PL82808B1 - - Google Patents

Description

Sposób wytwarzania nowej dekstranazy Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia nowej dekstranazy, to jest enzymu zdolnego do rozkladania wiazania a-l,6- w dekstranie.Stwierdzono, ze wszystkie z wytworzonych znany¬ mi sposobami dekstrynaz wykazuja optymalna wartosc pH w strefie kwasowej, a ich trwalosc nie jest zadowalajaca.Celem wynalazku jest opracowanie sposobu wy¬ twarzania nowej dekstranazy stosowanej zwlaszcza w dentystyce, która by wykazywala optymalna wartosc pH w strefie obojetnej lub slabo alkali¬ cznej oraz wieksza trwalosc.Nieoczekiwanie stwierdzono, ze dekstranaze o optymalnej wartosci pH w strefie slabo alka¬ licznej otrzymuje sie na drodze hodowli Brevibac- terium fuscum var. dextranlyticum. Drobnoustrój ten otrzymano z gleby w poblizu Kakegawa-mura, Shizuoka-ken w Japonii.Sposób wedlug wynalazku, jego cechy i zalety opisano nizej i zilustrowano na zalaczonych ry¬ sunkach, na których fig. 1 przedstawia wykres optymalnej krzywej wartosci pH, fig. 2 przedsta¬ wia wykres optymalnej krzywej temperatury, fig. 3 przedstawia wykres trwalosci pH, a fig. 4 przed¬ stawia wykres termicznej trwalosci dekstranazy wytworzonej sposobem wedlug wynalazku.Ponizej opisano wlasciwosci taksonomiczne tego grzyba. Badanie mikroskopowe wykazalo, ze dro¬ bnoustrój ma wymiary 0,5—0,7X1,2—1,5 mikronów, ma ksztalt prostej, krótkiej laseczki bez rozgaie- 10 15 20 25 30 zien. Nie porusza sie, nie wytwarza zarodników i nie wykazuje metamorfozy. Powierzchnia kolonii jest okragla i wypukla, o wygladzie szklisto-wil- gotnym. Grzyb ma barwe zólta i wytwarza pig¬ ment o zabarwieniu zóltym.Badanie wzrostu wykazalo wzrost dobry na po¬ zywce bulionowej, bulionowo-agarowej i buliono- wo-glukozowo-agarowej; wzrost sredni na pozywce zelatynowej, cieklej pozywce peptonowej, pozywce ziemniaczanej. Na pozywce mlekowej wystepuje wzrost tworzacy najpierw kwas, a nastepnie za¬ sade. Wlasciwosci fizjologiczne sa nastepujace: (1) warunki rozwoju: pH 7,0^8,0, temperatura 25°C, warunki aero- bowe (2) warunki wzrostu: pH 5,5—10,0, temperatura 5^-37°C, warunki aerobowe (3) barwienie wedlug Grama — dodatnie (4) kwasoodpornosc — ujemna (5) próba na czerwien metylowa — ujemna (6) reakcja Voges Proskauera — ujemna (7) wytwarzanie indolu — ujemne (8) wytwarzanie siarkowodoru — ujemne (9) wytwarzanie amoniaku — ujemne (10) redukcja azotanowa — dodatnia (11) wytwarzanie katalazy — dodatnie (12) wytwarzanie oksydazy — ujemne (13) skraplanie zelatyny i kazeiny — dodatnie (14) hydroliza skrobi — dodatnia 82 808'¦.-.-_" :,'¦¦ : : 3 , ^ ¦ - ; (15) wykorzystanie kwasu cytrynowego — ujemne (16) koagulacja mleka — ujemna (17) wykorzystanie soli amoniowej i mocznika — dodatnie.Wykorzystanie zródel wegla jest nastepujace: arabinoza ksyloza glikoza fruktoza laktoza sacharoza rafinoza mannit gliceryna skrobia — ujemne — dodatnie —¦ dodatnie —- dodatnie — ujemne — dodatnie — dodatnie — dodatnie — dodatnie — dodatnie Biorac pod uwage wyzej podane wlasciwosci 'taksonomiczne mikroorganizmu zbadano go w kla¬ syfikacji wedlug Manual of Determinative Bacte- nology (wyd. II) Bergeya. Ze wzgledu na to, ze ustrój jest Gram-dodatni, ma ksztalt krótkiej la¬ seczki pozbawionej rozgalezien i nie zmieniajacej swej struktury oraz nie wytwarzajacej zarodników, jak równiez ze wzgledu na to, ze ustrój ten roz¬ wija sie korzystnie na powietrzu, nie fermentuje w glukozie w warunkach aerobowych, natomiast fermentuje w warunkach aerobowych w laktozie, zalicza sie go do rodzaju Brevibacterium. Ponad¬ to, ze wzgledu na taksonomiczne wlasciwosci takie jak objetosc, statecznosc, wytwarzanie zóltawo-po- maranczowego pigmentu, dodatnia redukcje azota¬ nowa, skraplanie zelatyny i niezdolnosc do wy¬ twarzania indolu, ustrój ten jest bardzo podobny do Brevibacterium fuscum.Porównanie nowego Brevibacterium z typowym ustrojem Brevibacterium fuscum IFO 12127 otrzy¬ manym z Instytutu Fermentacyjnego Osaka Japo¬ nia wykazalo, ze ustrój wytwarzajacy dekstranaze nalezy do rodzaju Brevibacterium fuscum nie wy¬ twarzajacego dekstranazy, nie powodujacego wy¬ twarzania sie kwasu i Gram-ujemnego.Jednakze obydwa szczepy maja podobne inne wlasciwosci taksonomiczne, takie jak charaktery¬ styki w wielu srodowiskach i wlasciwosci fizjolo¬ giczne. Dlatego szczepy te nie moga byc róznymi gatunkami Brevibacterium fuscum. Zgodnie z wla¬ sciwosciami tego szczepu do wytwarzania dekstra¬ nazy, szczep ten nazwano Brewbacterium fuscum var. dextranlyticum i zlozono w Instytucie Prze¬ myslu Mikrobiologicznego i Technologii, Dzialu Nauk Przemyslowych i Technologii Ministerstwa Handlu i Przemyslu Japonii pod numerem FERM-P513.Sposób wedlug wynalazku polega na tym, ze dekstranazotwórczy ustrój Brevibacterium fuscum var. dextranlyticum hoduje sie na odpowiedniej pozywce, po czym wyosabnia wytworzona dekstra¬ naze.Jako odzywcze zródlo wegla stosuje sie jeden ze zwiazków zawierajacych przyswajalny wegiel, taki jak glikoza, sacharoza, laktoza, maltoza, rozpu¬ szczalna skrobia, skrobia normalna, dekstryna, dekstran, melasa i/lub tym podobne. W przypadku stosowania dekstranu otrzymuje sie 10-krotnie wieksza ilosc dekstranazy niz w przypadku stoso¬ wania innego zródla wegla. Jako zródlo azotu sto- 4 suje sie na przyklad soje, odtluszczona maaczke so¬ jowa, maczke z nasion bawelny, - pepton, ekstrakt miesny, ekstrakt drozdzowy, sproszkowane suszone drozdze, roztwór namokowy kukurydzy, hydrolizat 5 kazeiny, mocznik, sól amoniowa Hub tym podobne.Do pozywki dodaje sie nieorganiczne sole kwasu fosforowego, na przyklad sól magnezowa, wapnio¬ wa lub potasowa, a takze rózne substancje orga¬ niczne i nieorganiczne, potrzebne do rozwoju bak- 10 terii oraz do wytworzenia pozadanego, enzymu.W procesie prowadzonym sposobem wedlug wy¬ nalazku stosuje sie pozywke stala lub ciekla, przy czym • do celów przemyslowych korzystnie stosuje sie pozywke ciekla z napowietrzaniem, podpo- 15 wierzchniowym.Hodowle prowadzi sie w ciagu 2—4 dni w tem¬ peraturze 20^3'0°C, korzystnie 24—27°C. Proces ten przerywa sie w momencie, gdy wydajnosc wytwa¬ rzanej dekstranazy osiagnie wartosc maksymalna. 20 Mimo obnizenia wartosci pH, w momencie rozpo¬ czynania hodowli, nie podwyzsza sie ja, natomiast korzystnie utrzymuje sie wartosc pH okolo 8—9.Jezeli wydajnosc produktu osiagnie wartosc ma¬ ksymalna, wyosabnia sie dekstranaze z roztworu 25 fermentacyjnego metoda stosowana do wyosabnia- nia enzymów. Rafinacje produktu prowadzi sie ty¬ powa metoda, na przyklad przez filtrowanie pod zmniejszonym cisnieniem, odwirowanie itp. Otrzy¬ many filtrat lub ekstrakt kondensuje sie lub po- 30 woduje wytracenie produktu przez dodanie rozpu¬ szczalnej soli, na przyklad soli kuchennej lub siar¬ czynu amonowego, lub przez dodanie dajacego sie mieszac z woda rozpuszczalnika organicznego, ta¬ kiego jak metanol, etanol, aceton itp., a nastepnie 35 rozpuszcza sie otrzymany zwiazek w wodzie i usu¬ wa z roztworu domieszki niskoczasteczkowe droga dializy, chromatografii adsorpcyjnej, chromato¬ grafii jonowymiennej albo filtrowania przez zel.Roztwór enzymu poddaje sie nastepnie dalszej 40 obróbce, na przyklad filtrowaniu pod zmniejszo¬ nym cisnieniem, liofilizowaniu itp., otrzymujac su¬ rowa dekstranaze.Otrzymana w postaci stalej lub w roztworze su¬ rowa dekstranaze rafinuje sie przez dodanie adsor- 45 bentu i/lub srodka albo srodków do filtracji zelo¬ wej, stosowanych zwykle do rafinacji protein, en¬ zymów itp., na przyklad do wodnego roztworu surowej dekstranazy dodaje sie srodek filtracyjny, taki jak „Biogel" w celu wyosobnienia z roztworu 50 oczyszczonej dekstranazy albo dodaje sie don ad¬ sorbent, taki jak C.N. — celuloza lub D.E.A.E. — celuloza i oddzielnie eluuje stosownie do gradientu stezenia, a nastepnie dializuje.Wytworzona i wyosobniona surowa dekstranaze 55 rafinuje sie takimi metodami jak rozpuszczanie, adsorbowanie, eluowanie, filtrowanie zelowe, plu¬ kanie, dializowanie, liofilizowanie, adsorpcja jono¬ wymienna, kondensowanie itp., przy czym metode te stosuje sie osobno lub lacznie. 60 Sposobem wedlug wynalazku wytwarza sie rafi¬ nowana dekstranaze o nastepujacych wlasciwo¬ sciach fizycznych i chemicznych. Analiza elemen¬ tarna wykazala, ze otrzymana dekstranaza zawie¬ ra, w procentach wagowych, 35,9°/o C, 4,61 a/o H «5 i 6,70% N. Ciezar czasteczkowy, wyznaczony me- i$2*0$ lada chromatografii kolumnowej z zastosowaniem Biogel P-30, wynosi okolo 43.000.Dekstranaza rozklada wiazanie «-il,6-glikozydowe dekstranu tworzac izomaltoze. Fakt ten stwierdzo¬ no po dokladnym zmieszaniu dekstranazy z dek¬ stranem i ciaglym mierzeniu lepkosci mieszaniny.Krzywa lekkosci wykazuje nagly spadek w miare uplywu czasu* przy czym równoczesnie mierzona wielkosc tworzenia sie cukru wykazuje tendencje liniowa.Enzym rozklada dekstran, lecz nie oddzialywuje na polisacharydy, takie jak dekstryna, o wiazaniu a-l ,4. Optymalna wartosc pH wynosi 8,0.Ponizsze próby przedstawiaja dzialanie dekstra¬ nazy otrzymanej sposobem wedlug wynalazku*1 Próba I. Próba ta obrazuje dzialanie scukrzajace.Sproszkowany enzym o mocy 30 jednostek/mg roz¬ puszcza sie w wodzie destylowanej w stezeniu 1 mg/ml, po czym do wytworzonego roztworu do¬ daje sie 1 ml buforowego roztworu 0,05 m kwasu octowego o wartosci pH 5,0, buforowego roztworu kwasu fosforowego o wartosci pH od 6,0-—7,5, bu¬ forowego roztworu tri o wartosci pH od 7,0—8,5 lub kwasu ortoborowego o wartosci pH od 0,0'—10,0 z zawartoscia 1% wagowego dekstranu i w ciagu 20 minut te mieszanine utrzymuje sie w tempera¬ turze 37°C. W celu oznaczenia aktywnosci doko¬ nuje sie pomiaru wytworzonego cukru metoda DNS.Próba II. Próba ta przedstawia dzialanie skrap¬ lajace 5 ml 0,05 m roztworu buforowego, otrzyma¬ nego w próbie I, zawierajacego 1% wagowy dek¬ stranu. Roztwór ten wprowadza sie do lepkoscio¬ mierza Ostwalda, przy czym czas kropienia wody destylowanej w temperaturze 37°C wynosi 8,3 se¬ kund i podgrzewa do temperatury 37°C. Nastepnie dodaje sie 0,3 ml roztworu sproszkowanego enzy¬ mu, o mocy 30 jednostek/mg, w wodzie destylowa¬ nej i o stezeniu 4 mg/ml. Czas kropienia mierzy sie co minute.Do obliczenia mocy stosuje sie wzór Sp = t —10 to w którym t oznacza czas kropienia, a t© oznacza czas kropienia rozpuszczalnika w tych samych wa¬ runkach.Wykres odwrotnosci 1/SP w funkcji czasu ma przebieg liniowy. Moc wyznacza sie na podstawie wprost proporcjonalnego stosunku nachylenia krzy¬ wej liniowej do stopnia aktywnosci dekstranazy.Rezultaty przedstawiono na fig. 1, z którego wy¬ nika, ze optymalna wartosc pH dla enzymatycznej aktywnosci dekstranazy wynosi 8,0.Próba III. Próba ta obrazuje optymalna tempe¬ rature dzialania enzymu. Do 0,5 ml roztworu spro¬ szkowanego enzymu o mocy 30 jednostek/mg w 0,05 m buforowego roztworu tri o pH 7,5 i stezeniu 1 mg/ml dodaje sie 1 ml roztworu buforowego za¬ wierajacego 1% dekstranu i poddaje reakcji w cia¬ gu 20 minut w temperaturze 37°C, 45°C, 53°C i 60°C, po czym metoda DNS bada sie moc odpo¬ wiednich porcji otrzymanego cukru redukujacego.Z rezultatów przedstawionych na fig. 2 wynika* i3 optymalna temperatura dla enzymatycznej akty¬ wnosci dekstranazy wobec dekstranu wynosi oko¬ lo 53°C. 5 Próba IV. Próba ta przedstawia stabilizowany zakres wartosci pH enzymu. Sproszkowany enzym 0 mocy 30 jednostek/mg rozpuszcza sie destylowanej w stezeniu 1 mg/ml, po czym dodaje sie do tego roztworu taka sama ilosc toforowego io roztworu 0,05 m kwasu octowego o wartosci pH 5,0, kwasu fosforowego o wartosci pH od 6,0—7,5, bu¬ forowego roztworu tri o wartosci pH od 7,0^8,5 lub kwasu ortoborowego o wartosci pH od 9,0—ilO^O i utrzymuje sie mieszanine reakcyjna w ciagu 24 15 godzin w temperaturze 37°C, a nastepnie doprowa¬ dza wartosó pH do okolo 7,5 przez dodanie NaOH lub HC1. Po rozcienczeniu mieszaniny do objetosci 5-krotnej przez dodanie 0,05 m buforowego roz¬ tworu tri, oznacza sie aktywnosc roztworu meto- 20 daDNS. . ; . . Z wykresu przedstawionego na fig. 3 wynika, ze aktywnosc roztworu wynosi ponad 80% przy war¬ tosci pH 4,3^11,0 i 100% przy wartosci pH 7—Q.Próba V. Próba ta przedstawia trwalosc cieplna 25 dekstranazy. Sproszkowany enzym o mocy 30 jed¬ nostek/mg rozpuszcza sie w wodzie destylowanej w stezeniu 1 mg/ml. Po czym 0,5 ml tego roztworu utrzymuje sie w stalej, termostatycznej regulowa¬ nej temperaturze wynoszacej 40°C, 50°C, 60°C, 30 63°C, 65°C, 68°C i 70°C, a nastepnie roztwór na¬ tychmiast chlodzi sie i dodaje don 1 ml 0,05 m bu¬ forowego roztworu tri o wartosci pH 7,5 zawiera¬ jacego 1% wagowy dekstranu. W ciagu 20 minut utrzymuje sie mieszanine reakcyjna w tempera- 35 turze 37°C, po czym dokonuje sie pomiarów akty¬ wnosci metoda DNS.Z przedstawionych na fig. 4 rezultatów wynika, ze po uplywie 20 minut w temperaturze 70°C na¬ stepuje utrata trwalosci cieplnej dekstranazy, na- 40 tomiast w temperaturze nizszej od 57°C trwalosc ta zostaje zachowana. Obecnosc jonów Zn,. Hg i/lub Cu nie wywiera szkodliwego wplywu na enzym.Próba VI. Próba ta dotyczy pomiaru mocy enzy¬ mu. Do 0,5 ml roztworu enzymu dodaje sie 1 ml 45 0,05 m buforowego roztworu tri o pH 7,5, zawiera¬ jacego 1% wagowy dekstranu, o ciezarze czastecz¬ kowym od 5.OO0.0O0—'20.000.000 i utrzymuje sie mieszanine reakcyjna w ciagu 20 minut w tempe¬ raturze 37°C, a nastepnie dokonuje sie pomiarów 50 aktywnosci wytworzonego cukru metoda DNS. Za jednostke mocy U utrzymuje sie ilosc cukru odpo¬ wiadajaca 1 mg maltozy, wytworzona w ciagu 1 godziny.Wytworzona sposobem wedlug wynalazku dek- 55 stranaza wykazuje optymalna wartosc pH w stre¬ fie slabo alkalicznej, a mianowicie 8,0, podczas gdy optymalna wartosc pH dekstranazy wytwarzanej znanymi sposobami miesci sie w strefie kwasowej.Wlasciwosc ta umozliwia stosowanie dekstranazy 60 wytworzonej sposobem wedlug wynalazku w den- tystyce, zwlaszcza w celu zapobiegania próchnicy zebów. Poza tym dekstranaza wytworzona sposo¬ bem wedlug wynalazku ma zastosowanie przy wy¬ twarzaniu substytutu plazmy. 65 Sposób wytwarzania dekstranazy wedlug wyna-$2808 Uzku wyjasniono szczególowo w ponizszych przy¬ kladach.Ptz y kl a d I. W kolbie Sakaguchi umieszcza sie 50 ml cieklej pozywki o wartosci pH 8,5 zawiera¬ jacej 1% wagowy dekstranu, 1% wagowy polipep- tonu, 0,05% wagowego ekstraktu drozdzowego, 0,l°/t wagowego KH2P04, 0,1% wagowego K2HP04, 0,1% wagowego HgS04 • 7H20, 0,005% wagowego MnS04 • 6H20 i 0,002% wagowego CaCl2 i otrzy¬ mana pozywke sterylizuje sie w ciagu 20 minut ogrzewajac pod para w temperaturze 120°C. Do pozywki tej dodaje sie nastepnie w sterylnych wa¬ runkach 3°/o podobnej cieklej pozywki, w której w ciagu 20 godzin hodowano ustrój Brevibacterium fuscum var. dextranlyticum w temperaturze 30°C, po czym hodowle prowadzi sie w ciagu dalszych 60 godzin w temperaturze 26°C we wstrzasarce mechanicznej drgajacej z predkoscia 130 drgan/ /minute i przy amplitudzie drgan 7 cm. 10 przygotowanych w ten sposób pozywek mie¬ sza sie i odwirowuje przy 3000 G, otrzymujac 450 ml filtratu, który wykazuje moc dekstranazy wy¬ noszaca 200 jednostek/ml.Filtrat ten kondensuje sie nastepnie do 1/5 obje¬ tosci pod obnizonym cisnieniem w temperaturze 40°C, po czym dodaje sie aceton w ilosci równej polowie ilosci otrzymanego kondensatu i odwiro¬ wuje mieszanine. Po dodaniu 1,5-krotnej ilosci ace¬ tonu odwirowuje sie dalej górna faze mieszaniny o zawartosci acetonu 33—66%, otrzymujac produkt w postaci osadu. Po odwodnieniu produktu aceto¬ nem i wysuszeniu, otrzymuje sie 2,40 g sproszko¬ wanego enzymu z wydajnoscia 75% wydajnosci tecretycznej. Moc otrzymanej dekstranazy wynosi 30 jednostek/mg.Przyklad II. Postepujac w sposób analogicz¬ ny do opisanego w przykladzie I z ta róznica, ze stosuje sie pozywke zawierajaca polowe dekstranu otrzymanego w przykladzie I i po dodaniu 0,5% wagowego skrobi, prowadzi sie hodowle w sposób analogiczny do opisanego w przykladzie I. Otrzy¬ muje sie produkt, w którym moc dekstranazy wy¬ nosi 140 jednostek/mg.Przyklad III. Postepujac w sposób analogicz¬ ny do opisanego w przykladzie I z ta róznica, ze do pozywki dodaje sie 1% wagowy osadu skrobi ziemniaczanej, otrzymuje sie produkt, w którym moc dekstranazy wynosi 250 jednostek/ml.Przyklad IV. W naczyniu fermentacyjnym umieszcza sie 20 litrów cieklej pozywki o wartosci pH 8,5 zawierajacej 1% wagowy dekstranu, 1% wagowy osadu skrobi ziemniaczanej, 1% wagowy polipeptonu, 0,05% wagowego ekstraktu . drozdzo¬ wego, 0,1% wagowego KH2P04, 0,1% wagowego K2HP04, 0,1% wagowego K2HP04, 0,1% wagowe¬ go MgS04 • 7H20, 0,005% wagowego MnS04 • 6H20 i 0,^02% wagowego CaCl2 i otrzymana pozywke sterylizuje sie w ciagu 30 minut w temperaturze 5 1209C. Nastepnie do pozywki tej dodaje sie w wa¬ runkach sterylnych 1 litr pozywki, w której w ciagu 20 godzin w temperaturze 26°C hodowano ustrój Brevibacterium fuscum var. dextranlyticunu Po czym mieszanine miesza sie w ciagu 60 godzin 10 w temperaturze 260°C we wstrzasarce o predkosci 300 obrotów na minute, napowietrzajac ja z pred¬ koscia 20 litrów na minute. Po odwirowaniu mie¬ szaniny w wirówce typu Sherples, otrzymuje sie 18,2 litra przesaczu, w którym moc dekstranazy 15 wynosi 220 jednostek/ml.Otrzymany przesacz kondensuje sie pod obnizo¬ nym cisnieniem, odparowujac w ciagu 1 godziny 10 litrów: Do otrzymanych 3,6 litrów kondensatu dodaje sie aceton i z fazy zawierajacej od 33^-66% 20 acetonu wyosabnia sie produkt w postaci osadu.Po odwodnieniu produktu acetonem i wysuszeniu, otrzymuje sie 96 g sproszkowanej dekstranazy o mocy 32 jednostek/mg.Przyklad V. Do 80 g Biogel P-30 dodaje sie 23 wody destylowanej i wprowadza do kolumny 0 srednicy wewnetrznej 3,2 cm.Do kolumny tej wlewa sie nastepnie wodny roz¬ twór 1 g enzymu wytworzonego w przykladzie 1 w 10 ml wody destylowanej i przeprowadza 30 typowa chromatografie kolumnowa, frakcjonujac odciek na porcje po 5 ml. Pomiary mocy wykazuja obecnosc dekstranazy we frakcjach o numerach 33—42. Liofilizujac enzym wyosobniony z tych frakcji, otrzymuje sie 63 mg sproszkowanej dek- 35 stranazy o mocy 455 jednostek/mg, przy czym wy¬ dajnosc wynosi 95,5% wydajnosci teoretycznej.P r z y kl a d VI. Postepujac w sposób analogicz¬ ny do opisanego w przykladzie I, z ta róznica, ze zamiast dekstranu stosuje sie skrobie ziemniacza- 40 na, otrzymuje sie produkt, w którym moc dekstra¬ nazy wynosi 11 jednostek/ml.P r z y kl a d VII. Postepujac w sposób analo¬ giczny do opisanego w przykladzie I, z ta róznica, ze zamiast dekstranu stosuje sie maltoze, otrzy- 45 muje sie produkt, w którym moc dekstranazy wy¬ nosi 10 jednostek/ml. 50 PL PL PL

Claims (3)

1. Zastrzezenie patentowe Sposób wytwarzania nowej dekstranazy, zna¬ mienny tym, ze hoduje sie ustrój rodzaju Brevi- bacterium fuscum var. dextranlyticum na pozywce, po czym z pozywki wyosabnia sie dekstranaze. j82808 FIG. % nIOO d § 80 ~tr al 60 TJ :« 40 O CI 1. - 20 S 0 a"' 5 Optimum / / / / / / / / / / // // // // // Sp / S 6 7~ nH PH /^V 8~ k% \\ ~9~ h ~~io .... - FIG.

2. Optimum temperatury KI 100 80 a CO |5 60 •§ 40 I- 20 35 40 45 50 55 60 °C82808 o FIG.4 100 ¦« 80 Trwalosc termiczna •CJ O C 60 40 20 O1 «- 40 50 60 °C 70 FIG.

3. Trwatosc pH Druk. Nar. Z.-3, zam. 629/76 Cena 10 zl PL PL PL