PL85216B1 - - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych pochodnych 3-alkilo-4-sulfaniyloaniliny o ogólnym wizorze 1, w którym Ri oznacza grupe fe- nylowa, furylowa lub tienyllowa, R2 oznacza grupe karboksylowa lub teitraizol:ilowa-(5), R4 oznacza pro¬ sty lub rozgaleziony rodnlik alkilowy o 2—6 ato¬ mach wegla, a n oznacza liczlbe 1 lu 2, oraz ich farmakologicznie dopuszczalnych soli.W opisie patentowym NRD nir 90 5419 opisane sa pochodne 4-sUlfamylo-m-toluidyny o ogólnym wzorze 1, w którym R4 oznacza grupe metylowa.Zwiazki te wykazuja wlasciwosci diureftyczne i sa- luretycizne.Stwierdzono, ze w 'przypadku zastapienia grupy metylowej przez wyzsze rodniki alkilowe otrizymu- je sie silnie srodki saldiuretyczne, które podane do- jelitiowo sa niekiedy znacznie bardziej aktywne.Sposób wytwarzania nowych zwiaizków o wzo¬ rze 1 wedlug wynalazku polega na tym, ze zwia¬ zek o ogólnym wzorze 2, w którym R3 ma takie samo znaczenie jak R2 lub stanowi grupe dajaca sie przeprowatiizdc w R2, R4 ma wyzej podane zna¬ czenie,, Y oznacza atom wodoru lulb rodnik acylo- wy, a X oznacza atom chlorowca lulb grupe ni¬ trowa, poddaije sie reakcji z lamina o ogólnym wzorze 3, w którym Ri i n maja wyzej podane znaczenie,, alibo zwiazek o ogólnym wzonze 4, w któ¬ rym R3, R4 i Y maja wyzej podane znaczenie, poddaje sie reakcji ze zwiajzkiem o ogólnym wtzo- rze 5,, w którym Ri i n maja wyzej podane zna- cizenie, a Z oznacza reaktywna grupe estrowa, albo zwiazek o wzorze 4, w którym R3, R4 i Y maja wyzej podane znaczenie poddaje. sie reakcji ze zwiazkiem o ogólnym wzorze 6. w którym Ri ma wyzej podiane znaczenie a m oznacza liczbe 0 lub 1, i ewentualnie równoczesnie lulb nastepnie uwadarnia sie w znany sposób, a w przypadku gdy R3 stanowi grupe dajaca sie przeprowadzic w grupe karboksylowa lub w grupe tetoazolilowa-(5), prze¬ prowadza sie te grupe w znany sposób w podstaw¬ nik R2, i jesli Y sltanowi rodnik acylowy, odlszcze- pia sie go w znany sposób, po czym otrzymane zwiazki o ogólnym wzorze 1 ewentualnie prze¬ ksztalca sie w ich farmakologicznie dopuszczalne sole.Rodnik dajacy sie przeprowadzic w grupe kar¬ boksylowa stanowi konzysitnie zesftryfikowana gru¬ pe karboksylowa, grupe karboksyamlidowa lub ni¬ trylowa, ponadto grupe karboksylowa w postaci jej soli z nieorganicznymi lub organicznymi za¬ sadami. Jako gruipy dajace sie przeprowadzic w rodnik tdtirazolilowy-C5) stosuje sie korzystnie gru¬ py nitrylowe, timidoeistrowe lub amidynoWe.Jako zwiazki o ogólnym wzorze 5 zawierajace reaktywna grupe estrowa Z stosuje sie halogenki, ich czwartorzedowe zwiazki addycyjne (np. z pi¬ rydyna) oraz dajace sie latwo odsizcizepic estry kwasu sulfonowego (np. tOlue'nosulfoniiany-4 lub 4-;bromiobenzeno-su!lfoniany.Substraty o ogólnym wzorze 2 oftrzymuje sie 85 2168 85 216 4 korzystnie na drodze suMochlorawania np. kwasu L-aflkflo^bromobenzoestOwego lub jego pochodnej za pomoca kwasu chlorosulifanowego i nastepnie reaikcji z amoniakiem. Zwiazki wyjsciowe o ogól¬ nym wzorze 4 mozna uzyskiwac nip. na drodze sulifioamidowania 'kwasu 4-allkilo^2-ntoobenzoeso- wego lub jego pochodnej i kolejno nastepujacej redukcji. Odipowiednie zwiazki tetrazolilowe wy¬ twarza sie na drodze reakcji nitryli z azydami.Sposób wedlug wynalazku przeprowadza sie w temperaturze ©0— miar reagenta zasadowego. Nadmiar reagenta za¬ sadowego jest przeznaczony do równoczesnego wy¬ chwytywania kwasu uwalniajsapego sie -podczas reakcji. W tym celu mozna stosowac takze inne nieorganiczne lub organiczne zasady lub zasadowo reagujace substancje, takie jak weglany metali al¬ kalicznych, tlenek wapnia, trójetyloamina, dwu- metyloanMna i pirydyna. Reakcje mozna prowa¬ dzic stosujac, lub nie stosujac, obojetny rozpusz¬ czalnik lub rozcienczalnik, przy czym skutecznymi okazaly sie aromatyczne weglowodory, glikol ety¬ lenowy, eter jednometylowy glikolu etylenowego, eter dwuimeiWSowj gjLIfcora dwuetyteicwego, dwu- metyttoformamid i sulfotlenek dwumetylowy. Pod¬ czas reaikcji z latwo dostepnymi halogenkami o wzorze & stosuje sie je jako rozpuszczalnik.Reakcja pieTWszorzedowej aminy ó wzorze 4 ze zwiazkiem karbonylowym prowadzi sie do otrzy¬ mania zasady Sdti£f'a która nastejpnie w znany sfrosób, albo katalitycznie w srodowisku obojetne¬ go rozpuszczalnika, albo za pomoca srodków re¬ dukcyjnych, takich jak borowodorek sodowy, pod¬ daje mie redukcji.W przypadku gdy R5 stanowi zestrytfikowana grupe karboksylowa, grupe karbdkByamiidowa lub nitrylowa, przeprowadza sie je nastepnie w zna- fty sposób na obrodze hydrolizy (korzystnie w sro- dowfekn alkalicznym) w grape kanteotaylowa.Dts otrzymania zwiazku o ogólnym wzorze 1 za- wterajacego jako podstawnik R? grape fetsazoli- lowaHS*), mozna odpowiednie substancje, w któ¬ rych R$ oznacza grupe nitrylowa, imidoestrowa luto amidynowa, traktowac nastepnie kwasem azo- tOiwidoTowyro fkorzystnie jego solami, przy czyim reafceja zachodzi w sfcodowtolku obojetnego roz- ptraczafriilka, zwlaszcza takiego jak dwumetylo- formamsd. Odaaczepierrie rodnika acylowego Y na- atepuje na drodze alkalicinego zmydlania, korzyst¬ nie za pomoca lugu metalu alkalicznego.Surowe produkty o ogólnym wzorze 1 mozna oczyszczac na drodze rozpuszczenia w lugu metalu alkalicznego i nastepnego stracenia rozcienczonym kwasem mjffieratoyin.W razie potrzeby produfcty otrzymane sposobem wedlug wynalazku przeksztalca ale. w odpowiednie sole w znany sposób, trafktajajc zasadami nieorga¬ nicznymi. Do farmakologicznie dopuszczalnych soli zaliczaja sie zwlaszcza sole metdli alkalicznych, soUe metali ziem alkalicznych i sole amoniowe, wytowarzane w zatiy sposób, np. na drodze reakcji z lugiem sodowym, lugiem potasowym, wodnym roztworem amoniaku lub odpowiednimi weglanami.W celu zastawania wytworzonych sposobem we- o dzialaniu moczopednym i wydalajacym jony so¬ dowe stosuje sie zasadniczo wszy*Hk!ie znane doje- litowe i pozajelitowe .postacie prejfeaiatfiw.. W tym celu miesza sie substancje czynna ze stalymi lub cieklymi nosnikami i aplikuje w odpowiedniej po¬ staci.Jako stale nosnflki stosuje sie laktooe, mannit, skrobie, talk, metyloceluiloze, zelatyne iifci, przy czym mozna do nich dodawac ewentuafeie barw¬ niki i/lub srodki polepszajace smafc , Z powodu malej rozpuszczalnosci substancji wytworzonych sposobem wedlug wynalazku, do roztworów prze¬ znaczonych do wstrzykiwan nadaja sie tyllko nie¬ liczne rozpuszczalniki, takie jak np. sriioltlenek dwulmetylotwy. Srodki o wyzszych stezenffiaeh spo¬ rzadza sie dlatego tez korzystnie jako zawiesimy.Dawki substancji czynnej stosowanej dbjelifcowo w leczeniu ludzi wynosza 10—i5QiO mg dziennie i podawane sa w postaci 1—4 dawek jednostko¬ wych. W przypadku podawania dozytaego najko¬ rzystniejsze dawki dzienne substancji czynnej wy¬ nosza 5—100 mg.Substancje wytworzone sposobem wedlug wyna¬ lazku odznaczaja sie silnym, szybko objawiaja¬ cym sie dzialaniem diureitycznym. Równoczesnie ze zwiekszonym wydzielaniem wody sa wydzielane zwiekszone ilosci jonów sodowych. Zbadane w po¬ równawczych substancjach równoczesnie zwiekszo¬ ne wydzielanie jonów potasowych jest w przy¬ padku substancji wytworzonych sposobem wedlug wynalazku znacznie nizsze. Dzieki temu otrzymu¬ je sie w rezultacie wyzsze ilorazy sodowo-poita- sowe, to znaczy, ze substancje wedlug wynalazku umozliwiaja lekarzowi spowodowanie szybkiego i ostrego zwiekszenia wyldzlielania wody i jonów sodowych bez równoczesnego wywierania istotne- go wtplywu na budzet jonów potasowych.Przyklad. Kwas 4-etylo-2»-fuT!fuTy^oam!ino-5- -suiMamylobenzoesoWy. 110) g kwasu 4-et3floMa4r©rne^-siilff^ sowego ogrzewa sie z 30 ml furturyloammy w ciagu 1^2 godzin w temperaturze 1#0°C. Po ochlo¬ dzeniu calosc zadaje sie 100 ml 2n lugu sodowego i ehatrahuje eterem. Warsftwe widdna traktuje sie weglem aktywowanym,, saczy i przesacz zakwasza kwasem solnym. Wytracony surowy produikt kry-, staikzny odsacza sie pdd zminfiejszonytm cisnieniem i przekrysitalizowuje z rozcienczonego roztworu etanolu. Otrzymuje sie Q£ g (fl2*/t wydajnosci teo¬ retycznej) bezbarwnych krysztalów o ten^pierafcurze topnienia 2fl»"C.Nize) podane zwiazki otrzymuje sie w analo¬ giczny sposób.Kiwas 4-eAylo-i2-tenyloammo-i5HSUliamyiloberiizoe- sowy, o temperaturze topnienia 22I7^W8°C (z eta¬ nolu) wyfcwarza sie z wydajnoscia równa 68fyo wy¬ dajnosci teoretycznej z kwasu 4-etylo-2-toromo^5- Hsulramyfcoibenzoesowego i tenyloaminy. W celu wytworzenia soli sodowej rozpuszcza sie ogrzewa¬ jac 2 g otrzymanego kwasu w 5 ml Zn roztworu sody. Podczas chlodzenia wykrystalizowuje sól so¬ dowa o temperaturze topnienia 2rF7°C. 3-efcyQo-4-suMamyikH6-te1trazo^ niltne, o temperaiturze topnienia 170—1B09C fa eta¬ nolu) wytwarza sie z wydajnoscia równa 65°/o wy- 40 45 90 56 tt5 85 216 6 dajnosei teoretycznej z 3-etylo-4-»uMiaimylo-6-te(tra- zo!llioHC5)-l-toromobein!zenu i furfuiryloaiminy. 3-etylo-4Hsuaifamyilo^ niline o tem|pera,turize topnienia 23tf—h230°C (iz ukladu aceton-etanol) wytwarza sie z wydajnoscia równa Wfo wydlajnosci teoretycznej z 3-etylo-4- -suKamylo-^tetraizoMo- zyioaminy.Kwas 4-lizo(pTOfpyIo-S^l^n!zyiloaniino-^BUilifaimylo- benzoesowy, o tempearaitiurze topnienia 2B8^234°C (z ukladu metanol-woda) wytwarza sie z wydaj¬ noscia równa S9°/o wydajnosci teoretycznej z kwa¬ su 4-izopropylo-2Hbromo^-Bullfa]myloibenzoesowego i benzyloaminy.Kwas 4-izopropyilo-;2Hfu!rfuTyloaimiino-5-sulfamy- lofbenaoesowy,, o temperaturze topnienia 1180— l'8i2°C (z rozkladem; z ukladu metanol-woda) wy¬ twarza sie z wydajnoscia równa 54^/d wydajnosci teoretycznej z kwasu 4-iizloproipylo-i2-bromo-5-sul- faimylobenzoesowego i furfuryloaniiny.Kwas 4-dzoprapyio-2-1^nylo-5Hsuilfaniylobenzoeso- wy, o temlperaiturze topnienia li94—I1I97°C ( z roz¬ kladem; z ukladu metattidlHWOda) wyttwarza sie z wydajnoscia równa 5Wo wyidajnosci teoretycz¬ nej z, kwasu 4-izipropylo^2^brojmo-B^u]lfemyilotoen- zoesowego i tenyloarainy.Kwas 4-tbutty!io-v2-furfuryloamino-5-BU)l!faimyloben- zoesowy, o temperaturze topnienia 230^24iO6C (z ukladu aceton-etanol) wytwarza sie z wydaj¬ noscia TÓwna 72% wydajnosci teoretycznej z kwa¬ su 44utyio-2Hbromo-(5-sulfamylo^ i fujrfuryloaminy.Kwas 4^butylo-,2^(2Hfuiryloetyfloamino)-5-sullamy- iobeiuzoesowy,, o temperaturze topnlienia 22f7^-328°C (z ukladu aceton-etanol) wytwarza sie z wydaj¬ noscia równa 72% wydajnosci teoretycznej z kwa¬ su 44utylo-2-brdmo45-suQ£ai^^ i 2- -furyloetyllioamtiny.Kawas 4-ibutylo-2MtenyXoamino-^HBUlfaimyiote nej z 3-izcf)ro^ylo-^siiliamylo^^eltraeo^Jo-ip)^l- -bromobenoenu i tenyloaminy.Subsfcraty wytwarza sie wedlug podanych niiej sposobów a. — e. a). 4-a3fcilo-2-!bromobenizonitryi 1 mol 4-al!lddo-dHbromoahiliny dwuazuje sie w roztworze kwasu siarkowego w tem(peoraturze 0— °C. Klarowny, ochlodzony na laznii lodowej roa- twór soli dwuazoniowej wkrapla sie nastepnie do i* ogrzanego do temperatury 60°C ruatworu cyjanku •miedizi, który zostal sporzadzony z 1,5 mola kry¬ stalicznego siarczanu iriiedizi i 6 moli cyjanku so¬ dowego. Calosc miesza sie nadali w ciagu 2 go¬ dzin w temperaturze 60°C i pozostawia w ciagu nocy. Brunatny osad odsacza sie pod zmniejszo¬ nym cisnienliem i natychmiast poddaje destylacji z para wodna. Destyftat ekstrahuje sie chlorkiem metylenu,, a polaczone wyciagi w chlorku metyle¬ nu przemywa sie Dn lugiem sodowym i woda, po czym suszy. Pozostalosc po odpedzeniu rozpusz¬ czalnika poddaje sie destylacji frakcyjnej pod próznia.Otrzymuje sie zwiazki, w których rodnik alki¬ lowy ma znaczenie podane nifcej w zestawieniu. b). Kwas 4-aiMlo-2-toromoben|zoesowy iSO g 4-al!k^o-2-ibrornobenizonilTylu ogrzewa sie z miesizatnlina ISO ml stezonego kwaisu siaTfcowego i 40 ml wody w ciagu 1 godiziny w temperaturze 13fl°C, po czym dodaje sie ltK mfl wody i utrzy¬ muje temperature lflO°C w ciagu 2 godzin. Na¬ stepnie calosc pozostawia sie do ochlocteetnia, wie¬ wa do wody z lodem, a wytracony osaldodsacza sie pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc w stanie jeszcze wlilgotnym rozpuszcza sie w 3(0(0 ml 2n lugu sodowego, ekstrahuje chlorkiem metyle¬ nu,, warstwe wodna traktuje weglem kostnym i zakwasza kwasem solnym. Otrzymany porodukt odsadza sie pod zmniejszonym cisnieniem, prze¬ mywa woda i suszy.Rodnik |. alMlowy Tempera¬ tura wrzenia -C2H5 1016—WltfC/ 11 mm Hg IIS-^117°C/ 3/ mm Hg ifzo-CaH? 95—'HHFG/0,2 mm Hg 110—115QC/^ mm Hg n-C^Hp HO—U2°C/ JtoflS mm Hg 14C^144QCV /3,5 mm H|g esowy, o temperaturze topnienia 229—23to° (z ukla¬ du aiceton-etanol) wytwarza sie z wydajnoscia równa 64?/o wydajnosci teoretycznej z kwasu 4- -^butylo^-bTO(moJ5-sultfamyloberjaQeaQ(wego i teny- loaininy. 3l-€fcylo^wiitfainytlo^-^^ line, o temgperattuirze topnienia ld6t—Hfifi°C (z ukla¬ du etanol-woda) wytwarza siie z wydajnoscia rów¬ na 7l9P/o wydajnosci teoretycznej z 3-etylo-4-s mylo-J6-tetraizolilo-\(5)-ll^bromobenzenu i tenyloamd- ny. 3^i!zqpropylo-4-sulJatt^ loanlline, o terniperaturze topnienia 194—il05°C (z rozkladem; z octanu etylowego) wytwarza sie z wydajnoscia równa 5i2M wydajnosci teoretycz¬ no Otrzymuje sie zwiazki, w których rodnik alki¬ lowy ma znaczenie podane nizej, w zestawieniu. c). Kwas 4-alkilo-'2-birarao-5-^ wy 50 g kwasu 4-ailkilo^2-iba:omoben2oeso(we|gio ogrze- 55 Rodnik alllpilowy Tempera¬ tura topnienia -C,H5 »9—Ofl°C (z ligroiny) izn-CjH? Ifc-TtfC n-C^H^ 73°C (wligroliny) wa sie razem z 1)510 ml kwasu chlorosulifonowego w ciagu 2 godzin w tem(pena*UTize Wft°C. Po ochlo-85 216 dzeniu calosc wylewa sie na lód, a wytracony sulifochlorek odsacza sie pod zmniejszonym cis¬ nieniem. W stanie jeszcze wilgotnym wprowadza sde w temperaturze 20^C do 5fOO mll stezonego amoniaku i pozostawia w ciagu nocy. Nastepnie traktuje sie klarowny roztwór weglem aktywowa¬ nym i nieco zateza pod próznia w celu odpedzenia zasadniczej ilosci amoniaku, po czym calosc za¬ kwasza sie kwasem solnym,, wytracony surowy produkt odsacza sie pod zmniejszonym cisnieniem 8 niem i przelkryistalizowuje z ukladu metanol-wo- da.Otrzymuje sie zwiazki, w których rodnik alki¬ lowy ma znaczenie podane nizej w zestawieniu. PL

Claims (1)

1. Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania nowych pochodnych 3- aHkilolo-4-sulfamyloaniliny o wzorze ogólnym 1, w którym Ri oznacza grupe fenyOowa, furylowa Rodnik alkilowy Temperatura topnienia -C3H5 215—21fl°C 'izo—C3H7 zm-oiwc n—C4H9 aio^H2H(ii°c Rodnik ¦ alkilowy Temperatura topnienia x:2h5 fl!42—d44°C (z eitanolu) iizo-C3H7 LOI—tt«03°C watyim. Wytracony surowy produkt odsacza sie pod zmniejszonym cisnieniem i suszy. Otrzymuje sie zwiazki, w których rodnik alki¬ lowy ma znaczenie podane wyzej w zestawieniu. e). 3-aMlo-4-suflifiamylo-6-itete^ benzen 3 ruje sie dwukrotna iloscia wagowa kwasu cMoro- sulfonowego,, po zakonczeniu reakcji wylewa na lód, a wytracony sulfochlorek odsacza pod zmniejszonym cisnieniem. Jeszcze w stanie wil¬ gotnym wprowadza sie go w temperaturze 20°C do stezonego amoniaku i pozostawila w ciagu no¬ cy. Klarowny roztwór trtaitotuje sie wedlem akty¬ wowanym, przesacza i nieco zaiteza przesacz pod próznia. Nastepnie zakwasza sie kwasem solnym, surowy poduklt odsacza pod zmniejszonym cisnie- 25 i przekrysitaiizowuije z rozcienczonego roztworu 20 alkoholu. Otrzymuje sie zwiazki, w których rodnik alkilo¬ wy ma znaczenie podane wyzej w zestawieniu, d). 3-alkilo-'6^tetrazoliio-(5)Hbromobenzen .0,1 mola 4-alfcilo-24romobenzonitrylu rozpusz¬ cza sie w 20W ml dwumetyloformamidu, dodaje 20 ml wody, 0^12 mola azydku sodowego oraz 0,12 mola chlorku amonowego i mieszajac ogrzewa ca¬ losc w ciagu 16 godzin w temperatuirze 100°C. Na¬ stepnie oddestylowuje sie rozpuszczalnik pod próz¬ nia, a pozostalosc rozpuszcza w In lugu sodowym. Roztwór ekstrahuje sie chlorkiem metylenu, trak¬ tuje weglem i zakwasza kwasem octowym lodo- 35 40 45 50 55 lub tienyiowa, R2 oznacza grupe karboksylowa lub tetraizolilowa^) R4 oznacza prosta lub rozgalezio¬ na grupe alkilowa o 2—5 atomach wegla i n oznacza liczbe 1 lub \ znamienny tym, ze zwia¬ zek o wzorze ogólnym 2, w którym R3 ma takie same znaczenie jak R2 lub oznacza grupe dajaca sie przeprowadzic w grupe R2, R4 mla wyzej po¬ dane znaczenie, Y oznacza grupe acylowa i X oznacza atom chlorowca lub grupe naitrowa, pod¬ daje sie reakcji z amina o wzorze ogólnym 3, w którym Ri ma wyzej podane znaczenie i w przy¬ padku, gdy R3 oznacza grupe dajaca sie przepro¬ wadzic w grupe karboksylowa wzglednie tetrazo- llilowa-(5), przeksztalca sie te grupe w znany spo¬ sób w grupe R2 i o ile Y oznacza grupe acylowa, grupe te w znany sposób odszczepia sie i otrzy¬ many zwiazek o wzorze ogólnym 1 ewentualnie przeprowadzone w farmakologicznie dopuszczalna sól. 2l Sposób wytwarzania nowych pochodnych 3- -allkilo-sulfamyloanilSlny o wzorze ogólnym 1, w którym Rx oznacza grupe fenylowa, furylowa lub tienyiowa, R2 oznacza grupe karboksylowa luib te- trazolilowa-(!5, R4 oznacza prosta lub rozgalezio¬ na grupe alkilowa o 2-^5 atomach i n oznacza liczbe 1 lub 2, znamienny tym, ze zwiazek o wzo¬ rze ogólnym 4, w którym R3 ma takie same zna¬ czenie jak R2 lub oznacza grupe dajaca sie prze¬ prowadzic w R2, R4 ma wyzej podane znaczenie, a Y oznacza grupe acylowa, poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o wzorze ogólnym 5, w którym Ri i n maja znalczenle podane wyzej,, a Z oznacza reaktywna grupe estrowa i w przypadku R3 ozna¬ cza grupe dajaca sie przeprowadzic w grupe kar¬ boksylowa wzglednie tetrazolilowa-(5), grupe te w znany sposób przeksztalca sie w grupe R2 i o ile Y oznacza grupe acylowa, grupe te w znany spo¬ sób odszczepia sie i otrzymany zwiazek o wzorze ogólnym 1, ewentualnie przeprowadza w jego far¬ makologicznie dopuszczalna sól. 1 rodnik alkilowy etylowy | izopropylowy Temperatura reakcji 1S0°C 100°C Czas trwania reakcji 2 godziny Temperatura 1 topnienia fl3l5r-H23^C 17 godzin | (105M10&OC |9 85 216 10 3.. Sposób wytwarzania nowych pochodnych 3- -allkilo-sulfamyloaniliny o wzorze ogólnym 1, w którym Ri oznacza grupe fenylowa, furfyloiwa lub tienylowa, R2 oznacza grupe karboksylowa lub tetraizolilowa-{5), R4 oznacza prosta lub rozgale¬ ziona grupe alkilowa o 2—5 atomach wegla i n oznacza liczbe 1 lub 2, znamienny tym, ze zwia¬ zek o wzorze ogólnym 4, w którym R3 ma zna¬ czenie takie jak R2 lub oznacza grupe dajaca sie przeprowadzic w grupe R2, R4 i n maja znaczenie podane wyzej, poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o wzorze ogólnym 6, w którym RL ma wyzej po¬ dane znaczenie a m oznacza liczlbe 0 lufo 1 i ewen¬ tualnie jednoczesnie lufo nasltepnie uwodornia w znany sposób i w przypadku, gdy R3 oznacza gru¬ pe dajaca sie przeprowadzic w grupe karboksylo¬ wa wzglednie tetrazolalowa-IS), grupe te przeksztal¬ ca sie w zniany sposób w grupe R7 i o ile Y ozna¬ cza grupe acylowa,grupe te w znany sposób od- szctzepia sie i otrzymany zwiajzek o wzorze ogól¬ nym 1 ewentualnie przeprowadza w je^o farmako¬ logicznie dopuszczalna sól. 5 1085 216 R4\^/NH-(CH2)n-Ri S02—^-R2 WZÓR 1 *4Y1 Y-HNS02^^ WZdR 2 H^-CCH^n-R, WZdR 3 R'YY Y-HNSOj'^^ ^X N*3 -NH2 -R3 WZdR 4 Z-fcH^n-R, OHC-(CH2)m-R1 WZdR 5 WZdR 6 DN-7 — Zam. 2536/76 PL