PL244434B1 - Zestaw elementów do osteotomii, z możliwością łączenia się między sobą i rozbudowy - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest zestaw elementów do osteotomii, z możliwością łączenia się między sobą i rozbudowy, charakteryzujący się tym, że zawiera co najmniej jedną bazową płytkę wyposażoną w przelotowy otwór wykonany przy końcu (3) bazowej płytki mającym kształt zbliżony do półokręgu skierowanego na zewnątrz bazowej płytki, co najmniej jeden mimośród (8) oraz co najmniej jedną długą płytkę (6) wyposażoną w zwężenie (7) w środkowej części i co najmniej dwa przelotowe otwory, przy czym dwa przelotowe otwory wykonane są po obydwu stronach zwężenia (7) długiej płytki (6) albo co najmniej jedną krótką płytkę wyposażoną w dwa przelotowe otwory, gdzie drugi koniec (4) bazowej płytki, przeciwległe końce (4) długiej płytki (6) albo krótkiej płytki mają kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz tej płytki (6), i zakończone są wypustkami (5), których górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowanymi do wewnątrz tej płytki (6), wystającymi ponad czołową powierzchnię płytki (6), a mimośród (8) wyposażony jest w centralny przelotowy otwór osiowe rowki (10) wykonane w czołowej powierzchni mimośrodu (8) po obu stronach centralnego przelotowego otworu oraz przelotowe wybrania (11) wykonane wzdłuż obwodu mimośrodu (8) po obydwu stronach rowków (10) o kształcie zbliżonym do półokręgu odpowiadającym kształtowi górnej powierzchni wypustek (5) bazowej płytki, długiej płytki (6) i krótkiej płytki gdzie długość wybrań (11) jest większa niż długość górnej powierzchni wypustek (5) bazowej płytki, długiej płytki (6) i krótkiej płytki osadzanych w wybraniach (11), a wysokość mimośrodu (8) odpowiada wysokości wypustek (5) tych płytek (6).

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zestaw elementów do osteotomii, z możliwością łączenia się między sobą i rozbudowy, umożliwiający kompresję złamań.

Znane płytki do leczenia złamań w osteotomii znajdują szerokie zastosowania w różnych przypadkach złamań zarówno kości krótkich, jak i długich. Dotychczas stosowane płytki do osteotomii mają szereg zalet, lecz żadna z nich nie ma możliwości kompresji, tj. minimalizacji szczeliny pomiędzy zespalanymi kośćmi. Zasadniczo dla każdego złamania stosuje się inną zindywidualizowaną płytkę, co wiąże się z koniecznością posiadania dość szerokiego asortymentu płytek przez szpital. We współczesnej medycynie nie ma uniwersalnych płytek wykorzystywanych do osteotomii, które byłyby wykorz ystywane we wszystkich rodzajach złamań kości, i które umożliwiłyby minimalizację szczeliny pomiędzy zespalanymi kośćmi.

Z polskiego opisu patentowego Pat.234637 znana jest pojedyncza lub podwójna płytka do osteotomii, z możliwością łączenia się między sobą, która zawiera co najmniej jedną wypustkę i/lub co najmniej jeden łącznik połączony z płytką za pomocą połączenia oraz jeden lub dwa gwintowane otwory na mocowanie, połączone trzpieniem. Korzystnie płytka jest o kształcie walca, kwadratu, trójkąta, pięciokąta, siedmiokąta, ośmiokąta lub dziewięciokąta. Korzystnie płytka posiada wycięcie. Korzystnie płytka wykonana jest ze stopów metali, biomateriałów oraz materiałów biodegradowalnych. Dzięki możliwości łączenia się w różnych kombinacjach, płytka według wynalazku pozwala na tworzenie konstrukcji stabilizujących indywidualnie do każdego leczonego przypadku złamania kości. Zaletą wynalazku jest możliwość samodzielnego utworzenia kształtu płytki do osteotomii z pojedynczych jednostek. Ponadto możliwość dopasowania, ułożenia modułów względem siebie pozwoli na dowolne określenie kształtu płytek, bez konieczności doginania i docinania elementów tak jak w przypadku innych płytek do osteotomii. Często skutkuje to naruszeniem warstwy pasywnej płytki. Mikropęknięcia warstwy pasywnej skutkują powstawaniem korozji na płytce w organizmie człowieka, stanami zapalnymi i koniecznością ponownej operacji w celu wymiany płytki. Dodatkową zaletą rozwiązania jest możliwość dołączania jednostek płytek w dowolnym momencie, nawet w trakcie zabiegu operacyjnego oraz minimalna ingerencja w zagojoną ranę w przypadku potrzeby usunięcia płytki ze względu na występujące zwapnienie kości, gdy płytka zbyt długi czas będzie przenosić obciążenia mechaniczne zamiast kości. Zaproponowana w rozwiązaniu pojedyncza lub podwójna płytka do osteotomii pozwala na łączenie ze sobą płytek umożliwiając zaprojektowanie dowolnego połączenia w większą płytkę. Podwójna płytka może sama łączyć ze sobą dwa odłamy kostne lub po przyłączeniu do niej dodatkowych jednostek na końcach, w celu usztywnienia konstrukcji.

Z opisu zgłoszeniowego US2006149255A1 znany jest zestaw chirurgiczny składający się z jednej lub więcej płytek kostnych do stabilizacji sąsiednich kręgów i kilku różnych łączników do penetracji i mocowania płytki (płytek) do kości połączonych razem w pakiet. Płytki i łączniki wyposażone są w otwory. Każda płytka zawiera dwa wsporniki znajdujące się na przeciwległych końcach, pomiędzy którymi umieszczany jest jeden albo dwa łączniki. Wsporniki mają szczelinę, w której znajdują się po dwa otwory na wkręty lub śruby mocujące kości, a także wykonany pomiędzy nimi otwór wyposażony w mimośrodową krzywkę. Pomiędzy otworami umieszczany jest klin. Zestaw dzięki zastosowaniu łączników i wsporników o ww. konstrukcji może być rozbudowywany.

Wynalazek ma na celu rozwiązanie problemu technicznego polegającego na zapewnieniu uniwersalnego zestawu do osteotomii zawierającego płytki o różnych rozmiarach z możliwością rozbudowy i dopasowania do konkretnego złamania kości, pozwalającego na precyzyjne zespolenie kości poprzez kompresję, tj. minimalizację szczeliny pomiędzy zespalanymi kośćmi, z jednoczesną minimalizacją użytych do osteotomii płytek i wkrętów oraz minimalizacją liczby elementów, które pozostają po zespoleniu w ciele pacjenta.

Zestaw elementów do osteotomii, z możliwością łączenia się między sobą i rozbudowy, zawierający co najmniej dwie płytki, z których każda wyposażona jest w co najmniej jeden przelotowy otwór na wkręt kostny oraz wkręty kostne i co najmniej jeden łącznik do połączenia płytek charakteryzuje się według wynalazku tym, że zawiera co najmniej jedną bazową płytkę wyposażoną w przelotowy otwór wykonany przy końcu bazowej płytki mającym kształt zbliżony do pół okręgu skierowanego na zewnątrz bazowej płytki, co najmniej jeden mimośród oraz co najmniej jedną długą płytkę wyposażoną w zwężenie w środkowej części i co najmniej dwa przelotowe otwory, przy czym dwa przelotowe otwory wykonane są po obydwu stronach zwężenia długiej płytki albo co najmniej jedną krótką płytkę wyposażoną w dwa przelotowe otwory, gdzie drugi koniec bazowej płytki, przeciwległe końce długiej płytki albo krótkiej płytki mają kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz tej płytki i zakończone są wypustkami, których górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowanymi do wewnątrz tej płytki, wystającymi ponad czołową powierzchnię płytki, a mimośród wyposażony jest w centralny przelotowy otwór, osiowe rowki wykonane w czołowej powierzchni mimośrodu po obu stronach centralnego przelotowego otworu oraz przelotowe wybrania wykonane wzdłuż obwodu mimośrodu po obydwu stronach rowków o kształcie zbliżonym do półokręgu odpowiadającym kształtowi górnej powierzchni wypustek bazowej płytki, długiej płytki i krótkiej płytki, gdzie długość wybrań jest większa niż długość górnej powierzchni wypustek bazowej płytki, długiej płytki i krótkiej płytki osadzanych w wybraniach, a wysokość mimośrodu odpowiada wysokości wypustek tych płytek. W wariancie wykonania zestaw elementów do osteotomii zawiera dodatkowo co najmniej jedną krótką płytkę bez przelotowych otworów. Korzystnie bazowa płytka, długa płytka, krótka płytka i mimośród wykonane są ze stopów metali, biomateriałów oraz materiałów biodegradowalnych. Korzystnie bazowa płytka, długa płytka, krótka płytka i mimośród wykonane są w procesie drukowania na drukarce 3D.

Zaletą wynalazku jest możliwość samodzielnego utworzenia montażu zespołu montażowego składającego się z elementów zestawu. Ponadto istnieje możliwość dopasowania, ułożenia poszczególnych elementów zestawu względem siebie, co pozwala na jednoczesną minimalizację szczeliny, tj. kompresję pomiędzy zespalanymi kośćmi. W zestawie według wynalazku istnieje możliwość stosowania długiej płytki i krótkiej płytki jednocześnie lub zamiennie oraz zastosowania mimośrodów o dowolnych rozmiarach, tj. skokach, co z kolei pozwala na dowolne konfigurowanie zestawu płytek, bez konieczności doginania i docinania elementów, jak w przypadku standardowych płytek do osteotomii i uzyskanie bardzo precyzyjnego zespolenia kości, co z kolei może przełożyć sie na szybszy proces osteointegracji - zrost kości. Zestaw według wynalazku opierający się na mimośrodzie spełnia dwie funkcje. Pierwsza to funkcja napinająca pozwalająca na precyzyjne zespolenie kości poprzez kompresję, tj. minimalizację szczeliny pomiędzy zespalanymi kośćmi, a druga to możliwość rozbudowania systemu zespalającego w zależności od rodzaju złamania np. bezodłamowe lub wieloodłamowe. Takie rozwiązanie eliminuje konieczność stosowania wielu płytek w celu dopasowania do konkretnego złamania kości. Bazowa płytka stanowi miejsce - punkt oporowy, w oparciu o który możliwa jest kompresja, tj. minimalizacja szczeliny pomiędzy scalanymi kośćmi i jest elementem, w oparciu o który mocowane są pozostałe elementy zestawu. Długa lub krótka płytka stanowi główny element stabilizujący złamanie o różnej długości, np. 10, 15, 20, 25, 30 mm. Mimośród umożliwia minimalizację wielkości szczeliny pomiędzy zespalanymi kośćmi oraz jest elementem bazującym i ustalającym skrajne miejsca mocowania całego zestawu. Długa lub krótka płytka pełni funkcję głównego rusztowania, na którym opiera się cały zestaw.

Pierwszym krokiem przy montażu zestawu jest konieczność oceny przez lekarza wykonującego zespolenie wymiarów szczeliny pomiędzy zespalanymi kośćmi podczas klasycznego nastawienia złamania, umożliwiającego wybór rodzaju potrzebnego mimośrodu, o określonym skoku. Następnie lekarz dokonuje wyboru płytki - długiej albo krótkiej oraz doboru mimośrodu - rodzaju i rozmiaru, tj. średnicy. Kolejnym krokiem, jeżeli zachodzi konieczność takiej konfiguracji zestawu, jest dobór drugiego mimośrodu także według rodzaju i rozmiaru, tj. średnicy oraz bazowych płytek. Konieczny może być też dobór kolejnej długiej lub krótkiej płytki. Rodzaj mimośrodu definiowany jest maksymalną wielkością szczeliny - skoku - równej kolejno 1; 2; 3 mm. Taka konstrukcja mimośrodu daje możliwość bardzo precyzyjnej kompresji złamanych kości, co w innych rozwiązaniach jest niemożliwe. Możliwe jest zastosowanie mimośrodów o różnych rozmiarach w zależności od wymiarów geometrycznych szczelin pomiędzy złamanymi kośćmi. Konstrukcja mimośrodu jest zasadniczym zabezpieczeniem przed samoczynnym odkręcaniem się samych mimośrodów, co powodowałoby niepożądane zmniejszenie kompensacji zespalanych kości. Przed samoczynnym odkręcaniem się mimośrodów zabezpiecza siła tarcia występująca na powierzchni styku między stożkową częścią łba wkręta kostnego a stożkową powierzchnią gniazda w mimośrodzie, a także siła tarcia między dolną płaską powierzchnią styku mimośrodu z kością. W skład zestawu wchodzi także znany wkręt kostny umożliwiający mocowanie płytek na zespalanych kościach. W zależności od rodzaju złamania, bez odłamów lub z odłamami, istnieje możliwość zastosowania dwóch rodzajów płytek - bez otworów i z otworami. Zastosowanie określonej długości płytki uzależnione jest od rodzaju złamania i ilości zespalanych kości.

Wynalazek został przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1a-1c pokazują bazową płytkę; fig. 2a-2c pokazują długą płytkę; fig. 3a-3c pokazują mimośród; fig. 4a-4c pokazują krótką płytkę z otworami; fig. 5a-5c pokazują krótką płytkę bez otworów; fig. 6a-6c przedstawiają zestaw zawierający jedną bazową płytkę, jedną długą płytkę z dwoma przelotowymi otworami oraz jeden mimośród; fig. 7a-7c przedstawiają zestaw zawierający jedną bazową płytkę, jedną krótką płytkę z dwoma przelotowymi otworami oraz jeden mimośród; fig. 8a-8c przedstawiają zestaw zawierający dwie bazowe płytki, jedną długą płytkę z dwoma przelotowymi otworami, dwa mimośrody, fig. 9a-9c przedstawiają zestaw zawierający dwie bazowe płytki, jedną długą płytkę z dwoma przelotowymi otworami, jedną krótką płytkę bez przelotowych otworów oraz trzy mimośrody, fig. 10a-10c przedstawiają zestaw zawierający dwie bazowe płytki, dwie długie płytki z dwoma przelotowymi otworami oraz trzy mimośrody.

Pokazana na fig. 1a-1c bazowa płytka 1 wyposażona jest w przelotowy otwór 2 wykonany przy jednym końcu 3 bazowej płytki 1 mającym kształt zbliżony do półokręgu skierowanego na zewnątrz bazowej płytki 1, a drugi koniec 4 bazowej płytki 1 ma kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz bazowej płytki 1 i zakończony jest wypustką 5, której górna powierzchnia ma kształt zbliżony półokręgu, skierowaną do wewnątrz bazowej płytki 1, wystającą ponad czołową powierzchnię bazowej płytki 1.

Długa płytka 6 pokazana na fig. 2a-2c wyposażona jest w zwężenie 7 w środkowej części oraz dwa przelotowe otwory 2 wykonane w jednej osi po obydwu stronach zwężenia 7. Przeciwległe końce 4 długiej płytki 6 mają kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz długiej płytki 6 i zakończone są wypustkami 5, których górna powierzchnia ma kształt zbliżony półokręgu, skierowanymi do wewnątrz długiej płytki 6, wystającymi ponad czołową powierzchnię długiej płytki 6.

Pokazany na fig. 3a-3c mimośród 8 wyposażony jest w centralny przelotowy otwór 9, osiowe rowki 10 wykonane w czołowej powierzchni mimośrodu 8 po obu stronach centralnego przelotowego otworu 9 oraz przelotowe wybrania 11 wykonane wzdłuż obwodu mimośrodu 8 po obydwu stronach rowków 10 o kształcie zbliżonym do półokręgu odpowiadającym kształtowi górnej powierzchni wypustek bazowej płytki, długiej płytki i krótkiej płytki. Długość wybrań 11 jest większa niż długość górnej powierzchni wypustek bazowej płytki, długiej płytki i krótkiej płytki osadzanych w wybraniach 11, a wysokość mimośrodu 8 odpowiada wysokości wypustek bazowej płytki, długiej płytki i krótkiej płytki. Wejście centralnego przelotowego otworu 9 ma kształt stożka. Rowki 10 służą do obrotu mimośrodu znanym kluczem i umożliwiają uzyskanie kąta zespolenia. Wybrania 11 służą do realizacji kompresji, tj. minimalizacji szczeliny pomiędzy zespalanymi kośćmi. Konstrukcja mimośrodu 8 pozwala na obrót płytek do 35 stopni i ustawienie zespolenia prostopadle do szczeliny, tj. złamania. Maksymalny kąt ustawienia zespolenia pomiędzy płytkami przy zachowaniu możliwości kompresji powinien wynosić poniżej 60 stopni.

Krótka płytka 12 pokazana na fig. 4a-4c ma dwa przeciwległe końce 4 o kształcie zbliżonym do półokręgu skierowanego do wewnątrz krótkiej płytki 12, zakończone wypustkami 5, których górna powierzchnia ma kształt zbliżony półokręgu, skierowanymi do wewnątrz krótkiej płytki 12, wystającymi ponad czołową powierzchnię krótkiej płytki 12. Krótka płytka wyposażona jest w dwa przelotowe otwory 2.

Krótka płytka 12 pokazana na fig. 5a-5c ma dwa przeciwległe końce 4 o kształcie zbliżonym do półokręgu skierowanego do wewnątrz krótkiej płytki 12, zakończone wypustkami 5, których górna powierzchnia ma kształt zbliżony półokręgu, skierowanymi do wewnątrz krótkiej płytki 12, wystającymi ponad czołową powierzchnię krótkiej płytki 12. W przykładach wykonania bazowa płytka 1, długa płytka 6, krótka płytka 12 i mimośród 8 wykonane są z biomateriałów lub z materiałów biodegradowalnych, w procesie drukowania na drukarce 3D.

Zestaw do osteotomii pokazany na fig. 6a-6c zawiera jedną bazową płytkę 1, jedną długą płytkę 6 oraz jeden mimośród 8 i wkręty kostne 13. Bazowa płytka 1 wyposażona jest w nieuwidoczniony na rysunku przelotowy otwór 2 wykonany przy jednym końcu 3 bazowej płytki 1 mającym kształt zbliżony do półokręgu skierowanego na zewnątrz bazowej płytki 1, a drugi koniec 4 bazowej płytki 1 ma kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz bazowej płytki 1 i zakończony jest wypustką 5, której górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowaną do wewnątrz bazowej płytki 1, wystającą ponad czołową powierzchnię bazowej płytki 1. Długa płytka 6 ma zwężenie 7 w środkowej części oraz nieuwidocznione na rysunku dwa przelotowe otwory 2 wykonane w jednej osi po obydwu stronach zwężenia 7. Przeciwległe końce 4 długiej płytki 6 mają kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz długiej płytki 6 i zakończone są wypustkami 5, których górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowanymi do wewnątrz długiej płytki 6, wystającymi ponad czołową powierzchnię długiej płytki 6. Mimośród 8 wyposażony jest w nieuwidoczniony na rysunku centralny przelotowy otwór 9, osiowe rowki 10 wykonane w czołowej powierzchni mimośrodu 8 po obu stronach centralnego przelotowego otworu 9 oraz przelotowe wybrania 11 wykonane wzdłuż obwodu mimośrodu 8 po obydwu stronach rowków 10 o kształcie zbliżonym do półokręgu odpowiadającym kształtowi górnej powierzchni wypustek 5 bazowej płytki 1 i długiej płytki 6. Długość wybrań 11 jest większa niż długość górnej powierzchni wypustek 5 bazowej płytki 1 i długiej płytki 6 osadzanych w wybraniach 11, a wysokość mimośrodu 8 odpowiada wysokości wypustek 5 bazowej płytki 1 i długiej płytki 6. Wejście centralnego przelotowego otworu 9 ma kształt stożka. Pierwszym krokiem przy montażu zestawu za pomocą znanych narzędzi chirurgicznych jest konieczność oceny przez lekarza wykonującego zespolenie określenia wymiarów szczeliny pomiędzy zespalanymi kośćmi podczas klasycznego nastawienia złamania umożliwiającego wybór rodzaju potrzebnego mimośrodu 8, o określonym skoku. Następnie dokonuje się wyboru długiej płytki 6 oraz mimośrodu 8 o odpowiednim rozmiarze, tj. średnicy. Następnie dobiera się bazową płytkę 1. Na szczelinie 14 powstałej wskutek złamania przykłada się długą płytkę 6 tak, że szczelina 14 znajduje się w geometrycznym środku długiej płytki 6 i znanym sposobem wkręca się przez prawy przelotowy otwór 2 długiej płytki 6 wkręt kostny 13, następnie przykłada się bazową płytkę 1, a między długą płytką 6 i bazową płytką 1 przykłada się maksymalnie rozkręcony mimośród 8, po czym mocuje się bazową płytkę 1 znanym sposobem za pomocą wkrętu kostnego 13 wkręcanego w przelotowy otwór 2 bazowej płytki 1, minimalizuje się szczelinę 14 poprzez regulację i dokręcen ie-obrót mimośrodu 8, a na końcu dokręca się mimośród 8 wkrętem kostnym wkręcanym w centralny przelotowy otwór 9 mimośrodu 8 oraz wkręca wkręt kostny 13 w drugi przelotowy otwór 2 długiej płytki 6. Wypustki 5 bazowej płytki 1 i długiej płytki 6 osadzone są w wybraniach 11 mimośrodu 8 z luzem po obu stronach. O kolejności działań w ramach procedury osteotomii decyduje każdorazowo lekarz. Po pełnym zespoleniu należy usunąć w trakcie tej samej operacji wkręt kostny 13 z bazowej płytki 1, usunąć bazową płytkę 1 i mimośród 8. W organizmie pozostaje tylko długa płytka 6.

Zestaw do osteotomii pokazany na fig. 7a-7c zawiera jedną bazową płytkę 1, jedną krótką płytkę 12 z dwoma przelotowymi otworami 2 oraz jeden mimośród 8 i wkręty kostne 13. Bazowa płytka 1 wyposażona jest w nieuwidoczniony na rysunku przelotowy otwór 2 wykonany przy jednym końcu 3 bazowej płytki 1 mającym kształt zbliżony do półokręgu skierowanego na zewnątrz bazowej płytki 1, a drugi koniec 4 bazowej płytki 1 ma kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz bazowej płytki 1 i zakończony jest wypustką 5, której górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowaną do wewnątrz bazowej płytki 1, wystającą ponad czołową powierzchnię bazowej płytki 1. Krótka płytka 12 ma dwa przeciwległe końce 4 o kształcie zbliżonym do półokręgu skierowanego do wewnątrz krótkiej płytki 12, zakończone wypustkami 5, których górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowanymi do wewnątrz krótkiej płytki 12, wystającymi ponad czołową powierzchnię krótkiej płytki 12. Krótka płytka 12 ma dwa nieuwidocznione na rysunku otwory 2. Mimośród 8 wyposażony jest w nieuwidoczniony na rysunku centralny przelotowy otwór 9, osiowe rowki 10 wykonane w czołowej powierzchni mimośrodu 8 po obu stronach centralnego przelotowego otworu 9 oraz przelotowe wybrania 11 wykonane wzdłuż obwodu mimośrodu 8 po obydwu stronach rowków 10 o kształcie zbliżonym do półokręgu odpowiadającym kształtowi górnej powierzchni wypustek 5 bazowej płytki 1 i krótkiej płytki 12. Długość wybrań 11 jest większa niż długość górnej powierzchni wypustek 5 bazowej płytki 1 i krótkiej płytki 12 osadzanych w wybraniach 11, a wysokość mimośrodu 8 odpowiada wysokości wypustek 5 bazowej płytki 1 i krótkiej płytki 12. Wejście centralnego przelotowego otworu 9 ma kształt stożka. Pierwszym krokiem przy montażu zestawu za pomocą znanych narzędzi chirurgicznych jest konieczność oceny przez lekarza wykonującego zespolenie określenia wymiarów szczeliny 14 pomiędzy zespalanymi kośćmi podczas klasycznego nastawienia złamania umożliwiającego wybór rodzaju potrzebnego mimośrodu 8, o określonym skoku. Następnie dokonuje się wyboru krótkiej płytki 12 z dwoma przelotowymi otworami 2 oraz mimośrodu 8 o odpowiednim rozmiarze, tj. średnicy. Następnie dobiera się bazową płytkę 1. Na szczelinie 14 powstałej wskutek złamania przykłada się krótką płytkę 12 tak, że szczelina 14 znajduje się w geometrycznym środku krótkiej płytki 12 i znanym sposobem wkręca się przez zewnętrzny przelotowy otwór 2 krótkiej płytki 12 wkręt kostny 13, następnie przykłada się bazową płytkę 1, a między krótką płytką 12 i bazową płytką 1 przykłada się maksymalnie rozkręcony mimośród 8, po czym mocuje się bazową płytkę 1 znanym sposobem za pomocą wkrętu kostnego 13 wkręcanego w przelotowy otwór 2 bazowej płytki 1, minimalizuje się szczelinę 14 poprzez regulację i dokręcenieobrót mimośrodu 8, a na końcu dokręca się mimośród 8 wkrętem kostnym wkręcanym w centralny przelotowy otwór 9 mimośrodu 8 oraz wkręca wkręt kostny 13 w drugi przelotowy otwór 2 krótkiej płytki 12. Wypustki 5 bazowej płytki 1 i krótkiej płytki 12 osadzone są w wybraniach 11 mimośrodu 8 z luzem po obu stronach. O kolejności działań w ramach procedury osteotomii decyduje każdorazowo lekarz. Po zespoleniu, tj. pełnej osteointegracji, należy usunąć w trakcie kolejnej operacji wkręt kostny 13 z bazowej płytki 1, usunąć bazową płytkę 1 i mimośród 8. W organizmie pozostaje tylko krótka płytka 12. Zestaw ten może mieć zastosowanie także przy zespoleniach prewencyjnych.

Na fig. 8a-8c przedstawiono zestaw zawierający długą płytkę 6, dwie bazowe płytki 1, dwa mimośrody 8 oraz wkręty kostne 13. Każda bazowa płytka 1 wyposażona jest w nieuwidoczniony na rysunku przelotowy otwór 2 wykonany przy jednym końcu 3 bazowej płytki 1 mającym kształt zbliżony do półokręgu skierowanego na zewnątrz bazowej płytki 1, a nieuwidoczniony na rysunku drugi koniec 4 bazowej płytki 1 ma kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz bazowej płytki 1 i zakończony jest wypustką 5, której górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowaną do wewnątrz bazowej płytki 1, wystającą ponad czołową powierzchnię bazowej płytki 1. Długa płytka 6 ma zwężenie 7 w środkowej części oraz dwa nieuwidocznione na rysunku przelotowe otwory 2 wykonane w jednej osi po obydwu stronach zwężenia 7. Nieuwidocznione na rysunku przeciwległe końce 4 długiej płytki 6 mają kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz długiej płytki 6 i zakończone są wypustkami 5, których górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowanymi do wewnątrz długiej płytki 6, wystającymi ponad czołową powierzchnię długiej płytki 6. Każdy mimośród 8 wyposażony jest w nieuwidoczniony na rysunku centralny przelotowy otwór 9, osiowe rowki 10 wykonane w czołowej powierzchni mimośrodu 8 po obu stronach centralnego przelotowego otworu 9 oraz przelotowe wybrania 11 wykonane wzdłuż obwodu mimośrodu 8 po obydwu stronach rowków 10 o kształcie zbliżonym do półokręgu odpowiadającym kształtowi górnej powierzchni wypustek 5 bazowych płytek 1 i długiej płytki 6. Długość wybrań 11 jest większa niż długość górnej powierzchni wypustek 5 bazowych płytek 1 i długiej płytki osadzanych w wybraniach 11, a wysokość mimośrodu 8 odpowiada wysokości wypustek 5 bazowych płytek 1 i długiej płytki 6. Wejście centralnego przelotowego otworu 9 ma kształt stożka. Pierwszym krokiem przy montażu zestawu za pomocą znanych narzędzi chirurgicznych jest konieczność oceny przez lekarza wykonującego zespolenie określenia wymiarów szczeliny 14 pomiędzy zespalanymi kośćmi podczas klasycznego nastawienia złamania umożliwiającego wybór rodzaju potrzebnego mimośrodu 8, o określonym skoku. Następnie dokonuje się wyboru długiej płytki 6 oraz mimośrodu 8 o odpowiednim rozmiarze, tj. średnicy. Następnie dobiera się drugi odpowiedni mimośród 8 oraz dwie bazowe płytki 1. Na szczelinie 14 powstałej wskutek złamania przykłada się długą płytkę 6 tak, że szczelina 14 znajduje się w geometrycznym środku długiej płytki 6 i znanym sposobem wkręca się wstępnie przez prawy przelotowy otwór 2 długiej płytki 6 wkręt kostny 13, następnie przykłada się po obu stronach długiej płytki 6 bazowe płytki 1, a między długą płytką 6 i każdą bazową płytką 1 przykłada się maksymalnie rozkręcone mimośrody 8, po czym mocuje się każdą bazową płytkę 1 znanym sposobem za pomocą wkrętu kostnego 13 wkręcanego w przelotowy otwór 2 każdej bazowej płytki 1, minimalizuje się szczelinę 14 poprzez regulację i dokręcenie-obrót mimośrodów 8, a na końcu dokręca się wkręt kostny 13 w prawym przelotowym otworze 2 długiej płytki 6, wkręca się wkręt kostny 13 w drugi przelotowy otwór 2 długiej płytki 6 oraz dokręca się mimośród 8 wkrętem kostnym wkręcanym w centralny przelotowy otwór 9 mimośrodu 8. Wypustki 5 bazowych płytek 1 i długiej płytki 6 osadzone są w wybraniach 11 mimośrodów 8 z luzem po obu stronach. O kolejności działań w ramach procedury osteotomii, w tym o kolejności obrotu mimośrodów 8, decyduje każdorazowo lekarz. Po zamocowaniu długiej płytki 6 dwoma wkrętami kostnymi 13 istnieje możliwość całkowitego demontażu zarówno bazowej płytki 1, Jak i mimośrodów 8. Ta konfiguracja zestawu może być zastosowana do kompresji zespolenia złamań kości długich z jednoczesną możliwością odsunięcia miejsca mocowania wkrętów od szczeliny 14 pomiędzy zespalanymi kośćmi. Wówczas do zespolenia użyta jest zasadniczo tylko jedna długa płytka 6 i dwa wkręty kostne 13.

Na fig. 9a-9c pokazano zestaw zawierający dwie bazowe płytki 1, jedną długą płytkę 6, jedną krótką płytkę 12 bez przelotowych otworów oraz trzy mimośrody 9 i wkręty kostne 13. Każda bazowa płytka 1 wyposażona jest w nieuwidoczniony na rysunku przelotowy otwór 2 wykonany przy jednym końcu 3 bazowej płytki 1 mającym kształt zbliżony do półokręgu skierowanego na zewnątrz bazowej płytki 1, a nieuwidoczniony na rysunku drugi koniec 4 bazowej płytki 1 ma kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz bazowej płytki 1 i zakończony jest wypustką 5, której górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowaną do wewnątrz bazowej płytki 1, wystającą ponad czołową powierzchnię bazowej płytki 1. Długa płytka 6 ma zwężenie 7 w środkowej części oraz dwa nieuwidocznione na rysunku przelotowe otwory 2 wykonane w jednej osi, po obydwu stronach zwężenia 7. Nieuwidocznione na rysunku przeciwległe końce 4 długiej płytki 6 mają kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz długiej płytki 6 i zakończone są wypustkami 5, których górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowanymi do wewnątrz długiej płytki 6, wystającymi ponad czołową powierzchnię długiej płytki 6. Każdy mimośród 8 wyposażony jest w nieuwidoczniony na rysunku centralny przelotowy otwór 9, osiowe rowki 10 wykonane w czołowej powierzchni mimośrodu 8 po obu stronach centralnego przelotowego otworu 9 oraz przelotowe wybrania 11 wykonane wzdłuż obwodu mimośrodu 8 po obydwu stronach rowków 10 o kształcie zbliżonym do półokręgu odpowiadającym kształtowi górnej powierzchni wypustek 5 bazowych płytek 1, długiej płytki 6 i krótkiej płytki 12. Długość wybrań 11 jest większa niż długość górnej powierzchni wypustek 5 bazowych płytek 1, długiej płytki 6 i krótkiej płytki 12 osadzanych w wybraniach 11, a wysokość mimośrodu 8 odpowiada wysokości wypustek 5 bazowych płytek 1, długiej płytki 6 i krótkiej płytki 12. Wejście centralnego przelotowego otworu 9 ma kształt stożka. Krótka płytka 12 ma nieuwidocznione na rysunku dwa przeciwległe końce 4 o kształcie zbliżonym do półokręgu skierowanego do wewnątrz krótkiej płytki 12, zakończone wypustkami 5, których górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowanymi do wewnątrz krótkiej płytki 12, wystającymi ponad czołową powierzchnię krótkiej płytki 12. Pierwszym krokiem przy montażu zestawu za pomocą znanych narzędzi chirurgicznych jest konieczność oceny przez lekarza wykonującego zespolenie określenia wymiarów szczelin 14 pomiędzy zespalanymi kośćmi umożliwiającego wybór rodzajów potrzebnych mimośrodów 8, o określonym skoku. Następnie dokonuje się wyboru długiej płytki 6, krótkiej płytki 12 oraz dwóch bazowych płytek 1. Na pierwszej szczelinie 14 powstałej wskutek złamania przykłada się długą płytkę 6 tak, że szczelina 14 znajduje się w geometrycznym środku długiej płytki 6 i znanym sposobem wkręca się przez prawy przelotowy otwór 2 długiej płytki 6 wkręt kostny 13, następnie po lewej stronie długiej płytki 6 przykłada się bazową płytkę 1, a między nimi przykłada się maksymalnie rozkręcony mimośród 8, następnie mocuje się bazową płytkę 1 znanym sposobem za pomocą wkrętu kostnego 13 wkręcanego w przelotowy otwór 2 bazowej płytki 1 i minimalizuje się pierwszą szczelinę 14 poprzez regulację i dokręcenie-obrót mimośrodu 8, po czym dokręca się mimośród 8 wkrętem kostnym wkręcanym w centralny przelotowy otwór 9 mimośrodu 8, w dalszej kolejności na drugiej szczelinie 14 powstałej wskutek złamania przykłada się krótką płytkę 12 tak, że szczelina 14 znajduje się w geometrycznym środku krótkiej płytki 12, przykłada się maksymalnie rozkręcony drugi mimośród 8 między długą płytką 6 i krótką płytką 12, przykłada się drugą bazową płytką 1 oraz maksymalnie rozkręcony trzeci mimośród 8 między krótką płytką 12 i bazową płytką 1, po czym znanym sposobem wkręca się przez lewy przelotowy otwór 2 długiej płytki 6 wkręt kostny 13, następnie znanym sposobem wkręca się przez przelotowy otwór 2 drugiej bazowej płytki 1 wkręt kos tny 13, minimalizuje się drugą szczelinę 14, a na końcu dokręca się drugi i trzeci mimośród 8 wkrętem kostnym wkręcanym w centralny przelotowy otwór 9 mimośrodu 8. Wypustki 5 bazowych płytek 1, długiej płytki 6 i krótkiej płytki 12 osadzone są w wybraniach 11 mimośrodów 8 z luzem po obu stronach. O kolejności działań w ramach procedury osteotomii, w tym o kolejności obrotu mimośrodów 8, decyduje każdorazowo lekarz. Konfiguracja ta znajdzie także zastosowanie w przypadku pojedynczego złamania.

Na fig. 10a-10c pokazano zestaw zawierający dwie bazowe płytki 1, dwie długie płytki 6 z dwoma przelotowymi otworami oraz trzy mimośrody 8 i wkręty kostne 13. Każda bazowa płytka 1 wyposażona jest w nieuwidoczniony na rysunku przelotowy otwór 2 wykonany przy jednym końcu 3 bazowej płytki 1 mającym kształt zbliżony do półokręgu skierowanego na zewnątrz bazowej płytki 1, a nieuwidoczniony na rysunku drugi koniec 4 bazowej płytki 1 ma kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz bazowej płytki 1 i zakończony jest wypustką 5, której górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowaną do wewnątrz bazowej płytki 1, wystającą ponad czołową powierzchnię bazowej płytki 1. Każda długa płytka 6 ma zwężenie 7 w środkowej części oraz dwa nieuwidocznione na rysunk u przelotowe otwory 2 wykonane w jednej osi po obydwu stronach zwężenia 7. Nieuwidocznione na rysunku przeciwległe końce 4 długiej płytki 6 mają kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz długiej płytki 6 i zakończone są wypustkami 5, których górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowanymi do wewnątrz długiej płytki 6, wystającymi ponad czołową powierzchnię długiej płytki 6. Każdy mimośród 8 wyposażony jest w nieuwidoczniony na rysunku centralny przelotowy otwór 9, osiowe rowki 10 wykonane w czołowej powierzchni mimośrodu 8 po obu stronach centralnego przelotowego otworu 9 oraz przelotowe wybrania 11 wykonane wzdłuż obwodu mimośrodu 8 po obydwu stronach rowków 10 o kształcie zbliżonym do półokręgu odpowiadającym kształtowi górnej powierzchni wypustek 5 bazowych płytek 1 i długich płytek 6. Długość wybrań 11 jest większa niż długość górnej powierzchni wypustek 5 bazowych płytek 1 i długich płytek 6 osadzanych w wybraniach 11, a wysokość mimośrodu 8 odpowiada wysokości wypustek 5 bazowych płytek 1 i długich płytek 6. Wejście centralnego przelotowego otworu 9 ma kształt stożka. Pierwszym krokiem przy montażu zestawu za pomocą znanych narzędzi chirurgicznych jest konieczność oceny przez lekarza wykonującego zespolenie określenia wymiarów szczelin 14 pomiędzy zespalanymi kośćmi umożliwiającego wybór rodzajów potrzebnych mimośrodów 8, o określonym skoku. Następnie dokonuje się wyboru dwóch długich płytek 6 oraz dwóch bazowych płytek 1. Na pierwszej szczelinie 14 powstałej wskutek złamania przykłada się pierwszą długą płytkę 6 tak, że szczelina 14 znajduje się w geometrycznym środku długiej płytki 6 i znanym sposobem wkręca się przez prawy przelotowy otwór 2 długiej płytki 6 wkręt kostny 13, następnie po lewej stronie długiej płytki 6 przykłada się bazową płytkę 1, a między nimi przykłada się maksymalnie rozkręcony mimośród 8, następnie mocuje się bazową płytkę 1 znanym sposobem za pomocą wkrętu kostnego 13 wkręcanego w przelotowy otwór 2 bazowej płytki 1 i minimalizuje się pierwszą szczelinę 14 poprzez regulację i dokręcenie-obrót mimośrodu 8, po czym dokręca się mimośród 8 wkrętem kostnym wkręcanym w centralny przelotowy otwór 9 mimośrodu 8 i następnie znanym sposobem wkręca się wkręt kostny 13 w lewy przelotowy otwór 2 długiej płytki 6, w dalszej kolejności na drugiej szczelinie 14 powstałej wskutek złamania przykłada się drugą długą płytkę 6 tak, że szczelina 14 znajduje się w geometrycznym środku długiej płytki 6, przykłada się maksymalnie rozkręcony drugi mimośród 8 między długimi płytkami 6, przykłada się drugą bazową płytką 1 oraz maksymalnie rozkręcony trzeci mimośród 8 między drugą długą płytką 6 i bazową płytką 1, po czym znanym sposobem wkręca się przez lewy przelotowy otwór 2 pierwszej długiej płytki 6 wkręt kostny 13, następnie znanym sposobem wkręca się przez drugi przelotowy otwór 2 pierwszej bazowej płytki 1 wkręt kostny 13, minimalizuje się drugą szczelinę 14 i następnie wkręca się znanym sposobem wkręt kostny 13 w prawy przelotowy otwór 2 długiej płytki 6, a na końcu dokręca się drugi i trzeci mimośród 8 wkrętem kostnym wkręcanym w centralny przelotowy otwór 9 mimośrodu 8. Wypustki 5 bazowych płytek 1 i długiej płytki 6 osadzone są w wybraniach 11 mimośrodów 8 z luzem po obu stronach. O kolejności działań w ramach procedury osteotomii, w tym o kolejności obrotu mimośrodów 8, decyduje każdorazowo lekarz. Po zamontowaniu długiej płytki 6 dwoma wkrętami kostnymi 13 istnieje możliwość całkowitego demontażu zarówno bazowej płytki 1, jak i mimośrodów 8. W przypadku pojedynczego złamania można zastosować tą samą konfigurację ze względów medycznych polegających np. na osłabieniu fragmentów kości np. osteoporozą.

Claims (4)

1. Zestaw elementów do osteotomii, z możliwością łączenia się między sobą i rozbudowy, zawierający co najmniej dwie płytki, z których każda wyposażona jest w co najmniej jeden przelotowy otwór na wkręt kostny oraz wkręty kostne i co najmniej jeden łącznik do połączenia płytek, znamienny tym, że zawiera co najmniej jedną bazową płytkę (1) wyposażoną w przelotowy otwór (2) wykonany przy końcu (3) bazowej płytki (1) mającym kształt zbliżony do półokręgu skierowanego na zewnątrz bazowej płytki (1), co najmniej jeden mimośród (8) oraz co najmniej jedną długą płytkę (6) wyposażoną w zwężenie (7) w środkowej części i co najmniej dwa przelotowe otwory (2), przy czym dwa przelotowe otwory (2) wykonane są po obydwu stronach zwężenia (7) długiej płytki (6) albo co najmniej jedną krótką płytkę (12) wyposażoną w dwa przelotowe otwory (2), gdzie drugi koniec (4) bazowej płytki (1), przeciwległe końce (4) długiej płytki (6) albo krótkiej płytki (12) mają kształt zbliżony do półokręgu skierowanego do wewnątrz tej płytki (1, 6, 12) i zakończone są wypustkami (5), których górna powierzchnia ma kształt zbliżony do półokręgu, skierowanymi do wewnątrz tej płytki (1,6, 12), wystającymi ponad czołową powierzchnię płytki (1, 6, 12), a mimośród (8) wyposażony jest w centralny przelotowy otwór (9), osiowe rowki (10) wykonane w czołowej powierzchni mimośrodu (8) po obu stronach centralnego przelotowego otworu (9) oraz przelotowe wybrania (11) wykonane wzdłuż obwodu mimośrodu (8) po obydwu stronach rowków (10) o kształcie zbliżonym do półokręgu odpowiadającym kształtowi górnej powierzchni wypustek (5) bazowej płytki (1), długiej płytki (6) i krótkiej płytki (12), gdzie długość wybrań (11) jest większa niż długość górnej powierzchni wypustek (5) bazowej płytki (1), długiej płytki (6) i krótkiej płytki (12) osadzanych w wybraniach (11), a wysokość mimośrodu (8) odpowiada wysokości wypustek (5) tych płytek (1,6, 12).

2. Zestaw elementów do osteotomii według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera dodatkowo co najmniej jedną krótką płytkę (12) bez przelotowych otworów.

3. Zestaw elementów do osteotomii według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że bazowa płytka (1), długa płytka (6), krótka płytka (12) i mimośród (8) wykonane są ze stopów metali, biomateriałów oraz materiałów biodegradowalnych.

4. Zestaw elementów do osteotomii według któregokolwiek z zastrz. 1 do 3, znamienny tym, że bazowa płytka (1), długa płytka (6), krótka płytka (12) i mimośród (8) wykonane są w procesie drukowania na drukarce 3D.