PL83067B1 - - Google Patents

Description

Uprawniony z patentu: Bayer Aktiengesellschaft, Leverkusen (Republika Federalna Niemiec) Sposób wytwarzania 4,5-bis-trójfluoromeryloiminowych pochodnych heterocyklicznych zwiazków piecioczlonowych nie zawierajacych siarki, o dwóch heteroatomach w pierscieniu Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania 4,5-bis-trójfluorometylaiminowych pochodnych he¬ terocyklicznych zwiazków piecioczlonowych nie za¬ wierajacych siarki z dwoma heteroatomami w pier¬ scieniu. Zwiazki te maja wlasciwosci grzybobójcze, owadobójcze i roztoczobójcze.Pochodne 4,5-bis-trójfluorometyloiminowe hetero¬ cyklicznych zwiazków pierscieniowych sa nowe.Nowe sa substancje, rodzaj tych zwiazków oraz sposób ich wytwarzania.Nowe 4,5-bis-trójfluorometyloiminowe pochodne heterocyklicznych zwiazków pierscieniowych nie za¬ wierajacych siarki z dwoma heteroatomami w pier¬ scieniu przedstawione sa wzorem 1, w którym Z oznacza atom tlenu, grupe R-N= lub grupe o wzo¬ rze 4, X i Y oznaczaja atomy tlenu, grupy o wzo¬ rze 5 lub 6, przy czym X i Y jednoczesnie nie moga oznaczac atomu tlenu, a R, R', R", R'" i R"" ozna¬ czaja atomy wodoru, rodniki alkilowe, alkenylowe i alkinylowe do 8 atomów wegla, ewentualnie pod¬ stawione atomami chlorowca, grupa cyjanowa, niz¬ szymi grupami alkoksylowymi i alkilotio, ponadto oznaczaja rodniki cykloalkilowe, ewentualnie pod¬ stawione nizszymi rodnikami alkilowymi, grupy karboalkoksylowe, rodniki aryloalkilowe zawieraja¬ ce do 2 atomów wegla w czesci alkilowej, rodniki arylowe zawierajace do 14 atomów wegla w pier¬ scieniach, przy czym rodniki arylowe sa ewentual¬ nie podstawione atomami chlorowca, grupa cyjano- 10 20 25 wa, nitrowa, nizszymi rodnikami alkilowymi i chlo- rowcoalkilowymi, nizsza grupa alkoksylowa i alki¬ lotio, ponadto oznaczaja 5—7 czlonowe rodniki he¬ terocykliczne lub rodniki, które maja laczyc Z z X lub Y tworzac 5—7 czlonowe pierscienie, przy czym pierscienie heterocykliczne moga byc skondensowa¬ ne z pierscieniem benzenowym, ewentualnie czes¬ ciowo uwodornionym i moga byc podstawione ato¬ mami chlorowca, grupa cyjanowa, nitrowa i niz¬ szymi rodnikami alkilowymi.Wedlug wynalazku zwiazki o wzorze 1 otrzymuje sie przez reakcje pochodnych kwasu weglowego lub kwasu karboksylowego o wzorze 2, w którym X Y i Z maja wyzej podane znaczenie, z perfluoro- -2,5-diazaheksa-2,4-dienem o wzorze 3, w obecnosci akceptora fluorowodoru, w temperturze od —50°C do +120°C.Okreslenie „nie zawierajacy siarki" odnosi sie tylko do piecioczlonowego pierscienia heterocyklicz¬ nego we wzorze 1, natomiast nie dotyczy podstaw¬ ników, które — jak podano — moga oznaczac gru¬ py zawierajace siarke.Stwierdzono, ze wyzej podane zwiazki o wzorze 2 w wyniku jednostopniowej reakcji z perfluoro- -2,5-diazaheksa-2,4-dienem o wzorze 3 daja z za¬ dowalajaca wydajnoscia nieznane zwiazki piecio- czlonowe o wzorze 1. Ponadto stwierdzono, ze. zwiazki o wzorze 1 dzialaja grzybobójczo, owado- bójczo i roztoczobójczo. 83 0673 83 067 4 I Przebieg reakcji przy uzyciu N,N'-dwumetylo- mocznika i perfluoro-2,5-diazaheksa-2,4-dienu jako substancji wyjsciowych, oraz fluorku sodu jako srodka wiazacego kwas przedstawia schemat 1.Przebieg reakcji przy uzyciu jako zwiazków wyjs¬ ciowych 3-metylopirazolonu-(5) reagujacego w pos¬ taci enolowej i perfluoro-2,5-diazaheksa-2,4-dienu oraz fluorku sodu przedstawia schemat 2.Pochodne kwasu weglowego lub kwasów karbo- ksyloiwych, stosowana jako zwiazki wyjsciowe, przedstawia ogólnie w zór 2. We wzorze tym Z ozna¬ cza korzystnie atom tlenu, grupe R-N= lub grupe o wzorze 4, X i Y oznaczaja korzystnie atomy tle¬ nu, grupe o wzorze 5 i 6, a R, R', R", R'" i R"" oznaczaja korzystnie atomy wodoru, rodniki alkilo¬ we i alkenylowe zawierajace do 6 atomów wegla korzystnie podstawiorie atomami fluoru, chloru, bróm:u*vWlub gmpamf alkilotio, oprócz tego ozna¬ czaja^^o^triM^^fcloiMpntylowe i cykloneksylowe, grupy karbometoksylowe i karboetoksylowe, dalej, korzystnie rodniki benzylowe, rodniki arylowe za¬ wierajace do 10 atomów wegla w pierscieniach, przy czym pierscienie aromatyczne moga byc pod¬ stawione atomami fluoru, chloru, bromu, grupa cy- janowa, nitrowa, rodnikiem metylowym, etylowym, izopropylowym, chlorometylowym, trójfluoromety- lowym, grupa metoksylowa i metylotio, ponadto korzystnie oznaczaja 5- i 6-ozlonowe rodniki hete¬ rocykliczne oraz korzystnie takie rodniki, które mo¬ ga laczyc Z z X lub Y tworzac 5-6-czlonowy piers¬ cien, przy czym pierscienie heterocykliczne moga byc korzystnie skondensowane z pierscieniem ben¬ zenu, ewentualnie czesciowo uwodornionym.Pochodne kwasu weglowego i kwasów karboksy- lowych o wzorze 2, stosowane jako zwiazki wyjscio¬ we sa w znacznej czesci znane i mozna je wytwo¬ rzyc w znany sposób, np. przez reakcje halogen¬ ków kwasu weglowego lub kwasu karboksylowego z amoniakiem lub aminami.Wiele pochodnych mocznika odpowiadajacych wzorowi ogólnemu 2 otrzymuje sie w znany sposób z pierwszorzedowych amin i izocyjanianów na przy¬ klad takich, jak izocyjanian p-trójfluorometylofeny- lu, izocyjanian p-nitrofenylu, izocyjanian metylu, izocyjanian izopropylu, izocyjanian III-rzed-butylu, izocyjanian cykloheksylu, izocyjanian allilu, izocy¬ janian p-chloroetylu, izocyjanian fenylu, izocyja¬ nian o-nitrofenylu,izocyjanian p-nitrofenylu, izocy¬ janian m-nitrofenylu, izocyjanian o-chlorofenylu, izocyjanian m-chlorofenylu, izocyjanian 3,4-dwu- chlorofenylu, izocyjanian p-chlorofenylu, izocyja¬ nian (3-naftylu, izocyjanian benzylu, izocyjanian stearylu, izocyjanian p-cyjanoetylu, izocjanian ety¬ lu, izocyjanian n-propylu, izocyjanian n-butylu, izo¬ cyjanian izobutylu, izocyjanian 2-etyloheksylu, izo¬ cyjanian dodecylu, izocyjanian tetradecylu, izocyja¬ nian heksadecylu, izocyjanian p-metoksyfenylu, izocyjanian p-metylotiofenylu.Do wytworzenia zwiazków o wzorze 2 stosuje sie oprócz amin odpowiadajacych wymienionym izo¬ cyjanianom, np. pierwszorzedowe aminy, takie jak 2-aminopiridyna, 2-aminotiazol, 2-aminobenzotiazol, 2-amino-l-metylocykloheksan, szesciowodorobenzy- loamina, 2-chloroanilina, 3-nitroanilina, 2-chloro-4- -nitroanilina, 5-chloro-2Haminotoluen, fluorek 4- -chloro-3-aminobenzylidynu, 1 -amino-2-fenyloetan, 2-amino-l-izopropylobenzen, 5-amino-l,2,4-trójme- tylobenzen, 5,6,7,8-czterowodoronaftyloamina-l, 3,5- -dwuchloroanilina, 2,4,5-trójchloroanilina, 2,4-dwu- 5 chloroanilina, 2,3-dwuchloroanilina, 2,5-dwuchloro- anilina, 3-chloroanilina, 4-chloroanilina, 4-chloro- -2-nitroanilina, anilina, 2-nitroanilina, 4-nitroanili- na, 5-chloro-2^nitroanilina, 4-chloro-3-nitroanilina, 3-chloro-4-nitroanilina, 4,6-dwuchloro-2-nitroanili- na, 2,5-dwuchloro-4-nitroanilina, 2,6-dwuchloro-4- -nitroanilina, 2-aminotoluen, 3-chloro-2-aminotolu- en, 4-chloro-2-aminotoluen, 5-nitro-4-amino-l,3- -dwumetylobenzen, 6-nitro-4-amino-l,3-dwumetylo- benzen, 5-amino-l,3-dwumetylobenzen, 5-amino-l, 3-bis-trójfluorometylobenzen, 2-amino-l,4-dwume- tylobenzen, 2-amlno-l-metylo-3-etylobenzen, 6- -amino-1,2,4-trójmetylobenzen, 2-amino-l,3,5-trój- metylobenzen, 2-amino-l,3-dwuetylobenzen,4-ami- no-l,3-dwumetylo-5-etylobenzen, 4-amino-l-metylo- 3,5-dwuetylobenzen, 2-amino-l,3-dwuizopropyloben- zen, 5,6,7,8-czterowodoronaftyloamina-2, |3-bromo- etyloamina, 1-cyjano-l-fenyloetylóamina, 1-cyjano- -1-metyloetyloamina, fluorek 5-chloro-2-aminoben- zylidynu, 6-chloro-2-aminotoluen, 4,5-dwuchloro-2- -aminotoluen, 3-nitro-2-aminotoluen, 4-nitro-2-ami- notoluen, 5-nitro-2-aminotoluen, 6-nitro-2-amino- toluen, 4-chloro-5^nitro-2-aminotoluen, 3-aminoto- luen, 4-chloro-3-aminotoluen, 6-chloro-3-aminotolu- en, 4,6-dwuchloró-3- aminotoluen, 4-aminotoluen, 2-chloro-4-aminotoluen, 2-nitro-4- aminotoluen, 3- -nitro-4-aminotoluen, 2-amino-l-etylobenzen, 1- -amino-1-fenyloetan, 2,3-dwumetyloanilina, 2,6- -dwumetyloanilina, 3,4-dwumetyloanilina, 2,4-dwu- metyloanilina.Guanidyny odpowiadajace wzorowi 2, np. 2-ami- nobenzoimidazol, 2-[amino-(karbometoksy)] -benzi- midazol, p-chlorofenyloimido-N,N'-dwuetylomocz- nik otrzymuje sie w sposób podany w literaturze.Stosowany jako zwiazek wyjsciowy perfluoro-2,5- -diazaheksa-2,4-dien o wzorze 3 jest juz znany [J.Am.Chem.Soc. 89, 5007 (1967)].Jako rozcienczalniki mozna stosowac wszystkie Obojetne rozpuszczalniki organiczne, korzystnie we¬ glowodory np. benzyne, nastepnie benzen, toluen, nitryle, np. acetonitryl, weglowodory chlorowane, np. chlorek metylenu, chlorform, i chlorobenzen.Jako srodki wiazace kwas mozna stosowac wszys¬ tkie znane substancje wiazace kwasy, np. weglany metali alkalicznych, kwasne weglany metali alka¬ licznych, trzeciorzedowe aminy, np. trójetyloamine, dwumetyloaniline. W praktyce korzystnymi akcep¬ torami fluorowodoru okazaly sie fluorki metali al¬ kalicznych, zwlaszcza fluorek sodu.Temperatura reakcji moze wahac sie w szerokim zakresie. Na ogól reakcje prowadzi sie w tempera¬ turze od —50°C do +120°C, korzystnie od —30°C do +9.0°C.Do reakcji wprowadza sie 1 mol zwiazku o wzo¬ rze 2, 1 mol perfluoro-2,5-diazaheksa-2,4-dienu o wzorze 3 oraz nadmiar fluorku metalu alkalicznego (okolo 3—4 moli), przy czym moga istniec do 20% wagowych odstepstwa w dól i góre od wymienio¬ nych stosunków ilosciowych bez istotnego obnize¬ nia wydajnosci. Korzystnie postepuje sie w ten sposób, ze porfluoro-2,5-diazaheksa-2,4-dien wkrap- 15 20 25 30 35 40 45 50 55 6083 067 6 la sie do zawiesiny skladajacej sie ze zwiazku wyj¬ sciowego, rozpuszczalnika organicznego i akceptora fluorowodoru. Nastepnie odsacza sie fluorek, zateza sie i przekrystalizowuje. Inny sposób przeróbki koncowej polega na tym, ze do wsadu reakcyjnego dodaje sie wode i otrzymana pozostalosc ewentual¬ nie przekrystalizowuje sie.Zwiazki o wzorze 1 maja silne dzialanie grzybo¬ bójcze. W stezeniach stosowanych do zwalczania grzybów nie uszkadzaja one roslin uprawnych, po¬ nadto maja nieznaczna toksycznosc dla cieplokrwi- stych. Z tych wzgledów mozna je stosowac jako srodki ochrony roslin do zwalczania grzybów. Srod¬ ki grzybobójcze w ochronie roslin stosuje sie do zwalczania Archimycetes, Phycomycetes, Ascomyce- tes, Basidiiomycetes i Fungi imperfeeti.Zwiazki o wzorze 1 maja szerokie spektrum dzia¬ lania i mozna je stosowac przeciwko grzybom pa¬ sozytniczym porazajacym naziemne czesci roslin lub atakujacym rosliny z gleby lub patogenom chorób przenoszonym przez nasiona. Zwiazki dzialaja bar¬ dzo skutecznie na Fusicladium dendriticum, pato- gena parcha jabloniowego, Phytophtora infestans, patogena zgnilizny lodyg i bulw ziemniaczanych i Piricularia oryaze, patogena choroby ryzu.Zwiazki o wzorze 1 dzialaja równiez na inne grzyby porazajace ryz i inne rosliny uprawne, np. rodzaje Mycosphaerella musicola, Verticillium albo- atrum, Phialophora cineresones i Fusarium.Zwiazki o wzorze 1 odznaczaja sie bardzo wyso¬ kim stopniem skutecznosci oraz szerokim spektrum dzialania przeciwko fitopatogennym grzybom gle¬ bowym oraz grzybicom roslin przenoszonym przez nasiona. Korzystnie stosuje sie je w postaci srodków do traktowania gleby i srodków do zaprawiania na¬ sion, przy czym przewyzszaja one znacznie znane srodki.Zwiazki o wzorze 1 dzialaja równiez owadobójczo i roztoczobójczo. Stosuje sie je z dobrym wynikiem do zwalczania szkodliwych owadów o narzadzie gebowym ssacym i gryzacym, dwuskrzydlych oraz roztoczy (Acarina) oraz w dziedzinie weterynarii higieny, dalej w ochronie materialów magazyno¬ wanych, przeciwko duzej liczbie szkodników zwie¬ rzecych (endo- i ektopasozytów).Do owadów o narzadzie gebowym ssacym zwal¬ czanych przez zwiazki o wzorze 1 naleza glównie mszyce (Aphidae), np. mszyca brzoskwiniowo-ziem- niaczana (Myzus persicae), mszyca trzmielinowo-bu- rakowa (Doralis fabae), mszyca czeremchowo-zbo- zowa (Rhopalosiphum padi), mszyca grochowa (Ma- crosiphum pisi), mszyca ziemniaczana smugowana (Macrosiphum solanifolii), mszyca porzeczkowa (Cryptomyzus korschelti), mszyca jabloniono-bab- kowa (Sappaphis mali), mszyca sliwowo-trzcinowa (Hyalopterus arundinis), mszyca wisniowo-przytulio- wa (Myzus cerasi); ponadto zwalczaja czerwcowa- te (Coccina), np. tarcznika oleandrowca (Aspidiotus hederae), Lecanium hesperidum, Pseudococcus ma- ritimus, przylzence (Thysonoptera), np. Hercinot- hrips fermoralis, pluskwiaki, np. plaszczynca bura¬ kowego (Piesma quadrata), Dysdercus imtermedius/ pluskwe domowa (Cimex lectularius), Rhodnius prolixus, Triatoma infestans, dalej piewiki np. Eu~ scellis bilobatus i Nephotettix bipunctatus.Do owadów o narzadzie gebowym gryzacym zwalczanych przez zwiazki o wzorze 1 naleza przede wszystkim gasienice motyli (Lepidoptera), takich jak tantnis krzyzowiaczek (Plutella maculipennis), 5 brudnica nieparka (Lymantria dispar), kuprówka- -rudnica (Euproctis chrysorrhoea), przadka pierscie¬ nica (Malacosoma neustria), ponad_to pietnówka ka- pustówka (Mamestra brassicae), zbozówka rolnica (Agrotis segetum), bielinek kapustnik (Pieris brassi- io cae), piedzik przedzimek (Cheimatobia brumata), zwójka zieloneczka (Tortrix viridana), Laphygma frugiperda, Prodenia litura, dalej namiotnik owo¬ cowy (Hyponomeuta padella), molik maczny (Ep- hestia kuhniella) i barciak wiekszy (Galleria mel¬ is lonella).Do roztoczy (Acari) zwalczanych przez zwiazki o wzorze 1 naleza zwlaszcza przedziorkowate (Te- tranychidae), np. przedziorek Chmielowiec (Tetra- nychus telarius = Tetranychus althaeae. lub Tetra- 20 nychus urticae) i przedziorek owocowiec (Parate- tranychus pilosus = Panonychus ulmi), szpecielo- wate, np. szpeciel porzeczkowy (Eriophyes ribis), roztocza róznopazurkowate np. Hemitarsonemus la- tus i roztocz truskawkowy (Tarsonemus pallidus) 25 oraz kleszcze np. Ornithodorus moubata.W zaleznosci od celu stosowania mozna przepro¬ wadzic nowe substancje w znane koncentraty, takie jak roztwory, emulsje, koncentraty emulsyjne, za¬ wiesiny, proszki, pasty i granulaty. 30 Otrzymuje sie je w znany sposób, np. przez zmie¬ szanie substancji czynnych z rozcienczalnikami, to jest cieklymi rozpuszczalnikami i/lub nosnikami, ewentualnie stosujac jednoczesnie substancje po- wierzchniono czynne, np. emulatory i/lub dysper- 35 gatory, przy czym w przypadku stosowania wody jako rozcienczalnika, mozna ewentualnie stosowac rozpuszczalniki organiczne jako rozpuszczalniki po¬ mocnicze. Jako ciekle rozpuszczalniki stosuje sie za¬ sadniczo zwiazki aromatyczne np. ksylen i benzen, 40 chlorowane zwiazki aromatyczne np. chlorobenzeny, parafiny, np. frakcje ropy naftowej, alkohole, np. metanol i butanol, rozpuszczalniki o duzej polar- nosci, np. dwumetyloformamid i sulfotlenek dwu- metylowy oraz wode; jako stale nosniki stosuje sie 45 naturalne maczki mineralne, np. kaoliny, tlenki gli¬ nu, talk, krede i syntetyczne maczki nieorganiczne, np. kwas krzemowy o wysokim stopniu rozdrobnie¬ nia i krzemiany; jako emulgatory stosuje sie emul¬ gatory niejonotwórcze i anionowe, np. estry poli¬ so tlenku etylenu i kwasów tluszczowych, etery po- litlenku etylenu i alkoholi tluszczowych, np. eter alkiloarylowopoliglikolowy, alkilosulfoniany i ary- losulfoniany; jako dyspergatory stosuje sie np. li¬ gnine, lugi posiarczynowe i metyloceluloze. 55 Zestawy substancji czynnych srodka moga zawie¬ rac dodatkowo inne znane substancje czynne. Kon¬ centraty zawieraja na ogól 0,1—95% wagowych sub¬ stancji czynnej, korzystnie 0,5—90%. Substancje czynne mozna stosowac w postaci koncentratów 60 lub przygotowanych z nich preparatów roboczych, takich jak gotowe do uzycia roztwory, koncentraty emulsyjne, emulsje, zawiesiny, proszki zwilzalne, pasty, proszki rozpuszczalne, srodki do opylania i granulaty. 65 Stosowanie odbywa sie w znany sposób, np. przez83 067 opryskiwanie, opryskiwanie mglawicowe, opylanie mglawicowe, opylanie, rozsiewanie, odymianie, ga¬ zowanie, podlewanie, zaprawianie lub inkrusto¬ wanie.Stezenia substancji czynnych w preparatach ro- 5 boezych moga wahac sie w szerokich granicach.Na ogól wynosza 0,0001—10°/o, korzystnie 0,01—1%.Substancje czynne mozna równiez stosowac z do¬ brym wynikiem w sposobie Ultra-Low-Volume (ULiV), w którym mozna nanosic preparaty zawie- 1$ rajace do 95%. substancji czynnej, a nawet sama 100°/© substancje czynna. Przy traktowaniu gleby dawki wynosza 1—500 g/m3 gleby, korzystnie 10—200 g/m3. Do zaprawiania nasion stosuje sie na ogól 0,01—50 g/kg nasion, korzystnie 0,1—5 g/kg 15 nasion.Dzialanie zwiazków o wzorze 1 przedstawiaja ni¬ zej podane przyklady.Przyklad I. Testowanie wzrostu grzybni. 20 Stosowana pozywka: 20 czesci wagowych agar-aga¬ ru, 200 czesci wagowych zacieru ziemniaczanego, 5 czesci wagowych slodu, 15 czesci wagowych dek- strozy, 5 czesci wagowych peptonu, 2 czesci wago¬ we Na2HP04, 0,3 czesci wagowe Ca (N03)2. 25 Stosunek rozpuszczalnika do pozywki: 2 czesci wa- 8 czesci wagowych pozywki gowe acetonu, na 100 agarowej.Substancje czynna w ilosci potrzebnej do uzyska¬ nia zadanego stezenia w pozywce miesza sie z po¬ dana iloscia rozpuszczalnika. Koncentrat dokladnie sie miesza w podanym stosunku wagowym z cie¬ klym podlozem ochlodzonym do temperatury 42°C i calosc wylewa sie do naczynek Petriego o sredni¬ cy 9 cm. Oprócz tego przygotowuje sie plytki kon¬ trolne bez domieszki preparatu.Po ochlodzeniu i zestaleniu pozywki plytki zaszcze¬ pia sie podanymi w tablicy gatunkami grzybów i inkubuje sie w temperaturze okolo 21°C. Ocene przeprowadza sie w zaleznosci od szybkosci wzrostu grzybów po 4—10 dniach. Przy ocenie porównuje sie promieniowy wzrost grzybni w traktowanym podlozu ze wzrostem promieniowym grzybni w podlozu kontrolnym. Ocene wzrostu grzybów wyra¬ za sie liczbami umownymi 0—4 o nastepujacym znaczeniu: 0— brak wzrostu grzybów, 1 — bardzo silne hamowanie wzrostu, 2 — srednio silne hamo¬ wanie wzrostu, 3 — slabe hamowanie wzrostu, 4 — wzrost taki sam, jak w próbie kontrolnej.W tablicy 1 podaje sie substancje czynne, steze¬ nia substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.Tablica 1 Testowanie wzrostu grzybni Substancja czynna Zwiazek 0 wzorze 7 Zwiazek 0 wzorze 8 Stezenie substancji czynnej ppm 10 10 • rt cc Botr; ciner Cochliobo lus miya- beanus rium p.f. nse Fusa oxys cube rium porum anthi Fusa oxys J. di Pellicu- laria sasakii Vertici- llium alboatrum 0 Golletotri chum cof- feamuim 0 0 lopho- ne- ens Phia ra ci res c 0 Cerospora personata — Mycospha- erella musicola 0 ula- ryza Piric ria 0 0 0 Przyklad II. Testowanie Fusicladium (parch jabloniowy) dzialanie ochronne.Rozpuszczalnik: 4,7 czesci wagowych acetonu; emul¬ gator: 0,3 czesci wagowych eteru alkiloarylowopoli- glikolowego; 95 czesci wagowych wody.Substancje czynna w ilosci potrzebnej do uzyska¬ nia zadanego stezenia cieczy do opryskiwania mie¬ sza sie z podana iloscia rozpuszczalnika, po czym koncentrat rozciencza sie podana iloscia wody za¬ wierajacej wymienione dodatki. Otrzymana ciecza do opryskiwania opryskuje sie do orosienia mlode siewki jabloni znajdujace sie w stadium 4—6 lisci.Rosliny utrzymuje sie w szklarni w ciagu 24 go¬ dzin w temperaturze 20°C przy wzglednej wilgot¬ nosci powietrza wynoszacej 70%. Nastepnie ino- kuluje sie wodna zawiesina zarodników konidial- nych parcha jabloniowego (Fusicladium dendriti- cum Fuck) i inkubuje sie w ciagu 18 godzin w ko¬ morze wilgotnej, w temperaturze 18—20°C i wzgle¬ dnej wilgotnosci powietrza wynoszacej 100%. Ro¬ sliny wstawia sie ponownie do szklarni na okres 14 dni. Po uplywie 15 dni od momentu inokulacji oznacza sie stopien porazenia siewek w % w sto- 30 35 sunku do stopnia porazenia siewek kontrolnych równiez inokulowanych, lecz nietraktowanych, przy czym 0% oznacza brak porazenia, a 100% oznacza, ze porazenie jest takie same, jak roslin kontrolnych.W tablicy 2 podaje sie substancje czynne, stezenia substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.Tablica 2 Testowanie Fusicladium (dzialanie ochronne) Substancja czynna Zwiazek 0 wzorze 9 (enany) Zwiazek 0 wzorze 7 Zwiazek 0 wzorze 8 Porazenie siewek w % w stosunku do poraze¬ nia siewek kontrolnych przy stezeniu substan¬ cji czynnej 0,0062% 26 0 0 0,00156% 50 5 983 067 10 Przyklad III. Testowanie Phytophthora.Rozpuszczalnik: 4,7 czesci wagowych acetonu; dys- pergator; 0,3 czesci wagowych eteru alkiloarylowo- poliglikolowego: 95 czesci wagowych wody.Substancje czynna w ilosci potrzebnej do uzys¬ kania zadanego stezenia w cieczy do opryskiwania miesza sie z podana iloscia rozpuszczalnika, po czym koncentrat rozciencza sie podana iloscia wody za¬ wierajacej wymienione dodatki. Otrzymana ciecza do opryskiwania opryskuje ,sie do orosienia mlode siewki pomidorów (Bonny best) o 2—6 lisciach asy- milacyjnych. Rosliny pozostawia sie w szklarni w ciagu 24 godzin w temperaturze 20°C, przy wzgled¬ nej wilgotnosci powietrza wynoszacej 70%. Nastep¬ nie siewki pomidorów inokuluje sie zawiesina wod¬ na zarodników Phytopthora infestans. Rosliny umieszcza sie w komorze wilgotnej o wzglednej wilgotnosci powietrza 100% i temperaturze 18—20°C.Po uplywie 5 dni okresla sie porazenie siewek pomidorów w stosunku procentowym do porazenia inokulowanych i nietraktowanych siewek kontrol¬ nych, przy czym 0% oznacza brak porazenia, a 100% oznacza, ze porazenie jest dokladnie takie same, jak roslin kontrolnych.W tablicy 3 podaje sie substancje czynne, steze¬ nia substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.Tablica 3 Testowanie Phytophthora Substancja czynna Zwiazek o wzorze 10 (znany) Zwiazek o wzorze 7 Porazenie w °/c w stosunku do poraze¬ nia nietraktowanych siewek kontrolnych przy stezeniu substancji czynnej 0,0062% 23 2 0,0031% 41 6 Przyklad IV. Testowanie Podosphaera (ma- czniak jabloniowy), dzialanie ochronne.Rozpuszczalnik: 4,7 czesci wagowych acetonu; emul¬ gator: 0,3 czesci wagowych eteru alkiloarylowopoli- glikolowego, 95 czesci wagowych wody.W celu otrzymania cieczy do opryskiwania o za¬ danym stezeniu substancji czynnej miesza sie po¬ trzebna ilosc substancji czynnej z podana iloscia roz¬ puszczalnika, po czym koncentrat rozciencza sie po¬ dana iloscia wody zawierajacej wymienione dodat¬ ki. Otrzymana ciecza do opryskiwania opryskuje sie do orosienia mlode siewki jabloni w stadium 4—6 lisci. Rosliny pozostawia sie w szklarni w cia^u 24 godzin w temperaturze 20°C przy wzglednej wilgot¬ nosci powietrza wynoszacej 70%. Nastepnie zakaza sie je poprzez rozpylanie zarodników konidialnych patogena maczniaka jabloniowego (Podosphaera le- ucotricha Salm.) i wstawia sie do szklarni o tem¬ peraturze 21—23°C i wzglednej wilgotnosci powie¬ trza wynoszacej okolo 70%.Po uplywie 10 dni od zakazenia ustala sie stopien porazenia siewek w % w stosunku do porazenia zakazonych, lecz nieleczonych roslin kontrolnych, przy czym 0% oznacza brak porazenia, a 100%, ze porazenie jest takie same, jak roslin kontrolnych.W tablicy 4 podaje sie substancje czynne, stezenie substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.Tablica 4 Testowanie Podosphaera (dzialanie zapobiegawcze) 20 25 30 35 Substancja czynna Zwiazek o wzorze 7 Porazenie w % w stosunku do poraze¬ nia nieleczonych roslin kontrolnych przy ste¬ zeniu substancij czynnej w % 0,0062 3 0,00156 88 Przyklad V. Test na plytkach agarowych.Badanie skutecznosci grzybobójczej oraz szerokosci spektrum dzialania.Rozpuszczalnik: aceton a (1000 czesci wagowych i b) 100 czesci wagowych.W celu otrzymania odpowiedniego preparatu sub¬ stancji czynnej rozpuszcza sie 1 czesc wagowa sub¬ stancji czynnej w podanej ilosci rozpuszczalnika.Do preparatu substancji czynnej dodaje sie podlo¬ ze, które stanowi dekstroza ziemniaczana i agar, uplynnione przez ogrzewanie w ilosci potrzebnej do osiagniecia zadanego stezenia substancji czynnej.Po dokladnym wytrzasaniu celem równomiernego rozprowadzenia substancji czynnej wylewa sie agar w warunkach sterylnych do naczynek Petriego. Po zestaleniu sie mieszaniny podloze-substancja czyn¬ na posiewa sie testowane grzyby w postaci krazków o srednicy 5 mm otrzymanych z czystych kultur.W celu inkubacji naczynka pozostawia sie w tem¬ peraturze 20°C w ciagu 3 dni. Po uplywie tego cza¬ su ustala sie w liczbach umownych dzialanie ha¬ mujace substancji czynnej na rozwój grzybni w odniesieniu do próby kontrolnej.Liczba (0) oznacza przy tym brak wzrostu grzybni zarówno w traktowanym podlozu, jak i w inoku- lum; (—) oznacza wzrost grzybni tylko w inokulum i -brak wzrostu na traktowanym podlozu; (+) ozna¬ cza wzrost grzybni z inokulum na traktowane pod¬ loze podobny do wzrostu w nietraktowanym podlo¬ zu próby kontrolnej.W tablicy 5 podaje sie substancje czynne, stezenie substancji czynnych, testowane grzyby oraz uzys¬ kane wyniki.11 83 067 Tablica 5 Test na plytkach agarowych Substancja czynna Nietraktowane Zwiazek o wzorze 10 (enany) Zwiazek o wzorze 11 Zwiazek o wzorze 7 Zwiazek o wzorze 8 Zwiazek o wzorze 12 Stezenie substancji czynnej w podlozu w ppm — a) 10 b) 100 a) 10 b) 100 a) 10 b) 100 a) 10 b) 100 a) 10 b) 100 Corti- oium rolfisii + + + 0 0 0 0 0 0 0 0 Sclero- tinia sclero- tiorum + + + 0 0 0 0 0 0 0 0 Verti- cillium albo- atrum + ¦+ + 0 0 0 0 0 + + Thiela- viiopsis basicola + + 0 0 0 — 0 0 — Phyto- phthora cacto- rum + + + o 0 0 0 0 0 0 0 Fusa- rium culmo- rum + + + 0 0 0 0 0 0 0 0 Fusa- rium oxyspo- rum + + + 0 0 n 0 0 0 + 0 Fusa- rium solani f. pisi + + + 0 0 — 0 0 + + Przyklad VI. Testowanie srodka do zapra¬ wiania nasion-sniec cuchnaca pszenicy (grzybica pochodzaca z nasion).W celu otrzymania odpowiedniego srodka do su¬ chej zaprawy miesza sie substancje czynna z mie¬ szanina równych ilosci wagowych talku i ziemi okrzemkowej do uzyskania drobnoziarnistej mie¬ szaniny o zadanym stezeniu substancji czynnej.Nasiona pszenicy zakaza sie 5 g chlamidosporów Tilletia caries na 1 kg nasion. W celu zaprawienia nasion wytrzasa sie je w zamknietej butelce szkla¬ nej ze srodkiem do zaprawiania nasion.Nasiona uklada sie na wilgotnej glinie, pokrywa 10 sie warstwa próchnicy i 2 cm warstwa umiarkowa¬ nie wilgotnej ziemi kompostowej i pozostawia w szafie chlodniczej na okres 10 dni w temperaturze 10°C w optymalnych warunkach do kielkowania.Nastepnie bada sie pod mikroskopem kielkowanie zarodników na nasionach pszenicy obsadzonych przez 100 000 zarodników. Substancja czynna jest tym aktywniejsza im mniej wykielkowalo zarodni¬ ków.W tablicy 6 podaje sie substancje czynne, steze¬ nia substancji czynnych w srodku do zaprawiania, dawki srodka oraz kielkowanie zarodników w °/o.Tablica 6 Testowanie srodka do zaprawiania nasion (sniec cuchnaca pszenicy) Substancja czynna Niezaprawione Zwiazek o wzorze 10 (znany) Zwiazek o wzorze 13 Zwiazek o wzorze 7 Zwiazek o wzorze 8 Stezenie substancji- czynnej w srodku w °/o wagowych 10 30 30 10 30 30 Dawka srodka w g/kg nasion 1 1 1 1 1 1 Kielkowa¬ nie zarod¬ ników w °/n 10 5 0,05 0,05 0,000 0,000 0,000 Przyklad VII. Testowanie srodka do zapra¬ wiania nasion — plamistosc pasiasta lisci jeczmienia (grzybica pochodzaca z nasion). W celu otrzymania odpowiedniego srodka do suchego zaprawiania na¬ sion miesza sie substancje czynna z mieszanina równych wagowo ilosci talku i ziemi okrzemkowej do uzyskania mialkiej mieszaniny o zadnym ste¬ zeniu substancji czynnej.W celu zaprawienia wytrzasa sie w zamknietej butelce szklanej nasiona jeczmienia naturalnie za-83 067 13 kazone Helminthosporium gramineum ze srodkiem do zaprawiania nasion.Nasiona na wilgotnych krazkach bibuly filtra¬ cyjnej umieszczonych w zamknietych naczynkach Petriego utrzymuje sie w ciagu 10 dni w szafie chlodniczej w temperaturze 4°C i w tym czasie rozpoczyna sie kielkowanie jeczmienia i ewentual¬ nie zarodników grzybów. Nastepnie wstepnie wy- kielkowane nasiona jeczmienia w ilosci 2x50 wysie¬ wa sie na glebokosc 2 cm do gleby standartowej Fruhstorfer i kultywuje sie je w skrzynkach 10 14 umieszczonych w szklarni w temperaturze 18°C, naswietlajac codziennie przez 16 godzin. W ciagu 3—4 tygodni powstaja typowe objawy plamistosci pasiastej jeczmienia. Po uplywie tego czasu okresla sie liczbe chorych roslin w stosunku procentowym do ogólnie wzeszlych roslin. Substancja czynna jest tym aktywniejsza im mniej jest chorych roslin.W tablicy 7 podaje sie substancje czynne, steze¬ nia substancji czynnych w srodku do zaprawiania nasion, dawki srodka oraz ilosc chorych roslin.Tablica 7 Testowanie srodka do zaprawiania nasion (plamistosc pasiasta lisci jeczmienia) Substancja czynna Bez zaprawiania Zwiazek o wzorze 11 Stezenie 'substancji czynnej w srodku w °/o wagowych 30 Dawka srodka g/kg nasion 2 Stosunek procentowy chorych roslin do roslin ogólnie wzeszlych 23,6 3,3 Przyklad VIII. Testowanie srodka do trakto¬ wania gleby (grzybica pochodzaca z gleby).W celu otrzymania odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza sie substancje czynna z talkiem do uzyskania 5% zawartosci i nastepnie z piaskiem kwarcowym do 0,5% zawartosci. Prepa¬ rat substancji czynnej miesza sie równomiernie z gleba standartowa Fruhstorfer uprzednio stery¬ lizowana i nastepnie zakaza sie czystymi kulturami testowanych grzybów. Doniczki wypelnia sie gleba i wysiewa sie 5x10 nasion rosliny uprawnej. Do- 20 niczki wstawia sie do szklarni o podanej tempera¬ turze i utrzymuje sie normalna wilgotnosc. Po uplywie 3 tygodni od wysiania okresla sie liczbe zdrowych roslin w stosunku procentowym do wy¬ sianych nasion, przy czym 0°/o oznacza, ze zadne na- siono nie dalo zdrowej rosliny, a 100°/o oznacza, ze wszystkie nasiona daly zdrowe rosliny.W tablicy 8 podaje sie substancje czynne, steze¬ nie substancji czynnych w glebie, testowane grzy¬ by, rosliny uprawne, temperature w szklarni ora7 uzyskane wyniki.Tablica 8 Testowanie srodka do traktowania gleby (grzybica pochodzenia glebowego).Substancja czynna Gleba standardowa Fruhstorfer, steryli¬ zowana, nietrakto- wana Gleba standardowa Fruhstorfer, steryli¬ zowana i zakazona, nietraktowana Zwiazek o wzorze 10 (iznany) Zwiazek o wzorze 11 Zwiazek o wzorze 7 Stezenie substancji czynnej mg/litr gleby 100 100 , 50 25 100 Roslina uprawna: groch Testowane grzyby Rhizoct. solani 18—22°C 95 0 2 97 94 30 76 Fusarium culmorum 22—25°C 90 20 283 067 15 P r z y k l.a d IX. Testowanie larw Phaedon co- chleariae.Rozpuszczalnik: 3 czesci wagowe dwumetyloforma- midu; emulgator: 1 czesc eteru alkiloarylowopoligli- kolowego.W celu otrzymania odpowiedniego preparatu sub¬ stancji czynnej miesza sie 1 czesc wagowa substan¬ cji czynnej z podana iloscia rozpuszczalnika zawie¬ rajacego podana ilosc emulgatora, po czym koncen¬ trat rozciencza sie woda do zadanego stezenia..Otrzymanym preparatem opryskuje sie do orosienia liscie kapusty (Brassica oleracea) i obsadza sie lar¬ wami zaczki chrzanówki (Phaedon cochleariae).Po uplywie podanego czasu ustala sie smiertel¬ nosc w %, przy czym 100°/o oznacza, ze wszystkie larwy chrzaszcza zostaly zabite, a 0% oznacza, ze zadna larwa chrzaszcza nie zostala zabita.W tablicy 9 podaje sie substancje czynne, steze¬ nie substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.Tablica 9 Testowanie larw Phaedon. Owady — szkodniki roslin 16 1 1 Substancja czynna Zwiazek o wzorze 14 (znany) Zwiazek o wzorze 8 Zwiazek o wzorze 7 Zwiazek o wzorze 15 Zwiazek o wzorze 12 1 Stezenie substancji cjynnej w °/o 0,2 0,02 0,2 0,02 0,2 0,02 0,2 0,02 0,2 0,02 Smiertel¬ nosc w °/o po 3 dniach 85 0 100 70 100 30 100 30 100 70 Przyklad X. Testowanie Tetranychus urticae (odporny) Rozpuszczalnik: 3 czesci wagowe dwumetyloforma- midu; emulgator: 1 czesc wagowa eteru alkiloarylo- wopoliglikolowego.W celu otrzymania odpowiedniego preparatu sub¬ stancji czynnej miesza sie 1 czesc substancji czyn¬ nej z podana iloscia rozpuszczalnika zawierajacego podana ilosc emulgatora, po czym koncentrat roz¬ ciencza sie woda do zadanego stezenia. Otrzymanym preparatem substancji czynnej opryskuje sie mgla¬ wicowo do orosienia siewki fasoli (Phaseolus vul- garis) o wysokosci 10—30 cm. Siewki fasoli sa silnie porazone wszystkimi stadiami rozwojowymi prze- dziorka chmielowca (Tetranychus urticae). Po uply¬ wie podanego czasu ustala sie skutecznosc prepa¬ ratu substancji czynnej liczac martwe zwierzeta.Ustalona smiertelnosc podaje sie w °/o, przy czym 100% oznacza, ze wszystkie przedziorki zostaly za¬ bite, a 0°/o oznacza, ze zaden przedziorek nie zostac zabity.W tablicy 10 podaje sie substancje czynne, steze¬ nie substancji czynnych oraz czas obserwacji. 10 15 20 25 45 55 60 Tablica 10 Owady-szkodniki roslin. Testowanie Tetranychus (odporny) Substancja czynna Zwiazek o wzorze 16 ZwL^wk o wzorze 8 Zwiazek o wzorze 12 Stezenie substancji czynnej w °/o 0,2 0,2 0,02 0,2 0,02 Smiertel¬ nosc w Vo po 8 dniach 100 100 90 100 90 Przyklad XI. Testowanie Plutella.Rozpuszczalnik: 3 czesci wagowe dwumetyloforma- midu; emulator: 1 czesc wagowa eteru alkiloarylo- wopoliglikoiowego.W celu otrzymania odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza sie 1 czesc wagowa sub¬ stancji czynnej z podana iloscia rozpuszczalnika za¬ wierajacego podana ilosc emulgatora, po czym kon¬ centrat rozciencza sie woda do zadanego stezenia.Otrzymanym preparatem substancji czynnej opryskuje sie mglawicowo do orosienia liscie ka¬ pusty (Brassica oleracea) i obsadza gasienicami tantnisia krzyzowiaczka (Plutella maculipennis).Po uplywie podanego czasu ustala sie smiertel¬ nosc w %, przy czym 100°/o oznacza, ze wszystkie gasienice zostaly zabite, a 0°/o, ze zadna gasienica nie zostala zabita.W tabeli 11 podaje sie substancje czynne, steze¬ nie substancji czynnych, czas obserwacji oraz uzyskane wyniki.Tablica 11 Owady-szkodniki roslin. Testowanie Plutella Substancja czynna Zwiazek o wzorze 16 (znany) Zwiazek o wzorze 8 Zwiazek o wzorze 15 Zwiazek o wzorze 12 Stezenie substancji czynnej w % 0,2 0,02 0,2 0,02 0,002 0,2 0,02 0,2 0,02 Smiertel¬ nosc w °/o po 3 dniach 95 0 100 100 50 100 90 100 100 Nastepujace przyklady wyjasniaja sposób wy¬ twarzania zwiazków o wzorze 1 wedlug wynalazku.Przyklad XII. Zwiazek o wzorze 11. Do 9 g (0,1 mola) N,N-dwumetylomocznika i 15 g (0,36 mo¬ la) fluorku sodu w 150 ml benzenu wkrapla sie w temperaturze 50°C 23 g (0,1 mola) perfluoro-2,5- -diazaheksa-2,4-dienu. Miesza sie jeszcze w ciagu 30 minut pod chlodnica zwrotna, odsacza wodóro- fluorek sodu i fluorek sodu i przesacz zateza sie pod zmniejszonym cisnieniem. Po przekrystalizowa- niu z mieszaniny eter/pentan otrzymuje sie 19 g l,3-dwumetylo-4,5-bis-trójfluorometyloiminoimi- dazolonu- (2) o temperaturze topnienia 109— —110°C. Wydajnosc wynosi 69% wydajnosci te¬ oretycznej.17 83 067 18 Przyklad XIII. Zwiazek o wzorze 17. Po¬ stepuje sie wedlug przykladu XII zastepujac N, N'-dwumetylomocznik acetamidem i otrzymuje sie zwiazek o wzorze 17. Temperatura topnienia (z mie¬ szaniny eter (pentan) wynosi 90—92°C (z rozkladem).Widmo masowe: 247 m/e.Przyklad XIV. Zwiazek o wzorze 13. Do 10 g (0,1 mola) 3-metylopirazolonu-(5) i 15 g fluorku sodu w 100 ml acetonitrylu wkrapla sie w tempe¬ raturze —30°C 23 g (0,1 mola) perfluoro-2,5-diaza- heksa-2,4-dienu. Miesza sie w ciagu 2 godzin w temperaturze 0*C, odsacza wodórofluorek sodu i flu¬ orek sodu i przesacz zateza pod zmniejszonym cis¬ nieniem. Po przekrystalizowaniu z mieszaniny eter/heksen otrzymuje sie zwiazek o wzorze 13 o temperaturze topnienia 95—96°C. Widmo masowe: 286 m/e.Przyklad XV. Zwiazek o wzorze 7. Postepuje sie wedlug przykladu XII zastepujac N,N'-dwume- tylomocznik N-p-chlorofenylo-N'-metylomoczni- kiem, przy czym otrzymuje sie zwiazek o wzorze 7 o temperaturze topnienia 172—173°C. Wydajnosc wynosi 92% wydajnosci teoretycznej.Przyklad XVI. Zwiazek o wzorze 8. Postepu¬ je sie wedlug przykladu XII, zastepujac N,N'-dwu- metylomocznik N-fenylo-N^metylomocznikiem, przy czym otrzymuje sie zwiazek o wzorze 8 o tem¬ peraturze topnienia 159—160°C.Wydajnosc: 89% wydajnosci teoretycznej.Przyklad XVII. Zwiazek o wzorze 18. Poste¬ puje sie wedlug przykladu XIV, zastepujac 3-me- tylopirazolon-(5) N-fenylomocznikiem, przy czym otrzymuje sie zwiazek o wzorze 18 o temperaturze topnienia 162—163°C.Przyklad XVIII. Zwiazek o wzorze 12. Poste¬ puje sie wedlug przykladu XII stosujac N-cyklo- heksylo-N'-metylomocznik, przy czym otrzymuje sie zwiazek o wzorze 12 o temperaturze topnienia 135— -136°C. Wydajnosc: 70% wydajnosci teoretycznej.Przyklad XIX. Zwiazek o wzorze 19. Poste¬ puje sie wedlug przykladu XII stosujac N-/3,4-dwu- chlorofenylo /-INP-metylomoeznik, przy czym otrzy¬ muje sie zwiazek o wzorze 19 o temperaturze top¬ nienia 149—150°C. Wydajnosc: 84% wydajnosci te¬ oretycznej.Przyklad XX. Zwiazek o wzorze 20. Postepu¬ je sie wedlug przykladu XIV stosujac p-chlorofe- nyloimido-N,N'-dwuetylomocznik, przy czym otrzy¬ muje sie zwiazek o wzorze 20 o temperaturze top¬ nienia 95—96°C. Wydajnosc: 69% wydajnosci teore¬ tycznej.Przyklad XXI. Zwiazek o . wzorze 21. Poste¬ puje sie wedlug przykladu XIV stosujac 2-[amino- -/ikarbometoksy/-benzimidazol, przy czym otrzymuje sie zwiazek o wzorze 20 o temperaturze topnienia 152—153°C (z acetonu). Wydajnosc: 74% wydajnosci teoretycznej.Przyklad XXII. Zwiazek o wzorze 22. Poste¬ puje sie wedlug przykladu XIV, stosujac 2-amino- benzimidazol, przy czym otrzymuje sie zwiazek o wzorze 22 o temperaturze topnienia )175°C (z roz¬ kladem). Wydajnosc: 70% wydajnosci teoretycznej.Przyklad XXIII. Zwiazek o wzorze 15. Poste¬ puje sie wedlug przykladu XII, stosujac N-/3-chlo- ro-4-trójfluorometylo/-fenylo-N,-metylomocznik, przy czym otrzymuje sie zwiazek o wzorze 15 o temperaturze topnienia 95—96°C. Wydajnosc: 75% wydajnosci teoretycznej.Przyklad XXIV. Zwiazek o wzorze 23. Poste- 5 puje sie wedlug przykladu XII, stosujac N,N'-dwu- fenylomocznik, przy czym otrzymuje sie zwiazek o wzorze 23 o temperaturze topnienia 197—198°C.Wydajnosc: 70% wydajnosci teoretycznej.Przyklad XXV. Zwiazek o wzorze 24. Poste- io puje sie wedlug przykladu XIV, stosujac ester ety¬ lowy kwasu 2-perimidynokarbaminowego, przy czym otrzymuje sie zwiazek o wzorze 24, o tempe¬ raturze topnienia 150°C (rozklad). Wydajnosc: 73°/c wydajnosci teoretycznej. 15 Przyklad XXVI. Zwiazek o wzorze 25. Poste¬ puje sie wedlug przykladu XIV, stosujac 2-[amino- (karboetoksy)]-benzimidazol, przy czym otrzymuje sie zwiazek o wzorze 25 o temperaturze topnienia 108°C (rozklad). Wydajnosc: 76% wydajnosci teore- 20 tycznej. , PL PL PL PL PL PL

Claims (3)

1. Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania 4,5-bis-trójfluorometylo- iminowych pochodnych heterocyklicznych zwiaz¬ ków piecioczlonowych nie zawierajacych siarki 25 o dwóch heteroatomach w pierscieniu o ogólnym wzorze 1, w którym Z oznacza atom tlenu, grupe R-N= lub grupe o wzorze 4, a X i Y oznaczaja atomy tlenu, grupy o wzorze 5 lub 6, przy czym X i Y jednoczesnie nie moga 30 oznaczac atomu tlenu, a R, R', R", R'" i R"" ozna¬ czaja atomy wodoru, rodniki alkilowe, alkenylowe i alkinylowe zawierajace do 8 atomów wegla, ewen¬ tualnie, podstawione atomami chlorowca, grupa cy- janowa, nizsza grupa alkoksylowa i alkilotio, lub 35 oznaczaja rodniki cykloalkilowe ewentualnie pod¬ stawione nizszymi rodnikami alkilowymi, grupy karboalkoksylowe, rodniki aryloalkilowe zawieraja¬ ce do 2 atomów wegla w czesci alkilowej i rodniki arylowe zawierajace do 14 atomów wegla w piers- 40 cieniu, przy czym rodniki arylowe sa ewentualnie podstawione atomami chlorowca, grupa cyjanowa, nitrowa, nizszym rodnikiem alkilowym, chlorow- coalkilowym, nizsza grupa alkoksylowa i alkilotio, ponadto oznaczaja 5—7 czlonowe rodniki heterocy- 45 kliczne lub rodniki, które moga laczyc Z z X lub Y tworzac 5—7 czlonowy pierscien, przy czym pierscienie heterocykliczne moga byc ewentualnie skondensowane z pierscieniem heterocykliczne mo¬ ga byc ewentualnie skondensowane z pierscieniem 50 benzenu, ewentualnie czesciowo uwodornionym, przy czym rodniki heterocykliczne moga byc (ponadito) podstawione atomami chlorowca, grupa cyjanowa, nitrowa lub nizszymi rodnikami alkilo¬ wymi, znamienny tym, ze pochodne kwasu weglo- 55 wego lub karboksylowego o ogólnym wzorze 2, w którym. Z, Xi Y maja wyzej podane znaczenie, pod¬ daje sie reakcji z perfluoro-2,5-diazaheksa-2,4-die- nem o wzorze 3 w obecnosci akceptora fluorowodo¬ ru w temperaturze od —50°C do +120°C. 60

2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako akceptor fluorowodoru stosuje sie fluorek me¬ talu alkalicznego.

3. Sposób wedlug zastrz. 1 i 2, znamienny tym, ze jako akceptor fluorowodoru stosuje sie fluorek 65 sodu.83 067 c :N-CF3 /*-H — N z-/ =N-CF, "Y ^Y—H WZÓR 1 WZÓR 2 N-CF. R' lv =^C^N-CF3 Rn/ WZÓR 3 WZÓR 4 — N— WZÓR 5 WZÓR 6 CH3 /NH Fsv^N-CF3 ' + T +¦ 2NaF \nH F^^N-CFj CH, CH3 ., rN-CF3 0-c( +2NaHF2 ^N—LtN-CF3 CH3 SCHEMAT 183 067 H" H3C H / NH N H3C .OH P- ^N-CF, iNH + I + 2NqF F-^N-CFj H H,C -N-CF, N^Sn-CF, + 2 NaHF, SCHEMAT 2 CH. I * N—pN-CF, \ L a WZÓR 7 CH, N-j=N-CF, N—UN-CF, O WZÓR 8 WZÓR 9 s I CH-NH-C-S. L / Zn -NH-C-S" » I WZÓR 1083 067 m—==N-CF ~\ N- I CH, »N-CF. WZÓR 11 CH3 KI WZÓR 12 ¦CH, J—k CF3-N3 ^N-CF3 WZÓR 13 CH CH 3\ / ,N-CH=N CH \^Ya WZÓR 14 F3C-N F3C~N' ^N -N-CH, Cl' CF, WZÓR 15 CH, \. vN-CH=NN^ss/0-CO-NH-CH3 WZÓR 1683 067 CHa-C. / 1 N—f=NCF, V O—t=NCR WZÓR 17 H I N—l=N O WZÓR 18 CU, o=c / N—»=NCF, V N—t=NCF, "Cl Cl WZÓR 19 a c2h5-n-c. / \ F=NCF. N—^NCF, I C2H5 WZÓR 20 c? N O N-^^N-C-OCHj F3CN NCF3 WZÓR 21 c A. FjCN NCF, WZÓR 2283 067 9 O-C. M—P=N-CF3 \l—LssN-CF3 WZÓR 23 OasC-OC,H$ T=N-CF, N N—L=N-CF„ WZÓR 24 ^^ X.! N "N-C-OC2H5 PSC—N N-CF, WZÓR 25 Druk: Opolskie Zaklady Graficzne im. J. Langowskiego w Opolu , zam. 1195/76, 110 egz. Cena 10 zl PL PL PL PL PL PL