BE1016690A6 - Werkwijze voor het voorkomen van kop-staart aanrijdingen en inrichting daarbij toegepast. - Google Patents

Abstract

Werkwijze voor het vermijden van kop-staart aanrijdingen, waarbij deze werkwijze bestaat in het meten van een vertraging (aeef) van een voertuig en het activeren van een waarschuwingssignaal wanneer de vertraging (aeef) een bepaalde maximaal aanvaardbare vertraging (amax) overschrijdt, daardoor gekenmerkt dat de bepaalde maximaal aanvaardbare vertraging (amax) wordt berekend in functie van de gemeten snelheid (v).

Description

  Werkwijze voor het voorkomen van kop-staart aanrijdingen en inrichting daarbij toegepast.

  
De huidige uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het voorkomen van kop-staart aanrijdingen.

  
Het is bekend dat veel kop-staart aanrijdingen het gevolg zijn van onoplettendheid of traag reageren van automobilisten of dergelijke.

  
Een bekende werkwijze voor het voorkomen van kop-staart aanrijdingen bestaat erin een waarschuwingssignaal te genereren wanneer een voertuig plots snel vertraagt, bijvoorbeeld bij het uitvoeren van een bruusk remmanoeuvre in geval van nood of bij het botsen tegen een ander voertuig of voorwerp.

  
Teneinde een sterke vertraging van een voertuig te detecteren, is het bekend een accelerometer te voorzien in het betreffend voertuig, welke accelerometer elke vertraging van het voertuig meet en de gemeten waarde doorstuurt naar een rekeneenheid, die de gemeten vertraging vergelijkt met een ingestelde maximaal aanvaardbare vertraging die als veilig wordt beschouwd.

  
Indien de gemeten vertraging de ingestelde waarde overschrijdt, wordt het voornoemd waarschuwingssignaal uitgezonden, bijvoorbeeld onder de vorm van het laten knipperen van een derde stoplicht of dergelijke.

  
Een nadeel van de bekende werkwijze is dat, zeker bij hoge snelheden, doorgaans veel nodeloze waarschuwingssignalen worden gecreëerd, waardoor het gevaar bestaat dat automobilisten of dergelijke snel te laks zullen reageren wanneer een waarschuwingssignaal wordt uitgezonden, zodat de werkwijze voor het voorkomen van kop-staart aanrijdingen zijn nut verliest.

  
Inderdaad, wanneer een wagen tegen een snelheid van bijvoorbeeld 120 km/h bruusk afremt tot 100 km/h en vervolgens aan zijn bekomen snelheid blijft verder rijden, is de kans op een kop-staart aanrijding relatief klein, aangezien automobilisten bij een dergelijke snelheid doorgaans voldoende afstand houden.

  
Wanneer in eenzelfde tijdsspanne een automobilist afremt van
30 km/h tot 10 km/h in de bebouwde kom, is de kans op een kop-staart aanrijding aanzienlijk groter, aangezien de afstand tussen opeenvolgende wagens in een stad of dergelijke doorgaans kleiner is.

  
Anderzijds, wanneer de maximale vertraging die als veilig kan worden beschouwd groter wordt gekozen, zal deze in het stedelijk verkeer bij relatief lage snelheden geen kop-staart aanrijdingen kunnen voorkomen, aangezien de vertraging bij kleine snelheden nooit de maximale vertraging zal overschrijden, en dit terwijl net kop-staart aanrijdingen bij lage snelheden dikwijls aanleiding geven tot langdurige letsels, zoals bijvoorbeeld de zogenaamde whiplash.

  
De huidige uitvinding heeft tot doel aan de voornoemde en andere nadelen een oplossing te bieden.

  
Hiertoe betreft de uitvinding een werkwijze voor het vermijden van kop-staart aanrijdingen, waarbij deze werkwijze bestaat in het meten van de vertraging van een voertuig en het activeren van een waarschuwingssignaal wanneer de vertraging een bepaalde maximaal aanvaardbare vertraging overschrijdt, daardoor gekenmerkt dat de bepaalde maximaal aanvaardbare vertraging wordt berekend in functie van de gemeten snelheid.

  
Door het berekenen van de maximaal aanvaardbare vertraging in functie van de gemeten snelheid wordt bekomen dat bij hoge snelheden een grotere vertraging kan worden bekomen zonder een waarschuwingssignaal te activeren en zonder hierbij een verhoogd risico op kop-staart aanrijdingen toe te staan.

  
Deze grotere tolerantiegrens bij hoge snelheden voorkomt dat op autosnelwegen of dergelijke regelmatig een onnodig waarschuwingssignaal wordt uitgezonden, waardoor laksheid bij automobilisten of dergelijke vermeden wordt.

  
De huidige uitvinding heeft eveneens betrekking op een inrichting die kan worden toegepast bij de hierboven beschreven werkwijze, welke inrichting in hoofdzaak bestaat uit een accelerometer voor het meten van een vertraging en uit een stuurdoos voor het genereren van een waarschuwingssignaal wanneer de gemeten vertraging een maximaal aanvaardbare vertraging overschrijdt, daardoor gekenmerkt dat de inrichting eveneens is voorzien van een snelheidsmeter die is gekoppeld aan een rekeneenheid voor het berekenen van de maximaal aanvaardbare vertraging in functie van de gemeten snelheid.

  
Met het inzicht de kenmerken van de huidige uitvinding beter aan te tonen, worden hierna, als voorbeeld zonder enig beperkend karakter een voorkeurdragende werkwijze volgens de uitvinding en een daarbij toegepaste inrichting beschreven voor het voorkomen van kop-staart aanrijdingen, met verwijzing naar de bijgaande figuren:
figuur 1 schematisch een inrichting volgens de uitvinding weergeeft; figuur 2 een grafiek weergeeft van een toegelaten vertraging in functie van de snelheid.

  
In figuur 1 is een inrichting 1 volgens de uitvinding weergegeven die onder meer bestaat uit een snelheidsmeter 2 die is voorzien van een rekeneenheid 3 die samen met een accelerometer 4 de input vormen van een stuurdoos 5 waarvan de uitgang is aangesloten op een pinkerdoos 6 of dergelijke.

  
In de voornoemde rekeneenheid 3 is een algoritme geprogrammeerd voor het berekenen van een waarde amax die overeenstemt met een maximale aanvaardbare vertraging in functie van de gemeten snelheid v.

  
Een voorbeeld van een dergelijke functie is weergegeven onder de vorm van een grafiek in figuur 2, waarin de maximaal aanvaardbare vertraging amax is uitgezet in functie van de snelheid v.

  
Opgemerkt wordt dat de voornoemde functie bij voorkeur nietlineair en snelheidsafhankelijk is.

  
De stuurdoos 5 is geprogrammeerd om na te gaan of de gemeten vertraging aeff groter is dan maximaal aanvaardbare vertraging amax, waarbij, in het geval aan deze voorwaarde wordt voldaan, de pinkerdoos 6 of dergelijke kan worden geactiveerd. 

  
De werking van de inrichting volgens de uitvinding is eenvoudig en als volgt.

  
Tijdens het rijden van het voertuig wordt de snelheid v van het voertuig continue gemeten, en zal de voornoemde rekeneenheid 3 steeds de maximale aanvaardbare vertraging amax berekenen als functie van de gemeten snelheid, en deze berekende waarde doorsturen naar de stuurdoos 5.

  
Tijdens het rijden zal ook de accelerometer 4 continu de huidige versnelling van het voertuig meten, waarbij de gemeten waarde wordt doorgestuurd naar stuurdoos 5.

  
Indien de gemeten versnelling aeff groter is dan de maximale aanvaardbare vertraging amaxr zal de stuurdoos 5 de pinkerdoos 6 of dergelijke activeren, zodat minstens de achterste richtingaanwijzers 7 van het voertuig gaan branden, waardoor bestuurders van achterliggend verkeer tijdig worden geïnformeerd over de plotse vertraging van het voertuig voor hen, zodat zij tijdig kunnen remmen en aldus een kop-staart aanrijding kunnen voorkomen.

  
Opgemerkt wordt dat de richtingaanwijzers bij voorkeur op een knipperende wijze worden aangestuurd, waarbij de frequentie van de opeenvolgende pulsen groter is dan bij het normaal gebruik van de richtingaanwijzers, zodat het meteen duidelijk is dat met het knipperen een waarschuwingssignaal wordt uitgezonden.

  
Verder wordt opgemerkt dat het knipperen van het uitzenden van het waarschuwingssignaal na het stoppen van de mogelijk gevaarlijke vertraging nog enkele seconden doorgaat, zodat ook wanneer een voertuig kort en krachtig remt en vervolgens aan een lage min of meer constante snelheid verder rijdt, het waarschuwingssignaal nog zichtbaar is, aangezien ook in die situatie de kans op kop-staart aanrijdingen aanzienlijk is.

  
Het is duidelijk dat de voornoemde stuurdoos 5 niet noodzakelijk aan de pinkerdoos 6 van een voertuig moet worden gekoppeld, maar dat bijvoorbeeld ook het activeren van een derde stoplicht of het uitzenden van bijvoorbeeld een geluidssignaal kan worden toegepast om andere weggebruikers te waarschuwen voor een mogelijk gevaarlijke situatie.

  
Tot slot wordt opgemerkt dat de snelheidsmeter 2 uiteraard ook in de accelerometer 4 kan worden geïntegreerd, aangezien de snelheid van het voertuig kan worden bepaald door het integreren van de gemeten versnelling in functie van de tijd.

  
De huidige uitvinding is geenszins beperkt tot de hierboven beschreven en in de figuren weergegeven werkwijze en inrichting volgens de uitvinding, doch een werkwijze en daarbij toegepaste inrichting voor het voorkomen van kopstaart aanrijdingen kunnen volgens verscheidene varianten worden verwezenlijkt zonder buiten het kader van de uitvinding te treden.

Claims (7)

Conclusies

1.- Werkwijze voor het vermijden van kop-staart aanrijdingen, waarbij deze werkwijze bestaat in het meten van een vertraging (aeff) van een voertuig en het activeren van een waarschuwingssignaal wanneer de vertraging (aeff) een bepaalde maximaal aanvaardbare vertraging (amax) overschrijdt, daardoor gekenmerkt dat de bepaalde maximaal aanvaardbare vertraging (amax) wordt berekend in functie van de gemeten snelheid (v).

2.- Werkwijze volgens conclusie 1, daardoor gekenmerkt dat de voornoemde maximaal aanvaardbare vertraging (amax) wordt berekend op basis van een niet-lineaire snelheidsafhankelijke functie.

3.- Werkwijze volgens conclusie 1, daardoor gekenmerkt dat de voornoemde maximaal aanvaardbare vertraging (amax) toeneemt met een toenemende snelheid (v), zodat een sterkere vertraging is toegestaan bij toenemende snelheid.

4.- Werkwijze volgens conclusie 1, daardoor gekenmerkt dat het waarschuwingssignaal een knipperend aan- en uitschakelen van richtingsaanwijzers (7) van een vertragend voertuig inhoudt.

5.- Werkwijze volgens conclusie 4, daardoor gekenmerkt dat de richtingsaanwijzers (7) met een hogere frequentie knipperen dan in het geval van een normaal gebruik.

6.- Inrichting die kan worden toegepast bij een werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, welke inrichting in hoofdzaak bestaat uit een accelerometer (4) voor het meten van een vertraging (aeff) en uit een stuurdoos (5) voor het genereren van een waarschuwingssignaal wanneer de gemeten vertraging een maximaal aanvaardbare vertraging (amax) overschrijdt, daardoor gekenmerkt dat de inrichting (1) eveneens is voorzien van een snelheidsmeter (2) die is gekoppeld aan een rekeneenheid (3) voor het berekenen van de maximaal aanvaardbare vertraging (amax) in functie van de gemeten snelheid (v).

7.- Inrichting volgens conclusie 6, daardoor gekenmerkt dat de stuurdoos (5) voor het genereren van een waarschuwingssignaal is verbonden met een pinkerdoos (6).