen met de slimme beurs is getoond in de fig. 6a, 6b en 6c. De achterzijde van het hoofdgestel 10 wordt bedekt door een metalen deksel 20 dat scharnierend bevestigd is aan de bovenzijde via een as 22 die wordt vastgehouden door de flanken lOf. De onderrand 20a rust in de gesloten toestand tegen het verdikte uiteinde 21a van een veerkrachtig metalen hoekelement 21. Met extra druk geeft deze een beetje mee en kan het deksel via een snap-werking worden gesloten. Voor het inbrengen van een kaart 8 wordt het deksel 20 geopend, de kaart wordt op de getoonde wijze ingelegd en het deksel wordt weer geheel gesloten. Een elektrisch aan-drukvlak op de binnenzijde van het deksel houdt de kaart tegen het platte oppervlak lOk. Om de grip van de hand op het deksel 20 te verbeteren bij het openen daarvan is het hoofdlichaam 10 enigszins ingedeukt aan beide zijden in het midden van het apparaat, zie de ingedeukte delen lOg. Contact met het metaalvlak 14 van de kaart 8 wordt gemaakt door van platina-punten voorziene onder veerspanning staande pennen 23 die in fig. 7 ongeveer vier keer vergroot zijn getoond. De zeer kleine schroefveer 24 wordt ook gebruikt als geleidingsdraad 24a teneinde een contact tot stand te brengen tussen de beurselektronica en het contactvlak 14 van de kaart. De kleine schroefveer 24 en de contactpen 23 zijn aangebracht in de holte van de centrale hoofdplaat lOh tussen een bodemplaat lOi en een topplaat lOk. De toleranties moeten nauw zijn om te vermijden dat er vuil in de penruimte binnendringt. Een nauwkeurig geboord gat in de topplaat lOk zorgt voor een goede bewegingspassing van de contactpennen 23. Het deksel 20 kan worden gebruikt als capacitieve antenne voor het zenden en ontvangen van data naar een lezerterminal. Daartoe is het deksel uitgevoerd in lagen van een hoog kwalitatief isolerend materiaal, plus een dunne me-taallaag op het oppervlak ervan om eventuele statische elektriciteit naar aarde af te voeren. De metaalplaat 20 is elektrisch verbonden met de as 22 en de as 22 is verbonden met de ingang van de interface-schakeling 6.

De hybride oplossing voor het simultaan gebruik van een slimme kaart en een elektronische beurs als beschreven in de voorafgaande delen van dit dokument kan nuttig worden toegepast door personen die verschillende slimme kredietkaarten bezitten elk met een krediet bij een verschillende bank. De veelzijdigheid van de "beurs" kan op deze wijze beschikbaar worden gemaakt voor andere kaarttechnologieën.

Zoals reeds eerder werd verklaard in de onderhavige aanvrage (met verwijzing naar fig. 3 in groep A) heeft, indien het interface-element een stralende antenne is, het gebruik van twee van dergelijke antenne-elementen (bijvoorbeeld spiraalvormige spoelen) in tegenfase het aanmerkelijke voordeel dat meer substantieel vermogen en hogere signaalingangs-niveaus kunnen worden geleverd aan de kaart die vlak bij de lezerplaat PI wordt gehouden. De reden daarvoor is dat, indien slechts een enkel anten-ne-element wordt gebruikt, een afgestemde spoel op de kaart nog zal reageren op de lezer op een afstand van 30 cm, d.w.z. dat bij de kaart van een andere kaarthouder die achter de gebruiker in de rij staat, de gegevens met een andere transactie zullen worden vermengd. De enige manier om een dergelijke interferentie te vermijden is het zo laag mogelijk houden van het signaalniveau van de lezer. Dit kan echter, in het bijzonder in zeer slechte omstandigheden, leiden tot foutieve data-uitwisseling. Het gebruik van twee spoelen in tegenfase maakt een ruim ingangsniveau in de kaart mogelijk op korte afstand en zal nochtans geen interferentie met een andere kaart veroorzaken vanwege de snel afnemende elektromagnetische veldsterkte met de afstand ten opzichte van de lezer.

Er kunnen zich echter gevallen voordoen waarbij het een voordeel zou zijn om de maximaal mogelijke afstandspenetratie voor een kaartlezer, bijvoorbeeld 3 tot 8 meter te bereiken. Een dergelijk geval doet zich bijvoorbeeld voor wanneer een draagbare lezereenheid moet worden gebruikt voor het lezen van kaarten die gemonteerd zijn in dozen die zich in transit bevinden in de magazijnen van een expediteur. Het zou makkelijk zijn als dergelijke geheugenkaarten op een afstand kunnen worden gelezen.

Een ander voorbeeld is het plaatsen van een "veelzijdige reispas" binnen de voorruit van een auto en het plaatsen van leeseenheden aan de ingangen van een parkeerterrein of van een tolweg. Dergelijke eenheden zouden ook moeten worden geplaatst bij de uitgangslokatie. De veelzijdige reispas kan dan worden gebruikt voor het betalen van de parkeergelden en de tolgelden evenredig met de parkeertijdsduur of met de afgelegde afstand. Een nabijheids-kaartlezer als beschreven onder groep A van dit dokument kan echter nooit op de bovenstaande wijze worden gebruikt.

Dit toont aan dat er transactietoepassingen zijn voor slimme kaarten die onderling exclusieve gedragings-omstandigheden vereisen.

Om een reispas bruikbaar te maken voor beide typen transacties, zowel nabijheidstransacties als afstandstransacties, wordt het idee voorgesteld om in de pas of beurs wisselschakelaars aan te brengen die verbonden zijn met de twee antenne-elementen (spoelen) en door middel waarvan de paren van overdrachtselementen enerzijds in antifase werken en, na omschakeling, in fase zullen werken. Dit zal nu worden beschreven met verwijzing naar de fig. 16 en 17.

Er zijn twee spoelen, 21 en 22 (fig. 16) en er wordt verondersteld dat het elektromagnetische veld van de bovenste spoel vertikaal in het papieroppervlak gericht is terwijl het veld van de onderste spoel tegelijkertijd uit het papieroppervlak naar buiten treedt. Een dergelijke spoelconfiguratie zou alleen geschikt zijn voor nabijheids-aflezing. (Het veld is aangeduid door de respectievelijke cirkels 23 en 24).

Tussen de spoelen zijn omschakelbare verbindingen 26, 27 en 28 aanwezig. Deze kunnen worden bediend door kleine fysische schakelaars via een handbediende druktoets of via invoer van een numerieke code op het hoofdtoetsenbord, waarmee elektronische schakelaars worden bediend. De gebruiker kan dus door een eenvoudige manipulatie ervoor zorgen dat de spoelen gaan werken in fase waardoor ze gevoelig zijn voor een signaal dat van een relatief grote afstand komt, in het bijzonder indien ze zijn afgestemd op de inkomende golflengte. In fig. 17 zijn de spoelen 21 en 22 ingebed in twee afzonderlijke siliciumchips, bijvoorbeeld aan de tegengestelde uiteinden van de kaart. Het centrale gebied van elke chip bevat de elektronische schakeling. De bovenste chip kan een microprocessor bevat ten, de onderste alleen de logische schakelingen voor de besturing van de schakelaars en de spoelaansluitingen L en R (zie fig. 16) terwijl verder P2 zorgt voor de verbinding tussen de twee chips. De enige geleiders vanaf de microprocessor zouden de dataleidingen zijn die het (niet getoonde) met vloeibare kristallen werkende weergeefpaneel voeden en mogelijke korte toevoerleidingen naar de pin-diodes AA en BB die de status van de spoelaansluiting weergeven.

Indien de configuratie, getoond in de fig. 16 of 17 wordt omgeschakeld naar een modus voor het ontvangen van een van veraf komend signaal, dan is interferentie met een tweede signaal mogelijk. (Dit is niet het geval met kaarten of lezers waarvan de interne schakelaar is ingesteld op nabijheids-aflezing). Om de blootstelling van de op lange afstand geschakelde kaart aan interferentiesignalen te reduceren (zoals bijvoorbeeld gemakkelijk kan optreden bij een elektronisch tolheffingsstation) is het mogelijk dat de communicatie tussen een kaart en een op afstand staande lezer plaatsvindt via een gedefinieerd protocol. Zodra een kaart, die reageert op een specifiek startsignaal, een "herkend” signaal uitzendt naar de lezer produceren de microprocessors in zowel de lezer als in de kaart een stuurspanning voor de schakelaarlogica van de tweede chip (32) waardoor de oscillatorfrequentie van het spoelstelsel wordt gewijzigd, en op gebruikelijke wijze wordt gereduceerd naar een gedefinieerd niveau. Alle verdere data-uitwisseling wordt derhalve voortgezet op deze lagere frequentie, die ligt buiten de frequentieresponsie van enige andere kaart binnen bereik van de genoemde lezereenheid. Na voltooiing van de vereiste transactiereeks verwijderen de microprocessors van zowel de lezer als de kaart dit stuursignaal uit hun "omschakellogica" (32) waardoor het mogelijk wordt dat de kaart-oscillatorfrequentie terugkeert naar zijn oorspronkelijke frequentie. Om te vermijden dat dezelfde kaart twee keer reageert, kan een tijdvertragingsperiode in de processor van de kaart worden geprogrammeerd.

Terugkerend naar de bespreking van de fig. lk en 15m illustreren deze gevallen die representatief zijn voor de toegenomen gebruiksmogelijkheden van een databeurs als boven omschreven. Het zal echter duidelijk zijn dat deze stroomdiagrammen slechts processen reflecteren waarbij de gebruiker direct betrokken is. Er zijn anderen die zullen worden beschreven in de volgende sectie (groep C) die beginnen voordat de feitelijke transactiedata wordt opgeroepen en ook kort voordat de dialoog tussen de kaart en de lezer wordt afgebroken. Ze betreffen testgegevens. Deze testgegevens zijn vitaal voor de integriteit en de afhankelijkheid die verwacht wordt bij het uitvoeren van het grootste deel van de transacties via off-line terminals.

Groep C. Veiligheidsmaatregelen uit andere svsteemkenmerken

De boekhoudsystemen die betrokken zijn bij het gebruik van de "reis-pas" zijn gebaseerd op andere octrooien van de auteur, in het bijzonder GB 2.057.740 (veiligheidsconfiguraties in data-overdrachtsapparatuur), GB 2.092.344 (veiligheid in elektronische fonds-overdrachtsstelsels), en GB 2.130.412 (een elektronische geldbeurs en fonds-overdrachtsstelsel). Deze stand der techniek is opgenomen in de onderhavige aanvrage en ze zullen hier kort worden gerecapituleerd.

1) Data passeert de interface in versleutelde vorm; de versleutelings-en ontsleutelingsprocessen worden bestuurd door speciale onderlinge logische afhankelijkheden waarvan een voorbeeld is gegeven in fig. 4 van het octrooi "412". De genoemde logische schakeling wordt bestuurd door bevei-ligingstoetsen die niet bekend zijn of bekend kunnen zijn aan de gebruiker.

2) De beveiligingstoetsen van het stelsel variëren van tijd tot tijd, zie de octrooien "740” en ”34^1 ”.

3) Terwijl de versleutelde data via radio kan worden opgenomen en geregistreerd is ze voor computeraftastdoeleinden waardeloos; er is geen vaste woordlengte en bij een niet onderbroken reeks van databits kan zelfs aan snelle computers geen gedefinieerde instructie worden gegeven.

4) De lezereenheid voert een authenticiteitscontrole uit aan het begin van elke transactie en ook aan het eind van de dialoog tussen de lezer en de kaart. Er kan geen transactie worden uitgevoerd behalve wanneer beide controles bevredigend zijn.

Fig. 5 toont de testschakeling in de lezereenheid, die verklaard is in GB "412". Fig. 6 toont de logische hardware die nodig is voor het versleutelingsproces dat uitgelegd is in GB "412". SH1 en SH2 zijn schuifregisters die in het begin van de data-uitwisseling een geheim 16 bit getal bevatten dat met elke klokpuls wordt verschoven zolang de "c"-lijn is vrijgegeven. Het uiteindelijke effect ervan is dat de uitgangsdata een steeds wijzigend mengsel is van willekeurige data en echte data afkomstig van de "h"-aansluiting van de schakeling. De uitgangsaanslui-tingen k en e zijn afwisselend in bedrijf voor het leveren van data en willekeurige bits, en deze worden gecombineerd in het (niet getoonde) versleutelingsblok. Het (niet getoonde) ontsleutelingsblok levert de echte data onder besturing van het logische niveau van de uitgang "c". Een volledige verklaring is te vinden in het geciteerde octrooi. De geheime getallen worden ingevoerd in de kaart tijdens het uitvoeren van een normale transactie. Ze zijn afkomstig van een centrale generator van willekeurige getallen en worden via diverse hoofdkantoren (banken, bouwbedrijven, grote maatschappijen) doorgegeven onder encriptie via het normale telefoonnetwerk naar de feitelijke transactiestations en vandaar naar de kaarten. Het is onbelangrijk dat deze migratie vanaf de plaats van afgifte naar de kaart ongelijke tijdsperioden in beslag kan nemen omdat er altijd een aantal "geheime nummers" of "sleutels" tegelijkertijd geldig is. Hoe deze getallen geleidelijk aan worden vervangen is verklaard in de octrooien 2.092.344 en 2.057·74θ. Het feit dat de beveili-gingssleutels kunnen veranderen is van belang omdat dit het stelsel beschermt tegen eventueel systematisch frauduleus onderzoek om de "code te breken": op het moment dat dit uitgevoerd kan worden zal het betreffende geheime nummer al uit de circulatie zijn. Het niveau van de databeveiliging voor de geheime getallen maakt het mogelijk om tevoren betaalde waarde-kaarten te updaten over bestaande communicatienetwerken.

Er is echter een toepassingsterrein waar het moeilijk zal zijn om een update-procedure uit te voeren, behalve wanneer zij volledig wordt geautomatiseerd. Dat terrein betreft het betalen van transporttarieven of aankopen in kleine winkels. Er zal nu een stelsel worden beschreven waarmee de overhead-kosten van het innen van transportgelden bij transportsystemen in stedelijke omgevingen aanzienlijk zal worden gereduceerd.

De haalbaarheid van de voorziene prestatie zal het best worden begrepen met verwijzing naar een algemeen blokschema (fig. 1, (c)) waarin 20 een kaart met lange levensduur is die permanent in het bezit is bij de gebruiker. Ze bevat een draadlus of antenne, of condensatorplaten zoals beschreven in sectie "a". De kaartlezer bestaat in hoofdzaak uit een plastic plaat met een draadlus 3» een als optie aanwezige lamp 2, een interface-schakeling 5 voor het voorbereiden van signalen voor overdracht naar de kaart alsmede voor het ontvangen en aanpassen ervan voor invoer in een microprocessor 7· Tussen de eenheden 5 en 7 kan een versleuteleen-heid 6 aanwezig zijn die verzekert dat vitale gegevens, zoals het be-schermingsnummer van het stelsel, of sleutels, niet kunnen worden ontcijferd door middel van klandestiene radio-analyse-inrichtingen. De microprocessor 7 transporteert het seriële nummer van de kaart, dat verkregen wordt via de lezereenheid 3. naar een schakelingsgroep 8 waarin middelen aanwezig zijn om het seriële nummer van de kaart te vergelijken met alle op een zwarte lijst staande nummers voor het plaatselijke verkeersgebied. Een werkwijze voor het verzamelen van nummers op een zwarte lijst is gesuggereerd in GB 2.092.345· Indien een van de afgetaste nummers gelijk is aan het seriële nummer van de kaart dat werd gelezen, dan zendt de eenheid 8 een vlagsignaal via zijn connectorleiding 7*2 waardoor de microprocessor 7 zijn programma wijzigt en een mededeling weergeeft op het tableau 12 van de stuureenheid, ofwel een hoorbaar signaal activeert, en de lamp 2 (die "zonnevermogen" levert aan de kaartschakeling) dooft. De bestuurder van de bus of de werknemer bij de kassa, zal dan een betaling van het transporttarief in contanten vragen of de passagier voorstellen dat hij zijn kaart update door het minimum opdate-bedrag te betalen (bijvoorbeeld het vereiste tarief).

Als wordt aangenomen dat de kaart niet op de zwarte lijst staat dan zal de volgende stap zijn het vaststellen van zijn echtheid. Dat wordt gedaan in een procedure die al reeds beschreven is in de geciteerde GB 2.092.344 en die in tabelvorm weergegeven is in het stroomdiagram van fig. 2 (C). Terugkerend naar het stroomdiagram van fig. 1 wordt verondersteld dat de versleuteleenheid 6 en het register 10 beide opgenomen zijn in dezelfde siliciumchip tezamen met de processorschakeling (7), zodat er geen externe verbindingslijn nodig is om het controlegetal in begrijpelijke vorm over te dragen. Dat is essentieel om de geheimhouding te handhaven .

Het schakelingsblok is belangrijk voor de doeleinden van de onderhavige uitvinding. Het is een register waarin het getal wordt vastgehouden dat een waardeniveau bevat dat moet worden vergeleken met de tot dusverre geaccumuleerde vervoerskosten (of uitgaven in het algemeen) sinds de laatste update van de kaart. Als er een overschrijving van de vervoerskosten plaatsvindt tot boven het genoemde getal in het register 9, dan wordt een in de microprocessor opgeslagen programma gestart waarmee (a) van de geaccumuleerde vervoersgelden (uitgaven) het bovengenoemde vaste getal in het register 9 wordt afgetrokken en (b) het serienummer van de kaart 20, die op dat moment wordt bewerkt, wordt ingevoerd in het register 11. Er behoeft geen verdere data te worden ingevoerd ter ondersteuning van het serienummer, de updates zijn constant en worden bepaald door het niveau dat ingesteld is in de eenheid 9· Dit niveau zal hetzelfde zijn over een bepaalde vervoersregio en zal worden afgesproken eveneens met de banken van die regio.

Indien de bus terugkeert naar zijn depot 14 aan het eind van een werkdag, dan wordt er verbinding gemaakt tussen de elektronische processor op de bus 1 en de garagecomputer in de garage 14 onder besturing van deze laatste waardoor alle serienummers van de kaarten die op de bovenstaande wijze zijn ge-updated, worden overgedragen naar een zekere geheu-gensectie van de garagecomputer. De overdracht wordt bij voorkeur uitge voerd via de optische kabel 15/8. Daarna wordt een nieuwe up-to-date zwarte lijst van nummers overgedragen via de kabelverbindingen 15/1 t/m 15/3 naar de registereenheid in het voertuig (die deel uitmaakt van het processorstelsel).

Tussen de late uurtjes van de dag en de vroege morgenuren van de volgende dag vertaalt de garagecomputer, gebaseerd op vooraf voorbereide opzoektabellen, de serienummers ontvangen uit het register 11 naar geschikte rekeningnummers die dan worden gesorteerd via bankcodes en bij-kantoomummers, waardoor de computer in staat is om de lijst van schulden uit te zenden die automatisch door de bankcomputers in overeenstemming met een vooringesteld programma kunnen worden afgehandeld. Terwijl dus de individuele rekeningen van de diverse vervoersklanten wordne gedebiteerd met de genoemde bedragen ten gunste van de betreffende banken zal elke bank maatregelen nemen om naar de verschillende computers van de garagebedrijven lk, IV , lk", enz. vanuit zijn centrale computerstation 19 die bedragen over te zenden die verschuldigd zijn aan de diverse eigenaren van de busondernemingen. Deze laatste stap kan weggelaten worden indien de diverse bedrijven geopende rekeningen hebben bij de belangrijkste banken. In dat geval is er alleen maar een onderlinge overschrijving tussen de rekeningen nodig binnen een bankcomputer en kunnen de kosten verder worden gereduceerd.

Fig. 2 is een stroomdiagram van de zojuist beschreven processen voor die gevallen waarin het te betalen vervoersbedrag direct moet worden voldaan aan de ingang van een voertuig of van een perron van een station of bij de aankoop van goederen en diensten in het algemeen.

Fig. 3 is een stroomdiagram voor geschaalde vervoerstarieven. De sectie "A" is identiek aan de sectie "A" in fig. 2 en wordt derhalve niet getoond. Het diagram illustreert ook de verschillen voor railverbindingen en bussen.

Het verwerken van geschaalde vervoerstarieven bij openbare vervoerssystemen ligt binnen het publiekelijk bekende gebied (zie UK octrooi 857658) en behoeft derhalve niet in detail hier te worden beschreven. Die vroegere publikaties beschrijven het gebruik van magnetisch gecodeerde kaarten terwijl de onderhavige uitvinding rekening houdt met kaarten die voorzien zijn van verwerkingscapaciteit binnen de kaarten. Derhalve wordt voorgesteld dat het volgende alternatief wordt gebruikt op lange afstand busroutes: de passagier betaalt de vervoersprijs voor de gehele afstand bij het instappen totdat een volgende belangrijke traject of busstation of het eind van de route wordt bereikt. Passagiers kunnen de bus op ieder willekeurig tijdstip verlaten zonder dat hun kaarten moeten worden gecontroleerd; de bus heeft geen lezers aan de uitgang. In plaats daarvan zijn alle stopplaatsen van de route voorzien van zogenaamde "teruggave-eenhe-den" waar passagiers, na het uitstappen hun eventueel teveel bij het instappen van de bus betaalde vervoersgelden kunnen terugkrijgen. De databeveiliging van deze "teruggave-eenheden” zal worden beschermd door de reeds beschreven stelsels voor het controleren van de getallen en voor versleutelde distributie van deze getallen als beschreven in de geciteerde octrooien GB 2.057-740 en 2.092.344.

Fig. 4 (stand der techniek, GB 2.092.344, fig. 3) illustreert het principe van de distributie van de geheime beveiligingsgetallen die plaatsvindt met onregelmatige intervallen over een tijdsperiode. F is een generator van willekeurige gegevens die via de hoofkantoren van de financiële instellingen E worden opgeslagen en opnieuw gedistribueerd naar bijkantoren (D) en vandaar naar terminals 5 en tenslotte naar de gelds-waarde-eenheden of kaarten T. Het Britse octrooi 2.057*740 beschrijft hoe deze versleutelde distributie plaatsvindt op zodanige wijze dat de individuele kaarthouders hun kaarten niet behoeven te verwisselen maar ze altijd kunnen houden als gehuurde of verkregen persoonlijke voorwerpen. Het octrooi GB 2.130.412 specificeert de principes waarmee de controlegetallen van het stelsel worden gebruikt voor het versleutelen van de informatiestroom voordat deze wordt overgedragen via de niet contact makende interface-schakelingen vanaf de kaart naar de lezer of vanaf de lezer naar de kaart. De gebeurtenissen in de schakeling van fig. 6 vinden plaats synchroon en analoog zowel in de kaart als in de elektronica van de lezer, en bepalen beide de versleutel- en ontsleutelgebeurtenissen.

Tenslotte is er de belangrijke schakeling van fig. 5 hetgeen een snelle testschakeling is waarmee wordt geverifieerd dat de bovengenoemde congruentie en synchronisatie in feite heeft plaatsgehad, zowel aan het begin van een transactie als voordat deze wordt geïmplementeerd aan het eind van de dialoog. Toegegeven wordt dat dit een intolerante regeling is. Als er enige afwijking is tussen de perfecte congruentie en synchronisatie, dan faalt de test. Als deze faalt dan wordt de transactie teniet gedaan en moet van begin af aan worden herhaald. Nadat drie keer in snelle opeenvolging wordt gefaald wordt het contact afgebroken. Bij financiële transacties over een communicatiemedium is het van vitaal belang dat een dergelijke striktheid wordt toegepast. Gebaseerd op de hier aangegeven hardware en software is het gerechtvaardigd om beperkte updating toe te passen bij off-line terminals zoals kasregisters in winkels, restau rants, spoorwegstations, luchthavens en in bussen, waarbij contact met de banken beknopt kan worden gemaakt gedurende de vroege morgenuren.

De procedures die in het bovenstaande zijn verklaard met verwijzing naar de fig. 1, 2 en 3 zullen dienst doen voor het stroomlijnen van de betalingsroutines. Hetzelfde doel kan worden gerealiseerd indien het krediet in de kaart wordt gelijkgesteld aan geld. In dat geval zou de leverancier van de dienst betalen zodra de corresponderende gegevens zijn ontvangen in de terminal van de bus of van het spoorwegstation, enz. Het zou dan niet nodig zijn om de banken te betrekken in de eventuele verrekening en dit zou de procedures en de totale systeemkosten nog verder vereenvoudigen.

Fig. 7 illustreert de overblijvende functies. De beveiligingsmaatregelen die door de geciteerde stand der techniek worden aanbevolen maken deze vereenvoudiging toelaatbaar.

Claims

1. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en een aantal rekeningstelsels, geschikt als middel voor het doen van geldige betaling van vervoersgelden en aankopen van goederen en diensten van de een of de ander van de rekeningstelsels, welke reispas voorzien is van middelen voor het overdragen naar en ontvangen van digitale data betreffende het rekeningstelsel van/naar een communicatiepunt, met het kenmerk, dat de middelen voor contactloze data-overdracht bestaan uit meer dan een uitzendend element dat wordt ontvangen door één enkel ontvangerelement en dat deze zenderelementen elektrisch en ruimtelijk zodanig zijn uitgevoerd dat de som van hun respectievelijke veldsterkten als functie van de afstand sneller afneemt dan indien slechts één zo'n zenderelement werd gebruikt waardoor de mogelijkheid dat meer dan één reispas reageert op een rekeningafgiftepunt (of zogenoemde "leeseenheid”) wordt uitgesloten (zie fig. 3. groep A).

2. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en een aantal rekeningstelsels, geschikt als middel voor het doen van geldige betaling van vervoersgelden en aankopen van goederen en diensten van de een of de ander van de rekeningstelsels, welke reispas voorzien is van middelen voor het overdragen naar en ontvangen van digitale data betreffende het rekeningstelsel van/naar een communicatiepunt, met het kenmerk, dat het data-overdrachtstelsel wordt gekarakteriseerd door een stroom van vierkante pulsen (CKa) die stroomt door één van de twee genoemde koppelings-elementen, en een stroom van soortgelijke rechthoekige pulsen die loopt door de ander van de twee koppelingselementen in tegenfase (CK|S) en waarin zowel de reispas als de afgiftepuntprocessor van willekeurig een der rekeningstelsels elk een binaire driestapsteller bevat en waarin een hoog logisch databit wordt gerepresenteerd door de afwezigheid van de middelste in de genoemde groepen van drie pulsen in zowel de kaartprocessor als de lezerprocessor (fig. 1 en 2, groep A).

3. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en een aantal rekeningstelsels, geschikt als middel voor het doen van geldige betaling van vervoersgelden en aankopen van goederen en diensten van de een of de ander van de rekeningstelsels, welke reispas voorzien is van middelen voor het overdragen naar en ontvangen van digitale data betreffende het rekeningstelsel van/naar een communicatiepunt, met het kenmerk, dat in de pas elektronische wisselschakelelementen zijn aangebracht onder logische besturing van de in de kaart aanwezige data-overdrachtsprocessor, waarbij de gebruikelijke fase-relatie tussen de twee overdrachtselementen (α, β) kan worden omgeschakeld op zodanige wijze dat de pas niet meer reageert op nabijheidssignalen die uitgestraald worden door de lezerprocessor van een van de rekeningstelsels, en wel reageert op signalen van een meer verwijderde bron (fig. 10-14) (fig. 14 en 15. groep B).

4. Elektronische reis- en Forensenpas in zakformaat, en een aantal rekeningstelsels, geschikt als middel voor het doen van geldige betaling van vervoersgelden en aankopen van goederen en diensten van de een of de ander van de rekeningstelsels, welke reispas voorzien is van middelen voor het overdragen naar en ontvangen van digitale data betreffende het rekeningstelsel van/naar een communicatiepunt, met het kenmerk, dat de middelen voor data-overdracht bestaan uit capacitieve plaatelementen of inductieve spoelen die aangebracht zijn binnen de pas en op corresponderende wijze binnen de lezer (α-2, β-2) op zodanige wijze dat in de pas een wisselspanningsverschil wordt gecreëerd tussen de twee overdrachts-elementen wanneer ze in een bepaalde ruimtelijke relatie worden gebracht met de lezerprocessor van een rekeningstelsel, welk potentiaalverschil wordt gebruikt om de elektronische processorschakelingen in de pas te besturen alsmede voor het zenden van data naar het rekeningenstelsel door het kortsluiten of belasten van de geïnduceerde energie voor de duur van elk logisch hoog databit dat overgedragen moet worden naar het rekeningstelsel (fig. 3c, 4) (fig. 6-9, groep A, en fig. 10, groep A).

5· Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en een aantal rekeningstelsels, geschikt als middel voor het doen van geldige betaling van vervoersgelden en aankopen van goederen en diensten van de een of de ander van de rekeningstelsels, welke reispas voorzien is van middelen voor het overdragen naar en ontvangen van digitale data betreffende het rekeningstelsel van/naar een communicatiepunt, met het kenmerk, dat de off-line terminal van het rekeningensysteem, d.w.z. de processorterminal, een register bevat voor het opslaan van de standaard seriële nummers van passen of kaarten, middelen voor het vergelijken van een voor een transactie aangeboden pas teneinde deze te testen ten opzichte van de lijst van standaardpassen in het genoemde register; en verder middelen voor het vergelijken van een vervoersprijs die moet worden betaald met de resterende waarde van de geteste pas; middelen in de lokale processorterminal voor het bijwerken van de waarde van een pas met een vooraf bepaalde hoeveelheid afhankelijk van het feit of het verschuldigde bedrag de resterende waarde in de pas overschrijdt en verder afhankelijk van het feit of het seriële nummer van de pas die wordt getest al dan niet identiek is gebleken met een van de serienummers die in het standaardregister is opgeslagen; en een off-line debetregister in de genoemde processor waarin de seriële nummers van al die passen zijn geladen die tijdens de lopende arbeidsperiode de genoemde vooringestelde kredietophoging hebben verkregen (fig. 15. 16).

6. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, volgens een der voorgaande onafhankelijke conclusies 1-5. met het kenmerk, dat de pas data bevat in de vorm van elektronische binaire toestanden in een halfgeleider of ferrietmateriaal en waarin de terminals van de genoemde rekeningenstelsels de bewegingen van data tussen de registers, signaalomvor-mers en andere terugwinschakelingen beheersen, waarbij de verbetering omvat een volle schaal handbediend data-invoertoetsenbord (2a) op het oppervlak van de zakformaat pas en een LCD-venster (3) (fig. 1 en 2, groep B).

7. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat in overeenstemming met het stelsel volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat naast het genoemde toetsenbord (2a) ook speciaal daartoe bestemde data-invoerele-menten (2b) aanwezig zijn die directe toegang geven tot bepaalde individuele sectoren van de data die in de vorm van binaire toestanden wordt vastgehouden in de genoemde data dragende component (10), (fig. 2, groep B).

8. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, volgens het stelsel beschreven in conclusie 7. met het kenmerk, dat een deel van de data-invoerelementen (2b) bestaan uit daartoe bestemde geheugentoegangs-toetsen (I, II, III, IV), die datagroepen adresseren welke gecrediteerde uitgave-vergoedingen vertegenwoordigen, waarbij de data dragende component (10) ook voorzien is van middelen (3) voor het visueel weergeven van deze data (zie fig. 25). (fig· 10, groep B).

9. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat volgens het stelsel omschreven in conclusie 7. met het kenmerk, dat een deel van de data-invoerelementen (α, β, γ) zijn bestemd voor het adresseren van data die vastgehouden wordt in de datadrager (10) welke de monetaire waarden accumuleert van kortingen die worden overgedragen via de contactloze transducer-elementen en die een kortingspercentage vertegenwoordigen van aankopen die zijn gekocht via de reis- en forensenpasterminal, teneinde de genoemde geaccumuleerde kortingswaarden weer te geven of deze te gebruiken bij een andere aankooptransactie (zie fig. 25 en 26) (fig. 10, groep B).

10. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en rekening-stelsels volgens conclusie 7. waarin ten minste een van de daartoe be stemde data-invoerelementen (2b) (fig. ) bestaat uit een instructie-toets (U) (fig. 25) die een van diverse ,,bovenkast''-niveaus van de eerdergenoemde data-invoerelementen kiest teneinde het getal of de adrescodes of de voor de gebruiker beschikbare instructiecodes te vermenigvuldigen (fig. 10, groep B).

11. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en rekening-stelsels volgens de conclusies 6 t/m 10, met het kenmerk, dat de genoemde data-vasthoudelementen een adresseerbaar bufferregister omvatten en dat de genoemde verwerkingsstuureenheid op invoer van een commando via het genoemde toetsenbord (2a) een gespecificeerd bedrag kan aftrekken van het totaal van een van de genoemde datagroepen die de gecrediteerde uitgave-toelagen vertegenwoordigt en dit gespecificeerde bedrag tezamen met toegevoegde data overdraagt naar het genoemde adresseerbare bufferregister dat, tenzij anderzijds uitgevoerd, permanent in verbinding staat met de genoemde transducers voor het overdragen van zijn data naar een externe terminal als onderdeel van een aankooptransactie (zie fig. , actie-stroomdiagram) (fig. 10 en 12, groep B).

12. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en rekening-stelsels volgens de conclusies 6 t/m 11, met het kenmerk, dat de genoemde verwerkingsstuureenheid, de diverse geheugen- en registerelementen en hun adresseerschakelingen, signaalomvormers, versleutel- en ontsleutelschake-lingen en uitgangsschakelingen zijn gecombineerd in één enkele grootschalig geïntegreerde schakelingschip die gemonteerd is in het inwendige van de data dragende pas of kaart (fig. 4, GB 2.130.412 B).

13. Elektronische reis- en forensenpas en rekeningstelsels volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de signaalomvorming en data-overdracht naar en van een terminal wordt uitgevoerd via fasemodulatie van een draaggolf.

14. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en rekeningstelsels volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de signaalomvorming wordt uitgevoerd in de vorm van een F/2F-pulsoverdrachtstechniek (fig. 1 en 2, groep B).

15. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en rekeningstelsels, met het kenmerk, dat de overdracht van binaire data vanaf de pas naar een terminal wordt uitgevoerd in de vorm van een pulsinterval-modulatie of een wijziging van de Manchester-code (zie conclusie 6) (fig. 2, groep B).

16. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en rekeningstelsels volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de pas een elektrisch te veranderen uitleesgeheugen (EAROM) bevat waarin de diverse procedurele programma's en gebruiker-identificatiegegevens zijn ingeschreven en dat tevens twee persoonlijke geheime nummers (PIN 1 en PIN 2) bevat, alsmede een register waarin een PIN kan worden ingevoerd via een handbediend ingangstoetsenbord op de data dragende component, een commandosignaal naar de procesbesturingsschakeling voor het vergelijken van de ingevoerde PIN met de twee persoonlijke geheime nummers die vastgehouden worden in het geheugen en, indien er overeenstemming met een van deze is, het mogelijk maken dat de data wordt aangesproken of uitgelezen (fig. 12, groep B).

17· Elektronische reis- en forensenpas en rekeningstelsels volgens conclusie 16, gekenmerkt door instructieprogramma's in zijn EAROM of EEROM register waarmee de gebruiker van de pas in staat is om de PIN 1 of PIN 2 te veranderen bij correcte voorafgaande invoer van PIN 2, en uitsluitend PIN 2.

19. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en rekening-stelsel volgens conclusie 6 en 16, met het kenmerk, dat het elektrisch veranderlijke uitleesgeheugen (EAROM of wisbare EEROM) ook een derde geheim persoonlijk nummer (PIN 3) bevat, een register waarin de gebruiker met de hand een persoonlijk nummer kan invoeren, een instructiesignaal aan de genoemde procesbesturingseenheid teneinde de ingevoerde PIN met de in het geheugen vastgehouden PIN 3 te vergelijken, en een logische blok-keereenheid in de uitgang van de comparatorschakeling teneinde communicatie met een update-terminal te voorkomen indien de vergelijking negatief uitvalt.

18. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en rekening-stelsel volgens conclusie 6 en 16, met het kenmerk, dat het programma-register reageert op een "update"-instructie die uitgegeven wordt door een update-terminal naar de component (pas) indien deze wordt gepresenteerd aan een lezereenheid, op voorwaarde dat de PIN 2 correct werd ingevoerd voorafgaand aan het bedoelde update-proces, maar niet zal reageren op dezelfde wijze na invoer van PIN 1.

20. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en rekening-stelsel volgens de conclusies 6 en 13, 14 en 15, met het kenmerk, dat tussen een van de signaal verwerkende interface-schakelingen en de micro-computerchip een dataversleutelings- en ontsleutelingsschakeling is aangebracht.

21. Elektronische reis- en forensenpas en rekeningstelsel volgens conclusie 20, waarin de versleutel/ontsleutelschakeling is uitgevoerd in overeenstemming met de principes en de logische sequenties die zijn be- schreven in GB 130412 B.

22. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en rekening-stelsels volgens de conclusies 6, en 13 t/ra 15, en 20 en 21, met het kenmerk, dat deze schakelingen zijn gecombineerd in één enkele grootschalig geïntegreerde schakelingschip die gemonteerd is binnen in de genoemde pas of kaart.

23. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en rekening-stelsels volgens de conclusies 6 t/m 15 of 21, met het kenmerk, dat ten minste een deel van de logische sequenties van de interface-schakeling en een deel van de logische sequenties van de versleutel/ontsleutelschake-ling zijn geïmplementeerd door het programmeren van de genoemde microcomputer teneinde de gevraagde functies te produceren.

24. Rekeningstelsels geassocieerd met een telecommunicatiestelsel omvattende een aantal elektronische reis- en forensenpassen in zakformaat als beschreven in een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat voorzien is in ten minste één telecommunicatieterminal en ten minste één centrale bankcomputer, waarbij de bestaande telefoonschakelnetwerken worden gebruikt voor het tot stand brengen van een verbinding tussen een van de genoemde telecommunicatieterminals, die geïnstalleerd zijn op verschillende lokaties voor het gemak van de reizigers, gekenmerkt door de opslag van een bankcomputer-kiesgetal in de genoemde reis- en forensenpas (fig. 19) welk nummer wordt uitgezonden via de telecommunicatieterminal die dit omvormt tot de geschikte kiescode, en, nadat contact met de bankcomputer is gemaakt, de vooraf geprogrammeerde ondervragingsrouti-ne in werking stelt om onderling de identificatie te verifiëren voorafgaand aan de transactie van een update-operatie.

25. Rekeningstelsels geassocieerd met een telecommunicatiestelsel als in conclusie 24, met het kenmerk, dat een deel van de onderlinge verificatieprocedures wordt uitgevoerd in overeenstemming met de principes beschreven in GB 2.075*732 B en 2.092.344 B.

26. Rekeningstelsels geassocieerd met een telecommunicatiestelsel en een elektronische reis- en forensenpas als in conclusie 25, met het kenmerk. dat gedurende elke update-transactie de datum en de tijd van de transactie wordt geregistreerd in zowel het computergeheugen van het betreffende rekeningstelsel alsook in de genoemde reispas die bij de update-operatie is betrokken, en er geen daaropvolgende update-poging wordt uitgevoerd zonder dat allereerst de gelijkheid van de twee registraties van datum en tijd van de voorafgaande update zijn getest, en indien deze wezen niet gelijk zijn de telecommunicatieverbinding wordt verbroken.

27· Rekeningstelsels geassocieerd met een telecommunicatiestelsel en een elektronische reis- en forensenpas in zakformaat volgens de conclusies 6 t/m 11, met het kenmerk, dat de genoemde pas wordt ontlast van eventuele rekentaken door deze te delegeren aan de gecomputeriseerde telecommunicatieterminal voorzover de berekeningen, die nodig zijn in de loop van een transactie, worden uitgevoerd door de eigen berekeningsfaci-liteiten van de terminal, en waarbij een verzekering van de correctheid van de resultaten die ingevoerd worden in de reispas wordt verkregen door een procedure die omvat: a) het berekenen van een transactieresultaat in de terminal volgens een van de mogelijke verschillende wegen om de berekening uit te voeren, b) transmissie van het resultaat naar de datadrager of reispas, c) het uitlezen van het resultaat uit de reispas, d) het berekenen van de transactie door de terminal-elektronica volgens een tweede van de mogelijke manieren om het gevraagde berekeningsresul-taat te verkrijgen, e) het vergelijken van het tweede resultaat met het getal dat na uitle-zing van de pas in stap c) werd verkregen en f) indien de vergeleken cijfers gelijk zijn, dan wordt een comparator-uitgangssignaal gegenereerd en een "getest" signaal geproduceerd of zichtbaar gemaakt waarmee de processor-stuureenheid van de datadrager de vrijheid krijgt om het resultaat in zijn geheugenregister te laden.

28. Rekeningstelsels geassocieerd met een telecommunicatiestelsel en een reis- en forensenpas in zakformaat alsmede middelen voor het uitwisselen van informatie daartussen volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de datadrager in zijn ROM of EEROM geheugen een aantal programma's bevat die niet via de handbediende data-invoermiddelen, aanwezig in de genoemde reispas, kunnen worden geselecteerd maar alleen via een programmaselec-tiecode die overgedragen wordt vanaf de telecommunicatieterminal naar de reispas nadat de identificatie-ondervraging en de verificatiefasen in overeenstemming met bijvoorbeeld de conclusies 24 en 25 succesvol zijn afgesloten.

29. Elektronische reis- en forensenpas en rekeningstelsels volgens conclusie 6 of een der daaraan voorafgaande conclusies, waarvan een deel van zijn mechanische structuur is aangepast om in een nauwkeurig gedefinieerde positie een kaart met standaard ISO-dimensies te ontvangen, welke verder voorzien is van galvanische contactelementen (23) (fig. 6 en 7. groep B) die zodanig zijn gepositioneerd dat ze komen te rusten tegen de individuele elementen van het contactvlak (14) van de kaart (8) teneinde de elektrische functies van de kaart te verbinden met die van de reis- en forensenpas (10) (fig. 4 en 5, groep B).

30. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en rekening-stelsels volgens conclusie 29, waarin de datadragercomponent en de kaart-schakeling dezelfde klokpulsen ontvangen als gegenereerd worden door de interface-schakeling.

31. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en rekening-stelsels volgens conclusie 29, waarin een deel van het grensoppervlak van de component wordt gevormd door een verplaatsbaar plaatvormig deksel (20) dat in zijn normale posities een ondiepe ruimte omsluit die marginaal groter is dan de dimensies van een internationale standaard kredietkaart, en in welke ruimte een dergelijke kaart (8) gemakkelijk kan worden ingébracht nadat het deksel (20) uit zijn normale positie is opgetild, en waarbij het contactvlak (14, fig. ) inwaarts gericht is naar de basisplaat (lOk, fig. 6 en 7/B) vanwaar vier of vijf of zes gepunte pennen (23, fig. 7) uitsteken die in een geometrisch patroon zijn geplaatst aangepast aan de segmenten van het contactvlak (14) van de kaart (8).

32. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en rekening-stelsels volgens conclusie 31, waarin de basisplaat (lOk), die gericht is naar het genoemde contactvlak (14, fig. ) bestaat uit drie lagen, een dikkere binnenplaat (lOh, fig. 24) met gladde openingen (lOm) voor het ontvangen van pen-assen (23) en compressieveren (24); een topplaat (lOk), en een bodemplaat (lOi) die beide verwijderbaar zijn teneinde bij gelegenheid onderhoudsreiniging van de genoemde delen mogelijk te maken.

33· Elektronische reis- en forensenpas, en rekeningstelsels volgens conclusie 32, bestemd voor het ontvangen van een standaard ISO-chipkaart die dienst doet als complementaire database en die daarmee elektrisch verbonden is via pennen die uit de basisplaat (lOk) uitsteken, met het kenmerk. dat een gedrukte schakeling op dunne film of iets dergelijks is gelegd tussen de middelste plaat (lOh) en de achterplaat (lOi) en dat zijn individuele geleiders zijn aangehecht aan één uiteinde van de aan-hechtingsvlakken (RST, CLK, 1/0, GMD, VCC) van de geïntegreerde schakeling, aan draden (24a) of draadeinden van de drukveer (24) waarvan de boveneinden de voorinsteldruk voor de contact makende pennen (23) produceren.

34. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en rekeningstelsels volgens conclusie 2, gekenmerkt door een werkwijze voor het overdragen van digitale data in seriële vorm tussen een systeem "A" en een systeem "B" door nabijheidsoverdracht waarbij het stelsel ”A" een continue reeks van klokpulsen genereert die verschijnen in systeem "B" ofwel als pulsen van soortgelijke vorm ofwel als meer of minder gedifferentieerde impulsen, en waarbij de transmissie van een hoog databit treedt door de onderdrukking van één in een groep van drie klokpulsen door het verminderen van de reactieve overdrachtsimpedantie van ofwel systeem "A" ofwel systeem "B" afhankelijk van de overdrachtsrichting, en dat de synchronisatie van de drievoudige pulscyclussen in "A" en "B" automatisch plaatsvindt bij de transmissie van het eerste (hoge) databit (fig. 1, groep A).

35· Elektronische reis- en forensenpas, en rekeningstelsels volgens conclusie 34, gekenmerkt door een werkwijze voor overdracht van digitale data in seriële vorm waardoor een verbeterde immuniteit ten opzichte van ruis wordt verkregen, in de eerste plaats als gevolg van de energie-ab-sorptie die samenvalt met de transmissie van een (hoog) databit waardoor ook het energieniveau van een ruissignaal in elkaar zakt of wordt gereduceerd tot onder een effectieve drempelwaarde, en in de tweede plaats indien een ruisimpuls de koppelingstoestand tussen de tellers van de systemen A en B niet uit hun synchronisatie verschuift, wordt dit direct gecorrigeerd met de transmissie van het volgende hoge databit.

36. Elektronische reis- en forensenpas, en rekeningstelsels volgens conclusie 35» met het kenmerk, dat de transmissie van een terugstelsig-naal van systeem A naar systeem B of omgekeerd alleen optreedt in de tijdsector van de derde puls van de genoemde gesynchroniseerde drievoudige pulscyclus (fig. 2, groep A).

37· Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en rekening-stelsel volgens conclusie 2 en 34, met het kenmerk, dat een terminalpro-cessor van het rekeningstelsel een interrupt kan produceren in de dataoverdracht naar of van de reispas door het kortsluiten van het klokpuls-kanaal (fig. 1, 2 en 10, groep A).

38. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en rekeningstelsels die daarmee communiceren, met het kenmerk, dat het data-over-drachtstelsel tussen de twee entiteiten een differentiatorschakeling (4a, Rl) bevat, een versterker (Tl) met een laag-gaande uitgang (CKa), aangeboden aan een reset-ingang (R) van een eerste D-type bistabiele schakeling (I), een tweede differentiatorschakeling (4β, R4) voor het produceren van een laag-gaande uitgangsimpuls (CK£1) die aangeboden wordt aan de klokpuls-ingang (CK) van de genoemde eerste bistabiele schakeling (I) die zijn uitgangssignaal in de aan-toestand (QI) heeft gekoppeld met de D- ingang van een tweede bistabiele schakeling (QII), een derde differentia-torschakeling (4β, R5) die via zijn versterkende transistor (T5) een derde hoog-gaande klokimpuls (CK£2) produceert die in geïnverteerde vorm wordt aangeboden aan de klokpuls-ingang (CK) van de genoemde tweede bistabiele schakeling (II) welke normaal niet in staat is om de genoemde bistabiele schakeling te triggeren teneinde de hoge uitgang (QII) in te stellen behalve wanneer de eerste bistabiele schakeling niet is teruggesteld door een laag-gaande puls, d.w.z. wanneer de genoemde puls (CKa) ontbreekt (fig. 1 en 2, groep A).

39· Elektronische reis- en forensenpas, en daarmee communicerende rekeningstelsels, volgens conclusie 38, welke verder een datastuursignaal genereert dat beschikbaar wordt gesteld aan de stroomafwaarts aangesloten data-opslagbufferregisters van de kaartschakeling (100) (fig. 1, groep A).

40. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en rekeningstelsels die daarmee communiceren, voorzien van een data-overdrachtstel-sel volgens conclusie 39, dat tevens een "reset"-signaalimpuls (ΟΚβΙ) biedt aan de stroomafwaarts gelegen data-opslagregisters van de kaartschakeling aan de rechter zijde (fig. 1) en dat via een poortfunctie wordt gestuurd zodat dit alleen verschijnt in de tijdsperiode "c" (fig. 2A) van de drievoudige klokpulscyclus (a, b, c) maar dat, wil het effectief zijn, voorafgegaan moet worden door een logische "1" datapuls (fig. 1 en 2, groep A).

41. Elektronische reis- en forensenpas, en daarmee communicerende rekeningstelsels, voorzien van een data-overdrachtstelsel volgens conclusie 2 en 40, met het kenmerk, dat de microcomputer die in de genoemde pas aanwezig is data kan zenden naar het rekeningstelsel door zijn data-uit-gangsleiding te verbinden met een EN-poort (9, fig. 1) waarvan de andere ingang vanaf de bistabiele schakeling V (QV) hoog is gedurende de "b"-periode van de drievoudige klokpulscyclus, en derhalve alleen gedurende die periode kan worden toegevoerd aan de poort van een transistor (T3) die een hoogohmige weerstand (Rl) kortsluit waardoor de impedantie van de pulsoverdrachtsverbinding (4a, 2a) in hoofdzaak wordt verminderd resulterend in een vermindering van de stroom die gedetecteerd wordt door de terminal van het rekeningstelsel (fig. 6, groep A).

42. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en een aantal rekeningstelsels volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de capacitieve platen (a-1, β-l) die ingesloten zijn in de kaart (C) en de capacitieve metalen delen van de lezereenheid (α-2, β-2) eveneens zodanig zijn ge- plaatst dat indien de kaart of reispas wordt ingestoken in de "lees/schrijf-sleuf" van de lezereenheid de eerstgenoemden (de capacitie-ve platen a-1, β-l) nagenoeg zijn omgeven door de laatstgenoemden (metalen delen α-2, β-2) als in een kooi van Faraday, waarbij een nagenoeg complete overdracht van de spanningspotentiaal wordt verzekerd (zie fig. 5, a, b, c, groep B).

43. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en een aantal rekeningstelsels volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de golfvorm van de elektrische energie die aangeboden wordt aan de overdrachtselemen-ten (α, β) in de reispas en in de kaartleeseenheid, bestaat uit geondu-leerde golven of sinusgolven (fig. 6 tot 9)·

44. Rekeningstelsel met een aantal data-overdrachtstations in samenwerking met een elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, met het kenmerk. dat de stations gedeeltelijk zijn gemonteerd op openbare transportvoertuigen, bij voorkeur dicht bij de passagier-ingangen, gedeeltelijk op gebouwen of mededelingenborden dicht bij de bus- of tramhaltes waar de passagiers nadat ze het transportsysteem hebben verlaten hun reispassen kunnen laten controleren teneinde een teruggave te verkrijgen van eventueel teveel gedane betalingen voor de reis (fig. 1 en 2, groep D).

45· Rekeningstelsel met een aantal data-overdrachtstations in samenhang met een elektronische reis- en forensenpas in zakformaat volgens conclusie 1 t/m 5 en 44, gekenmerkt door de aanwezigheid van een ver-voersbedrag debiterend stelsel waarin de vervoersbedragen volledig automatisch worden berekend op basis van de in de reispas ingevoerde data bij het instappen in het voertuig waarbij de passagier wordt gedebiteerd voor een hypothetische reis naar de eerstvolgende belangrijke stopplaats, en door de verdere voorziening dat de in het voertuig ingevoerde data wordt gelezen uit de reispas door stationaire data-overdrachtstations van het rekeningstelsel, dicht bij de stopplaatsen langs de route van het voertuig (fig. 1 en 2, groep D).

46. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat en een aantal rekeningstelsels met lees/schrijfstations voor communicatie met de bovengenoemde pas, met het kenmerk, dat het weergeefvenster (3. fig. 10/B) is onderverdeeld in a) een kleiner oppervlak of strook waarop de microcomputer van de pas afgekorte woorden, karakters of symbolen die bevestigende of negatieve responsies vertegenwoordigen op door de kaarthouder ingevoerde gegevens kan weergegeven, b) een afzonderlijk gebied alleen voor weergave van de ingevoerde PIN (visuele terugkoppeling), c) een afzonderlijk gebied voor programmeercommandocodes (visuele terugkoppeling) , d) een groter gebied voor dataweergave (alfanumeriek), e) een daartoe bestemd klein gebied voor het weergeven van een aantal karakters die een bij een transactie behorende klassificatie vertegenwoordigen (fig. 10, groep B).

47. Elektronische reis- en forensenpas in zakformaat, en een aantal rekeningstelsels met lees/schrijfstations voor communicatie met de voornoemde pas of kaart, met het kenmerk, dat de lees/schrijfeenheid bestaat uit een vertikale transparante nabijheidssensorplaat waardoorheen een buschauffeur de achterzijde van de reispas (die een foto kan bevatten) kan zien, wanneer deze door de kaarthouder kort tegen de sensorplaat wordt gehouden teneinde te worden gecontroleerd en teneinde data uit te wisselen zoals beschreven in de conclusies 1 t/m 5 en in willekeurig een der daarvan afhankelijke conclusies (fig. 2 en 3. groep A en fig. 9. groep B).