NL8002256A - Door bestraling met elektronenbundels hardbare, drukgevoelige hete smeltkleefstof, alsmede werkwijze ter bereiding daarvan. - Google Patents

Description

7 * >*r .....\ VO 0380

Door bestraling met elektronenbundels bardbare, drukgevoelige bete smeltkleefstof, alsmede werkwijze ter bereiding daarvan.

De uitvinding beeft betrekking op verbeterde drukgevoelige bete smeltkleefstoffen. Meer in bet bijzonder beeft de uitvinding betrekking op een nieuwe werkwijze voor de bereiding van hete smeltkleefstoffen met drukgevoelige eigenschappen waarbij een op 5 aeryl-gebaseerd comonomeer (of comonomeren) met allylacrylaat of -me-thacrylaat aan vrije radikaal copolymerisatie wordt (worden onderworpen ter vorming van een voorpolymeer met een ethyleniseh verzadigde boofdketen die allyl-zijketen onverzadiging bevat, dat vervolgens in fluïde vorm op een substraat wordt aangebraeht en daarna wordt onder-10 worpen aan harding door een elektronenbundel. Bij toepassing van dit voorpolymeer kan bet als hete smeltlijm aan te brengen materiaal na bestraling met een elektronenbundel worden uitgehard en levert een hoog-moleculaire drukgevoelige kleefstof die een verbeterde kleverigheid, cohesiesterkte en toepassingseffektiviteit heeft die slechts met oplos-. 15 middelsystemen bereikbaar zijn,

Drukgevoelige kleefstoffen vormen een klasse van kleefstoffen die bij bekleding op een geschikt substraat als gemeenschappelijke eigenschap hebben dat zij agressief zijn en permanent bij kamertemperatuur kleverig blijven zodat zij reeds door druk met de hand 20 aan oppervlakken kunnen blijven vastkleven. Hete smeltkleefstoffen zijn bij kamertemperatuur vaste materialen. Door toepassing van warmte smelt de vaste kleefstof en komt in een vloeibare of fluïde toestand, in welke vorm het op een substraat wordt aangebracht; bij koeling krijgt de kleefstof zijn vaste vorm weer terug.

25 De uitvinding is gericht op een werkwijze voor het bereiden van drukgevoelige hete smeltkleefstoffen, d.w.z. kleefstoffen, die, wanneer zij bij verhoogde temperaturen in vloeibare of fluïde toestand worden aangebracht, na koeling vaste bekledingen vormen die permanent kleverig zijn en die zich door louter kontakt hechten aan voor 30 kleefstof gevoelige oppervlakken waarop zij zijn aangebracht. Kleefstoffen van dit type kunnen op verschillende substraten zoals papier, stof en kunststoffolies worden aangebracht waarbij de verkregen beklede substraten vervolgens kunnen worden omgezet in stroken en etiketten die 800 2 2 56 2 0 bijzonder bruikbaar zijn voor verpakkingsdoeleinden, zoals merken, afsluiten, versterken of binden en die ook bruikbaar zijn in de farmacie of geneeskunde als bij voorbeeld verband.

Voor een drukgevoelige hete smeltkleefstof zijn ge-5 wenste eigenschappen een hoge cohesiesterkte bij kamertemperatuur voor een goed hechtvermogen, een lage krimp van de kleeffilm op buigbare kunststofsubstraten en behoud van de drukgevoelige eigenschappen (d.w.z. behoud van kleverigheid) gedurende opslag en toepassing alsmede een relatief fluïde viscositeit bij de gewoonlijk toegepaste aanbrengtempe-10 raturen van 120 tot 180°C.

Acrylpolymeren en copolymeren worden intensief toegepast als basispolymeren voor drukgevoelige kleeflakken of op water gebaseerde systemen, in hoofdzaak omdat zij helder zijn, hechten aan oppervlakken zonder grondlagen en goede verouderingseigenschappen heb-15 ben, terwijl tevens hun kleverigheid, afpel- en cohesiesterkte uitstekend zijn. Pogingen om acrylpolymeren of -copolymeren in drukgevoelige hete smeltkleefstoffen toe te passen hebben.geen succes gehad vanwege moeilijkheden ondervonden met de smeltviscositeit. Om een hete smeltkleefstof te verkrijgen die bij de aanbrengtemperatuur voldoende 20 fluïde is dient hetzij een zeer laagmoleculair polymeer te worden toe-. gepast of een hoogmoleculair polymeer te worden verdund met een grote hoeveelheid laagmoleculaire oliën of harsen (kleverig makende middelen) ter verlaging van de smeltviscositeit. Beide mogelijkheden zijn ongewenst aangezien laagmoleculaire polymeren kleefstoffen opleveren die 25 geen cohesiesterkte hebben terwijl de toepassing van dure toevoegsels dikwijls afbreuk zal doen aan de cohesie of kleverigheid van de verkregen kleefstof.

Eerdere pogingen om acrylpolymeren of monomeer/oligo-meersystemen als drukgevoelige hete smeltkleefstoffen bruikbaar te 30 maken door daarin foto-inleiders op te nemen en de samenstellingen' te onderwerpen aan actinische straling hebben geen succes gehad aangezien het moeilijk is de samenstellingen tot de juiste graad van kleverigheid te laten uitharden. Meestal wordt een te ver doorgeharde, harde bekleding verkregen die weinig of geen drukgevoeligheid bezit. Bovendien 35 zijn vele foto-inleiders tevens gevoelig voor zichtbare lichtgolfleng-ten en door deze gevoeligheid wordt een verdere harding van de kleefstof 800 2 2 56 3 % y bij opslag of gebruik daarvan veroorzaakt. Tenslotte is het voor vele toepassingen, zoals chirurgisch verband, noodzakelijk dat eventueel uitwendig toegevoegde componenten (b.v. foto-inleiders) volledig in de eindsamenstelling zijn gebonden. Vele bekende samenstellingen bevat-5 ten foto-inleiders die bij gebruik worden uitgeloogd.

Drukgevoelige hete smeltkleefstoffen zijn bereid (zie het Amerikaanse octrooischrift k.052.527) door een acrylvoorpolymeer, met daarin opgenomen specifieke monomere foto-inleiders, te behandelen met ultraviolette straling. Toepassing van ultraviolette straling voor 10 het harden van hete smeltsamenstellingen is echter wat het doordringend vermogen daarvan betreft beperkt; er worden slechts betrkkelijk dunne films uitgehard aangezien de ultravioletharding van dikkere films tot ongewenste laagvorming en bijgevolg verzwakking van de eindbinding leidt. Bovendien is deze methode onbevredigend wanneer het gewenst is 15 gepigmenteerde bekledingen te harden of wanneer het noodzakelijk is een bekleding te harden via een ondoorzichtig bovenliggend materiaal, b.v. een losvel.

Op acrylpolymeren gebaseerde hete smeltmaterialen die door een elektronenbundel hardhaar zijn, zijn tevens verhandeld, 20 maar deze samenstellingen vergen zulke hoge stralingsniveau's (in het algemeen van de orde van 100.000 J/kg) voor de uitharding daarvan dat de daarmee gepaard gaande kosten en gevaren de verkregen voordelen teniet doen.

Het is derhalve een hoofddoel van de uitvinding te 25 voorzien in een werkwijze voor het bereiden van drukgevoelig hete smelt-kleefstoffen die een uitstekende kleverigheid, behoud van kleverigheid en cohesiesterkte bezitten en die toch worden gekenmerkt door een betrekkelijk lage smeltciscositeit en gemakkelijke aanbrenging. Het is een verder doel van de uitvinding te voorzien in een werkwijze voor de 30 bereiding van drukgevoelige hete smeltkleefstoffen, die hardhaar zijn' onder toepassing van lage niveau's van elektronenbundelstraling en die bruikbaar zijn voor het harden van films ongeacht de dikte en pigmen-tering daarvan of de aanwezigheid van bekledingslagen.

Deze en andere doeleinden van de uitvinding zullen 35 uit de volgende beschrijving duidelijk worden.

Volgens de uitvinding worden op acrylaat-gebaseerde 800 2 2 56 '1/ f» k drukgevoeligheid smeltkleefstoffen bereid door allylacrylaat of -me-thacrylaat te copolymeriseren met ten minste een op acrylaat gebaseerd copolymeriseerbaar monomeer om een bij omgevingstemperatuur vast voor-polymeer te verkrijgen; het verkregen vaste allyl-onverzadigde voor-5 polymeer te verhitten tot een temperatuur voldoende om het vloeibaar en fluïde te maken; de fluïde kleefstof te bekleden op het gewenste substraat en daarna het met kleefstof beklede substraat te onderwerpen aan een elektronenbundelstraling van 10.000 - 10.000 J/kg (1 - k Megarad) voldoende om het voorpolymeer te verknopen, waardoor een uitgeharde 10 drukgevoelige kleefstof wordt verkregen. De verkregen met kleefstof beklede oppervlakken bezitten een uitstekende kleverigheid, cohesiesterk-te en behoud van kleverigheid bij opslag en gebruik, bevatten geen niet-gebonden foto-inleider en worden toch gemakkelijk bij lage smelt-viscositeit aangebracht onder toepassing van een conventionele hete 15 smeltinrichting. Bovendien kan de kleefstof op het oppervlak worden bekleed ongeacht de dikte, pigmentering of aanwezigheid van bekledings-vellen, en toch uniform door blootstelling aan elektronenbundelstraling worden gehard.

• . Drukgevoelige kleefstoffen, gebaseerd op acrylaates- 20 ter homo- en copolymeren zijn bekend. Opgemerkt wordt dat de werkwijze van de uitvinding bruikbaar is voor al dergelijke drukgevoelige kleefstoffen.

Aldus omvatten de bruikbare op acrylaat gebaseerde copolymeriseerbare monomeren die acrylaatester-moncmeren, gekozen uit 25 alkylesters van acryl- en methacrylzuur, waarin de alkylgroepen b - 9, bij voorkeur U - 8 koolstofatomen bevatten. Dergelijke esters omvatten n-butylacrylaat, n-pentylacrylaat, n-hexylacrylaat, n-heptylacrylaat, n-oetylacrylaat, n-nonylacrylaat; de overeenkomstige vertakte isomeren daarvan, zoals 2-ethylhexylacrylaat alsmede de overeenkomstige metha-30 crylaatesters.

Naar keuze kunnen de drukgevoelige kleefstoffen worden bereid met een of meer polymeriseerbare comonomeren gekozen uit vinylesters, vinylethers, vinylhalogeniden, vinylideenhalogeniden, ni-trilen van ethylenisch onverzadigde koolwaterstoffen alsmede met andere 35 acrylaatmonomeren, zoals methacrylaat en methylmethacrylaat die niet als kleverig of drukgevoelig worden beschouwd. Voorbeelden van keuzecomono- 800 2 2 56 5

V

e, meren omvatten vinylacetaat, t-octylacrylamide, acrylzuur, vinylethyl-ether, vinylchloride, vinylideenchloride, acrylonitril, malelnezuur-anhydride en styreen.

Op te merken valt dat de C^-C^ alkylesters van acryl-5 zuur gewoonlijk ten minste ongeveer 50 gev.% van het totale copolymeer zullen uitmaken om voldoende drukgevoeligheid in de verkregen kleefstof te verzekeren. De relatieve hoeveelheden van de specifieke componenten die de op acrylaat gebaseerde kleefstof samenstellen hangen af van de gewenste eindeigenschappen en het beoogde eindgebruik; zij zijn 10 gebruikelijk en op zichzelf bekend.

De toegepaste allylacrylaat- of methacrylaatcompo-nent dient in het copolymeer aanwezig te zijn in een hoeveelheid van ongeveer 0,1 -2, bij voorkeur 0,3 - 0,75 gew.delen berekend op het copolymeer. Zoals bekend gesteld mag worden kan de bereiding van het 15 interpolymeer, dat het acrylcopolymeer en de allylacrylaat- of methacry-laatcomponent bevat, worden uitgevoerd volgens bekende vrije radikaal ingeleide polymerisatieprocedures. D.w.z. het interpolymeer kan door oplossings-, emulsie- of massapolymerisatieprocedures worden bereid; en daarna gevormd tot een hete smeltlijm door verwijdering van het op-20 losmiddel, coagulatie van de latex enz. Het kleverige copolymeer kan tevens verschillende andere toevoegsels omvatten, zoals weekmakers, kleverig makende middelen, vulstoffen enz. die gewoonlijk worden toegepast bij de bereiding van hete smelt en/of drukgevoelige kleefstoffen.

Bij gebruik behoeft de hete smeltsamenstelling 25 slechts te worden verhit tot een temperatuur van ongeveer 120 - 180°C om de samenstelling fluide en vloeibaar te maken en deze vloeibaar te houden gedurende de tijd die voor de aanbrenging daarvan nodig is. Indien de kleefsamenstelling wordt aangebracht op een steunlaag of substraat kan deze procedure worden uitgevoerd met elk gebruikelijk middel, 30 zoals met' een rol, via een spleet, door versproeiïng- of extrusie-bekleding. De steunlaag, waarop de hete smeltsamenstelling wordt aangebracht, kan worden gekozen uit verschillende materialen met inbegrip van stoffen, kunststoffolies, niet-geweven vezelvellen, metaalvellen of folies, rubber of synthetische rubber, decoratieve vellen, triplex 35 enz. Indien het beklede substraat wordt gebruikt in de vorm van een rol wordt de achterkant van de tape gewoonlijk bekleed met een losneembare 800 22 56 ί» 6 _ t of kleverige "bekleding. Aan twee zijden beklede kleefstofvoorwerpen kunnen tevens worden gevormd en een afstripbaar papier of een ander beschermend middel worden ingelegd indien het voorwerp moet worden gerold. Verder kunnen in situ substraten worden gelamineerd op de met kleef-5 stof beklede rugzijde, d.w.z. de hete smeltbekleding kan worden aangebracht op de rugzijde en het substraat op de kleefstof worden geplaatst. Naar keuze kan een drukgevoelige kleefstoffilm worden gevormd door de hete smelt aan te· brengen op een losneembaar materiaal zoals een silicon bekleed papier; waarna deze, na uitharden, kan worden afgestript 10 van het losneemmateriaal en toegepast als een film.

Nadat de hete samenstelling is aangebracht kan deze onmiddellijk worden afgehard of men kan deze tot een temperatuur laten afkoelen waarbij deze voorafgaande aan de bestralingstrap niet langer meer vloeibaar is. De verkregen kleefbare bekledingen worden daarna 15 verknoopt (uitgehard) door belichting met elektronenbundelstraling. Hoewel er geen bovengrens aan de toegepaste straling is, kan het in de uitvinding gewenste hardingseffekt worden verkregen door toepassing van een stralingsniveau van 10.000 - UO.OQO J/kg, dat voldoende is can de gewenste mate van verknoping te bereiken; bij voorkeur 30.000 - 1+0.000 20 J/kg. Het vereiste stralingsniveau zal afhankelijk zijn van de aard en intensiteit van de straling, het kleefsysteem, de dikte van de film, amgevingsfaktoren enz.

Als stralingsbron hebben hoge energiebundels uit een elektronenversneller de voorkeur aangezien een juiste hardingsdosis 25 gemakkelijk wordt verkregen en de bewerkingssnelheid aanmerkelijk kan worden verhoogd. Andere hoge energiebestraling, zoals gammastralen, Röntgenstralen en beta-stralen kunnen echter ook worden toegepast. Verschillende typen lineaire hoge energie-elektronenversnellers zijn commercieel beschikbaar. Aangezien de hierbij vereiste stralingsniveau's 30 betrekkelijk laag zijn zijn kleine vermogenseenheden, zoals de Elektro-curtain Processor beschikbaar van Energy Sciences, Ine., Burlington, Mass, voor de onderhavige toepassingsdoeleinden geschikt.

De opvallende kleefsamenstellingen volgens de uitvinding vinden toepassing in diverse produkten waarvoor niet-uitloog-35 bare drukgevoelige materialen vereist zijn, zoals verbandmaterialen of andere medische toepassingsmiddelen. De kleefstoffen zijn tevens bruik- 800 2 2 56

V

ί» τ baar voor de bereiding van vinylbehang, stroken, strips en etiketten, alsmede voor toepassingen waarbij op oplosmiddel gebaseerde acryl-produkten momenteel worden toegepast.

Deze werkwijze biedt derhalve als voordeel ten op-5 zichte van de bekende op oplosmiddelen gebaseerde acrylprodukten dat de noodzaak ter verwijdering van oplosmiddel na aanbrengen van de kleefstof vervalt terwijl toch een samenstelling wordt verkregen met uitstekende eohesieve en hechtende eigenschappen. De verkregen verknoopte kleefstoffen worden verder gekenmerkt door weerstand ten opzichte van 10 oplosmiddelen waarin zij gewoonlijk oplossen of verweken, door een verhoogde William’s plasticiteitswaarde en door uitstekende drukgevoelige eigenschappen. Aldus hebben de hete smeltkleefstoffen en lijmen van de uitvinding smeltviscositeiten tussen ongeveer ^000 en 100.000 cps, bij voorkeur ongeveer 5.000 - 25.000 cps bij 180°C. De toegepaste inter-15 polymeren hebben een verwaarloosbaar of onmeetbaar laag standaard William's plasticiteitsgetal alvorens zij door een elektronenbundel worden bestraald. De plasticiteit kan worden gedefinieerd als die eigenschap van een polymeermateriaal waardoor het in staat is permanent en continu zonder breuk te worden gedeformeerd wanneer daarop een kracht 20 wordt uitgeoefend. Deze eigenschap wordt gemeten met behulp van een William's Plastometer die wordt vervaardigd door Scott Testers Ine., en die zodanig is ontworpen dat deze voldoet aan de normen gesteld door de ASTM methode D-926. In sommige gevallen heeft het de voorkeur dat het interpolymeer voor de belichting een verwaarloosbare plasticiteit 25 (0,1* - 1,3) heeft die na de belichting ten minste ongeveer 1,8 is. Aldus is het een voordeel van de werkwijze van de uitvinding dat in wezen fluide, laagcohesieve materialen of materialen zonder of met een lage plasticiteit kunnen worden toegepast die in bruikbare elastomere kleefstoffen met een hogere plasticiteit worden getransformeerd. De eind-30 plasticiteit van de kleefstof ligt gewoonlijk tussen 2 en 3, hoewel wanneer de plasticiteit boven deze grens ligt sommige kleverig makende middelen toegevoegd kunnen worden om de gewenste eigenschappen te geven.

De nu volgende voorbeelden dienen ter illustratie van de werkwijze van de uitvinding in bepaalde uitvoeringsvormen daarvan.

35 Alle delen en percentages zijn in gewicht en graden C tenzij anders aangegeven.

800 22 56 8 #

In de voorbeelden werden de volgende proefprocedures toegepast voor het meten van vergelijkbare eigenschappen van de verschillende kleefstoffen.

180° Afpelhechtproef (ASTM methode D-1000) 5 Deze proef bestaat uit het meten van de kracht die noodzakelijk is om het hechtende filmproefmonster (2,5mmx15mrnx38 micrometer) bekleed op een 50 micrometer polyesterfilm van een roestvrijstalen paneel af te strippen of te delamineren,. met een treksnel-heid van 30 cm per min. Een Instron treksterktemeter werd toegepast om 10 de trekkracht te leveren. Aldus wordt de kracht die noodzakelijk is om de delaminering tot stand te brengen geregistreerd als de "180° af-pelhechtwaarde". Proeven werden eerst na 20 min ondernomen en daarna opnieuw na verschillende staanperioden bij de temperaturen die in de voorbeelden zijn aangegeven. De waarden worden weergegeven in kg/cm waar-15 bij de hogere waarden de beste resultaten aanduiden. Opgemerkt wordt dat de kleefstoffen bereid volgens de werkwijze volgens de uitvinding enige verlaging in afpelsterkte ondergaan, waarbij echter de waarden die na bestraling zijn verkregen nog steeds commercieel aanvaardbaar zijn en ruimschoots worden gecompenseerd door de verbeteringen in de 20 William's plasticiteit en de cohesiesterkte.

Afschuifhechtproef (PSTC methode 7)

De afschuifsterkte wordt gemeten door de kleefstof op een 50 micrometer dik polyethyleentereftalaat- (Mylar)- of vinyl- vel (als aangegeven in het voorbeeld) aan te brengen bij een droog ge- 2 25 wicht van 0,0029 - 0,0035 g/cm . Het beklede monster wordt daarna aangebracht op een staalpaneel met een 1,3 cm overlap. Een gewicht van 0,U5 kg wordt aan het monster opgehangen waarbij het staalpaneel vertikaal wordt gehouden en de tijd gemeten tot de scheiding plaatsvindt. De proef wordt uitgevoerd bij 23°C en 50$ relatieve vochtigheid. De proef 30 is een maat voor de cohesiesterkte en het vermogen deze gedurende een bepaalde tijd te handhaven. Aldus hebben de kleefstoffen met de langste tijdsduur de voorkeur.

Voorbeeld I

Dit voorbeeld illustreert een werkwijze ter berei-35 ding van een hete smelt, drukgevoelige kleefstof volgens de uitvinding. Een drieliter kolf uitgerust met een thermometer, een refluxcondensor, 800 22 56 *

""....... V

9 een bron voor mechanische roering en trechters voor langzame toevoeging, werd eerst geladen met 50 g methylacrylaat, 50 g 2-ethylhexylacrylaat, 250 g methylalcohol, 75 g isopropylalcohol, en 1 g t-butylperoxypiva-laat. Het mengsel werd tot koken onder terugvloeikoeling gebracht 5 waarna de volgende monomeer- en katalysatorhoeveelheden gelijktijdig in kleine hoeveelheden gedurende een periode van 3 uur werden toegevoegd: een monomeerlading van 150 g methylacrylaat, 550 g 2-ethylhexylacrylaat, 200 g methylmethacrylaat en 5 g allylmethacrylaat, alsmede een katalysator lading van 280 g methylalcohol en 11,5 g t-butylperoxy-10 pivalaat.

Hadat de toevoeging was voltooid werd het reactie-mengsel gedurende 2 uur onder terugvloeikoeling gekookt, gekoeld en daarna 5 g ïrganox 1010 toegevoegd. Het oplosmiddel werd door destillatie verwijderd en er werd gedurende een uur bij 15 mm Hg verhit waarbij het 15 verkregen verzadigde polymeer werd gevormd (aangeduid als samenstelling A).

ïrganox is een hoogmoleculaire stabilisator die multifunctionele chemische groepen bevat (kan een gehinderd fenol zijn).

Ter vergelijking werden drie samenstellingen die de 20 functionele monomeren 3-(pentachloorfenoxy)-2-hydroxypropylmethacrylaat 3-(PCP-2-KPMA.), glycidylmethacrylaat en een recht niet-funetioneel acrylmonomeer bevatten met de bovenbeschreven methode gemaakt. De componenten en hoeveelheden zijn als volgt:

Monomeersamenstelling

25 B- C D

2- ethylhexylacrylaat 5θ,5 60 60 methylacrylaat 20 20 20 methylmethacrylaat 16,5 15 20 3- PCP-2-HPMA 5,0 30 glycidylmethacrylaat - 5 -

De verkregen samenstellingen (A-D) werden op 180°C verhit, aangebracht op een lospapier in een hoeveelheid van 7,2 kg/riem of 1 droge mil (25 micrometer) waarna men deze liet koelen. Het beklede papier werd daarna met een elektronenbundel van 10.000 - 40.000 J/kg 35 bestraald. Bik monster werd daarna onderzocht op afpelsterkfce en af- 800 22 56 #

•V

10 schuifsterkte, waarbij de volgende resultaten werden verkregen.

_J/kg Bestraling_ 0 10.000 20.000 30.000 ίθ.000_

Monster A

5 180°. af peiling (kg/cm) 0,72 0,68 0,58 0,56 0,5^· 2 0,28 kg/cm vasthoudtijd 16 min 5 uren 7 uren 9 uren >20 uren

Monster B

180° afpelling (kg/cm) 0,85 0,81 0,81 0,76 0,7^ 2 0,28 kg/cm vasthoudtijd 7 min 9 min 10 min 12 min 1U min

10 Monster C

180° afpelling (kg/cm) 0,92 0,92 0,92 0,88 0,79 2 0,28 kg/cm vasthoudtijd 10 min 10 min 10 min 11 min 15 min

Monster D

180° afpelling (kg/cm) 0,7^· 0,7^ 0,7^ 0,72 0,70 2 15 0,28 kg/cm vasthoudtijd 10 min 10 min 12 min 13 min 1U min

De als bovenbeschreven resultaten geven een opvallende verbetering aan van de afschuifsterkte bij toepassing van allyl-methacrylaat volgens de uitvinding hetgeen in kontrast staat met een slechts minimaal verlies aan afpelsterkte vergeleken met de samenstel-20 lingen die andere inleiders bevatten.

Voorbeeld II

Met de procedure, de katalysator en het oplosmiddel toegepast in voorbeeld I werden drukgevoelige hete smeltkleefstoffen bereid door interpolymeren met de volgende samenstellingen op de ge- 25 wenste substraten te bekleden en deze met elektronenbundels van 20.000 J/kg te bestralen. De verkregen kleefstoffen werden op afschuifsterkte 2 (0,28 kg/cm vasthoudtijd) beproefd als beschreven in voorbeeld I.

Monomeersamenstellingen E_F_G

30 2-ethylhexylacrylaat 60 60 60 methylmethacrylaat 19» 75 19 9 6 19»25 methylacrylaat 20 20 20 ally lmethacry laat 0,25 0,1+ 0,75 2 0,28 kg/cm vasthoudtijd 1 uur 5 uren 7 uren 800 22 56 11 41 ------ .....- v

Voorbeeld III

Met de procedure, katalysatoren en oplosmiddelen als beschreven in voorbeeld I werden drukgevoelige hete smeltkleefstoffen bereid door de verkregen copolymeren (voorpolymeren) gevormd uit de in 5 tabel Δ aangegeven componenten op de gewenste substraten te bekleden en deze met een elektronenbundel te bestralen.

Monomeersamenstellingen H ' J_K_L_M_ 2-ethylhexylacrylaat 60 59,5 - - 60 10 butylacrylaat - - 60 60 methylmethacrylaat - 10 20 19,5 19,6 methylacrylaat 9,5 - 19,5 - 20 vinylacetaat 30 - - 10 ethylacrylaat - 30 - 10 15 allylmethaerylaat 0,5 0,5 0,5 0,5

allylacrylaat - - - - 0,U

De verkregen bestraalde .samenstellingen bezitten uitstekende kleefeigenschappen, zelfs na opslag gedurende langdurige perioden en zij kunnen gemakkelijk van elk substraat waaraan zij zijn 20 gekleefd worden verwijderd. Samengevat blijkt dat additie van allyl- . acrylaat of methacrylaat in de hoofdketen van een op acrylaat gebaseerde hete smeltkleefstof leidt tot de vorming van voorpolymere kleefstoffen die, bij harding door bestraling met elektronenbundels, uitstekende drukgevoelige eigenschappen verkrijgen.

800 2 2 56

Claims (9)

1. Werkwijze voor het bereiden van een hete smeltkleef-stofsamenstelling met drukgevoelige eigenschappen, met het kenmerk, dat de volgende trappen worden uitgevoerd: a) allylacrylaat of methacrylaat wordt met ten minste 5 êén copolymeriseerbaar acrylmonomeer gecopolymeriseerd waardoor een bij omgevingstemperatuur vast voorpolymeer wordt verkregen; b) het verkregen vaste allyl-onverzadigde voorpolymeer wordt verhit tot een temperatuur die voldoende is om dit fluïde en vloeibaar te.maken; 10 c) het fluïde voorpolymeer wordt op een substraat be kleed, en d) het beklede substraat wordt onderworpen aan een elektronenbundelstraling van 10.000 - hO.OOO J/kg voldoende om het voorpolymeer te verknopen, waarbij een uitgeharde drukgevoelige kleefstof 15 wordt verkregen.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het voorpolymeer een samenstelling van allylmethacrylaat en een copolymeriseerbaar acrylmonomeer omvat.

3. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat 20 het voorpolymeer ten minste een monomeer gekozen uit C^-C^ alkylesters van acryl- en methacrylzuur bevat. b. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het copolymeriseerbare acrylmonomeer wordt gekozen uit C^-C^ alkyl-esters van acrylzuur en in een hoeveelheid van ten minste ongeveer 50 25 gew.$, berekend op het voorpolymeer, in het voorpolymeer aanwezig is.

5. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het allylacrylaat of methacrylaat aanwezig is in een hoeveelheid van 0,1 - 2 gewichtsdelen, berekend op het voorpolymeer.

6. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat 30 het allylacrylaat of methacrylaat aanwezig is in een hoeveelheid van 0,3 - 0,75 gewichtsdelen, berekend op het voorpolymeer.

7. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het allyl-onverzadigde voorpolymeer wordt verhit tot een temperatuur van 120 - 180°C om dit fluïde en vloeibaar te maken. 800 22 56 - . 13 V

8. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het beklede voorpolymeer wordt onderworpen aan een elektronenbundel-straling van 30.000 - UO.OOO J/kg.

9. Verknoopte drukgevoelige kleefstofsamenstelling be-5 reid volgens de werkwijze van conclusies 1-8.

10. Met een verknoopte drukgevoelige kleefstof bekleed voorwerp omvattende een substraat waarop een laag kleefstof bereid volgens de werkwijze van conclusies 1 - 8 is aangebracht. * 800 22 56