NL8401411A - Inrichting voor spleetradiografie. - Google Patents

Description

c '* VO 6251

Inrichting voor spleetradiografie.

De uitvinding heeft betrekking op een inrichting voor spleetradiografie, omvattend een röntgenbron die via een spieetvormig diafragma een te doorstralen lichaam kan bestralen met een platte waaiervormige bundel,die in bedrijf een aftastbeweging 5 uitvoert, waarbij het spleetdiafragma in een aantal naast elkaar gelegen secties is verdeeld? detectiemiddelen, die in bedrijf elektrische uitgangssignalen verschaffen en met een achter het lichaam geplaatste röntgendetector samenwerken, welke detectiemiddelen in met de secties van het spleetdiafragma corresponderende 10 secties zijn verdeeld; en met de detectiemiddelen verbonden spleet- besturingsmiddelen voor het besturen van met elke spleetsectie samenwerkende röntgenstraling verzwakkende verzwakkingselementen.

Met behulp van een dergelijke inrichting, die is beschreven in de oudere Nederlandse octrooiaanvrage 8400845 kan per sectie van 15 het spleetdiafragma de doorgelaten röntgenstraling worden aangepast aan de absorptievariaties van het te onderzoeken lichaam, waardoor de kwaliteit van het uiteindelijke beeld aanzienlijk kan worden verbeterd. Op deze wijze kan een beeld worden verkregen, dat zowel in de donkere als in de lichte partijen nog voldoende contrast heeft 20 om details goed te kunnen waarnemen.

In de oudere Nederlandse octrooiaanvrage 8400845 is een aantal uitvoeringsvormen beschreven, waarbij de stand van de ver-zwakkingselementen wordt bestuurd door een geschikt magnetisch veld op te wekken, of waarbij de verzwakkingselementen piëzo-elektrische 25 stroken zijn, waarvan de stand wordt bepaald door een geschikte elektrische spanning aan de piëzo-elektrische stroken toe te voeren.

De momentane sterkte van de, de stand van de verzwakkingselementen instellende, stuursignalen wordt voor elke sectie bepaald door de afwijking tussen het van de bij die sectie behorende detectiemiddel 30 afkomstige signaal en een voorafbepaald referentiesignaal.

Voor een optimale werking van een inrichting van de beschreven soort is het, ter verkrijging van een reproduceerbare instelling van de stand van de verzwakkingselementen, gewenst, dat tussen het * stuursignaal, dat aan de verzwakkingselementen wordt toegevoerd, en 8401411 -2- de stand van de verzwakkingselemanten een éénduidig verband bestaat.

Het is gebleken, dat bij de besturing van de stand van de verzwakkingselementen middels een magneetveld een magnetisch hyste-resis-effect optreedt. Ook met de verzwakkingselementen gekoppelde 5 terugstelveren kunnen (mechanische) hysteresis-effecten vertonen.

Hetzelfde geldt indien de verzwakkingselementen zelf als verende tongen zijn uitgevoerd.

Voorts is gebleken dat piëzo-elektrische stroken eveneens een hysteresis-effect vertonen.

10 Als gevolg van dergelijke hysteresis-effecten bestaat geen éénduidig verband meer tussen de stand van een verzwakkings-element en het stuursignaal. Ook is het niet zeker dat, indien het stuursignaal tot nul wordt teruggebracht, het verzwakkingselement dan ook inderdaad in de ruststand terugkeert.

15 Derhalve bestaat behoefte aan spleetbesturingsmiddelen, die zodanig zijn ingericht, dat ondanks het optreden van hysteresis-effecten de verzwakkingselementen op elk gewenst moment in de gewenste verzwakking effectuerende stand kunnen worden gebracht.

De uitvinding beoogt in deze behoefte te voorzien. Hiertoe 20 wordt volgens de uitvinding een inrichting van de beschreven soort daardoor gekenmerkt, dat de spleetbesturingsmiddelen voor elk tweetal met elkaar corresponderende secties van de detectiemiddelen en de spleet een bekrachtigingsschakeling omvat, onder invloed waarvan de stand van tenminste één met de betreffende spleetsectie samen-25 werkend verzwakkingselement wordt veranderd, en die deel uitmaakt van een regelkring, die via de door die spleetsectie doorgelaten, het lichaam doordringende en door de corresponderende sectie van de detectiemiddelen gedetecteerde straling is gesloten, welke regelkring verder een vergelijkschakeling omvat, waarvan de uitgang is gekoppeld 30 met de bekrachtigingsschakeling, terwijl aan de ene ingang van de vergelijkschakeling een aan de sectie van de detectiemiddelen ont- * leend elektrisch signaal wordt toegevoerd en aan de andere ingang van de vergelijkschakeling een voorafbepaald referentiesignaal wordt toegevoerd, waarbij de bekrachtigingsschakeling zodanig wordt be-35 dreven, dat voortdurend het verschil tussen de ingangssignalen van de vergelijkschakeling naar de nulwaarde streeft.

84 0 1 4 1 1 .................·---

• V

-3-

In het volgende zal de uitvinding nader worden beschreven met verwijzing naar de bijgevoegde tekening.

Fig. 1 toont een principeschema van een inrichting volgens de uitvinding; 5 Fig. 2 toont schematisch een voorbeeld van een inrichting voor spleetradiografie voorzien van een uitvoeringsvoorbeeld van een besturingsinrichting volgens de uitvinding;

Fig. 3a resp. b toont schematisch een voor aanzicht resp. doorsnede van een spleetdiafragma voorzien van tongvormige verzwak— 10 kingselementen ? en

Fig. 4 toont een variant van Fig. 3.

Fig. 1 toont een principeschema van een inrichting volgens 15 de uitvinding. De inrichting omvat een röntgenbron 1, die via een spleetdia£ragma 2, dat bijv. kan bestaan uit een loden plaat voorzien van een langwerpige spleet S, röntgenstraling op een te onderzoeken lichaam 3 kan richten. In de figuur strekt de spleet S zich dwars op het vlak van tekening uit. Achter het lichaam I· is een kast 20 geplaatst, waarvan de voor röntgenstraling doorlaatbare frontplaat schematisch bij 4 is aangegeven. Achter de frontplaat 4 bevindt zich een in dit principeschema niet getoonde röntgendetector. Tevens bevinden zich achter de frontplaat 4 detectiemiddelen 5, die zijn ingericht om elektrische signalen af te geven, die op elk moment 25 evenredig zijn met de door de röntgendetector op dat moment ontvangen röntgenstraling.

Doordat de spleet S langwerpig is ontstaat een platte waaiervormige bundel 6.

In bedrijf wordt met deze bundel het te onderzoeken lichaam 30 Laf getast. Deze aftasting kan plaats vinden in een richting dwars op de lengterichting van de spleet S. Hiertoe kan bijv. het samen* stel van spleetdiafragma· en röntgenbron om een zich loodrecht op het vlak van tekening uitstrekkende zwenkas worden gezwenkt, zoals aangegeven met een pijl 7.

35 De aftasting kan echter ook op andere wijzen geschieden.

Als de röntgenbron een kegelvormige röntgenbundel afgeeft, kan bijv.

840141?

» V

-4- de röntgenbron t.o.v. het diafragma op en neer worden bewogen, eventueel langs een gebogen traject, of kan het diafragma t.o.v. de röntgenbron op en neer worden bewogen, eventueel langs een gebogen traject. Ook kan het samenstel van röntgenbron en spleetdiafragma 5 op en neer worden bewogen, al dan niet langs een gebogen traject.

De aftasting kan voorts, indien de inrichting gebruikt wordt voor het maken van axiale tomografiebeelden, plaats vinden in het vlak van de waaiervormige bundel door rotatie van de inrichting of het lichaam om een zich dwars in het vlak van tekening uit-10 strekkende loodrecht op het vlak van de waaiervormige bundel staande as 8. In de spleet S van het spleetdiafragma is een reeks naast elkaar gelegen verzwakkingselementen 9 aangebracht. De spleet is in de praktijk verdeeld in een aantal naast elkaar gelegen secties, bijv. tien stuks, die elk zijn voorzien van een geschikt verzwak-15 kingselement. In het principeschema is slechts één verzwakkings- element zichtbaar, dat tongvormig is en één vrij uiteinde heeft, doch dat elke andere geschikte vorm bijv. de vorm van een voor de spleet schuifbaar element kan hebben, zoals bijv. beschreven in de Nederlandse octrooiaanvrage 8400845.

20 De detectiemiddelen 5 omvatten met de secties van de spleet corresponderende secties. In de figuur is slechts één sectie van de detectiemiddelen zichtbaar. Deze sectie correspondeert met de spleet-sectie waarbij het getoonde verzwakkingselement behoort.

De detectiemiddelen kunnen bestaan uit een reeks naast el-25 kaar geplaatste lichtgevoelige elementen, die de aftastbeweging van de röntgenbundel volgen en die derhalve op elk moment het door de röntgendetector afgegeven licht kunnen opvangen en omzetten in een elektrisch signaal. Als lichtgevoelige elementen kunnen bijv. foto-vermenigvuldigerbuizen of siliciumcellen worden toegepast.

30 Elk lichtgevoelig element detecteert het van een bijbeho rend gedeelte van bijv. 4x4 cm van de röntgendetector afkomstige licht.

Elke sectie van de detectiemiddelen is desgewenst via een voorsersterkér 10 verbonden met de ene ingang van een bij de desbetref-35 fende sectie behorende vergelijkschakeling, bijv. een verschilver- sterker 11. De andere ingang van de vergelijkschakeling is verbonden 84 0 1 4 1 1 .......................

+- V

-5- met een instelbare referentiesignaalgever 12.

De uitgang van de vergelijkschakeling is, indien gewenst, via een aparte versterker 13, verbonden met een bekrachtigings-schakeling 14 voor het bijbehorende verzwakkingselement. De ver-5 sterker 13 kan echter ook deel uitmaken van de vergelijkschakeling.

Zoals reeds in de Nederlandse octrooiaanvrage 8400845 is beschreven bestaan diverse mogelijkheden om de stand van de verzwak-kingselementen te beïnvloeden. Indien de verzwakkingselementen bestaan uit vrijdragend bevestigde piëzo-elektrische stroken, wordt 10 tussen de elektroden van elke strook een spanningsverschil opgewekt.

Door dit spanningsverschil kromt de strook zich, zodat het vrije uiteinde in meerdere of mindere mate in de röntgenbundel reikt.

Als de verzwakkingselementen vrijdragend bevestigde verende tongen of starre, scharnierend bevestigde tongen zijn, kan de stand 15 daarvan worden beïnvloed door bekrachtiging van een magneetspoel met een kern die zich tot nabij de tongen uitstrekt.

Ook kunnen in dat geval de tongen elk met een beweegbare kern van een magneetspoel zijn verbonden.

Indien het uitgangssignaal van de bekrachtigingsschakeling 20 wordt aangegeven met x en de verplaatsing van het verzwakkingselement t.o.v. de ruststand met y, geldt y * f(x). Zoals reeds opgemerkt, is dit verband niet éénduidig indien hysteresis-effecten optreden.

Teneinde de invloeden van hysteresis-effecten te elimineren 25 is de vergelijkschakeling zodanig ingericht, dat deze bij het optre den van een verschil tussen het detectorsignaal en het referentie-signaal een positief of negatief uitgangssignaal afgeeft, dat wordt gehandhaafd totdat het detectorsignaal gelijk is aan het referentie»· signaal.

30 Derhalve worden de verzwakkingselementen niet door een aan de bekrachtigingsschakeling toegevoerd signaal, waarvan de grootte afhankelijk is van het verschil tussen het detectorsignaal en een referentiewaarde iSdirekt in de gewenste stand gebracht (sturen), doch wordt aan de bekrachtigingsschakeling een positief of negatief 35 (afhankelijk van het voorteken van het verschil tussen het detector signaal en het referentiesignaal) signaal toegevoerd, welk signaal gehandhaafd blijft zolang het detectorsignaal afwijkt van het refe- 8401411 -6- rentiesignaal (regelen).

In feite is hier sprake van een regelkring, die gesloten wordt door de door de desbetreffende sectie van het spleetdiafragma en vervolgens door het lichaam doorgelaten röntgenstraling en de 5 stralengang tussen de röntgendetector en de corresponderende sectie van de detectiemiddelen. Door de regelkring wordt met behulp van de detectiemiddelen voortdurend de stand van de verzwakkingselemen-ten vergeleken met de, door het referentiesignaal gerepresenteerde, gewenste stand, en wordt de stand van de verzwakkingsèlementen ver-10 anderd zodra een verschil met de gewenste stand aanwezig is.

Pig. 2 toont schematisch een praktisch uitvoeringsvoorbeeld van een inrichting volgens de uitvinding. Delen van Pig. 2 die corresponderen met delen van Pig. 1 zijn met dezelfde verwijzingssym-bolen aangegeven. Fig. 2 toont een voorbeeld van een praktisch toe-15 pasbare, achter de frontplaat 4 geplaatste röntgendetector 20, die in dwarsdoorsnede is getoond. De röntgendetector 20 is een op zichzelf bekende, langwerpige beeldversterkerbuis van het proximity-focustype, waarvan de kathode K op bekende wijze is ingericht om onder invloed van invallende röntgenstralen elektronen vrij te ge-20 ven, die in de richting van de anode A worden versneld.

De anode vormt op eveneens bekende wijze uit de invallende elektronen een lichtbeeld. In een praktische uitvoeringsvorm kan de kathode bijv. 40 cm lang en 4 cm breed zijn. De inrichting dient te zijn voorzien van middelen om de detector synchroon met de aftastbeweging 25 van de röntgenbundel mee te doen bewegen, zodat de door he^-ichaam L doorgelaten straling te allen tijde op de kathode valt. De detectiemiddelen dienen weer de beweging van de röntgendetector te volgen, teneinde het. door de kathode gevormde lichtbeeld te kunnen waarnemen. Dit lichtbeeld wordt daarnaast op bekende wijze afgebeeld op bijv.

30 een fotografische plaat, of waargenomen door een videocamera of dergelijke.

«

De getoonde röntgendetector kan ook zodanig zijn uitgevoerd, dat de anode wordt gevormd door een reeks CCD's (charge-coupled devices) die in plaats van een optisch uitgangssignaal een elektrisch 35 uitgangssignaal verschaffen, dat de gewenste beeldinformatie bevat, en dat bijv. in een geheugen kan worden opgeslagen.

84 0 1 4 1 f V*· '« -7-

De detectiemiddelen kunnen in dat geval zodanig zijn ingericht, dat deze eveneens de elektrische uitgangssignalen ontvangen en toevoeren aan de vergelijkschakeling.

Als alternatief zou voor de röntgendetector een fluorescen-5 tiescherm kunnen worden geplaatst, dat een klein gedeelte van de invallende röntgenstralen omzet in licht, dat weer met lichtgevoelige cellen kan worden gedetecteerd.

Ook is het mogelijk in plaats van een langwerpige smalle röntgendetector een röntgendetector toe te passen met zodanige af-10 metingen dat deze het gehele af te tasten gebied beslaat en dus stationair kan blijven. De detectiemiddelen dienen dan wel zodanig zijn opgesteld of te bewegen, dat deze steeds het invalsgebied van de platte waaiervormige bundel op de röntgendetector kunnen waarnemen.

15 Elke sectie van de detectiemiddelen 5, in het in Pig. 2 getoonde voorbeeld,dus elk lichtgevoelig element, is verbonden met de ene ingang van een bijbehorende transimpedantieversterker (stroom-spanningversterker) 10, waarvan de andere ingang aan aarde ligt.

De versterking is regelbaar met een terugkoppelweerstand 21.

20 De uitgangsspanning van de versterker 10 is een maat voor de ter plaatse van het detectie-element door de röntgendetector ontvangen röntgendosis.

De uitgangsspanning van de versterker 10 wordt vergeleken met een middels een potentiometer 22,-die. overeenkomt met de refe-25 rentiesignaalgever 12 van Fig. 1, instelbare referentiespanning.

Hiertoe wordt de uitgangsspanning van de transimpedantieversterker 10 toegevoerd aan de ene ingang van een referentieversterker 23, die met de vergelijkschakeling 11 en de versterker 13 van Fig. 1 correspondeert. De referentiespanning wordt aan de andere ingang 30 van de referentie toegevoerd.

Indien, zoals getoond in het voorbeeld van Fig. 2, de veizwak-kingselementen 9 piëzo-elektrische stroken zijn, wordt het uitgangssignaal van de referentieversterker toegevoerd aan een spannings-versterker 24, die correspondeert met de bekrachtigingsschakeling 35 14 van Fig. 1. De spannings ver sterker 24 kan spanningen tussen bijv.

-300V en +300V toevoeren aan één der elektroden van de bijbehorende piëzo-elektrische strook 9. De andere elektrode van de piëzo-elek- 8401411

•j' V

-8- trische strook ligt aan aarde.

Indien de stand van de verzwakkingselementen wordt beïnvloed door magneetspoelen, is de versterker 24 een stroomversterker, die de grootte van de door de spoel vloeiende stroom bepaalt.

5 Het belangrijkste element van de schakeling wordt gevormd door de vergelijkschakeling, waarin het van het bijbehorende detec-tie-element afkomstige detectorsignaal in grootte en polariteit wordt vergeleken met het ingestelde referentiesignaal. Indien de van de transimpedantieversterker afkomstige ingangsspanning van de 10 referentieversterker hoger is dan de ingestelde referentiespanning, betekent dit dat de röntgendosis ter plaatse van de lichtgevoelige cel 5 te hoog is, en dat de door de corresponderende sectie van het spleetdiafragma doorgelaten röntgenstraling verzwakt dient te worden. Uitgaande van de getekende situatie dient dan de piëzo-elek-15 trische strook 9 omhoog te buigen, hetgeen via de spanningsverster ker 24 wordt bewerkstelligd-, door het uitgangssignaal van de referentieversterker .

Zodra de piëzo-elektrische strook verder naar boven begint te buigen wordt de ter plaatse doorgelaten röntgenstraling (verder) verzwakt, 20 hetgeen door de lichtgevoelige cel 5 wordt gedetecteerd. Het uit gangssignaal van de lichtgevoelige cel neemt af, en als gevolg daarvan ook het van de transimpedantieversterker afkomstige ingangssignaal van de referentieversterker.

Dit regelproces zet zich voort tot de piëzo-elektrische 25 strook zover in de röntgenbundel reikt, dat het referentiesignaal' gelijk is aan het uitgangssignaal van de transimpedantieversterker. Het uitgangssignaal van de spanningsversterker blijft daarna constant, totdat de lichtgevoelige cel een ander uitgangssignaal afgeeft, waardoor weer een verschil ontstaat tussen de ingangssignalen 30 van de referentieversterker.

Op dezelfde wijze wordt de mate van buiging van de piëzo-elektrische strook verminderd indien het aan de ene ingang van de referentieversterker toegevoerde uitgangssignaal van de transimpedantieversterker kleiner is dan de referentiespanning.

35 Op deze wijze wordt de mate van buiging van elke piëzo- elektrische strook in beide richtingen op positieve wijze geregeld 84 0 1 4 11 ....................................

-9- ? * en worden de gevolgen vein hysteresiseffecten op effectieve wijze geneutraliseerd.

Op soortgelijke wijze-kan de door een magneetspoel, waarin een met een verzwakkingselement verbonden beweegbare weekijzerkem 5 is geplaatst, vloeiende bekrachtigingsstroom voor beide bewegings richtingen van het verzwakkingselement op positieve wijze worden geregeld, zoals de deskundige na het voorgaande duidelijk zal zijn.

Het niveau van de instelbare referentiespanning komt overeen met de gemiddelde waarde van de ter plaatse van elke sectie van 10 de röntgendetector gewenste gemiddelde belichting.

Deze referentiespanningen zijn na een initiële instelling voor elke sectie constant, doch kunnen onderlinge verschillen vertonen ter compensatie van'bijv. onderlinge verschillen in de karakteristieken van de verzwakkingselementen, van inhomogeniteiten in 15 de röntgendetector, verschillen in de detectie-elementen, anisotro- pie van de door de toegepaste röntgenbron afgegeven röntgenbundel e.d. Dit laatste is vooral van belang indien de röntgenbron en het diafragma tijdens de aftastbeweging t.o.v. elkaar bewegen omdat dan telkens een ander deel van de röntgenbundel effectief wordt gebruikt.

20 De Fig. 3a resp. b toont schematisch een vooraanzicht, resp» doorsnede van een- voorbeeld van een spleetdiafragma voor een inrichting volgens de uitvinding.

Het spleetdiafragma omvat een voor röntgenstraling ondoorlaatbare plaat 3, bijv. een loden plaat, waarin een in hoofdzaak 25 rechthoekige, centrale spleet S is gevormd.

m het getoonde voorbeeld zijn in de spleet tien naast elkaar liggende evenwijdige tong- of strookvormige verzwakkingselementen 9 aangebracht. De verzwakkingselementen zijn nabij één uiteinde in de spleet bevestigd, en de andere uiteinden zijn naar 30 de röntgenbron, waarvan het röntgenfocus bij F is aangegeven, gekeerd en kunnen onder invloed van de bekrachtigingsschakeling in meerdere of mindere mate in de röntgenbundel worden gezwenkt. Door deze configuratie kan een compacte opbouw worden verkregen, doch in beginsel is het ook mogelijk de vrije uiteinden van de verzwakkings-35 elementen van de röntgenbron af, dus in de richting van de röntgen detector te doen wijzen, of bijv. langs de onderrand van de spleet 8401411

ν' V

-10- in de richting van de röntgehbron wijzende en langs de bovenrand van de spleet in de richting van de detector wijzende tongen te monteren.

Een dergelijke configuratie is schematisch getoond in Pig.

5 4.

Opgemerkt wordt dat na het voorgaande diverse modificaties van de beschreven uitvoeringsvoorbeelden voor de deskundige voor de hand liggen.

Zo kan vanzelfsprekend ook in het geval, dat bij de bestu-10 ring van de stand van de verzwakkingselementen hysteresiseffecten geen rol van betekenis spelen, een besturingsinrichting volgens de uitvinding worden toegepast.

Dergelijke modificaties worden geacht binnen het kader van de uitvinding te vallen.

*** # 8401411

Claims (5)

1. Inrichting voor spleetradiografie, omvattend een röntgen-bron, die via een spleetvormig diafragma een te doorstralen lichaam kan bestralen met een platte waaiervormige bundel, die in bedrijf een aftastbeweging uitvoert, waarbij het spleetdiafragma in een aan- 5 tal naast elkaar gelegen secties is verdeeld; detectiemiddelen, die in bedrijf elektrische uitgangssignalen verschaffen en met een achter het lichaam geplaatste rdntgendetector samenwerken, welke detectiemiddelen in met de secties van het spleetdiafragma corresponderende secties zijn verdeeld; en met de detectiemiddelen verbonden 10 spleetbesturingsmiddelen voor het besturen van met elke spleetsectie samenwerkende, röntgenstraling verzwakkende, verzwakkingselementen, met het kenmerk, dat de spleetbesturingsmiddelen voor elk tweetal met elkaar corresponderende secties van de detectiemiddelen en de spleet een bekrach-15 tigingsschakeling omvat, onder invloed waarvan de stand van tenmin ste één met de betreffende spleetsectie samenwerkend verzwakkings-element wordt veranderd, en die deel uitmaakt van een regelkring, die via de door die spleetsectie doorgelaten, het lichaam doordringende en door de corresponderende sectie van de detectiemiddelen 20 gedetecteerde straling is gesloten, welke regelkring verder een vergelijkschakeling omvat, waarvan de uitgang is gekoppeld met de bekrachtigingsschakeling, terwijl aan de ene ingang van de vergelijkschakeling een aan de sectie van de detectiemiddelen ontleend elektrisch signaal wordt toegevoerd en aan de andere ingang van de ver-25 gelijkschakeling een voorafbepaald referentiesignaal wordt toegevoerd, waarbij de bekrachtigingsschakeling zodanig wordt bedreven, dat voortdurend het verschil tussen de ingangssignalen van de vergelijkschakeling naar de nulwaarde streeft.

2. Inrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de 30 vergelijkschakeling wordt gevormd door een verschilversterker.

3. Inrichting volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de referenties ignalen voor de vergelijkschakelingen van elke regelkring gelijk zijn. 84 0 1.4 t 1 ν' ν -12-

4. Inrichting volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de referentiesignalen voor de vergelijkschakelingen van de verschillende regelkringen voorafbepaalde verschillen vertonen, die afhankelijk zijn van voor de inrichting geldende parameters.

5 5. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de regelkring een transimpedantieversterker omvat, waaraan het van de bijbehorende sectie van de detectiemiddelen afkomstige elektrische signaal wordt toegevoerd, terwijl het uitgangssignaal van de transimpedantieversterker wordt toegevoerd aan de 10 ene ingang van de vergelijkschakeling. &&&& 8401411