NL1029195C2

NL1029195C2 - Inrichting voor het bewerken van een videosignaal en een werkwijze om beeldscherpte te verbeteren en ruis te verwijderen.

Info

Publication number: NL1029195C2
Application number: NL1029195A
Authority: NL
Inventors: Kyung-Sun Min
Original assignee: Samsung Electronics Co Ltd
Priority date: 2004-06-08
Filing date: 2005-06-06
Publication date: 2006-11-01
Also published as: CN100433792C; JP2005354701A; US7633556B2; BRPI0502055A; CN1708101A; KR100541961B1; KR20050116884A; US20050270425A1; JP4122350B2; NL1029195A1

Description

Inrichting voor het bewerken van een videosignaal en een werk wijze om beeldscherpte te verbeteren en ruis te verwijderen

Achtergrond van de uitvinding

Gebied van de uitvinding

Het onderhavige algemene inventieve concept heeft in het algemeen betrekking op een inrichting voor het bewerken 5 van een videosignaal en een werkwijze in staat tot het verbeteren van beeldscherpte en het verwijderen van ruis. Meer in het bijzonder heeft het onderhavige algemene inventieve concept betrekking op een inrichting voor het bewerken van een videosignaal en een werkwijze voor het verwijderen van een 10 ruissignaal uit een binnenkomend videosignaal en om de scherpte van randen van het beeldsignaal te verbeteren om de beeld-definitie te verbeteren.

Beschrijving van de betreffende techniek 15 Een kathodestraalbuis (CRT), wat een gangbare dis- playinrichting is, is voorzien van een elektronenkanon en een fosforescerend oppervlak, op meer dan een bepaalde afstand gescheiden van het elektronenkanon, om een elektronenstraal af te buigen op een display oppervlak. Derhalve heeft de CRT een 20 betrekkelijk grote inhoud en een zwaar gewicht met het oog op de afmeting van het scherm. Bovendien is er een grens aan het realiseren van een vlak scherm met grote afmetingen, en toeschouwers vragen een hoge kwaliteit en een groot scherm voor een displayinrichting met de snelle ontwikkeling van de tech-25 nologie.

Om te voldoen aan de behoefte van de toeschouwers en om de nadelen van de CRT te boven te komen, zijn een vloeibaar kristaldisplay (LCD), een plasma-displaypaneel (PDP), een projectie TV, en dergelijke geïntroduceerd. Dergelijke displayin-30 richtingen kunnen een dun, licht van gewicht en breed scherm realiseren.

Echter de displayinrichtingen zoals PDP en de projectie TV, met een breed scherm zullen waarschijnlijk een uit-gangsvideosignaal reproduceren met een verslechterde definitie 35 ten gevolge van een ruissignaal, wazigheid en een signaal met een beperkte band van een ingangsvideosignaal. In het bijzon- . 1 0 2 9 1 9 5 - 2 - der veroorzaakt het ruissignaal van het ingangsvideosignaal verslechtering van de beeldscherpte en de wazigheid bij de j randen van het beeld.

Figuur 1 is een blokdiagram dat een conventionele in-5 richting voor het bewerken van een videosignaal illustreert, voor het verwijderen van een ruissignaal.

Met verwijzing naar figuur 1, omvat de conventionele inrichting voor het bewerken van een videosignaal een hoog doorlaatfilter (HPF) 100, een ontkerndeel 102, een vermenig-10 vuldiger 104, een signaalvertrager 108, en een opteller 106.

Een werking van de conventionele inrichting voor het bewerken van een videosignaal van figuur 1 is hieronder beschreven met verwijzing naar de figuren 2A tot 2E. Figuur 2A geeft een golfvorm weer van een signaal A ingevoerd naar de HPF 100. Zo-15 als geïllustreerd in figuur 2A, hebben eerste en tweede ruissignalen nl en n2 een kleinere amplitude dan een normaal signaal S. De HPF 100 filtert het ingangssignaal A en voert een hoog frequent (HF) signaal B uit, geïllustreerd in figuur 2B.

Het ontkerningsdeel 102 voorkomt een versterking van 20 de eerste en tweede ruissignalen nl en n2 in het HF signaal B.

Het ontkerningsdeel 102 voert een ontkernt HF signaal C uit met componenten die buiten een vooraf bepaald drempelgebied -T~+T liggen met betrekking tot het ingangssignaal A, dat wil zeggen, het ontkerningsdeel 102 voert het ontkernde HF signaal 25 C uit geïllustreerd in figuur 2C. De HF componenten van de eerste en tweede ruissignalen nl en n2 die liggen binnen de vooraf bepaalde drempel -T~+T, worden gefilterd door HPF 100 en verwijderd door het ontkerningsdeel 102 zoals is geïllustreerd in figuur 2C.

30 De vermenigvuldiger 104 vermenigvuldigt het ontkernde HF signaal C uitgevoerd door het ontkerningsdeel 102 met een versterking met een positieve of een negatieve waarde. De signaalvertrager 108 vertraagt het ingangssignaal A met een bepaalde tijd en voert het vertraagde ingangssignaal A uit.

35 De opteller 106 telt de signaaluitvoer van de verme

nigvuldiger 104 op bij het vertraagde ingangssignaal A, uitgevoerd door de signaalvertrager 108, tot uitgangssignaal D. Het uitgangssignaal D uitgevoerd door de opteller 105 heeft een golfvorm geïllustreerd in figuur 2D of figuur 2E. Figuur 2D 40 illustreert het opgetelde signaal D van het niet gekernde HF

1 029 1 9 5 - 3 - signaal B en het vertraagde ingangssignaal A, en figuur 2E illustreert het opgetelde signaal D' van het gekernde HF signaal C en het vertraagde ingangssignaal A.

Met verwijzing naar figuur 2D, het normale signaal S 5 van het ingangssignaal A wordt versterkt tot het normale signaal S' om aldus de beeldscherp.te te vergroten. Echter de eerste en tweede ruissignalen nl en n2 van het ingangssignaal A worden eveneens versterkt tot de ruissignalen nl' en n2'. Met verwijzing naar figuur 2E, zijn het ruissignaal nl" en n2" en 10 het normale signaal S" niet wezenlijk gewijzigd van de eerste en tweede ruissignalen nl en n2 en het normale signaal S van het ingangssignaal A.

De bovengenoemde conventionele inrichting voor het bewerken van videosignalen verbetert een scherpte van een vi-15 deobeeld door het opblazen van ruissignalen te voorkomen die een kleinere amplitude hebben dan een normaal signaal in het inkomend videosignaal en vergroten de amplitude van het normale signaal.

Echter de conventionele inrichting voor het bewerken 20 van een videosignaal is geschikt voor het verwijderen van ruis uit een videosignaal met weinig ruissignalen, maar versterkt op nadrukkelijke wijze ruissignalen bij de randcomponenten wanneer hij het opblazen van de ruissignalen voorkomt en optelt bij een oorspronkelijk ingangssignaal in het geval van 25 een RF videosignaal met veel ruissignalen, of een HF signaal met aanmerkelijke randcomponenten. Derhalve is er een grens aan het verbeteren van de scherpte en de definitie van een weergegeven beeld op het scherm door het verhinderen van het opblazen van de ruissignalen.

30

Samenvatting van de uitvinding

Het onderhavige algemene inventieve concept verschaft een inrichting voor het bewerken van een videosignaal dat in staat is om ruis te verwijderen uit een ingangsvideosignaal en 35 de randscherpte te verbeteren om de definitie van het videosignaal te verbeteren.

Extra aspecten en voordelen van het onderhavige algemene inventieve concept zullen ten dele uiteen worden gezet in de beschrijving die volgt, en zullen ten dele duidelijk worden 1029195 - 4 - uit de beschrijving of kunnen worden geleerd door het uitvoeren van het algemene inventieve concept.

De voorgaande en/of andere aspecten en voordelen van het onderhavige algemene inventieve concept kunnen worden be-5 reikt door het verschaffen van een werkwijze van het toewijzen van een gewicht aan een ingangspixel van een videosignaal dat pixels omvat die opeenvolgend worden ingevoerd, waarbij de werkwijze omvat het definiëren van ten minste twee pixelblok-ken die het ingangspixel omvatten en ten minste naastliggende 10 pixels, het berekenen van een pixelverschil tussen de pixels in elk van de pixelblokken en het selecteren van één van de berekende pixelverschillen en het toewijzen van een gewicht aan het ingangspixel dat overeenkomt met het geselecteerde pixelverschil.

15 De voorgaande en/of andere aspecten en voordelen van het onderhavige algemene inventieve concept kunnen ook worden bereikt door het verschaffen van een inrichting om een gewicht toe te wijzen aan een ingangspixel van een videosignaal dat pixels omvat die opeenvolgend worden ingevoerd, waarbij de in-20 richting een randcalculator omvat om ten minste twee pixel- i blokken te bepalen die het ingangspixel en ten minste twee naastliggende pixels omvatten, om een pixelverschil te berekenen tussen de pixels in elk van de pixelblokken en om één van de berekende pixelverschillen te selecteren, en een gewichts-25 calculator om een gewicht toe te wijzen aan het ingangspixel dat overeenkomt met het geselecteerde pixelverschil.

Korte beschrijving van de tekeningen

Deze en/of andere aspecten en voordelen van het on-30 derhavige algemene inventieve concept zullen duidelijk worden en sneller worden begrepen uit de volgende beschrijving van de uitvoeringsvormen, genomen in samenhang met de bijgevoegde tekeningen, waarvan:

Figuur 1 illustreert een conventionele inrichting 35 voor het berekenen van een videosignaal;

Figuren 2A tot 2E illustreren signalen bewerkt door de conventionele inrichting voor het bewerken van videosignalen van figuur 1; 1029195_ - 5 -

Figuur 3 illustreert een inrichting voor het bewerken van een videosignaal volgens een uitvoeringsvorm van het onderhavige algemene inventieve concept;

Figuur 4 illustreert pixelblokken die worden gebruikt 5 om randen te meten in overeenstemming met een uitvoeringsvorm van het onderhavige algemene inventieve concept;

Figuur 5 illustreert het verkrijgen van een pixelver-schil tussen pixels in één van de pixelblokken van figuur 4;

Figuren 6A tot 6C illustreren het selecteren van een 10 pixelblok uit de pixelblokken van figuur 4 om een gewicht te berekenen;

Figuur 7 illustreert het toepassen van het gewicht op een vlak gebied en een randgebied;

Figuur 8 illustreert werkingen van een gewichtscalcu-15 lator van de inrichting voor het bewerken van een videosignaal van figuur 3;

Figuren 9A tot 9D illustreren waar de verschillende gewichten worden toegepast op een karakteristiek van een ingangssignaal; en 20 Figuren 10A tot 10E illustreren signalen bewerkt door de inrichting volgens figuur 3 voor het bewerken van een videosignaal.

Gedetailleerde beschrijving van de voorkeursuitvoe-25 rinqsvormen

Er zal nu in detail worden verwezen naar de uitvoeringsvormen van het onderhavige algemene inventieve concept, waarvan voorbeelden zijn geïllustreerd in de bijgevoegde tekeningen, waarin dezelfde verwijzingscijfers overal verwijzen 30 naar dezelfde elementen. De uitvoeringsvormen worden hieronder beschreven om het onderhavige algemene inventieve concept toe te lichten met verwijzing naar de tekeningen.

Figuur 3 is een blokdiagram dat een inrichting voor het bewerken van een videosignaal illustreert om een ruissig-35 naai te verwijderen van een ingangssignaal A volgens een uitvoeringsvorm van het onderhavige algemene inventieve concept. Met verwijzing naar figuur 3, omvat de inrichting voor het bewerken van een videosignaal een signaalvertrager 300, een randcalculator 302, een gewichtscalculator 304, eerste en 40 tweede vermenigvuldigers 306 en 308, een opteller 310 en een 1029195 - 6 - hoog doorlaatfilter (HPF) 312. Hoewel figuur 3 een beperkt aantal componenten illustreert om beknopt te zijn, kan de inrichting voor het bewerken van een videosignaal volgens het onderhavige algemene inventieve concept andere componenten om-5 vatten naast de bovengenoemde componenten.

De randcalculator 302 bepaalt of ingangspixels zich bevinden in een randgebied of in een vlak gebied. Bewerkingen van de randcalculator 302 zijn hieronder beschreven met verwijzing naar figuren 4 tot 6.

10 Figuur 4 illustreert de ingangspixels. Met verwijzing naar figuur 4, omvattende ingangspixels een (n-8) pixel tot een (n+8) pixel. Het (n-8) pixel is het eerste ingangspixel en het (n+8) pixel is het laatste ingangspixel. De randcalculator 302 bepaalt drie pixelblokken van de ingangspixels om vast te 15 stellen of de ingangspixels die overeenkomen met ten minste één van de bepaalde drie pixelblokken zich bevinden in een randgebied of in een vlak gebied. Elk pixelblok kan 9 pixels omvatten, zoals is geïllustreerd in figuren 4 en 5. Er dient te worden begrepen dat het aantal pixels in het pixelblok kan 20 variëren afhankelijk van de gebruikersinstelling.

Zoals geïllustreerd in figuur 4, omvat een eerste pixelblok PB1 middenpixels van de ingangspixels, een tweede pixelblok PB2 omvat pixels van een linkerdeel van de ingangspixels en een derde pixelblok PB3 omvat pixels van een rech-25 terdeel van de ingangspixels. De randen worden bepaald ten opzichte van de pixels in de pixelblokken.

Figuur 5 illustreert dat randen worden bepaald met betrekking tot de pixels in één van de pixelblokken. Zoals hierboven is beschreven kan het pixelblok 9 pixels omvatten, 30 maar is niet beperkt tot dit aantal pixels.

De randcalculator 302 berekent een verschil tussen de pixels in het pixelblok. Figuur 5 illustreert twee werkwijzen van berekenen van het pixelverschil. De eerste werkwijze (a) berekent het verschil tussen naburige pixels in het pixelblok 35 en de tweede werkwijze (b) berekent het verschil tussen van elkaar gescheiden pixels in het pixelblok.

De eerste werkwijze (a) berekent achtereenvolgens het pixelverschil tussen de pixels PO en PI, een pixelverschil tussen de pixels Pl en P2, een pixelverschil tussen de pixels 40 P2 en P3, etc. De tweede werkwijze (b) berekent achtereenvol- 1029195 - 7 - gens een pixelverschil tussen de pixels PO en P2, een pixel-verschil tussen de pixels PI en P3, een pixelverschil tussen de pixels P2 en P4, etc. De tweede werkwijze (b) is niet beperkt tot pixels die van elkaar zijn gescheiden door slechts 5 één pixel. De berekende pixelverschillen worden gebruikt om de randen vast te stellen. De randcalculator 302 verkrijgt waarden uit de pixelverschillen die zijn verkregen in het pixel-blok PB1, gebaseerd op de volgende vergelijkingen: 10 [Vergelijking 1] diff_max_PBl = MAX(|diff_0|, |diff_l|,..., |diff_7|) [Vergelijking 2] diff_sum_PB 1 = |diff_0|+|diff_l|+...+|diff_7| 15 diff_0 is het pixelverschil tussen de pixels PO en PI, diff_l is het pixelverschil tussen de pixels PI en P2 en diff_7 is het pixelverschil tussen de P7 en P8. Hierna is diff_max een maximum pixelverschil en diff_sum is een som van 20 de pixelverschillen. De randcalculator 302 verkrijgt een maximumwaarde (maximum pixelverschil) uit de pixelverschillen volgens vergelijking 1, en een som van de pixelverschillen volgens vergelijking 2 met betrekking tot elk pixelblok PB1, PB2 of PB3.

25 De randcalculator 302 berekent pixelverschillen met betrekking tot alle pixels van elk pixelblok PB1, PB2 en PB3 en verkrijgt de maximumwaarde en de som van de pixelverschillen van elk pixelblok PB1, PB2, PB3 met gebruikmaking van de berekende pixelverschillen gebaseerd op respectievelijk verge-30 lijking 1 en vergelijking 2.

De randcalculator 302 selecteert dan de kleinste waarde uit de maximumwaarde en de kleinste waarde uit de sommen van de pixelverschillen met betrekking tot de eerste, tweede en derde pixelblokken PB1, PB2 en PB3 volgens de vol-35 gende vergelijkingen: [Vergelijking 3] diffmax = MIN(diffmaxJPB 1, diff_max_PB2, diff_max_PB3) ! 1 0 2 9 1 0 5 - 8 - [Vergelijking 4] diff_sum = MIN(diff_sum_PBl,diff_sum_PB2,diff_sum_PB3)

De randcalculator 302 verkrijgt een kleinste pixel-5 verschil van de maximum pixelverschillen uit de eerste, tweede en derde pixelblokken PB1, PB2 en PB3 gebaseerd op vergelijking 3 als de kleinste waarde onder een maximumwaarde, en verkrijgt de kleinste waarde uit de sommen van de pixelwaarden van de eerste, tweede en derde pixelblokken PBl, PB2 en PB3, 10 gebaseerd op vergelijking 4.

Figuren 6A tot 6C illustreren één van de eerste, j tweede en derde pixelblokken PBl, PB2 en PB3 die zijn geselecteerd gebaseerd op vergelijking 1 tot 4. In het bijzonder illustreert figuur 6A de bepaling van de rand met betrekking tot 15 een pixel in het vlakke gebied en figuren 6B en 6C illustreren de bepaling van de rand met betrekking tot pixels bij een grens van een vlak gebied en de randgebieden.

Zoals geïllustreerd in figuur 6A, worden de eerste, tweede, en derde pixelblokken PBl, PB2 en PB3, die elk een 20 vooraf bepaald aantal pixels omvatten, gevormd. De pixelverschillen in elk pixelblok PBl, PB2 en PB3 worden berekend. De pixels in het eerste pixelblok PBl, die zich bevinden in het vlakke gebied, hebben kleine pixelverschillen. Dat wil zeggen, het eerste pixelblok PBl heeft een kleiner maximum pixelver-25 schil dan de tweede en derde pixelblokken PB2 en PB3. De pixels in de tweede en derde pixelblokken PB2 en PB3, die zich bevinden in het vlakke gebied en de randgebieden, hebben grotere pixelverschillen dan het pixelblok PBl. Derhalve selecteert de randcalculator 302 het pixelblok PBl gebaseerd op 30 vergelijkingen 3 en 4 zoals is geïllustreerd in figuur 6A.

Zoals geïllustreerd in figuur 6B, heeft het pixelblok PB3 een kleiner maximum pixelverschil dan de pixelblokken PBl en PB2, en de randcalculator 302 selecteert het pixelblok PB3 gebaseerd op vergelijkingen 3 en 4. Zoals geïllustreerd in 35 figuur 6C heeft het pixelblok PB2 een kleiner maximum pixelverschil dan de pixelblokken PBl en PB3 en de randcalculcula-tor 302 selecteert het pixelblok PB2 gebaseerd op vergelijkingen 3 en 4.

De waarden van het maximum pixelverschil en de som 40 van de pixelverschillen van het pixelblok geselecteerd geba- 1 0 2 9 1 9 5 - 9 - seerd op vergelijkingen 3 en 4 worden toegevoerd aan de ge- wichtscalculator 304. De gewichtscalculator 304 genereert een gewicht met gebruikmaking van de toegevoerde waarden.

Figuur 7 illustreert de gewichten berekent door de 5 gewichtscalculator 304. Met verwijzing naar figuur 7 is een gewicht van een pixel in het vlakke gebied 0, en een gewicht van een pixel in het randgebied is 1. Een pixel dat zich bevindt bij de grens van het vlakke gebied en het randgebied krijgt een gewicht dat ligt tussen 0 en 1. Figuur 8 illu-10 streert de gewichtscalculator 304 bij het berekenen van de gewichten.

Met verwijzing naar figuur 8, stelt de gewichtscalculator 304 eerste, tweede en derde drempels TH1, TH2 en TH3 in bij handeling S800. De tweede drempel TH2 is groter dan de 15 eerste drempel TH1 en kleiner dan de derde drempel TH3. De eerste, tweede en derde drempels TH1, TH2 en TH3 kunnen variëren afhankelijk van de gebruikersinstelling.

De gewichtscalculator 304 vergelijkt de waarde van het maximum pixelverschil (diff_max) verkregen op basis van 20 vergelijking 3 met de eerste drempel TH1 bij handeling S802.

Wanneer diff_max gelijk is aan of kleiner dan de eerste drempel TH1, gaat de gewichtscalculator 304 verder met handeling S804. Wanneer diffjmax groter is dan de eerste drempel TH1, gaat de gewichtcalculator 304 verder met handeling S806. Bij 25 handeling S804 kent de gewichtscalculator 304 het gewicht toe van 0.

Bij handeling S806, berekent de gewichtscalculator 304 een waarde 'a' met gebruikmaking van de som van de pixel-verschillen (diff_sum) verkregen op basis van vergelijking 4.

30 Dat wil zeggen, de waarde 'a' is gelijk aan {diff_sum- TH2)/TH3. De gewichtscalculator 304 bepaald dan of de waarde 'a' gelijk is aan of kleiner dan nul bij handeling S808. Als dat het geval is gaat de gewichtscalculator 304 verder met handeling S804 en als dat niet het geval is, gaat de gewichts-35 calculator 304 verder met handeling S810.

Bij handeling S810 bepaalt de gewichtscalculator 304 of de waarde 'a' gelijk is aan of groter dan 1. Als dat het geval is, kent de gewichtscalculator 304 het gewicht van 1 toe bij handeling S812. Als dat niet het geval is, kent de ge- . 10 2 9 19 5 i !

- ίο - I

! wichtscalculator 304 het gewicht toe van de waarde 'a' bij handeling S814.

In figuren 9A tot 9D brengt de gewichtscalculator 304 diverse verschillende gewichten aan bij verschillende signalen 5 via de handelingen van figuur 8.

In figuur 9A bevindt een huidig pixel zich in het vlakke gebied zonder randen. Er wordt opgemerkt dat het gewicht van 0 wordt toegekend wanneer is vastgesteld dat het vlakke gebied slechts weinig ruis heeft. In figuur 9B, waar 10 het gebied dat het huidige pixel omvat een kleine rand heeft of ruis bevat, wordt het gewicht dat varieert tussen 0 en 1 toegekend afhankelijk van diff_max en diff_sum zoals hierboven is beschreven.

In figuren 9C en 9D, wanneer het huidig pixel zich 15 bevindt in een gebied met kleine randen of grote randen, wordt het gewicht van 1 toegekend.

Het gewicht dat is berekend door de gewichtscalculator 304 wordt verschaft aan de eerste vermenigvuldiger 306. De eerste vermenigvuldiger 306 vermenigvuldigt gewicht van een 20 gewichtscalculator 304 met een versterking. De berekening van de versterkingen zal worden weggelaten vanwege de beknoptheid.

Het HPF 312 filtert het ingangssignaal A en verschaft een hoogfrequente (HF) signaal B aan de tweede vermenigvuldiger 308. De tweede vermenigvuldiger 308 vermenigvuldigt het HF 25 signaal B verschaft door het HPF 312 met het signaal ontvangen van de eerste vermenigvuldiger 306. De tweede vermenigvuldiger 308 verschaft het vermenigvuldigde signaal C aan de opteller 310. De opteller 310 telt het ingangssignaal A, een signaal vertraagt door de signaalvertrager 300 en het vermenigvuldigde 30 signaal C verschaft door de tweede vermenigvuldiger 308 op, en voert een resulterend uitgangssignaal D uit.

Figuren 10A tot 10E illustreren de signalen bewerkt door de inrichting voor het bewerken van een videosignaal van figuur 3. Figuur 10A illustreert een golfvorm van het ingangs-35 signaal A. Met verwijzing naar figuur 10A, omvat het ingangssignaal een normaal signaal S en eerste en tweede ruissignalen nl en n2, met een kleine amplitude in vergelijking met het normale signaal S. Figuur 10B illustreert het hoogfrequent (HF) signaal B uitgevoerd door het HPF 312 door het filteren 40 van het ingangssignaal A.

1029195 - 11 -

Figuur IOC illustreert een gewichtssignaal berekend door de randcalculator 302 en de gewichtscalculator 304 met betrekking tot het ingangssignaal A, en figuur 10D illustreert het vermenigvuldigde signaal C uitgevoerd door de tweede ver-5 menigvuldiger 308 door het vermenigvuldigen van het HF signaal B van figuur 10B met het gewichtssignaal van figuur IOC. Uiteindelijk illustreert 10E het uitgangssignaal D, uitgevoerd door het optellen van het ingangssignaal A van figuur 10A, vertraagt door de signaalvertrager 300 met het vermenigvuldig-10 de signaal C van figuur 10D.

Wanneer het ingangssignaal A van figuur 10A wordt vergeleken met het uitgangssignaal D van figuur 10E, worden de eerste en tweede ruissignalen nl en n2 niet versterkt, maar het normale signaal S wordt versterkt, en aldus is de video-15 beeldscherpte verbeterd.

Volgens het onderhavige algemene inventieve concept zoals hierboven is beschreven, wordt een scherpte van pixels verbeterd door het toekennen van een verschillend gewicht aan een ingangspixel afhankelijk van een gebied van het ingangs-20 pixel. In het bijzonder wordt geringe ruis in de achtergrond (vlak gebied) van het beeld of ruis rond grote randen niet versterkt en verbeteren alsdus de beeldscherpte.

Hoewel enkele uitvoeringsvormen van het onderhavige algemene inventieve concept zijn getoond en beschreven, zal 25 het voor deskundigen duidelijk zijn dat veranderingen kunnen worden uitgevoerd in deze uitvoeringsvormen zonder af te wijken van de principes en de geest van het algemene inventieve concept waarvan de reikwijdte wordt bepaald in de bijgevoegde conclusies en hun equivalenten.

! 1029195

Claims

1. Werkwijze voor het toekennen van een gewicht aan een ingangspixel van een videosignaal dat pixels omvat die achtereenvolgens worden ingevoerd, waarbij de werkwijze omvat: het definiëren van ten minste twee pixelblokken die j 5 het ingangspixel omvatten en ten minste twee naburige pixels; het berekenen van een pixelverschil tussen de pixels en elk van de pixelblokken en het kiezen van één van de berekende pixelverschillen; en het toekennen aan het ingangspixel van een gewicht 10 dat overeenkomt met het geselecteerde pixelverschil.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, waarin de berekening van het pixelverschil omvat: het achtereenvolgens berekenen van pixelverschillen tussen naburige pixels in elk van de pixelblokken.

3. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij het selec teren van één van de berekende pixelverschillen omvat: het selecteren van een grootste pixelverschil voor elk van de pixelblokken; en het selecteren van een kleinste pixelverschil van de 20 geselecteerde grootste pixelverschillen van de pixelblokken.

4. Werkwijze volgens conclusie 3, waarbij het toekennen van het gewicht aan het ingangspixel omvat: het toekennen van een gewicht van 0 aan het ingangspixel wanneer het geselecteerde kleinste pixelverschil gelijk 25 is aan of kleiner dan een eerste vooraf bepaalde waarde.

5. Werkwijze volgens conclusie 4, waarin het toekennen van het gewicht aan het ingangspixel omvat: het toekennen van een gewicht van 1 aan het ingangspixel wanneer het geselecteerde kleinste pixelverschil groter 30 is dan een tweede vooraf bepaalde waarde. i

6. Werkwijze volgens conclusie 1, waarin de ten minste twee pixelblokken een eerste pixelblok omvatten dat een ingangspixel omvat dat zich bevindt in het midden van een eerste pixelblok en een tweede pixelblok omvatten dat het in- 35 gangspixel omvat aan een rand van het tweede pixelblok.

7. Werkwijze voor het bewerken van een videobeeldsig-naal, waarbij de werkwijze omvat: 1029195 - 13 - het filteren van een ingangssignaal met gebruikmaking van een hoog doorlaatfilter; het genereren van een gewichtssignaal overeenkomstig het ingangssignaal volgens pixelverschillen van pixels van het 5 ingangssignaal, het vermenigvuldigen van het gefilterde ingangssignaal en het gegenereerde gewichtsignaal; het vertragen van in het ingangssignaal; en het optellen van het vermenigvuldigde signaal bij het 10 vertraagde ingangssignaal.

8. Werkwijze volgens conclusie 7, waarin het genereren van het gewichtssignaal omvat: het groeperen van de pixels van het ingangssignaal in overlappende pixelblokken, 15 het bepalen van een pixelverschilwaarde voor elk pixel van elk pixelblok, het berekenen van een maximum pixelverschilwaarde en een som van de pixelverschilwaarden voor elk pixelblok, en het bepalen van een gewicht van elk pixel van in-20 gangssignaal volgens een kleinste berekende maximum pixelverschilwaarde en een kleinste berekende som van het pixelverschilwaarden zodat het gewichtssignaal wordt gegenereerd volgens bepaalde gewicht.

9. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin het bepalen 25 van de pixelverschilwaarde voor elk pixel van elk pixelblok omvat: het bepalen van de pixelverschilwaarde tussen elke pixel van elk pixelblok en bij ten minste één naburige pixel.

10. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin het bepalen 30 van de pixelverschilwaarde voor elk pixel voor elk pixelblok omvat: het bepalen van de pixelverschilwaarde tussen elk pixel van elk pixelblok en bij ten minste één ander pixel binnen het pixelblok dat daarvan door een vooraf bepaald aantal 35 pixels wordt gescheiden.

11. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin het bepalen van het gewicht omvat: het bepalen van het gewicht van elk pixel van het ingangssignaal liggend in een gebied tussen 0 en 1, 0 en 1 inbe-40 grepen. 1029195 - 14 -

12. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin het bepalen van het gewicht omvat: het vergelijken van de kleinste berekende maximum pixelwaarde en een kleinste berekende som van de pixelwaarden 5 met een veelvoud van drempelwaarden.

13. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin het genereren van het gewichtsignaal omvat: het definiëren van vlakke gebieden en randgebieden van het ingangssignaal, en 10 het voorzien van een gewicht van elk pixel van het ingangssignaal volgens of elk pixel van het ingangssignaal zich in één van de vlakke gebieden of in één van de randgebieden bevindt.

14. Werkwijze volgens conclusie 13 waarin het bepalen 15 van het gewicht van elk pixel van het ingangssignaal omvat: het toekennen van een gewicht van 0 aan pixels waarvan is bepaald dat zij slechts in één van de vlakke gebieden liggen, het toekennen van een gewicht van 1 aan pixels waar-20 van is bepaald dat zij slechts liggen in één van de randgebieden; en het toekennen van een gewicht tussen 0 en 1 aan pixels waarvan is bepaald dat zij in één van de vlakke gebieden en in één van de randgebieden liggen.

15. Werkwijze volgens conclusie 7, waarin het genere ren van het gewichtsignaal omvat: het groeperen van de pixels van het ingangssignaal in overlappende pixelblokken; en wanneer één van de pixels zich in meer dan één pixel-30 blok bevindt, het vergelijken van de maximum pixelverschillen van elk pixelblok waarin het pixel zich bevindt om een kleinste maximum pixelverschil vast te stellen, het vergelijken van de sommen van de pixelverschillen van elk pixelblok waarin het pixel zich bevindt om een klein-35 ste som van de pixelverschillen te bepalen en het toekennen van een gewicht aan het pixel volgens de bepaalde kleinste maximum pixelverschil en de bepaalde kleinste som van de pixelverschillen.

16. Werkwijze volgens conclusie 15, waarin het gene-40 reren van het gewichtsignaal verder omvat: 1029195 -15-. wanneer één van de pixels zich slechts in één pixel-blok bevindt, het toekennen van een gewicht aan het pixel volgens het maximum pixelverschil en de som van de pixelverschil-len van het pixelblok waarin het pixel zich bevindt.

17. Inrichting om een gewicht toe te kennen aan een ingangspixel van een videosignaal dat pixels omvat die achtereenvolgens zijn ingevoerd, waarbij de inrichting omvat: een randcalculator om ten minste twee pixelblokken te bepalen die het ingangspixel omvatten en ten minste twee nabu-10 rige pixels, om een pixelverschil te berekenen tussen de pixels in elk van de pixelblokken en om één van de berekende pixelverschillen te selecteren, en een gewichtscalculator om aan het ingangspixel een gewicht toe te kennen dat overeenkomt met het geselecteerde 15 pixelverschil.

18. Inrichting volgens conclusie 17, waarin de randcalculator achtereenvolgens pixelverschillen berekent tussen naburige pixels in elk van de pixelblokken.

19. Inrichting volgens conclusie 17, waarin de rand-20 calculator een grootste pixelverschil selecteert in elk van de pixelblokken en het kleinste pixelverschil selecteert uit de geselecteerde grootste pixelverschillen.

20. Inrichting volgens conclusie 19, waarin de gewichtscalculator nul toekent als het gewicht van het ingangs- 25 pixel wanneer het kleinste pixelverschil dat is geselecteerd gelijk is aan of kleiner dan een eerste vooraf bepaalde waarde .

21. Inrichting volgens conclusie 20, waarin de gewichtscalculator een 1 toekent als het gewicht van het in- 30 gangspixel wanneer het kleinste geselecteerde pixelverschil groter is dan een tweede vooraf bepaalde waarde.

22. Inrichting volgens conclusie 17, waarin de randcalculator pixelblokken maakt omvattend een eerste pixelblok dat het ingangspixel omvat dat zich bevindt in het midden van 35 het eerste pixelblok en een tweede pixelblok dat het ingangspixel omvat dat zich bevindt op een rand van het tweede pixelblok.

23. Inrichting voor het bewerken van een videosignaal, omvattend: 1029195 - 16 - een signaalvertrager om een ingangssignaal te vertragen; j een eenheid voor het geven van een gewicht aan een signaal om een gewichtsignaal te genereren dat overeenkomt met 5 het ingangssignaal volgens pixelverschillen van de pixels van het ingangssignaal; een hoog doorlaatfilter om het ingangssignaal te filteren; een vermenigvuldiger om het gefilterde signaal en het 10 gewichtsignaal te vermenigvuldigen om een vermenigvuldigd signaal als uitvoer af te geven; en een opteller om het vermenigvuldigde signaal en het vertraagde ingangssignaal op te tellen om een uitgangssignaal uit te voeren.

24. Inrichting voor het bewerken van een videosignaal volgens conclusie 23, waarin de eenheid voor het geven van een gewicht aan het signaal omvat: een randcalculator om de pixels van het ingangssignaal in een veelvoud van overlappende pixelblokken te groepe-20 ren, om een pixelverschil te bepalen tussen elk pixel van elk pixelblok en andere pixels van elk pixelblok, en om een maximum pixelverschil te berekenen en een som van de pixelverschillen voor elk pixelblok; en een gewichtscalculator om een gewicht te berekenen 25 voor elk pixel van het ingangssignaal volgens het kleinste berekende maximum pixelverschil en een kleinste berekende som van het pixelverschil, en om het gewichtssignaal uit te voeren dat de berekende gewichten omvat voor elk pixel van het ingangssignaal, zodat het gewichtssignaal wordt gegenereerd vol-30 gens de berekende gewichten.

25. Inrichting voor het bewerken van een videosignaal volgens conclusie 24, waarin het berekende gewicht voor elk pixel ligt in een gebied tussen 0 en 1, 0 en 1 inbegrepen.

26. Inrichting voor het bereken van een videosignaal 35 volgens conclusie 24, waarin de eenheid voor het afgeven van een gewicht verder omvat: eerï versterkingsvermenigvuldiger om de uitvoer van het gewichtssignaal door de gewichtscalculator te vermenigvuldigen met een vooraf bepaalde versterking. 1029195 - 17 -

27. Inrichting voor het bewerken van een videosignaal ; volgens conclusie 24, waarin de randcalculator het pixelver-schil bepaalt tussen elk pixel van elk pixelblok en ten minste één naburig pixel.

28. Inrichting voor het bewerken van een videosignaal volgens conclusie 24, waarin de randcalculator het pixelver-schil bepaalt tussen elk pixel van elk pixelblok en ten minste één pixel binnen het pixelblok dat daarvan wordt gescheiden door een vooraf bepaald aantal pixels.

29. Inrichting voor het bewerken van een videosignaal volgens conclusie 23, waarin de inrichting voor het afgeven van een gewicht vlakke gebieden bepaalt en randgebieden van het ingangssignaal volgens de pixelverschillen van de pixels van het ingangssignaal en de pixels van het ingangssignaal 15 voorziet van een gewicht in overeenstemming met de bepaalde vlakke gebieden en randgebieden.

30. Inrichting voor het bewerken van een videosignaal volgens conclusie 29, waarin de eenheid voor het bepalen van een gewicht bepaalt dat één van de pixels van het ingangssig- 20 naai zich slechts in één van de vlakke gebieden bevindt, dat dan de eenheid voor het afgeven van een gewicht een gewicht van het pixel op 0 stelt.

31. Inrichting voor het bewerken van een videosignaal volgens conclusie 29, waarin de eenheid voor het vaststellen 25 van het gewicht bepaalt dat één^ van de pixels van het ingangssignaal zich slechts in één van de randgebieden bevindt, dat dan de eenheid voor het instellen van het gewicht een gewicht van het pixel gelijk stelt aan 1.

32. Inrichting voor het bewerken van een videosignaal 30 volgens conclusie 29, waarin de eenheid voor het bepalen van een gewicht bepaalt dat één van de pixels van het ingangs-beeldsignaal zich in één van de vlakke gebieden en in één van de randgebieden bevindt, de eenheid voor het instellen van een gewicht een gewicht instelt voor het pixel dat ligt tussen nul 35 en één. 1029195