NL7909033A - Werkwijze ter bereiding van schuimvormende, samen- gestelde latexprodukten. - Google Patents

Description

* Λ Φ ' /.

Werkwijze ter bereiding van schuimvormende, samengestelde latex-produkten.

De uitvinding heeft betrekking op een geleermethode ter bereiding van schuimrubberprodukten uit latex. De uitvinding heeft meer in het bijzonder betrekking op geleermethoden, waarbij alkalimetaal-fluorkomplexen als geleermiddelen gebruikt worden.

5 In de techniek is bekend, dat het hierbij gaat om met zuren geage-rende geleermiddelen met vertraagde werking.

Het is bekend, dat uit een latex van een rubberachtig polymeer schuimrubber bereid kan worden door de latex met bepaalde ingrediënten te vermengen, het latexmengsel te laten schui-10 men, het schuim op een substraat uit te spreiden en het uitgespreide schuim te verhitten om de schuimstructuur te harden en het te drogen en dat men op deze wijze een droge, gevulcaniseerde schuimrubber-laag verkrijgt. Deze werkwijze wordt door E.W.Madge beschreven in "Latex Foam Rubber", uitgegeven door John Wiley & Sons, New York, 15 en MacLaren & Sons Ltd., Londen, 1962, en verder in de Britse

Octrooischriften 598.610 (F.H. Dntiedt), 1.342.510 (Firestone Tire &

Rubber Co.) en 1.451.130 (Polysar Ltd.). Gebruikt men een geleer-middel, dan wordt dit vlak na het stadium van de schuimvorming toegevoegd. Het dient om het schuimvormige latexprodukt te desta-20 biliseren, waardoor de rubberdeeltjes zich tot een netvormige structuur aaneen kunnen voegen. Als op zuren reagerend geleermiddel met vertraagde werking van het fluor-komplextype gebruikt men gewoonlijk natriumsilicofluoride (SSF), hoewel ook natrium- en kalium-fluorstannaten, -fluortitanaten en -fluorzinkonaten in de litera-25 tuur genoemd worden. De belangrijkste eigenschap van deze geleermiddelen met vertraagde werking is, dat ze door hun aan tijd gebonden chemische werking het schuimvormige latexprodukt geleidelijk verder destabiliseren, zodat het tenslotte tot een netvormige struc- 7909033 -9 Ί 2 *r- tuur geleert. Dit stelt echter grenzen aan de tijd, waarbinnen het schuimvormige produkt verwerkt kan worden en beperkt tevens de hoeveelheid geleermiddel, die gebruikt kan worden. Bij toepassing in dunne schuimlagen, bijvoorbeeld als schuimrubber rug van tapijten, 5 waarbij natriumsilicofluoride als geleermiddel wordt gebruikt, bleek het in de praktijk erg moeilijk te zijn om de bewerking op gang te houden bij de optimale hoeveelheid geleermiddel, omdat het "geleer-trajekt” te smal is, vooral bij een sterk belast, samengesteld produkt. Het "geleertrajekt" kan gedefinieerd worden als de marge, 10 die in de hoeveelheid geleermiddel in het latexprodukt voor het verkrijgen van goede schuimprodukten toelaatbaar.' is. De marge in het geleertrajekt bedraagt bij sterk belaste produkten, die men met behulp van natriumsilicofluoride wil laten geleren, ongeveer 0,1-0,2 deel, zodat bij een gehalte van 2,5 delen SSF op 100 delen vaste 15 stof in de latex het SSF-gehalte mag schommelen tussen 2,4 en 2,6 delen, alles op basis van het gewicht. Hierdoor heeft men bij de samenstelling van de natriumsilicofluoride-oplossïng en het vaststellen van de snelheid, waarmee deze oplossing bij het latexprodukt gevoegd moet worden, als dit in de schuiminrichting wordt ge-20 leid, maar erg weinig speelruimte. Tenzij de toegevoegde hoeveelheid natriumsilicofluoride zeer nauwkeurig geregeld wordt, zodat deze onder de toegepaste schuimvoorwaarden binnen het geleertrajekt blijft, kunnen in de verkregen schuimproducten haarscheurtjes, barsten of ingezakte delen ontstaan. Om deze problemen te voorkomen 25 is het dus gewenst om een werkwijze te ontwikkelen, waarbij het' geleertrajekt voor de met zuren reagerende geleermiddelen met vertraagde werking in het algemeen, en voor natriumsilicofluoride in het bijzonder, verbreed wordt.

Men heeft nu ontdekt, dat het geleertrajekt van 30 met zuren reagerende geleermiddelen met vertraagde werking in schuimvormige, met zuren coagulerende latexprodukten, die door een aan het drogen voorafgaande hittebehandeling gegeleerd zullen worden, aanzienlijk verbreed kan worden door in het latexprodukt tenminste 0,5 gewichtsdeel van een in water oplosbaar ammonium- of aminesul-35 famaat op te nemen. Bij gebruik van 0,5-3 gewichtsdelen sulfamaat 7909033 * 3 kunnen bevredigende resultaten worden verkregen, maar de beste resultaten worden met 0,5-2 gewichtsdelen, bijvoorbeeld met 1,0 gewichtsdeel, per 100 gewichtsdelen droge stof in de voor het pro-dukt gebruikte latex worden behaald. De werking vaqhet sulfamaat is 5 niet aan tijd gebonden. Dit is een duidelijk voordeel ten opzichte van de wel aan tijd gebonden verbindingen, zoals ammoniumacetaat, omdat het sulfamaat van te voren bij het latexprodukt (dat dan nog geen aan tijd gebonden geleermiddel bevat) gevoegd kan worden. Dit kan dan nog geruime tijd bewaard worden zonder dat men bang hoeft 10 te zijn, dat het zal geleren. Bij toevoeging van ammoniumacetaat zal het produkt te snel geleren om het nog te kunnen bewaren.

Bij de werkwijze volgens de uitvinding kunnen sul-famaten gebruikt worden, die bij verhoogde temperaturen wel in water zullen hydrolyseren, maar bij kamertemperatuur niet of nauwe-15 lijks. Het amineradikaal kan afkomstig zijn van elk willekeurig amine, dat een kookpunt heeft in het trajekt van ongeveer -35°C tot +300°C, en bij voorkeur van ongeveer -35°C tot +175°C. Voorbeelden van dergelijke aminen zijn de alkyl- en alkyleenaminen met 1-3 koolstof-atomen en de alkanolaminen met 2-3 koolstofatomen, bijvoorbeeld 20 ethylamine, monoëthanolamine, diethanolamine, propylamine, amyl-amine, hexylamine, monoïsopropanolamine, diïsopropanolamine, ethy-leendiamine, triëthyleentetramine, morfoline, enz.

Men geeft de voorkeur aan ammoniumsulfamaat en de alkanolaminen met 2-3 koolstofatomen, maar vooral aan ammoniumsulfamaat. Men voegt 25 bij voorkeur een hoeveelheid sulfamaat toe, die varieert van 0,5-3 gewichtsdelen per 100 gewichtsdelen vaste stof in de ongemengde latex, en bij voorkeur van 0,5-2 delen, bijvoorbeeld 1,0 deel. De gebruikelijke marge van het geleertrajekt van ongeveer 0,2 deel voor natriumsilicofluoride, waardoor het traject bijvoor-30 beeld maar tussen 2,4 en 2,6 delen kan schommelen, wordt hierdoor verbreed tot een marge van ruim 4, zodat het trajekt bijvoorbeeld van 1 tot 5 of 2 tot 7 delen kan variëren.

Het door verhitting gelerende systeem van de uitvinding kan toegepast worden bij latexsoorten, waarin de rubber-35 achtige polymeerdeeltjes gestabiliseerd zijn, dat wil zeggen in 79 0 SO 3 3 o - A _ — 4 suspensie worden gehouden, die bij reactie met zure verbindingen in water onoplosbare verbindingen vormt. Hiertoe behoren latex van natriumrubber en latex van synthetische rubbersoorten, waarin anionische, in water oplosbare alkalimetaal-, ammonium- of amine-5 zouten van terpentijnzuren of verzadigde of onverzadigde carbon- zuren met 5-20 koolstofatomen het hoofdbestanddeel van het emulgator-systeem vormen, en mengsels van dergelijke latexsoorten. Voorbeelden van de genoemde emulgatoren zijn natrium-, kalium-, ammonium- en monomethylaminestearaten, -oleaten-, palmitaten-, laureaten-, 10 abiëtaten en zouten van gesulfateerde of gesulfoneerde derivaten van deze zuren, of mengsels van dergelijke emulgatoren. De rubberachtige polymeren kunnen homopolymeren van geconjugeerde dienen met 4-10 koolstofatomen, zoals butadiëen, zijn, bijvoorbeeld 2-methylbutadiëen; 2-chloorbutadiëen; pentadiëen-1,3; 2,3-dimethyl-15 pentadiëen-1,3; 2,5-dimethylhexadiëen-l,5; cyclopentadiëen en met halogenen gesubstitueerde derivaten van deze verbindingen. De rubberachtige polymeren kunnen verder copolymeren zijn van de geconjugeerde diënen met 4-10 koolstofatomen onderling of met ëën of meer copolymeriseerbare monomeren met een CE^ = -groepj 20 zoals styreen, acrylonitril, methacrylonitril, acrylzuur, methacryl-zuur, methylmethacrylaat, ethylacrylaat, acrylzuuramide, acroleïen, a- en β-methylacroleïen, maleïnezuur, fumaarzuur, itaconzuur, kaneelzuur, kaneelaldehyde, vinylchloride, vinylideenchloride, iso-butyleen, divinylbenzeen en methylvinylketon. Desgewenst kunnen de 25 latexsoorten van rubberachtige polymeren gemengd worden met ondergeschikte hoeveelheden met zuren coagulerende latexsoorten van harde, harsachtige polymeren als polystyreen, polyacrylonitril, polyvinylideenchloride, polyvinylchloride, polyvinylacetaat, poly-methylmethacrylaat, copolymeren van de monomeren van deze hars-30 achtige polymeren en harsachtige copolymeren van deze monomeren met andere copolymeriseerbare monomeren, zoals de geconjugeerde diënen met 4-10 koolstofatomen. De beste resultaten worden verkregen als de uitgangslatex voor het mengen in totaal 40-75 gewichts % vaste stof bevat.

35 De latexprodukten kunnen gebruikt worden voor het 7909033 £ 5 * fabriceren van stoffen met een schuimrubber rug, meer in het bijzonder tapijten, en voor het maken van losse schuimrubber platen en gevormde voorwerpen van schuimrubber. In het algemeen kunnen de in de techniek toegepaste materialen en werkwijzen ook gebruikt 5 worden voor de nieuwe samengestelde latexprodukten van de uitvinding. Tot de toegevoegde materialen behoren gelerings-sensibi-latoren, geleermiddelen, schuimmiddelen en verdikkingsmiddelen om de latex tijdens het mengen en het schuim tot het wordt gegeleerd te stabiliseren en tevens om een gelijkmatiger schuimrubberstructuur 10 te verkrijgen; antioxydatiemiddelen om het verouderen tegen te gaan; en vulmiddelen en vulcanisatiesystemen, die activatoren, versnellers en hardingsmiddelen bevatten, gewoonlijk op zwavelbasis.

Ter bereiding van de latexprodukten worden ver verschillende komponenten onder stevig roeren bij kamertemperatuur 15 bij de uitgangslatex gevoegd. Afgezien van het geleermiddel, dat het laatst moet worden toegevoegd, behoeft dit niet in een bepaalde volgorde te gebeuren, maar het is in de praktijk wel gebruikelijk om het schuimmiddel voor de andere komponenten toe te voegen. Het kan soms gemakkelijk zijn omde verschillende komponenten in de 20 vorm van een oplossing of dispersie in water toe te voegen, maar dit geldt niet voor de vulstoffen, die meestal in droge vorm worden gebruikt. Het sulfamaat kan in de vorm van een oplossing in water, bijvoorbeeld van 50 %, toegevoegd worden en dit kan zowel voor, als tijdens of na het vermengen van de andere komponenten met de latex 25 gebeuren. Men voegt het sulfamaat bij voorkeur met zoveel ammonia of een andere, ammoniumionen afsplitsende verbinding toe, dat de pH van het latexprodukt tenminste een waarde van 9,5 houdt en bij voorkeur van tenminste 10,0. Een deel van de ammoniumver-binding kan vervangen worden door een minder vluchtige, verzadigde 30 alkyl- (met 1-8 C-atomen) of alkanolamine, bijvoorbeeld ethyl-, ethanol-, propyl-, isopropyl-, propanol- of isopropanolamine, 1,2-diaminoëthaan, en dergelijke. Het sulfamaat veroorzaakt geen overmatige toename van de viskositeit van de latex.

Als alle ingrediënten grondig zijn vermengd, is het 35 latexprodukt gereed voor verdere verwerking tot het schuimrubber eind- 7909033 6 produkt. Hiertoe laat men de latex schuimen tot het volume 2-20 maal zo groot is geworden, waarna het schuim wordt uitgespreid of in de gewenste vorm gebracht, vervolgens verhit om het te laten geleren, en gedroogd en gehard. Al deze bewerkingen worden op 5 in de techniek bekende wijze en onder bekende voorwaarden uitgevoerd.

De nu volgende voorbeelden dienen om de uitvinding nader toe te lichten. Tenzij iets anders is vermeld zijn alle delen en percentages op basis van het droge gewicht weergegeven 10 en zijn alle samenstellingen gebaseerd op 100 gewichtsdelen vaste stof in de ongemengde uitgangslatex.

Voorbeelden I-XXIV

Een met kaliumoleaat gestabiliseerde synthetische latex met ongeveer 90 gewichts % rubberachtige copolymeer deeltjes, 15 gevormd uit butadiëen en styreen, met een styreengehalte in geco-polymeriseerde toestand van 23 %, en met ongeveer 10 gewichts % harsachtige polystyreendeeltjes, die in totaal ongeveer 65 gewichts % vaste stof bevat en een pH van 9,5 heeft (in Tabel A aangeduid als Latex A) werd op de in Tabel A vermelde wijze al of niet vermengd 20 met andere bestanddelen en aan een onderzoek onderworpen. In de Voorbeelden I-XVIIÏ werd de latex afzonderlijk gekneed en gemengd en in de Voorbeelden XIX-XXXV werd deze latex eerst met andere, van te voren bereide latexsoorten, respectievelijk aangeduid als Latex B en Latex C, gemengd en daarna met de toevoegsels gekneed.

25 Latex B was een latex van een gecarboxyleerd copolymeer van butadiëen en styreen met in gecopolymeriseerde vorm een styreengehalte van 77 gewichts %, terwijl Latex C/een homopolystyreen was gemaakt. Zoals te verwachten viel, werden met de latexmengsels enigszins stijvere schuimrubberprodukten verkregen, wat veroorzaakt werd door 30 het hogere gehalte aan hardere polymeren van Latex B en Latex C.

De geknede, samengestelde latexprodukten werden meer of minder sterk schuimvormig gemaakt, wat weerspiegeld wordt in hun soortgelijke gewichten, op jute uitgespreid (behalve in Voorbeeld VI, waarin het produkt op de rugzijde van een tapijt met pool werd 35 aangebracht), 1 minuut onder een groep infraroodlampen verhit om het 7909033 7 schuim te laten geleren en tenslotte in een hete-lucht-circulatie-oven bij I50°C gedroogd en gehard.

Naar aanleiding van de uitstekende "open tijd" (dat wil zeggen de tijd, dat het samengestelde produkt nadat een ge-5 leermiddel is toegevoegd vloeibaar blijft en bewerkt kan worden) van het produkt van Voorbeeld XIV, werden met dit produkt 18 uur later nog drie proeven uitgevoerd (de Voorbeelden XVI, XVII en XVIII), om te kijken, welke invloed een vertraging in de bewerking op het produkt zou hebben. In alle gevallen werd schuimrubber van goede kwa-10 liteit verkregen.

Het ammoniumsulfamaat werd toegevoegd in de vorm van een oplossing van 50 % in water, die op elk deel sulfamaat tevens 0,5 deel kaliumoleaat bevatte.

Zoals duidelijk uit Tabel A blijkt, is het geleer-15 trajekt van het natriumsilicofluoride bij verschillende schuim-dichtheden en viskositeiten door het opnemen van ammoniumsulfamaat in het latexprodukt aanmerkelijk verbreed. Daardoor is een ruime verwerkings marge verkregen, die het gebruik van natriumsilicofluoride ook mogelijk maakt in gevallen, waarin men dit anders niet eens 20 zou overwegen.

7909033 ,-δ -,» S ο aa?(BXA30ddo ap 8 in ux satqaXA aaaan axa>tua jbbiu *χ Ctq sxy

M

m o^e^Ajeddo ap δ «ï ατ saf^axA ©^^t» axa^ua jaea *χ f-iq sjy ►4 m «Λ S rn r*C o ÏÏ Jnniaiuusnrrnqae oufTXjooqaq ‘safqajA a;»p\ m 5 — ft a^aqua 3ao jaam ‘aaqaiAjaddo apuaqa^s^tfj m a^^EtAjaddo g j* ap ut saCqa^A s^ata a^a^ua asem *χ Cxq sjy

* = I ΓΐΗ S1V

S sr ^ ^ Λ o— vooS annaanaasartnips a^fixaooqaq ‘saf^axA sxixn w <λ in -o e 5 rt 3X33P» asm ubeih ‘aa^BXAiaddo apuaitaasaTn \θ «· cn

M

w ^ aq^EtAiaddo ap ut saC

g ^ -apjA aa^TA auxax^ θχοΛ jeehi *χ Γτς βχν O ιΛ

m o m o cn o m u-ioO'ïo r» aj o oooo o cn oiaaTaS

MO «· m ··**«····· ιπ(Π··*μιΛ rl g ** «* o---<ncMcM-voo« mm — oo - .a3 Sau-tan aa saai jbsui ‘i fxq sxv

> “ I § I Γϊί ®TV

3 ^ en s °« « a» o 2 Cïq sxy > Ό M CO · * * S i fTi stv

M

H ^ armaanaasmimps na θχ^εχΑ * „· -aaddo apaoS ‘paaaxa8a8 Stutsm aa saai H m r» <a o o "jimaaiuasmxnqas a^hxaooqaq ‘aa^BXAiaddo ap ut g <m « 2 2 m ” saCaanaqosuBBq 3χ35χαβ ‘piaaxaSaS SxuTan aa saai m co _ 3 m rT I Fï<l SXV'

M

* · ^ ï Fh nv o m -O ui O w O «*» «Λ O O -β* O CSC’·» o oooo X© » irt ***··*·* *·0£Ι·**' T Γτα stv h . csj © — — — «cm-»— oom <n m — co o A rrH ®Lv \0 — en —

M

h — m > _“ S i FTq. sxv

M MO

> -T m i Γτα sxv o <n m eo o ca > CM* o o § I Fïl *tv r* — cn *· p,, saC^axA 343ΤΛ axa^ *3 > © -ua aiqsiAjaddo ap ube asem ‘χ Ciq sxv

o m H

m

S I fH *XV

3 * saC^axA a33T« axa^x M ° ^ g 2 5 -T — co o aaajaxAiaddo ap use τββιπ ‘i Cxq sxv Λ >o

ö m I ttq «XV

o «o2 o m m o o ® o coco o moNm « annaanjasnrnqas apuaqaasain ua m ® „ O O - — -imcsin- -o S mm*-m o® uaasasq aapuoz aaqBXAJaddo apuaqaasam m P»* «“ nO “· A4 <N- I « i 4L «2 e »-« I «o *n i i a « ^ I Ö -¾ ƒ o 3 ia

5iJMeejS *4 _ > · e gj u C U

w«^3(«üu 6 -w .^aji tTJ ι-a o-» O O O «I Ή K (S 3¾ SUS'^i S· u -· *H N ^ 2 H -J Ja Ü 'V. C u "3 u a a« > <o λ c -* 2 ^ 3 ?j § >h g s 4 m va w <j o ·-< α »Μθ^*ν S ήλ w *rn 3 mc «3-»-4βο·4 λ o3«*a o 5 « u ο,.^λ «OS*’·«>**«>-3¾¾ y>wy * ^ «-auca H cj — «· an Q*Qj3«**TJ*· W ·ΗιΜ>· *40 ΰ·ϊ "3 5J n £i , ö fl ü OWU M >, α Λ4 *2 3 «^ ’5^ ^ Svw.Se-e^'e^Se « «g 2-2 * 2 2 S «-J X n —1 «-S u u v ep #4 «-*o sii*3*·» y u i«4 ·»<·4ο^3·ητ3ν<3:«^3 c v^flaooa 5νΕ*^*Ί5<ϋ,!ί B* _. I 2 -i w -*u*cjvo(i y «n u n ^ h V 3" O > X "S *4 »J i) X —* 3 ·> 'ΑΛ V'JSC’-»-S· .-afl n nj o jrf jxxxs .j^u«oee^2e’i2 2T*S-1! S -* u- - -Λ 3 ο β « v — ao » y }4mg<l).urj«*4*«4>*4j«4<glAinjg04d>UQeu u ·* "3 o. u uo v *λ« « owyuMMO*<4^kij>tSgtsqceuayn «>· o-ijsoMooaucoud a o e e < e « « —♦ o e y χ ·4 o ·η μ ·η 5 η e o e B *n ^ o-««yoC3mooy'-‘ye o*

>M»^tJ^U«aWeVOONJ3N«NM-S^H> O» > Λ ΧΛ <& <fl J M Q— Z K S>-C-X O

7909033 9

Voorbeelden XXV-XXVIII

Om de invloed van een sterkere belasting met vulstoffen na te gaan, werden monsters bereid van een met kalium-oleaat gestabiliseerde latex met ongeveer 85 gewichts % rubber-5 achtige copolymeerdeeltjes, samengesteld uit butadiëen en styreen en met een styreengehalte in gecopolymeriseerde vorm van 23 %, en met ongeveer 15 gewichts % harsachtige polystyreendeeltjes, gekneed met 0,5 deel kaliumoleaat als emulgator, 1,0 deel Tall-olie, eveneens als emulgator, 125 delen aluminiumsilicaat 10 als culstof, 1,0 deel gehinderd fenol, 1,5 deel zinkdiëthyldithio-carbamaat, 1,0 deel zinkmercaptobenzothiazool, 3,0 delen zink-oxyde, 2,0 delen was, 2,0 delen zwavel, 0,5 deel triëthyltrimethyleen-triamine, gemengd met 0,2 deel kaliumoleaat, 0,3 deel ammonium-· hydroxyde, 1,0 deel ammoniumsulfamaat, gemengd met 0,8 deel kalium-15 oleaat, voldoende water om een totaal vaste-stofgehalte van 74 gewichts % te bereiken en 0,25 deel natriumpolyacrylaat. Men liet de verkregen produkten schuimen tot een soortgelijk gewicht van ongeveer 300 g/liter was bereikt en mengde vervolgens verschillende hoeveelheden natriumsilicofluoride door de schuimvormige 20 produkten. Daarna bracht men elke schuimsoort in een dikte van ongeveer 6 mm aan op jute, liet de schuimlaag 30 sexonden onder 2 een groep infraroodlampen bij 8 kw/m geleren en droogde en hardde de laag tenslotte 20 minuten bij 135°C in een hete-lucht-circulatieoven. In alle gevallen werd schuimrubber van goede 25 kwaliteit verkregen, waaruit blijkt, dat met het sulfamaat een breder geleertrajekt was verkregen. De resultaten zijn in Tabel B samengevat.

7909033 t' 10 Η ·π Η Ο Ο <Ν CO ·Ρ |—J Λ Λ Λ Λ ,£3 > CO — —< Ο <£> m ixi — Ο Ο 03 >

Η Ο CO rj W

co <| |xj , ι η m ο es mp3 }$ Λ Λ Λ η 0) ρ£3 !> CVJ — — ΟΟΙ^ΟηΟ ω «- Ο CT3 CU 03 Η ο <Ν ο uo fl ^ α) οι 3 ι—ι 3 cti <1> Ρ 0 Ρ ο •3^3 Ρ 3 !-ι H η u Ο !> « • γ-3 Η Ο Ο CN m ·Η Λ Λ Λ η ,Ο & Μ - *-» Ο <f *-« >d f— ο ο *-« w > ο en !-} ρ< νο <5 >4

PQ

ρ*Η (ϋ

rO I

3 Μ

Η « L

S I

0 I

ο ο Ρ> m ο <Ν Ο Τ3 03 Μ Λ Λ Λ Λ 3 bxj — —. — Ο “1 lil CU 3 Ρ — ο o^ * öo α) 3 Ο <Ν ·Η 3 VO 3 V ul ο ρ ο Ρ ,34 3 > η) S-ι 0) Η Ρ Μ > Μ « Μ η 3 • Pi !-ι ·Η a >η 0) 4 00 >3 ττ •Ρ Ε-Ι μ > ρ · Ο Ρ ρ4 ,3 0 3 3 I ο ·Η Η g Pu ·Ρ 0 «H 0 Ο |3 Ο δ <U « CJ (4—1 μ Ö0 Α ·· •Η γ-1 ρι =3 ι—1 3 ·Η 0 ,34 Τ3 3 3 ·Η a CU ο. ·<-) ·ι-) 60 r-1 OT 0 Ρ Ο ·Η ·Η 3 (U 0 3 ·Η rH Ρ ·Η Ο 3 ·Ρ 03 <Ν 3 ,34 ,£3 "Η 3 Ο — Ρ . 3 Ρ μ ρ ο ,34 Ρ <u α>

ΟΡ0ο3·ι-)ΟΛ0 030 Μ <Ρ ·Ρ Ο Ο CU

> S < CP > 3 Ü3 = Ο 7909033

Claims (5)

1. Werkwijze ter bereiding van een schuim-vormend, samengesteld, met zuren coagulerend latexprodukt, bestaande uit latex van een rubberachtig polymeer, een op zuren 5 reagerend geleermiddel met vertraagde werking en andere gewenste ingrediënten, met het kenmerk, dat het "geleertraj ekt" van het produkt wordt verbreed door in het produkt tevens een in water oplosbaar ammonium- of aminesulfamaat op te nemen in een hoeveelheid van tenminste 0,5 gewichtsdeel per 100 gewichtsdelen droge 10 stof in de onvermengde uitgangslatex; dat het sulfamaat bij verhoogde temperaturen met water hydrolyseert, maar bij kamertemperatuur in hoofdzaak ongehydrolyseerd blijft; en dat het ammonium-of amineradikaal afkomstig is van een amine (waaronder ammonia), dat een kookpunt heeft in het trajekt van -35°C tot +300°C.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat als de pH van het latexprodukt na het mengen lager is dan 9,5, de pH met behulp van ammoniumhydroxyde of een andere, ammoniumionen afgevende verbinding, of met een mengsel van een dergelijke ammoniumverbinding met een minder vluchtig amine, 20 weer tot tenminste 9,5 wordt verhoogd.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat het op zuren reagerende geleermiddel met vertraagde werking natriumsilicofluoride is.

4. Schuimvormend, samengesteld, met zuren coagu-25 lerend latexprodukt, bestaande uit latex van een rubberachtig polymeer, een op zuren reagerend geleermiddel met vertraagde werking en andere gewenste ingrediënten, met het kenmerk, dat in het produkt tevens een in water oplosbaar ammonium- of aminesulfamaat wordt opgenomen in een hoeveelheid van tenminste 30 0,5 gewichtsdeel per 100 gewichtsdelen droge stof in de onge mengde uitgangslatex; dat het sulfamaat bij verhoogde temperaturen in water hydrolyseert, maar bij kamertemperatuur in hoofdzaak ongehydrolyseerd blijft; en dat het ammonium- of amineradikaal afkomstig is van een amine (met inbegrip van ammonia), dat 7909037 -j een kookpunt heeft in het trajekt van -35°C tot +300°C.

5. Produkt volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat het op zuren reagerende geleermiddel met vertraagde werking natriumsilicofluoride is. Γ) 79 0 90 3 3 . / J