NL8502985A - Monopuls-radaruitrusting. - Google Patents

Description

Korte aanduiding: Monopuls-radaruitrusting.

-1- 25113/JF/tv > fc ........ <4

Beschrijving.

5 De uitvinding heeft betrekking op een monopuls-radaruit- rusting, omvattende een eerste en tweede straler, die op symmetrische posities met betrekking tot een richtas zijn ingericht voor het in een vooraf bepaalde cyclus uitstralen van radarpulsen en voor het opwekken van een eerste en tweede gericht stralingspatroon, een bundelvormorgaan 10 voor het synthetiseren van het eerste en tweede gerichte stralingspatroon in een in fase- en tegengestelde fasebetrekking en voor het opwekken van een somstralingspatroonsignaal en een verschilstralingspatroonsignaal en een meerkanalenontvanger voor het uit het som- en verschilpatroon-signaal opwekken van een van-richtassignaal, dat eer. afwijking van 15 een doelobject van de richtas vertegenwoordigt.

Deze uitvinding betreft een monopuls-radaruitrusting, die bijvoorbeeld is toegepast op een vriend/vijand-identificatieapparaat en een secundaire (rond)zoekradaruitrusting voor een luchtverkeersregeling of -leiding.

20 Een monopuls-radaruitrusting is nu ontwikkeld, die is ingericht om gelijktijdig radarpulsen naar het doelobject uit te zenden vanaf twee antennes,die verschillend zijn gericht en de richting van het doelobject te vinden uit het som- en verschilpatroon van stralingspatronen. Het apparaat is recentelijk, ofschoon dit wordt gebruikt voor het volgen 25 van het doelobject, toegepast op bijvoorbeeld een secundaire (rond)zoek-radaruitrusting en een modus-S-stelsel voor luchtverkeersregeling of -leiding.

In het algemeen is de monopuls-radaruitrusting voorzien van een op symmetrische posities met betrekking tot een richtas (in de 30 Angelsaksische literatuur wordt hiervoor de term "boresight axis" gebruikt) van haar antenne ingerichte eerste en tweede straler. De monopuls-radaruitrusting zendt symmetrisch met betrekking tot de richtas door middel van de eerste en tweede straler radarpulsen uit, onttrekt horizontale patronen uit twee verkregen gerichte antennepatronen en voert deze in 35 een bundelvormnetwerk, waar ze op een in fase- en tegengestelde fase- manier worden gesynthetiseerd om een sompatroon Σ en een verschilpatroon Δ te vormen. Het sompatroon Σ en verschilpatroon Δ worden via een draaiende _ \ ί ί -2- 25113/JF/tv of rotatieverbinding in een meerkanalenamplitudevergelijkingsontvanger van het coherente type gevoerd. De meerkanalenontvanger wekt uit het sompatroon Σ en verschilpatroon Δ een van-richtassignaal (in de Angelsaksische literatuur wordt hiervoor de term "off-boresight signal" 5 gebruikt) f (Δ/Σ) op, dat overeenkomt met een afwijking van een doelobject van een richtas (waarbij f een functie aangeeft) en een zijlobonderdrukt signaal log Σ, waarin de zijlobresponsie van het sompatroon is onderdrukt. Deze signalen f (Δ/Σ) en log Σ worden toegevoerd aan een monopuls-signaal-verwerkingsschakeling om het doelobject en zijn richting uit een enkele 10 radarpulsresponsie te detecteren.

Hieronder zal een korte toelichting worden gegeven met betrekking tot het opwekproces van het van-richtassignaal f (Δ/Σ) en zijlobonderdrukkingssignaal log Σ.

Een τρ'2-hybride verkrijgt Σ-jA- en Δ-jΣ-signalen uit het 15 sompatroonsignaal Σ en verschilpatroonsignaal Δ. Deze signalen worden door mengers omgezet in middenfrequentsignalen. Een fasevergelijking wordt uitgevoerd tussen Σ-jΔ-signaal en het referentiefasesignaal -j en tussen -A+jZ-signaal en het referentiefasesignaal -1, beide om een cos cp te verkrijgen. De cos φ-signalen worden bij elkaar opgeteld om 2 cos φ = f 20 (Δ/Σ) te krijgen, waarbij cp= ττ/2 - tan"1 (Δ/Σ)

Een logaritmische versterker ontvangt het Σ-signaal en 25 wekt een log Σ op.

In de monopuls-radaruitrusting, die gebruik maakt van een meerkanalenamplitudevergelijkingsontvanger van het coherente type, is het niet raogelijk geweest een correcte richting van het doelobject te meten, indien een onbalans optreedt tussen de twee kanalen voor de som 30 Σ en het verschil Δ. Vanwege deze reden is het nodig dat: (1) In een voedingslijn tussen de meerkanalenontvanger en de straler dient een balans in de amplitude- (zoals bepaald door een voedingslijnverlies) en fase- (zoals bepaald door een voedingslijnlengte) karakteristiek tussen het som Σ-kanaal en het verschil Δ-signaal te worden 35 bereikt.

(2) In de meerkanalenontvanger dient een balans in de amplitude- en fasekarakteristiek tussen het Σ-jA- en Δ-jZ-kanaal te tfil. ‘-M« · ' **

V

v V i -3- 25113/JF/tv worden verkregen.

Gedetailleerder gezegd zijn de volgende instellingen nodig: (1} Een instelling wordt uitgevoerd voor de symmetrische betrekking (in het geval van een antenne van het reekstype (in de Angel-5 saksische literatuur wordt hiervoor de term "array type" gebruikt) de stroombekrachtigingsverdeling en in een met een reflector uitgerust antenne de karakteristieken en configuratie van de stralers en de mechanische sterkte van de reflector) van de eerste en tweede straler.

(2) Een instelling wordt uitgevoerd voor het bereiken van 10 een balans van het voedingslijnverlies en de voedingslijnlengte tussen het Σ- en Δ-kanaal (inclusief een rotatieverbinding).

(3) Een instelling wordt uitgevoerd voor het verkrijgen van een balans van de amplitude- en fasekarakteristiek tussen de respectieve elementen en de leidingen, die deze elementen in het Σ-jA- en Δ-ji- 15 kanaal verbinden.

(4) Een instelling wordt uitgevoerd voor het handhaven van een vooraf bepaalde fasebetrekking tussen de referentieoscillatiesignalen, die door een locale oscillator worden toegevoerd aan mengers bij de omzetting van de Δ- en Σ-hoogfrequentsignalen in de Δ- en Σ-middenfrequent- 20 signalen en tussen de referentiefasesignalen -j en -1, die aan fasever-gelijkers worden toegevoerd.

Deze instellingen vereisen echter een hoop vakkundigheid en het is moeilijk deze instellingen nauwkeurig uit te voeren. In het begin wordt geschikt een foutenbegroting gemaakt om afzonderlijk de 25 voedingslijn, draaiende verbinding, ontvanger, enz. in te stellen, maar het is moeilijk een praktische eindevaluatie te maken. Aangezien verder de temperatuurverandering en het verouderen van de afzonderlijke elementen en leidingen niet voorspelbaar in beide kanalen optreden, kan geen geschikte maatregel tegen die situatie worden getroffen.

30 Dienovereenkomstig is het het doel van deze uitvinding te voorzien in een hoogst nauwkeurige monopuls-radaruitrusting, die een onbalans in de amplitude- en fasekarakteristiek tussen twee kanalen in de voedingslijn en ontvanger,alsmede het verouderen en temperatuurveranderingen van bij elkaar behorende elementen en hun leidingen uitvoerig 35 kan evalueren en compenseren.

Volgens deze uitvinding is er voorzien in een uitrusting van de in de aanhef genoemde soort, die het kenmerk heeft, dat deze een eerste en tweede gerichte koppelaar omvat, die zijn ingericht in een som- i -4- 25113/JF/tv en verschilpatroonsignaaltransmissiekanaal tussen het bundelvormorgaan en de meerkanalenontvanger, een met de eerste en tweede gerichte koppelaar verbonden kalibratiesignaalopwekorgaan voor het in het som- en verschil-patroonsignaaltransmissiekanaal injecteren van een eerste en tweede 5 kalibratiesignaal en een met een uitgang van de meerkanalenontvanger verbonden compensatieorgaan voor het detecteren van het kalibratiesignaal en voor het in overeenstemming met een detectieresultaat compenseren van een fasekarakteristiek en/of een amplitudekarakteristiek van het som- en verschilpatroonsignaaltransmissiekanaal.

10 Voorkeursuitvoeringsvormen van de uitvinding zullen nu gedetailleerd aan de hand van de tekening worden beschreven, in welke tekening:

Fig. 1 een blokschema is, dat een monopuls-radaruitrusting volgens een uitvoeringsvorm van deze uitvinding toont; 15 Fig. 2 een blokschema is, dat een kalibratiesignaalgenerator van fig. 1 laat zien;

Fig. 3 een blokschema is, dat een meerkanalenontvanger van fig. 1 toont;

Fig. 4A en 4B aanzichten zijn, die een ingang-naar-uitgangs-20 betrekking van een π/2-hybride van fig. 3 laten zien, waaraan het Σ- en Δ-patroonsignaal worden toegevoerd;

Fig. 5 een blokschema is, dat een monopuls-radaruitrusting volgens een tweede uitvoeringsvorm van deze uitvinding laat zien; en

Fig. 6 een blokschema is, dat een kalibratiesignaalgenerator 25 van fig. 5 toont.

Fig. 1 is een blokschema, dat de radaruitrusting volgens een uitvoeringsvorm van deze uitvinding laat zien. In fig. 1 zijn een eerste en tweede straler 11 en 12 met betrekking tot een richtas (streep-stippellijn) op symmetrische posities ingericht. De straler 11 kan 30 een reeks zijn, die bestaat uit meerdere stralers. De straler 12 kan ook zo zijn. Horizontale patronen worden afgenomen van twee gerichte antennes, door middel van uitstraling van radarpulsen met de spiegelbeeldbetrekking tot de richtas. Het bundelvormnetwerk 13 synthetiseert de horizontale patronen met in fase- en tegengestelde fasebetrekking in sompatroon Σ en 35 verschilpatroon Δ. De ontvangen signalen van dit sompatroon Σ en verschil-patroon Δ worden via een draaiende verbinding 14 in een meerkanalenontvanger 15 var. een coherent amplitudevergelijkingstype gevoerd. De meerkanalen- . ί -5- 25113/JF/tv ontvanger 15 wekt een van-richtassignaal f (Δ/Σ) op en een zijlobonderdrukt-signaal log Σ uit het sompatroon Σ en verschilpatroon Δ. Deze signalen f (Δ/Σ) en log Σ worden toegevoerd aan een monopuls-signaalverwerkings-schakeling 20 om een dcelobject te detecteren en de richting van het 5 doelobject te verkrijgen. Ofschoon dit niet is getoond is tussen de draaiende verbinding 14 en de meerkanalenontvanger 15 via een duplexer een radarpulszender verbonden en wordt in een vooraf bepaalde periode door de stralers 11 en 12 naar het doelobject een radarpuls uitgestraald.

In deze uitvoeringsvorm is er naast de zender en de ontvanger voorzien 10 in een stel kalibratie-uitrustingen voor het evalueren en compenseren van een onbalanstoestand tussen het som- en verschilkanaal. Dat wil zeggen dat gerichte koppelaars 16 en 17 zijn ingericht bij het som Σ- en verschil Δ-kanaal tussen de draaiende verbinding 14 en de meerkanalenontvanger 15. Via de gerichte koppelaars 16 en 17 worden hoogfrequent 15 kalibratiesignalen a1 en a2 door de kalibratiesignaalgenerator 18 geïnjecteerd in het som Σ- en verschil Δ-kanaal, terwijl dezelfde amplitude-en fasebetrekking wordt gehandhaafd. Een transmissietempeergenerator 19 is ingericht om de transmissietempering van de radarpuls via de zender te bepalen en zendt het transmissietempeersignaal b naar de kalibratie-20 signaalgenerator 18.

Fig. 2 toont een detail van de kalibratiesignaalgenerator 18. Een hoogfrequente oscillator 22 zendt een hoogfrequente ononderbroken golf aan een modulator 24. De transmissietempeergenerator 19 zendt een transmissietempeersignaal b aan een zelftempeerschakeling 26. De zelf-25 tempeerschakeling 26 bepaalt de tempering, waarmee een kalibratiesignaal wordt geïnjecteerd, uit het transmissietempeersignaal b. Gedurende de periode van de uitvoer van de zelftempeerschakeling 26 wordt de hoogfrequente ononderbroken golf gemoduleerd door de modulator 24. Het gepulste hoogfrequente kalibratiesignaal wordt verdeeld door een verdeler 28 in 30 twee kalibratiesignalen a1 en a2, die op hun beurt met dezelfde amplitude-en fasebetrekking worden geïnjecteerd in het som Σ- en verschil Δ-kanaal.

Fig. 3 toont een gedetailleerd blokschema van een meerkanalenontvanger 15· Het som Σ- en verschil Δ-signaal worden gevoerd in een π/2-hybride 30 om een Σ-jA- en Δ-jΣ-signaal te verkrijgen. Fig. 4A en 35 4B tonen een vectoruitdrukking van de uitgangssignalen van de n/2-hybride 30. De ττ/2-hybride 30 geeft vanaf een eerste uitgangsklem een signaal Σ-jA af met het sompatroon Σ als een positieve reële term en het verschil- -6- 25113/JF/tv patroon Δ als een negatieve imaginaire term, zoals getoond in fig. AA en vanaf een tweede uitgangsklem het signaal Δ-jZ met het verschilpatroon Δ als een positieve reële term en het sompatroon Σ als een negatieve imaginaire term, zoals getoond in fig. 4B.

5 Het signaal Σ-jA wordt toegevoerd aan een eerste ingangs- klem van een menger 36a door een banddoorlaatfilter 32a en hoogfrequent-versterker 34a. Een referentiesignaal van een locale oscillator 38 wordt via een faseverschuiver 40a toegevoerd aan een tweede ingangsklem van een menger 36a. Een referentiespanning wordt toegevoerd aan een stuurklem 10 van de faseverschuiver 40a. Een uitgangssignaal Σ-jA (een middenfrequentie) van de menger 36a wordt via een middenfrequentversterker 42 toegevoerd aan een verdeler 44a. Het signaal Δ-jZ wordt via een banddoorlaatfilter 32b en hoogfrequentversterker 34b toegevoerd aan een eerste ingangsklem van een menger 36b. De menger 36b ontvangt op een tweede ingangsklem een 15 referentiesignaal van de locale oscillator 38 door middel van een faseverschuiver 40. Het uitgangssignaal van de verschilversterker 60 wordt, zoals later zal worden toegelicht, via een stuurspanningsgenerator 62 toegevoerd aan een stuurklem van de faseverschuiver 40b. Het uitgangssignaal Δ-jZ (de middenfrequentie) van de menger 36b wordt via een 20 middenfrequentversterker 42b toegevoerd aan een verdeler 44b.

De verdeler 44a heeft twee uitgangsklemmen voor geen faseverschuiving.

De verdeler 44b heeft twee uitgangsklemmen voor 0° en 180° faseverschuiving. Een eerste uitgangssignaal Z-jA van de verdeler 44a wordt via een begren-zerversterker 46a toegevoerd aan een eerste ingangsklem van een fasever-25 gelijker 48a en een tweede uitgangssignaal -Δ+jZ van de verdeler 44b wordt via een begrenzerversterker 46b toegevoerd aan een eerste ingangsklem van een fasevergelijker 48b. Het tweede uitgangssignaalΣ -jA van de verdeler 44a en het eerste uitgangssignaal Δ-jZ van de verdeler 44b worden toegevoerd aan π/2-hybride 50. Een eerste uitgangssignaal -jZ van 30 de ττ/2-hybride 50 wordt door een verdeler 52 verdeeld en via een begrenzerversterker 54 toegevoerd aan een π/2-hybride 56. De uitgangssignalen -j en -1 van de π/2-hybride 56 worden als referentiesignalen toegevoerd aan respectievelijk fasevergelijker 48a en 48b. De fasevergelijker 48a voert een fasevergelijking uit tussen de signalen Z-jA en -j om cos cp-signaal 35 (cpis een faseverschil tussen twee ingangssignalen) te verkrijgen. De fasevergelijker 48b voert een fasevergelijking uit tussen de signalen -Δ+jZ en -1 om cos φ-signaal ( φ is een faseverschil tussen twee ingangs- • * Λ -7- 25113/JF/tv signalen) te verkrijgen. Een opteller 58 wekt door optelling een uitgangssignaal 2 cos φ op, dat overeenkomt met een van-richtassignaal f (Δ/Σ).

Het uitgangssignaal 2 cos φ van de opteller 58 wordt door de verschil-versterker 60 vergeleken met het referentiesignaal Eq. Een tempeersignaal 5 c, dat is gesynchroniseerd met een transmissietempeersignaal b voor het bepalen van een vergelijkingstempering, wordt toegevoerd aan de verschil-vergelijker 60.

De meerkanalenontvanger 15 is voorzien van één verder kanaal (Ω-kanaal) voor een signaal dat wordt verkregen van een antenne met een 10 alzijdig gericht oftewel rondstralend horizontaal patroon voor zijlob-responsieonderdrukking. Vanwege deze reden wordt het stralingspatroon van de niet getoonde horizontale rondstralende antenne via een banddoor-laatfilter 64 en een hoogfrequentversterker 66 toegevoerd aan een eerste ingangsklem van een menger 68. Het referentiesignaal van de locale oftewel 15 plaatselijke oscillator 38 wordt toegevoerd aan een tweede ingangsklem van de menger 68. Het uitgangssignaal (de middenfrequentie) van de menger 68 wordt toegevoerd aan een vergelijker 74 door middel van een middenfrequentversterker 70 en logaritmische versterker 72a. Het uitgangssignaal -jA van de π/2-hybride 50 wordt via een logaritmische 20 versterker 72b toegevoerd aan een vergelijker 74. Het uitgangssignaal Σ van de verdeler 52 wordt via een logaritmische versterker 72c toegevoerd aan de vergelijker 74. De vergelijker 74 vergelijkt log Σ met log Ω en log Σ met log Δ om een "V'-niveau op te wekken, dat het zijlob-onderdrukt signaal log Σ wordt genoemd, wanneer log Σ > log Ω en log Σ > 25 log Δ.

De werking van een uitvoeringsvorm zal hieronder worden toegelicht.

Radarpulsen worden in een vooraf bepaalde cyclus door de stralers 11 en 12 in de zender uitgestraald. 2 cos φ signaal wordt ver-30 kregen van de meerkanalenontvanger 15, waarvan het hoogfrequente ingangssignaal wordt afgeleid van de twee stralingspatronen, het sompatroon Σ en het verschilpatroon Δ. Uit 2 cos φ signaal is het mogelijk een amplitudeverhouding Δ/Σ te verkrijgen. De richtingshoek van een doel-object wordt verkregen door een monopuls-signaalverwerkingsschakeling 35 20 door middel van een Δ/Σ-tegen-hoektabel. Wanneer er geen echolnfor- matie in de buurt van een einde van de respectieve zend- of transmissie-cyclus of -periode van de radarpuls is, worden de hoogfrequente kalibra- i -8- 25113/JF/tv tiesignalen al en a2 door de kalibratiesignaalgenerator 18 met dezelfde amplitude en fase geïnjecteerd in respectievelijk het som Σ- en verschil Δ-kanaal door middel van de gerichte koppelaars 16 en 17. Op dat moment wijst het van-richtassignaal f (Δ/Σ) in een vooraf bepaalde richting, 5 een vooraf bepaalde hoek van de richtas, aangezien Σ=Δ. Vanwege deze reden dienen de uitgangssignalen van de fasevergelijkers 48a en 48b een vooraf bepaald niveau te hebben. Indien er een onbalans in ten minste een van de amplitude- en fasekarakteristiek is, tussen de voedingslijn en/of tussen de kanalen van de ontvanger, wijken de uitgangssignalen van de 10 fasevergelijkers 48a en 48b af van de vooraf bepaalde niveaus, ten gevolge van de functie van de meerkanalenontvanger 15· Indien er alleen in de fasekarakteristiek een onbalans is, wijken de uitgangssignalen van de fasevergelijkers 48a en 48b af van de vooraf bepaalde niveaus. Indien er een onbalans in alleen de amplitudekarakteristiek is, treedt de fout-15 component, veroorzaakt door de onbalans van de amplitudekarakteristiek op in de vorm van faseverschuiving en dan wijken ook de uitgangssignalen van de fasevergelijkers 48a en 48b af van de vooraf bepaalde niveaus.

Indien derhalve 2 cos cp-signaal wordt gedetecteerd ten tijde dat het kalibratiesignaal wordt geïnjecteerd, dan is het mogelijk zo een onbalans 20 te detecteren. In deze uitvoeringsvorm wordt het uitgangssignaal 2 ccs φ van de opteller 58 voor het bij elkaar optellen van de uitgangssignalen van de fasevergelijkers 48a, 48b door de verschilversterker 60 vergeleken met de met een vooraf bepaalde waarde overeenkomende referentiewaarde Eq. Wanneer de onbalans tussen de kanalen wordt gedetecteerd bij de verschil-25 versterker 60, wordt regeling van de fase van het referentiesignaal uitgevoerd, dat in overeenstemming met het resultaat van de onbalans wordt toegevoerd aan.een menger 36b. De faseregeling van het referentiesignaal dat aan de menger 36b moet worden toegevoerd stelt de fase van de midden-frequente signalen Σ-jA, -Δ+jΣ in, ten einde 2 cos φ gelijk aan EQ te 30 maken en compenseert dus de onbalans in fase- en amplitudekarakteristiek tussen de kanalen.

Een tweede uitvoeringsvorm van de monopuls-radaruitrusting volgens deze uitvinding zal hieronder worden toegelicht.

Fig. 5 is een blokschema van de monopuls-radaruitrusting.

35 Dezelfde verwijzingsgetallen worden in fig. 5 toegepast om elementen aan te duiden, die overeenkomen met die, welke in figl 1 zijn getoond.

In de eerste uitvoeringsvorm wordt het kalibratiesignaal geïnjecteerd in w -·Μ -9- 25113/JF/tv het som Σ- en verschil Δ-kanaal tussen de draaiende verbinding 14 en de meerkanalenontvanger 15. In de tweede uitvoeringsvorm wordt het kal.ibra-tiesignaal geïnjecteerd in het som Σ- en verschil Δ-kanaal tussen een bunöelvormnetwerk 13 en een draaiende verbinding 14. Dat wil zeggen dat 5 de gerichte koppelaars 16 en 17 zijn opgenomen in het som Σ- en verschil Δ-kanaal tussen het bundelvormnetwerk 13 en de draaiende verbinding 14. Hoogfrequente kalibratiesignalen al en a2 van de kalibratiesignaalgenerator 18a worden, hoewel deze dezelfde amplitude en fase hebben, via respectievelijk de gerichte koppelaars 16 en 17 geïnjecteerd in het som Σ-10 en verschil Δ-kanaal. In de eerste uitvoeringsvorm is de injectietempering van het kalibratiesignaal op basis van een transmissietempeersignaal van een zenderzijde bepaald. In de tweede uitvoeringsvorm is het, aangezien de kalibratiesignaalgenerator 18a zich bevindt aan de antennezijde met betrekking tot de draaiende verbinding 14,noodzakelijk om het transmissie-15 tempeersignaal via de draaiende verbinding 14 te zenden om dezelfde eigenschap als in de eerste uitvoeringsvorm te verkrijgen, hetgeen resulteert in een complexe inrichting. In de tweede uitvoeringsvorm wordt de injectietempering bepaald in de kalibratiesignaalgenerator 18a uit het radargezonden signaal. Verder is een voedingsbron voor de kalibratie-20 generator 18a van bijvoorbeeld een accu- of batterijtype.

Fig. 6 toont een detail van de kalibratiesignaalgenerator 18a. De uitgangskalibratiesignalen a1 en a2 van een verdeler 28 worden, hoewel ze dezelfde amplitude en fase hebben, via respectievelijk circu-latoren 8C en 82 geïnjecteerd in het som Σ- en verschil Δ-kanaal. Een 25 signaal van het verschil Δ-kanaal wordt via de circulator toegevoerd aan een schijnbelasting 84. Een radargezonden signaal van het som Σ-kanaal wordt via de circulator 80 toegevoerd aan de detector 86. De detector 86 detecteert de omhullende van een radargezonden signaal en heeft de uitgang verbonden met een zelftempeerschakeling 26.

30 De werking van de tweede uitvoeringsvorm is gelijksoortig aan die van de eerste uitvoeringsvorm, met de uitzondering dat de injectietempering van het kalibratiesignaal wordt gevonden uit een radargezonden signaal dat verschilt van het transmissietempeersignaal. Het kalibratiesignaal wordt geïnjecteerd rond een tijdstip, waarop het 35 echosignaal niet kan worden ontvangen.

Deze uitvinding kan worden veranderd of gewijzigd op een verscheidenheid van manieren, zonder te zijn beperkt tot de bovengenoemde -10- 25113/JF/tv uitvoeringsvormen. Ofschoon in de bovengenoemde uitvoeringsvorm de fase van het referentiesignaal, toegevoerd aan de mengers 36a, 36b om het toe te laten dat de hoogfrequentsignalen Σ-jA en Δ-jE worden omgezet in middenfrequentie Σ-jA en Δ-jZ , wordt ingesteld om een gedetecteerde 5 onbalans in de amplitude en fase tussen de kanalen te compenseren, is de uitvinding niet tot zo een aspect beperkt. De referentiefasesignalen -j, -1 naar fasevergelijkers 48a, 48b, dat wil zeggen de uitgangssignalen van de π/2-hybride 56, kunnen bijvoorbeeld wat betreft fase worden ingesteld en kunnen de signalen Σ-jA en Δ-jZ op zich wat betreft fase 10 worden ingesteld. Samenvattend kan een signaalfasebesturingseenheid worden opgenomen tussen de uitgangsklem van het bundelvormnetwerk 13 en de uitgangsklem van de fasevergelijkers 48a, 48b voor het vinden van het cos φ-signaal in de meerkanalenontvanger 15. Ofschoon in de bovengenoemde uitvoeringsvorm de faseregeling is bewerkstelligd tussen de kanalen om 15 een gedetecteerd onbalans in de amplitude en fase tussen de kanalen te compenseren, is het mogelijk de uitgangssignalen van de fasevergelijkers 48a en 48b op de vooraf bepaalde niveaus te houden door het regelen van een versterkingsfactor (of verzwakkingsniveau), aangezien de onbalans van de amplitudekarakteristiek optreedt in de vorm van de faseverschuiving in 2C de meerkanalenontvanger. Het is mogelijk de amplitude van de aan de mengers 36a en 36b toegevoerde referentiesignalen te regelen. Ofwel kan zowel de fase- als versterkingsfactorbalans worden geregeld. Als de in de respectieve kanalen te injecteren kalibratiesignalen wordt gebruik gemaakt van de signalen met dezelfde fase en amplitude. In plaats daarvan kan echter 25 elk geschikt signaal worden toegepast. In de feitelijke praktijk dienen de kalibratiesignalen met de bovengenoemde amplitude en fase de van-rïcht-assignalen te zijn, die een vooraf bepaalde richting, die onder een vooraf bepaalde hoek afwijkt van de richtas,vertegenwoordigen. Wanneer de onbalans tussen kanalen afhangt van de waarde van de van-richtashoek, dient een 30 kalibratiebewerking voor elke van-richtashoek te worden uitgevoerd met de pertinente amplitude van het kalibratiesignaal voor die hoek. In dat geval kan de optimale compensatiewaarde worden gevonden en een fijnere kalibratie worden verkregen.

Zoals hierboven toegelicht kan een in hoge mate nauwkeurige 35 monopuls-radaruitrusting worden geïmplementeerd, die elke gedetecteerde onbalans in de fase- en amplitudekarakteristiek tussen de kanalen instelt in overeenstemming met een afwijking van het van-richtassignaal bij de ·* Λ -11- 25113/JF/tv injectie van de kalibratiesignalen in de respectieve kanalen en kan dus een onbalans in de amplitude- en fasekarakteristiek tussen de kanalen in een voedingslijn (in de Angelsaksische literatuur wordt hiervoor de term "feeder" gebruikt} en ontvanger, alsmede het verouderen en temperatuur-5 verandering van de karakteristieken voor compensatie alles omvattend worden geëvalueerd.

Claims (13)

1. Monopuls-radaruitrusting, omvattende een eerste en tweede straler, die op symmetrische posities met betrekking tot een richtas zijn 5 ingericht voor het in een vooraf bepaalde cyclus uitstralen van radar-pulsen en voor het opwekken van een eerste en tweede gericht stralings-patroon, een bundelvormorgaan voor het synthetiseren van het eerste en tweede gerichte stralingspatroon in een in fase- en tegengestelde fase-betrekking en voor het opwekken van een somstralingspatroonsignaal en 10 een verschilstralingspatroonsignaal en een meerkanalenontvanger voor het uit het som- en verschilpatroonsignaal opwekken van een van-richtas-signaal, dat een afwijking van een doelobject van de richtas vertegenwoordigt, met het kenmerk, dat deze een eerste en tweede gerichte koppelaar omvat, die zijn ingericht in een som- en verschilpatroonsignaaltransmissie-15 kanaal tussen het bundelvormorgaan en de meerkanalenontvanger. -een-mei; eerste en tweede gerichte koppelaar verbonden kalibratiesignaalopwekorgaan''-^.___ voor het in het som- en verschilpatroonsignaaltransmissiekanaal injecteren van een eerste en tweede kalibratiesignaal en een met een uitgang van de meerkanalenontvanger verbonden compensatieorgaan voor het detecteren van 20 het kalibratiesignaal en voor het in overeenstemming met een detectie-resultaat compenseren van een fasekarakteristiek en/of een amplitude-karakteristiek van het som- en verschilpatroonsignaaltransmissiekanaal.

2. Monopuls-radaruitrusting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het kalibratiesignaalopwekorgaan het eerste en tweede 25 kalibratiesignaal met dezelde fase en amplitude in het som- en verschil-patroonsignaaltransmissiekanaal injecteert.

3. Monopuls-radaruitrusting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de meerkanalenontvanger uit het som-, verschil- en alzijdig gerichte patroonsignaal ook een zijlob onderdrukt signaal opwekt voor 30 het onderdrukken van een zijlobresponsie voor het somstralingspatroonsignaal.

4. Monopuls-radaruitrusting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het kalibratiesignaalopwekorgaan het eerste en tweede kalibratiesignaal injecteert in het som- en verschilpatroonsignaaltransmissie- *· » -13- 25113/JF/tv kanaal met een tempering, die is bepaald in overeenstemming met een transmissietempering van de radarpuls.

5. Mcnopuls-radaruitrusting volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat het kalibratiesignaalopwekorgaan het eerste en tweede 5 kalibratiesignaal in het som- en verschilpatroonsignaaltransmissiekanaal injecteert gedurende een tijdsperiode, wanneer er geen responsie op de radarpuls in de buurt van een eind van een radarpulstransmissiecyclus is.

6. Monopuls-radaruitrusting volgens conclusie 1, met het 10 kenmerk, dat het meerkanalenontvangerorgaan via een draaiende verbinding is verbonden met het bundelvormorgaan en de eerste er. tweede gerichte koppelaar tussen de draaiende verbinding eiTlfe meerkanalenont-vanger zijn verbonden.

7. Mpnópuls-radaruitrusting volgens conclusie 6, met het 15 kenmerk, dart het kalibratiesignaalopwekorgaan een hoogfrequente oscillator omvat, een tempeerschakeling, die is verbonden om synchroon met een radar-pulstransmissietempeersignaal een tempeersignaal te ontvangen en een injectietempering van het kalibratiesignaal te bepalen, een modulator voor het moduleren van een uitgangssignaal van de hoogfrequente oscillator 20 gedurende een tijdsperiode, die overeenkomt met die van een uitgangssignaal van de tempeerschakeling en een verdelerorgaan voor het delen van een uitgangssignaal van de modulator in het eerste en tweede kalibratiesignaal.

8. Monopuls-radaruitrusting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de meerkanalenontvanger via een draaiende verbinding is 25 verbonden met het bundelvormorgaan en de eerste en tweede gerichte koppelaar zijn verbonden tussen het bundelvormorgaan en de draaiende verbinding.

9· Monopuls-radaruitrusting volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat het kalibratiesignaalopwekorgaan een hoogfrequente oscillator 30 omvat, een modulator voor het moduleren van een uitgangssignaal van de hoogfrequente oscillator, een verdelerorgaan voor het delen van een uitgangssignaal van de modulator in het eerste er. tweede kalibratiesignaal, een tussen een eerste uitgangsklem van de verdeler en het somstralings-patroonsignaalkanaal verbonden drieklemmencirculatororgaan, een met de 35 andere klem van de circulator verbonden omhullendedetector om een docr het somstralingspatroonsignaaltransmissiekanaal doorgelaten radargezonden signaalresponsie te omhullende-detecteren en een tempeerschakeling voor het -14- 25113/JF/tv bepalen van een injectietempering van een kalibratiesignaal en een modu-latietempering van de modulator in overeenstemming met een uitgangssignaal van de omhullendedetector.

10. Monopuls-radaruitrusting volgens conclusie 1, met het 5 kenmerk, dat de meerkanalenontvanger een π/2-hybride omvat voor het uit het somstralingspatroonsignaal Σ en het verschilstralingspatroon-signaal Δ opwekken van een Σ-jA- en Δ-jE-signaal, een mengerorgaan voor het mengen van het E-jA- en Δ-jE-signaal van de π/2-hybride met referentie-oscillatiesignalen en voor het verkrijgen van middenfrequentsignalen 10 E-jA, Δ-jE, een signaalverdelerorgaan voor het uit de middenfrequentsignalen E-jA, Δ-jE opwekken van middenfrequentsignalen E-jA, -Δ+jE en referentiefasesignalen -j, -1 en een fasevergelijker voor het vergelijken van een fase van het signaal E-jA met een fase van het referentiefasesignaal -j en een fase van het middenfrequentsignaal -Δ+jE 15 roet een fase van het referentiefasesignaal -1 en het compensatieorgaan een variabele faseverschuiver omvat voor het instellen van de fase van het referentieoscillatiesignaal, dat aan de menger dient te worden toegevoerd en een verschilversterker voor het vergelijken van een uitgangssignaal van de fasevergelijker en een referentiesignaal, dat is bepaald 20 in overeenstemming met een verschil in amplitude en fase tussen het eerste en tweede kalibratiesignaal en voor het toevoeren van een uitgangssignaal aan een instelsignaalingangsklem van de variabele faseverschuiver.

11. Monopuls-radaruitrusting volgens conclusie 10, met het kenmerk, dat de verschilversterker een uitgangssignaal van de faseverge- 25 lijker en een referentiesignaal alleen vergelijkt in een tempering, bepaald in overeenstemming met een transmissietempering van een radar-puls.

12. Monopuls-radaruitrusting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de meerkanalenontvanger een π/2-hybride omvat voor het 30 opwekken van een Σ-jA- en Δ-jE-signaal uit het somstralingspatroonsignaal Σ en het verschilstralingspatroonsignaal Δ, een menger voor het mengen van het E-jA- en Δ-jE-uitgangssignaal van de π/2-hybride en referentie-oscillatiesignalen en voor het verkrijgen van middenfrequentsignalen E-jA, Δ-jE, een signaalverdelerorgaan voor het uit de middenfrequent-35 signalen E-jA, Δ-jE opwekken van middenfrequentsignalen E-jA, -Δ+jE en referentiefasesignalen -j, -1 en een fasevergelijker voor het vergelijken van een fase van het middenfrequentsignaal E-jA met een fase van het * . ^ - 3 '1 « -15- 25113/JF/tv referentiefasesignaal -j en een fase van het middenfrequentsignaal -Δ+jZ met een fase van het referentiefasesignaal -1 en dat het compensatiecrgaan een variabele faseverschuiver omvat voor het instellen van een fase van het aan de fasevergelijker toe te voeren referentiefasesignaal en een 5 verschilversterker voor het vergelijken van het uitgangssignaal van de fasevergelijker met een referentiesignaal, dat in overeenstemming met een verschil in fase en amplitude tussen het eerste en tweede kalibratie-signaal is bepaald en voor het toevoeren van een uitgangssignaal aan een instelsignaalingangsklem van de variabele verschuiver.

13. Monopuls-radaruitrusting volgens conclusie 12, met het kenmerk, dat de verschilversterker het uitgangssignaal van de fasevergelijker vergelijkt met het referentiesignaal in een tempering, die is bepaald in overeenstemming met een transmissietempering van de radarpuls. Eindhoven, oktober 1985. 3