NL8801536A

NL8801536A - Glazen voorwerp met lage spiegelende reflectie.

Info

Publication number: NL8801536A
Application number: NL8801536A
Authority: NL
Original assignee: Glaverbel
Priority date: 1987-06-19
Filing date: 1988-06-16
Publication date: 1989-01-16
Also published as: US5061874A; FR2621400B1; DE3820547C2; GB8814417D0; CH677660A5; FR2621400A1; JP2603516B2; BE1001183A5; GB2210037A; DE3820547A1; NL194989B; LU86925A1; NL194989C; GB2210037B; JPS6428251A

Description

NL 35.098-dJ/ab <tr

Glazen voorwerp met lage spiegelende reflectie

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een glazen voorwerp met een kijklichtpad dat passeert door ten minste één oppervlaktegebied waarover het glas gematteerd is, waardoor de spiegelende reflectie vanuit dat gematteerde 5 gebied is verminderd.

Het is welbekend, dat licht wordt gereflecteerd aan het grensvlak tussen twee media met verschillende brekingsindices. Wanneer de media dik genoeg zijn opdat interferen-tie-effecten kunnen worden verwaarloosd, zal de hoeveelheid 10 loodrecht invallend licht, welke zal worden geflecteerd, ongeveer [(nl -n2) / (nl +n2l] ^ bedragen, waarbij nl en n2 respectievelijk de brekingsindices van de twee media voorstellen. In het geval van een glas/luchtscheidingsvlak, geldt dat nl = 1,5 en n2 =1, en de uitdrukking geeft bijgevolg aan dat 15 circa 4 % van het licht dat op een glas/luchtscheidingsvlak valt, gereflecteerd zal worden aan dat scheidingsvlak, en circa 8 % zal worden gereflecteerd vanaf de twee oppervlakken van een glazen plaat in lucht.

Deze reflectie is nadelig voor vele doeleinden. Als 20 voorbeelden kunnen worden genoemd: wijzerplaatglazen voor instrumenten, bijv. horlogeglazen; glazen panelen die licht-emitterende diode-displays bedekken; en meer in het bijzonder panelen die displays van vloeibaar kristal bedekken; kathode-straalbuisschermen, bijv. televisieschermen en computer-25 monitorschermen; en glasplaten die in beelddragerramen worden gehouden ter bescherming van een foto, schilderij of tekening.

Aangezien het de afbeelding van de lichtbron op het glas is welke aanleiding geeft tot problemen bij het kijken door het glas, is voorgesteld om niet zozeer de totale hoe-30 veelheid gereflecteerd licht te verminderen, doch eerder de hoeveelheid gereflecteerd licht, welke spiegelend gereflecteerd wordt, te verminderen. Het is bijvoorbeeld welbekend om het oppervlak van glas zodanig te etsen, dat dit oppervlak gematteerd wordt, in zoverre dat het dicht bevolkt is met 35 putjes die het aan het oppervlak gereflecteerde licht ,8001536 * - 2 - verstrooien. Het gevolg is, dat een groot gedeelte van het gereflecteerde licht diffuus gereflecteerd wordt eerder dan spiegelend. Een voorbeeld van een werkwijze voor het vervaar-digen van dergelijk glas is uiteengezet in Glaverbel's Britse 5 octrooiaanvrage nr. 1151931.

Een dergelijke oppervlaktemattering beïnvloedt tevens het door het glas doorgelaten licht en een gedeelte van het doorgelaten licht door een dergelijk gematteerd gebied zal dan ook diffuus zijn. Dit kan een belangrijk 10 nadeel vormen wanneer het wenselijk is om een voorwerp of beeld, dat op enige afstand achter het gematteerde glasoppervlak is opgesteld, te bekijken, aangezien het diffuus doorgelaten licht de optische resolutie van het voorwerp of beeld moeilijk dan wel onmogelijk zou maken. Het zal bijvoor-15 beeld duidelijk zijn, dat in televisiekathodestraalbuizen, in het bijzonder in grotere afmetingen die commercieel verkrijgbaar zijn, het frontglas vaak verscheidene centimeters dik kan zijn, of een afzonderlijk lichtend scherm enkele centimeters achter het frontglas van de buis kan zijn opgesteld, en 20 elke matterende behandeling die wordt uitgevoerd op het uitwendige oppervlak van het scherm zal bijgevolg de resolutie van de afbeelding, gevormd in de fosforescerende deklaag op het inwendige vlak van het scherm, verzwakken.

Het is een hoofddoel van de onderhavige uitvinding 25 om een glazen voorwerp te verschaffen dat een kijklichtpad heeft dat een lage spiegelende reflectie heeft vanuit ten minste één vlak aan een eind van dat lichtpad, zonder een goede optische resolutie van een voorwerp of beeld, bekeken langs dat pad, te belemmeren, waarbij het geheel eenvoudig en 30 economisch te produceren is.

Volgens de onderhavige uitvinding wordt een glazen voorwerp verschaft met een kijklichtpad dat passeert door ten minste één oppervlaktegebied waarover het glas gematteerd is, waarbij de spiegelende reflectie vanaf dat gematteerde gebied 35 is verminderd, met het kenmerk, dat een dergelijk lichtpad passeert door een oppervlaktelaag die gevormd is over een gebied van het glas, zodat de totale lichtreflectie vanaf dat gebied van het glas is verminderd.

8 6 i] < : if , 1 - 3 - ¥

Een glazen voorwerp volgens de uitvinding is zeer doeltreffend omdat het twee aanvullende wijzen mogelijk maakt voor het verminderen van de spiegelende reflectie welke * aanleiding geeft tot afkeurenswaardige beelden of schitte-5 ring. Het gematteerde gebied van het glas heeft van zichzelf niet noodzakelijk enige invloed op het totale gedeelte van het invallend licht dat daar wordt gereflecteerd, doch het doet de hoeveelheid van het gereflecteerde licht, dat diffuus wordt gereflecteerd toenemen en het vermindert de hoeveelheid 10 licht welke spiegelend wordt gereflecteerd. Als gevolg wordt het bezwaarlijke beeld verzacht omdat het licht gedispergeerd wordt. Deze oppervlaktelaag functioneert tevens om het bezwaarlijke beeld te verzachten omdat de totale hoeveelheid gereflecteerd licht wordt verminderd. Dus in het geval van .15 en glazen voorwerp volgens de uitvinding wordt niet alleen de totale hoeveelheid gereflecteerd licht verminderd, doch tevens wordt het gedeelte van dat gereflecteerde licht wat spiegelend wordt gereflecteerd, verminderd. De combinatie van deze twee verschillende mechanismes die gelijktijdig werken 20 kan bijzonder werkzame lage-reflectie-eigenschappen geven.

Door een geschikte keuze van de mate waarmee de totale reflectie enerzijds en spiegelende reflectie anderzijds worden verminderd, geeft de toepassing van de uitvinding tevens een goed compromis tussen de lage-reflec-25 tie-eigenschappen van het voorwerp en de goede optische resolutie van een voorwerp of beeld dat daardoor wordt bekeken. In feite maakt de werking van deze oppervlaktelaag betreffende het verminderen van de totale reflectie, een aanzienlijke verzachting van afkeurenswaardige beelden 30 mogelijk zonder verlies van optische resolutie. Het gematteerde gebied van het glas heeft anderzijds het voordeel van het diffuus maken van een deel van het invallend licht zonder de helderheid van een door het glazen voorwerp te bekijken voorwerp of beeld bezwaarlijk te verminderen, of zonder een 35 op een oppervlak van het glazen voorwerp gevormd lichtend beeld bezwaarlijk te verzwakken. Dit is van bijzonder belang in het geval van schermen voor kathodestraalbuizen, zoals televisieschermen, computermonitorschermen en schermen van t g * r <1 3 6 * - 4 - machines voor het afgeven van geld die zich bevinden in buitenmuren van gebouwen, alsmede in het geval van capacitieve toetsen voor het geven van commando's aan dergelijke betaalautomaten. De waarneming van karakters of 5 andere beelden die gevormd worden op het scherm wordt veel minder gestoord door verlichting vanuit de omgeving. Op soortgelijke wijze kan een voortbrengsel dat op speciale wijze verlicht is teneinde een gewenst optisch effect te bereiken worden bekeken door een voorwerp volgens de 10 onderhavige uitvinding waarbij zeer weinig storing optreedt afkomstig van omgevingsverlichting.

De uitvinding verschaft tevens een goed compromis tussen een aanvaardbare lage-reflectie-eigenschap voor het beoogde doel en lage toegevoegde kosten waarbij de vervaar-15 diging eenvoudig is. Het verkrijgen van de gewenste lage spiegelreflectie door slechts geschikte oppervlaktelagen te vormen, bijvoorbeeld door het bekleden met achtereenvolgende lagen met afnemende brekingsindex, kan snel leiden tot hoge produktiekosten alsmede gecompliceerde vervaardigingsproce-20 dures dankzij het bekleden van het glas met een aantal verschillende materialen. Het matteren van het oppervlak van het glas is eenvoudig en geeft een produkt tegen relatief lage kosten, doch gaat gepaard met het risico van het verminderen van de optische resolutie door het voorwerp. Door 25 de effecten van het vormen van deze oppervlaktelaag en het matteren van een gebied van het glas te combineren, biedt een voorwerp volgens de uitvinding een commercieel zeer wenselijk compromis.

Met het oog op wat vermeld is omtrent de moeilijk-30 heden van het onderscheiden van een beeld door een gematteerd glazen voorwerp, is het enigszins verrassend dat men zou kiezen om een glazen voorwerp met een gematteerd oppervlakte-gebied waardoor een kijklichtpad passeert te gebruiken. In feite hoeft enige diffusie van licht aan het gematteerde 35 oppervlak niet nadelig te zijn voor een goede resolutie in vele gevallen. Vermeld werd het probleem van het gebruiken van een televisiescherm waarvan het uitwendige oppervlak gematteerd is. Een voorwerp volgens de uitvinding kan gemakkelijk worden aangepast voor gebruik als een televisiescherm t 8 8 0 1 ’/ ύ 6 - 5 - door het gematteerde gebied van het glas op te stellen naar het inwendige van de kathodestraalbuis. Omdat op deze wijze het gematteerde gebied van het glas in contact staat met het fosfosescerende materiaal, is diffusie van een beeld dat 5 gevormd is in dat fosforescerende materiaal nauwelijks merkbaar. De lage reflectie vanaf het uitwendige oppervlak van een dergelijk scherm kan worden verzekerd door een daarop gevormde genoemde oppervlaktelaag.

Een gebied van het glasoppervlak kan worden gemat-10 teerd door daarop een glasachtige fase welke een dispersie van zeer kleine kristallen van siliciumdioxide bevat, te vormen welke in staat is om licht te verstrooien, of door het vormen daarop van een deklaag van twee verschillende gedispergeerde fasen waarvan één gemakkelijk kan worden 15 verwijderd. Ten einde een gematteerd glasoppervlak te krijgen is het bijvoorbeeld mogelijk om gebruik te maken van een fase-afscheidbaar glas zoals een borosilicaatglas. Dit kan worden afgezet als een oppervlaktelaag op een voorwerp van gewoon natronkalkglas onder gebruikmaking van de sol-gel-afzettings-20 techniek. Een fijn gedispergeerde fasescheiding kan tot stand worden gebracht door een hitte-behandeling en één van de fasen kan chemisch worden geëtst onder oplevering van een poreus diffuserend oppervlak. Een eenvoudigere en meer economische en bijgevolg geprefereerde techniek is het behandelen 25 van het oppervlak van een gewoon natronkalkglas met een etsoplossing, gewoonlijk gebaseerd op fluorwaterstofzuur ten einde oppervlakteputjes te vormen. Desgewenst kan siliciumdioxide worden toegevoegd aan de etsoplossing om zo zeer kleine korrels van siliciumdioxide af te zetten op het glas 30 ter verhoging van lichtdispersie. Bij voorkeur is ten minste één genoemd gematteerd gebied bezet door een populatie van oppervlakteputjes die het glas mat maken, aangezien dit meer eenvoudig en minder kostbaar tot stand kan worden gebracht.

In de uitvoeringsvormen volgens de uitvinding welke 35 de meeste voorkeur verdienen hebben de oppervlakteputjes van deze populatie een zo kleine oppervlakte en een zo klein profiel dat dactylografische karakters van een 10-pitch-afmeting duidelijk leesbaar zijn wanneer deze bekeken worden .8801536 * - 6 - langs het lichtpad, waarbij het oppervlak dat deze karakters draagt zich op een afstand van 10 cm bevindt van het oppervlak dat de populatie van putjes bevat. Hoofdletters van de 2 10-pitchafmeting bezetten een ruimte van 2,5 mm . Het in 5 praktijk brengen van dit aspect verzekert een optische resolutie die geheel bevredigend is voor de meeste doeleinden. Een door een dergelijke putjespopulatie bezet gematteerd gebied kan bijvoorbeeld worden gevormd als een uitwendig oppervlak op een groot televisiescherm. Zo een 10 afstand van 10 cm tussen een genoemd gematteerd oppervlak van een voorwerp volgens de uitvinding en een te bekijken voorwerp of beeld is zeer bevredigend voor het duidelijk waarnemen van een kathodestraalbuisbeeld en voor vele andere doeleinden, bijvoorbeeld voor schermen van dashboardinstru-15 menten van motorvoertuigen of van glazen van meetinstrumenten. Vanwege de daardoor verkregen goede optische resolutie, wordt de waarneming van een beeld of voorwerp door het voorwerp volgens de uitvinding nauwelijks aangetast.

Gematteerd glas met een dergelijke optische resolu-20 tie alsmede een werkwijze voor de vervaardiging van een dergelijk gematteerd glas zijn beschreven in Glaverbel's Britse octrooipublicatie nr. GB 2188925 A, aanvragenr. 8608496, ingediend op 8 april 1986, en de inhoud van die publikatie is door middel van deze verwijzing in de onderhavige 25 beschrijving opgenomen.

Met voordeel zijn de oppervlakteputjes van de genoemde populatie van een zodanig kleine afmeting dat een schijf met een diameter van 10 ym niet daarop kan worden geplaatst zonder ten minste twee putjes te overlappen. In 30 feite verdient het speciale voorkeur, dat dergelijke oppervlakteput j es zo klein zijn, dat een schijf met een diameter van 5 m niet daarop kan worden geplaatst zonder ten minste twee putjes te overlappen. In praktijk wordt de test voor de toepassing van één of beide van deze kenmerken uitgevoerd op 35 een fotomicrograaf, bijvoorbeeld tot een vergroting 1000 maal onder gebruikmaking van schijf van 10 mm of 5 mm al naar gelang het geval. Het verschaffen van een dichte populatie van oppervlakteputjes met dergelijk kleine afmetingstrajecten is * $-$01 f 3 t 5 - 7 - één van de factoren welke een belangrijke invloed hebben op het verkrijgen van een goede resolutie wanneer een voorwerp door het glas wordt bekeken. Gevonden werd, dat naar mate de putjes kleiner zijn, des te kleiner het effect is van het 5 vergroten van de afstand tussen een gematteerd vlak van het glas en een daardoor bekeken voorwerp op het gemak waarmee details van het voorwerp kunnen worden onderscheiden door een kijker.

Voor bepaalde bijzondere toepassingen, zoals 10 schermen van videomonitoren, zijn de vereisten voor optische kwaliteit tamelijk streng. Derhalve verdient het de voorkeur, dat het oppervlak van het gematteerde gebied een totale glans heeft van minder dan 60 eenheden en bij voorkeur minder dan 45 eenheden, zoals gedefinieerd volgens de standaard die is 15 beschreven in ASTM D523, waarbij het licht invalt onder een

O

hoek van 60 . Een dergelijk laag niveau van glans verzekert dat een voorwerp volgens de uitvinding voldoende lage-reflec-tie-eigenschappen heeft opdat het geschikt is voor gebruik als een computermonitorscherm, waarbij het voldoet aan de 20 standaarden die vereist zijn voor dergelijke apparatuur en een goede mate van visuele geriefelijkheid waarborgt en de oogvermoeidheid, welke blijkt voor te komen uit langdurig gebruik, vermindert.

Het is gunstig, dat het lichtpad passeert door een 25 genoemde oppervlaktelaag, welke laag materiaal omvat dat een effectieve brekingsindex heeft die ligt tussen die van het glas en die van een medium dat in contact staat met de oppervlaktelaag. De uitdrukking "effectieve brekingsindex" is hierin gebruikt om aan te geven, dat de laag gevormd is van 30 een materiaal dat in feite een brekingsindex heeft tussen die van het glas en die van het medium dat in contact staat met de laag, of dat de laag is gevormd op zodanige wijze, dat het hetzelfde optische effect heeft als een laag met een dergelijke tussenliggende brekingsindex. Voorwerpen die dit 35 voorkeursaspect van de uitvinding bevatten zijn van bijzonder belang voor toepassing als wijzerplaatglazen in instrumenten, kathodestraalbuisschermen en schermen in dashboards van voertuigen.

, 88 0 15 3 6 -8.-

In enige voorkeursuitvoeringsvormen van de uitvinding omvat de oppervlaktelaag een oppervlakkige bekleding die is afgezet op het glas, waarbij een dergelijke bekleding bestaat uit een materiaal dat een effectieve 5 brekingsindex heeft die ligt tussen die van het glas en die van een medium dat in contact staat met de oppervlaktelaag. Dit is een eenvoudige en doeltreffende manier om te zorgen dat de reflectie van licht aan het beklede vlak zal worden verminderd. Bij wijze van voorbeeld kan men, ter vermindering 10 van de reflectie aan een scheidingsvlak met lucht, deklagen noemen van de volgende materialen: siliciumdioxide met een brekingsindex (n) van 1,46; een silicoon-gebaseerd polymeer ([(CH ) SiÖ] ) (n=l,4); magnesiumfluoride (n=l,38); kryoliet sj £» n (n=l,33) en andere materialen waarvan het gebruik op zich-15 zelf bekend is uit de lensbekledingstechniek. Teflon (Handelsmerk) (n=l,35) kan eveneens worden gebruikt, waarbij dit materiaal de voordelen heeft van het hebben van een goede bestendigheid tegen chemische aanvallen en van het gemakkelijk te vormen zijn tot een bekleding door middel van 20 vacuümafzettingstechnieken. Andere polymere bekledingsmate-rialen kunnen ook worden gebruikt. Het verdient speciale voorkeur om de dikte van een dergelijke bekleding zodanig te kiezen, dat een interferentie-extinctie wordt bereikt van inwendig gereflecteerd zichtbaar licht, waardoor de totale 25 reflectie vanaf het beklede vlak verder wordt verminderd.

Een interferentiefilter kan ook worden gevormd door een opeenvolging van twee of meer deklagen van verschillende materialen af te zetten, van welke deklagen de diktes goed gedefinieerd zijn met toleranties van enkele nanometers ten 30 einde de extinctie van inwendig gereflecteerd licht door middel van interferentie te produceren. Het is bijvoorbeeld mogelijk om gebruik te maken van bekledingsmaterialen met een hoge brekingsindex, zoals titaniumdioxide, aluminiumoxide of zinksulfide in combinatie met materialen met een lagere 35 brekingsindex, zoals magnesiumfluoride of een niet-stoichio-metrisch siliciumoxide, zodat de buitenste deklaag een lagere brekingsindex heeft dan het glas. Verscheidene combinaties, waarbij lagen met hoge en lage brekingsindex worden « - 9 - afgewisseld, en deklagen kunnen tevens worden afgezet vanuit geschikte mengsels van verschillende materialen teneinde een gewenste brekingsindex te verkrijgen.

Een dergelijke lage-reflectiebekleding kan worden 5 afgezet op een ongematteerd vlak van het glazen voorwerp, maar het verdient de voorkeur, dat een genoemde bekleding wordt afgezet over een genoemd gematteerd gebied van het glas. Dit staat toe dat de vermindering in reflectie, in het bijzonder spiegelende reflectie, vanaf dat vlak wordt bevor-10 derd zonder de transparantheid te beïnvloeden. Dit resultaat is buitengewoon verrassend, omdat het effect van het matteren van het glas met betrekking tot het verminderen van de spiegelende reflectie slechts kan worden toegeschreven aan het oppervlakteprofiel van het gematteerde glas, en men zou 15 verwachten, dat elke oppervlaktebekledingsbehandeling, welke ten minste gedeeltelijk oppervlakteputjes in het gematteerde gebied moet opvullen, zou leiden tot vernietiging of ten minste verlaging van het diffuserende effect van het gematteerde gebied. Gevonden werd, dat dit niet het geval is: 20 immers werd met gebruikelijke bekledingstechnieken en bekledingsdiktes gevonden, dat het diffuserende effect over een gematteerd en bekleed gebied in geringe mate wordt vergroot. Het is niet duidelijk waarom dit zo zou zijn, doch thans wordt geloofd dat het afkomstig kan zijn van een voor-25 keursbekleding van de pieken van het glasoppervlak tussen de putjes, waardoor de putjes in het beklede oppervlaktegebied van het voorwerp doelmatig worden verdiept en zo in geringe mate de diffusie van het over dat gebied gereflecteerde licht bevorderen. Uiteraard hangt het praktische feit van dit voor-30 deel niet af van deze of enige andere theorie.

Met voordeel zijn oppervlaktegebieden aan tegengestelde uiteinden van een lichtpad door het voorwerp beide gematteerd. Door gebruik te maken van dit aspect hebben de twee gematteerde vlakken beide een diffuserende werking op gere-35 flecteerd licht, en dit vermindert sterk de spiegelreflectie op een zeer eenvoudige wijze. Het verdient de voorkeur, dat ten minste het oppervlaktegebied van het voorwerp dat bij gebruik zich dichter bij de kijker zal bevinden, gematteerd is . 8 8 0 1 5 3 6 t - 10 - door een populatie van oppervlakteputjes met een zeer klein oppervlaktegebied, zoals eerder werd beschreven, ten einde een goede optische resolutie te behouden, en bij voorkeur zijn beide dergelijke gebieden zo gematteerd. Deze beide gemat-5 teerde gebieden kunnen overtrokken zijn met een lage-reflec-tiebekleding, indien gewenst. Het wordt echter opgemerkt, dat vele voor het vormen van dergelijke bekledingen gebruikte materialen gevoelig zijn voor beschadiging, bijvoorbeeld door afslijting, en ten einde de aanvankelijke eigenschappen van 10 het voorwerp te behouden verdient het bijgevolg de voorkeur, dat een dergelijke bekleding wordt opgebracht op een minder gemakkelijk toegankelijk vlak van het voorwerp, indien dit bestaat.

Voor het verminderen van de totale reflectie vanaf 15 het oppervlak van een glazen voorwerp, slechts berustend op een oppervlaktelaag met een lagere effectieve brekingsindex dan het glas, zou het ideaal zijn dat de waarde van de effectieve brekingsindex binnen die laag continu zou variëren vanaf de waarde van de brekingsindex van het glas tot de waarde van de 20 brekingsindex van het medium dat in contact staat met die laag. Dit ideaal is uiteraard onmogelijk te bereiken onder gebruikmaking van lage-reflectiebekledingen, aangezien het een oneindige hoeveelheid opeenvolgende bekledingslagen in de laag vooronderstelt. De ideale situatie kan worden benaderd 25 door een opeenvolging van transparante deklagen aan te brengen met verschillende brekingsindices waarvan de waarden stapsgewijze veranderen vanaf de waarde van de brekingsindex van het glas naar de waarde van de brekingsindex van het medium dat in contact staat met de laag, onder vorming van 30 een lage-reflectie-interferentiefilter. Het aantal te gebruiken deklagen zal afhangen van de gewenste lage-reflec-tie-eigenschappen van het beklede gebied en van de prijs die men bereid is te betalen voor het beklede voorwerp. Elke bekleding is kostbaar om aan te brengen en de diverse materi-35 alen met de gewenste gradatie van brekingsindex zijn veelal tamelijk zachter dan glas zodat zij zeer gemakkelijk kunnen worden verwijderd door afslijting. Een buitensporige vermenigvuldiging van deklagen op het glas is derhalve ongewenst.

.0001536 - 11 - c

Gevonden werd, dat een niet-diffuserende lage-re-flectielaag op verrassende wijze kan worden gevormd door het oppervlak van het glas zelf te behandelen, in tegenstelling tot het afzetten van een bekleding daarop. In sommige voor-5 keursuitvoeringsvormen van de uitvinding is derhalve een genoemde oppervlaktelaag gevormd over een niet-gematteerd gebied van het glas, waarbij een dergelijke oppervlaktelaag glasachtig materiaal bevat dat geëtst is met een patroon van groeven die maasgewijs zijn opgesteld onder vorming van een 10 roosterpatroon, waarbij de afmeting van de maas kleiner is dan 0,5 ym en bij voorkeur kleiner dan 0,1 ym.

Het is verrassend dat een dergelijke behandeling niet leidt tot een significante toename in diffusie aan de oppervlaktelaag veroorzaakt door parasitische reflecties doch 15 dit is niet het geval. Thans wordt geloofd, dat dit zo is omdat de afmeting van de maas zo klein is, kleiner dan de golflengte van ten minste een gedeelte van het zichtbare spectrum, en dat diffusie van licht met golflengtes groter dan de maasafmeting niet optreedt. Tevens wordt gemeend, dat 20 vanwege de zeer kleine maasgrootte, de laag die bestaat uit pieken van achtergebleven glas en dalen (maaslijnen) die gevuld zijn met het contactmedium, kan worden behandeld als zijnde van een uniforme samenstelling over zijn gebied, waarbij die samenstelling op doeltreffende wijze een innig 25 mengsel is van het glas en het contactmedium. Bijgevolg heeft de laag noodzakelijkerwijze een brekingsindex waarvan de effectieve waarde ligt tussen de waarden van de brekingsindices van het glas en van het contactmedium. Bovendien is het relatief gemakkelijk om de groeven van het patroon zodanig te 30 vormen, dat zij nagenoeg een V-vormige dwarsdoorsnede hebben, ofschoon de pieken tussen de groeven de neiging kunnen hebben om iets afgerond te zijn. Tengevolge van deze V-vorm zal een denkbeeldige stratum van de laag dichtbij de basis van de groeven veel glas bevatten en relatief weinig van het 35 contactmedium. De effectieve brekingsindex ervan zal bijgevolg dicht bij die van het glas liggen. Achtereenvolgende strata zullen naar verhouding minder glas en meer van het contactmedium bevatten en er zal derhalve een gelijkmatige .8801556 4 - 12 - gradatie zijn in de effectieve brekingsindex van de laag over diens dikte gaande van het glas naar het contactmedium. Dit levert een zeer dichte benadering van de ideale situatie voor het verminderen van reflecti^door de brekingsindex van een 5 laag aan een scheidingsvlak tussen twee media te regelen, op zonder de noodzaak om één of ander bekledingsmateriaal op dat scheidingsvlak af te zetten.

De optimale maasgrootte van het roosterpatroon is afhankelijk van de golflengte van het licht waaraan het 10 voorwerp zal zijn blootgesteld gedurende zijn normale gebruik. Voor een lage reflectie van licht met golflengten die overeenkomen met geel tot het nabije infrarood, worden zeer goede lage-reflectie-eigenschappen verkregen door gebruik te maken van een roosterpatroon met een maasgrootte 15 die in geringe mate kleiner is dan 0,5 ym. Voor goede resultaten over het gehele zichtbare spectrum, dient de maasgrootte eerder kleiner te zijn dan 0,5 ym en is bij voorkeur kleiner dan 0,1 ym. Met een dergelijke zeer kleine maasgrootte is het mogelijk om het optreden van een gering 20 blauwachtige aanblik van het behandelde oppervlak te vermijden, terwijl een kleurloze aanblik kan worden verkregen.

Eén wijze voor het etsen van een dergelijk patroon is het opbrengen van een laag van een lichtgevoelige hars op het te etsen oppervlak en de hars bloot te stellen aan een 25 stralingsbron, zoals ultraviolet licht, door een masker dat een gewenst patroon draagt, onder vorming van een ontwikkel-baar beeld. Na ontwikkeling onder gebruikmaking van een geschikt oplosmiddel teneinde een zuurbestendig materiaal te vormen, wordt het patroongewijze beklede vlak van het glas 30 onderworpen aan de werking van een zuur etsend medium gebaseerd op fluorwaterstofzuur. Het bestendige materiaal wordt vervolgens verwijderd van het glas, bijvoorbeeld door rokend salpeterzuur te gebruiken, waarbij een glasoppervlak achterblijft dat het gewenste geëtste patroon van groeven draagt.

35 De gemiddelde diepte van de groeven van de genoemde maas is bij voorkeur groter dan 0,1 ym, aangezien dit een zeer aanzienlijke vermindering in het lichtreflectievermogen van het aldus behandelde oppervlak toestaat. Een gemiddelde .8801536 - 13 - groef diepte van tussen 0,1 pm en 1 ym levert een voldoende vermindering in het reflectievermogen op.

Een voorwerp volgens de uitvinding dat één vlak heeft, wat maasgewijze geëtst is zoals hierboven vermeld, en 5 één vlak, wat gematteerd is, heeft uitstekende lage-reflectie-eigenschappen terwijl het een hoge weerstand biedt tegen beschadiging door afslijting of atmosferische verontreiniging, en, met het oog op zijn kwaliteit, relatief niet-kostbaar is om te vervaardigen.

10 Het voor de vorming van het artikel gebruikte glas kan een absorberend (ofschoon natuurlijk niet ondoorschijnend) glas zijn, indien dat wenselijk is, bijvoorbeeld voor het kijken naar zeer helder verlichte voorwerpen, ten einde de hoeveelheid licht welke wordt doorgelaten te verminderen. Het 15 gebruik van een absorberend glas heeft tevens het voordeel van het verminderen van de waargenomen reflectie van het vlak van het voorwerp dat is afgekeerd van de waarnemer, dankzij de absorptie binnen in de dikte van het glas van licht dat gereflecteerd wordt aan dat verre vlak.

20 Bijvoorbeeld kan een kathodestraalbuisscherm zijn gevormd van een grijs glas met een voldoende mate van lichtdoorlatend-heid. In het algemeen verdient het echter de voorkeur, dat het glas helder glas is. Dit maakt een betere waarneming van voorwerpen of beelden mogelijk door het glazen voorwerp, in 25 het bijzonder indien deze slecht verlicht zijn. Het zal duidelijk zijn, dat het gebruik van helder glas het probleem van lichtreflectie aan het verre vlak van het voorwerp accentueert, aangezien zeer weinig zal worden geabsorbeerd door het glas.

30 Een glazen voorwerp volgens de uitvinding kan worden uitgevoerd in vele vormen. Het kan bijvoorbeeld zijn samengesteld uit een enkel, monolitisch stuk glas, of uit een laminaat dat twee of meer stukken glas gescheiden door kunststof filmmateriaal, bijvoorbeeld polyvinylbutyral, omvat. Het 35 voorwerp kan de vorm aannemen van een vlakke of gekromde plaat of het kan prismatisch of lensvormig zijn. Door een geschikte keuze van de behandeling, kunnen dergelijk voorwerpen worden gebruikt als wijzerplaatglazen voor instru- . 8 8 0 1 c 3 fi - 14 - menten, dashboardschermen van voertuigen, vergrootglazen, brilleglazen, kathodestraalbuisschermen, in foto- of andere uitstallijsten, en in optische systemen zoals in binoculaire kijkers en telescopen.

5 De uitvinding omvat in het bijzonder een glazen voorwerp zoals gedefinieerd in de hieraan aangehechte conclusies, welk voorwerp is gevormd als een kathodestraal-buisscherm. De toepassing als een kathodestraalbuisscherm is een bijzonder interessante toepassing van een voorwerp 10 volgens de onderhavige uitvinding. Een dergelijk scherm kan aan de voorzijde van een kathodestraalbuis worden geplaatst, maar het kan ook zelf worden gebonden aan een kegel om de voorzijde van de buis te vormen. Een dergelijk voorwerp kan ook worden gelijmd of gelamineerd op het frontglas van een 15 buis.

In bepaalde voorkeursuitvoeringsvormen van een kathodestraalbuisscherm volgens de uitvinding draagt een dergelijk scherm over ten minste één vlakgedeelte, een transparante geleidende bekleding welke deel uitmaakt van een 20 controlecircuit. Dit staat de integratie van commandotoetsen toe voor een inrichting, zoals een computer, welke de kathodestraalbuis bestuurt. Een bijzonder voorbeeld van een dergelijke inrichting is de kathodestraalbuis van een automatisch bankbiljetafgifte-apparaat dat verschillende comman-25 dotoetsen kan hebben die geplaatst zijn over verschillende gebieden van zijn scherm.

Wanneer aangebracht op het grootste gedeelte van het scherm, kan een dergelijke bekleding ook dienen als een interactieve toets welke het bijvoorbeeld mogelijk maakt dat 30 tekeningen worden gemaakt op het scherm die direct in het geheugen kunnen worden opgenomen en worden verwerkt door een computer.

Een dergelijke bekleding kan continu zijn, hetgeen de afzetting van de bekleding vergemakkelijkt of zij kan 35 volgens een bepaald ontwerp worden aangebracht, bijvoorbeeld stuksgewijs. In het geval van een continue bekleding kan het punt van contact van een vinger van de gebruiker worden berekend door middel van een gegevensverwerkend circuit op . 8 8 'M f 3 6 - 15 - basis van de soortelijke weerstand van de geleidende bekleding.

De transparante geleidende bekleding omvat bij voorkeur een bekleding van tinoxide of indium-tinoxide. Deze 5 materialen zijn bijzonder goed aangepast voor het vormen van transparante geleidende bekledingen voor gebruik als commandotoetsen van het capacitieve type.

Desgewenst kan het glas, na mattering en voorafgaande aan enige bekledingafzetting, worden onderworpen 10 aan een chemische temperbehandeling ten einde diens breekweer- stand te verhogen. Ook kan het gebruikte glas gedealkaliseerd glas zijn.

Voorkeursuitvoeringsvormen van de uitvinding zullen hieronder worden beschreven aan de hand van voorbeelden.

15 Voorbeeld I

Voor het matteren van een vel van getrokken natron-kalkglas met een dikte van 1,5 mm, werd het vel onderworpen aan een voorwasbehandeling waarin het glas werd gewassen met een aanvankelijke zuur-wasoplossing, die gebaseerd op het 20 volume, 1 % fluorwaterstofzuur en 6 % zwavelzuur in water bevatte, gedurende verscheidene minuten bij omgevingstemperatuur. Na deze aanvankelijke zuur-wasbehandeling, werd het glas gespoeld en gedompeld in een bad met glycerine en water onder achterlating van een film van glycerine op het opper-25 vlak van het glas. Het glycerine-beklede glas werd vervolgens gedompeld in een etsbad dat een waterige oplossing van kaliumbifluoride (tussen 70 en 120 g/1) bevatte, bij

O

omgevingstemperatuur (ongeveer 20 C) gedurende een periode van 30 tot 60 sec. Het glas werd verwijderd en gespoeld in 30 water en werd vervolgens ondergedompeld in een polijstbad dat 10 % fluorwaterstofzuur en 4 % zwavelzuur (waterig) bevatte gedurende 2 minuten bij omgevingstemperatuur en vervolgens wederom gespoeld. Een electronmicrograaf van het verkregen oppervlak bij een vergroting van 1000 maal, laat een dichte 35 populatie van oppervlakteputjes zien welke een afgerond profiel hebben met een maximum afmeting van minder dan 5 μ m en een diepte in de orde van 0,4 ym. Het is niet mogelijk om een 5 mm schijf (5 Urn x 1000) te plaatsen op die micrograaf . 880 *.r ?.* - 16 - zonder ten minste twee van de putjes te overlappen.

Gevonden werd, dat het normale typschrift in karakters van 10-pitchgrootte gemakkelijk kon worden gelezen door het verkregen gematteerde glas wanneer het typschrift 5 60 cm van het oog werd gehouden, onverschillig waar het glas werd gehouden tussen het oog het typschrift, echter slechts onder de voorwaarde, dat het glas werd georiënteerd onder een

O

hoek van meer dan 10 ten opzichte van de zichtlijn.

Tevens werd gevonden, dat een op verscheidene 10 meters achter het glas geplaatst voorwerp gemakkelijk kon worden bekeken door het glas waarbij in wezen geen verlies van resolutie optrad.

O

De spiegelreflectie bij 60 van de aldus behandelde plaat werd gemeten volgens ASTM D523, onder gebruikmaking van 15 een apparaat verkocht onder het Handelsmerk Glossgard II door de firma Gardner, Bethesda, MD 20014, de Verenigde Staten van Amerika, en een totale glans voor de twee vlakken van 75 eenheden werd gevonden.

Op één vlak van het glas werd een lage-reflectiebe-20 kleding van Teflon (Handelsmerk) gevormd tot een dikte van circa 95 nm door een radio-frequentie vacuümafzettingstech-niek vanuit een plasma in een doelmagnetron. De glans, gemeten op dezelfde wijze aan het aldus beklede vlak, bedroeg 35 eenheden en aan het niet-beklede vlak, bedroeg de glans 63 25 eenheden. Voordat de plaat was behandeld zoals beschreven in dit voorbeeld, bedroeg diens glans circa 165 eenheden.

Een aldus behandeld voorwerp is zeer geschikt voor gebruik als een videomonitorscherm bijvoorbeeld van een computer, in het bijzonder wanneer het beklede vlak is toege-30 keerd naar de gebruiker.

Voorbeeld II

Een plaat van helder natronkalkglas met een dikte van 2 mm werd geplaatst en verticaal gehouden op een transporteur die bewoog bij een snelheid van 2 m/min ten einde 35 één van diens vlakken te matteren. Voor het behandelen van slechts één vlak is het mogelijk om twee platen in ruggelings contact met elkaar te brengen zodat slechts één vlak van elke plaat wordt behandeld. De plaat wordt eerst overvloedig c Ê 8 0 1 5 '6 b' i - 17 - bevochtigd met een spoelmiddel dat 98 % gedemineraliseerd water, 1 % olie en 1 % surfactant, in dit geval natriumtri-polyfosfaat bevatte. Na een gedeeltelijke droging teneinde de overmaat vloeistof te verwijderen en een restoppervlaktevocht- 2 5 gehalte achter te laten van 1 g/m , passeerde de plaat bij o een temperatuur van 35 C, in een tunnelkamer waarin een luchtstroom aanwezig was en waarin een vlak van de plaat werd besproeid met een normale commerciële oplossing van 50 % fluorwaterstofzuur op zodanige wijze, dat slechts druppeltjes 10 met een diameter tussen 100 μ m en 200 μ m met het glas in contact kwamen. Na een verblijftijd van circa 2,5 min, werd de plaat doornat gemaakt met gewoon water en vervolgens gedroogd.

Het aldus gematteerde vlak van de plaat heeft de 15 eigenschap om licht diffuus te reflecteren, terwijl het transparant blijft, dat wil zeggen zonder de lichttransmissie te beïnvloeden. Een op 2 cm achter de plaat geplaatst beeld kan zeer duidelijk worden waargenomen, mits het zichtpad door

O

de plaat ligt onder een hoek van minder dan 70 ten opzichte 20 van de normaal van die plaat.

O

De spiegelreflectie bij 50 van die plaat werd gemeten zoals in voorbeeld I en een totale glanswaarde van 86 eenheden werd geregistreerd aan het gematteerde vlak.

Een lage-reflectiebekleding van magnesiumfluoride 25 werd afgezet op het gematteerde vlak van die plaat door middel van vacuümverdamping. De glans aan het gematteerde en beklede vlak van de plaat bedroeg 50 eenheden.

In een variant van dit voorbeeld werd de lage-reflectiebekleding gevormd door een interferentiefilter met 30 twee bestanddelen, te weten titaniumdioxide en magnesiumfluoride. De glans aan het beklede oppervlak bedroeg 45 eenheden.

In een andere variant van dit voorbeeld werd de lage-reflectiebekleding van magnesiumfluoride gevormd op een niet-gematteerd vlak van de plaat, en een geleidende 35 bekleding van tin(IV)oxide van 140 nm dik werd gevormd op het gematteerde vlak. De aan het met tin(IV)oxide beklede vlak gemeten glans bedroeg 110 eenheden. Een 2 mm dikke plaat van glas welke een tin(IV)oxide-bekleding van 140 nm dikte B * ' Γ ' . - t ' * t. .· v

iV

- 18 -

'A

droeg, doch anderszins onbehandeld was, had een totale glans van circa 270 eenheden, gemeten aan het beklede vlak.

Voorbeeld III

Eén vlak van een 3 mm dikke plaat van helder 5 natronkalkglas werd gematteerd met een populatie van pyramidale oppervlakteputjes. Om dit tot stand te brengen werd de plaat gewassen, gespoeld en gedroogd en een dunne uniforme film van een etsend zuur werd opgebracht en daarop gelaten gedurende een verblijftijd van 20 s, waarna de 10 plaat werd gewassen en gedroogd. Het gebruikte etsende zuur werd op de volgende wijze gemaakt: 88 ml van een 70 % oplossing fluorwaterstofzuur werd toegevoegd aan 112 ml

O

zwavelzuur bij 41 Baum en 30 g ammoniumbifluoride werd daarna toegevoegd.

15 Het andere vlak van de glasplaat werd vervolgens onderworpen aan de onderstaande behandeling.

Een laag van een lichtgevoelige hars HPR 204 van Olin Hunt Chemical werd aangebracht op dat andere vlak van de plaat. Een kwartsmasker, dat een roosterpatroon met een maas-20 afmeting van circa 0,3 ym droeg, werd gelegd op de harsbekleding en de hars werd blootgesteld door het masker aan een ultraviolet-stralingsbron. Deze handelingen werden zo vaak als nodig herhaald, zodat het totale gebied van het met hars beklede plaatvlak patroongewijze was blootgesteld. Het 25 wordt opgemerkt, dat het masker een eerder blootgesteld gebied overlapte bij elke latere blootstelling, en dat het niet noodzakelijk was voor de blootstellingspatronen van achtereenvolgende blootstellingen om precies op één lijn te liggen.

30 Na het ontwikkelen met het voor dat doel door Olin

Hunt Chemical geleverde oplosmiddel, vormde de hars, welke achterbleef, een zuur-bestendig materiaal dat zekere gebieden van het glasoppervlak zou beschermen tegen chemische aantasting. Het vlak dat het bestendige materiaal droeg werd ver-35 volgens onderworpen aan een etsing door een 1 % oplossing van o fluorwaterstofzuur bij 18 C gedurende iets minder dan 1 minuut, en werd vervolgens gedurende enkele minuten gespoeld. Het bestendige materiaal werd verwijderd door blootstelling

.880153P

- 19 - ♦ ervan aan de inwerking van rokend salpeterzuur gedurende verscheidene minuten. Aldus werd een roosterpatroon van groeven geëtst in het oppervlak van het glas tot een diepte van 0,1 um. De totale reflectie onder loodrecht invallend 5 licht van het roostergewijze geëtste vlak van het glas voor zichtbaar licht met golflengten tussen 350 nm en 750 nm bedroeg circa 0,6 %, in vergelijking met circa 4 % voor het vlak voorafgaande aan die behandeling.

De door de plaat tentoongespreide glans was 73 een-10 heden, gemeten aan het gematteeerde vlak, en 65 eenheden gemeten aan het roostergewijze geëtste vlak.

In een variant van dit voorbeeld werd een 140 nm dikke geleidende bekleding van tin(IV)oxide afgezet op het gematteerde vlak van de plaat. De aan dat vlak gemeten glans 15 bedroeg 100 eenheden.

In een tweede variant werd een lage-reflectiebekle-ding van magnesiumfluoride afgezet op het gematteerde vlak van de plaat. De door de plaat tentoongespreide glans bedroeg dan 30 eenheden, gemeten aan het gematteerde en beklede vlak, 20 en 35 eenheden gemeten aan het roostergewijze geëtste glas.

In een derde variant werd het gematteerde vlak gematteerd door een matterende behandeling zoals in voorbeeld I, waarbij slechts één vlak van de plaat werd behandeld. De optische resolutie door de plaat was aanzienlijk 25 verbeterd, terwijl de spiegelreflectie in een gelijke mate werd verminderd.

Voorbeeld IV

Eén vlak van een heldere natronkalkglasplaat van 1,1 mm dik werd gematteerd met oppervlakteputjes op een wijze 30 die soortgelijk is aan die welke beschreven is in voorbeeld I. Teneinde putvorming in het andere vlak van de plaat te vermijden, werd dat vlak beschermd met een afpelbare laag van vernis voorafgaande aan het matteren. Ook werd het glas slechts ondergedompeld gehouden in een bad dat de kaliumbi-35 fluoride-oplossing bevatte, gedurende circa 20 seconden. De in het glas geëtste putjes hadden een diepte van circa 0,2 ym. Gemeten aan het gematteerde vlak, was de glans van de aldus behandelde plaat 120 eenheden. Een 90 nm dikke c 8 6 (M f 'i 6 - 20 - bekleding van siliciumdioxide werd afgezet op het gematteerde vlak van de plaat en de glans werd verminderd tot 110 eenheden.

Dit voorwerp kan bijvoorbeeld worden gebruikt voor 5 het vormen van het vlak van een ferro-electrisch vloeibaar kristal dat een vloeibare kristallaag van 1,5 μπι dikte draagt. Hiertoe wordt een geleidende bekleding van indium-tinoxide van 200 nm dikte afgezet op het gematteerde vlak door kathodeverstuiving onder vacuüm en wordt vervolgens 10 gegraveerd als een rooster ter definiëring van de verschillende vloeibare kristalcellen.

„ 8 8 0 1 · · 3 8

Claims

1. Glazen voorwerp met een kijklichtpad dat passeert door ten minste één oppervlaktegebied waarover het glas gematteerd is, waardoor de spiegelende reflectie vanaf dat gematteerde gebied is verminderd, met het ken- 5. e r k, dat een dergelijk lichtpad passeert door een opper-vlaktelaag die gevormd is over een gebied van het glas ten einde de totale lichtreflectie vanaf dat gebied van het glas te verminderen.

2. Glazen voorwerp volgens conclusie 1, met 10 het kenmerk, dat ten minste één genoemd gematteerd gebied bezet is door een populatie van oppervlakteputjes welke het glas mat maken.

3. Glazen voorwerp volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de oppervlakteputjes van deze 15 populatie van een zodanig kleine oppervlakte en profiel zijn dat dactylografische karakters met een 10-pitch afmeting duidelijk leesbaar zijn wanneer ze bekeken worden langs het lichtpad, waarbij het oppervlak, dat deze karakters draagt, op een afstand van 10 cm is geplaatst van het oppervlak dat 20 de genoemde populatie van putjes draagt.

4. Glazen voorwerp volgens conclusie 2 of 3, met het kenmerk, dat de oppervlakteputjes van deze populatie van een zodanig kleine afmeting zijn, dat een schijf met een diameter van 10 μm niet daarop kan worden geplaatst 25 zonder ten minste twee putjes te overlappen.

5. Glazen voorwerp volgens één der voorafgaande conclusies, met het kenmerk, dat het oppervlak van het gematteerde gebied een totale glans van minder dan 6Q eenheden heeft, en bij voorkeur minder dan 45 eenheden, zoals 30 gedefinieerd volgens de standaard die is beschreven in ASTM O D523, waarbij het licht invalt onder een hoek van 60 .

6. Glazen voorwerp volgens één der voorafgaande conclusies, met het kenmerk, dat het lichtpad passeert door een genoemde oppervlaktelaag, welke laag een 35 materiaal omvat dat een effectieve brekingsindex: heeft die ligt tussen die van het glas en die van een medium dat in contact staat met de oppervlaktelaag. c 8 6 0 1 m * - 22 - Λ

7. Glazen voorwerp volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de oppervlaktelaag een oppervlakkige bekleding, afgezet op het glas, omvat, waarbij een dergelijke bekleding bestaat uit een materiaal dat een effectieve 5 brekingsindex heeft welke ligt tussen die van het glas en die van een medium dat in contact staat met de oppervlaktelaag.

8. Glazen voorwerp volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat een genoemde bekleding is afgezet over een genoemd gematteerd gebied van het glas.

9. Glazen voorwerp volgens één der voorafgaande conclusies, met het kenmerk, dat oppervlaktege-bieden aan tegengestelde uiteinden van een lichtpad door het voorwerp beide gematteerd zijn.

10. Glazen voorwerp volgens één der conclusies 1-8, 15. e t het kenmerk, dat een genoemde oppervlaktelaag is gevormd over een niet-gematteerd gebied van het glas, waarbij de oppervlaktelaag een glasachtig materiaal omvat dat geëtst is met een patroon van groeven die maasgewijze zijn opgesteld onder vorming van een roosterpatroon, waarbij de 20 afmeting van de maas kleiner is dan 0,5 m.

11. Glazen voorwerp volgens conclusie 10, met het kenmerk, dat de afmeting van de maas minder is dan 0,1 m.

12. Glazen voorwerp volgens conclusie 10 of 11, 25. e t het kenmerk, dat de gemiddelde diepte van de groeven van de maas groter is dan 0,1 m.

13. Glazen voorwerp volgens één der voorafgaande conclusies, met het kenmerk, dat het glas helder glas is.

14. Glazen voorwerp volgens één der voorafgaande conclusies, gevormd als een kathodestraalbuisscherm.

15. Kathodestraalbuisscherm volgens conclusie 14, met het kenmerk, dat dit scherm over ten minste één vlakgedeelte een transparante geleidende bekleding draagt 35 welke deel uitmaakt van een controlecircuit.

16. Kathodestraalbuisscherm volgens conclusie 14, met het kenmerk, dat de transparante geleidende bekleding een bekleding van tinoxide of indium-tinoxide omvat. „ JJ # 0 1 t Δ 6: