NL192402C - Fluïdumbehandelingsinrichting voor de continue behandeling van vloeibaar afval en warmtewisselaar hiervoor. - Google Patents

Description

1 192402

Fluïdumbehandelingsinrichting voor de continue behandeling van vloeibaar afval en warmtewisselaar hiervoor

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een fluïdumbehandelingsinrichting voor de continue 5 behandeling van vloeibaar afval, omvattende een aantal binnen elkaar opgestelde buizen die zich in hoofdzaak verticaal de grond in uitstrekken om een reeks van ringvormige ruimten te definiëren voor de stroming van vloeibaar afval daardoorheen in een continu afvalbehandelingsproces, en omvattende een warmte-uitwisselaar.

Een dergelijke inrichting is bekend uit het Amerikaanse octrooischrift 4.272.383, dat de principes van het 10 eerste succesvolle onderaardse natte oxidatiereactiestelsel voor stadsslik beschrijft. De in dit octrooischrift beschreven inrichting omvat een reeks in het algemeen concentrische telescopeerbare binnen elkaar opgestelde pijpen of buizen, waarbij verdund stadsslik bij voorkeur aan de binnenste pijpen wordt toegevoerd en naar beneden naar een reactiegebied bij de onderzijde van de pijp stroomt en via een tweede pijp, welke de binnenste pijp omgeeft, na de reactie naar boven circuleert. In het naar beneden stromende slik 15 wordt samengeperste lucht bij voorkeur in vorm van gasbellen van het Taylor-type geïnjecteerd. In het bovengenoemde octrooischrift wordt de temperatuur van het reactiegebied bij het benedeneind van de pijpen geregeld door een warmte-uitwisselaarmantel, welke de binnenste concentrische pijpen omgeeft. Hierbij wordt warme olie of een ander warmte-uitwisselfluïdum in de mantel gepompt om de temperatuur van de reactiezone te regelen. Het warmte-uitwisseifluïdum wordt vanaf boven de grond via een aparte 20 leiding aan de zich op grote diepte bevindende warmte-uitwisselaarmantel toegevoerd en via een verdere aparte leiding weer naar boven de grond teruggevoerd.

De onderhavige uitvinding heeft tot doel het verschaffen van een verbeterde fluïdumbehandelingsinrichting van de aan het begin genoemde soort.

Volgens de uitvinding is de fluïdumbehandelingsinrichting van de aan het begin genoemde soort daartoe 25 gekenmerkt, doordat de warmte-uitwisselaar een geïsoleerde buis omvat met een open uiteinde die is opgesteld binnen een buis met een gesloten uiteinde, waarbij het open uiteinde van de geïsoleerde buis zich bevindt nabij het gesloten uiteinde van de daaromheen opgestelde buis waardoor stromings-communicatie is verschaft tussen de geïsoleerde buis en de daaromheen opgestelde buis; doordat de geïsoleerde buis twee in hoofdzaak concentrisch binnen elkaar opgestelde buizen omvat, waarbij tussen 30 genoemde twee in hoofdzaak concentrische buizen een afgesloten ringvormige ruimte is gedefinieerd; doordat de genoemde afgesloten ringvormige ruimte een warmte-isolerende vulstof bevat; en doordat de geïsoleerde buis is voorzien van middelen om een accumulatie van waterstofgas in de genoemde afgesloten ringvormige ruimte te beperken.

De fluïdumbehandelingsinrichting volgens de uitvinding maakt bij voorkeur gebruik van een centraal 35 opgestelde warmte-uitwisselaar, waarin het te behandelen fluïdum aanwezig is binnen hercirculatiepijpen, welke de warmte-uitwisselaar omgeven, hetgeen leidt tot een betere regeling van de temperatuur van de reactiezone en meer efficiënte verwarming van het te behandelen fluïdum. De centrale valpijp van de warmte-uitwisselaar bestaat uit een geïsoleerde buisvormige houder, welke twee in hoofdzaak concentrisch binnen elkaar opgestelde buizen omvat. Tussen de twee in hoofdzaak concentrische buizen is een 40 afgesloten ringvormige ruimte gedefinieerd, die een warmte-isolerende vulstof, bij voorkeur een inert gas, bevat. Zoals later zal worden beschreven, vereist de fluïdumbehandelingsinrichting volgens de uitvinding een zo sterk mogelijke lokalisering van de warmte in de reactiezone, welke zich bij de bodem van de pijpen bevindt. De warme olie of een ander warmte-overdrachtsfluïdum wordt bij de bovenzijde van de inrichting of bij aardniveau opgenomen. Derhalve moeten radiale warmteverliezen via de geïsoleerde buis naar het 45 hercirculerende warmte-overdrachtsfluïdum tot een minimum worden teruggebracht. Het is nu gebleken, dat een groot warmteverlies een gevolg is van een atomaire waterstofdoordringing in de ruimte tussen de buizen van de geïsoleerde buis, waarbij een hercombinatie optreedt en gasvormige waterstof wordt gevormd. Om deze waterstofdoordringing tegen te gaan, is de geïsoleerde buis voorzien van middelen om een accumulatie van waterstof in de genoemde afgesloten ringvormige ruimte te beperken.

50 Opgemerkt wordt dat uit het Amerikaanse octrooischrift 3.608.640 een dubbelwandige buis bekend is waarbij op de buitenwand van de binnenbuis commerciële isolatie is gewikkeld. Deze dubbelwandige buis is bedoeld voor plaatsing in een boorgat.

Het Amerikaanse octrooischrift 2.982.360 heeft betrekking op een buis voor een olie- of gasput, welke buis inwendig is voorzien van een metalen voering die doorlaatbaar is voor atomaire waterstof.

55 De Japanse octrooipublicatie JP-B-55-42315 heeft betrekking op waterstof-brosheid van pijpen van een warmtewisselaar en gaat dit tegen door een plaatselijke bekleding.

Uit het Duitse ’’Offenlegungsschrift” 3.033.255 is een buizenstelsel bekend voor het winnen van 192402 2 aardwarmte. Het buizenstelsel bestaat uit een buitenbuis en een dubbelwandige binnenbuis met een tussenruimte. De tussenruimte is gevuld met een isolatiemiddel. Bij het benedeneind van het buizenstelsel is de buitenbuis gesloten en is een fluïdumverbinding tussen de binnenbuis en de ringvormige luimte tussen de binnenbuis en de buitenbuis voorzien.

5 Accumulatie van waterstofgas laat zich volgens de uitvinding op voordelige wijze beperken wanneer de middelen om de accumulatie van waterstofgas in de genoemde afgesloten ringvormige ruimte te beperken, worden gevormd door middelen om de doordringing van waterstof door de wanden van de genoemde twee in hoofdzaak concentrische buizen naar de genoemde afgesloten ringvormige ruimte te beperken.

De uitvinding heeft verder betrekking op een warmte-uitwisselaar kennelijk bestemd voor een fluïdum-10 behandelingsinrichting volgens de uitvinding.

De uitvinding zal onderstaand nader worden toegelicht onder veiwijzing naar de tekening. Daarbij toont: figuur 1 een schematische afbeelding van een voorkeursuitvoeringsvorm van een continue fluïdum -behandelingsinrichting volgens de uitvinding; en 15 figuur 2 een dwarsdoorsnede van het onderste gedeelte van de in figuur 1 afgebeelde fluïdum-behandelingsinrichting.

De in de tekening afgebeelde continue fluldumbehandelingsinrichting 20 is een verticale onder het aardoppervlak opgestelde fluïdumreactie-inrichting, welke geschikt is voor het behandelen van verschillende 20 soorten verontreinigd fluïdumafval, waaronder een natte oxydatiebehandeling van stadsslik. De fluldumbehandelingsinrichting omvat een aantal in het algemeen concentrische en telescopeerbaar in elkaar opgestelde pijpen, welke zich verticaal in de bodem uitstrekken. Bij een behandelingsinrichting voor natte oxydatie van stadsslik kunnen de pijpen zich bijvoorbeeld bij benadering over 1,6 km in de bodem uitstrekken, waardoor een zeer grote drukkop wordt gevormd. Het is evenwel duidelijk, dat de lengte van de 25 pijpen afhankelijk zal zijn van het te behandelen fluïdum en de gewenste fluïdumreactie. De fluldumbehandelingsinrichting volgens de uitvinding kan ook worden gebruikt bij verschillende omzetreacties, waarin een vaste stof in deeltjesvorm in een circulerend fluïdum is gesuspendeerd. Voorts zijn de pijpen of buizen in het algemeen niet continu. Elke pijp omvat een aantal secties, welke in seriecentrering tot een reeks met elkaar zijn verbonden, op de wijze van de pijpen bij een olieboorput. Bij een typerende natte oxydatie-30 toepassing van stadsslik is de lengte van elke pijpsectie 13 m, de totale lengte ongeveer 1700 m en de stroomsnelheid van het te behandelen fluïdum ongeveer 300 tot 1500 liter per minuut.

Bij de beschreven voorkeursuitvoeringsvorm van de fluïdumbehandelingsinrichting volgens de uitvinding bevindt de fluïdumwarmteuitwisselaar 22 zich in het midden van de concentrische pijpen van de fluldumbehandelingsinrichting. De eerste of binnenste pijp van de warmte-uitwisselaar is een geïsoleerde buisvor-35 mige houder 24 met een open uiteinde 26. Zoals later meer uitvoerig zal worden toegelicht, reduceert de geïsoleerde houder een radiale warmte-overdracht vanuit het naar beneden stromende warme warmte-overdrachtsfluïdum in de geïsoleerde houder naar het rondgevoerde zich naar boven bewegende wamnte-overdrachtsfluïdum in de tweede pijp 28. Zoals aangegeven, is de eerste pijp of geïsoleerde houder 24 in het algemeen concentrisch met en telescopeerbaar ondergebracht in de tweede pijp 28 en bezit de tweede 40 pijp een gesloten uiteinde 30 bij het open uiteinde 26 van de geïsoleerde houder. Het te behandelen fluïdum wordt dan om de warmte-uitwisselaar 22 gevoerd, zoals thans zal worden beschreven.

Een derde pijp 32, welke de eerste pijp van het buitenste fluïdumcirculatiepijpstelsei is, omgeeft de warmte-uitwisselaar 22 op een in het algemeen concentrische telescope rende wijze en op een afstand daarvan. De derde pijp 32 bezit een open uiteinde 34 bij het gesloten uiteinde 30 van de fiuïdumwarmte-45 uitwisselaar. Een vierde pijp 36 omgeeft de derde pijp 32 in het algemeen concentrisch en op een afstand op een telescopersnde wijze en bezit een afgesloten uiteinde 38 bij het open uiteinde 34 van de derde pijp 32. Het te behandelen fluïdum wordt via de pijp 32 in aanraking met de tweede pijp 28 van de warmte-uitwisselaar 22 naar beneden bewogen en het behandelde fluïdum stroomt dan via het open uiteinde 34 van de derde pijp 32 en naar boven via de vierde pijp 38 in aanraking met het buitenoppervlak van de derde pijp 50 32. De fluïdumbehandelingsinrichting vormt een reactiezone bij de bodem van de inrichting, waarin het te behandelen fluïdum onder warmte en druk reageert. Een belangrijk oogmerk van de uitvinding is het concentreren van de warmte, welke vanuit de warmte-uitwisselaar naar het fluïdum, dat in de pijp 32 circuleert, wordt overgedragen, in de onderste reactiezone en het reduceren van een radiale warmteoverdracht, meer in het bijzonder in het bovenste gedeelte van de warmte-overdrachtsinrichting.

55 Figuur 1 toont schematisch de bovengrondse componenten, welke bij de fluïdumbehandelingsinrichting worden toegepast. Het warmte-overdrachtsfluïdum, zoals olie, is opgeslagen in een reservoir 40. De olie wordt verwarmd in een verwarmingsinrichting 42, zoals een conventionele met gas gestookte verwarmings- 3 192402 inrichting. De olie wordt door een pomp 44 uit het reservoir 40 via een leiding 46 naar de verwarmingsin-richting 42 gepompt en de stroomsnelheid wordt geregeld door een klep 52. De verwarmde olie wordt dan via de leiding 48 overgedragen en de stroomsnelheid wordt geregeld door een klep 50. Waar de fluïdum-reactie exotherm is, zoals hij een natte oxydatiereactie, kan een koeling van de reactiezone nodig zijn, 5 wanneer de reactiewarmte de voorkeurstemperatuur in de reactiezone overschrijdt. Derhalve bevat de inrichting een warmte-uitwisselaar 54, waar de olie kan worden gekoeld. De olie uit het reseivoir 40 kan via een leiding 56 door de pomp 57 naar warmte-uitwisselaar 54 worden gepompt. De stroom wordt geregeld door de klep 62. De koelolie wordt dan via de leiding 58 en de klep 60 naar de toevoerieiding 48 van de fluïdumbehandelingsinrichting afgevoerd.

10 Normaliter wordt verwarmde olie dan via de leiding 48 aan de bovenzijde van de geïsoleerde houder 24 toegevoerd. Zoals het best is aangegeven in figuur 2, stroomt de warme olie dan via de geïsoleerde houder 24 naar beneden, als aangegeven door de pijl 70. De olie stroomt dan uit het open uiteinde 26 van de geïsoleerde houder 24 en de olie wordt via de pijp 28 in aanraking met de houder 24 weer naar boven teruggevoerd, als aangegeven door de pijl 72. De olie of een ander warmte-overdrachtsfluïdum wordt dan 15 vanuit de bovenzijde van de pijp 28 via een leiding 74 en een klep 76 naar het reservoir 40 teruggevoerd.

Het te behandelen fluïdum, zoals een verontreinigd industriefluïdum, stadsafval of dergelijke, wordt aan de bovenzijde van de pijp 32 toegevoerd en circuleert om de warmte-uitwisselaar 22, zoals is beschreven. Zoals is aangegeven in figuur 1 wordt het te behandelen fluïdum opgeslagen in een reservoir 80. De fluïdumbehandelingsinrichting is bijzonder geschikt voor het behandelen van stadsslik, dat afkomstig is uit 20 een conventionele behandelingsinstallatie voor stadsafvalwater. Het slik wordt via de leiding 82 ontvangen en de stroom wordt door de klep 84 geregeld. Het fluïdumslik wordt dan via een leiding 86 en een kiep 88 aan de inrichting toegevoerd. Het fluïdumslik wordt bij voorkeur verdund met een vloeibaar effluent uit een stadsafvalwaterbehandelingsinstallatie, dat wordt toegevoerd via een leiding 90 en een klep 95. Het fluïdumslik wordt bij voorkeur verdund om het percentage oxydeerbaar materiaal, dat aan de fluïdum-25 behandelingsinrichting wordt toegevoerd, te regelen. Het verdunde fluïdumslik, fluïdumafval of een ander te behandelen fluïdum vloeit dan naar beneden via de pijp 32 in aanraking met de buitenwand 28 van de warmte-uitwisselaar 22, als aangegeven door de pijlen 94. Zoals beschreven, bezit de pijp 32 een open uiteinde 34 en het behandelde fluïdum stroomt dan naar boven via de buitenste pijp 36 om uit de fluïdum-behandelingsinrichting te worden gevoerd. Zoals is aangegeven in figuur 1, wordt het behandelde fluïdum 30 uit de pijp 36 via de leiding 98 aan het reservoir 100 toegevoerd. Waar de inrichting wordt gebruikt voor natte oxydatie van fluïdumslik is het reservoir 100 bij voorkeur een bezinkingsreservoir, waar de in hoofdzaak inerte as van het water wordt gescheiden. De as kan worden afgevoerd via de leiding 102 en de stroomsnelheid wordt geregeld door een klep 104.

Bij een natte oxydatiereactor kan de bovenstaande vloeistoflaag worden afgevoerd via de leiding 106 en 35 als een verdunningsmiddel bij het proces worden gebruikt. Zoals aangegeven in figuur 1 wordt de bovenstaande vloeistoflaag afgevoerd via de leiding 106 en toegevoerd aan de leiding 86, welke met de pijp 32 in verbinding staat. De stroomsnelheid en de verdunning worden geregeld door een klep 108. In het naar beneden stromende slik wordt bij natte oxydatie van stadsslik en andere afvalmaterialen lucht geïnjecteerd. De lucht wordt bij voorkeur in de naar beneden vloeiende stroom van het te behandelen fluïdum onder het 40 aardniveau 39 in de vorm van bellen van het Taylor-type geïnjecteerd. Het is verder duidelijk, dat andere fluïdum reacties andere gassen in afhankelijkheid van de gewenste reactie kunnen vereisen. De beschreven inrichting omvat derhalve een luchtcompressor 110 en de samengeperste lucht wordt aan het naar beneden stromende te behandelen fluïdum in de pijp 32 onder het aardniveau via de leiding 112 toegevoerd, waarbij de stroom door een klep 114 wordt geregeld. Onderdeel 110 kan ook bestaan uit een pomp, welke een gas 45 levert, dat nodig is opdat de reactie in de fluïdumbehandelingsinrichting volgens de uitvinding plaatsvindt.

Zoals beschreven, is de fluïdumbehandelingsinrichting volgens de uitvinding in de eerste plaats bestemd voor het behandelen van fluïdumafval bij hoge temperaturen en drukken. De druk wordt geleverd door de fluïdumkop en de temperatuur wordt geleverd door de reactiewarmte, wanneer de reactie exotherm ts en de warmte-uitwisselaar 22. Bij een typerende natte oxydatiereactie van stadsslik bedraagt de temperatuur op 50 de bodem van de put bij benadering 260°C. Derhalve dient de temperatuur, welke aan de tweede of buitenste pijp 28 van de warmte-uitwisselaar wordt toegevoerd, hoger te zijn dan 260°C. Bij een typerende natte oxydatiereactie zal de olie aan de inlaat van de geïsoleerde houder 24 worden toegevoerd bij een temperatuur van ongeveer 371 °C. De olie of een ander warmte-overdrachtsfluïdum stroomt dan naar beneden naar het open uiteinde 26 van de geïsoleerde houder, waar de olie aan de buitenste pijp 28 van 55 de warmte-uitwisselaar wordt toegevoerd bij een temperatuur van ongeveer 274-288°C. Het fluïdum stroomt dan naar boven via de pijp 28, als aangegeven door de pijl 72 in figuur 2 en verwarmt het naar beneden stromende te behandelen fluïdum, dat in aanraking is met het buitenvlak van de pijp 28 in de pijp 32. De 192402 4 temperatuur van de olie bij de aan de bovenzijde gelegen afvoer van de pijp 28 bedraagt ongeveer 65°C. Zoals beschreven, treedt de Mdumreactie op in een reactiegebied, waar de temperatuur van het zich naar beneden bewegende fluïdum een waarde van 177°C overschrijdt. Bij de voorkeursuitvoeringsvorm van de fluïdumbehandelingsinrichting wordt derhalve gebruik gemaakt van een geïsoleerde houder 24 om de 5 radiale warmteoverdracht vanuit het naar beneden stromende waimte-overdrachtsfluïdum in de geïsoleerde houder 24 naar het koelere waimteoverdrachtsfluïdum in de leiding 28 te reduceren. De details van de geïsoleerde houder 24 zijn aangegeven in figuur 2. De geïsoleerde houder omvat een binnenste buis 120 met buiten- en binnenoppeivlakken 122 resp. 124, en een buitenste buis 126 met buiten- en binnenvlakken 128 resp. 130. De binnenste buis 120 is bij voorkeur concentrisch met en telescopeerbaar ondergebracht in 10 de buitenste buis 126 en bevindt zich op een afstand daarvan. De ruimte 132 tussen de buizen is constant en afgedicht met een afdichting 134, welke in de ruimte tussen de buizen kan worden gelast of op een andere wijze daarin kan worden bevestigd. De ruimte tussen de buizen wordt dan geëvacueerd en gevuld met een inert gas zoals argon, helium en xenon. Het inerte gas heeft een geringe thermische geleiding, waardoor de radiale warmteoverdracht via de ruimte 132 tussen de buizen 120 en 126 wordt gereduceerd. 15 De warmteoverdracht over de ruimte 132 tussen de buizen wordt bepaald door de volgende vergelijking: Q = kA At/Δ r waarbij Q de overgedragen warmte per uur is, k de thermische geleiding is, A het oppervlak voor warmteoverdracht is, en At/Δ r de radiale temperatuurgradiënt is. Bij de natte oxydatie-inrichflng, welke experimenteel in Longmont, Colorado werkt, bezit de binnenste buis 120 een binnendiameter van 5 cm en een 20 buitendiameter van 6 cm. De buitenste buis 126 heeft een binnendiameter van 7,5 cm en een buitendiameter van 8,8 cm. Derhalve is Ar 1,6 cm. Bij het bovenstaande voorbeeld is At aan de bovenzijde van de warmte-uitwisselaar 288°C. Derhalve is de temperatuurgradiënt groot en zal in het bovenste gedeelte van de fluïdumbehandelingsinrichting een grote radiale warmteoverdracht optreden tenzij de binnenste pijp 24 goed is geïsoleerd.

25 Het gebruik van een geïsoleerde houder 24 heeft geleid tot een aanmerkelijke reductie van de radiale warmteverliezen, doch de isolerende eigenschappen nemen met de tijd af. Het is nu gebleken, dat de reductie in de isolerende eigenschappen van de geïsoleerde houder ten minste gedeeltelijk een gevolg is van de permeatie of doordringing van atomaire waterstof via de wanden van de geïsoleerde houder in de ruimte 132 tussen de buizen. Atomaire waterstof kan in de holten van de metalen buizen 120 en 126 naar 30 de ruimte 132 tussen de buizen doordringen. De atomaire waterstof gaat dan een combinatie aan voor het vormen van waterstofgas, dat via de wanden niet kan ontsnappen. Het waterstofgas accumuleert dan in de ruimte 132 tussen de buizen, waardoor de thermische geleiding van het gas wordt vergroot. Zoals boven is beschreven, is de mirnte tussen de wanden gevuld met een inert gas. De geïsoleerde houder volgens de uitvinding omvat derhalve een waterstofpermeatiebarrière, welke de stroom van atomaire waterstof in de 35 mirnte tussen de buizen reduceert.

De waterstofpermeatiebarrière waaraan het meest de voorkeur wordt gegeven omvat een diffusie-bekleding van aluminium op de binnen- en buitenoppervlakken 122,124,128,130 van de beide buizen 120 en 126. De buizen bestaan bij voorkeur uit staal, zodat de diffusiebekleding een ijzeraluminiumlegering is. Aluminiumdiffusiebekledingen worden gewoonlijk aangebracht op stalen ovenpijpen en dergelijke om de 40 corrosiebestendigheid en de ovenlevensduur te verbeteren en wel door een proces, dat bekend staat als ’’Alonizing”. Bij het Alonizing-proces wordt de pijp aan de buitenzijde en aan de binnenzijde met aluminium en aluminiumpoeder verpakt en gedurende 3-4 dagen in een oven bij ongeveer 930°C geplaatst. De bekleding is zeer hard en interfereert niet met lassen. Het is nu gebleken, dat door een volgens het Alonizing-proces verkregen aluminiumijzerdiffusiebekleding de atomaire waterstofdiffusie aanmerkelijk wordt 45 gereduceerd.

De waterstofdiffusiebarrièrebekleding kan ook worden gevoimd door nikkel langs elektrogalvanische weg op de binnen- en buitenoppervlakken van de buizen te brengen. De elektrogalvanisch aangebrachte nikkelbekleding voorziet ook in een bijzonder goede atomaire-waterstofdiffusiebarrière, welke niet zo goed is als de ’’Alonized” oppervlakken. Tenslotte kan de waterstofdiffusiebamère worden gevoimd door langs 50 elektrogalvanische weg koper op de oppervlakken van de buizen te brengen, doch koper zal met het lassen interfereren en kan de vastheidseigenschappen van de buizen op een schadelijke wijze beïnvloeden.

Wanneer het oppervlak langs galvanische weg met nikkel of koper wordt bekleed, dient de dikte van de bekleding bij benadering 0,001 mm te zijn. Bij het vergelijken van onbekleed staal met een met een waterstofpermeatiebarrière beklede geïsoleerde houder bezit de beklede geïsoleerde houder een waterstof-55 permeatiegrootheid, welke met een factor van ongeveer 1000 is gereduceerd. Wanneer ’’Alonized” staal met met nikkel geplateerd staal wordt vergeleken, wordt de permeatiesnelheid gereduceerd met een factor van ongeveer 10. Derhalve omvatten de voorkeursuitvoeringsvormen waaraan het meest de voorkeur wordt

Claims (9)

1. Fluïdumbehandelingsinrichting voor de continue behandeling van vloeibaar afval, omvattende een aantal binnen elkaar opgestelde buizen die zich in hoofdzaak verticaal de grond in uitstrekken om een reeks van 10 ringvormige ruimten te definiëren voor de stroming van vloeibaar afval daardoorheen in een continu afvalbehandelingspioces; en omvattende een warmte-uitwisselaar, met het kenmerk, dat de warmte-uitwisselaar (22) een geïsoleerde buis (24) omvat met een open uiteinde (26) die is opgesteld binnen een buis (28) met een gesloten uiteinde (30), waarbij het open uiteinde (26) van de geïsoleerde buis (24) zich bevindt nabij het gesloten uiteinde (30) van de daaromheen opgestelde buis 15 (28) waardoor stromingscommunicatie is verschaft tussen de geïsoleerde buis (24) en de daaromheen opgestelde buis (28); dat de geïsoleerde buis (24) twee in hoofdzaak concentrisch binnen elkaar opgestelde buizen (120,126) omvat, waarbij tussen genoemde twee in hoofdzaak concentrische buizen een afgesloten ringvormige ruimte (132) is gedefinieerd; 20 dat de genoemde afgesloten ringvormige ruimte een warmte-isolerende vulstof bevat; en dat de geïsoleerde buis (24) is voorzien van middelen om een accumulatie van waterstofgas in de genoemde afgesloten ringvormige ruimte (132) te beperken.

2. Fluïdumbehandelingsinrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de middelen om de accumulatie van waterstofgas in de genoemde afgesloten ringvormige ruimte (132) te beperken, worden gevormd door 25 middelen om de doordringing van waterstof door de wanden van de genoemde twee in hoofdzaak concentrische buizen (120,126) naar de genoemde afgesloten ringvoimige ruimte te beperken.

3. Fluïdumbehandelingsinrichting volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de twee in hoofdzaak concentrische buizen (120,126) zijn vervaardigd van staal, en dat de doordringing-beperkende middelen een op genoemde buizen aangebrachte deklaag van aluminium omvatten.

4. Fluïdumbehandelingsinrichting volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de aluminium deklaag een diffusie-deklaag is om een ijzer-aiuminium legering te vormen.

5. Fluïdumbehandelingsinrichting volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de twee in hoofdzaak concentrische buizen (120,126) zijn vervaardigd van staal, en dat de doordringing-beperkende middelen een op genoemde buizen aangebrachte deklaag van nikkel omvatten.

5 192402 gegeven een waterstofdiffusiebanière, gevormd door een diffusiebekleding van aluminium, waardoor een ijzer-alumuniumlegering wordt gevormd. De waterstofdiffusiebarrière reduceert de degradatie van die isolatie-eigenschappen van de geïsoleerde houder aanmerkelijk.

6. Fluïdumbehandelingsinrichting volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de twee in hoofdzaak concentrische buizen (120,126) zijn vervaardigd van staal, en dat de doordringing-beperkende middelen een op genoemde buizen aangebrachte deklaag van koper omvatten.

7. Fluïdumbehandelingsinrichting volgens conclusie 5 of 6, met het kenmerk, dat de deklaag een elektro-geplateerde deklaag is.

8. Fluïdumbehandelingsinrichting volgens conclusies 2 t/m 7, met het kenmerk, dat de doordringing-beperkende middelen zijn aangebracht op de binnen- en buitenwanden van de genoemde twee aan de afgesloten ringvormige ruimte grenzende buizen (120,126).

9. Warmte-uitwisselaar kennelijk bestemd voor een fluïdumbehandelingsinrichting volgens één der conclusies 1 t/m 8. Hierbij 1 blad tekening