NL8601286A - Gehoorapparaat voor directe beengeleiding. - Google Patents

Description

β ϊ

Gehoorapparaat voor directe beengeleiding.

Deze uitvinding heeft betrekking op gehoorapparaten en in het bijzonder op die inrichtingen, welke het binnenoor prikkelen om het waarnemen van geluid op te wekken door middel van geleiding van trillingen via de beenderen 5 van de schedel.

Het normaal waarnemen van geluid vindt plaats wanneer geluidsgolven het trommelvlies treffen en veroorzaken dat dit trilt. Deze trillingen worden via de drie miniscule beenderen in het middenoor (gehoorbeenketen) 10 doorgegeven aan het slakkenhuis in het binnenoor, hetgeen resulteert in electrische pulsen welke doorgezonden worden via de gehoorzenuw naar de hersenen. Zelfs indien het geluidgeleidingsmechanisme van het middenoor perfect werkt, kunnen gehoorverliezen waargenomen worden indien het binnenoor 15 beschadigd is.

Een bekend "luchtgeleidings"-

gehoorapparaat kan soms gebruikt worden teneinde een gehoor-verlies tengevolge van beschadiging van het binnenoor (gehoor-zenuwverlies) en/of gehoorverlies tengevolge van een klein 20 gebrek van het geluidgeleidingsmechanisme van het middenoor te verhelpen. Een bekend luchtgeleidingsgehoorapparaat werkt door het op eenvoudige wijze versterken van het binnenkomende S j ·’ * λ ,·% A

& O i os \i/ .

V Λ -2- geluid en door het afgeven van het versterkte geluidssignaal door middel van een speaker die geplaatst is in het gehoor-kanaal. Dit versterkte geluid activeert in hoge mate het geluidsgeleidingsmechanisme van het oor.

5 Omdat een luchtgeleidingsgehoor- apparaat bepaalde componenten in het gehoorkanaal moet bezitten, en omdat het eveneens een vrijwel normaal trommelvlies en een middenoorruimte vereist, kunnen bepaalde gehoorgestoorde personen geen voordeel trekken uit eencfergelijke 10 inrichting.

Personen die geen voordeel kunnen trekken uit een luchtgeleidingsgehoorapparaat kunnen soms voordeel hebben van een "beengeleidings"-gehoortoestel. Een beengeleidingsgehoortoestel werkt door middel van het omzetten 15 van het geluidssignaal in een mechanische trillingsprikkel.

Tot nu toe is het trillingsgedeelte van het gehoortoestel tegen de huid geplaatst, gewoonlijk achter het oor ,onder zekere druk. De trillingsinrichting zendt zijn trillingen via de huid en het zachte weefsel naar de beenderen van de schedel. 20 Het trillen van de schedel prikkelt het slakkenhuis en geluid wordt waargenomen. Dergelijke beengeleidingsinrichtingen zijn niet erg gewild ten-gevolge van de verschillende beperkingen. Ten eerste zijn de inrichtingen omvangrijk en moeten zij gedragen worden aan een hoofdband of een speciaal brillen-25 montuur teneinde de trillingsinrichting nauwsluitend tegen de schedel gedrukt te houden. Bovendien,omdat de trillingen doorgegeven moeten worden via het zachte weefsel dat over de schedel ligt, zijn de betrouwbaarheid van het geluid en de doelmatigheid van de inrichting slecht.

30 Er zijn voorstellen gedaan om beengeleidingsinrichtingen voor het prikkelen van het binnenoor te verbeteren. Een dergelijk voorstel wordt vermeld in het Amerikaanse octrooi 3 209 081, waarin een radio-ontvanger '160 1 2 8 6 -3- onder de huid geïmplanteerd wordt en die een trillingsop-wekorgaan omvat dat onderhuids verbonden wordt met het slaapbeen, Sen zender kan geplaatst worden op afstand op het lichaam van de gebruiker binnen het bereik van 5 de geïmplanteerde radio-ontvanger voor het opwekken van een gemoduleerd signaal in antwoord op het geluid dat ontvangen is door een microfoon. Dit gemoduleerde signaal wordt ontvangen door de radio-ontvanger en veroorzaakt wordt dat de trillings-inrichting gaat trillen in antwoord op het gemoduleerde signaal 10 en dat trillingen opgewekt worden binnenin het slaapbeen, dat op zijn beurt het binnenoor prikkelt teneinde een geluids-waarneming teweeg te brengen. Deze geïmplanteerde radio-ontvanger is erg complex en omvat talrijke geïmplanteerde electronische componenten welke een voedingsspanning omvatten, 15 die gevoelig is voor slecht functioneren en voor andere potentiële problemen, die grotere moeilijkheden zouden kunnen veroorzaken tengevolge van het implanteren daarvan.

Een tweede voorstel heeft betrekking op bepaalde experimenten, uitgevoerd in Europa en beschreven 20 in een recent gepubliceerd document, waarin een inrichting voor directe beengeleiding geïmplanteerd werd, welke een beenschroef, geïmplanteerd direct onderhuids in het slaapbeen, en een stift, direct daarmee verbonden, omvatte. Deze stift strekt zich door de huid uit naar een plaats buiten 25 de huid. Een trillingsinrichting, die trillingen teweeg brengt in antwoord op een gemoduleerd signaal, wordt verbonden met deze stift en trillingen worden doorgegeven door de stift naar de beenschroef en dan naar het slaapbeen van de schedel teneinde het binnenoor te prikkelen en het waarnemen van geluid teweeg 30 te brengen. Deze inrichting bezit verschillende nadelen, niet in het laatst de waarschijnlijkheid van een infectie en het niet gewenste keramische element dat zich permanent door de huid uitstrekt vanuit esthetisch en psychologisch standpunt 3301286 « Μ -4- en vanuit gerieflijkheid.

Met het voorgaande in gedachte is het een doel van de onderhavige uitvinding een gehoorapparaat voor directe beengeleiding te verschaffen, dat erg eenvoudig 5 is en dat de gebreken en problemen, welke tot nu toe omtmoet werden bij gehoorapparaten voor directe beengeleiding, te verhelpen.

Een meer bijzonder doel van de onderhavige uitvinding is het verschaffen van een gehoor-10 apparaat voor de gehoorgestoorde waarin het direct geleiden van trillingen in het bot verschaft wordt en waarin de inrichting voor het zenden van het signaal op zijn plaats gehouden wordt zonder lelijke of ongemakkelijke uitwendige inrichtingen.

Deze doeleinden worden tot stand 15 gebracht door de onderhavige uitvinding, waarin een geluids-processor, die een gevoelige microfoon omvat, uitwendig op het lichaam van de gebruiker geplaatst wordt teneinde geluid op te vangen, en geschikte electronische organen worden verbonden met de microfoon voor het omzetten van de geluidsgolven, 20 ontvangen door de microfoon, in een electromagnetisch veld.

Deze electronische organen omvatten een zender, geschikt om geplaatst te worden tegen de huid over een schedelbeen van de. gehoorgestoorde persoon, bij voorkeur over het uitstekende gebied van het slaapbeen van de schedel achter het oor van 25 de gebruiker, voor het zenden van het electromagnetisch veld door de huid heen, en eerste magnetische organen, bijvoorbeeld een permanente magneet. Bovendien zijn de trillingsopwek-organen geschikt om onderhuids geïmplanteerd te worden in het schedelbeen van de gehoorgestoorde persoon, bij voorkeur 30 in het uitstekende gebied van het slaapbeen achter het oor, en het omvat organen voor het bevestigen van het trillings-opwekorgaan onderhuids tegen een schedelbeen, bij voorkeur een beenschroef, geschikt om geïmplanteerd te worden direct in het 9601286 ψ -5- slaapbeen achter het oor. De trillingsopwekorganen omvatten verder tweede magnetische organen, bij voorkeur een permanente magneet, om samen te werken met de eerste magnetische organen teneinde te zender bovenop de huid op de schedel op zijn 5 plaats te houden teneinde het electromagnetische signaal uit de zender van de geluidverwerkende organen te ontvangen, en voor het doen trillen van het schedelbeen in antwoord op het electromagnetische signaal. Dergelijke trillingen worden dan via de beenderen van de schedel geleid en daardoor naar 10 het slakkenhuis teneinde het binnenoor te prikkelen om het waarnemen van geluid teweeg te brengen.

Enkele kenmerken en voordelen van de uitvinding zijn kort aangegeven, en andere zullen duidelijk worden uit de gedetailleerde beschrijving die volgt, in samenhang 15 met de begeleidende tekeningen, waarin: » figuur 1 een oerspectivisch aanzicht v is dat de wijze van gebruik van het gehoorapparaat uit de onderhavige inrichting voor directe beengeleiding toont; figuur 2 een vergroot perspectivisch 20 aanzicht is van de trillingsopwekorganen van het gehoortoestel volgens de onderhavige uitvinding; figuur 3 een perspectivisch aanzicht is van de trillingsopwekorganen, getoond in figuur 2, terwijl men naar boven kijke vanaf de bodem daarvan 25 figuur 4 een dwarsdoorsnede is genomen langs de lijn IV - IV in figuur 2; figuur 5 een aanzicht is van een gedeelte, dat de wijze vanimplanterai van de in de figuren 2 en 3 getoonde trillingsopwekorganen toont; 30 figuur 6 een vergroot aanzicht is van een deel van een doorsnede, dat de geïmplanteerde trillingsopwekorganen en de ermee ver honden zender, welke de trillingen in de trillingsopwekorganen veroorzaakt, toont; 8601286 -6- figuur 7 een perspectivisch aanzicht is van een geluidsprócessor, die een deel vormt van het gehoorapparaat van de onderhavige uitvinding; figuur 8 een schakelschema is 5 van de geluidsprócessor, getoond in figuur 7; en de figuren 9-12 vergrote aanzichten zijn van een deel van een doorsnede, welke andere uitvoerings-voorbeelden van de geïmplanteerde trillingsopwekorganen tonen.

Onder verwijzing nu in het bijzonder 10 naar de tekeningen wordt het gehoorapparat voor direct been-geleiding volgens de onderhavige uitvinding in het algemeen aangegeven met 1>0 in figuur 1, waarbij een uitvoeringsvoorbeeld dat de voorkeur heeft getoond wordt in de figuren 2-8, en waarbij andere uitvoeringsvoorbeelden getoond worden in de 15 figuren 9 - 12.

Het gehoorapparaat 10 omvat een geluidverwerkingsorgaan 11 (figuur 7 ) en trillingsopwekorganen 12. Het geluidverwerkingsorgaan 11 wordt aangegeven begrensd te zijn in een doos 11a en omvattende een paar zenders 13, 20 verbonden met de doos 11a door geschikte bedrading 14. Of één of twee zenders 13 gebruikt worden zal er van afhangen of het gehoorapparaat 10 gebruikt moet worden in samenhang met één oor of beide oren van een gehoorgestoorde persoon. Eveneens zou de doos 11 a in verschillende uitvoeringen gemaakt kunnen 25 worden en zou geplaatst kunnen worden achter het oor of in brillen, enzovoorts, van de gebruiker. Het geluidverwerkingsorgaan 11 omvat electronische schakelingen, zoals weergegeven bij wijze van voorbeeld in figuur 8.

Zoals getoond in figuur 8 omvatten 30 de electrische geluidverwerkingsschakelingen een gevoelige microfoon 15 voor het omzetten van geluidsgolven in electrische signalen, die verwerkt worden en doorgegeven worden naar een zender 13 (inductiespoel) voor hetopwekken van een electro- 8601286 -7- magnetisch veld bij de zender 13 met een amplitude die evenredig is met de amplitude van de geluidsgolven die ontvangen zijn door de microfoon 15.

5 Microfoon 15 omvat een diafragma of membraan (niet getoond) dat trilt in antwoord op de geluidsgolven die daarop invallen. Het electrisch signaal uit de microfoon 15 wordt dan versterkt door een voorversterker 20. Dit signaal wordt dan door een laagfrequent passief 10 afsnijfilter 30 gevoerd. Het versterkte en gefilterde signaal wordt dan toegevoerd aan een uitgangversterkér 40 via een volumebesturing 50, die een volledig of verzwakt signaal uit de voorversterker aan de versterker verschaft. De uit-gangsversterker 40 versterkt het signaal en drijft dan de 15 zender 13 (inductiespoel) aan.

Een schakeling 60 voor het regelen/ isoleren van spanning minimaliseert overspraak via de scanningsvoeding (niet getoond) vanuit de versterker naar de voorversterker, waarbij nagenoeg een storingsvrije spannings-20 bron voor beide verschaft wordt.

Een afsnijschakeling 70 heeft de werking om batterij-energie op te slaan. Deze schakel-afnsij-inrichting 70 voert op eenvoudige wijze alle spanning af naar de uitgangstrap, waarbij de leeftijd van de batterij 25 verlengd wordt, indien de inrichting aanstaat en niet behoeft te werken gedurende ongeveer 1 minuut.

In het gevaal een geluidssignaal ontvangen wordt door de microfoon 15;wanneer de spanning weggevoerd wordt vanuit de uitgangstrap, wordt de spanning 30 opnieuw ingesteld door de schakelafsnij-inrichting 70 en een normale werking wordt voortgezet.

In het bijzonder werkt de afsnij-schakeling 70 door het opwekken van een serie tijdpulsen, opgewekt door een klok 71, die geteld worden door een tel- 5601286 -8- inrichting 72. De telinrichting wordt teruggesteld, wanneer een geluidssignaal verwerkt wordt, waarbij de telinrichting niet de volledige telling kan bereiken, welke ongeveer 1 minuut aan geluidsverwerkingshandelingen in beslag neemt.

5 Indien de teller 72 zijn volledige telling kan bereiken, zal de uigangsversterker 40 terugkeren in de niet bekrachtigde toestand.

De zender 13 omvat een inductie-spoel 75, gewikkeld rond een kern 76, die een eerste magnetisch 10 orgaan bevat. Dit eerste magnetisch orgaan kan van geschikt type zijn, bij voorkeur een permanente magneet, zoals van het samarium-cobalt-type, en wordt zo gevormd, dat hij omvat kan worden in de kern 76 waaromheen een inductiespoel 75 gewikkeld wordt.

15 Zoals hiervoor vermeld zijn de trillirgsopwekorganen 12 geschikt om onderhuids geïmplanteerd te worden voor het ontvangen van het signaal door het electro-magnetisch koppelen vanuit de zender 13 teneinde het trillen van de schedel te veroorzaken. De trillinsopwekorganen 12 20 omvatten organen voor het vastzetten van de trillingsop-wekorganen 12 tegen een schedelbeen van de gehoorgestoorde persoon, bij voorkeur in de vorm van een beenschroef 80, geschikt om ingevoegd te worden in het uitstekende gedeelte van het slaapbeen achter het oor van een gehoorgestoorde 25 persoon. De beenschroef 80 bezit een boveneinde dat draaibaar opgenomen is in een dop 81 teneinde de dop 81 stevig en qua opbouw te verbinden met de beenschroef 80. De beenschroef 80 en de dop 81 worden gevormd van voorweefsel verdraagzaam materiaal, zoals titaan.

30 De dop 81 bezit een flens 81a, die zich uitstrekt rond de bovenomtrek daarvan en die een naarboven open, centraal daarbinnen geplaatste holte (figuur 4) bepaalt . De flens 81 a bezit eveneens een naar buiten gekeerde

« fl 1 9 S S

Qi y w 1 1· ' W v -9- * groef in de buitenzijde daarvan.

Een tweede magnetisch orgaan, bij voorkeur in de vorm van een tweede permantente magneet 82, wordt gemonteerd binnenin de naarboven open holte,bepaald 5 binnenin de flens 81 a van de dop 81, bezit een afmeting teneinde nauw te passen binnenin de holte, en heeft een buitenomtrek die dicht aan ligt tegen of in contact staat met de flens 81a, Magneet 82 wordt bedekt met een met levend weefsel verenigbaar materiaal, zoals paralyeen, en bij voorkeur van 10 het samarium-cobalt-type. Op duidelijke wijze kan elke geschikte permanente magneet gebruikt worden, mits hij toereikende magnetisch veld-karakteristieken en een lange levensduur, nodig voor deze toepassing, bezit.

De tweede permanente magneet 82 15 wordt stevig vastgemaakt aan de dop 81 door een hechtmiddel 83, aangebracht tussen de bodem van de magneet en de dop 81. Tenslotte wordt het buitenoppervlak van de magneet 82 en van de flens 81a bedekt met een geschikt voor weefsel verdraagzaam materiaal 84, zoals silicone. Opgemerkt wordt dat 20 de silicone 84 gegoten wordt ter plaatse en een gedeelte omvat, dat opgenomen wordt binnen de naarbuiten gekeerde groeven in de flens 81a teneinde de siliconenafdekking 84 stevig te bevestigen aan de dop 81. De afdekking 84 beschermt verder de magneet 82 en het bovenste gedeelte van de dop 81 25 tegen het omgevende weefsel, wanneer de trillingsopwekorganen 12 geïmplanteerd worden.

Bij voorkeur wordt een paar uithollingen 35 in diametraal tegenover elkaar gelegen stukken van de afdekking 84 en de dop 81 gevormd voor het opnemen 30 van geschikt gereedschap dat gebruikt moet worden om de beenschroef 80 in het slaapbeen te implanteren.

De te volgen werkwijze bij het implanteren van de trillingsopwekorganen 12 wordt getoond in 8601286 -10- figuur 5 en behelst een heelkundige behandeling, waarin een insnijding inde-huid en het onderliggende weefsel gemaakt wordt teneinde het uitstekende gedeelte van het slaapbeen achter één oor of beide oren bloot te leggen. De beenschroef 5 80 wordt direct geïmplanteerd in het uitstekende gedeelte van het slaapbeen B door een voorboorgat dat daarin geboord wordt en dan wordt de schroef 80 in het been geschroefd. Vervolgens worden de huid S en het onderliggende zachte weefsel T weer over de geïmplanteerde inrichting aangebracht 10 en op geschikte wijze gehecht.

Zoals getoond is in figuur 6 worden de trillingsopwekorganen 12 geïmplanteerd in het been B onder het weefsel T en blijft het onder de huid S. Wanneer het gehoorapparaat 10 van de onderhavige uitvinding 15 gebruikt moet worden is het alleen nodig de zender 13 buiten de huid S nabij de geïmplanteerde trillingsopwekorganen 12 te plaatsen. De permanente magneten, geplaatst in de zender 13 en de trillingsopwekorganen 12 dienen er toe om de zender 13 in werkpositie te houden ten opzichte van de 20 geïmplanteerde trillingsopwekorganen 12.

In werking ontvangt de geluids-processor 11 geluid door middel van microfoon 50 en dergelijk geluid wordt omgezet in een versterkt electrisch signaal door de voorversterker 20, de versterker 40 en de zender 13.

25 Een electromagnetisch veld wordt opgewekt door de inductie-spoel 76 van de zender 13 en het wordt doorgegeven naar de geïmplanteerde trillingsopwekorganen 12, die de tweede permanente magneet 82 doen trillen in antwoord op de amplitude van het veld. Aangezien de permanente magneet 82 stevig 30 bevestigd wordt tegen de dop 81, worden de trillingen, opgewekt door magneet 82, direct doorgegeven naar de dop 81 en dan naar de beenschroef 80. De geïmplanteerde beenschroef 80 zendt dergelijke trillingen naar het slaapbeen en dergelijke 8601286 -11- trillingen worden door de beenderstructuur van de schedel naar het slakkenhuis geleid teneinde het bimenoor te prikkelen om het waarnemen van geluid teweeg te brengen.

Wanneer veranderingen en andere 5 uitvoeringsvoorbeelden ten opzichte van de vorm die de voorkeur heeft van het hierboven beschreven gehoorapparaat 10 voor directe beengeleiding beschouwd worden, is het mogeiijk dat de trillingsop-wekorganen 12 onder de huid vastgemaakt zouden kunnen worden aan elk schedelbeen bij de gehoorgestoorde 10 persoon om aan het trillen gebracht te worden teneinde dergelijke trillingsivia de beenderen van de schedel door te geven om hdcbinnenoor te prikkelen teneinde het waarnemen van geluid bij de gehoorgestoorde persoon teweeg te brengen, alhoewel het uitstekende gedeelte van het slaapbeen achter tenmi-nste één 15 oor van de gehoorgestoorde persoon de voorkeur heeft.

Bovendien, alhoewel de organen voor het bevestigen van de trillingsopwekorganen 12 aan een schedelbeen van de gehoorgestoorde persoon de voorkeur heeft in de vorm van een beenschroef 80, zouden andere bevestigings-20 middelen gebruikt kunnen worden. Zoals getoond in figuur 9, bezitten deze bevestigingsmiddelen de vorm van een hecht-middel 90 voor het hechtend bevestigen van de trillingsopwekorganen 12 direcht aan een schedelbeen van de gebruiker. Zoals getoond in figuur 10 bezitten de middelen voor het 25 bevestigen van de trillingsopwekorganen 12 aan een schedelbeen van de gehoorgestoorde persoon de vorm van een stift 92, die geïmplanteerd wordt in een uitgesneden gedeelte van jet schedelbeen van de gebruiker en zij kunnen een poreuse deklaag daarop omvatten om het schedelbeen in de stfit te 30 laten groeien teneinde de stift daarin te bevestigen, of de stift 92 kan hechtend vastgemaakt worden binnenin een dergelijk uitgesneden gedeelte van het schedelbeen van de gebruiker.

$601285 -12-

Zoals getoond in figuur 11 kan het geheel van trillingsopwekorganen 12 de vorm bezitten van een beenschroef 80' om direct in het schedelbeen van de gebruiker ingebed te worden. Op andere wijze,zoalscptoond 5 in figuur 12 zou het geheel van trillingsopwekorganen 12 de vorm kunnen .bezitten van een stift 92', die direct in een uitgesneden deel van het schedelbeen van de gebruiker ingebed wordt, en zij zouden een poreuse deklaag daarop kunnen bevatten voor het doen ingroeien van het schedelbeen 10 teneinde- de trillingsopwekorganen te bevestigen in het uitgesneden deel van het schedelbeen, of zij zouden hechtend daarin bevestigd kunnen worden.

Tenslotte zouden het eerste en het tweede magnetisch orgaan van de zender 13 van de geluid-15 verwerkingsorganen 11 en van de trillingsopwekorganen 12 respectievelijk verschillende alternatieve vormen kunnen aannemen. Bijvoorbeeld zou tenminste één van de eerste en tweede magnetische organen een magneet kunnen omvatten, met inbegrip van een permanente magneet zoals hierboven beschreven, 20 terwijl de andere van de. eerste en tweede magnetische organen een magnetisch aantrekkend materiaal kunnen omvatten, zoals ferromagnetisch materiaal. Andere combinaties kunnen mogelijk zijn, zolang het tweede magnetische orgaan van de trillingsopwekorganen 12 (1) samenwerkt met het eerste magnetische 25 orgaan van de zender 13 teneinde de zender 13 onderhuids op zijn plaats te houden op de schedel van de gehoorgestoorde persoon, (2) het het electromagnetische signaal van de geluid-verwerkingsorganen 11 opvangten (3) het de schedelbeenderen van de gehoorgestoorde persoon doet trillen in antwoord op 30 een dergelijk electromagnetisch signaal, waardoor trillingen onderhuids opgewekt worden in antwoord op het analoge electromagnetische signaal en via de beenderen van de schedel geleid worden teneinde het binnenoor te prikkelen om het waarnemen 8601233 Μ -13- van geluid bij de gehoorgestoorde persoon teweeg te brengen.

In de tekeningen en de beschrijving zijn typische uitvoeringsvoorbeelden die de voorkeur hebben van de uitvinding getoond, en, alhoewel bepaalde termen 5 gebruikt worden, worden zij alleen op een generieke en beschrijvende wijze gebruikt, en niet met het doel te beperken.

3601286

Claims (15)

1. Gehoorapparaat voor directe beengeleiding, met meer gerief en mooier aanzicht, gekenmerkt, doordat het apparaat geluidverwerkingsorganen bevat voor het omzetten van geluid in een analoog electromagnetisch signaal, 5 dat het een zender omvat voor zenden van electromagnetische signalen, dat het geschikt is onderhuids op de schedel van een gehoorgestoorde persoon aan te brengen, en dat het eerste magnetische organen daarin bezit, en door trillings-opwekorganen welke geschikt zijn om onderhuids geïmplanteerd 10 te worden en welke omvatten,organen om de trillingsopwekorganen onderhuids met een schedelbeen van de gehoorgestoorde persoon te bevestigen, en tweede magnetische organen, (1) om samen te werken met de eerste magnetische organen om de zender op zijn plaats te houden onderhuids op de schedel van de gehoorgestoorde 15 persoon, (2) voor het ontvangen met het electromagnetische signaal uit de zender van de geluidverwerkingsorganen, en (3) voor het doen trillen van het schedelbeen in antwoord op een dergelijk electromagnetisch signaal,waardoor onderhuidse trillingen opgewekt worden in antwoord op het analoge electro-20 magnetische signaal, en geleid worden door de beenderen van de schedel, teneinde het binnenoor te prikkelen om het waarnemen van geluid door de gehoorgestoorde persoon teweeg te brengen.

2. Gehoorapparaat volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de organen voor het bevestigen van 25 de trillingsopwekorganen onderhuids op een schedelbeen van de gehoorgestoorde persoon organen omvatten voor het bevestigen 8501286 van de trillingsopwekorganen aan het uitstekende gedeelte van het slaapbeen achter tenminste één oor van de gehoorgestoorde persoon.

3. Gehoorapparaat volgens conclusie 5. of 2, met het kenmerk, dat de organen voor het bevestigen van de trillingsopwekorganen onderhuids een beenschroef omvatten om geïmplanteerd te worden in het schedelbeen.

4. Gehoorapparaat volgens conclusie X of 2,met het kenmerk, dat de organen voor het bevestigen 10 van de trillingsopwekorganen onderhuids aanhechtingsorganen omvatten.

5. Gehoorapparaat volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de organen voor het bevestigen van de trillingsopwekorganen onderhuids een stiftorgaan omvatten 15 om ingebed te worden in een uitgesneden gedeelte van het schedelbeen.

6. Gehoorapparaat volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat tenminste één van de eerste en tweede magnetische organen een magneet omvat.

7. Gehoorapparaat volgens conclusie 6, met het kenmerk/ dat tenminste één van de eerste en tweede magnetische organen magnetisch aantrekkend materiaal omvat.

8. Gehoorapparaat volgens conclusie 6 of 7 , met het kenmerk, dat de magneet een permanente mag-25 neet bevat,

9. Gehoorapparaat volgens conclusie 7 of 8, met het kenmerk, dat het magnetisch aantrekkend materiaal ferromagnetisch materiaal bevat.

10. Gehoorapparaat volgens conclusie 30 1, met het kenmerk, dat de eerste en tweede magnetische organen permanente magneten omvatten.

11. Gehoorapparaat volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de beenschroef omvat en eveneens werkt aao12$s ✓ 9 als het tweede magnetische orgaan.

12. Gehoorapparaat volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat het tweede permanente magneetorgaan vastgehecht wordt aan de beenschroef en bedekt wordt met 5 een met levend weefsel verenigbaar materiaal.

13. Gehoorapparaat volgens conclusie 12, met het kenmerk, dat de beenschroef een dop omvat op het einde daarvan gelegen tegenover het einde, dat geschikt is om geïmplanteerd te worden, dat het tweede permanent magneet- 10 orgaan vastgehecht wordt aan de dop, en dat het met levend weefsel verenigbaar, materiaal het tweede permanent magneetorgaan en een deel van de dop bedekt.

14. Gehoorapparaat volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de zender een inductiespoel omvat, 15 gewikkeld rond een kern, en waarin het eerste permanent magneetorgaan geplaatst wordt in de kern van de inductiespoel.

15. Gehoorapparaat volgens conclusie 3, met hetkenmerk, dat de geluidverwerkingsorganen een gevoelige microfoon omvatten voor het ontvangen van geluid, en electro- 20 magnetische organen, verbonden met de microfoon en de zender voor het opwekken bij de~zender van een electromagnetisch veld met een amplitude evenredig met de amplitude van de geluidsgolven, ontvangen door de microfoon. -o-o-o-o-o-o- §601286