NL192129C - Door vacuum geisoleerde pijpleidingsectie voor een transportleiding voor fluida. - Google Patents

Description

1 192129

Door vacuüm geïsoleerde pijpleidingsectie voor een transportleiding voor fluïda

De uitvinding heeft betrekking op een pijpleidingsectie voor een transportleiding voor het overbrengen van fluïda, omvattende een metalen binnenbuis, een vrijwel coaxiale metalen buitenbuis, een eerste middel om 5 eerste naast elkaar gelegen uiteinden van de binnen· en buitenbuizen op vacuümdichte wijze te verbinden, een tweede middel om tweede naast elkaar gelegen uiteinden van de binnen- en buitenbuizen op vacuüm-dichte wijze te verbinden, een door de eerste en tweede middelen en de binnen- en buitenbuizen begrensde, geëvacueerde mantelruimte, alsmede verbindingsmiddelen waarmee de pijpleidingsectie op fluïdumdichte wijze met verdere pijpleidingsecties kan worden verbonden en die een continue stroming van 10 fluïdum door de metalen binnenbuis mogelijk maken, waarbij in de geëvacueerde mantelruimte een gas-adsorberend materiaal aanwezig is.

Een dergelijke pijpleidingsectie is bekend uit het Amerikaanse octrooischrift 3.369.826 en kan worden gebruikt voor het overbrengen van een fluïdum waarvan de temperatuur verschilt van die van de omgeving, van de ene plaats naar een andere plaats, waarbij het gewenst is dat een minimale mate van warmte-15 uitwisseling tussen het fluïdum en de omgeving plaatsvindt.

Het kan b.v. nodig zijn dat warm aardoliegas en/of vloeistof door pijpen wordt gepompt, die in arctische omstandigheden zijn gesitueerd. Een overmatige daling van de temperatuur van de fluïda veroorzaakt een stijging van zijn viscositeit in een zodanige mate, dat het lastig of onmogelijk wordt om op economische wijze te pompen. Er bestaat tevens het gevaar dat wanneer de pijp door permafrost-zones loopt, deze 20 zones kunnen worden gesmolten met een daarmee gepaard gaand verlies van hun mechanische steunfunctie.

Districtverwamning maakt gebruik van het transport van verwarmd water vanaf een centrale bron, b.v. een krachtcentrale of geothermisch gebied, naar een hele gemeenschap van gebruikers die op enige afstand van de bron kan zijn gesitueerd.

25 Chemische processen vereisen vaak het transport van fluïda met zeer hoge temperaturen in de loop van hun omzetting in een eindpproduct.

De economie van deze processen hangt onder andere af van de mate waarin warmteverliezen kunnen worden verhinderd of op zijn minst tot een minimum worden beperkt.

Een ander geval waarin een warmte-uitwisseling tussen een getransporteerd fluïdum in een pijpleiding en 30 de omgeving zoveel mogelijk moet worden teruggebracht, doet zich voor bij transport van cryogene of vloeibaar gemaakte gassen. Dergelijke cryogene vloeistoffen kunnen b.v. in gebruik zijn voor het koelen van supergeleidende elektrische stroomleidingen of magneten of kunnen zelfs als brandstof in de aandrijving van raketten dienst doen.

Ongeacht de aard of het doel van het fluïdum, moet enige vorm van thermische isolatie rondom de pijp, 35 waardoor het fluïdum wordt getransporteerd, worden aangebracht.

Lagen van thermisch isolerend materiaal zoals kunststofschuim, asbest- of glasvezels, zijn voorgesteld, maar deze kunnen gemakkelijk met vocht worden geïmpregneerd en daardoor hun isolerende eigenschappen verliezen. Hun mechanische weerstand is zeer slecht, en zij kunnen zeer gemakkelijk tijdens transport of een ruwe behandeling worden beschadigd.

40 Er is voorgesteld om als isolatie een vacuüm te gebruiken. Dit kan worden gerealiseerd door het gebruik van twee concentrische buizen waarin de binnenste buis gebruikt wordt voor het transporteren van het fluïdum en de mantelruimte tussen de binnenste en buitenste buizen wordt geëvacueerd. Zie b.v. het Amerikaanse octrooischrift 1.140.633. Hoewel het gebruik van een vacuümisolatie zeer doelmatig is gebleken voor het aanzienlijk verminderen van de warmte-uitwisseling tussen het getransporteerde fluïdum 45 en de buitenomgeving, is het lastig gebleken om het vacuüm op een voldoende lage druk te houden teneinde de integriteit van de isolatie voor een voldoende lange tijdsduur in stand te houden. Wanneer het geëvacueerde volume een resterende gasdruk van meer dan ongeveer 10-4 Torr (1,3 x 10"2 Pa) tot 10'3 Torr (1,3 x 10'1 Pa) heeft, wordt de thermische uitwisseling tussen de binnenste en buitenste wanden als gevolg van geleiding en convectie significant. Een continu uitgassen vanaf de oppervlakken die in contact 50 staan met het vacuüm leidt ertoe dat de druk stijgt en uiteindelijk dat de isolerende eigenschappen van de structuur verioren gaan. In theorie zou het mogelijk zijn om de ruimte met tussenpozen opnieuw te evacueren, maar dit brengt extra arbeidskosten met zich mee en zeer vaak bevinden de pijpleidingen zich in afgelegen en ontoegankelijke locaties, zoals een arctische toendra, of zijn ze onder de grond begraven.

In het al genoemde Amerikaanse octrooischrift 3.369.826 wordt voorgesteld om de vereiste vacuümgraad 55 in stand te houden door in de vacuümruimte en zeoliet aan te brengen. Het is bekend dat zeolieten in staat zijn om gassen te adsorberen. Ongelukkigerwijze moeten zeolieten tot cryogene temperaturen worden gekoeld voordat ze een aanmerkelijke gas-adsorberende werking hebben. Bovendien wordt door zeolieten 192129 2 preferentieel waterdamp geadsorbeerd (zij het zeer slecht), waardoor wordt verhinderd dat ze andere gassen adsorberen. Deze andere gassen, zoals waterdamp, kooldioxide en koolmonoxide, worden op reversibele wijze fysisch geadsorbeerd en komen weer vrij wanneer vanaf de cryogene temperaturen wordt verwarmd.

5 Ook zijn houtskool en PdO gesuggereerd in het Amerikaanse octrooischrift 3.992.169, maar PdO is alleen in staat om H2 te adsorberen, en wel chemisch, op permanente wijze, waarbij waterdamp ontstaat. Verder is palladium kostbaar.

Het is derhalve nodig te voorzien in enige middel om continu een vacuüm, in stand te houden binnen de ruimte tussen de pijpen gedurende lange tijdsperioden van bijvoorbeeld 10-15 jaar zonder dat de noodzaak 10 bestaat tot menselijk ingrijpen of het gebruik van automatische en kostbare extra apparatuur.

Ook moet erop worden toegezien, dat door eventuele verwarming van de pijpen geen metallurgische faseveranderingen worden veroorzaakt die hun fysische of mechanische eigenschappen zouden wijzigen.

Doel van de onderhavige uitvinding is derhalve om een meer efficiënte en betrouwbare pijpleidingsectie voor het overbrengen van fluïda te verschaffen, die vrij is van een of meer van de nadelen van eerder 15 bekende pijpleidingsecties voor overbrenging van fluïda.

Een ander doel van de onderhavige uitvinding is om een door vacuüm geïsoleerde pijpleidingsectie voor fluïdumoverbrenging te verschaffen waarin een bevredigende vacuümgraad gedurende aanzienlijke tijdsperioden wordt gehandhaafd door het gebruik van een getter-materiaal dat in staat is tot een permanente adsorptie van actieve gassen en een reversibele adsorptie van waterstof.

20 Weer een ander doel van de onderhavige uitvinding is om een pijpleidingsectie voor fluïdumoverbrenging te verschaffen, waardoor geen metallurgische fase-veranderingen van de in zijn constructie toegepaste metalen worden veroorzaakt.

Deze doeleinden worden volgens de uitvinding gerealiseerd door een pijpleidingsectie van het in de aanhef vermelde type, welke gekenmerkt wordt doordat het gas-adsoiberend materiaal een door een 25 metaalstrook gedragen, niet-verdampbaar getter-materiaal is, dat waterstof op reversibele wijze en andere gassen op permanente wijze kan adsorberen en met een wand van de mantelruimte in thermisch contact staat, waarbij het getter-materiaal activeerbaar is bij een temperatuur van 450°C of lager en een gedeeltelijk gesinterd mengsel is van a) ten minste een metaal in de vorm van een poeder van Ti of Zr; en 30 b) een Zr-V-Fe legering in de vorm van een poeder, welke legering een samenstelling heeft binnen een in het temaire samenstellingsdiagram gelegen veelhoek met de volgende hoekpunten: i) 75 gew.% Zr - 20 gew.% V - 5 gew.% Fe; ii) 45 gew.% Zr - 20 gew.% V - 35 gew.% Fe; iii) 45 gew.% Zr - 50 gew.% V - 5 gew.% Fe.

35 Overigens is een door een metaalstrook gedragen, niet-verdampbaar getter-materiaal op zichzelf bekend uit het Amerikaanse octrooischrift 3.926.832. Het daarin beschreven getter-materiaal heeft een activerings-temperatuur van ten minste 800°C en bestaat uit een gedeeltelijk gesinterd mengsel van een metaalpoeder uit de groep Zr, Ta, Hf, Nb, Ti, Th en U, met een poedervormige Zr-AI legering die voor 5-30 gew.% uit Al, rest Zr, bestaat. Uit dit Amerikaanse octrooischrift, dat het getter-materiaal voor gebruik in elektronenbuizen 40 en dergelijke voorstelt, is niet de onderhavige toepassing in pijpleidingsecties voor transport van fluïda bekend.

Uit het Amerikaanse octrooischrift 4.312.669 is bekend dat de hierboven gedefinieerde Zr-V-Fe legering geschikt is als getter-materiaal en een activeringstemperatuur heeft van 450°C of lager. Het onderhavige getter-materiaal, dat een partieel gesinterd mengsel is van genoemde legering en een Ti of Zr metaal-45 poeder, is daaruit niet bekend, evenmin als de onderhavige toepassing in transportleidingen voor fluïda.

Het volgens de uitvinding te gebruiken getter-materiaal heeft het voordeel dat daaruit compacte lichamen kunnen worden vervaardigd door thermisch sinteren. De uit het Amerikaanse octrooischrift 4.312.669 bekende Zr-V-Fe legeringen kunnen alleen tot compacte lichamen worden verwerkt door mechanische samenpersen, hetgeen echter tot een aanzienlijke verlaging van de porositeit en het specifiek oppervlak 50 leidt. Aangezien de sorptie van gassen hoofdzakelijk een oppervlakteverschijnsel is, zijn deze bekende legeringen als zodanig niet zo geschikt voor toepassingen als de onderhavige, waarbij grote ruimtes in geëvacueerde toestand moeten worden gehouden en grote hoeveelheden gas betrokken zijn.

Volgens de uitvinding heeft het de voorkeur dat de binnen- en buitenbuizen cilindrische buizen zijn, de eerste en tweede middelen metalen flenzen zijn, en de niet-verdampbaar getter-materiaal dragende 55 metaalstrook een dunne strip is, voorzien van afwisselende buigzones en dragerzones voor getter-materiaal.

De uitvinding, en haar voordelen zullen kenbaar worden uit de volgende beschrijving en tekeningen, waarin 3 192129 figuur 1 een aanzicht in doorsnede is van een deel van drie door vacuüm geïsoleerde pijpleidingsecties voor het overbrengen van fluïda volgens de onderhavige uitvinding; figuur 2 een bovenaanzicht is van een getter-inrichting die in de onderhavige uitvinding biuikbaar is; figuur 3 een vergroot aanzicht in doorsnede is, langs de lijn Ill-Ill van figuur 2; 5 figuur 4 een bovenaanzicht van een andere getter-inrichting is die bruikbaar js in de onderhavige uitvinding; figuur 5 een aanzicht in doorsnede is langs lijn V-V van figuur 4; figuur 6 een eindaanzicht van een door vacuüm geïsoleerde pijpleidingsectie voor het overbrengen van fluïdum tijdens de vervaardiging daarvan is; 10 figuur 7 een uitvergroot deel van figuur 6 is, waarin een detail van een deel van een in de onderhavige uitvinding toegepaste, niet verdampbare getter-inrichting wordt getoond; en figuur 8 een eindaanzicht van een andere door vacuüm geïsoleerde pijpleiding voor fluïdumoverbrenging gedurende zijn vervaardiging is.

15 Thans verwijzend naar de tekening en in het bijzonder naar figuur 1, wordt daarin een constructie 100 getoond die een deel van een eerste fluïdumpijpleidingsectie 102 omvat waarvan de uiteinden verbonden zijn met soortgelijke secties 104,106. In de getoonde uitvoeringsvorm, omvat de pijpleidingsectie 102 een metalen binnenbuis 108 in de vorm van een cilinder en een vrijwel coaxiale metalen buitenbuis 110 opnieuw in de vorm van een cilinder. Een eerste verbindingsmiddel in de vorm van een metaalflens 112 is op een 20 vacuümdichte wijze gelast aan eerste naburige uiteinden 114,116 van resp. de binnen- en buitenbuizen 108,110. Een tweede verbindingsmiddel in de vorm van een metaalflens 118 is op een vacuümdichte wijze gelast aan tweede naburige uiteinden 120,122 van resp. de cilindrische binnen- en buitenbuizen 108,110.

Deze structuur definieert een omsloten volume 124 of mantelruimte die door een (niet-getoonde) klep of door andere later te beschrijven middelen kan worden geëvacueerd. Eerste en tweede flensverbindings-25 middelen 112, 118 kunnen op een fluïdumdichte wijze met behulp van bouten zijn verbonden met soortgelijke flenzen op additionele pijpleidingsecties 104 resp. 106. In de getoonde uitvoeringsvorm verzekeren de pakkingen 126, 126', 126", 126'" de fluïdumdichte aard van de verbindingen tussen de secties. De flenzen 112, 118 zijn resp. voorzien van centrale gaten 128,130 met een diameter die ongeveer gelijk is aan de inwendige diameter van de binnenbuis 108. Hierdoor is een continue fluïdumstroom door de metalen 30 binnenbuis mogelijk. Een getter-inrichting 132, die een niet verdampbaar getter-materiaal 134 bevat dat gassen permanent kan adsorberen en waterstof reversibel kan adsorberen, staat in thermisch contact met een wand binnen de mantelruimte 124, in dit geval met de binnenwand 136 van de metalen buitenbus 110.

De getter-inrichting kan in elke geschikte vorm zijn om thermisch contact met een wand binnen de mantelruimte in stand te houden en omvat een continue strook metaal, waarbij het getter-poeder door 35 compressie aan één of beide oppervlakken van de strook is gebonden.

Een voorkeursuitvoeringsvorm van een getter-inrichting 200 wordt getoond in figuren 2 en 3, welke een continu lopende lengte van een dunne metalen strook 202 omvat. Met regelmatige tussenpozen zijn in de strook indrukkingen 204, 204' enz. aangebracht, die gevuld zijn met niet-verdampbaar getter-materiaal 206, waardoor aldus voorzien wordt in getter-materiaaldragerzones 208, 208' enz. De gebieden 210 van de 40 metaalstrook tussen naastgelegen dragerzones kunnen desgewenst worden voorzien van sleuven 212 teneinde te voorzien in afwisselende buigzones 214. Hierdoor wordt een gemakkelijk in contour brengen van de strook mogelijk zodat deze kan worden aangepast aan het gekromde oppervlak van de mantelwanden terwijl toch een adequaat thermisch contact in stand wordt gehouden.

De figuren 4 en 5 tonen een andere voorkeursuitvoeringsvorm 400 van een getter-inrichting voor gebruik 45 in de onderhavige uitvinding. In een continu lopende lengte van een dunne metaalstrook 402 maken de getter-materiaaldragerzones 404 gebruik van het strookmateriaal van de buigzones 406 om de wanden 408 van elke dragerzone 404 te vormen.

Tijdens gebruik wordt de vereiste strooklengte afgesneden en geplaatst in contact met een wand binnen de mantelruimte zoals getoond in de figuren 6, 7 en 8, waarin dezelfde verwijzingscijfers als in de figuren 50 1-3 zijn gebruikt, gelijke delen voorstellen.

Het toegepaste getter-materiaal bestaat uit; a) ten minste een metaal in de vorm van een poeder van Ti of Zr; en b) een Zr-V-Fe legering in de vorm van een poeder, welke legering een samenstelling heeft binnen een in het temaire samenstellingsdiagram gelegen veelhoek met de volgende hoekpunten: 55 i) 75 gew.% Zr - 20 gew.% V - 5 gew.% Fe: ii) 45 gew.% Zr - 20 gew.% V - 35 gew.% Fe: iii) 45 gew.% Zr - 50 gew.% V - 5 gew.% Fe.

192129 4

Men zal beseffen dat het pijpleidingsegment bij voorkeur voorzien wordt van expansiemiddelen om ruimte te bieden voor verschillen in thermische uitzetting of krimping tussen de binnen- en buitenbuizen en dat de flenzen of segmentverbindingsmiddelen zodanig kunnen zijn ontworpen dat thermische geleiding tussen het fluïdum en de uitwendige omgeving tot een minimum wordt beperkt, maar deze aspecten vormen geen deel 5 van de onderhavige uitvinding.

In de vervaardiging van een pijpleidingsectie voor het overbrengen van fluïda volgens de onderhavige uitvinding, worden een eerste uiteinde van een metalen binnenbuis en een daarnaast gelegen eerste uiteinde van een vrijwel coaxiale metalen buitenbuis door lassen op een vacuümdichte wijze verbonden met een eerste verbindingsmiddel. De buizen zijn bij voorkeur cilindervormig en het bindingsmiddel is bij 10 voorkeur een flens, die geschikt is om op een vloeistofdichte wijze te worden verbonden met een volgende pijpleidingsectie op zodanige wijze, dat door de binnenbuis een continue stroming van fluïdum mogelijk is. In de ruimte tussen de metalen binnen- en buitenbuizen wordt een niet verdampbare getter-inrichting ingebracht, die bij voorkeur in de vorm is van een dunne metaalstrook die het getter-materiaal draagt, zoals hierboven eerder is beschreven.

15 Indien de pijpleiding bestemd is voor het transporteren van warme of hete fluïda, heeft het de voorkeur dat de strook in thermisch contact met de metalen binnenbuis wordt aangebracht zodat het getter-materiaal gedurende het fluïdumtransport op een geschikte temperatuur wordt gehouden. De temperatuur van het fluïdum kan zelfs voldoende hoog zijn om bepaalde getter-materialen te activeren. Dit zou het geval zijn wanneer het fluïdum hogedrukstroom is met een temperatuur van ongeveer 300-450°C, waardoor de niet 20 verdampbare getter op ongeveer dezelfde temperatuur wordt verhit. Wanneer het getransporteerde fluïdum een cryogeen fluïdum is, wordt de strook bij voorkeur in thermisch contact met de buitenste metaalwand geplaatst, zodat het getter-materiaal gedurende het stromen van het fluïdum op omgevingstemperaturen wordt gehouden.

Nadat de getter-inrichting in de ruimte tussen de binnen- en buitenbuizen is ingebracht, worden het 25 tweede uiteinde van de metalen binnenbuis en het tweede uiteinde van de metalen buitenbuis op vacuümdichte wijze met een verbindingsmiddel verbonden dat opnieuw bij voorkeur een flens is. De ruimte tussen de binnen- en buitenbuizen wordt daarna geëvacueerd tot een druk van minder dan 10‘2 Torr (1,3 Pa) en bij voorkeur minder dan 10'4 Torr (1,3 x 10'2 Pa). Terwijl het pompen van de mantelruimte wordt voortgezet, wordt de pijpleidingsectie verhit op een temperatuur boven 150°C en bij voorkeur ongeveer 250°C. Deze 30 temperatuur wordt bij voorkeur gedurende een paar uren aangehouden om de manteloppervlakken te ontgassen. De mantel wordt daarna afgedicht en van het pompsysteem verwijderd. Wanneer het getter-materiaal zodanig is dat het bij lage temperaturen actief is, is het ontgassingsproces ook voldoende om het te activeren. Wanneer deze temperatuur niet hoog genoeg is om het getter-materiaal in voldoende mate te activeren, kan het gebied van de pijp waar zich de getter-inrichting bevindt, vanaf de buitenkant van de 35 mantel worden verhit. Dit kan met behulp van elk geschikt middel worden uitgevoerd, b.v. door een vlam over het oppervlak te laten spelen of door inductieverhitting in de geschikte zones. Indien de oppervlakken van de pijpen binnen de mantel met een metaal zoals zink zijn bekleed om sterker reflecterende oppervlakken te verkrijgen en daardoor de thermische isolatie-eigenschappen van de mantel te verbeteren, worden de zones waar het getter-materiaal wordt gedragen bij voorkeur niet bekleed.

40 Een voorkeursmethode voor de vervaardiging van de pijpleidingsectie houdt in dat het merendeel van de bewerkingen in een vacuümoven wordt uitgevoerd. Een eerste uiteinde van een metalen binnenbuis en een daarnaast gelegen eerste uiteinde van een vrijwel coaxiale metalen buitenbuis worden door lassen op een vacuümdichte wijze met een eerste verbindingsmiddel verbonden. De buizen zijn bij voorkeur cilindervormig, en het verbindingsmiddel is bij voorkeur een flens die geschikt is voor het op een fluïdumdichte wijze 45 verbinden met een volgende pijpleidingsectie op zodanige wijze, dat door de binnenbuis een continue stroming van fluïdum mogelijk is. De met het eerste verbindingsmiddel gekoppelde buizen worden daarna in een vacuümoven geplaatst, samen met een tweede verbindingsmiddel. Wanneer het getter-materiaal voldoende geactiveerd kan worden onder de voor het ontgassen van de buizen in de vacuümoven gebruikte temperatuur-tijd-condities, heeft het de voorkeur dat de getter in de ruimte tussen de binnen- en buiten-50 buizen wordt geplaatst voordat het geheel in de vacuümoven wordt gebracht. In dit geval zou de getter-inrichting nabij het eerste verbindingsmiddel kunnen worden aangebracht zodat tijdens de ontgassing ontwikkelde gassen niet over de getter stromen en zijn adsorptievermogen niet aanzienlijk verkleinen. Wanneer het getter-materiaal een betrekkelijk hoge activeringstemperatuur vereist om tot de adsorptie van gas in staat te zijn, kan de getter-inrichting los van de buizen en het tweede verbindingsmiddel in de 55 vacuümoven worden geplaatst. Na evacuatie van de oven en verhitting van de daarin aanwezige componenten tot op de ontgassingstemperatuur, wordt de getter-inrichting apart verbit op zijn activeringstemperatuur met behulp van een geschikt middel, b.v. door inductieverhitting, en daarna in de ruimte tussen

Claims (2)

5 192129 de binnen- en buitenbuizen geplaatst. Aan het einde van de ontgassingsbehandeling, worden het tweede uiteinde van de metalen binnenbuis en het tweede uiteinde van de metalen buitenbuis op een vacuümdichte wijze, b.v. door elektronenbundellassen, verbonden met een tweede verbindingsmiddel dat opnieuw bij voorkeur een flens is. Na verbinding met de tweede flens teneinde een vacuümmantel te scheppen, wordt 5 de pijpleidingsectie de gelegenheid gegeven om af te koelen en wordt hij uit de vacuümoven verwijderd.

1. Pijpleidingsectie voor een transportleiding voor het overbrengen van fluïda, omvattende een metalen binnenbuis, een vrijwel coaxiale metalen buitenbuis, een eerste middel om eerste naast elkaar gelegen uiteinden van de binnen- en buitenbuizen op vacuümdichte wijze te verbinden, een tweede middel om tweede naast elkaar gelegen uiteinden van de binnen- en buitenbuizen op vacuümdichte wijze te verbinden, een door de eerste en tweede middelen en de binnen- en buitenbuizen begrensde, geëvacueerde 15 mantelruimte, alsmede verbindingsmiddelen waarmee de pijpleidingsectie op fluïdumdichte wijze met verdere pijpleidingsecties kan worden verbonden en die een continue stroming van fluïdum door de metalen binnenbuis mogelijk maken, waarbij in de geëvacueerde mantelruimte een gas-adsorberend materiaal aanwezig is, met het kenmerk, dat het gas-adsorberend materiaal een door een metaalstrook gedragen, niet-verdampbaar getter-materiaal (134) is, dat waterstof op reversibele wijze en andere gassen op 20 permanente wijze kan adsorberen en met een wand van de mantelruimte (124) in thermisch contact staat, waarbij het getter-materiaal activeerbaar is bij een temperatuur van 450°C of lager en een gedeeltelijk gesinterd mengsel is van a. ten minste een metaal in de vorm van een poeder van Ti of Zr; en b. een Zr-V-Fe legering in de vorm van een poeder, welke legering een samenstelling heeft binnen een 25 in het temaire samenstellingsdiagram gelegen veelhoek met de volgende hoekpunten: i. 75 gew.% Zr - 20 gew.% V - 5 gew.% Fe; ii. 45 gew.% Zr - 20 gew.% V - 35 gew.% Fe; iii. 45 gew.% Zr - 50 gew.% V - 5 gew.% Fe.

2. Pijpleidingsectie volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de binnen- en buitenbuizen (108,110) 30 cilindrische buizen zijn, de eerste en tweede middelen (112,118) metalen flenzen zijn, en de niet- verdampbaar getter-materiaal (134) dragende metaalstrook een dunne strip is, voorzien van afwisselende buigzones en dragerzones voor getter-materiaal. Hierbij 2 bladen tekening