NL8005577A

NL8005577A - Werkwijze voor het bereiden van een vaccin.

Info

Publication number: NL8005577A
Application number: NL8005577A
Authority: NL
Original assignee: Vg N Kontrolny I Veterinarnykh
Priority date: 1979-10-29
Filing date: 1980-10-09
Publication date: 1981-06-01
Also published as: CA1159366A; GB2062461A; US4279893A; DE3034238A1; DK453880A; GB2062461B; SU826584A1

Description

«r * -1- 21510/Vk/mb

Aanvrager: Vsesojuzny Gosudarstvenny Nauchno-Konstrolyn Institut

Veterinarnykh Preparatov, Moskou USSR.

Korte aanduiding: Werkwijze voor het bereiden van een vaccin.

5 De uitvinding heeft betrekking op een werk wijze voor het bereiden van een vaccin tegen Newcastle-vogelziekte door het infecteren van kippenembryo met het virus van de Newcastle-ziekte, het bereiden van de kolf -broedcultuur van het virus en afscheiden van de virus-houdende extra-embryo:nale vloeistof en het winnen van het vaccin.

10 De Newcastle-vogelziekte (pseudoplaag, atypische plaag, Aziatische plaag, avian pneumoencefalitis) is een acute virale ziekte die optreedt epidemische ziekte en de dood veroorzaakt van vogels of pluimvee dat hiermee is besmet. De Newcastle-vogelziekte is de meest verspreide ziekte over de hele wereld en veroorzaakt een grote economische schade aan de nationale eco-15 nomie en houdt het gevaar in van gevaarlijke infecties. Het onder controle houden van de Newcastle-vogelziekte is een belangrijke taak van het algemene programma voor het onder controle houden van infectieziektes bij dieren en gevogelte.

Tegenwoordig worden de kernen waar de Newcastle-ziekte optreedt 20 bestreden door het doden van de dieren die lijden aan de vermelde ziekte.

Er zijn diverse methoden bekend voor het bereiden van geïnactiveerde en virus-vaccin s' voor specifieke profylaxis van Newcastle-vogelziekte. Geïnactiveerde vaccins worden bereid door het inactiveren van virushoudende extra-embryo nale vloeistof, met formaldehyde of betapropiolacton. Het voor-25 naamste nadeel van de bereide vaccin s volgens deze werkwijze bestaat hieruit dat deze een te lage immunogeniteit hebben, zeer duur zijn en een afzonderlijke injectiebehandeling noodzakelijk maken van elk dier. Oök is een werkwijze bekend voor het bereiden van virus-vaccin·s toegepast voor specifieke profylaxis van Newcastle-ziekte van twee groepen, namelijk len-30 togene avirulent ( genus B^, La-Sota, F) en mesogenen met een resterende virulentie ( genus Roakin, Komarov, H).

De werkwijze voor het bereiden van het virus-vaccin s bestaat uit virale infectie van kippenembryo, het kweken van bet virus in een kolf , gevolgd door het winnen van de virushoudende extra-embryo gene vloei-35 stof die is gemengd met het beschermende medium, het verpakken en lyofilise-ren. Vervolgens wordt het uiteindelijk verkregen vaccin getest. Als beschermend medium wordt in het algemeen afgeroomde melk toegepast zoals beschreven in "Partial Veterinary Virology", Moscow, "Kolos" Publishing House, -2- 21510/Vk/mb biz. 233-240).Het belangrijkste nadeel van het virus-vaccin behorende tot de groep van de mesogene genus is de aanwezigheid van resterende virulentie, waardoor deze vaccin* slechts een beperkte toepassing hebben. Virus-vaccins verkregen uit geftus "B1" ön "F" zijn zwak immunogeen, terwijl het vaccin-uit gen us "H" een rest-reactief karakter heeft ten opzichte van het gevogel-5 te. Van de bekende virus-vaccin heeft het vaccin- van genus "La-Sota" een meer uitgesproken immunogeen. karakter.

De werkwijze voor het bereiden voor het vaccin uit het genus "La-Sota" bestaat uit de volgende stappen: kippenembryo wordt geïnfecteerd _3 met het virus in een hoeveelheid van 0,1 ml bij een verdunning van 10 , 10 gevolgd door het uitbroeden in een kolf van het virus met een acti- viteit van ten minste 10 EID^Q-waarde ml gedurende 96-120 uren, waarna de afgescheiden virushoudende estra-embryonale vloeistof wordt gemengd met het beschermende medium, verpakt en gelyofiliseerd. Tenslotte wordt het uiteindelijke vaccin getest. Dit vaccin- bestaat uit virus-houdende extra-15 embryona2e vloeistof van het genus "La-Sota", beschermend medium en antibiotica. Dit vaccin wordt voor profylactische doeleinden intranasaal toegepast als aerosol en per os met drinkbaar water.

Het vaccin van het genus'"La-Sota" is gevaarloos. Bij de intra-nasale toediening wordt het toegepast in hoeveelheid van 0,1 ml bij een 20 verdunning van 1:25. Wanneer de toediening per os plaatsheeft met toe te voegen water, wordt bij een toediening gedurende 2 dagen een hoeveelheid van 5 tot 15 ml bij een verdunning van 1:500 toegepast. Bij de aerosol toediening wordt een dosering gebruikt van 600 tot 1200 EID^. De toediening van dit vaccine wordt echter herhaaldelijk uitgevoerd. Zodoende wordt ge-25 vogelte met een leeftijd van 150 dagen 3 keren gevaccineerd met dit virus-vaccin en daarna gedurende elke 6 maanden. Nietbemin heeft er ondanks deze herhaalde vaccinatie met dit vaccin bij pluimveefarmen een aanzienlijk verlies plaats door de sterfte aan dieren vanwege de Newcastle-ziekte.

De uitvinding is gericht op het verkrijgen van een 30 vaccin tegen Wewcastle-vogelziekte dat zonder nadelige gevolgen moet kunnen worden toegediend en een hoog immunogeen karakter heeft, evenals een verlaagde cyelus voor de bereiding.

Deze doelstelling wordt bewerkstelligd door het toepassen van een werkwijze volgens de uitvinding voor het bereiden van een vaccin te-35 gen vogelziekte, welke werkwijze hierdoor wordt gekenmerkt dat als het virus van de Newcastle-vogelziekte gebruik, wordt gemaakt van het lentogene genus Paramyxovirus a-1 "Bor—74 VGNKI" gedeponeerd bij All-Union State 8005577 -3- 215-10/Vk/mb V +

Research Control Institute for Veterinary Preparations of the USSR Ministery of Agriculture, en de bereiding van de kolf -broedcultuur van het genus wordt bewerkstelligd gedurende een periode van 72-80 uren bij een temperatuur van 37»0-37»5 °C, gevolgd door het afscheiden van de virus-houdende 5 extra-embryonale vloeistof en het vaccin wordt verkregen met de biologische activiteit van 10 ’ -10^’ EID^. “waarde per ml.

Het verdient de voorkeur om de infectie van de kippenembyo* s uit te voeren met het genus Pacamyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" bij een dosering van 104,0 tot 105,° EIDcn/ml.

50 10 De bereiding van het- droge vaccin wordt bewerkstelligd door het mengen van de verkregen virus-houdende extra-embryonale vloeistof met een beschermend medium, gevolgd door het verpakken hiervan en lyofiliseren. Als beschermend medium wordt gebruik gemaakt van ontvette melk die wordt gebruikt in gelijke hoeveelheden met de virus-houdende extra-embryonale 15 vloeistof. Voordat het vaccin wordt verpakt wordt,met het oog op het verwijderen van mogelijke insluitsels van een vreemde mieroflora,een antibioticum toegevoegd in een hoeveelheid van 100 tot 200 eenheden per ml vaccin Op deze wijze wordt een onschuldig vaccir verkregen met een hoge immunogene activiteit. Dit vaccin volgens de uitvinding wordt toege-20 diend aan het pluimvee dat kan behoren tot elke leeftijdsgroep ter bewerkstelliging van de profylactische doeleinden.

Teneinde preventieve maatregelen te kunnen nemen ten opzichte van de Newcastle-vogelziekte wordt het vaccin volgens de uitvinding toegediend op vlies-memhraam van de neus of de ogen van het pluimvee in een 25 hoeveelheid van 0,05 tot 0,1 ml bij een verdunning van 1:100, welke bewerking een of twee keren wordt uitgevoerd.

Het vaccin kan een keer enteraal (per os met drinkbaar water) worden toegediend aan kuikens tot een leeftijd van 25 dagen in een hoeveelheid van 7,5 tot 10 ml bij een verdunning van 1:1000, gevolgd door 30 een hervaccinatie van ouder pluimvee, hetgeen een keer gebeurt in een hoeveelheid van 10 tot 15 ml bij een verdunning van 1:1000. Het vaccin kan ook worden toegediend als aerosol bij pluimvee dat tot 25 dagen oud is, bij een dosering van 300-400 EÏD_,-waarde, gevolgde door een hervaccinatie 50 van de oudere dieren bij een dosering van 800 tot 1000 EID^-35 Voor de bereiding van het vaccin· volgens de uitvinding wordt gebruik gemaakt van het genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI” geïsoleerd uit kippen of kuikens onder natuurlijke omstandigheden, welk genus de volr gende eigenschappen heeft: -4- 21510/Vk/mb

Morfologische eigenschappen: in een electronenmicroscooD worden combinaties en afzonderlijke deeltjes gevonden van een in hoofdzaak draadvormige of schoepvormige vorm van virussen, evenals bolvormige en polymorfe deeltjes van het virus.

5 De virusschaal wordt bedekt met een aantal kleine draadvormige uitsteksels met een lengte van 80 tot 100 2 en een diameter van ongeveer 30 ^..Dit zijn uitstulpingen over het schaaloppervlak en liggen op een afstand van elkaar van 70-80 2. Bij de draadvormige virussen zijn hoornachtige uitsteksels gevonden op de schaal die gelijkmatiger..inregelmatige rijen zijn 10 plegen . Bij de onderzochte preparaten van het genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" zijn in hoofdzaak intacte vormen»aanwezig van de virussen.

Door deze eigenschap verschillen de bepaalde genassen van andere vaccinale genussen (B^, La-Sota en F) van het Newcastle-ziektevirus met een beschadigde of half-beschadigde··,virion.

15 Bij de afzonderlijke, bereidingen van het genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI,f zijn fijne draadvormige spiraalstructuren gevonden met een regelmatige herhaling van 50 2 over de as. De diameter hiervan is ongeveer 170 2, het middenkanaal heeft een diameter van 40-50 2..Deze structuur is het virusribonucleoproteïne. Deze is vergelijkbaar met die van de 20 andere genussen van het Newcastle-ziektevirus.

Voor het genus "Bor-74 VGNKI” geldt dat in vergelijking met de genus La-Sota, "B^” ai ”F” de hoeveelheid bolletjes van de virions (met een grootte van 90-150 nm) minder is. Het aantal draadvormige vormen van de virions met een diameter van 100-150 nm en een lengte van 1,5 nm is rela-25 tief groot. De bladvormige vormen van de virions worden minder vaak gevonden.

Cultuur-eigenschappen; het virus wordt goed gekweekt bij kippenembryo's van 9-10 dagen, waardoor geen dood wordt bewerkstelligd gedurende de incubatie van 96 uren bij een temperatuur van 37 °C die met behulp 30 van een ’thermostaat wordt gehandhaafd.

Perceptiviteit. De kippenembryo's en alle andere groepen pluimvee van een bepaalde ouderdom worden onderworpen aan een behandeling met een virus van het genus Paramyxovirus "Bor-74 VGNKI".

Virulente en antigene eigenschappen: het genus Paramyxovirus 35 a-1 "Bor-74 VGNKI" is avirulent voor pluimvee van alle leeftijden. Het heeft betrekking op de groep van het lentigene genus. Het bezit een uitgesproken mogelijkheid voor het behouden van de aard. Het heeft de mogelijkheid om omgezet te worden via natuurlijke wegen. Verder is het in staat om bij 8005577 -3- 21510/Vk/mb * * pluimvee dat aan de ziekte lijdt de vorming te bewerkstelligen van specifieke antilichamen die de hemagglutinering remmen en virus van het Newcastle-ziektevirus neutraliseren.

Het virus reageert met antilichamen*'die worden geproduceerd 5 voor de homologe en andere genussen van het Newcastle-vogelziektevirus. Wanneer het wordt toegediend aan pluimvee dat lijdt aan de ziekte bewerkstelligt het de vorming van een beperkte immuniteit tegen de epidemische ziekte veroorzakende virussen van de Newcastle-ziekte.

8 0

De biologische activiteit van het virus bedraagt 10 ’ tot 10 109,75 EID^/ml; de immunogene activiteit (50%): - na intranasale toediening is deze 2,93 lg EID^/0,1 ml, - na een toediening per os met drinkbaar , water is de waarde 4,97 lg EID^/10,0 ml, 15 - na een toediening met behulp van een aerosol aan kuikens met een ouderdom tot 25 dagen, 300-400 EID^ en bij ouder pluimvee 800-1000 EID__.

50

Pluimvee dat besmet is met de ziekte en één keer is gevaccineerd met het vaccin afkomstig van het genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" op 20 een slijmachtig membraan van de neus van het pluimvee en geheel toegediend binnen 7 dagen na de vaccinatie waren gedurende 438 dagen immuun voor 100% van de geobserveerde dieren.

Serologe eigenschappen: het virus van het genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" heeft de mogelijkheid van agglutinering van erythrocyten 25 van pluimvee en andere dieren. Verder heeft het een uitgesproken spontane agglutinering van erythrocyten van kippenembryo's. De hemagglutinerings-titer is 1 512. De hemagglutineringsreactie geeft een fijne korrelvorm en heeft langzaam plaats.

De werkwijze voor het bereiden voor het vaccin volgens de uit-30 vinding wordt als volgt uitgevoerd.

Kippenembryo dat vrij is van antilichamen ten opzichte van het Newcastle-virusziekte en andere pluimveeziekten wordt geïnfecteerd doorhet genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI". Het te bereiden virus wordt verkregen uit de kolf -broedcultuur van het virus. De suspensie van het virus 4 0 35 van het genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" in een dosering van 10 ’ - C Λ 10 ’ EID /-0,1 ml wordt gebruikt voor het infecteren van kippenembryo's in de alantone holte. De geïnfecteerde embryo's worden gelncubeerd bij een temperatuur van 37,0-37,5 °C gedurende 72-80 uren. Vervolgens wordt de 8005577 -6- 21510/Vk/mb afgescheiden virus-bevattende extra-embryo nale vloeistof verzameld onder aseptische omstandigheden. Bij de bereiding van het vloeibare vaccin wordt de verkregen vloeistof verpakt en getest met betrekking tot de steriliteit, biologische activiteit, veiligheid en immunogeniteit. Bij de bereiding van 5 een droog vaccin wordt de verkregen vloeistof gemengd met een gelijke hoeveelheid van een beschermend medium,' zoals steriele, ontvette melk, en uitgegoten in ampullen (kolven), vervolgens gelyofiliseerd en daarna wordt elke serie getest op het resterende vochtgehalte, de steriliteit, de biologische activiteit, de gevaarloosheid en de immunogeniteit. Het aldus be-10 reide vaccin kan zonder gevaar worden toegepast voor alle pluimvee van de diverse leeftijdsgroepen en het heeft een hoge immunogeniteit en maakt het mogelijk dat het aantal vaccinaties wordt verminderd.

De bereiding van het vaccin volgens de uitvinding wijkt af van de bereiding van de bekende vaccins door het verlagen van de cyclus-15 duur (duur van 72-80 uren in plaats van 96-120 uren, zoals bij de bek side werkwijze).

Ook is het vaccin getest met een positief resultaat voor de pluimveehouderijen mét een totaal aantal dieren van 7 miljoen.

De uitvinding wordt nader toegelicht aan de hand van de vol-20 gende voor beelden voor de bereiding van een vaccin tegen Newcastle-vogel-ziekte en het gebruik hiervan voor profylaxis van de ziekte.

Voorbeeld I

Voor de bereiding van drie experimentele series van droge virusvaccin van het genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" werd 25 gebruik gemaakt van 10 dagen oude kippenembryo’s die vrij waren van anti-lichamen ten opzichte van het virus van Newcastle-ziekte en andere pluimveeziekten. Voor elke serie van het vaccin werden 300 embryo’s toegepast.

8 50

Serie nr. 1 had een begin-biologische activiteit van 10 ’J EIDcr./ml. Serie 8 75 nr. 2 had een begin-biologische activiteit van 10 ’ D ,EID,_n/ml en serie 9 50 30 nr. 3 had een begin-biologische activiteit van 10 ’ EID^/ral,

De volledige hoeveelheid van het virus van genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI” werd bereid uit gelyofiliseerde broedcultuur bij de e —4 10 doorgang. De suspensie van het virus bij een- verdunning van 10 werd gebruikt om het embryo in de alant one holte te infecteren in een 35 hoeveelheid van 0,1 ml. De geïnfecteerde en vergelijkende embryo's werden geïncubeerd bij een temperatuur van 37 °C gedurende 72 uren. Voor de bereiding van het vaccin· werd alleen gebruik gemaakt van levende embryo's van 72 uren incubatie, die eerst waren afgekoeld tot een temperatuur van 8005577 -7- 21510/Vk/mb +4 °C gedurende ten minste 8 uren. De sterfte van de kippenembryo's gedurende 72 uren incubatie (zowel de geïnfecteerde als de vergelijkende) is vermeld in TABEL A.

TABEL A

5 Sterfte van de geïnfecteerde kippenembryo's gedurende 72 uren (resultaten van 3 testen).

Aantal Gedood na Totaal sterfte-

Nr’ embryo's· 24 uren, 48 uren, 72 uren getal (%) 1. 900 (test) 48 93 60 6,7 10 2. 36 (ter ver- - - gelijking)

Zoals blijkt uit TABEL Ais de sterfte van de geïnfecteerde kippenembryo's gedurende 72 uren incubatie, gelegen bij 6,7%. Het hoogste sterftepercentage is waargenomen binnen de eerste 24 uren na de infectie ^ (dit is de niet-specifieke sterfte).

Voor de bereiding van het vaccin werd alleen gebruik gemaakt van steriele (zowel bacteriologisch als fungaal) alantone en aminatische vloeistof die werd uitgegoten in een enkelvoudig vat onder aseptische om-20 standigheden, gemengd in gelijke volumehoeveelheden met steriele, ontvette mdLken uitgegoten in ampullen van 4 ml. Vervolgens werd het vaccin gelyofi-liseerd. Het afsluiten van de ampullen werd uitgevoerd in een verzamelin-richting onder verlaagde druk. De ampullen met het vaccin werden zonder toepassing van vacuum uitgegoten. De dag dat het drogen kon worden beëindigd 25 wordt aangenomen als de datum van de bereiding van het vaccin Alle ampullen werden voorzien van een label waarop de naam stond vermeld van het biologisch preparaat, het aantal series en de datum van bereiding.

Elke testserie van het vaccin werd onderzocht met betrekking tot het resterende vochtgehalte, de steriliteit, de gevaarloosheid en de 30 immunogeniteit.

De analyse van de bereide vaccins zoals deze in eerste instantie werd verkegen en in droge toestand met betrekking tot de sterilisatie ten aanzien van bacteriologische en fungale flora werd bewerkstelligd door het enten op een voedingsmedium MPA, MPB, MPPB en Saburo-medium. Het onder-35 zoek met betrekking tot het enten werd uitgevoerd binnen 10 dagen.

De gevaarloosheid werd getest op de 17—20e dag van de aan ziek- 8005577 -8- 21510/Vk/mb te onderhevige kippen door een intramusculaire injectie van het vaccin in een hoeveelheid van 0,2 ral, bij een verdunning van 1:10. De observatie van de kippen werd bewerkstelligd gedurende 14 dagen. Het verkregen vaccin moest gevaarloos zijn.

6 5 De iraraunogeniteit van het vaccine werd bepaald op de 17-20 dag dat de kippen oud waren, door het toedienen via de neus of ogen op slijmvliesmembraan van het pluimvee· in een hoeveelheid van 0,1 ml bij een verdunning van 1:100 en 1:1000 en enteraal met drinkbaar water ( door 10 ml met een verdunning van 1:1000 en 1:5000).

10 De aanwezigheid en de intensiteit van de immuniteit bij alle kippen die werden getest en de vergelijkende groepen, werden onderzocht 14 dagen na de vaccinatie door middel van een infectie met een virulent genus "T" van virus Newcastle-ziekte, in een dosering van 1000 LD^Q/0,2 ml. De observatie van het geïnfecteerde pluimvee werd binnen 10 dagen uitge-15 voerd.

Al de onderzochte kippen, gevaccineerd volgens de bovenvermelde methode, hebben bewezen dat deze immuun zijn na de controle-infectie met een virulent genus "T" van het virus Newcastle-ziekte, terwijl de vergelijkende kippen alle dood waren. De resultaten van deze testen met 20 betrekking tot de iraraunogeniteit zijn samengevat in TABEL B.

De 50% immuniserende activiteit van een droog virus-vaccine van genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI", werd bepaald in 6 experimental bij 17-20 dagen oude kuikens onder toepassing van de toediening .od het slijmvlies van de neus van het pluimvee en de enterale vaccinatiemethode bij -4 -8 25 een verdunning van het virus van 10 tot 10 .

Met behulp van statistische berekeningen werd de immuniserings-activiteit (IMD^Q) bepaald voor elke serie van het vaccin voor de toediening op de neus en het oog, met name het slijmvliesmembraan van het pluimvee en de enterale immunisatiemethode.

30 De iramuniseringsactiviteit was als volgt: 8 5 • Serie nr. 1 met de begin-biologische activiteit· van 10 ’ EIDirr./ bu ml voor de vaccinatie door de toedioiing op de neus of het oog, met name het slijmvliesmembraan van het pluimvee, te weten 3,6 Ig EID_n/0,1 ml en bu voor enterale vaccinatiemethode 5,2 Ig EID_n/10,0 ml.

Q tjc 35 Serie nr. 2 met een begin-biologische activiteit van 10 EID,-n/ml bedroeg 2,4 lg EID '/0,1 ml en 5,0 lg EID_n/10,0 ml respectievelijk, bu bu bu q ς

Bij serie nr. 3 met ie begin-biologische activiteit 10y,D EID^/ ml, waarbij door toediening op de neus of het oog, met name het slijmvlies- 8005577 -9- 21510/Vk/mb membraan van het pluimvee de genoemde waarde 2,8 Ig EID,.n/0,1 ml bedroeg en bij de enterale toediening 4,7 lg EID_./10,0 ml.

Een gemiddelde van de resultaten van de 6 experimenten voor de 50% immuniseringsactiviteit (IMD,_n) voor de toediening via het slijm-

bU

5 vliesmembraan van het oog of de neus van het pluimvee was ongeveer 2,93 lg EIDj.q/0,1 ml en voor de enterale toedieningsmethode was deze gelijk aan 4,97 lg EID50/10,0 ml.

De testresultaten zijn weergegeven in TABEL B.

TABEL B

10 Resultaten van de analyse voor de immunögeniteit van de test serie van droog vaccin van genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI".

Verdunning Wijze van Volume Aantal gevac- Infectie resultaten van het toediening (ml) cineerde kip- totaal 15 vaccin·. pen aan- , , , , .......... ........... .. fcal gedode overlevende 1:10 intramusculair 0,2 15 15 0 15 1:100 op het slijm vliesmembraan ' van het oog of de neus van het 20 pluimvee. 0,1 30 30 0 30 1:1.000 op het slijm vliesmembraan van het oog of de neus van het 25 pluimvee. 0,1 30 30 0 30 1:1.000 enteraal met drinkbaar water 10,0 30 30 0 3Ö 1:5.000 enteraal met 30 drinkbaar water 10,0 30 30 0 30

Ter vergelijking niet-gevaccineerde) kippen - - 30 30 0 -10- 21510/vk/mb

Voorbeeld II

Het onderzoek van het vaccin volgens de werkwijze van de uitvin ding, bereid met behulp van genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" werd als volgt bewerkstelligd.

5 Bij deze testen werd gebruik gemaakt van: droog virus-vaccin; tegen Newcastle-vogelziekte uit genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" series met de nummers 1, 2 en 3 bereid volgens voorbeeld I, droog virus-vaccin tegen Newcastle-ziekte van genus "La-Sota" 10 virulent ter vergelijking van genus "T" van Newcastle-ziekte- 7 5 virus. Infectie-activiteit 10 'LD^q/0,2 ml.

De hierbij verkregen resultaten zijn samengevat in TABEL C.

TABEL C

Resultaten van de bepaling van de 50% irarauniseringsdosis 15 voor drie series van het vaccin , bereid uit genus

Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI"

Verdunning Wijze van Volume Aantal Infectieresultaten toediening (ml) kippen ----------------------- totaal _______________________________________________aantal gedode overlevende -4 10 * 1) 0,1 15 15 0 15 10“5 * 1) 0,1 15 15 3 12 10“6 * 1) 0,1 15 15 8 7 ΙΟ”7 * 1) 0,1 15 15 15 0 10“8 * 1) 0,1 15 15 15 0 10’4 * 2) 10,0 15 15 0 15 10-5 * 2) 10,0 15 15 3 12 10"6 * 2) 10,0 15 15 9 6 10“7 * 2) 10,0 15 15 12 3 10“8 *2) 10,0 15 15 15 0 Ter vergelijking niet-ge-vaccineerde kippen - 30 30 30 0

Opmerking * 1) en. * 2) zie blz. 11.

8005577 -11- 21510/Vk/rab * 1) op het slijmvliesmembraan van het oog of de neus van het pluimvee.

* 2) enteraal met drinkbaar water.

Voor het immuniseren volgens de toediening op het slijmvlies van de neus of het oog van het pluimvee, werd het vaccin bereid uit genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI". verdund tot 1:1000 terwijl het vaccin van genus "La-Sota" werd verdund in een verhouding van 1:25.

5 Het verdunde vaccin werd druppelsgewijs toegediend op de neus (2 druppels). Voordat de vaccinatie werd uitgevoerd werd het pluimvee water onthouden en water werd toegediend. ,1>5 uur na de immunisering. Bij het immuniseren van het pluimvee door enterale toediening met drinkbaar water werd het vaccin van genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" verdund, in een verhouding van IQ 1:1.000 en dat van "La-Sota" in een verhouding van 1:500. Het verdunde vaccin werd aan het pluimvee toegediend voor een enkele watertoediening in een hoeveelheid van 10 ml per kip tot een leefti jd van 25 dagen. Het geven van water werd één keer bewerkstelligd in de morgen voordat voedsel werd toegediend, waarbij het pluimvee eerst 8 uren zonder water werd gehouden.De toediening van water en voedsel werd bewerkstelligd op een tijdstip 1,5 uur na de vaccinatie. Voordat de experimenten werden uitgevoerd bij de kippen, werden deze in hoeveelheden van 25 stuks gegroepeerd, waarbij het niveau van de passieve immuniteit werd bepaald. De aanwezigheid van antihemagglu-tinines in het bloedserum van het pluimvee werd bepaald door de vertragings-20 reactie van agglutinering bij een viervoudige dosering van het antigeen.

De onderzoeksgroepen van de kippen werden gevaccineerd. Voor de eerste keer bij een ouderdom van 12-15 dagen, voor de tweede keer werden bepaalde tijdslimieten voor de vaccinering bepaald van het pluimvee, op basis van de intensiteit van de actieve immuniteit, 14 dagen na de eerste immu-25 nisatie. De aanwezigheid en het gehalte van de actieve immuniteit bij het pluimvee dat was gevaccineerd door het vaccin van het genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" werd bepaald op 7 dagen, 10 dagen, 14 dagen, 21 dagen en 42 dagen na de eerste vaccinatie en 14 dagen na de tweede vaccinatie.

Bij het pluimvee dat geïnjecteerd was met het vaccin van het genus "La-Sota" 8005577 -12- 21510/Vk/mb

Q

op de 14 dag na zowel de eerste als de tweede vaccinatie· werden groepen gebruikt van 25 dieren. De vergelijkende infectie van de test en de controlegroepen van het pluimvee werd' bewerkstelligd door een intra-musculaire injectie van het virulent van het genus "T" van het Newcastle-5 ziektevirus in een dosering van 1.000 LD^q/0,2 ml. De observatie van het geïnfecteerde pluimvee werd bewerkstelligd gedurende 10 dagen. Alle kippen van de onderzochte groep werden gewogen en het gemiddeld gewicht werd bepaald.

In de pluimveefarm werden de volgende testen uitgevoerd.

10 De vaccinatiemethode door toediening van het vaccin op het slijmmembraan van de neus van het pluimvee, waarbij 13 produktiegroepen werden toegepast, hetgeen 188.300 dieren inhield, enterale vaccinatie waarbij 3 groepen werden gebruikt, hetgeen 40.400 dieren omvatte, 15 de aerosol vaccinatie waarbij 27 produktiegroepen werden toe gepast, hetgeen meer dan 600.000 dieren omvatte.

De continue observatie werd bewerkstelligd over alle onderzochte groepen van het pluimvee en autopsie van de gedode dieren werd elke dag bewerkstelligd. In geen van de onderzochte groepen van kippen die 20 gevaccineerd waren volgens de bovenvermelde methoden met het vaccin afkomstig van genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" werden enige externe zichtbare reacties waargenomen met betrekking tot het geïntroduceerde an-tigeen. De kippen waren levendig, actief, aten het voedsel en gaven een normale groeicurve. De na-vaccinatiereactie (suppressie, gehinderde adem-25 haling en reutelen) werd waargenomen op de 4-6e dag bij de kippen die eerst werden gevaccineerd door de aerosolmethode onder toepassing van het vaccin van genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI” en op de 6-86 dag bij de kippen die gevaccineerd waren met het vaccin van genus ”La-Sota”. Hieruit bleek dat de reactie bij de toepassing van het vaccin· van genus "La-Sota” kli-30 nisch meer uitgesproken was dan die van het vaccin van genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI”. De titer van het antilichaam bij de kippen die gevaccineerd werden volgens de bovenvermelde werkwijze wat betreft de toediening van het vaccin uitgaande van genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" 7» 10 en 14 dagen na de vaccinatie, was merkbaar verhoogd en op de 35 21 dag was deze binnen de grenzen van 6,1 tot 7,4 log

De titer van het antilichaam was meer uitgesproken bij kippen die gevaccineerd waren door aerosol en de aiterale toedieningsme-thoden van het vaccin .

De vergelijkende infectie werd uitgevoerd met 17 groepen test- 8005577 -13- 21510/Vk/mb dieren, omvattende: 1 groep (10 dieren) die niet-gevaccineerd waren en uitgezet voor de contactvaccinatie, waarbij een 100% overleving plaatshad, 3 groepen (100 dieren ) enteraal gevaccineerd, waarbij 100% 5 overleving plaatshad, 4 groepen (80 dieren) gevaccineerd door toediening van het vaccin op het slijmmembraan van de neus van het pluimvee waarbij 100% overleving plaatshad, 9 groepen (135 dieren) gevaccineerd volgons de aerosolmethode, 10 waarbij een overleving plaatshad van 97,8%.

Al de vergelijkende groepen (50 dieren) die niet waren gevaccineerd gaven een 100% sterfte te zien aan de Newcastle-ziekte.

Het overleven van de kippen van een leeftijd van 1 tot 60 dagen in de pluimveefarm was binnen de grenzen van 96,9 tot 98,3%, de toeneming 15 van het gewicht van de kippen van 1 tot 60 dagen was 10,0 tot 10,4 g.

De waarnemingen die werden uitgevoerd gedurende 6 maanden met betrekking tot de gevaccineerde kippen met het droge virus-vaccin dat was bereid uit het genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" wezen er duidelijk op dat dit virus zonder gevaar kon worden toegediend en met een hoge immunogeniteit.

20 De tijdsbepaling werd uitgevoerd voor het aanwezig zijn en de duur van de immuniteit bij het pluimvee dat was gevaccineerd met droog virus-vaccin van het genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI". De tijd van de werkzaamheid en de duur van de immuniteit werd bepaald bij kippen die één keer warén gevaccineerd door toediening van het vaccin op het slijm-25 vliesmembraan van de neus van het pluimvee en volgens de enterale methode van toediening van het vaccin volgens de uitvinding. Bij het experiment werden 300 zieke kippen gebruikt van 35 dagen oud. Van deze dieren werden 150 dieren gevaccineerd door toediening van het vaccin op het slijmvliesmembraan van de neus van het pluimvee, in een hoeveelheid van 0,1 ml bij 30 een verdunningsverhouding van 1:100 en 150 dieren werden één keer gevaccineerd volgens de enterale methode in een hoeveelheid van 7,5 ml per kip, bij een verdunningsverhouding van 1:1.000. Ook dienden 65 niet-gevaccineer-de kippen ter vergelijking. De aanwezigheid van immuniteit werd bepaald op 7-10-14-31-84-112-148-178-204-235-287-350 en 438 dagen na de enkelvou-35 dige vaccinatie (waamemingsperiode) door het bepalen van het niveau van de specifieke antihemagglutinines in het bloedserum en de vergelijkende infectie met een virulent genus "T" van het Newcastle-ziektevirus in een dosering van 1.000 LD^q/0,2 ml. De geïnfecteerde dieren werden gedurende -14- 21510/Vk/mb 10 dagen geobserveerd. Alle dode dieren werden onderworpen aan autopsie.

De resultaten van deze analyses zijn weergegeven in TABEL D.

Uit de gegevens van TABEL D volgt dat de kippen één keer werden gevaccineerd met droog virus-vaccin bereid uit genus Paramyxovirus 5 a-1 "Bor-74 VGNKI" volgens de bovenvermelde methoden 7 dagen na de vaccinatie en binnen 438 dagenbleven deze in 100% van de gevallen immuun, terwijl de vergelijkende dieren alle waren gestorven.

Hierbij moet worden opgemerkt dat naast de humorale immuniteit, het vaccin volgens de uitvinding ook een duidelijke uitgesproken cellulaire 10 immuniteit heeft. Dit wordt aangetoond door het feit dat het pluimvee dat meer dan 204 dagen oud is ondanks een laag gehalte aan specifieke anti-lichamen (1:4) niet gevoelig bleek ten aanzien van de controle-infectie met het virulente genus "T” van het virus van de Newcastle-vogelziekte.

8005577 i; -ft* -15- 21510/Vk/mb

TABEL D

Immuniteit na enkelvoudige vaccinering van kuikens die 35 dagen oud waren door het vaccine, bereid uit genus "Bor-74 VGNKI", waarbij geen dieren stierven.

5___

Periode Intranasale vaccinatie Enterale vaccinatie_ na de vaccina- Antilichaam Biotest Antilichaam Biotest tie (da- titer log,, aantal nog le- 'titer log^ aantal nog le- 10 gen) kuikens vende kuikens vende ____ dieren ____ Hi prsn 7 1:16-1:64 10 10 1:16-1:64 10 10 (5.0) (5,2) 10 1:64-1:256 10 10 1:128-1:256 10 10 15 (7,0) (7,6) 14 1:128-1:512 10 10 1:128-1:512 10 10 (7,9) (8,3) 31 1:128-1:512 10 10 1:128-1:512 10 10 (7,8) (8,1) 20 84 1:64-1:128 10 10 1:64-1:256 10 10 (6,4) ¢6,6) 112 1:16-1:64 10 10 1:32-1:128 10 10 (5,2) (5,5) 148 1:8-1:64 10 10 1:16-1:64 10 10 25- (4,9) (5,1) 178 '1:8-1:31 10 10 1:8-1:64 10 10 (4.0) (4,3) 204 1:4-1:16 10 10 1:8-1:32 10 10 (3,8) (4,0) 30 235 1:4-1:16 10 10 1:4-1:32 10 10 (3,7) (3,8) 287 1:4-1:16 10 10 1:4-1:16 10 10 (3,6) (3,7) 350 1:4-1:16 10 10 1:4-1:16 10 10 35 (3,5) (3,6) 438 1:2-1:8 10 10 1:2-1:16 10 10 _ (2,8)_ (2,9)_ -Conclusies- 8005577

Claims

1. Werkwijze voor het bereiden van een vaccin tegen Newcastle-vogelziekte door het infecteren van kippenembryo met het virus van de New-castle-ziekte, het berèiden van de kolf -broedcultuur van het virus en af- 5 scheiden van de virus-houdende extra-embryonale vloeistof ai het winnen van het vaccin , met het kenmerk, dat als het virus van de Newcastle-vogel- ziekte gebruik gemaakt wordt van lentogeen genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" gedeponeerd in All-Union State Research Control Institut for Veterinary Preparations of the USSR Ministry of Agriculture en de bereiding van de kolf- 10 broedcultuur van het virus wordt bewerkstelligd gedurende 72-80 uren bij een temperatuur van 37-37,5 °C, gevolgd door het afscheiden van de virus- houdende extra-embryonale vloeistof en de bereiding van het vaccin wordt

8 Q 78 bewerkstelligd met een biologische activiteit van 10 -10 ’ EID_n/ml. bu

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de kip- 15 penembryo’s worden geïnfecteerd met het genus Paramyxovirus a-1 "Bor-74 VGNKI" bij een dosering van 104,° tot 105,0 EID_n/0,1 ml. bu

3. Werkwijze volgens conclusie 1-2, met het kenmerk, dat de bereiding van het droge vaccin wordt bewerkstelligd door het mengen van de afgescheiden virus-houdende extra-embryopale vloeistof met beschermend 20 medium, gevolgd door verpakken en lyofiliseren.

4. Werkwijze volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat als beschermend medium gebruik wordt gemaakt van ontvette melk die wordt gebruikt in een gelijke verhouding ten opzichte van de virus-houdende extra-embryonale vloeistof. 25

5· Werkwijze volgens conclusie 1-4, met het kenmerk, dat voor dat het vaccin wordt verpakt antibiotica worden toegevoegd in een hoeveelheid van 100 tot 200 eenheden per ml vaccin. 8005577