PL242202B1 - Zestaw do ustalania odległości i kątów między płytkami - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest zestaw do ustalania odległości i kątów między płytkami. Charakteryzuje się on tym, że w podstawie (1) znajdują się otwory (2), zaś na krawędziach podstawy (1) poprzez przewężenie zamocowane są płyty pomocnicze (3), posiadające na jednej ze swoich krawędzi trzpienie.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zestaw do ustalania odległości i kątów między płytkami, zwłaszcza płytkami gresu, glazury i terakoty.

Dotychczas z opisu patentowego US2008236094 (A1) znane jest urządzenie do poziomowania i wyrównywania płytek oraz metoda poziomowania i wyrównywania płytek. Urządzenie zawiera główny element, pierwszą sekcję ułożoną poprzecznie od głównego elementu do ustalenia położenia pierwszej i drugiej płyty oraz klina, który umieszczany jest w otworze pierwszej sekcji. Klin wywiera siły ustalające położenie płytek. Przedstawiona jest również metoda wyrównywania płytek.

Z opisu zgłoszenia patentowego US2010287868 (A1) znane jest urządzenie do wyrównywania i poziomowania płytek układanych w podłogach, ścianach, blatach itp. Urządzenie ma zespół blokujący i dolną płytę. Elementy są połączone z wałkiem, który rozciąga się od dolnej płyty przez zespół blokujący, dzięki czemu zespół blokujący jest ruchomy wzdłuż długości wału. Podczas użytkowania urządzenie umieszcza się pomiędzy sąsiadującymi płytkami, tak że zespół blokujący i dolna płyta utrzymują sąsiednie płytki na pożądanej wysokości, gdy zaprawa uschnie.

Z opisu zgłoszenia patentowego US2013255182 (A1) znane jest urządzenie do wyrównywania płytek, gdy są one mocowane do podłoża. Urządzenie zawiera element elastyczny, płytę dolną i element pośredni. Element pośredni rozdziela element elastyczny i płytę dolną na z góry określoną odległość pionową. Element elastyczny ma pierwszy koniec i drugi koniec. Pierwszy koniec jest połączony obrotowo z członem pośrednim, umożliwiając w ten sposób elastycznemu członowi obracanie się między pierwszym położeniem a drugim położeniem (w dół). Podczas użytkowania i w drugim położeniu, elastyczny koniec drugiego członu wywiera siłę na wierzch płytek, aby pomóc w wyrównaniu i wypoziomowaniu płytek, gdy są one przymocowane do podłoża.

Z opisu zgłoszenia patentowego US2014283401 (A1) znane jest urządzenie do wyrównywania i poziomowania płytek układanych w podłogach, ścianach, blatach itp. Urządzenie ma zespół blokujący i dolną płytę połączone z wałkiem, który rozciąga się od dolnej płyty przez zespół blokujący, dzięki czemu zespół blokujący jest ruchomy wzdłuż długości wału. Podczas użytkowania urządzenie umieszcza się pomiędzy sąsiadującymi płytkami, tak że zespół blokujący i dolna płyta utrzymują sąsiednie płytki na pożądanej wysokości, gdy łóżko uschnie. Zespół blokujący ma elastyczne elementy przystosowane do wywierania stałej siły ściskającej na płytki podczas procesu poziomowania płytki.

Z opisu zgłoszenia patentowego US2015027082 (A1) znany jest system wyrównywania płytek, który wykorzystuje pas podstawy pod płytką, który jest połączony ze wspomnianą podstawą pod płytkę, podkładkę z podkładką dystansową skonfigurowaną do przesuwania się po zakładce łączącej.

Z opisu zgłoszenia patentowego US2015240504 (A1) znany jest system wyrównywania płytek, który wykorzystuje podstawkę pod płytkę wielokrotnego użytku. System posiada jednostkę pośrednią przylegającą do płyty dolnej, która jest umieszczona na tylnej stronie wielu przyległych konstrukcji. Jednostka elastyczna zapewnia nacisk na przednią stronę wielu przyległych struktur, która jest przeciwna do strony tylnej. Jednostka elastyczna zwiększa nacisk na przednią stronę po zetknięciu się części jednostki elastycznej z wieloma przyległymi strukturami. Jednostka elastyczna zawiera część, która styka się z jednostką pośrednią. Jednostka elastyczna i zakładka są niezależnymi strukturami.

Z opisu zgłoszenia patentowego US2015308130 (A1) znany jest system, który obejmuje odbiorniki i kliny. Każdy odbiornik ma element płaski i hak wystający z elementu płaskiego w relacji prostopadłej. Haczyk jest umieszczony jako dystans między płytkami. Element płaski jest umieszczony pod płytkami. Każdy klin: ma powierzchnię zaciskową i żebrowaną powierzchnię chwytną zorientowaną względem siebie pod kątem, aby spotkać się na krawędzi; w użyciu rozciąga się przez otwór odbiornika w taki sposób, że: płaska powierzchnia jest ustawiona w stosunku do płytek; a haczyk jest sprężyście odkształcany, aby zapewnić zaciśnięte połączenie płytek między płaską powierzchnią a płaskim elementem, aby zapewnić zasadniczo współpłaszczyznową zależność; powierzchnia chwytająca chwyta odbiornik, aby oprzeć się wycofaniu klina i utrzymać zaciśnięte połączenie, aż zaprawa stwardnieje. Ulepszenie obejmuje łukowe ułożenie żeber.

Celem wynalazku jest usytuowanie - poziomowanie i wyrównywanie odległości pomiędzy narożami okładzin wykończeniowych.

Przedmiotem wynalazku jest zestaw do ustalania odległości i kątów między płytkami posiadający podstawę w postaci płyty. Istotą zestawu ustalającego jest to, że w podstawie znajdują się otwory tudzież na krawędziach podstawy zamocowane są poprzez przewężenie płyty pomocnicze, posiadające na jednej ze swoich krawędzi trzpienie. Opcjonalnie otwory w podstawie rozmieszczone są na zarysie okręgu.

Korzystnym skutkiem wynalazku jest możliwość usytuowania w poziomie oraz wyrównywanie odległości oraz kątów pomiędzy narożami płytek okładzinowych dzięki zastosowaniu płyty ustalającej i płyt pomocniczych, które w sprzedaży są połączone razem, a podczas ich użycia możliwe jest ich łatwe rozdzielenie i ustalenie w zadanej konfiguracji. Dzięki użyciu zestawu możliwe jest układanie płytek o narożach z zadanym wybranym kątem, niekoniecznie równym 90°.

Wynalazek został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym poszczególne figury przedstawiają:

fig. 1 - zestaw do ustalania odległości i kątów między płytkami w postaci handlowej w widoku z góry, fig. 2 - zestaw do ustalania odległości i kątów między płytkami w postaci złożonej w widoku z góry, fig. 3 - zestaw do ustalania odległości i kątów między płytkami w postaci złożonej w widoku perspektywicznym.

Zestaw do ustalania odległości i kątów między płytkami w przykładzie wykonania przedstawionym na rysunku składa się z podstawy 1 w postaci ośmiobocznej płyty, do której na każdej długiej krawędzi przymocowane są poprzez przewężenie po dwie płyty pomocnicze 3. Płyty pomocnicze 3 posiadają na jednej ze swoich krawędzi trzpienie 4. W podstawie 1 znajdują się trzydzieści dwa otwory 2 rozmieszczone na zarysie dwóch współśrodkowych okręgów, w ten sposób, że dwa spośród nich leżą na promieniu obu okręgów. Dodatkowo na środku okręgów znajduje się dodatkowy otwór 2. Odległości pomiędzy wybranymi parami otworów 2 są równe odległości pomiędzy parami trzpieni 4.

W zależności od kształtu okładziny wykonawca buduje z elementów: podstawy 1, płyt pomocniczych 3 odpowiedni kształt zależny od wzoru przyszłej fugi. Robi to poprzez oddzielenie odpowiedniej liczby płyt pomocniczych 3 od podstawy 1. Następnie płyty pomocnicze 3 łączy wkładając trzpienie 4 w otwory 2 podstawy 1. Tak przygotowany element (fig. 3) umieszcza się na powierzchni, na której będzie układana okładzina. Następnie na powierzchni, na której będzie układana okładzina nakłada się wolno wiążącą masą klejową i na niej układa się elementy okładziny dociskając ich naroża lub krawędzie do płyt pomocniczych 3. Po związaniu warstwy klejowej możliwe jest usunięcie płyt pomocniczych 3 albo pokrycie ich fugą.

Innym sposobem montażu okładzin na zadaną powierzchnię z zastosowaniem wynalazku po jego zmontowaniu jest najpierw rozprowadzenie warstwy klejowej i ułożenie na niej elementów okładziny a następnie rozmieszczenie pomiędzy ich narożami lub krawędziami złożonych zestawów, tak aby płyty pomocnicze 3 stykały się z nimi. Po związaniu warstwy klejowej należy usunąć zestawy i można je ponownie wykorzystać.

Wykaz oznaczeń

- podstawa

- otwór

- płyta pomocnicza

- trzpień

Claims (2)

1. Zestaw do ustalania odległości i kątów między płytkami posiadający podstawę (1) w postaci płyty, znamienny tym, że w podstawie (1) znajdują się otwory (2) tudzież na krawędziach podstawy (1) poprzez przewężenie zamocowane są płyty pomocnicze (3) posiadające na jednej ze swoich krawędzi trzpienie (4).

2. Zestaw według zastrz. 1 znamienny tym, że otwory (4) w podstawie (1) rozmieszczone są na zarysie okręgu.