PL242893B1 - Zestaw elementów do poziomowania i wyrównywania odległości pomiędzy okładzinami wykończeniowymi - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest zestaw elementów do poziomowania i wyrównywania odległości pomiędzy okładzinami wykończeniowymi. Posiada on podstawę (1) w postaci płyty, do którego przymocowana jest poprzecznie płyta (2) ustalająca z przelotowym otworem w kierunku prostopadłym do jej płaszczyzny oraz zawiera klin. W podstawie (1) znajdują się otwory (4), zaś na krawędziach płyty (2) ustalającej lub na krawędziach podstawy (1) zamocowane są poprzez przewężenia płyty pomocnicze (5a, 5b), posiadające na jednej ze swoich krawędzi trzpienie (6). Korzystnie otwory (4) w podstawie (1) rozmieszczone są na zarysie okręgu.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zestaw elementów do poziomowania i wyrównywania odległości pomiędzy okładzinami wykończeniowymi, zwłaszcza płytkami gresu, glazury i terakoty.

Dotychczas z opisu patentowego nr US2008236094 (A1) znane jest urządzenie do poziomowania i wyrównywania płytek oraz metoda poziomowania i wyrównywania płytek. Urządzenie zawiera główny element, pierwszą sekcję ułożoną poprzecznie od głównego elementu do ustalenia położenia pierwszej i drugiej płyty oraz klina, który umieszczany jest w otworze pierwszej sekcji. Klin wywiera siły ustalające położenie płytek. Przedstawiona jest również metoda wyrównywania płytek.

Z opisu zgłoszenia patentowego nr US2010287868 (A1) znane jest urządzenie do wyrównywania i poziomowania płytek układanych w podłogach, ścianach, blatach itp. Urządzenie ma zespół blokujący i dolną płytę. Elementy są połączone z wałkiem, który rozciąga się od dolnej płyty przez zespół blokujący, dzięki czemu zespół blokujący jest ruchomy wzdłuż długości wału. Podczas użytkowania urządzenie umieszcza się pomiędzy sąsiadującymi płytkami tak, że zespół blokujący i dolna płyta utrzymują sąsiednie płytki na pożądanej wysokości, gdy zaprawa wyschnie.

Z opisu zgłoszenia patentowego nr US2013255182 (A1) znane jest urządzenie do wyrównywania i wyrównywania płytek do wyrównywania i wyrównywania płytek, gdy są one mocowane do podłoża. Urządzenie zawiera element elastyczny, płytę dolną i element pośredni. Element pośredni rozdziela element elastyczny i płytę dolną na z góry określoną odległość pionową. Element elastyczny ma pierwszy koniec i drugi koniec. Pierwszy koniec jest połączony obrotowo z członem pośrednim, umożliwiając w ten sposób elastycznemu członowi obracanie się między pierwszym położeniem a drugim położeniem (w dół). Podczas użytkowania i w drugim położeniu, elastyczny koniec drugiego członu wywiera siłę na wierzch płytek, aby pomóc w wyrównaniu i wypoziomowaniu płytek, gdy są one przymocowane do podłoża.

Z opisu zgłoszenia patentowego nr US2014283401 (A1) znane jest urządzenie do wyrównywania i poziomowania płytek układanych w podłogach, ścianach, blatach itp. Urządzenie ma zespół blokujący i dolną płytę połączone z wałkiem, który rozciąga się od dolnej płyty przez zespół blokujący, dzięki czemu zespół blokujący jest ruchomy wzdłuż długości wału. Podczas użytkowania urządzenie umieszcza się pomiędzy sąsiadującymi płytkami, tak że zespół blokujący i dolna płyta utrzymują sąsiednie płytki na pożądanej wysokości, gdy łóżko uschnie. Zespół blokujący ma elastyczne elementy przystosowane do wywierania stałej siły ściskającej na płytki podczas procesu poziomowania płytki.

Z opisu zgłoszenia patentowego nr US2015027082 (A1) znany jest system wyrównywania płytek, który wykorzystuje pas podstawy pod płytką, który jest połączony ze wspomnianą podstawą pod płytkę, podkładkę z podkładką dystansową skonfigurowaną do przesuwania się po zakładce łączącej.

Z opisu zgłoszenia patentowego nr US2015240504 (A1) znany jest system wyrównywania płytek, który wykorzystuje podstawkę pod płytkę wielokrotnego użytku, pionową klapkę łączącą, która jest odłączalnie połączona z wymienioną podstawą pod płytkę, elastyczną nasadkę z elastyczną krawędzią szczelinową skonfigurowaną do przesuwania się nad klapką łączącą i zatrzaskiwania się na niej jako zatyczkę jest przesunięty w dół po zakładce łączenia. Zakrętka ma szczelinę krawędziową, dzięki czemu klapka łącząca może być oddzielona od kołpaka, po prostu przesuwając kołpak, tak że klapka łącząca przechodzi przez szczelinę. Elastyczna sprężysta część nasadki zapewnia zwiększoną siłę na płytkę, nawet jeśli wystąpi niepożądane wydłużenie zakładki łączącej.

Z opisu zgłoszenia patentowego nr US2015308130 (A1) znany jest system obejmuje odbiorniki i kliny. Każdy odbiornik ma element płaski i hak wystający z elementu płaskiego w relacji prostopadłej. Haczyk jest umieszczony jako dystans między płytkami. Element płaski jest umieszczony pod płytkami. Każdy klin: ma powierzchnię zaciskową i żebrowaną powierzchnię chwytną zorientowaną względem siebie pod kątem, aby spotkać się na krawędzi; w użyciu rozciąga się przez otwór odbiornika w taki sposób, że: płaska powierzchnia jest ustawiona w stosunku do płytek; a haczyk jest sprężyście odkształcany, aby zapewnić zaciśnięte połączenie płytek między płaską powierzchnią a płaskim elementem, aby zapewnić zasadniczo współpłaszczyznową zależność; powierzchnia chwytająca chwyta odbiornik, aby oprzeć się wycofaniu klina i utrzymać zaciśnięte połączenie, aż zaprawa stwardnieje. Ulepszenie obejmuje łukowe ułożenie żeber.

Celem wynalazku jest usytuowanie - poziomowanie i wyrównywanie odległości pomiędzy narożami okładzin wykończeniowych.

Przedmiotem wynalazku jest zestaw elementów do poziomowania i wyrównywania odległości pomiędzy okładzinami wykończeniowymi. Posiada on podstawę w postaci płyty, do której przymocowana jest poprzecznie płyta ustalająca z przelotowym otworem w kierunku prostopadłym do jej płaszczyzny oraz zawiera klin. Istotą wynalazku jest to, że w podstawie znajdują się otwory montażowe. Na krawędziach płyty ustalającej zamocowane są poprzez przewężenia płyty pomocnicze, posiadające na jednej ze swoich krawędzi trzpienie montażowe, mieszczące się w otworach montażowych. Odległość pomiędzy wybranymi otworami montażowymi jest równa odległości pomiędzy trzpieniami montażowymi. Korzystnie otwory w podstawie rozmieszczone są na zarysie okręgu.

Korzystnym skutkiem wynalazku jest możliwość usytuowania w pionie i poziomie oraz wyrównywanie odległości pomiędzy narożami okładzin wykończeniowych dzięki zastosowaniu płyty ustalającej i płyt pomocniczych, które w sprzedaży są połączone razem a podczas ich użycia możliwe jest ich łatwe rozdzielenie i ustalenie w zadanej konfiguracji. Dzięki użyciu zestawu możliwe jest układanie płytek o narożach z zadanym wybranym kątem nie koniecznie równym 90°.

Wynalazek został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pierwszy element zestawu w widoku perspektywicznym, fig. 2 - klin poziomujący, fig. 3 - pierwszy element zestawu w widoku od strony płaszczyzny płyty, fig. 4 - pierwszy element zestawu w widoku perspektywicznym z zamocowanymi płytami pomocniczymi.

Zestaw elementów do poziomowania i wyrównywania odległości pomiędzy okładzinami w przykładzie wykonania przedstawionym na rysunku składa się z podstawy 1 w postaci ośmiobocznej płyty, do której w środkowej części przymocowana jest poprzecznie płyta 2 ustalająca z przelotowym otworem o przekroju prostokąta w kierunku prostopadłym do jej głównej płaszczyzny. W podstawie 1 znajdują się trzydzieści dwa otwory montażowe 4 rozmieszczone na zarysie dwóch współśrodkowych okręgów, w ten sposób, że dwa spośród nich leżą na promieniu obu okręgów. Na środku okręgów znajduje się dodatkowy otwór montażowy 4. Na każdej pionowej bocznej krawędzi płyty 2 ustalającej zamocowane są poprzez przewężenie po dwie pierwsze płyty pomocnicze 5a. Na poziomej krawędzi płyty 2 ustalającej zamocowana jest poprzez przewężenie druga płyta pomocnicza 5b. Płyty pomocnicze 5a, 5b posiadają na jednej ze swoich krawędzi trzpienie ustalające 6. Odległości pomiędzy wybranymi parami otworów 2 są równe odległości pomiędzy parami trzpieni ustalających 6. Dodatkowo zestaw zawiera klin 3, wprowadzany do otworu w 5 płycie 2 ustalającej. Klin posiada powierzchnię klinową na której znajdują się zazębienia 3a pozwalające na ustalenie stopnia docisku klina 3 do płytek. Dodatkowo klin 3 posiada górną powierzchnię równoległą do podstawy, na której znajduje się oczko poziomujące 3b.

W zależności od kształtu okładziny wykonawca buduje z elementów: podstaw 1, płyty 2 ustalającej oraz płyt pomocniczych 5a, 5b odpowiedni kształt zależny od wzoru przyszłej fugi. Wykonuje się to poprzez oddzielenie odpowiedniej liczby płyt pomocniczych 5a, 5b od płyty 2 ustalającej. Następnie płyty pomocnicze 5a, 5b łączy wkładając trzpienie ustalające 6 w otwory montażowe 4 podstawy 1. Tak przygotowany element (fig. 4) umieszcza się na powierzchni, na której nałożono wolno wiążącą masę klejową, na powierzchni, na której będzie układana okładzina. W dalszej kolejności naroża lub boki nakładanej okładziny dociska się do płytek pomocniczych tworząc zadany kształt. Ostateczną stabilizację okładzin uzyskuje się poprzez umieszczenie klina 3 w otworze płyty 2 ustalającej. Siła stabilizacji okładzin jest równa sile z jaką został wciśnięty klin. W celu sprawdzenia ułożenia poziomego można dokonać kontroli wzrokowej poprzez sprawdzenie poziomu w oczku poziomującym 3a klina 3. Po związaniu warstwy klejowej klin 3 jest demontowany, płyta 2 ustalająca odłamywana, a płyty pomocnicze 5a w zależności od potrzeby są usuwane lub pokrywane warstwą fugi. Element podstawy 1 pozostaje pod okładziną. Elementy: klin 3 i płyty pomocnicze 5a, mogą zostać ponownie wykorzystane do stabilizacji kolejnych okładzin. Natomiast element płyta pomocnicza 5b ze względu na zwiększoną długość może zostać wykorzystany do stabilizacji kolejnych okładzin w szczególności ich długich krawędzi.

Wykaz oznaczeń

- podstawa

- płyta

- klin a - zazębienie b - oczko poziomujące

- otwory a, 5b - płyta pomocnicza

- trzpień

Claims (2)

1. Zestaw elementów do poziomowania i wyrównywania odległości pomiędzy okładzinami wykończeniowymi posiadający podstawę (1) w postaci płyty, do którego w środkowej części przymocowana jest poprzecznie płyta (2) ustalająca z przelotowym otworem w kierunku prostopadłym do jej płaszczyzny oraz zawiera klin (3), znamienny tym, że w podstawie (1) znajdują się otwory montażowe (4), zaś na krawędziach płyty (2) ustalającej zamocowane są poprzez przewężenia płyty pomocnicze (5a, 5b), posiadające na jednej ze swoich krawędzi trzpienie montażowe (6), mieszczące się w otworach montażowych (4), przy czym odległość pomiędzy wybranymi otworami montażowymi (4) jest równa odległości pomiędzy trzpieniami ustalającymi (6).

2. Zestaw elementów według zastrz. 1, znamienny tym, że otwory (4) w podstawie (1) rozmieszczone są na zarysie okręgu.