NL8100014A - Magnetisch registratie element alsmede methoden voor de vervaardiging ervan. - Google Patents

Description

« ~ ' * A

FHN 9929 1 N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven "Magnetisch registratie element alsmede methoden voor de vervaardiging ervan".

De uitvinding heeft betrekking.op een magnetisch registratie element roet een dragerlichaam en een daarop aangebracht magnetische bekleding die een bindmiddel bevat waarin een pigment van magnetiseerbare deeltjes en eventuele hulpstoffen fijn zijn verdeeld.

5 Dergelijke registratie elementen zijn alom bekend vooral in de vorm van een magneetband. Het dragerlichaam is veelal een band, maar kan ook een plaat zijn, vervaardigd uit kunststof zoals polyester of polyvinylchloride. Geschikte en veelvuldig toegepaste magnetiseerbare deeltjes zijn CrO^ deeltjes, Fe deeltjes en Js^ deeltjes.

10 De Fe en^A “Fe2°3 deeltjes kunnen met metalen zoals Co, Ni, Zn, Sn, Ti of combinatie ervan zijn gedoteerd. Een pigment van magnetiseerbare deeltjes wordt in het vervolg ook wel magnetisch pigment genoemd. Het bindmiddel is een organisch polymeer zoals polyvinylchloride, polyvinyl-acetaat, polyester, polyesteramide, polyacrylaat, polyurethaan of copo-15 lymeren van tenminste 2moimerendie bij voorbeeld gekozen worden uit vinylchloride, vinylactaat, acrylonitril, vinylalcohol, vinylbutyraal en vinylideenchloride.

Het magnetisch pigment is met behulp van een dispersie-middel fijn verdeeld in het bindmiddel. Geschikte dispersiemiddelen 20 zijn bijvoorbeeld lecithine, mono- of diesters van fosforzuur en alcol-holen die desgewenst geëthoxyleerd kunnen zijn of alkylarylsulfonzuren toegepast in een hoeveelheid van 0,5-6 gew. % berekend qp de hoeveelheid pigment. In de magnetische bekleding kunnen hulpstoffen worden opgenomen in een gewichtshoeveelheid van 0,1 - 10% berekend qp de hoe-25 veelheid bindmiddel zoals bijvoorbeeld antistatische middelen zoals roet en smeermiddelen zoals vetzuren, ver zuurder ivaten, siliconenolie, vaseline, parafine en grafiet. De hoeveelheid pigment is circa 60 - 80 gew. % berekend qp het totale gewicht van de magnetische bekleding.

De magnetische registratie elementen vertonen qp de duur .

30 een teruggang in magneto-akoestische eigenschappen, vooral bij opslag en gebruik onder vochtige omstandigheden. Uit de Nederlandse octrooiaanvrage 7901437 (PHN 9363) ten name van Aanvrager is bekend dat de teruggang in kwaliteit veroorzaakt wordt door een geleidelijke afzetting 8100014 I * * « S' * PHN 9929 .2 .

van zouten op het oppervlak van de magnetische bekleding die afkomstig zijn van het oppervlak van de pigment deeltjes. In de voomoemde Nederlandse octrooiaanvrage wordt voorgesteld dit probleem te ondervangen door de betreffende J" ”Fe2°3 deeltjes vóór te behandelen met 5 een waterige oplossing van een ammoniumzout. De op het oppervlak van de deeltjes aanwezige zouten zoals ijzersulfaat, zinksulfaat, calciumsulfaat en calciumchloride worden dan uitgewisseld tegen het aangeboden ammoniumzout dat vervolgens in een verwarmingsproces wordt verwijderd. Deze maatregel heeft het bezwaar dat een extra processtap namelijk 10 verhitting nodig is. Bovendien moet de verwijdering van het ammoniunr zout zeer zorgvuldig geschieden, wat tijdrovend is, daar anders het op het pigment achtergebleven ammoniumzout, als gevolg van de optredende langzame ontleding, het pigment kan aantasten.

De huidige uitvinding heeft tot doel een magnetisch regi-15 stratie element te verschaffen waarbij de schadelijke zoutvorming op het oppervlak van de magnetische bekleding niet optreedt of sterk is onderdrukt en waarbij voorts de voormelde bezwaren van het bekende registratie element zijn ondervangen.

De uitvinding stelt zich voorts ten doel methoden voor de 20 vervaardiging van het bovenbedoelde verbeterde magnetische registratie element te verschaffen die in economisch en technologisch opzicht zich gunstig onderscheiden van de uit voomoemde Nederlandse octrooiaanvrage bekende methode en waarbij in het bijzonder geen zorgvuldige reiniging of verhitting van het pigment nodig is.

25 De uitvinding betreft meer in het bijzonder een magnetisch registratie element van het in de aanhef genoemde type dat hierdoor is gekenmerkt dat de op het oppervlak van de deeltjes aanwezige sulfaat- ionen gebonden zijn in de vorm van een wateronoplosbaar zout met een —8 oplosbaarheidsproduct van maximaal 10 .

30 De maatregel volgens .de uitvinding is gebaseerd op het uit proefnemingen voortgekoraen inzicht dat de kwaliteitsvermindering van het magnetisch registratie element voornamelijk veroorzaakt wordt door het op het oppervlak van de bekleding aanwezige calciumsulfaat (CaSO^) en ijzersulfaat (Fe2 (SO^)^). Gebleken is dat deze zouten 35 vanwege de naaldvormige kristalstructuur zich blijvend hechten aan de weergavekop van de inrichting waarmede het registratie dement zoals een magneetband wordt af getast. Zoals bekend wordt bij weergave van de geregistreerde informatie, zoals geluid- of beeldinformatie, de band 8100014 * * * PHN 9929 . 3 .

langs de weergavekop van de afspeelapparatuur gevoerd. De boven aangegeven zouten zijn aanvankelijk aanwezig op de pigmentdeeltjes en migreren onder vochtige omstandigheden, waarbij water in de microporiën van het bindmiddel condenseert/ naar het oppervlak van de 5 magnetische bekleding. Deze migratie vindt niet plaats in het magnetisch registratie element volgens de uitvinding. De op het oppervlak van de pigment deeltjes aanwezige sulfaationen die voornamelijk afkomstig zijn van of behoren bij de voormelde sulfaten, zijn geïitinobi-liseerd en kunnen niet in het onder vochtige omstandigheden gevormde 10 condenswater worden opgenomen en naar het oppervlak van de magnetische bekleding worden gevoerd. De immobilisatie is een gevolg van het feit dat in het registratie element volgens de uitvinding de sulfaationen gebonden zijn in de vorm van een wateronoplosbaar zout met een oplos- —8 baarheidsproduct in water van maximaal 1 x 10 . De sulfaationen kunnen 15 bijvoorbeeld gebonden zijn als loodsulfaat. In een voorkeursvorm van het magnetisch registratie element volgens de uitvinding zijn de sulfaationen gebonden in het in water onoplosbare bariumsulfaat.

Een geschikte werkwijze volgens de uitvinding voor de vervaardiging van het bovenaangegeven registratie element draagt tot 20 kenmerk dat een pigment van magnetiseerbare deeltjes behandeld wordt met een waterige oplossing van een wateroplosbaar zout waarvan de kationen met de op het oppervlak van de deeltjes aanwezige sulfaationen een wateronoplosbaar zout vormen, het behandelde pigment en eventuele hulpstoffen worden opgenomen in een oplossing van het bindmiddel, de 25 verkregen magnetische bekledingslak wordt aangebracht op een drager-lichaam en het oplosmiddel voor het bindmiddel wordt afgedampt.

De verwerking van het behandelde pigment tot een registratie element kan op de gebruikelijke wijze plaatsvinden. Hiertoe worden het pigment, het bindmiddel, een dispersiemiddel, en eventuele 30 hulpstoffen zoals antistatische middelen, anti-oxydantie, smeermiddelen e.d. tezamen met een oplosmiddel voor het bindmiddel gedurende enige uren in een kogelmolen grondig gemengd en gemalen. Eventueel kan een deel van de ingrediënten zoals een deel van het bindmiddel en een deel van het oplosmiddel in een tweede charge worden toegevoegd aan de in-35 houd van de kogelmolen. De verkregen dispersie wordt gezeefd en vervolgens in een uniforme laag op een drager zoals een polyesterfolie met een dikte van 12‘yum aangebracht. Het element wordt vervolgens gedroogd waarbij het oplosmiddel wordt afgedanpt. Tot slot wordt het 8100014 1 *' · " · - PHN 9929 .4 .

registratie element gekalanderd waarbij een laagdikte van de magnetische bekleding van enkele micrometers zoals bij voorbeeld 6. yum wordt verkregen. Voorbeelden van bruikbare oplosmiddelen voor het bindmiddel zijn esters zoals ethylacetaat, ethers zoals tetrahydro-5 furan, ketonen zoals methylethylketon en methylisobutylketon en gechloreerde kookwaterstoffen zoals 1,2-dichloorethaan. Voorbeelden van geschikte en veelvuldig toegepaste bindmiddelen, dispersiemiddelen en verdere hulpstoffen zijn in het begin van de beschrijvingsinleiding genoemd.

10 Volgens een. andere zeer interessante werkwijze voor de vervaardiging van het eerder aangegeven verbeterd magnetisch registratie element worden een bindmiddel, een oplosmiddel voor het bindmiddel, een magnetisch pigment van Fe of^ -Fe203 deeltjes, een wateroplosbaar zout waarvan de kationen met de op het oppervlak van de deel-15 tjes. aanwezige sulfaationen een wateronoplosbaar zout vormen alsmede eventuele hulpstoffen gemengd, de verkregen magnetischebekledingslak aangebracht op een dragerlichaam en het oplosmiddel voor het bindmiddel af gedampt. In deze methode wordt geen gebruik gemaakt van een voor behandeld pigment. Het wateroplosbaar zout wordt eenvoudigweg 2Q gemengd met de ingrediënten van de magnetische bekledingslak. In de praktijk worden de betreffende ingrediënten in een kogelmolen gebracht en gedurende enkele uren gemengd en gemalen. De verkregen dispersie wordt op de gebruikelijke wijze gefiltreerd, aangebracht op een dragerlichaam, gedroogd en gekalanderd. De bereikte gungstige resultaten be-25 vestigen het door Aanvrager .verworven inzicht dat het toegevoegde wateroplosbare zout verrassenderwijs de in het bindmiddel gedisper-geerde en met moleculen van het dispers iemiddel omringde pigment deeltjes nog voldoende kan bereiken cm omgezet te worden in het wateronop-losbare zout.

30 In nog een andere werkwijze voor de vervaardiging van het verbeterd magnetisch registratie element wordt een niet magnetisch pigment van Fe OOH deeltjes behandeld met een waterige oplossing van een wateroplosbaar zout waarvan de kationen met de op het oppervlak van de deeltjes aanwezige sulfaationen een wateronoplosbaar zout vormen, 35 het behandelde Fe OOH' pigment wordt omgezet volgens op zich bekende methoden in een magnetisch pigment van Fe of deeltje, dat onder toevoeging van eventuele hulpstoffen wordt opgenamen in een oplossing van het bindmiddel, de verkregen magnetische bekledingslak 8100014 : " * EHN 9929 . 5 .

wordt aangebracht pp een dragerlichaam en het oplosmiddel voor het bindmiddel wordt af gedampt.

Het FeOQïï pigment, ook wel bekend onder de benaming goethit of lepidocrocit is een bekend uitgangsproduct voor de ver-5 vaardiging van magnetische Fe of^/.-Fe202 pigmenten. Een ijzerpoeder (Fe) pigment kan op gebruikelijke wijze uit het FeOOH pigment worden verkregen door reductie met waterstof bij een verhoogde temperatuur van omstreeks 350-450°C.

Een J, -Fe20^ pigment kan worden vervaardigd door het 10 FeOOH pigment bij een temperatuur van ongeveer 350-450¾ met waterstof te reduceren tot magnetit (Fe^.O^) dat vervolgens bij een temperatuur van omstreeks 300-350¾ wordt geoxideerd tot^-Fe^^.

In een voorkeurs vorm van de hierboven vermelde werkwijzen wordt een wateroplosbaar bariumzout toegepast in een hoeveelheid van 15 0,1 tot 2 g per 100 g pigment. Geschikte wateroplosbare bariumzouten zijn vooral bariumchloride, bariumhydroxyde, bariumoxyde en barium-acetaat. De toegepaste hoeveelheid binnen de bovengenoemde grenzen hangt af van de hoeveelheid sulfaat aanwezig op de pigment deeltjes. Minimaal moet een gramequivalente hoeveelheid worden gebruikt dus 20 per gramequivalent sulfaat minimaal één gramequivalent van het oplos-• bare bariumzout. Als gevolg van de behandeling met het oplosbare bariumzout, wordt op de deeltjes het wateroncplosbare bariumsulfaat gevormd.

De uitvinding wordt met behulp van de volgende uitvoerings-25 voorbeelden nader toegelicht.

Voorbeeld 1: Er werd uitgegaan van een zuur reagerende waterige dispersie van FeOCH deeltjes verkregen volgens het Camras proces. Volgens dit bekende proces wordt elementair ijzer in zwavelzuur opgelost, de zure ferrosulfaat oplossing alkalisch gemaakt door toevoeging van 30 bijvoorbeeld natronloog waarbij vorming van goethitkiemen optreedt.

Deze kiemoplossing wordt aangezuurd door toevoeging van zwavelzuur met ijzer, waarbij in het verkregen zure milieu een groei van goet-hitkristallen op de kiemen plaatsvindt. De pH waarde van de dispersie bedroeg 3,0. Door toevoeging van SnC12 aan het reactiemengsel volgens 35 het Camras proces, werden FeOCH deeltjes verkregen die gedoteerd waren met SnC12 in een hoeveelheid van 1 at. % Sn berekend op Fe.

Het FeOCH pigment werd afgefiltreerd en vervolgens enige malen met water gewassen. 1 kg. van het pigment werd opgeroerd in 10 liter 8100014 # t *' PHN 9929 . 6 .

water waar aan 10 g BaCl2.2H20 was toegeveegd. Het behandelde pigment werd gefiltreerd en bij 120¾ aan de lucht gedroogd.

Het FeOOH pigment werd op de gebruikelijke wijze bij 350¾ met waterstof gereduceerd tot een magnetisch Fe pigment dat g 1 at. % Sn bevat en vervolgens gestabiliseerd, door behandeling met een N2/02 gasmengsel, waarbij de Fe deeltjes voorzien werden van een dun oxydhuidje.

Een vergelijkingspigment werd op analoge wijze bereid met - dien verstande dat de FeOOH deeltjes niet behandeld waren met BaCl2<2H20.

10 Het verkregen Fe pigment werd op de volgende wijze tot een magneetband verwerkt.

In een zogenaamde "High Speed Dissolver" dat is een rneng-inrichting met een roerwerk gevormd, door een roteerbare cirkelvormige plaat die aan de rand voorzien is van afwisselend boven en onder het 15 vlak van de plaat stekende lippen, werden de volgende ingrediënten gebracht: 38 gew. delen van een 17%-ige oplossing van een poly- esterurethaanhars verkregen uit adipinezuur, 1,4-bu-taandiol en 4,4-diisocyanodifenylmethaan (handelsnaam "Estane"), in tretrahydrofuran.

20 5,5 gew. delen van een 30%-ige oplossing van fenoxyhars (type PHKJ van Onion Carbide) in tetrahydrofuran en 300 gew. delen thetrahydrofuran.

Het geheel werd gedurende 2 uren geroerd waarbij aan het mengsel nog de volgende ingrediënten geleidelijk worden toegevoegd: 25 175 gew. delen Fe-pigment 6,5 gew. delen van. elektrisch geleidend roet, en 7 gew. delen Na-zout van laurylsarcosine.

Nadat alle ingrediënten in de loop van de voormelde 2 uren waren toegevoegd werd nog gedurende 0,5 uur doorgeroerd waarna het ge-30 heel gemengd en gemalen werd in een parelmolen met glasparels die een diameter van 1 mm bezitten.

Aan de draaiende parelmolen werden voorts 150 gewichts-delen van de voomoemde polyesterurethaanharsoplossing alsmede 22 gewichtsdelen van voomoemde fenoxyharsoplossing toegevoegd en daarna 35 nog 24 uur gemalen.

De verkregen magnetische bekledingslak werd gezeefd door een filter met een poriewijdte van 3 yu en aangebracht op een polyesterfolie met een dikte van 12 yu. Na drogen en kalanderen werd op 8100014 * - β ΕΗΝ 9929 . 7 .

de verkregen magneetband een geluidssignaal van 6,3 kHz ingeschreven en daarna onderworpen aan een cyclische vochttest.

Hiertoe werd de band gedurende 21 dagen opgeslagen onder wisselende klimatologische omstandigheden, waarbij periodes van 23 uur 5 met een temperatuur van 40¾ en een relatieve vochtigheid van 95% werden afgewisseld met periodes van 1 uur met een temperatuur van 20¾ en een relatieve vochtigheid van 50%.

Na de genoemde periode van 21 dagen werd de band uit de klimaatkast verwijderd en op de gebruikelijke afspeelapparatuur afge-10 speeld waarbij de band met een snelheid van 4,75 cm/sec. langs een weergavekop werd gevoerd. Het hierbij verkregen signaal werd vergeleken met het oorspronkelijke ingeschreven signaal.

Gebleken is dat de magneetband waarin het bovengenoemde Fe-pigment was verwerkt, geen waarneembaar signaalverlies te zien gaf.

15 De magneetband waarin het vergelijkingspigment was verwerkt gaf een over de band verdeeld signaalverlies van 4-6 dB.

Voorbeeld 2:

Aan 10 liter van een waterige dispersie van 1 kg deeltjes met een pH-waarde van 8,0 werden 15 g Ba(oH)2*8^0 20 toegevoegd. De dispersie werd gedurende enige minuten geroerd en vervolgens werden dedeeltjes afgefiltreerd en bij 120°C aan de lucht gedroogd.

Het verkregen pigment werd als volgt tot een magneetband verwerkt.

25 In een glasparelmolen met glasparels van 1 mm diameter werden de volgende ingrediënten gebracht: 98,5 gew. delen pigment 3,0 gew. delen fosfoszure ester (handelsnaam Gafac RM 710) 150 gew. delen van een 20%-ige oplossing van vinylchloridevinylacetaat 30 copolymeer in een mengsel van 15 vol. delen methylethylketon, 35 vol. delen methylisobutylketan en 50 vol. delen tolueen, alsmede 100 gew. delen van een mengsel van 15 vol. delen methylethylketon, 35 vol. delen met methylisobutylketon en 50 vol. delen 35 tolueen.

Het mengsel van ingrediënten werd gedurende 2 uren geroerd en gemalen, afgelaten uit de parelmolen, gefiltreerd door een cellulose-asbest filter en gelijkmatig aangebracht op een dragerband 8100014 . ï^· * p EHN 9929 . 8 .

van polyester . Het samenstel van drager en bekleding werd gedroogd en gekalanderd waarbij een laagdikte van de bekleding van 6 ^um werd verkregen.

De aldus vervaardigde magneetband werd voorzien van een 5 geluidssignaal van 6,3 kHz en vervolgens aan de in voorbeeld 1 beschreven cyclische, vochttest onderworpen. Na de vochttest werd de band af gespeeld, waarbij deze met een snelheid van 4,75 cm/sec. langs een weergavekop van de afspeelapparatuur werd gevoerd. Het af gegeven signaal werd op een schrijver (recorder) uitgeschreven. In vergelijk 10 met het oorspronkelijk ingeschreven signaal was geen signaalverlies te constateren.

Een vergelijkingspigment dat niet behandeld was met het bovengenoemde bariumzout werd op geheel analoge wijze tot een magneetband verwerkt en getest. Na de vochttest werd er signaalverlies ge-15 constateerd van 3-6 dB.

Voorbeeld 3:

In een parelmolen gevuld met glasparels van 1 mm werden de volgende ingrediënten gebracht: 9.8.5 gew. delen ^-Fe203 20 3,5 gew. delen fosforzure ester 3 gew. delen geleidende roet 180 gew. delen tetrahydrofuran 87 gew. delen van een 17%-ige oplossing van een polyesterurethaan-. hars verkregen uit adipinezuur, 1,4-butaandiol en 4,4-25 diisocyanodifenylmethaan (handelsnaam Estane) in een mengsel (1 : 1) van tetrahydrofuran en cyclohexanon 25.5 gew. delen van een 30%-ige oplossing van het copolymeer vinyl- ydeenchloride-acrylonitril (8 : 2) in tetrahydrofuran 3 gew. delen isocyanaat (merknaam Desmodur) i.e. reactieproduct 30 van tolueen diisocyanaat en 1,1,1 - trimethylolpropaan opgelost (75 gew. %) in ethylacetaat.

Het mengsel van ingrediënten werden gedurende 2 uren gemengd en garnalen, afgelaten uit de parelmolen, gefiltreerd door een cellulose-asbest filter en gelijkmatig aangebracht op een drager band 35 van polyester. Het samenstel van drager en bekleding werd gedroogd;en gekalanderd waarbij een laagdikte van de bekleding van 6 ^,um werd verkregen.

De aldus vervaardigde magneetband werd voorzien van een 8100014 EHN 9929 . 9 .

geluidssignaal van 6,3 kHz en vervolgens aan de in voorbeeld 1 en 2 beschreven cyclische vochttest onderworpen. Na de vochttest werd de band af gespeeld waarbij deze met een snelheid van 4,75 αη/sec. langs een waergavekop van de afspeelapparatuur werd gevoerd. Het af gegeven 5 signaal werd op een schrijver uitgeschreven en de grootte van het signaalverlies (in dB) bepaald in vergelijk roet het oorspronkelijke signaal vóór de vochttest.

Verscheidene magneetbanden werden op de bovenomschreven wijze vervaardigd roet dien verstande dat aan de ingrediënten van de 10 parelmolen een wisselbare hoeveelheid van een in water oplosbaar zout wordt toegevoegd, dat roet de sulfaationen aanwezig op het oppervlak van het pigment een onoplosbaar zout vormt. De resultaten zijn in onderstaande tabel vermeld.

15 ---,-_ toegevoegd zout _ ... i - Λ?_ ^afzetting j vervuilinq.

test- hoeveelheid van zout- I vgn ;jccr- j signaal- numner in gew. % kristallen j CTaVfikOD j verlies t.o.v. op band i gaveKop j pigment ! j 20 | \ 1 geen - + ; + ! + 2 BaCL· .2HJD 0,3 + + 3 " 0,5 ; - j 4 " 0,7 j - j 5 " 1,0 I - ! 25 ί 6 PbC03 1,0 + j + ? 7 BaO 0,5 !

S

8 Ba-acetaat 0,5 - -_j

Tn de koloranen die betrekking hebben op "afzetting, zoutkristallen" 30 en "vervuiling weergavekop" betekent + = duidelijke afzetting c.q. vervuiling + = geringe afzetting c.q. vervuiling - = geen afzetting c.q. vervuiling In de laatste kolom betekent:

35 + = signaalverlies^ 3 dB

- = signaalverlies 3 dB

8 1 000 1 4

Claims (7)

1. Magnetisch registratie element net een dragerlichaam en een daarop aangebracht magnetische bekleding die een bindmiddel bevat waarin een pigment van magnetiseerbare deeltjes en eventuele hulpstoffen fijn zijn verdeeld, met het kenmerk dat de op het oppervlak 5 van de deeltjes aanwezige sulfaationen gebonden zijn in de vorm van een wateronoplosbaar zout met een oplosbaarheidsproduct van maximaal 10~8.

2. Magnetisch registratie element volgens confusie 1 met het kenmerk dat het onoplosbare zout bariumsulfaat is.

3. Werkwijze voor de vervaardiging van een magnetisch registratie element zoals is aangegeven in conclusie 1 met het kenmerk dat een pigment van magnetiseerbare deeltjes behandeld wordt met een waterige oplossing van een wateroplosbaar zout waarvan de kationen met de op het oppervlak van de deeltjes aanwezige sulfaationen een 15 wateronoplosbaar zout vormen, het behandelde pigment en eventuele hulpstoffen worden opgencmen in een oplossing van het bindmiddel, de verkregen magnetische bekledingslak wordt aangebracht op een dragerlichaam en het oplosmiddel voor het bindmiddel wordt af gedampt.

4. Werkwijze voor de vervaardiging van een magnetisch 20 registratie element zoals is aangegeven in conlusie 1 met het kenmerk dat een bindmiddel, een oplosmiddel voor het bindmiddel, een pigment van magnetiseerbare deeltjes, een wateroplosbaar zout waarvan de kationen met de op het oppervlak van de deeltjes aanwezige sulfaationen een wateronoplosbaar zout vormen en eventuele hulpstoffen worden 25 gemengd, de verkregen magnetische bekledingslak wordt aangebracht op een dragerlichaam en het oplosmiddel voor het bindmiddel wordt af gedampt.

5. Werkwijze voor de vervaardiging van een magnetisch registratie element zoals is aangegeven in conclusie 1 met het kenmerk 30 dat een niet magnetisch pigment van FeOCH deeltjes behandeld wordt met een waterige oplossing van een wateroplosbaar zout waarvan de kationen net de op het oppervlak van de deeltjes aanwezige sulfaationen een wateronoplosbaar zout vormen, het behandelde FeOCH pigment volgens een op zich bekende methode wordt cmgezet in een magnetisch pigment van Fe of

35 Fe2Ü2 deeltjes, dat onder toevoeging van eventuele hulpstoffen wordt opgenomen in een oplossing van het bindmiddel ,de verkregen magnetische bekledingslak wordt aangebracht pp een dragerlichaam en het oplosmiddel voor het bindmiddel wordt af gedampt. 8100014 - * Λ— __ — ΕΗΝ 9929 .11.

6. Werkwijze volgens conclusie 3, 4 of 5 met het kenmerk dat een wateroplosbaar bariumzout wordt toegepast in een hoeveelheid van 0,1 tot 2 g per 100 g pigment.

7. Werkwijze volgens conclusie 6 met het kenmerk dat barium-5 chloride, bariumhydroxyde, bariumoxyde of bariumacetaat wordt toegepast. 10 15 20 e 25 30 35 81ono " 4