NL194630C - Werkwijze voor het opsporen van een verlies van synchronisatie in een numeriek communicatienet en een terminal voor het toepassen van de werkwijze. - Google Patents

Description

1 194630

Werkwijze voor het opsporen van een verlies van synchronisatie in een numeriek communicatienet en een terminal voor het toepassen van de werkwijze

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het opsporen van een verlies van logische synchroni-5 satie tussen twee terminals van een digitaal communicatienet, waarvan de één een zender is en een gegevenskanaal voedt, en de andere een ontvanger is, omvattende de volgende stappen: in het gegevens-kanaal wordt een synchronisatiekanaal gereserveerd, waarin de zender een vooraf bepaalde reeks van de zendcodewoorden uitzendt; de ontvanger leest in het aankomstritme van de zendcodewoorden, een aan de zendreeksidentieke reeks van ontvangstcodewoorden, en vergelijkt de zend- en ontvangstcodewoorden; in 10 het geval van een gebrek in gelijkheid tussen de zend- en ontvangstcodewoorden genereert de ontvanger een logisch synchronisatieverliessignaal en een hersynchronisatiesignaal voor het hersynchroniseren van de twee terminals.

Een dergelijke werkwijze is bekend uit de Europese octrooiaanvrage EP-A-0.032.232 en wordt toegepast bij het opsporen van een verlies van logische synchronisatie tussen een gegevens-zendterminal en een 15 ontvangst-terminal van een digitaal communicatienet.

Op een verbinding voor het uitzenden van gegevens, kunnen storingen veroorzaken dat fouten worden gegenereerd bij de ontvangst van de gegevens. Indien deze gegevens numeriek zijn, kunnen ze zijn beschermd door een codewoord dat voor deze gegevens een redundantie waarborgt. Niettemin kan een codedetector en een foutcorrector in de ontvanger de meetgegevens slechts corrigeren wanneer de fouten 20 beperkt in aantal zijn. Zo niet, dan maakt de ontvanger een geheel blok van gegevens ongeldig.

Als het gaat om het uitzenden van gegevens in afzonderlijke cellen van een groep van achttallen, zoals . bij het uitzenden volgens de multiplexingtechniek bij asynchrone overdracht (ATM), kan een uitgezonden cel verloren gaan zonder dat dit direct wordt gedetecteerd.

Indien de gegevensstroom van de opeenvolgende cellen van tevoren een coderingsketen doorloopt, zal 25 een decoderingsketen, die de gegevens uit de ontvanger ontvangt, logisch gedesynchroniseerd raken ten opzichte van de coderingsketen, omdat deze over één cel is verschoven, dat wil zeggen, dat deze zonder succes zal proberen de bits te decoderen van de cel volgend op de cel, die is verloren, door middel van een elektronische sleutel, die is voorzien voor de verloren cel.

Dit verlies van logische synchronisatie verhindert aldus het decoderen en derhalve het toepassen van de 30 volgende cellen, welke verloren gaat totdat een detectie-algoritme voor een dergelijke fout een procedure voor het hersynchroniseren van de decoderingsketen begint, welke vervolgens de hierboven genoemde verschuiving bepaalt en opheft. Ondertussen blijven talrijke cellen niet toepasbaar en indien het een uitzending van gegevens betreft, die onmiddellijk toepasbaar dient te zijn, zoals gedigitaliseerde woorden, zijn de niet gedecodeerde gegevens definitief verloren, hetgeen een niet aanvaardbare stilte van een 35 waarneembare duur kan genereren.

De uitvinding beoogt deze bezwaren te ondervangen.

Voor dit doel heeft de uitvinding betrekking op een werkwijze van de in de aanhef genoemde soort, waarbij tijdens het vergelijken van de twee zend- en ontvangstcodewoorden hun respectieve posities in de twee reeksen worden bepaald en deze posities worden vergeleken om een hersynchronisatiesignaal te 40 verschaffen dat representatief is voor het verschil tussen de genoemde posities.

Hierdoor wordt onmiddellijk op het fysieke niveau van het uitzenden het verlies van logische synchronisatie gedetecteerd, terwijl als dezelfde detectie door het interpreteren van de uitgezonden gegevensstroom zou zijn uitgevoerd, dit met vertraging tot stand zou zijn gekomen en vaak onzeker is.

Het hersynchroniseren kan derhalve onmiddellijk plaatsvinden.

45 Op nog voordeliger wijze worden bij het uitzenden de bits van het gegevenskanaal en de bits van het synchronisatiekanaal samengevoegd in opeenvolgende achttallen.

Daar de logische bestanddelen gebruikelijk de bits in achttallen uitzenden, kan een enkele uitzend· golflengte worden toegepast voor het uitzenden van de twee kanalen.

De uitvinding levert een bijzonder groot voordeel op in het geval dat bij het uitzenden de gegevens 50 worden gecodeerd met behulp van een elektronische sleutel en bij het ontvangen van de gegevens worden gedecodeerd met behulp van een elektronische sleutel onder besturing van het logische-synchronisatieverliessignaal en het hersynchronisatiesignaal.

De uitvinding heeft ook betrekking op een terminal voor een digitaal communicatienetwerk waarin een zender een gegevenskanaal voedt met daarin gereserveerd een synchronisatiekanaal, in welk 55 synchronisatiekanaal de zender een vooraf bepaalde reeks van de zendcodewoorden uitzendt, omvattende: besturingsmiddelen voor het aan het gegevenskanaal onttrekken van het synchronisatiekanaal en voor het ontvangen van de vooraf bepaalde reeks zendcodewoorden; vergelijkingsmiddelen die zijn ingericht voor het 194630 2 ontvangen van de zendcodewoorden en de ontvangstcodewoorden en voor het genereren van een logisch-synchronisatieverliessignaal en een hersynchronisatiesignaal in het geval van een gebrek in gelijkheid tussen de zend- en ontvangstcodewoorden voor het hersynchroniseren van de terminal met de zender. Voor het ondervangen van de eerdergenoemde bezwaren wordt een dergelijke terminal volgens de 5 uitvinding gekenmerkt, doordat de vergelijkingsmiddelen respectieve posities van twee zend- en ontvangstcodewoorden bepalen voor het verschaffen van het hersynchronisatiesignaal dat representatief is voor het verschil tussen de genoemde posities.

De uitvinding zal beter worden begrepen met behulp van de onderstaande beschrijving, aan de hand van de 10 bijgevoegde tekeningen, van de voorkeursuitvoeringsvorm van de zender en van de ontvanger bestemd voor het toepassen van de werkwijze volgens de uitvinding, waarin: figuur 1 een blokdiagram is van een verbinding, waarin een zender met een ontvanger is verbonden voor het toepassen van de onderhavige werkwijze; figuur 2 als functie van de tijd t, de cellen met de gegevens weergeeft, welke worden uitgezonden 15 overeenkomstig de ATM techniek; figuur 3 een blokdiagram is van een logische synchronisatie van een onderhavige zendketen; figuur 4 een blokschema is van een verlies van logische synchronisatie van een onderhavige ontvangst-keten; en figuur 5 als functie van de tijd t, de wijze weergeeft volgens welke de overgezonden bits zijn her-20 gegroepeerd.

De onderhavige werkwijze is in dit voorbeeld toegepast in een verbinding voor de overdracht van gedigitaliseerde woorden, gecodeerd en uitgezonden op een digitaal net onder gebruikmaking van het principe van asynchrone multiplex overdracht (ATM).

25 De over te zenden gegevensbits zijn afkomstig van een zendterminal en doorlopen een coderingsketen 1, weergegeven in figuur 1, en besturen door een logische synchronisatieketen 2 een zender 3, verbonden door een kabel 4 van het digitale communicatienet 84.

De ontvangstterminal omvat een ontvanger 5, verbonden door middel van de kabel 4, waarvan de uitgang inwerkt op een detector 6 van een verlies van een logische synchronisatie tussen de zender 3 en 30 de ontvanger 5.

De detector 6 verschaft aan een decoderingsketen 7 de ontvangen gegevensbits, zodat een logische synchronisatieverliessignaa! 8, en indien dit het geval is, hierbij een hersynchronisatiesignaal 9 vergezelt, dat de grootte aangeeft van het overeenkomstige logische verschil.

Op een bekende wijze ontvangt de zender 3 een continue stroom van bits en, in dit voorbeeld, zendt 35 deze uit in pakketjes of in cellen 10, zoals is weergegeven in figuur 2, welk zeer schematisch worden gevormd door een veld 11 met gegevens en een veld 12 met bedrijfs* en adressignalen. De cellen 10 arriveren op willekeurige momenten bij de ontvanger 5, die door middel van een buffergeheugen een continue stroom van gegevens vrijgeeft.

Men dient goed te begrijpen dat het tijdelijke doorsnijden in de cellen 10 van de gegevensstroom voor 40 hun transport door de fysieke verbinding 4 op een systematische wijze geschiedt, die geen rekening houdt met de betekenis van deze gegevens verbonden met de voorziene uitvoering of toepassing.

Met andere woorden, indien de gegevens zoals verderop wordt uitgelegd, voor hun toepassing zijn gerangschikt in een opeenvolging van patronen, zijn de opeenvolgende patronen, om in de opeenvolgende cellen 10 te worden ondergebracht, afgesneden van een volgend patroon op een wijze die a-priori variabel 45 is en afhangt van de lengte van een patroon en van het gegevensveld 11 van de cellen 10.

In het onderhavige geval ontvangt de coderingsketen 1 de bits van gedigitaliseerde woorden afkomstig van een niet weergegeven omzetinrichting en codeert op een bekende wijze de bitsstroom tot een gecodeerde bitsstroom, door middel van een elektronische sleutel die een gecodeerd patroon 20 bevat met een bekende lengte, hier veel groter dan die van een cel 10.

50 De bits van het patroon 20 zijn hier in een vast ritme in blokken van zeven bits uitgezonden in een gegevenskanaal 19 (figuur 3) naar een buffergeheugen 21 in een parallel/parallel ingang bij het binnenkomen van de keten 2. De zeven uitgangen komen overeen met een register 21 en zijn verbonden met een multiplexer 22 met acht adresingangen via drie bits 23 met een laag gewicht van een teller 26 bestuurd door een klokketen 27.

55 Drie opeenvolgende bits 24, met een tussengewicht, van de teller 26 zijn geadresseerd aan de multiplexer 28 met acht ingangen die de acht opeenvolgende bits 25, met een hoog gewicht, ontvangt van de teller 26 die een zendcodewoord vormen, of zendsynchronisatiegetal. Een synchronisatiekanaal 29 3 194630 ' ontstaat bij de uitgang van de multiplexer 28 en komt aan bij de achtste ingang van de multiplexer 22. De uitgang van de multiplexer 22 verschaft aan de zender 3 de uit te zenden bits.

Aan de uitgang van de ontvanger 5, slaat de detector 6 tijdelijk elk ontvangen achttal op in een bufferregister 61, met een parallel/parallel ingang, weergegeven in figuur 4. Zeven uitgangen, welke 5 overeenkomen met de geheugenposities van het register 61 die de gecodeerde zeven gegevensbits omvatten, zijn verbonden met de ingangen van een multiplexer 62, waarvan de uitgang is verbonden met een decoderingsketen 7.

Een schuifregister 63 met acht parallelle uitgangen ontvangt het synchronisatiekanaal 29, dat wil zeggen het achtste bit van het register 61 en gaat vooruit in het ritme van een tijdsignaal 64 afkomstig van een 10 teller van een klok 65, die is onderworpen aan het ritme van de uitgezonden bits van de ontvanger 5. Het signaal 64 bestuurt ook het geheugen in het bufferregister 61. Figuur 5 geeft afhankelijk van de tijd t de wijze weer waarop de bits van het gegevenskanaal 19 en van het synchronisatiekanaal 29 zijn gegroepeerd en voorkomen aan de uitgang van het register 61.

De multiplexer 62 wordt gestuurd door de klok 65 in een ritme dat zeven maal sneller is dan dat van het 15 signaal 64, teneinde de aanpassing van de snelheid tussen de ontvanger 5 en de uitgangsdecoderingsketen 7 te waarborgen, noodzakelijk voor het onttrekken van het bit van het synchronisatiekanaal 29.

Een teller 66 loopt verder op de besturing van de klok 65 in het ritme van een signaal 67, acht maal minder dan dat van het tijdsignaal 64. De teller 66 wordt geïnitialiseerd door het begin van het uitzenden van gegevens, door het versturen van een STARTsignaal 70, hier gevormd door de twee synchronisatie-20 woorden, eventueel meerdere, die niet verschillen in een eenheid die het een keten 69 toestaat de ontvangst van het STARTsignaal 70 te detecteren, en de teller 66 te initialiseren. De teller 66 vormt acht uitgangen, welke zijn verbonden met het aftrekorgaan 68, die een ontvangstcodewoord verschaffen, hier een ontvangstsynchronisatiegetal, welk aftrekorgaan 68 bovendien is verbonden met de acht uitgangen van een register 63. Het aftrekorgaan 68 verschaft het signaal 8, in de vorm van een aanwijsbit, dat in de 25 actieve toestand aangeeft, dat het resultaat van de aftrekking tussen het zendcodegetal (25) en het ontvangstcodegetal van nul verschillend is. Deze verschaft aanvullend aan de decoderingsketen 7, het resultaat zelf in de vorm van een hersynchronisatiesignaal 9.

De uitgangen van het aftrekorgaan 68 welke de signalen 8 en 9 verschaffen zijn gevalideerd door het tijdsignaal 67, dat een coëfficiënt in de vorm van 1/8 voorstelt, opdat de validatie daarvan wordt beperkt tot 30 de enkele periode van het signaal 64, waarin de acht bits 25 van éénzelfde zendsynchronisatiegetal, bij de afwezigheid van een gebrek in het uitzenden, in het register 64 worden opgeslagen.

Het functioneren van de hierboven genoemde ketens zal nu worden uitgelegd.

De gecodeerde gegevens afkomstig van de coderingsketen 1 worden uitgezonden naar de zender 3 via de multiplexer 22 van de keten 2, die de aanpassing van het noodzakelijke ritme waarborgt vanwege het feit 35 dat deze in elk uitgezonden achttal een synchronisatiebit 25 invoegt, afkomstig van de teller 26, bij elke keer dat de drie bits 23 met een laag gewicht een adresseringscyclus van de multiplexer tot stand brengen, dat wil zeggen acht stappen voor teller 26. Aan het begin van iedere dergelijke cyclus, adresseren de drie bits 24 een andere ingang van de multiplexer 28, zodat de acht bits 25 met zwaar gewicht worden uitgelezen aan het einde van de acht cycli, namelijk vierenzestig stappen voor teller 26. Het getal dat is weergegeven 40 door de acht bits 25 met zwaar gewicht, wat het codewoord is of het synchronisatiegetal bestemd voor de ontvanger 5, is dus toegenomen met één eenheid en is uitgezonden, zoals hierboven uitgelegd, gedurende de verzending volgende stappen. De teller 26 gaat weer lopen vanuit eenzelfde stand na het uitzenden van 256 mogelijke combinaties van de bits 25 met een zwaar gewicht.

De zender 3 en de ontvanger 5 waarborgen op een bekende wijze het uitzenden van de gegevensstroom 45 door middel van de cellen 10.

Het register 61 van de detector 6 ontvangt de achttallen, het bit (25) van het synchronisatiekanaal 29 is telkens opgeslagen in het register 63. Na ontvangst van de acht bits 25 welke deel uitmaken van éénzelfde uitgezonden getal, worden de uitgangen van het aftrekorgaan 68 gevalideerd door het signaal 67 gedurende één enkele periode van het signaal 64, zodat de vergelijker 68 in het ritme van de aankomst van de 50 zendcodewoorden de reeks van de ontvangstcodewoorden leest, welke een vooraf bepaalde progressie volgt, in afzonderlijke stappen. Deze reeks, gevormd door de opeenvolgende woorden welke verschijnen aan de uitgang van de teller 66, is identiek aan de uitgezonden reeks en de vergelijker 68 vergelijkt de zend· en ontvangstcodewoorden.

In het geval van een gebrek in gelijkheid tussen het getal van het zendcodewoord, gerepresenteerd door 55 de acht bits 25, en dat van het voorziene ontvangstcodewoord verschaft door de teller 66, krijgt het synchronisatieverliessignaal 8 de actieve stand en het signaal 9 krijgt de waarde van de vertraging van de ontvangstteller 66 door vergelijking met de zware gewichten 25 van de zendteller 26. Eén eenheid in dit 194630 4 verschil komt derhalve overeen met een blok van 64 stappen van de teller 26, dat wil zeggen, met de lengte van de acht achttallen noodzakelijk voor het uitzenden van een getal van een zendcodewoord (25).

Aldus wordt een vertraging gedetecteerd en gecorrigeerd, welke uit 255 blokken van acht achttallen kan bestaan. r 5 Opgemerkt wordt dat het mogelijk is een vertraging te detecteren en te meten welke korter is dan een blok van acht achttallen door te voorzien in een register 63 uitstrekkend over twee achttallen, waarbij gelijksoortige bits 25 in elk van de twee achttallen worden vergeleken door middel van acht exclusieve OF-poorten (niet weergegeven) dienend als vergelijker. Het bit met het meest geringe gewicht van elk achttal bits 25, is opgeslagen in het register 63, evenwel rekening houdend met de progressieve verschui-10 ving veroorzaakt door de toename van het register 63, voor welke positie de overeenkomstige exclusieve OF-poort een permanent logisch uitgangsniveau 1 verschaft, wat een permanente dissonantie aangeeft. Het bit met het meest geringe gewicht verandert immers de stand van een getal van een opvolgend codewoord, terwijl alle andere van de zeven andere bits 25 ten minste één keer onveranderd blijven na een verandering van de stand van het getal.

15 Het detecteren van de positie van de bits 25 met het meest lage gewicht kan aldus worden gerealiseerd binnen een iets grotere periode dan die van het tijdsignaal 64. Nu de verschuiving van deze positie ten opzichte van de normale positie bekend is kunnen de acht overeenkomstige ingangen van het aftrekorgaan 68 worden gevoed door respectievelijk acht niet weergegeven multiplexers met acht ingangen. Deze multiplexers worden geadresseerd door drie bits welke deze verschuiving representeren teneinde op het 20 aftrekorgaan 68 een achttal van de bits 25 in een correct kader toe te passen, dat wil zeggen overeenkomend met éénzelfde synchronisatiegetal, welk achttal een verschuiving kan voorstellen bevattende tussen 0 en 7 bits in vergelijking met de voorziene positie daarvan (register 63, zoals weergegeven heeft slechts één achttal).

De waarde van de overeenkomstige verschuiving kan dus met het hersynchronisatiesignaal 9 zijn 25 verschaft om de nauwkeurigheid van de informatie welke deze verschaft, te vergroten.

De signalen 8 en 9 dienen ook om de detector 6 te hersynchroniseren om de goede fysieke ontvangst van de gegevens te herstellen. Daarboven dient in deze toepassing het signaal 8 voor het besturen van de decoderingsketen 7 waarvoor deze een hersynchronisatieprocedure in gang zet. Een dergelijke procedure is bekend en wordt derhalve hier niet beschreven. In dit voorbeeld staat het hersynchronisatiesignaal 9 toe dat 30 de scheidingsketen 7 zich op een vooraf bepaalde wijze hersynchroniseert, derhalve snel aangezien het voldoende is om zijn juiste positie terug te vinden in het coderings- en decoderingspatroon, door het corrigeren van zijn foutieve positie door de waarde van zijn vertraging of verschuiving.

In het geval waar, zoals hier, het een groot risico is om één van de cellen 10 te verliezen, heeft het gegevensveld 11 van de cellen een grootte, in aantal achttallen, dat een geheel veelvoud van de achttallen 35 is, hier achttallen, dat noodzakelijk is voor het uitzenden van de acht bits 25 van het synchronisatiekanaal 29. Derhalve is de verschuiving in het geval van een gebrek gelijk aan dat gehele veelvoud, wat de correctie van het gebrek vergemakkelijkt.

Ook zou kunnen zijn voorzien om in tegenstelling tot hetgeen aanvankelijk is aangegeven het patroon 20 uit te zenden in een vooraf bepaald geheel getal van de cellen 10, bijvoorbeeld door het uitzenden van 40 telkens acht achttallen ieder in het veld 11. Dat wil zeggen, dat het voordelig is de gegevens in pakketjes uit te zenden in een vooraf bepaald aantal van de cellen 10, om de patronen 20 en de cellen 11 te synchroniseren, bijvoorbeeld een lengte van het patroon 20 kiezend dat ook een geheel veelvoud van de lengte van een veld 11 is, opdat het verlies van een cel 10 niet een enkel patroon 20 beïnvloedt op een vooraf bepaalde positie te midden van verscheidene.

45 Teneinde het aangeboden debiet van de gegevens naar de coderingsketen 1 te vergroten, kan het bit van het zendsynchronisatiewoord slechts in een beperkt aantal uitgezonden achttallen worden ingevoegd, bijvoorbeeld elk achtste achttal, teneinde van de woorden 63 bits uit te zenden, tegen eerder 56, in ieder blok van acht achttallen. Ook kan worden voorzien om in het synchronisatiekanaal 29 ten minste één bitplaats te reserveren in de vooraf bepaalde aantallen, onderling gescheiden door een vooraf bepaald 50 aantal achttallen. In het bijzonder zou kunnen worden voorzien in het uitzenden van meerdere bits in het synchronisatiekanaal 29 in bepaalde van de overgezonden achttallen, eventueel acht bits, desnoods zoals hierboven door de andere achttallen van de gegevens van de samenvoegketens 1 te reserveren. Met ander woorden, het synchronisatiekanaal 29 kan zijn gemultiplexed op een ruimtelijke en/of temporele wijze met het gegevens kanaal 19 op een vaste of variabele wijze, die bekend is bij de detector 6.

55 In het geval waar de uitzendingen in de ene en de andere richting zouden moeten zijn geïnstalleerd tussen de twee terminals, omvat ieder op voordelige wijze uitzendmiddelen 1-3 en ontvangstmiddelen 5-7.

Begrepen dient te worden dat het formaat van de beschreven gegevensvelden 11, hier acht samenge·

Claims (11)

1. Werkwijze voor het opsporen van een verlies van logisch synchronisatie tussen twee terminals van een digitaal communicatienet, waarvan de één een zender is en een gegevenskanaal voedt, en de andere een 10 ontvanger is, omvattende de volgende stappen: - in het gegevenskanaal wordt een synchronisatiekanaal gereserveerd, waarin de zender een vooraf bepaalde reeks van de zendcodewoorden uitzendt; - de ontvanger leest in het aankomstritme van de zendcodewoorden, een aan de zendreeks identieke reeks van ontvangstcodewoorden, en vergelijkt de zend- en ontvangstcodewoorden; 15. in het geval van een gebrek in gelijkheid tussen de zend- en ontvangstcodewoorden genereert de ontvanger een logisch synchronisatieverliessignaal en een hersynchronisatiesignaal voor het her-synchroniseren van de twee terminals, gekenmerkt doordat tijdens het vergelijken van de twee zenden ontvangstcodewoorden hun respectieve posities in de twee reeksen worden bepaald en deze posities worden vergeleken om het hersynchronisatiesignaal te verschaffen dat representatief is voor 20 het verschil tussen de genoemde posities.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, gekenmerkt doordat de opeenvolgende codewoorden getallen zijn waarvan de waarden een vooraf bepaalde progressie volgen.

3. Werkwijze volgens één der conclusies 1-2, gekenmerkt doordat bij het uitzenden de bits van het gegevenskanaal en de bits van het synchronisatiekanaal worden samengevoegd in opeenvolgende 25 achttallen.

4. Werkwijze volgens conclusie 3, gekenmerkt doordat in het synchronisatiekanaal ten minste één bitplaats wordt gereserveerd in de vooraf bepaalde achttallen, onderling gescheiden door een vooraf bepaald aantal achttallen.

5. Werkwijze volgens één der conclusies 1-4, gekenmerkt doordat de gegevens worden uitgezonden in 30 pakketjes van een vooraf bepaald aantal van cellen van acht achttallen.

5 194630 steld van een achttal van de bits, slechts is gegeven bij wijze van voorbeeld en dat de samengestelde bits van andere grootte dan het achttal kunnen zijn gekozen en hergegroepeerd in elk geschikt aantal om het veld van de gegevens van de cel te vormen.

6. Werkwijze volgens één der conclusies 1-5, gekenmerkt doordat bij het uitzenden de gegevens worden gecodeerd met behulp van een elektronische sleutel en bij het ontvangen de gegevens worden gedecodeerd met behulp van een elektronische sleutel onder besturing van het logische synchronisatieverliessignaal en het hersynchronisatiesignaal.

7. Terminal voor een digitaal communicatienetwerk waarin een zender een gegevenskanaal voedt met daarin gereserveerd een synchronisatiekanaal, in welk synchronisatiekanaal de zender een vooraf bepaalde reeks van de zendcodewoorden uitzendt, omvattende: - besturingsmiddelen voor het aan het gegevenskanaal onttrekken van het synchronisatiekanaal en voor het ontvangen van de vooraf bepaalde reeks zendcodewoorden; 40. vergelijkingsmiddelen die zijn ingericht voor het ontvangen van de zendcodewoorden en de ontvangst codewoorden en voor het genereren van een logisch synchronisatieverliessignaal en een hersynchronisatiesignaal in het geval van een gebrek in gelijkheid tussen de zend- en ontvangstcodewoorden voor het hersynchroniseren van de terminal met de zender; gekenmerkt doordat de vergelijkingsmiddelen respectieve posities van twee zend- en ontvangstcodewoorden bepalen voor het 45 verschaffen van het hersynchronisatiesignaal dat representatief is voor het verschil tussen de genoemde posities.

8. Terminal volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat de opeenvolgende codewoorden getallen zijn die zijn gerangschikt volgens een vaste progressie, en dat de vergelijkingsmiddelen een aftrekorgaan omvatten, dat is ingericht voor het verschaffen van een voor het verschil tussen de vergeleken codewoorden representatief 50 hersynchronisatiesignaal.

9. Terminal volgens conclusie 7 of 8, met het kenmerk, dat is voorzien in een uitgangsdecoderingsketen die voor zijn besturing door het synchronisatieverliessignaal en het hersynchronisatiesignaal met de vergelijkingsmiddelen is verbonden.

10. Terminal volgens één der conclusies 7-9, met het kenmerk, dat deze besturingsmiddelen omvat om in 55 een gegevensoverdrachtkanaal een synchronisatiekanaal in te voegen voor het uitzenden van een vooraf bepaalde reeks van zendcodewoorden.

11. Terminal volgens één der conclusies 7-10, met het kenmerk, dat de besturingsmiddelen geheugen- 194630 6 middelen omvatten voor het verschaffen van de voor de zendcodewoorden representatieve bits, en een ' . multiplexer, die is ingericht voor het afwisselend ontvangen van de bits van het gegevens Kanaal en de bits van de geheugenmiddelen. Hierbij 2 bladen tekening