PL397551A1

PL397551A1 - Sposób laczenia sciennych elementów panelowych

Info

Publication number: PL397551A1
Application number: PL397551A
Authority: PL
Inventors: Leszek Surowiec; Eligiusz Koniarek; Mirosław Pasieka; Leszek Biernacki
Original assignee: Ls Tech Homes Spolka Akcyjna
Priority date: 2011-12-23
Filing date: 2011-12-23
Publication date: 2013-06-24

Abstract

Sposób polega na tym, ze wprowadza sie pomiedzy laczone panele dodatkowy element lacznikowy, przy czym najpierw zaklada sie jeden panel, do którego wklada sie (wpuszcza sie) element lacznikowy, a takze klin typu splin (K), a nastepnie dociska drugi panel nakladajac go na wystajace elementy lacznikowe, a na koncu skreca sie srubami (S) wiazac w ten sposób plyte zewnetrzna panela z elementem lacznikowym jednakowo z obydwu stron.

Description

r 39755f 3

SPOSÓB ŁĄCZENIA ŚCIENNYCH ELEMENTÓW PANELOWYCH

Przedmiotem wynalazku jest sposób łączenia ściennych elementów panelowych stosowany w budownictwie wykorzystując panele jako elementy samonośne.

Znane są dotychczas systemy łączenia innych paneli - głównie składających się ze styropianu otoczonego warstwą blachy - całkowicie różne od proponowanego rozwiązania, gdyż stosują tzw. zakładkę czyli zachodzenie paneli na siebie. W rozwiązaniu tym brak elementów wzmacniających konstrukcję, powoduje to osłabienie sztywności ściany panelowej a także utrudnia wykonywanie otworów do zamontowania okien, drzwi, przewodów wentylacyjnych itp.. Dlatego też w dotychczasowych rozwiązaniach nie stosowano panelu jako elementu samonośnego a jedynie jako element wypełniający konstrukcję szkieletową.

Sposób według wynalazku polega na tym, że wprowadza się pomiędzy łączone panele dodatkowy element łącznikowy, przy czym najpierw zakłada się jeden panel do którego wkłada się (wpuszcza się) element łącznikowy a także klin typu splin, a następnie dociska drugi panel nakładając go na wystające elementy łącznikowe, a na końcu skręca się śrubami wiążąc w ten sposób płytę zewnętrzną panela z elementem łącznikowym jednakowo z obydwu stron. Elementy łącznikowe stanowią ceowniki lub dwuteowniki.

Sposób według wynalazku ma istotny wpływ na trwałość i wytrzymałość połączenia, a zastosowane elementy łącznikowe nie tylko nie osłabiają sztywności konstrukcji ale zdecydowanie poprawiają ją.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunkach, na których fig.l - przedstawia zasadę łączenia paneli SIP; fig.2 - przedstawia łączenie paneli w różnych możliwych konfiguracjach; fig.2a - przedstawia detal z fig.2 pokazujący panele po złączeniu i skręceniu śrubami S; fig.3a - przedstawia element łącznikowy typu C - ceownik; fig.3b - przedstawia również element łącznikowy typu C - ceownik lecz w układzie podwójnym; fig.3c - przedstawia łącznikowy typu K - spline; fig.3.d - przedstawia element łącznikowy typu D - dwuteownik.

Prezes Zarządu

Do przygotowanych paneli P wkłada się element łącznikowy Ł w postaci ceownika C lub dwuteownika D a także klin K typu spline następnie dociska się drugi panel P analogicznie nakładając go na wystające elementy łącznikowe Ł, a na końcu skręca się śrubami S (fig.2 i2a), wiążąc w ten sposób płytę zewnętrzną panela P z elementem łącznikowym Ł jednakowo z obydwu stron. Elementami łącznikowymi są to ceowniki C lub dwuteowniki D wpuszczane do panela na jego krawędziach bocznych (fig. 3a, 3b, 3d). Dodatkowo stosuje się znany element łącznikowy tzw. spline czyli płaski klin K wprowadzany pomiędzy dwa panele (fig.3c).

Element łącznikowy Ł w postaci ceownika C stosuje się w przypadku, gdy robocza boczna krawędź panela P nie styka się z następnym panelem P. Taka sytuacja ma miejsce gdy tworzymy otwór okienny lub drzwiowy a także przy połączeniach narożnych paneli. Element łącznikowy Ł w postaci dwuteownika D (zbliżone do zastosowania podwójnego C) stosuje się w przypadku stykających się paneli P tworzących ścianę. Biorąc pod uwagę wytrzymałość konstrukcji, nie jest konieczne stosowanie dwuteownika D w każdym połączeniu międzypanelowym i dlatego po każdym połączeniu D występują dwa kolejne połączenia klinem K typu spline. W sytuacji, gdy otwór nie znajduje się na całej długości krawędzi panela, na przykład okno, wówczas cały panel P zakończony jest za pomocą ceownika C a zarówno nad otworem okiennym jak i pod nim panel P stykający się również jest wykończony za pomocą ceownika C. Funkcjonalnie na odcinku poza oknem spełnia ono rolę dwuteownika D.

Panele ścienne P posiadają konstrukcje uwzględniającą sposób ich łączenia. Polega to na odpowiednim nacięciu styropianu pozostawiając na jego brzegach szczeliny pozwalające na włożenie elementu łączącego wraz z ewentualnym elementem maskująco-wypełniającym.

Do tak przygotowanych paneli wkładamy element łącznikowy w postaci ceownika C lub dwuteownika D także klin K typu spline, następnie dociska się drugi panel analogicznie nakładając go na wystające elementy łącznikowe, by na końcu skręcić śrubami S (fig.2 i 2a), wiążąc w ten sposób płytę zewnętrzną panela P z elementem łącznikowym Ł jednakowo z obydwu stron.

Claims

Zastrzeżenia patentowe 1.Sposób łączenia ściennych elementów panelowych, znamienny tym, że wprowadza się pomiędzy łączone panele dodatkowy element łącznikowy, przy czym najpierw zakłada się jeden panel do którego wkłada się (wpuszcza się) element łącznikowy, a także klin typu splin, a następnie dociska drugi panel nakładając go na wystające elementy łącznikowe, a na końcu skręca się śrubami wiążąc w ten sposób płytę zewnętrzną panela z elementem łącznikowym jednakowo z obydwu stron.
2. Sposób łączenia według zastrz. 1 znamienny tym, że jako elementy łącznikowe wprowadza się ceowniki lub dwuteowniki. Prezes Zarządu