NL1022253C2

NL1022253C2 - Interlining-materiaal omvattende een substraat waarop is aangebracht een mengsel van een thermo-expander en twee of meer polymeren met onderling verschillende smelttrajecten, werkwijze voor het vervaardigen van het interlining-materiaal, het vervaardigde interlining-materiaal en het gebruik ervan.

Info

Publication number: NL1022253C2
Application number: NL1022253A
Authority: NL
Inventors: Joanke Van Der Veen; Evert Jan Berenpas
Original assignee: Ten Cate Permess B V
Priority date: 2002-12-23
Filing date: 2002-12-23
Publication date: 2004-06-25

Description

H

H INTERLINING-MATERIAAL OMVATTENDE EEN SUBSTRAAT WAAROP

IS AANGEBRACHT EEN MENGSEL VAN EEN THERMO-EXPANDER EN TWEE

OF MEER POLYMEREN MET ONDERLING VERSCHILLENDE

SMELTTRAJECTEN, WERKWIJZE VOOR HET VERVAARDIGEN VAN HET

INTERLINING-MATERIAAL, HET VERVAARDIGDE INTERLINING- MATERIAAL EN HET GEBRUIK ERVAN.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op interlining-materiaal omvattende een substraat waarop in discrete gebieden is aangebracht een mengsel dat omvat een thermo-expander en twee of meer polymeren met onderling H 5 verschillende smelttrajecten, op een werkwijze voor het I vervaardigen van dit materiaal, op het met die werkwijze I verkregen materiaal en op het gebruik ervan.

I Voor het vervaardigen en repareren van kleding wordt I tegenwoordig veelvuldig gebruik gemaakt van zogenaamd I 10 interlining-materiaal, welke een hechtende eigenschap bezit.

Interlining-materiaal is materiaal dat wordt gebruikt in met name de kleding-industrie om stoffen aan elkaar te hechten I en vorm en body te geven. Het interlining-materiaal omvat I een substraat. Dit is een materiaal dat geschikt is voor het 15 vervaardigen of repareren van kleding, en waarop een polymeerlaag gebiedsgewijs is aangebracht.

Teneinde bij het vervaardigen of repareren van kleding de bovenstof aan het interlining-materiaal te hechten, wordt het interlining-materiaal aan de zijde waarop 20 de polymeerlaag zich bevindt in contact gebracht met de bovenstof, waarna het geheel wordt verwarmd en aangedrukt. Door het verwarmen smelt de polymeerlaag op het interlining-materiaal en dringt, geholpen door druk (middels drukwalsen I of persplaten), tot in de bovenstof waardoor na afkoelen het I interlining-materiaal en de bovenstof met elkaar zijn I verbonden.

Echter bij het verwarmen van het interlining- 5 materiaal en de aan het interlining-materiaal te hechten bovenstof tot een laminaat smelten de gebieden met polymeer I volledig, waardoor er uitvloeiing van de punten plaatsvindt in alle dimensies. Gevolg hiervan is dat; I a) het polymeer uit het interlining materiaal minder goed I 10 met de bovenstof wordt verbonden doordat het vloeibare polymeer minder ver tot in de bovenstof dringt, b) dat het polymeer terug wordt gedrukt door het eigen substraat heen (terugslag), waardoor het laminaat aan de pers blijft plakken; en 15 c) dat als gevolg van zijdelingse uitvloei het aan elkaar verbonden materiaal minder soepel is.

De onderhavige uitvinding poogt deze problemen op te lossen.

H Een eerste aspect van de onderhavige uitvinding boven stof betrekking op interlining-materiaal dat een 20 substraat omvat waarop in discrete gebieden is aangebracht een mengsel dat omvat een thermo-expander en twee of meer polymeren met onderling verschillende smelttrajecten.

Op het substraat wordt puntsgewijs een dispersie van twee of meer polymeren met verschillende smelttrajecten 25 en een thermo-expander aangebracht. Daarna ontstaat tijdens het verdampen van de vloeistof van de dispersie, bij H voorkeur water, een verhoogd stoftransport van laagsmeltende polymeerdeeltjes naar de buitenrand van de dispersiedruppel. M De hoog-smeltende polymeerdeeltjes komen daardoor aan de 30 binnenkant van de dispersiedruppel, tegen het substraat van het interlining-materiaal te zitten. De laagsmeltende polymeerdeeltjes komen vooral aan de buitenkant van de dispersiedruppel te zitten. Dit proces noemt men thermo- 3 migratie en wordt aanzienlijk verbeterd door een thermo-expander te gebruiken. Een thermo-expander omvat bij voorkeur een micro-kapsel met een polymere schaal met daarin een expandeerbaar fluïdum. Door het gebruik hiervan is bij 5 het lamineren een minder hoge temperatuur nodig om de coatingpunten te smelten en wordt het verkleuren van de aan het interlining-materiaal te hechten stof voorkomen.

Verder zorgt de thermo-expander ervoor dat tijdens het drogen van de dispersie een gezwollen en poreuze 10 coatingpunt ontstaat die hoger opstaat. Hierdoor wordt bij het hechten van het interlining-materiaal aan een stof een diepe penetratie verkregen van het polymeer in de stof en ontstaat een betere hechting. Een thermo-expander waarin de polymere schaal van het micro-kapsel methyl(meta)acrylaat 15 en/of acrylonitril omvat heeft de voorkeur. Het fluïdum van de thermo-expander omvat bij voorkeur iso-butaan.

In de onderhavige uitvinding wordt bij voorkeur geweven of non-wovens bestaande uit polyamide, polyester of combinaties daarvan als substraat voor het interlining-20 materiaal gebruikt. Ook kunnen halfbreisels, breisels en weefsels als substraat worden gebruikt.

De op het substraat aan te brengen dispersie omvat polymeren met verschillende smelttrajecten. De optimale smelttrajecten van de polymeren zijn echter afhankelijk van 25 het type boven stof en de gewenste eindeigenschappen. Bij voorkeur is de bovengrens van het laagste smelttrajeet hoger dan de ondergrens van het hoogste smelttrajeet. Het geniet nog meer de voorkeur als dan de ondergrens van een laagste smelttraject bij voorkeur 60°C, meer bij voorkeur 70°C, nog 30 meer bij voorkeur 80°C is en de bovengrens van een hoogste smeltraject 170°C, bij voorkeur 150°C, meer bij voorkeur 140°C is.

t022253 H In een vookeursuitvoeringsvorm hebben de polymeren I onderling verschillende melt-flow-indexen. De melt-flow- I index wordt bepaald door een bepaalde hoeveelheid polymeer van een vastgestelde temperatuur in een trechter te 5 plaatsen, waarna de onderkant van de trechter wordt geopend.

I De hoeveelheid (massa) polymeer die in een vastgestelde tijd I uit de trechter stroomt wordt uitgedrukt als de melt-flow- index. Bij voorkeur is een ondergrens van de laagste melt- I flow-index (gemeten bij 160°C) 5, meer bij voorkeur 10 en de 10 bovengrens van een hoogste melt-flow-index 170, meer bij voorkeur 150 en is de bovengrens van een laagste melt-flow- H index hoger dan de ondergrens van een hoogste melt-flow- I index. Bij voorkeur is een ondergrens van de laagste melt- I flow index 5, wanneer wordt gemeten bij 190°C en de I 15 bovengrens van een hoogste melt-flow-index 80, bij voorkeur I 70 en is de bovengrens van een laagste melt-flow-index hoger I dan de ondergrens van een hoogste melt-flow-index.

I De afstand tussen de coatingpunten is na het verdampen van I de vloeistof van de dispersie bij voorkeur 300-700μιη en de I 20 coatingpunten hebben dan bij voorkeur een puntdiameter van 220-1070μτη.

In een voorkeursuitvoeringsvorm van de onderhavige uitvinding omvat de dispersie van polymeren naast thermo- expander en vloeistof ook een weekmaker, tensiden, anti- 25 schuimmiddel, verdikker en/of polyox.

Een tweede aspect van de onderhavige uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het vervaardigen van interlining-materiaal, omvattende: i) het verschaffen van een dispersie van twee of meer 30 polymeren met verschillende smelttrajecten en een thermo- expander in een vloeistof; I ii) het in discrete gebieden aanbrengen van de dispersie op I een substraat; en I 1022253 5 iii) het verdampen van de vloeistof van de op het substraat aangebrachte dispersie.

5

Een derde aspect van de onderhavige uitvinding heeft betrekking op het interlining-materiaal dat wordt verkregen met de genoemde werkwijze.

Een vierde aspect van de onderhavige uitvinding 10 heeft betrekking op het gebruik van het genoemde interlining-materiaal bij het vervaardigen en/of repareren van kleding.

Een vijfde aspect van de onderhavige uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het verbinden van 15 interlining-materiaal met een boven stof, waarbij de discrete gebieden van polymeren tot in de boven stof doordringen en aansmelten aan (en om) het oppervlak van de boven stof. Hierdoor ontstaat na het afkoelen een hechte verbinding.

20 De voorbeelden die worden beschreven dienen slechts ter illustratie en zijn geenszins bedoelt om de uitvinding te beperken.

25 Voorbeeld 1.

Bereid wordt een waterige dispersie die omvat een polymeertype 1 (30 gram) met een smelttraject tussen 80°C en 110°C en met een Meltflow-index variërend van 30 tot 150 30 (bepaald bij 160°C) en een polymeertype 2 (30 gram) met een smelttraject tussen 120°C en 140°C en met een Meltf low-index variërend van 10 tot 3 0 (bepaald bij 160°C) . De dispersie omvat ook (0,5 tot 10 gram) thermo-expander.

1022253 I Het interlining-materiaal wordt vervolgens vervaardigd door I de waterige dispersie puntsgewijs aan te brengen op een I substraat, waarna het geheel wordt gedroogd en aangegeleerd.

I , Bij het aangeleren vindt de thermomigratie van de I 5 polymeertype's plaats Het verkregen interlining-materiaal I wordt gehecht aan zogenaamd popline door het popline en het I interlining-materiaal met elkaar in contact te brengen en I het geheel te verwarmen tot 110°C.

De op deze manier vervaardigde stoffen zijn I 10 vervolgens drie maal gewassen op 60°C. Daarna is de mate van I hechting bepaald tussen interlining-laag en het popline door de lagen van elkaar te trekken. Ook is de mate van hechting bepaald van stoffen die zijn vervaardigd met behulp van interlining materiaal waarbij geen thermo-expander is I 15 gebruikt. De resultaten hiervan staan in de onderstaande I tabel 1.

I Tabel 1.

Hechting na verwarmen bij 110°C, in N/50 mm 20 Zonder thermo-expander 6,5

Met thermo-expander 9,5* * Het materiaal scheurt bij deze waarde.

De hechting tussen een stof en interlining- H materiaal waarbij gebruik gemaakt wordt van een thermo- I 1022253 7 expander is dus veel beter dan wanneer geen thermo-expander wordt gebruikt.

Voobeeld 2 5

Op dezelfde wijze als beschreven in voorbeeld 1 wordt een waterige dispersie bereid die nu echter omvat een polymeertype 3 (30 gram) welke een smelttraject heeft tussen 100°C en 125°C en met een Meltflow-index variërend van 25 tot 10 45 (bepaald bij 160°C) en een polymeertype 4 (30 gram) die een smelttraject tussen 115°C en 130°C en een Meltflow-index variërend van 30 tot 150 (bepaald bij 160°C) heeft. De dispersie omvat ook (0,5-10 gram) thermo-expander.

Het interlining-materiaal wordt vervolgens 15 vervaardigd door de waterige dispersie puntsgewijs aan te brengen op een substraat, waarna het geheel wordt gedroogd. Het verkregen interlining-materiaal wordt gehecht aan zogenaamd PES/Wol (gesiliconiseerd) door het PES/Wol en het interlining-materiaal met elkaar in contact te brengen en 20 het geheel te verwarmen tot 120°C.

De op deze manier vervaardigde stoffen zijn vervolgens drie maal gewassen op 60°C. Daarna is op dezelfde manier als in voorbeeld 1 de mate van hechting bepaald tussen interlining-laag en het PES/Wol. Ook is de mate van 25 hechting bepaald van stoffen die zijn vervaardigd uit PES/wol en interlining materiaal waarbij geen thermo-expander is gebruikt. De resultaten hiervan staan in de onderstaande tabel.

30 Tabel 2.

Hechting na verwarmen bij 120°C, in N/50 mm 1 022253 H Zonder thermo-expander 5 H Met thermo-expander 8 H Ook hier is de hechting tussen een stof en interlining-materiaal waarbij gebruik gemaakt wordt van een I thermo-expander veel beter dan wanneer geen thermo-expander I 10 wordt gebruikt.

Voorbeeld 3 I Op dezelfde wijze als beschreven in voorbeeld 1 en 15 2 wordt een waterige dispersie bereid die nu echter omvat I een polymeertype 5 (30 gram) welke een smelttraject heeft I tussen 110°C en 123°C en met een Meltflow-index variërend van I 37 tot 70 (bepaald bij 190°C) en een polymeertype 6 (30 gram) I die een smelttraject tussen 120°C en 138°C en een Meltflow- I 20 index variërend van 6 tot 20 (bepaald bij 190°C) heeft. De dispersie omvat ook (0,5-10 gram) thermo-expander.

I Het interlining-materiaal wordt vervolgens vervaardigd door de waterige dispersie puntsgewijs aan te I brengen op een substraat, waarna het geheel wordt gedroogd.

I 25 Het verkregen interlining-materiaal wordt gehecht aan I popline door het popline en het interlining-materiaal met I elkaar in contact te brengen en het geheel te verwarmen tot I 130°C.

I De op deze manier vervaardigde stoffen zijn vervolgens drie 30 maal gewassen op 60°C. Daarna is op dezelfde manier als in I 1022253 9 voorbeeld 1 de mate van hechting bepaald tussen interlining-laag en het popline. Ook is de mate van hechting bepaald van stoffen die zijn vervaardigd uit popline en interlining materiaal waarbij geen thermo-expander is gebruikt. De 5 resultaten hiervan staan in de onderstaande tabel.

10

Tabel 3.

Hechting na verwarmen bij 130°C, in N/50 mm

Zonder thermo-expander 6,5 15 Met thermo-expander 9,5* * Het materiaal scheurt bij deze waarde.

20

Wederom is de hechting tussen een stof en interlining-materiaal waarbij gebruik gemaakt wordt van een thermo-expander veel beter dan wanneer geen thermo-expander wordt gebruikt. Tevens is vastgesteld, dat de terugslag bij 25 het gebruik van een thermo-expander 40 tot 60% lager is dan wanneer geen thermo-expander wordt gebruikt.

1022253

Claims

1. Interlining-materiaal omvattende een substraat I waarop in discrete gebieden is aangebracht een mengsel dat omvat een thermo-expander en twee of meer polymeren met I 10 onderling verschillende smelttrajecten.

2. Interlining-materiaal volgens conclusie 1, waarin het substraat omvat geweven of ongeweven polyamide, polyester of combinaties daarvan.

3. Interlining-materiaal volgens conclusie 1-2, 15 waarin de bovengrens van het laagste smelttraject hoger is dan de ondergrens van het hoogste smelttraject.

4. Interlining-materiaal volgens conclusie 1-3, waarin de ondergrens van een laagste smelttraject 60°C is, I bij voorkeur 70°C, meer bij voorkeur 80°C en de bovengrens I 20 van een hoogste smeltraject 170°C, bij voorkeur 150°C, meer I bij voorkeur 14 0°C.

5. Interlining-materiaal volgens conclusie 1-2, I waarin de polymeren onderling verschillende smelttrajecten I bezitten. I 25

6. Interlining-materiaal volgens conclusie 1-2, waarin de twee polymeren onderling verschillende melt-flow- indexen bezitten.

7. Interlining-materiaal volgens conclusie 6, waarin een ondergrens van een laagste melt-flow-index 30 (gemeten bij 160°C) 5 is, bij voorkeur 10 en de bovengrens I van een hoogste meltflowindex 170 is, bij voorkeur 150 en I waarbij de bovengrens van een laagste melt-flow-index hoger I is dan de ondergrens van een hoogste melt-flow-index. I 1022753

8. Interlining-materiaal volgens conclusie 6, waarin een ondergrens van een laagste melt-flow-index (gemeten bij 190°C) 5 is, en de bovengrens van een hoogste melt-flow-index 80 is, bij voorkeur 70 en waarbij de 5 bovengrens van een laagste melt-flow-index hoger is dan de ondergrens van een hoogste melt-flow-index.

9. Interlining-materiaal volgens conclusie 1-8, I waarin het mengsel een weekmaker omvat.

10. Interlining-materiaal volgens conclusie 1-9, 10 waarin de thermo-expander een micro-kapsel met een polymere schaal met daarin een expandeerbaar fluïdum omvat.

11. Interlining-materiaal volgens conclusie 10, I waarin de polymere schaal van het micro-kapsel methyl(meta)- I acrylaat of acrylonitril omvat. I 15

12. Interlining-materiaal volgens conclusie 10 of I 11, waarin het fluïdum iso-butaan omvat.

13. Werkwijze voor het vervaardigen van interlining-materiaal volgens conclusie 1-12, omvattende: i) het verschaffen van een dispersie van twee of meer I 20 polymeren met verschillende smelttrajecten en een thermo- I expander in een vloeistof; ii) het in discrete gebieden aanbrengen van de dispersie op een substraat; en iii) het verdampen van de vloeistof van de op het substraat 25 aangebrachte dispersie.

14. Interlining-materiaal verkrijgbaar volgens H conclusie 13.

15. Gebruik van interlining-materiaal volgens H conclusie 1-12 en/of conclusie 14 bij het vervaardigen en/of H 30 repareren van kleding.

16. Werkwijze voor het verbinden van interlining- H materiaal volgens conclusie 1-12 of conclusie 14 met een bovenstof, waarbij de discrete gebieden van polymeren tot in de bovenstof doordringen en aansmelten aan en om het oppervlak van de bovenstof. 1022253-