NL8005091A

NL8005091A - Werkwijze voor het regelen van solderen door een elektronenbundel.

Info

Publication number: NL8005091A
Application number: NL8005091A
Authority: NL
Original assignee: Petroles Cie Francaise
Priority date: 1979-09-14
Filing date: 1980-09-10
Publication date: 1981-03-17
Also published as: AU527019B2; IT1132833B; ES8105607A1; US4357517A; DE3034580C2; DE3034580A1; GB2060221A; NO802723L; AU6219780A; JPH0255154B2; BR8005798A; FR2464783B1; GB2060221B; CA1170726A; NO152925C; ES495004A0; NO152925B; JPS5650794A; FR2464783A1; IT8024641A0

Description

‘V

*·

Werkwijze voor het regelen van solderen door een elektronenbundel.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het solderen door een elektronenbundel.

Het is bekend, dat de mechanische eigenschappen van een las, beschouwd in de ruwe stollingstoestand, dat wil zeggen 5 voorafgaand aan enige thermische behandeling, welke eigenschappen bijvoorbeeld zijn trekweerstand, zijn hardheid of zijn veerkracht zijn, het gevolg zijn van de chemische samenstelling van de smeltzone evenals van de thermische lascyclus waaraan de las wordt onderworpen.

10 Anderzijds is de thermische cyclus, waar het om gaat, uitsluitend een functie van de energie, welke in werkelijkheid wordt toegevoerd aan de uitgevoerde inrichting, en dit voor een gegeven geometrie van de inrichting en wanneer het solderen wordt uitgevoerd in een enkele stap.

15 De verschillende parameters welke van belang zijn voor een lasbewerking met een elektronenbundel, zijn: de versnellingsspanning (U) van het elektronenkanon de stroomsterkte (I ^ ) geleverd door het kanon de fokusseerstroom (I_ ) foc 20 de schietafstand (d) namelijk de afstand tussen ener zijds het vlak van de fokusseringsspoel van de elektronenbundel en anderzijds het te lassen deel de lassnelheid (V).

Men kan eveneens ook parameters in beschouwing nemen, 25 welke de eventuele trillingen van de elektronenbundel bepalen.

Een van de grootheden, afgeleid van de bovengenoemde, is het schietvermogen van het kanon:

P^. = U.I

tir

Men weet evenwel dat slechts een gedeelte Ρ^3 van dit 30 8005091 2 vermogen effectief zal worden geabsorbeerd door de te verbinden delen. Het relatieve belang van P_^s hangt essentieel af van de verdeling van de vermogensdichtheid, welke verdeling op zijn beurt een functie is van de nauwkeurige positie van het brandpunt 5 van de elektronenbundel, dat wil zeggen de waarde van de stroom . Pgjjg hangt buitendien af van de afstand (d), maar de regeling van Pgjjg hangt essentieel af van de parameter I , hetgeen aantoont dat het belang van deze laatste als overheersend moet worden beschouwd.

10 Wat betreft de elektronenbundel, uitgezonden door het kanon, weet men dat afgezien van het gedeelte van de bundel overeenkomend met het geabsorbeerde vermogen, er eveneens een bepaald aantal afgeleide elektronenbundels optreedt, namelijk terugwaarts verstrooide elektronen waarmee het vermogen 15 P overeenkomt r secundaire elektronen waarmee het vermogen Pg overeenkomt elektronen van thermische oorsprong waarmee het vermogen P k overeenkomt 20 elektronen overgedragen door het deel in het geval van een uitlopende las, welke elektronen overeenkomen met het passerende vermogen P .

Het schietvermogen P wordt aldus uitgedrukt door: P. = P +P + P + Ρ_ + P^_ tir abs r s th tr 25 De overeenkomende stroomsterkten, in het bijzonder met P , P , P worden verkregen door de waarde van elk van deze HXJr cLDS u!l vermogens te delen door steeds dezelfde versnellingsspanning ü van het kanon.

De waarde van P . , welke kan worden verkregen uit deze abs — 30 vergelijking, bepaalt voor een lassnelheid, voor een gegeven staal en voor een gegeven geometrie van de te lassen delen, de thermische cyclus van de werking.

De waarde van het gedeelte P^_ kan worden beschouwd te liggen tussen 15 en 25 % van P , waardoor voor het samenstel 35 van P + P een waarde overblijft gelegen tussen 75 en 85 % van

cLDS tlX

8005091 f>· -* 3 het genoemde schietvermogen, waarbij in een eerste benadering de twee andere factoren P en P . worden verwaarloosd, waarvan de s th waarden gering zijn.

Het is verder bekend, dat voor het verkrijgen, in het 5 geval van zacht staal of zwak gelegeerd staal, van een goede las, het geschikt is om het vermogen P^s te houden onder een bepaalde grens, en wel om de thermische cyclus zo veel mogelijk te versnellen en daardoor naar evenredigheid de verwarming van de te verbinden delen buiten het soldeergebied te verminderen.

10 Hieruit volgt dat het geschikt zal zijn om aan P in het beoogde geval een drempelwaarde toe te wijzen, waarbij de som P + P nauwkeurig constant moet blijven.

cLDS

Na aldus de verschillende factoren en parameters te hebben bepaald, welke optreden bij een lasbewerking door een elek-15 tronenbundel, zal men zich in het bijzonder richten op de bewerkingen van deze soort wanneer daarvan zal worden geeist de' morfologische en mechanische eigenschappen van de verkregen lassen te handhaven, evenals een goede reproduceerbaarheid te bieden van deze zelfde eigenschappen van de ene bewerking tot de volgende.

20 Buitendien tonen proeven, dat in bepaalde gevallen de kennis van de gebruikelijke parameters (U, 1^.^, d, Vg) on voldoende blijkt voor het garanderen van een voldoende constantheid en reproduceerbaarheid van de genoemde eigenschappen, en wel vanwege het effect van belangrijke versterking, bestaande tussen de waar-25 den van de genoemde parameters en factoren en die van de beoogde eigenschappen, waarbij zeer geringe variaties van de eersten vrijwel onaanvaardbare variaties van de tweeden veroorzaken.

Aldus is bijvoorbeeld het effect van versterking van de orde van 50 tussen de variaties van I_ en die van een gegeven foc — 30 mechanische eigenschap, de hardheid Hv 5 van een staal, waarvan de chemische samenstelling is: C 0,14; Mn 1,23; Si 0,22; Ni 0,43; Mo 0,18; B 17 ppm en dit voor een schietvermogen van 22,4 kW, een lassnelheid van 40 cm/min., een afstand van 600 mm en een dikte van 32 mm van elk van de te 35 lassen delen.

8005091 4

Het effect van versterking in hetzelfde voorbeeld is 150 tussen de variaties van I_ en die van P , .

foc abs

Volgens de uitvinding wordt voorgesteld gebruik te maken van deze bijzonderheid.

5 Door gebruik te maken van het voorafgaande voorbeeld als toelichting, constateert men dat het versterkingseffect tussen de variaties van Ρ^3 en die van de beoogde mechanische eigenschappen slechts 0,33 is, dat wil zeggen dat de mechanische eigenschap, waar het om gaat, driemaal minder snel varieert als P , .

abs 10 Indien met een bepaalde variatie van de waarde van I^ een waarde overeenkomt aanzienlijk groter dan de waarde van de beschouwde mechanische eigenschap, waarbij deze laatste bijvoorbeeld 20 tot 50 maal groter kan zijn, is de variatie van P^s welke daarmee overeenkomt, nog groter, van de orde van driemaal meer.

15 Hieruit volgt, dat met een bepaalde variatie van P ^ een veel kleinere variatie van de mechanische eigenschap overeenkomt, hetgeen veroorlooft om aan deze laatste een goede stabiliteit te verzekeren als functie van de genoemde variaties van P , en abs dus een reproduceerbaarheid in alle gerustheid kan worden gegaran-20 deerd.

Indien men dus de variaties van P . handhaaft binnen abs een marge beter dan 1 % bijvoorbeeld, zal de bijbehorende variatie van de beschouwde mechanische eigenschap nog beter zijn, hetgeen praktisch gelijk is aan het zuiver en eenvoudig handhaven van de 25 genoemde eigenschap op zijn aanvangswaarde.

De uitvinding gaat uit van deze constatering en voorziet als één van de kenmerken, in het handhaven met elk geschikt middel en gedurende de gehele lengte van een lasbewerking, van het opgenomen vermogen op een constante waarde en wel met een nauw-30 keurigheidsgraad, welke vooraf is vastgelegd.

Volgens een ander kenmerk van de uitvinding moet men tijdens elke bewerking, welke de eerste zal volgen en indien men dezelfde waarde wil terugvinden van de beschouwde mechanische of metallurgische eigenschap, de verschillende hierboven gedefinieerde 35 parameters regelen zodanig, dat zij dezelfde waarden zullen aannemen 8005091 * 5 als tijdens de eerste bewerking, zodanig dat dezelfde waarde voor ]?abs wordt verkregen, met dezelfde nauwkeurigheidsgraad als bij de genoemde eerste bewerking.

Volgens een ander kenmerk van de uitvinding zal men 5 het handhaven van de constantheid van P . vervangen door het hand- abs

haven van de constantheid van P , hetgeen rekening houdend met de voorafgaande beschouwingen en in het bijzonder de constante betrekking tussen P en P nauwkeurig op hetzelfde neerkomt. cuDS tlT

Het voordeel is dan, dat het meten van P^ gemakke- 10 lijker is dan dat van P , .

abs

Proeven hebben aangetoond, dat voor een goede fokusse- ring de waarde van P^ 40 % van P, . kan bereiken, hetgeen door tr tir verschil een waarde van dezelfde orde voor P , overlaat.

abs

Volgens een ander kenmerk van de uitvinding vormt men 15 een regellus waarin men na aan P een constante waarde te hebben toegewezen, welke vooraf wordt bepaald, in terugkoppeling het fout-signaal injecteert, waarvan men een parameter bijvoorbeeld 1^ laat afhangen, met de zekerheid dat de variaties van de beschouwde mechanische eigenschap, die daarvan het resultaat zullen zijn, 20 zullen blijven binnen de voorgeschreven grenzen, hetgeen vanwege de uiterste smalheid van deze grenzen, neerkomt op het feit dat deze eigenschap constant zal worden gehouden.

De uitvinding zal aan de hand van de tekening in het volgende nader worden toegelicht.

25 Aldus zal men kunnen werken voor het bepalen van de parameter uitgaande van het meten van spanningen evenredig met de stroomsterkte van de elektronenbundel welke de te lassen delen heeft doorlopen, door middel van inrichtingen, waarvan de details in het volgende zullen worden toegelicht.

30 Figuur 1 toont de variatiekrommen van P , en P

^ abs tr als functie van I_ .

foc

Figuur 2 is een ontwikkeld diagram van de respectievelijke waarden aangenomen door P tijdens een lasbewerking door een elektronenbundel bij een rechte doorsnede van een buis, 35 welke zal worden verbonden met een andere identieke buis.

8005091 6

Figuur 3 is het blokschema van het kenmerkende deel van een inrichting voor het regelen van P volgens de uitvinding.

Figuur 4 is een diagram dat de resultaten aangeeft, verkregen door toepassing van de werkwijze volgens de uitvinding 5 op het metaal, waarvan de chemische samenstelling vooraf is gedefinieerd.

Men ziet bij 1 in figuur 1 de variatiekromme van P , abs als functie van . Deze kromme geeft een minimum waarde. Men ziet in figuur 1 op een nauwkeurig zelfde schaal de kromme 2 van 10 de gekorreleerde variaties van P , welke kromme symmetrisch is met de eerste en dus een maximum vertoont tegenover het minimum van de kromme van P , .

abs

In de praktijk stelt men vooraf de waarde van P , abs

vast welke men constant wil houden. Daarmee komt de waarde P

tr 15 overeen, afgeleid van het diagram, voor een zelfde waarde van I_ foc

Men heeft in het diagram van figuren 2, 3 en 4 de , banen aangegeven welke respectievelijk worden ontwikkeld met de ab solute waarden aangenomen door P , en P^ als functie van het abs tr voortbewegen van het elektronenkanon langs de laslijn, dat wil 20 zeggen als functie van de tijd, waarbij de voortbewegingssnelheid van het kanon constant wordt ondersteld, en wel tijdens een samen-stellingsbewerking door het lassen van twee buisvormige elementen met dezelfde doorsnede aan elkaar. De volledige omloop van de las-rups gaat dus vanaf 0°, overeenkomend met de absciswaarde tot 25 360° overeenkomt met de absciswaarde ^ ', voorbij welk punt de waarde van Ρ_^ zich voortzet over een extra lengte, hetgeen de gewenste overlapping van de rups vormt. Voor de kromme van P^_ is er ook een overlapping, van een geringere duur.

Men heeft met een getrokken lijn 3 de variaties aan-30 gegeven van het vermogen P_^ gedurende de beschouwde bewerking en met een stippellijn 4 de variaties van het vermogen P .

Op het ogenblik oC van het begin van de bewerking zijn de vermogens P en no9 nul·

Uitgaande van dit ogenblik begint men met een bepaalde 35 waarde te geven aan P hetgeen zorgt voor het optreden van 8005991 7

De twee vermogens nemen vervolgens toe en men ziet in het diagram het toenemen van Ρ_^3 volgens A - C, en wel tot een bepaalde waarde van P . , welke waarde overeenkomt met de ordinaat van het punt tir C in het diagram. Dit ogenblik is aangegeven met r en komt over-5 een met het begin van het doorlopen van de te lassen delen met de elektronenbundel, dat wil zeggen met het optreden van een vermogen

Ptr·

De gekorreleerde toenamen van de twee vermogens P^s en zijn respectievelijk te zien bij C - B en C' - B' (het 10 moment ) waarbij de helling van C - B aanzienlijk minder sterk is dan die van A - C.

Uitgaande van de respectievelijke punten B en B' worden de betreffende vermogens gehouden op constante waarden totaan D en D' respectievelijk (het ogenblik £ ).

15 Uitgaande van dit ogenblik, dat het einde markeert van de duur, voorzien voor de overlapping en het begin van het verdwijnen van de elektronenbundel, wordt P verminderd met een toenemende vermindering. Op het ogenblik £, constateert men dat de elektronenbundel niet meer de te lassen delen doorloopt.

20 P , neemt af volgens D - E hetgeen ook overeenkomt abs met de afname van P^ volgens D' - E', welk vermogen per definitie bij het punt E' nul is.

Het verdwijnen treedt op voor P ^ vanaf E naar F als gevolg van de' overeenkomende afname van P,_. .

tir 25 De hellingen van de verschillende genoemde segmenten zijn allemaal vooraf bepaald.

Men heeft in figuur 3 het kenmerkende deel van het blok-schema aangegeven van een inrichting voor het in praktijk brengen van de werkwijze volgens de uitvinding. De factoren, welke in aan-30 merking zijn genomen, zijn de spanningen, evenredig met de sterkten van de twee aanwezige vermogens P ^ en .

Aldus heeft men schematisch bij 5 de spanning aangegeven, welke evenredig is met de sterkte van het doorgaande vermogen

Ptr· 35 Volgens de uitvinding wordt deze sterkte opgevangen 8005091 8 in het traject van de elektronenbundel, in welk traject men achter het samenstel van de te verbinden delen een vangorgaan heeft geplaatst, gevormd door een brandwerende plaat, eventueel omgeven door een Faradaykcoi, in het voorvlak waarvan een opening is ge-5 maakt voor het passeren van de genoemde bundel.

Het eigenlijke vangen geschiedt over een weerstand, verbonden tussen de genoemde plaat en de massa, waarbij nader wordt aangegeven dat de bron van zeer hoge spanning van de inrichting met zijn + pool is verbonden met de massa, terwijl zijn - pool 10 is verbonden, zoals bekend, met de kathode van het elektronenkanon.

De genoemde spanning, evenredig met de aldus gevangen sterkte, wordt ingevoerd in een elektronisch aftrekstelsel 6 waaraan men eveneens een vooraf bepaald deel van een spanning toevoert die evenredig is met de sterkte van de totale flux overeenkomend met het 15 vermogen P r van het elektronenkanon, waarbij de evenredigheids-coefficient dezelfde is als voor de spanning representatief voor P , welk deel is aangegeven met 9 en is verkregen aan de uitgang van een bekende soort elektronisch vermenigvuldigstelsel 8, waarin vooraf een spanning is ingevoerd, evenredig met de sterkte overeen-20 komend met het vermogen P^r, welke sterkte is aangegeven met 7.

Zoals in het bovenstaande is toegelicht, vertegenwoordigt dit deel 9 ongeveer 80 % van dat, ingevoerd bij 7 in het vermenigvuldigstelsel 8.

Men heeft bij 10 de spanning aangegeven aan de uitgang 25 van het aftrekstelsel 6, welke spanning overeenkomt met Ρ^3, welke spanning wordt ingevoerd in het elektronische vergelijkings- stelsel 11, waarin men buitendien bij 12 de voorgeschreven waarde invoert van deze zelfde spanning, welke waarde overeenkomt met die, welke men constant wil houden en welke overeenkomt met P , .

abs _ 30 Het foutsignaal, dat wil zeggen het verschil tussen de twee spanningen, ingevoerd in de vergelijker 11, wordt weergegeven met 13 en zal worden ingevoerd als terugkoppeling in het regelstel- sel van de fokusseerstroom 1^ . De regellus is aldus gesloten foc en veroorlooft het handhaven van P , op een sterk constant niveau, abs 35 hetgeen het beoogde doel is.

8005091 <· « 9

De schakeling van figuur 3 is voltooid door een be-grenzerblok 16, bestemd voor het begrenzen op een bovenwaarde van het regelsignaal van de geregelde parameter, hier de fokusse-ringsstroom. Deze begrenzing treedt in het bijzonder op bij het 5 begin van een lasbewerking.

Het signaal 17, komende uit het blok 16, dat constant is gedurende de gehele lasbewerking voorafgaand aan de punten D en D', wordt ingevoerd in een geheugenblok 18, waarvan de functie is om gedurende de verdwijningsperiode van de elektronenbundel de 10 waarde van dit signaal te bewaren op het nauwkeurige ogenblik S van het begin van net verdwijnen. Totaan dat ogenblik zijn de ingangs- en uitgangswaarden van het blok 18, dus respectievelijk 17 en 19, gelijk en constant.

Het signaal 19 wordt ingevoerd in een programmeerblok 15 20, waarin men de bediening zoals in het bovenstaande beschreven en uitgevoerd tijdens het werkingsgebied met constant schietver-mogen van het elektronenkanon, vervangt door een werking die enerzijds plaatsvindt gedurende de beginfase van het op vermogen brengen van het kanon en anderzijds gedurende de eindfase van het 20 verdwijnen van dit vermogen. De functie van dit blok is dus het bepalen van de hellingen van de korresponderende werkfasen als functie van de verschillende parameters van het solderen, van het plaatsen van de te lassen delen en van de tijd.

Het signaal 21 komende uit het blok 20, wordt toege-25 voerd aan een versterker 22, welke tegelijkertijd een spannings-/ stroomomzetter is. Het signaal 22a vanuit het blok 22 is nauwkeurig de stroom I c, welke de fokusseringsspoel 23 voedt, terwijl de keten wordt gesloten met het blok 22 via de weerstand 24, waarvan het uiteinde aan de zijde van het blok 22 is verbonden met 30 de massa of aarde.

De lus 26 welke eveneens is gesloten aan het blok 22, dient voor het meten van de werkelijke stroom I .

Bij een variant van deze uitvoering is het mogelijk op dezelfde wijze ook de spanning van de Wehnelt-elektrode van het 35 elektronenkanon te regelen in plaats van I_ te beïnvloeden.

foc 8005091 10

Het is ook mogelijk op een analoge wijze te werken door het regelen van het opgenomen vermogen op een constante voorgeschreven waarde.

Figuur 4 toont een diagram, waarin men het resultaat 5 heeft aangegeven, verkregen bij toepassing van de werkwijze volgens de uitvinding op het metaal, waarvan de chemische samenstelling is gedefinieerd in het begin van deze toelichting.

De kromme 27 is die van de stroom, aangegeven met I _, welke waarde dient voor het toelichten van de variaties van pf 10 P als functie van de variaties van 1^ . Deze stroom is aangege- tr foc 3 3 ven in milli-amperes.

De kromme 28 geeft de variaties van de hardheid van het metaal in waarden HV5.

De kromme 29 is die van de veerkracht, uitgedrukt in 15 eenheden Kcv bij 10°C.

Men ziet dus zeer duidelijk, dat voor een waarde van 1^ , weergegeven met de referentie-ordinaat 30 en gelijk aan on geveer 2,165 A, de hardheid en de veerkracht waarden weergeven welke zeer nabij zijn aan de maximum waarden, hetgeen juist het belang 20 toont, dat men moet hechten aan de werkwijze volgens de uitvinding.

Men heeft eveneens bij 31 een smalle zone aangegeven aan weerszijden van de waarde 30 van I^qc, de werkzone, waarbinnen de waarden van de hardheid en de veerkracht nog bruikbaar blijven.

Het zal duidelijk zijn, dat de uitvinding niet behoeft 25 te worden beperkt tot de gegeven uitvoeringsvoorbeelden, zodat wijzigingen mogelijk zijn binnen het kader van de uitvinding.

Men kan aldus voor het verfijnen van de regeling van de werkwijze voorstellen om eveneens rekening te houden met de vermogens P , en P . Voor dit doel meet men de betreffende sterkten, 3 r th s _ 30 door in het traject van de elektronenbundel een eerste elektrode te plaatsen, voorzien van een opening in zijn midden en geplaatst voorafgaand aan de te lassen delen en vervolgens een tweede elektrode eveneens voorzien van een centrale opening en geplaatst na de genoemde delen. Deze twee elektroden worden elektrisch met elkaar 35 verbonden evenals met de brandwerende plaat. De meting van de stroom- 8005091 11 sterkte lopend door de vangweerstand, geeft dan direkt de som: I + I + I , + I . r s th tr

Men kan eveneens voor dit zelfde doel tussen de te lassen delen enerzijds en het vangorgaan anderzijds een scherm 5 plaatsen, verbonden met de massa en voorzien van een centrale opening voor het doorlaten van de doorlopende elektronenbundel.

Het is anderzijds ook duidelijk, dat bij een andere variant van een uitvoeringsvorm van de inrichting voor het in praktijk brengen zoals boven beschreven en weergegeven in figuur 3, 10 direkt de spanning 5 kan worden ingevoerd aan de ingang van de vergelijker 11, waarin men buitendien bij 12 de voorgeschreven waarde van deze zelfde spanning invoert en wel zonder tussenkomst van de aftrekinrichting 6 en de vermenigvuldiger 8.

Andere uitvoeringsvarianten zijn ook mogelijk.

15 Het is bijvoorbeeld ook mogelijk de spanning te vangen, evenredig met de stroomsterkte van de elektronenbundel lopend door de te lassen delen, welke spanning wordt verkregen op de klemmen van een weerstand, welke aan de massa een vangorgaan verbindt, gevormd door een brandwerende plaat, geplaatst achter de genoemde 20 delen, welke spanning direkt ingevoerd in een vergelijker, waarin men buitendien de voorgeschreven vooraf bepaalde waarde invoert voor deze spanning, waarbij het vervolg van de behandeling aldus verkregen signaal onveranderd blijft.

Men kan ook de nauwkeurigheid van de verkregen resul-25 taten verbeteren door de brandwerende plaat te omgeven met een Faradaykooi, elektrisch verbonden met de genoemde plaat en voorzien van een doorgangsopening voor de elektronenbundel welke loopt door de te lassen delen.

Men kan. ook onmiddellijk na de te lassen delen een 30 scherm plaatsen, voorzien van een doorgangsopening voor de bundel en elektrisch verbonden met de massa of ook een dergelijk scherm plaatsen voorafgaand aan de te lassen delen en dit elektrisch verbinden met de brandwerende plaat.

8005091

Claims

1. Werkwijze voor het regelen van het lassen van delen door een elektronenbundel waarbij een vermogensmeting wordt uitgevoerd en volgens deze meting tenminste een parameter 5 wordt geregeld betreffende de organen voor het opwekken van de elektronenbundel, met het kenmerk, dat de vermogensmeting een informatie levert wat betreft het werkelijk in de las opgenomen vermogen en dat het regelen zodanig wordt uitgevoerd dat dit werkelijk opgenomen vermogen constant wordt gehouden.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de genoemde uitgevoerde vermogensmeting een meting is van het vermogen van de elektronen, welke de te lassen delen hebben doorlopen.

3. Werkwijze volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat 15 de uitgevoerde vermogensmeting buitendien een meting omvat van het vermogen van teruggekaatste, secundaire en van thermische oorsprong zijnde elektronen. 4i Werkwijze volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat het meten van het vermogen van de elektronen welke de te lassen 20 delen hebben doorlopen, wordt uitgevoerd door het meten van de spanning afgenomen op de klemmen van een weerstand welke is verbonden tussen de massa en een vangorgaan dat de elektronen vangt die de te lassen delen hebben doorlopen.

5. Werkwijze volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat 25 als vangorgaan een brandwerende plaat wordt gebruikt, geplaatst aan de andere zijde van de te lassen delen als de zijde waar de elektronenbundel aankomt.

6. Werkwijze volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat de brandwerende plaat wordt omgeven door een Faradaykooi voorzien 30 van een opening voor het laten passeren van de elektronen welke de “ te lassen delen hebben doorlopen.

7. Werkwijze volgens conclusie 2 of 3, met het kenmerk, dat de uitgevoerde vermogensmeting wordt afgetrokken van een mening van het vermogen van de elektronenbundel voorafgaand aan het uit- 35 voeren van een vergelijking met een voorgeschreven waarde. 8005091

8. Werkwijze volgens conclusie 1, 2 of 7, met het kenmerk, dat de vergelijking met een voorgeschreven waarde van de uitgevoerde vermogensmeting een signaal levert dat wordt gevoerd in een begrenzingsinrichting voor het verzekeren 5 van een begrenzing van de waarde van de regelparameter.

9. Werkwijze volgens conclusie 1, 2 of 7, met het kenmerk, dat de vergelijking met een voorgeschreven waarde van de uitgevoerde vermogensmeting een signaal levert dat wordt gevoerd in een geheugeninrichting voor het bewaren van de waarde 10 van dit signaal aan het einde van een lasbewerking gedurende het verdwijnen van de elektronenbundel.

10. Werkwijze in hoofdzaak zoals beschreven in de beschrijving en/of weergegeven in de tekening. 15 8005091