NL2011680C2 - Plano, uit een dergelijk plano gevouwen houder en werkwijze voor het uit een plano vouwen van een houder. - Google Patents

Description

Korte aanduiding: Plano, uit een dergelijk plano gevouwen houder en werkwijze voor het uit een plano vouwen van een houder.

Beschrijving

De onderhavige uitvinding heeft volgens een eerste aspect betrekking op een plano waaruit een houder kan worden gevouwen. Het plano is voorzien van vouwlijnen. Bij het volgens de vouwlijnen vouwen van het plano, en eventueel het aan elkaar hechten van vlakken van het plano, wordt een houder gecreëerd.

Het is bekend uit een plano door middel van vouwen en eventueel verlijmen een houder te vormen. De onderhavige uitvinding beoogt volgens een eerste aspect een plano te verschaffen dat is voorzien van vouwlijnen, waaruit eenvoudig een stevige houder kan worden gevouwen die, in het geval van toepassing van vloeistofdichte materialen, lekvrij kan worden uitgevoerd. Dit wordt volgens de onderhavige uitvinding bereikt door het verschaffen van een plano voorzien van vouwlijnen teneinde uit het plano een houder te vouwen en met een althans in hoofdzaak rechthoekige buitenomtrek, met een althans ten minste denkbeeldige referentierechthoek gedefinieerd door een aan een bovenrand van het plano gelieerde bovenlijn, een zich parallel aan de bovenlijn uitstrekkende, aan de onderrand van het plano gelieerde onderlijn, en twee zich haaks ten opzichte van en tussen de boven- en onderlijn uitstrekkende, aan de zijranden van het plano gelieerde zijlijnen en verder omvattende: - een zich parallel aan de boven- en onderlijn tussen de beide zijranden uitstrekkende dubbelklapvouwlijn; - een zich parallel aan en in het midden van de beide zijlijnen tussen de boven- en onderrand uitstrekkende symmetrievouwlijn; en - ten minste twee zich vanaf de bovenrand convergerend ten opzichte van elkaar en symmetrisch ten opzichte van de symmetrievouwlijn in de richting van de dubbelklapvouwlijn uitstrekkende eerste randvouwlijnen. Hierbij verwijzen de termen boven en onder naar lijnen of randen die in de gevouwen toestand beide een bovenrand van de houder definiëren. De bovenrand en onderrand kunnen aldus onderling worden uitgewisseld. Verder dient de term vouwlijn breed te worden geïnterpreteerd als een zichtbare lijn die bestemd is om het plano langs te vouwen.

De vouwlijn kan bijvoorbeeld een rillijn of een perforatielijn betreffen. Het kan ook een met één of meer strepen aangeduide lijn zijn, hoewel een dergelijke lijn minder makkelijk vouwt dan een plaatselijke bewerking van het plano, zoals een ril- en/of perforatielijn.

Verder zal in dit document, in relatie tot het tweede aspect van de uitvinding, nader worden ingegaan op een werkwijze waarmee het plano volgens het eerste aspect van de uitvinding tot een houder kan worden omgevormd. Het is hierbij mogelijk dat het plano zelf rechthoekig is en daarbij kunnen de lijnen van de denkbeeldige rechthoek samenvallen met de omtreksranden van het plano. Maar dat is niet noodzakelijk. De vorm van het plano is bepaald door de uiteindelijke vorm van een uit het plano gevouwen houder. In de beschrijving verder in dit document zijn hiervan enkele voorbeelden beschreven.

Het plano is bij voorkeur vervaardigd van papier (dit omvat ook papier met een hoog gramsgewicht, dat in de volksmond karton wordt genoemd, of samengestelde papierlagen zoals golfkarton, eventueel voorzien van een (water ondoorlaatbare) coating) of van kunststof (ook hierbij is het mogelijk dat het kunststof een massief plano is, of dat het plano is uitgevoerd als laminaat en/of in de vorm van een geribbeld plano, al dan niet met kanalen). Bij papier als basismateriaal voor het plano kan eventueel een vloeistof ondoorlatende coating zijn voorzien aan het geheel of een deel van één of beide vlakken van het plano. Ook andere vormen van water ondoorlaatbare binnenlagen, zoals een aan het plano bevestigde afzonderlijke laag, zijn denkbaar.

Wanneer twee randvouwlijnen van een plano volgens de onderhavige uitvinding aan één zijde van de dubbelklapvouwlijn elkaar aan de betreffende zijde van de dubbelklapvouwlijn snijden, zal dat na het tot een houder vouwen van het plano leiden tot een houder met een spitse punt. Wanneer de houder met de dubbelklapvouwlijn op een ondergrond afsteunt zal de scherpe punt zich boven de dubbelklapvouwlijn en dus boven de ondergrond bevinden.

Wanneer alternatief het snijpunt van twee aan in hoofdzaak één zijde van de dubbelklapvouwlijn gelegen randvouwlijnen aan de tegenover gelegen zijde van de dubbelklapvouwlijn is gelegen wordt na het tot een houder vouwen van het plano een zich over een afstand langs de dubbelklapvouwlijn uitstrekkende bodem met een V-vormige verticale doorsnede verkregen.

Bij een voorkeursuitvoeringsvorm volgens de onderhavige uitvinding strekken zich tussen twee aan één zijde van de dubbelklapvouwlijn gelegen randvouwlijnen en ten opzichte van elkaar gespiegeld in de symmetrievouwlijn twee centrale vouwlijnen vanaf de betreffende boven- of onderrand uit. Deze centrale vouwlijnen dienen ervoor het plano ter plaatse met een zich op de symmetrievouwlijn bevindende punt in de richting van de aan de tegenover gelegen zijde van de dubbelklapvouwlijn gelegen zijde te vouwen. Dit bijvoorbeeld ter versteviging van de houder.

Wanneer daarbij de centrale vouwlijnen een scherpere hoek insluiten dan de betreffende randvouwlijnen wordt een relatief klein volume van de houder door de naar de overzijde stekende punt in beslag genomen.

Bij een voorkeursuitvoeringsvorm volgens de onderhavige uitvinding omvat het plano ten minste twee zich ten opzichte van de dubbelklapvouwlijn gespiegeld aan de eerste randvouwlijnen divergerend naar de onderrand uitstrekkende tweede randvouwlijnen. Aldus kan met het plano een ten opzichte van een verticaal zich door de dubbelklapvouwlijn uitstrekkend vlak symmetrische houder worden verkregen. Wanneer de tweede randvouwlijnen niet ten opzichte van de dubbeklapvouwlijn spiegelsymmetrisch zijn ten opzichte van de (eerste) randvouwllijnen wordt na het vouwen van het plano een niet-symmetrische houder verkregen, hetgeen een speels uiterlijk geeft.

In het hierbovenstaande is het plano steeds beschreven als een op zichzelf staand plano. Het is echter denkbaar dat de beschreven vormen deel uitmaken van een groter geheel, waardoor het beschreven plano is omvat door een superplano waardoor integraal een verder plano is omvat dat is voorzien voor het verschaffen van een verder functioneel element. Het verder functioneel element zou een min of meer identieke houder kunnen betreffen of een houder met een geheel andere functie. Ook andere functionele elementen zijn denkbaar. Dit wordt verderop in dit document verder uitgewerkt.

Volgens een tweede aspect heeft de onderhavige uitvinding betrekking op een werkwijze voor het uit een plano volgens het eerste aspect van de uitvinding vervaardigen van een houder. De uitvinding verschaft daartoe een werkwijze voor het uit een plano vervaardigen van een houder, omvattende de stappen van: a) het verschaffen van een plano volgens één of meer van de voorgaande conclusies; b) het om de symmetrievouwlijn vouwen van het plano, zodanig dat twee door de symmetrievouwlijn van elkaar gescheiden vlakken een hoek insluiten die is gelegen in het bereik van 30° - 150°; c) het om de dubbelklapvouwlijn vouwen van het plano, zodanig dat de twee door de dubbelklapvouwlijn van elkaar gescheiden vlakken een hoek insluiten die is gelegen in het bereik van 5° - 90°; d) het om de randvouwlijnen (indien van toepassing tevens omvattende de tweede randvouwlijnen) vouwen van het plano, zodanig dat vier paarsgewijs tegenover elkaar gelegen verbindingsvlakken worden gevormd die zijn gedefinieerd door - ofwel, aan één zijde van de dubbelklapvouwlijn de dubbelklapvouwlijn, de betreffende randvouwlijn en de aanliggende boven- en zijrand van het plano en aan de andere zijde van de dubbelklap vouwlijn de corresponderende delen van het vlak gedefinieerd door de dubbelklapvouwlijn, de symmetrievouwlijn en de aanliggende onder- en zijrand van het plano - ofwel de dubbelklapvouwlijn, de betreffende randvouwlijn en de aanliggende randen van het plano zich parallel aan elkaar en weg van de symmetrievouwlijn uitstrekken; en e) het onderling verbinden van steeds twee zich naast elkaar uitstrekkende verbindingsvlakken.

De stappen van de werkwijze hoeven niet noodzakelijkerwijs in de genoemde volgorde te worden uitgevoerd en kunnen elkaar eventueel ook overlappen. Het zal de vakman duidelijk zijn dat de hoeken die in stappen b) en c) zijn genoemd in relatie staan tot de hoek die bij het betreffende plano wordt ingesloten tussen een randvouwlijn de symmetrievouwlijn en/of dubbelklapvouwlijn. Wanneer de boven- en onderlijn relatief lang zijn ten opzichte van de zijlijnen, dat wil zeggen, vanaf meer dan twee keer zo lang, zal de met de werkwijze verkregen houder relatief laag en breed zijn. Wanneer de boven- en onderlijn relatief kort zijn ten opzichte van de zijlijnen, dat wil zeggen, vanaf minder dan twee keer zo lang, zal de met de werkwijze verkregen houder relatief hoog en smal zijn.

Een voordeel van de werkwijze is dat van een plano, dat zich in principe voor gebruik in een plat vlak bevindt en dus efficiënt kan worden opgeslagen, een houder kan worden gevouwen, die na het tot een houder vouwen opnieuw tot een plat voorwerp kan worden teruggevouwen. Hiervoor hoeft de houder slechts om de symmetrievouwlijn te worden dubbelgevouwen. Later kan de aldus samengevouwen houder weer naar de toestand van de houder worden teruggevouwen. Aldus is het mogelijk om zowel het plano, als een eenmaal gevouwen houder, bij voorbeeld ten behoeve van tijdelijke opslag of voor finale afvoer als afval, in een toestand te brengen die weinig ruimte in beslag neemt.

Bij al dan niet hierboven besproken alternatieve uitvoeringsvormen van een plano volgens het eerste aspect van de uitvinding met meer vouwlijnen kan het plano bij een werkwijze volgens de uitvinding uiteraard ook langs bij die alternatieven aanwezige vouwlijnen worden gevouwen.

Het onderling verbinden bij stap e) wordt bij voorkeur in overeenstemming met het basismateriaal van het plano uitgevoerd. Bij papier als basismateriaal kan de verbinding bijvoorbeeld door middel van verlijming tot stand worden gebracht. Bij kunststof als basismateriaal zou ook verlijming of versmelting worden toegepast. Indien het gewenst is dat een vloeistofdichte houder uit het plano wordt gevouwen dient de verbinding uiteraard ook vloeistofbestendig te zijn.

Volgens een derde aspect heeft de onderhavige uitvinding betrekking op een houder vervaardigd uit een plano volgens het eerste aspect en met een werkwijze volgens het tweede aspect van de onderhavige uitvinding. Probleemstelling en oplossing zijn gerelateerd aan die zoals die hierboven zijn beschreven in relatie tot het eerste aspect van de uitvinding. De houder kan bijvoorbeeld, indien het plano en de verbinding vloeistofbestendig zijn, een vaas zijn, of een schaaltje waarin etenswaren kunnen worden gepresenteerd, zoals voor horecadoeleinden. In het bijzonder in het geval waarbij de randvouwlijnen aan weerszijden van de dubbelklapvouwlijn niet spiegelsymmetrisch zijn ten opzichte van die dubbelklapvouwlijn kan de dubbelklapvouwlijn bij het vouwen een trapeziumvorm aannemen (waarbij de lange basis van het trapezium ontbreekt). Hierdoor kan een stabiele basis worden gecreëerd om de houder zelfstandig met de gebogen dubbelklapvouwlijn op een ondergrond te kunnen laten rusten. In het geval waarin er geen tweede randvouwlijnen aanwezig zijn, of wel aanwezig zijn maar niet worden gevouwen, heeft de houder een V-vormige basis doordat de dubbelklapvouwlijn bij het snijpunt met de symmetrievouwlijn in een van 180 graden afwijkende hoek is gevouwen.

Volgens een vierde aspect heeft de onderhavige uitvinding betrekking op een meervoudige houder vervaardigd door het meervoudig uitvoeren van een werkwijze volgens het tweede aspect van de onderhavige uitvinding. Wanneer een veeltal, zoals twee, drie of meer plano’s volgens het eerste aspect van de uitvinding aldus tot een houder zijn gevouwen en naast elkaar worden geplaatst kunnen de houders met tegenover elkaar gelegen buitenzijden van de respectieve houders met elkaar worden verbonden. Aldus kan volgens de onderhavige uitvinding een meervoudige houder worden verschaft. Een bijkomend voordeel is dat de samengestelde houder op twee of meer dubbelklapvouwlijnen van respectieve houders kan afsteunen en daarmee een stabielere basis wordt verschaft.

Volgens een vijfde aspect heeft de onderhavige uitvinding betrekking op een meervoudige houder vervaardigd door het één- of meermalig uitvoeren van een werkwijze volgens het tweede aspect van de onderhavige uitvinding en het vouwen van een verder functioneel element. Een houder volgens de onderhavige uitvinding kan zijn gecombineerd met een gelijkvormig of een ander functioneel element. Zo zou bijvoorbeeld een houder kunnen worden verschaft met afmetingen die corresponderen met die van een theezakje. Door de houder met een van de door de dubbelklapvouwlijn en de symmetrievouwlijn gedefinieerde vlakken aan het theezakje te bevestigen, kan een houder voor een gebruikt theezakje worden verschaft. Theezakjes hebben gewoonlijk breedte-hoogte afmetingen in het bereik van 35 tot 55 mm - 45 tot 75 mm, bij voorkeur van 40-60 mm. Een verpakking voor een individueel theezakje voor gebruik is enkele mm groter. Voor deze toepassing heeft het daarom de voorkeur dat de dubbelklapvouwlijn, of een daarmee corresponderende lijn, een lengte heeft gelegen in het bereik van 90-150 mm en dat het deel van de symmetrievouwlijn, of een daarmee corresponderende lijn, dat zich vanaf de dubbelklapvouwlijn naar de bovenrand uitstrekt is gelegen in het bereik van 35 tot 70 mm. Een voorbeeld van een theezakjeshouder wordt verder in dit document nader uitgewerkt.

De onderhavige uitvinding zal nu nader worden toegelicht aan de hand van enkele voorbeelduitvoeringsvormen onder verwijzing naar de bijgevoegde figuren, waarin:

Figuur 1a in bovenaanzicht een eerste voorbeelduitvoeringsvorm toont van een plano volgens van de onderhavige uitvinding;

Figuur 1b in perspectivisch aanzicht het plano uit figuur 1a in gedeeltelijk gevouwen toestand toont;

Figuur 1c in perspectivisch aanzicht het plano uit figuur 1a in geheel gevouwen toestand toont;

Figuur 2a in perspectivisch aanzicht drie houders volgens de onderhavige uitvinding toont die zijn gevouwen uit een plano volgens figuur 1a;

Figuur 2b in perspectivisch aanzicht een uit de drie houders van figuur 2a samengestelde houder volgens de onderhavige uitvinding toont;

Figuur 2c in perspectivisch aanzicht de samengestelde houder uit figuur 2b in ingevouwen toestand toont;

Figuur 3a in bovenaanzicht een tweede voorbeelduitvoeringsvorm toont van een plano volgens van de onderhavige uitvinding;

Figuur 3b in perspectivisch aanzicht het plano uit figuur 3a in gedeeltelijk gevouwen toestand toont;

Figuur 3c in perspectivisch vooraanzicht het plano uit figuur 3a in geheel gevouwen toestand toont;

Figuur 3d in perspectivisch achteraanzicht het plano uit figuur 3a in geheel gevouwen toestand toont;

Figuur 4a in bovenaanzicht een derde voorbeelduitvoeringsvorm toont van een superplano volgens van de onderhavige uitvinding;

Figuur 4b in bovenaanzicht het superplano volgens figuur 4a toont na een eerste vouwbewerking;

Figuur 4c in bovenaanzicht het superplano volgens figuur 4a toont na een tweede vouwbewerking;

Figuur 4d een perspectivisch vooraanzicht toont van een houder volgens de onderhavige uitvinding gevouwen uit het plano van figuur 4a;

Figuur 4e een perspectivisch vooraanzicht toont van de houder uit figuur 4d waarin een theezakje voor gebruik is opgenomen; en

Figuur 4f een perspectivisch vooraanzicht toont van de houder uit figuur 4d waarin een theezakje na gebruik is opgenomen; en

Nu kijkend naar figuur 1a wordt een bovenaanzicht getoond van een eerste voorbeelduitvoeringsvorm van een plano 1 volgens de onderhavige uitvinding voor het vouwen van een houder. Plano 1 is gedefinieerd door een bovenrand 2, een onderrand 3, een linkerzijrand 4 en een rechterzijrand 5. Door de rechthoekige vorm van plano 1 vallen een bovenlijn, een onderlijn, een linkerzijlijn en een rechterzijlijn respectievelijk samen met de bovenrand 2, onderrand 3, linkerzijrand 4 en rechterzijrand 5. Tussen de linker- en de rechterzijrand 4, 5 strekt zich een rillijn 6 als dubbelklapvouwlijn uit. Tussen de bovenrand 2 en de onderrand 3 strekt zich een rillijn 7 als symmetrievouwlijn uit. De rillijnen 6, 7 verdelen de rechthoek van het plano 1 bij deze uitvoeringsvorm in vier gelijke vlakken, omdat beide rillijnen samenvallen met middellijnen van het plano 1 en de betreffende randen 4, 5 aldus exact in het midden snijden. Aan één zijde van de dubbelklapvouwlijn 6, in figuur 1a de bovenste helft, strekken zich vanaf de bovenrand 2 twee randvouwlijnen vormende rillen 8a, 8b uit naar het snijpunt van rillen 6, 7.

Nu kijkend naar figuur 1b is het plano 1 uit figuur 1 om ril 6, die de dubbelklapvouwlijn vormt, gevouwen, zodat de twee aan weerszijden van ril 6 gelegen helften van plano 1 zich in een scherpe hoek ten opzichte van elkaar uitstrekken. In figuren 1b, 1 c en 2a-2c zijn met figuur 1a corresponderende elementen van het plano 1 met dezelfde verwijzingscijfers aangeduid als in figuur 1a.

Nu kijkend naar figuur 1c is de helft van het plano 1 die is gedefinieerd door onder andere ril 6 en onderrand 3 langs de de symmetrievouwlijn vormende ril 7 naar binnen gevouwen. Hetzelfde geldt voor de helft van het plano 1 die onder andere is gedefinieerd door ril 6 en bovenrand 2. Laatstgenoemde helft van plano 1 is in tegengestelde richting gevouwen om randvouwlijnen 8a, 8b. Aldus ontstaat de vorm van een houder met een puntvormig opneemdeel dat is gedefinieerd door tegen ril 7 aanliggende delen van elk van de vlakken die zijn gedefinieerd door rillijnen 6, 7 en de omtreksranden van het plano 1. Doordat de in figuur 1b achterste helft van plano 1 slechts éénmaal, om ril 7, is gevouwen en de voorste helft van plano 1 driemaal, om ril 7 en rillen 8a, 8b, is gevouwen, is een puntvormige opneemruimte voor de houder gevormd. Dubbelklapvouwlijn 6 vormt een basis voor de houder. Omdat de dubbelklapvouwlijn 6 om diens snijpunt met symmetrievouwlijn 7 is gevouwen en daardoor een hoek van kleiner dan 180° maakt is de basis V-vormig. Doordat de opneemruimte zich aan de zijde van de aldus ingesloten hoek α bevindt, vormt de aldus gevouwen dubbeklapvouwlijn 6 een stabiele ondersteuning. Het aldus tot een houder gevouwen plano 1 kan bijvoorbeeld door verlijming aan zichzelf worden bevestigd, waarbij de beide aan zijrand 4, respectievelijk 5, grenzende delen van door de rillijnen 6, 7 gescheiden vlakken met elkaar worden verlijmd. Aldus correspondeert een houder zoals weergegeven in figuur 1c, waarbij de zich aan de achterzijde bevindende helft van het plano 1 zich zowel aan de onderrand 3 tot voorbij bovenrand 2 als met de steeds een helft van een zijrand 4, 5 tot voorbij de andere helft van de betreffende zijrand 4, 5 van de voorste helft van het plano 1 uitstrekt. Dit is het gevolg van de wijze waarop de voorste helft van het plano een om randvouwlijnen 8a, 8b is gevouwen. Het moge duidelijk zijn dat de vorm van plano 1 zodanig kan zijn gedefinieerd, dat de zijranden 4, 5 zich vanaf ril 6 enigszins convergerend naar elkaar uitstrekken, zodat de bij het onderste deel horende zijranden 4, 5 na het vouwen exact samenvallen met de bovenste zijranden 4, 5. Evenzo kan de bovenrand 2 enigszins schuin lopen, zodat die na het vouwen samen zal vallen met de onderrand 3. In dat geval blijven de boven-, onder- en zijlijnen als referentielijnen ongewijzigd als haakse lijnen een rechthoek vormen.

In figuren 2a-2c is een voorbeelduitvoeringsvorm getoond van een samengestelde houder 21, die is gevormd uit drie houders 20 die corresponderen met de houder die zoals hierboven beschreven is gevormd uit een plano 1. De drie houders 20 kunnen met panelen die zijn gedefinieerd door onderrand 3, dubbelklapvouwlijn 6 en de zich daartussen uitstrekkende helften van zijrand 4, respectievelijk 5 en ril 7 tegen elkaar worden geplaatst zoals is zichtbaar gemaakt in figuur 2a. In figuur 2b zijn de drie houders 20 aan elkaar bevestigd tot een samengestelde houder 21. Wanneer van de drie achterzijden van de drie houders twee tegenover elkaar gelegen paren helften wel en één paar helften niet aan elkaar zijn bevestigd kunnen de drie houders 20 worden samengevouwen tot een ineengevouwen platte samengestelde houder 21 zoals is weergegeven in figuur 2c.

In figuren 3a-3d is een alternatieve uitvoeringsvorm getoond van een plano 41 en een daaruit gevormde houder 40 volgens de onderhavige uitvinding. Hierbij zijn elementen uit figuren 3a-3d die corresponderen met elementen uit figuren 1a-1c aangeduid met een verwijzingscijfer dat 40 hoger is dan het betreffende element in figuren 1a-1c. Ook plano 41 omvat een bovenrand 42, een onderrand 43, zijranden 44 en 45, een in dit voorbeeld als perforatielijn 46 uitgevoerde dubbelklapvouwlijn en een, in dit voorbeeld ook als perforatielijn 47 uitgevoerde symmetrievouwlijn. Randvouwlijnen 48a, 48b strekken zich weliswaar convergerend vanaf de bovenrand en gespiegeld ten opzichte van perforatielijn 47 richting perforatielijn 46 uit, het snijpunt van beide randvouwlijnen 48a, 48b bevindt zich echter voorbij dubbelklapvouwlijn 46. Wanneer nu plano 41 op bovenbeschreven wijze wordt gevouwen ontstaat een houder met een opneemruimte die zich over enige lengte van de dubbelklapvouwlijn 46 met een V-vormige verticale doorsnede uitstrekt. Waar in figuur 1c rillijn 6 in het midden is gevouwen en een hoek α insluit, is bij deze alternatieve uitvoeringsvorm de perforatielijn 46 in drie delen verdeeld, waarbij steeds twee delen een hoek, ai, respectievelijk a2 insluiten. Aldus is een houder met een grotere opneemruimte en een stabielere basis verkregen dan bij de uitvoeringsvorm uit figuren 1a-1c. Figuur 3d is getoond om weer te geven hoe het onderste deel van het oorspronkelijk plano 41 zich vanaf perforatielijn 46 naar onderrand 43 uitstrekt.

In figuren 4a-4f wordt nog een alternatieve uitvoeringsvorm van een plano 61 en een daaruit gevouwen houder (eveneens aangeduid met 61) weergegeven. Plano 61 kan in dit geval worden beschouwd als een samengesteld plano, dat in dit voorbeeld als één integraal plano 61, in dit document ook wel superplano genoemd, is uitgevoerd, met een eerste houderdeel gedefinieerd door met streep-punt lijnen weergegeven referentielijnen bovenlijn 62, onderlijn 63, linker zijlijn 64 en rechter zijlijn 65. Het is alternatief mogelijk dat een samengesteld plano is gevormd door twee afzonderlijke, eventueel mechanisch met elkaar verbonden of met elkaar te verbinden, planodelen. In tegenstelling tot de eerder getoonde uitvoeringsvormen zijn de zijlijnen 64, 65 korter dan de bovenlijn 62, respectievelijk onderlijn 63. Een tweede houderdeel is gedefinieerd door, eveneens als streep-punt lijnen weergegeven referentielijnen, verdere bovenlijn 66, onderlijn 62, verdere linker zijlijn 67 en verdere rechter zijlijn 68.

Het eerste houderdeel van superplano 61 correspondeert in enige mate met de plano’s/houders uit de vorige uitvoeringsvormen. Het tweede houderdeel is voorzien voor een verdere houder, zoals verderop in dit document zal blijken. Het eerste houderdeel wijkt af van de eerder beschreven plano’s/houders doordat de zijlijnen 64, 65 elk korter zijn dan bovenlijn 62, respectievelijk onderlijn 63. Het eerste houderdeel heeft bovendien een linker zijrand 71a, 71b, 71c, 71d die in het midden over een afstand corresponderend met 71b verspringt en aan het van onderrand 70 afgekeerde uiteinde 71d terug inspringt en, in dit specifieke uitvoeringsvoorbeeld, een verlengde vormt van bovenrand 69. Het eerste houderdeel heeft bovendien een onderrand 70a, 70b, 70c, 70d met twee korte buitenste rechte delen 70a, 70d en twee schuine delen 70b, 70c. Net als bij de vorige uitvoeringsvormen deelt dubbelklapvouwlijn 73 het eerste houderdeel in een onderste deel en een bovenste deel. Dubbelklapvouwlijn 73 strekt zich parallel uit aan bovenlijn 62 en onderlijn 63. Ook is een symmetrievouwlijn 74 zichtbaar die zich parallel uitstrekt aan zijlijnen 64, 65 vanaf onderrand 70 tot een bovenrand 69 van het eerste houderdeel. Het tweede houderdeel is gedefinieerd door bovenrand 69 van het eerste houderdeel, verdere onderrand 75, verdere linker zijrand 76 en verdere rechter zijrand 77 die ter hoogte van bovenrand 69 overgaat in rechter zijrand van het eerste houderdeel. In het tweede houderdeel bevindt zich in het verlengde van symmetrielijn 74 symmetrielijn 74’ uit.

Figuur 4b toont plano 61, waarbij het plano om bovenrand 69 is dubbelgevouwen, en waarbij vervolgens een lichte vouw is aangebracht om symmetrievouwlijn 74 van het eerste houderdeel, en daarmee ook om symmetrielijn 74’ van het tweede houderdeel. In figuren 4b-4f zijn steeds elementen die corresponderen met figuur 4a aangeduid met dezelfde verwijzingscijfers als uit figuur 4a. Dit om een onnodige herhaling van toelichting op verwijzingscijfers te voorkomen.

Figuur 4c toont het plano 61 nadat het onderste deel van het eerste houderdeel om dubbelklapvouwlijn 73 is dubbelgevouwen. Het tweede houderdeel bevindt zich aldus ingesloten tussen twee tegenover elkaar gelegen helften van het eerste houderdeel.

In figuur 4d is te zien hoe, uitgaande van de toestand weergegeven in figuur 4c, symmetrievouwlijnen 74, 74’ naar buiten, respectievelijk naar binnen zijn gevouwen, waarbij tevens het in figuur 4c voorste deel van het eerste houderdeel om randvouwlijnen 75a, 75b van het tegenover gelegen verder houderdeel is weggevouwen. Op het eerste gezicht lijkt de aldus uit plano 61 gevouwen houder erg op die uit figuren 1a-2c. Wel duidelijk is dat de afmetingen van beide houders 20, 61 ten opzichte van elkaar in afmetingen verschillen, waardoor bij de onderhavige uitvoeringsvorm een stomper houderdeel is gevormd. Veel minder zichtbaar is dat het onderste deel van het eerste houderdeel niet aan het tegenover gelegen deel van het houderdeel is verlijmd, maar aan het tweede houderdeel. Het tweede houderdeel wordt aldus door het onderste deel van het eerste houderdeel op zijn plaats gehouden tegenover het bovenste deel van het tweede houderdeel. Aldus is een als opneemruimte te benutten loze ruimte ingesloten tussen beide delen.

In figuur 4e is de houder 61 in dezelfde toestand weergegeven als in figuur 4d. In figuur 4e is echter een theezakje 78, dat in het kader van de duidelijkheid gedeeltelijk uit de opneemruimte steekt, in de opneemruimte opgenomen. Het theezakje zou echter volledig in de opneemruimte kunnen worden opgeborgen. Door vervolgens de houder om symmetrievouwlijnen 74, 74’ tegen elkaar te vouwen is een platte verpakking voor theezakjes gevormd, die nauwelijks meer ruimte in beslag neemt dan een traditionele theezakjeshouder.

Bij toepassing opent een gebruiker de aldus gevormde theezakjeshouder bij de door lijnen 71b, 71c, 71d en een deel van linker zijlijn 64 gedefinieerde flap die zich tot voorbij zijrand 71a uitstrekt. Vervolgens neemt de gebruiker het theezakje 78 uit de houder en kan de gebruiker het theezakje 78 in heet water onderdompelen om er thee van te trekken. Gedurende het trekken van de thee kan de gebruiker de houder in de in figuur 4e getoonde vorm vouwen. Wanneer de thee voldoende sterk is getrokken plaatst de gebruiker het theezakje 78 vervolgens in de opneemruimte die is gedefinieerd door onderranddelen 70b, 70c en bovenrand 69. Figuur 4f toont de aldus verkregen combinatie van houder 61 en theezakje 78.

In het bovenstaande zijn bij wijze van voorbeeld drie uitvoeringsvormen van plano’s/houders volgens de onderhavige uitvinding weergegeven. Het moge echter duidelijk zijn dat vele, al dan niet voor de vakman voor de hand liggende, varianten denkbaar zijn binnen de beschermingsomvang die is gedefinieerd door de hiernavolgende conclusies. Zo is het denkbaar dat een plano is samengesteld uit twee of meer afzonderlijke plano’s voor het vormen van een houder. Een samengestelde houder zoals 21 zou bijvoorbeeld kunnen zijn gevormd door een integraal plano dat drie plano’s volgens figuur 1a omvat, waarbij een V-vormige inkeping is gemaakt aan de onderrand tussen twee naburige delen van het integraal plano die elk een afzonderlijke houder dienen te vormen. De inkeping kan zich daarbij vanaf de onderrand convergerend uitstrekken met het snijpunt op de dubbelklapvouwlijn. Een andere alternatieve uitvoeringsvorm kan worden verkregen door de randvouwlijnen elkaar te laten snijden voordat zij de dubbelklapvouwlijn snijden. De randvouwlijnen kunnen zich vanaf het snijpunt tussen de bovenrand en steeds een zijrand uitstrekken en het is zelfs mogelijk dat de randvouwlijnen zich niet vanaf de fysieke bovenrand maar vanaf de respectievelijke zijranden convergerend in de richting van de dubbelklapvouwlijn uitstrekken. In dat geval is in de bewoordingen van de conclusies te interpreteren dat ten minste twee zich vanaf de denkbeeldig verlengde bovenrand convergerend ten opzichte van elkaar en symmetrisch ten opzichte van de symmetrievouwlijn in de richting van de dubbelklapvouwlijn uitstrekkende eerste randvouwlijnen in het plano zijn voorzien, zodat deze uitvoeringsvormen zich ook binnen de beschermingsomvang bevinden. In plaats van verlijming zijn andere verbindingstechnieken mogelijk voor het onderling verbinden van twee tegenover elkaar gelegen panelen of paneeldelen van een enkele houder of van samengestelde houders. De symmetrievouwlijn en/of de dubbelklapvouwlijn hoeft zich niet als middellijn van de referentierechthoek uit te strekken, maar kan uit het midden zijn gelegen. Een plano waaruit een houder is te vouwen, of is gevouwen kan eventueel zelf zijn samengesteld. Zo zou het in figuur 4a onderste derde deel, gedefinieerd door de onderrand 70a, 70b, 70c, 70d, een deel van de linker zijrand 71a, dubbelklapvouwlijn 73 en de onderste helft van rechter zijrand 72 afzonderlijk kunnen worden gevouwen en tegen een theezakje worden gelijmd, waarbij een deel van het theezakje het ander deel van het plano vormt.

Hoewel in dit document alleen bij de bespreking van de theezakjeshouder afmetingen worden genoemd is de uitvinding geschikt om houders in een grote verscheidenheid van afmetingen te maken. De houder uit figuur 1c kan bijvoorbeeld een vaas zijn die is vervaardigd van een transparant of opaak kunststof plano. De dubbelklapvouwlijn kan dan een lengte hebben die is gelegen in het bereik van 200 mm of zelfs kleiner tot wel 1000 mm of groter. De zijranden kunnen een lengte hebben gelegen in het bereik van 200 mm tot 1500 mm of groter. Voor een houder voor voedsel, bijvoorbeeld voor horecadoeleinden kan de dubbelklapvouwlijn een lengte hebben die is gelegen in het bereik van 150 mm of zelfs kleiner tot 400 mm of groter. De zijranden kunnen een lengte hebben gelegen in het bereik van 50 mm tot 200 mm of groter. De uitvinding is ook geschikt voor displays met een opmneemruimte voor producten in winkels. Indien de display op de vloer van een winkel wordt geplaatst bevinden de producten zich bij voorkeur op een hoogte van ongeveer 700 mm boven het vloeroppervlak. In dat geval zouden de zijranden van een plano bij voorkeur zijn gelegen in het bereik van 1 tot 3 meter, verder bij voorkeur in het bereik van 1,5 m tot 2,5 m. Om een dergelijke houder stabiel op een ondergrond te kunnen plaatsen heeft het de voorkeur dat de lengte van de dubbelklapvouwlijn is groter is dan 0,5 m en tot wel 1,0 m of meer kan bedragen.

Benadrukt wordt dat deze voorbeelden niet limitatief zijn en dat het bereik van de afmetingen in principe niet is beperkt. Indien beperking gewenst of noodzakelijk is kunnen de in dit document voor verschillende voorbeelden genoemde afmetingen in elkaar overgaan, zelfs indien de in de voorbeelden genoemde bereiken elkaar niet zouden overlappen.

Claims (11)

1. Plano voorzien van vouwlijnen teneinde uit het plano een houder te vouwen en met een althans in hoofdzaak rechthoekige buitenomtrek, met een althans ten minste denkbeeldige referentierechthoek gedefinieerd door een aan een bovenrand van het plano gelieerde bovenlijn, een zich parallel aan de bovenlijn uitstrekkende, een aan de onderrand van het plano gelieerde onderlijn, en twee zich haaks ten opzichte van en tussen de boven- en onderlijn uitstrekkende, aan de zijranden van het plano gelieerde zijlijnen en verder omvattende: - een zich parallel aan de boven- en onderlijn tussen de beide zijranden uitstrekkende dubbelklapvouwlijn - een zich parallel aan en in het midden van de beide zijlijnen tussen de boven- en onderrand uitstrekkende symmetrievouwlijn - ten minste twee zich vanaf de bovenrand convergerend ten opzichte van elkaar en symmetrisch ten opzichte van de symmetrievouwlijn in de richting van de dubbelklapvouwlijn uitstrekkende eerste randvouwlijnen.

2. Plano volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat twee randvouwlijnen aan één zijde van de dubbelklapvouwlijn elkaar aan de betreffende zijde van de dubbelklapvouwlijn snijden.

3. Plano volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het snijpunt van twee aan in hoofdzaak één zijde van de dubbelklapvouwlijn gelegen randvouwlijnen aan de tegenovergelegen zijde van de dubbelklapvouwlijn is gelegen.

4. Plano volgens conclusie 2 of 3, met het kenmerk, dat zich tussen twee aan één zijde van de dubbelklapvouwlijn gelegen randvouwlijnen en ten opzichte van elkaar gespiegeld in de symmetrievouwlijn twee centrale vouwlijnen vanaf de betreffende boven- of onderrand uitstrekken.

5. Plano volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat de centrale vouwlijnen een scherpere hoek insluiten dan de betreffende randvouwlijnen

6. Plano volgens één of meer van de voorgaande conclusies, verder omvattende ten minste twee zich ten opzichte van de dubbelklapvouwlijn gespiegeld aan de eerste randvouwlijnen divergerend naar de onderrand uitstrekkende tweede randvouwlijnen.

7. Plano volgens één of meer van de voorgaande conclusies, omvat door een superplano waardoor integraal een verder plano is omvat dat is voorzien voor het verschaffen van een verder functioneel element, naast de houder als eerste functioneel element.

8. Werkwijze voor het uit een plano vervaardigen van een houder, omvattende de stappen van: a) het verschaffen van een plano volgens één of meer van de voorgaande conclusies; b) het om de symmetrievouwlijn vouwen van het plano, zodanig dat twee door de symmetrievouwlijn van elkaar gescheiden vlakken een hoek insluiten die is gelegen in het bereik van 30° - 150°; c) het om de dubbelklapvouwlijn vouwen van het plano, zodanig dat de twee door de dubbelklapvouwlijn van elkaar gescheiden vlakken een hoek insluiten die is gelegen in het bereik van 5° - 90°; d) het om de randvouwlijnen vouwen van het plano, zodanig dat vier paarsgewijs tegenover elkaar gelegen verbindingsvlakken worden gevormd die zijn gedefinieerd door: - ofwel, aan één zijde van de dubbelklapvouwlijn de dubbelklapvouwlijn, de betreffende randvouwlijn en de aanliggende boven- en zijrand van het plano en aan de andere zijde van de dubbelklapvouwlijn de corresponderende delen van het vlak gedefinieerd door de dubbelklapvouwlijn, de symmetrievouwlijn en de aanliggende onder- en zijrand van het plano - ofwel de dubbelklapvouwlijn, de betreffende randvouwlijn en de aanliggende randen van het plano zich parallel aan elkaar en weg van de symmetrievouwlijn uitstrekken; en e) het onderling verbinden van steeds twee zich naast elkaar uitstrekkende verbindingsvlakken.

9. Houder vervaardigd met behulp van een werkwijze volgens conclusie 8.

10. Meervoudige houder vervaardigd door het meervoudig uitvoeren van een werkwijze volgens conclusie 8.

11. Meervoudige houder vervaardigd door het één- of meermalig uitvoeren van een werkwijze volgens conclusie u en het vouwen van een verder functioneel element.