PL231409B1

PL231409B1 - Taśma wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego, taśma złożonego materiału izolacyjnego, element izolacyjny i złożony materiał izolacyjny

Info

Publication number: PL231409B1
Application number: PL401497A
Authority: PL
Inventors: Laurent Thierry
Original assignee: Orion Financement
Priority date: 2011-11-07
Filing date: 2012-11-07
Publication date: 2019-02-28
Also published as: GB2496739A; FR2982193B1; PL401497A1; NL2009760B1; HK1185313A1; FR2982193A1; FR2982522B1; GB201220056D0; BE1020843A5; GB2496739B; NL2009760A; DE202012104182U1; FR2982522A1; ITTO20120970A1

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest taśma wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego, taśma złożonego materiału izolacyjnego, element izolacyjny i złożony materiał izolacyjny.

Wynalazek dotyczy dziedziny wielowarstwowych wyrobów izolacyjnych, przeznaczonych w szczególności, ale nie wyłącznie, do izolacji termicznej budynków. Izolacja taka jest na przykła d wykonywana na powierzchni wewnętrznej ścian wychodzących na zewnątrz, w izolacji pod przekryciem dachowym lub na ścianach wewnętrznych; ale może też chodzić o izolację na powierzchni zewnętrznej ścian (mury, przekrycia dachowe) wychodzących na zewnątrz (układanie metodą „sarkingu”).

W perspektywie proponowania wyrobu mającego możliwie jak najniższą emisyjność, biorąc pod uwagę w szczególności, odbijanie promieniowania podczerwonego oraz niską przewodność cieplną, zaproponowano liczne rozwiązania, z których każde posiada zalety ale również pewną liczbę wad.

Z dokumentu WO 2007/118321 znany jest więc fakt użycia wielowarstwowego materiału złożonego, zawierającego jedną lub kilka folii pęcherzykowych (bąbelkowych) w środku materiału złożonego i w częściach zewnętrznych, folię metalową lub metalizowaną.

Ponadto, w patencie amerykańskim US 6514596 ujawniono rozwiązanie polegające na tym, że między metalowymi płaskimi foliami jest ułożona płasko w dwóch warstwach folia bąbelkowa, w której bąbelki są trwale zamknięte litą, jednorodną cienką folią z tworzywa sztucznego.

Jednak, w tego typu wyrobie, obecność jednej lub kilku folii pęcherzykowych (bąbelkowych) powoduje grubość, która będzie duża przy nałożeniu na siebie dużej liczby warstw i w związku z tym, znaczne i stałe wymiary zewnętrzne.

Celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie wyrobu umożliwiającego przezwyciężenie niedogodności stanu techniki, a w szczególności wyrobu spełniającego liczne warunki, to znaczy posiadającego dobre własności izolacji termicznej (w szczególności niską przewodność cieplną), wystarczającą wytrzymałość mechaniczną umożliwiającą manipulowanie bez ryzyka uszkodzenia jego własności izolacyjnych, mniejsze wymiary zewnętrzne oraz bardzo dużą lekkość.

Taśma wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego mająca główny kierunek podłużny i poprzeczny kierunek i zawierająca element środkowy połączony z co najmniej jedną, pierwszą metalizowaną folią z tworzywa sztucznego mającą powierzchnię metalową naprzeciwko wspomnianego elementu środkowego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że element środkowy jest wykonany z materiału typu komórkowego, takiego jak pianka lub wata, i jest falisty, tak że ten element środkowy posiada falistości wyznaczające wierzchołki dolne i wierzchołki górne, przy czym powierzchnia metalowa pierwszej metalizowanej folii z tworzywa sztucznego połączona jest z wierzchołkami dolnymi lub z wierzchołkami górnymi elementu środkowego, przy czym falistości elementu środkowego wyznaczają z pierwszą metalizowaną folią z tworzywa sztucznego kanały i przy czym profil falistości wspomnianego elementu środkowego odpowiada przekrojowi o kształcie zygzakowatym, zaś wspomniane wierzchołki dolne i wspomniane wierzchołki górne wyznaczają powierzchnię zewnętrzną płaską, ciągłą i prostoliniową.

Korzystnie, wysokość falistości elementu środkowego, mierzona pomiędzy wierzchołkami górnymi i wierzchołkami dolnymi, wynosi od 10 mm do 50 mm, korzystnie od 10 m do 25 mm.

Korzystnie, skok falistości elementu środkowego wynosi od 10 do 100 mm, korzystnie od 15 do 40 mm, i korzystnie od 25 do 50 mm, i korzystnie wynosi od 32 do 46 mm.

Korzystnie, skok falistości elementu środkowego wynosi od 1- do 6-krotności, a korzystnie od 1,5- do 2,5-krotności wysokości falistości mierzonej pomiędzy wierzchołkami górnymi i wierzchołkami dolnymi.

Korzystnie, wspomniana powierzchnia zewnętrzna wierzchołków dolnych i wierzchołków górnych ma szerokość większą od grubości materiału w taśmie tworzącego element środkowy.

Korzystnie taśma zawiera ponadto drugą metalizowaną folię z tworzywa sztucznego, tak że wspomniany falisty element środkowy z materiału typu komórkowego znajduje się pomiędzy wspomnianą pierwszą metalizowaną folią z tworzywa sztucznego i wspomnianą drugą metalizowaną folią z tworzywa sztucznego, przy czym wspomniana druga metalizowana folia z tworzywa sztucznego połączona jest z innymi wierzchołkami spośród wierzchołków górnych i wierzchołków dolnych elementu środkowego niż pierwsza metalizowana folia z tworzywa sztucznego, zaś falistości elementu środkowego wyznaczają z drugą metalizowaną folią z tworzywa sztucznego kanały.

Korzystnie, wspomniana druga metalizowana folia z tworzywa sztucznego ma powierzchnię metalową zwróconą naprzeciwko wspomnianego elementu środkowego i połączoną ze wspomnianym elementem środkowym.

PL 231 409 B1

Korzystnie, taśma ma gęstość mniejszą od lub równą 15 kg/m³, korzystnie mniejszą od lub równą 10 kg/m³ i korzystnie rzędu 8 kg/m³.

Korzystnie, element środkowy wykonany jest z materiału poliolefinowego, korzystnie z polietylenu, polipropylenu lub poliuretanu.

Korzystnie, materiał, z którego wykonany jest element środkowy ma gęstość mniejszą od lub równą 50 kg/m³.

Korzystnie, połączenie pomiędzy powierzchnią metalową wspomnianej pierwszej metalizowanej folii z tworzywa sztucznego i elementem środkowym wykonane jest za pomocą kleju.

Korzystnie, powierzchnia płaska ciągła wierzchołków dolnych i wierzchołków górnych jest równoległa do głównego kierunku podłużnego.

Korzystnie, taśma zawiera tylko jedną metalizowaną folię z tworzywa sztucznego mającą powierzchnię metalową.

Korzystnie, taśma zawiera ponadto drugą metalizowaną folię z tworzywa sztucznego mającą powierzchnię metalową połączoną z innymi wierzchołkami spośród wierzchołków dolnych i wierzchołków górnych elementu środkowego niż powierzchnia metalowa pierwszej metalizowanej folii z tworzywa sztucznego, w szczególności, powierzchnia metalowa pierwszej metalizowanej folii z tworzywa sztucznego jest połączona z wierzchołkami dolnymi, a powierzchnia metalowa drugiej metalizowanej folii z tworzywa sztucznego jest połączona z wierzchołkami górnymi albo powierzchnia metalowa pierwszej metalizowanej folii z tworzywa sztucznego jest połączona z wierzchołkami górnymi, a powierzchnia metalowa drugiej metalizowanej folii z tworzywa sztucznego jest połączona z wierzchołkami dolnymi.

Korzystnie, przewodność cieplna taśmy wynosi od 0,025 do 0,065 W/m.°C, i korzystnie od 0,030 do 0,036 W/m.°C.

Taśma złożonego materiału izolacyjnego zawierająca nałożone na siebie co najmniej dwie taśmy wyrobów izolacyjnych określone powyżej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że taśmy wyrobów izolacyjnych nałożonych na siebie nawzajem zawierają, każda, tylko jedną folię utworzoną przez pierwszą metalizowaną folię z tworzywa sztucznego i są one połączone ze sobą połączeniem pomiędzy powierzchnią tylną, zwróconą w kierunku przeciwległym do wspomnianego elementu środkowego pierwszej metalizowanej folii z tworzywa sztucznego jednej z taśm wyrobów izolacyjnych i wierzchołkami dolnymi lub wierzchołkami górnymi drugiej taśmy wyrobów izolacyjnych, tworząc razem, stanowiącą całość, taśmę złożonego materiału izolacyjnego, i falistości elementu środkowego są przesunięte o pół skoku w kierunku poprzecznym pomiędzy dwiema taśmami wyrobów izolacyjnych nałożonych na siebie.

Element izolacyjny z taśmy wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego, określonej powyżej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że stanowi pociętą taśmę wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego.

Złożony materiał izolacyjny zawierający nałożone na siebie co najmniej dwa elementy izolacyjne określone powyżej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że nałożone na siebie elementy izolacyjne są połączone przez powierzchnię tylną, zwróconą w kierunku przeciwległym do wspomnianego elementu środkowego, ich pierwszej metalizowanej folii z tworzywa sztucznego.

Korzystnie, w złożonym materiale izolacyjnym kierunki falistości dwóch nałożonych na siebie elementów izolacyjnych krzyżują się ze sobą, przy czym krzyżują się falistości pomiędzy dwoma sąsiednimi nałożonymi na siebie elementami izolacyjnymi.

Korzystnie, kierunki falistości dwóch elementów izolacyjnych nałożonych na siebie są równoległe, przy czym równoległe są falistości pomiędzy dwoma sąsiednimi nałożonymi na siebie elementami izolacyjnymi.

Korzystnie, obydwa nałożone na siebie elementy izolacyjne są przesunięte względem siebie na dwóch przeciwległych krawędziach.

Proponowana według niniejszego wynalazku taśma wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego ma główny kierunek podłużny i poprzeczny kierunek i zawiera element środkowy falisty z materiału typu komórkowego połączony z co najmniej jedną pierwszą metalizowaną folią z tworzywa sztucznego mającą powierzchnię metalową naprzeciwko wspomnianego elementu środkowego. Element środkowy ma falistości wyznaczające wierzchołki dolne i wierzchołki górne. Powierzchnia metalowa pierwszej metalizowanej folii z tworzywa sztucznego połączona jest z wierzchołkami dolnymi lub z wierzchołkami górnymi elementu środkowego, zaś falistości elementu środkowego wyznaczają z pierwszą metalizowaną folią z tworzywa sztucznego kanały. Korzystnie, wspomniane kanały są otwarte na jednym z ich dwóch końców lub na obydwu ich końcach.

PL 231 409 B1

W związku z tym, zrozumiałym jest, że jeśli kanały wyznaczone pomiędzy falistościami elementu środkowego i wspomnianą pierwszą metalizowaną folią z tworzywa sztucznego są otwarte w co najmniej jednym miejscu, możliwe jest usunięcie powietrza zawartego w tych kanałach, przez ściśnięcie wyrobu izolacyjnego.

Profil falistości elementu środkowego odpowiada przekrojowi o kształcie zygzakowatym a wspomniane wierzchołki dolne i wspomniane wierzchołki górne wyznaczają powierzchnię zewnętrzną płaską, ciągłą i prostoliniową, chodzi więc o profil o kształcie zębów piły ściętych na wierzchołkach.

W związku z tym, z uwagi na geometrię i materiały wybrane na elementy składowe wyrobu izolacyjnego, wyrób ten jest plastyczny w tym sensie, że może powracać zasadniczo do swojego pierwotnego kształtu i swoich pierwotnych wymiarów po poddaniu go naprężeniu ściskającemu. Własność ta odpowiada elastyczności przy ściskaniu.

W związku z powyższym, dzięki tej własności, możliwe jest zmniejszenie objętości i wymiarów zewnętrznych wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego w postaci taśmy lub odcinka taśmy. W związku z tym, jego składowanie po wyprodukowaniu i przed użyciem, oraz jego transport wymagają mniejszej przestrzeni w porównaniu z przestrzenią zajmowaną przez wyrób w stanie rozłożonym, w jakim jest on używany do jego układania lub jego scalania jako elementu składowego w złożonym wielowarstwowym materiale izolacyjnym. Jest to zaleta bardzo znacząca.

Rozwiązanie to posiada również taką dodatkową zaletę, że dzięki obecności co najmniej jednej pierwszej metalizowanej folii z tworzywa sztucznego o powierzchni metalowej naprzeciwko kanałów, umożliwia dodatkowo otrzymanie ścianki o dużej zdolności odbijania, lub niskiej emisyjności, naprzeciwko odstępu powietrznego, co jest zaletą w odniesieniu do własności izolacyjnych wyrobu.

Korzystnie, metalizowana folia (lub metalizowane folie) z tworzywa sztucznego o powierzchni metalowej ma (mają) emisyjność s mniejszą od lub równą 0,2.

Ponadto, zastosowanie falistego elementu środkowego zapewnia, w stanie rozwiniętym wyrobu izolacyjnego, strukturę wystarczająco sztywną dla zachowania jego postaci trójwymiarowej, bez względu na to czy odcinek wyrobu izolacyjnego umieszczony jest płasko czy też na stojąco.

Ogólnie, dzięki rozwiązaniu według niniejszego wynalazku, możliwe jest, ponadto, w złożonym materiale izolacyjnym nałożonym na ścianę, i zawierającym wspomniany wyrób izolacyjny według wynalazku, skanalizowanie krążenia powietrza przez wybór orientacji kanałów utworzonych w elemencie środkowym (lub elementach środkowych gdy nałożonych jest na siebie kilka taśm wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego). Umożliwia to w szczególności zwalczanie zjawisk zakłócających naturalną konwekcję, lub wspomaga krążenie powietrza z dołu do góry w celu na przykład wprowadzenia krążenia powietrza, w którym odzyskiwana jest energia przechodząca przez ścianę i może stanowić udział w zjawisku aktywności dynamicznej ściany.

Korzystnie, taśma wyrobu izolacyjnego wielowarstwowego zawiera ponadto drugą metalizowaną folię z tworzywa sztucznego, w związku z czym wspomniany falisty element środkowy z materiału typu komórkowego znajduje się pomiędzy wspomnianą pierwszą metalizowaną folią z tworzywa sztucznego i wspomnianą drugą metalizowaną folią z tworzywa sztucznego, przy czym wspomniana druga metalizowana folia z tworzywa sztucznego połączona jest z innymi wierzchołkami spośród wierzchołków górnych i wierzchołków dolnych elementu środkowego niż pierwsza metalizowana folia z tworzywa sztucznego, a falistości elementu środkowego wyznaczają również z drugą metalizowaną folią z tworzywa sztucznego kanały, korzystnie otwarte w co najmniej jednym miejscu, a w szczególności na jednym końcu lub na obydwu końcach.

W tym przypadku, podwaja się liczbę kanałów taśmy wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego i elementu izolacyjnego, który został z niego wycięty.

W tym przypadku, korzystnie, stosuje się jeden, drugi lub obydwa z następujących układów:

- wspomniana druga metalizowana folia z tworzywa sztucznego ma powierzchnię metalową zwróconą naprzeciwko elementu środkowego i połączoną ze wspomnianym elementem środkowym,

- wspomniana druga metalizowana folia z tworzywa sztucznego ma powierzchnię metalową zwróconą w kierunku przeciwnym do wspomnianego elementu środkowego : przypadek ten jest w szczególności stosowany gdy ta druga metalizowana folia z tworzywa sztucznego tworzy lub jest przeznaczona do utworzenia powierzchni zewnętrznej złożonego materiału izolacyjnego, tworzącego układ zawierający nałożone na siebie jeden lub kilka elementów izolacyjnych, które zostały wycięte z taśmy wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego według wynalazku.

Poprzez cięcie opisanej powyżej taśmy wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego uzyskuje się element izolacyjny mający wymienione powyżej zalety.

PL 231 409 B1

Inne zalety i cechy charakterystyczne wynalazku zostaną ukazane w poniższym opisie dokonanym tytułem przykładu i w nawiązaniu do załączonych rysunków, na których: figura 1 jest widokiem perspektywicznym cząstkowym pierwszego przykładu wykonania taśmy wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego według wynalazku, figura 2 jest powiększonym widokiem szczegółu II z figury 1, figury 3 i 4 są widokami w rzucie bocznym taśmy według wynalazku i przedstawiają własność plastyczności wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego tworzącego tę taśmę, figury 5 i 6 są widokami perspektywicznymi przedstawiającymi przykłady złożonych materiałów izolacyjnych według wynalazku, wykonanych przez połączenie ze sobą kilku elementów izolacyjnych według wynalazku, otrzymanych przez wycięcie z taśmy według wynalazku, figury 7A i 7B przedstawiają warianty wykonania złożonych materiałów izolacyjnych z figur 5 i 6, które umożliwiają łatwiejsze połączenie, figury 8A i 8B są widokami perspektywicznymi cząstkowymi przedstawiającymi dwa warianty drugiego przykładu wykonania taśmy wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego według wynalazku, figura 9 jest powiększonym widokiem szczegółu IX z figury 8A lub z figury 8B, a figury 10 i 11 są diagramami porównującymi parametry izolacyjne wynalazku z innymi wyrobami ze stanu techniki.

Taśma 10 wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego widoczna na figurze 1 ma szerokość 1 a jej największy wymiar ma główny kierunek podłużny L.

Ta taśma 10 jest wynikiem połączenia trzech elementów składowych: ścianki dolne i górne utworzone są przez metalizowaną folię 12 z tworzywa sztucznego, a pomiędzy nimi element środkowy 14 tworzy rdzeń.

Dokładniej, jak to widać na figurze 2, metalizowane folie 12 z tworzywa sztucznego składają się z warstwy 12a tworzywa sztucznego powleczonej warstwą metalową, mającą powierzchnię metalową 12b.

Według zasadniczej cechy charakterystycznej wynalazku, to warstwa metalowa, tworząca powierzchnię metalową 12b metalizowanych folii 12 z tworzywa sztucznego, jest zwrócona w kierunku elementu środkowego 14.

Przedstawione metalizowane folie 12 z tworzywa sztucznego mają tylko jedną powierzchnię z warstwą metalową, a zatem tylko jedną powierzchnię metalową 12b, ale możliwe jest, bez wychodzenia poza ramy niniejszego wynalazku, użycie jednej lub dwóch metalizowanych folii 12 z tworzywa sztucznego, których obydwie powierzchnie są metalizowane warstwą metalową i mają w związku z tym dwie powierzchnie metalowe 12b. Możliwe jest również, bez wychodzenia poza ramy niniejszego wynalazku, użycie tylko jednej metalizowanej folii 12 z tworzywa sztucznego mającej jedną powierzchnię metalową (folia metalizowana) zamiast dwóch metalizowanych folii 12 z tworzywa sztucznego.

Według innej możliwości, tylko jedna metalizowana folia 12 z tworzywa sztucznego lub obydwie metalizowane folie 12 z tworzywa sztucznego jest/są zastąpione folią aluminiową pełną.

Element środkowy 14 składa się z folii z materiału typu komórkowego, korzystnie syntetycznego, która jest ukształtowana z utworzeniem falistości, mających skok P, i wyznaczających naprzemiennie wierzchołki górne 14a i wierzchołki dolne 14b.

W przedstawionych przykładach wykonania, falistości utworzone przez element środkowy 14 mają przekrój podłużny falisty o szczególnym kształcie ponieważ profil jest zygzakowaty ze spłaszczonymi czubkami. Powierzchnia płaska szczytów wierzchołków umożliwia zachowanie kształtu zygzakowatego po zastosowaniu odkształcenia taśmy tworzącej element środkowy, i przed jakimkolwiek połączeniem elementu środkowego 14 i jednej lub kilku metalizowanych folii 12 z tworzywa sztucznego.

Ponadto, według pierwszej konfiguracji wynalazku, przewidziano, że falistości elementu środkowego 14 mają kierunek T, który jest bądź prostopadły do głównego kierunku podłużnego L (patrz figury 1 i 8A), bądź tworzy kąt różny od 90° z głównym kierunkiem podłużnym L, na przykład kąt wynoszący od 75 do 85° lub od 95 do 115°.

Według drugiej konfiguracji wynalazku, przewidziano, że falistości elementu środkowego 14 mają kierunek równoległy do głównego kierunku podłużnego L (patrz figura 8B). W związku z tym, powierzchnia płaska ciągła wierzchołków dolnych i wierzchołków górnych jest równoległa do głównego kierunku podłużnego L.

Z uwagi na obecność falistości, zrozumiałym jest, że element środkowy 14 wyznacza objętość o wiele większą niż gdy jest on płaski. W związku z tym, falistości tworzą z obydwiema metalizowanymi foliami 12 z tworzywa sztucznego kanały 16 otwarte na swoich końcach. Wspomniana korzystna własność występuje faktycznie w przypadku gdy taśma 10 lub element izolacyjny 30, który został z niej wycięty zawiera tylko jedną metalizowaną folię 12 z tworzywa sztucznego lub tylko jedną folię aluminiową pełną.

PL 231 409 B1

Materiał, z którego wykonany jest element środkowy 14 jest komórkowym materiałem izolacyjnym, o komórkach otwartych lub o komórkach zamkniętych.

Korzystnie, materiał z którego wykonany jest element środkowy 14 jest syntetyczny, ale może on również zawierać materiał naturalny.

Korzystnie, materiał z którego wykonany jest element środkowy 14 jest pianką, korzystnie poliolefiną, korzystnie z polietylenu lub z polipropylenu: chodzi o materiał komórkowy mający komórki otwarte, a więc przepuszczający wodę i powietrze, który ma również dużą giętkość i pewną elastyczność.

Alternatywnie, materiał z którego wykonany jest element środkowy 14 jest pianką poliuretanową: chodzi więc o materiał komórkowy mający komórki zamknięte, który nie przepuszcza w związku z tym wody i powietrza, i który ma dużą giętkość i pewną elastyczność.

Alternatywnie, materiał z którego wykonany jest element środkowy 14 wykonany jest z waty, w szczególności z waty poliestrowej lub poliolefiny: w tym przypadku, uznaje się, że chodzi również o materiał komórkowy mający komórki otwarte, a więc przepuszczający wodę i powietrze, który ma również dużą giętkość i pewną elastyczność.

Korzystnie, komórki zawierają powietrze lub inny gaz mający przewodność cieplną mniejszą od przewodności powietrza.

Korzystnie, wspomniana pierwsza metalizowana folia 12 z tworzywa sztucznego (i ewentualnie druga metalizowana folia 12 z tworzywa sztucznego) jest folią z polietylenu mającą powierzchnię metalową 12b otrzymaną przez metalizację. To właśnie warstwa 12a z tworzywa sztucznego odpowiada korzystnie folii polietylenowej i ma grubość wynoszącą od 10 μm do 200 μm, korzystnie od 10 μm do 100 μm, a na ogół wynosi od 10 do 40 μm, korzystnie od 15 do 30 μm, przy czym warstwa metalowa z powierzchnią metalową 12b jest wykonana korzystnie z aluminium, korzystnie za pomocą techniki powlekania (powłoka fizyczna lub chemiczna próżniowa), która umożliwia uzyskiwanie bardzo małych grubości, w szczególności grubości mniejszej od 1 μm.

Wszystkie lub część wspomnianych metalizowanych folii 12 z tworzywa sztucznego mogą zawierać siatkę wzmacniającą z tworzywa sztucznego, tworzącą zbrojenie, w szczególności z tworzywa termoplastycznego, które jest na przykład zatopione w warstwie 12a z tworzywa sztucznego. W szczególności, siatka wzmacniająca z tworzywa sztucznego może znajdować się w miejscu przeznaczonym na utworzenie powierzchni zewnętrznej złożonego materiału izolacyjnego tworzącego panel docelowy gotowy do montażu.

Ponadto, wszystkie lub część wspomnianych metalizowanych folii 12 z tworzywa sztucznego mogą mieć, na jednej lub na dwóch swoich powierzchniach, warstwę lakieru i/lub wzór, który może być powierzchniowy (na przykład przez nadruk) lub wypukły (na przykład przez odkształcenie mechaniczne). Rozwiązanie to jest w szczególności wykorzystywane w powierzchni mającej tworzyć powierzchnię zewnętrzną złożonego materiału izolacyjnego tworzącego panel docelowy gotowy do montażu.

Alternatywnie, funkcję pierwszej metalizowanej folii z tworzywa sztucznego (i ewentualnie drugiej metalizowanej folii 12 z tworzywa sztucznego), może pełnić (zamiast metalizowanej folii 12 z tworzywa sztucznego) folia pełna metalowa, taka jak folia aluminiowa, która ma wówczas na ogół grubość rzędu 30 μm.

Stosuje się element środkowy 14, którego grubość e wynosi od 1 do 5 mm, i korzystnie jest równa 2 mm, 3 mm lub 5 mm, w szczególności gdy chodzi o materiał wykonany z pianki. W przypadk u innych materiałów, grubość e może wynosić od 1 mm do 1 cm.

W przypadku wysokości H falistości elementu środkowego 14, mierzonej pomiędzy wierzchołkami górnymi 14a i wierzchołkami dolnymi 14b, dobiera się korzystnie wartość wynoszącą od 10 mm do 50 mm, korzystnie od 10 mm do 25 mm.

W związku z tym, taśma 10 wyrobu izolacyjnego według niniejszego wynalazku, zawierająca tylko jeden falisty element środkowy 14 (figura 2), oraz każdy element izolacyjny wykonany ze wspomnianej taśmy, ma korzystnie bardzo małą grubość E, która wynosi maksymalnie 300 mm, i korzystnie wynosi od 30 mm do 160 mm.

Również skok P falistości elementu środkowego 14, mierzony pomiędzy dwoma wierzchołkami górnymi 14a lub pomiędzy dwoma wierzchołkami dolnymi 14b, wynosi korzystnie od 10 mm do 100 mm, korzystnie wynosi od 15 mm do 40 mm albo od 25 mm do 50 mm, a szczególnie korzystnie wynosi od 32 do 46 mm.

Ponadto, w celu uzyskania pożądanych własności, w szczególności odnośnie do plastyczności, korzystne jest aby skok P falistości elementu środkowego 14 wynosił od 1- do 6-krotności, korzystnie

PL 231 409 B1 od 1,5- do 2,5-krotności i korzystnie od 1,7 do 2,2-krotności wysokości H falistości mierzonej pomiędzy wierzchołkami górnymi 14a i pomiędzy wierzchołkami dolnymi 14b.

Korzystnie, materiał z którego wykonany jest element środkowy 14 ma gęstość mniejszą od lub równą 50 kg/m³, i korzystnie mniejszą od 25 kg/m³.

Korzystnie, wspomniana powierzchnia zewnętrzna wierzchołków dolnych 14b i wierzchołków górnych 14a ma szerokość w większą od grubości e materiału w postaci pasma tworzącego element środkowy 14; korzystnie, wspomniana szerokość w wynosi od 1 do 5 mm, korzystnie mniej niż 4 mm i korzystnie od 2 do 4 mm.

W związku z tym, wierzchołki dolne 14b i wierzchołki górne 14a mają szczyt spłaszczony ponieważ falistości są spłaszczone lub ścięte, co wyznacza ciągłe miejsce płaskości o szerokości w. W związku z tym, każda falistość ma przekrój kształcie krokwi lub V, naprzemiennie czubek na górze i czubek na dole, co nadaje elementowi środkowemu 14 strukturę mieszka akordeonowego.

Dzięki opisanej powyżej strukturze, taśma 10 wyrobu izolacyjnego według niniejszego wynalazku, oraz każdy element izolacyjny wykonany ze wspomnianej taśmy, ma korzystnie bardzo małą gęstość.

W związku z tym, uzyskuje się dzięki strukturze określonej według niniejszego wynalazku, gęstość mniejszą od lub równą 15 kg/m³, korzystnie mniejszą od lub równą 10 kg/m³ korzystnie rzędu 8 kg/m³ (8 kg/m³ plus minus 15%).

Istnieją różne możliwości mocowania ze sobą powierzchni metalizowanej obydwu metalizowanych folii 12 z tworzywa sztucznego i elementu środkowego 14k. Korzystnie, połączenie pomiędzy powierzchnią metalową pierwszej metalizowanej folii 12 z tworzywa sztucznego (i powierzchnią metalową lub niemetalową ewentualnej drugiej metalizowanej folii 12 z tworzywa sztucznego) i elementem środkowym 14 wykonane jest za pomocą kleju: na figurze 2, widoczny jest przekrój punktów kleju które znajdują się w miejscach lokalizacji wszystkich wierzchołków górnych 14a i wszystkich wierzchołków dolnych 14b elementu środkowego 14.

Dokładniej, wszystkie wierzchołki górne 14a i wierzchołki dolne 14b elementu środkowego 14 połączone są w co najmniej jednym punkcie z jedną z dwóch metalizowanych folii 12 z tworzywa sztucznego, a na figurze 2 połączenie to jest zrealizowane przez klej 18.

Alternatywnie, punkty kleju 18 znajdują się tylko na części wierzchołków górnych 14a i na części wierzchołków dolnych 14b elementu środkowego 14.

Te punkty kleju 18 mogą być nałożone w sposób ciągły, w postaci ciągłych linii kleju, lub w postaci nieciągłych linii kleju (linie przedstawione linią kropkowaną) albo punktowo, znajdując się lub nie w jednej linii (na przykład w układzie rombowym). Możliwe są inne typy połączeń takie jak połączenie przez spajanie termiczne za pomocą ultradźwięków.

Figura 3 przedstawia zwijanie w rolkę taśmy 10 wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego według wynalazku. Po przejściu przez stanowisko 20 prasowania, grubość taśmy 10 maleje z grubości pierwotnej E0 w strefie 21 znajdującej się przed stanowiskiem 20 prasowania, do mniejszej od wartości grubości pierwotnej E0 grubości końcowej E1, która jest zachowana w celu zwijania w rolkę na poziomie stanowiska 23, dzięki użyciu prowadnic 24 umożliwiających utrzymanie taśmy 10 w położeniu spłaszczonym i sprasowanym.

Stwierdza się różnicę wynoszącą od 30 do 80%, i na ogół co najmniej 50%, pomiędzy grubością pierwotną E0 i grubością końcową E1 taśmy 10, która tworzy w związku z tym rolkę 26 o zmniejszonych wymiarach zewnętrznych.

Jak to widać na figurach 3 i 4, po przejściu przez stanowisko 20 prasowania, falistości elementu środkowego 14 uległy spłaszczeniu i są na siebie nałożone. Kanały 16 mają wówczas przekrój prosty o powierzchni bardzo zmniejszonej w stosunku do stanu rozwiniętego taśmy 10 (grubość pierwotna E0 lub grubość E0' po rozłożeniu ze stanu zwiniętego).

Należy zauważyć, że zwinięcie w rolkę (stanowisko 23) taśmy 10 pod wystarczającym naprężeniem umożliwia sprasowanie taśmy 10: jednak wykorzystanie stanowiska 20 prasowania i prowadnic 24 umożliwia zapewnienie lepszej odtwarzalności i w związku z tym regularności otrzymanego sprasowania.

Figura 4 przedstawia użycie rolki 26 na poziomie stanowiska 28, które umożliwia rozwinięcie taśmy 10 : taśma 10 odzyskuje wówczas naturalnie (co pokazują strzałki), większą od grubości końcowej E1 w stanie zwiniętym grubość E0' po rozłożeniu ze stanu zwiniętego, która jest względnie bliska grubości pierwotnej E0. W praktyce, podczas rozwijania taśmy 10 po sprasowaniu stwierdza się różnicę od 5% do 30%, i korzystnie od 10 do 20%, pomiędzy grubością E0' po rozłożeniu ze stanu zwiniętego taśmy 10, w stosunku do grubości pierwotnej E0 taśmy 10 podczas jej wytwarzania. Jednak stwierdza się, że grubość E0' po rozłożeniu ze stanu zwiniętego wykazuje tendencję do naturalnego zbliżania się

PL 231 409 B1 do grubości pierwotnej E0 wraz z upływem czasu. Ponadto, możliwe jest wspomaganie tego powrotu do grubości pierwotnej E0 lub do wartości prawie równej grubości pierwotnej E0 za pomocą układu do skracania tego czasu powrotu do pierwotnego kształtu i pierwotnej objętości.

Ta własność plastyczności, to znaczy zdolność odzyskiwania, po sprasowaniu, objętości i grubości bardzo bliskich wartościom początkowym, praktycznie prawie równych wartościom początkowym, jest znaczącą zaletą, która przezwycięża problem wymiarów zewnętrznych wyrobu izolacyjnego.

Z poprzedniej treści wynika, że spłaszczenie taśmy 10 (figura 3) nie powoduje w przypadku tej taśmy, gdy odzyskuje ona swój pierwotny kształt, zmiany jej parametrów wytrzymałości mechanicznej i/lub izolacji cieplnej: w szczególności, element środkowy 14 nie jest uszkadzany przez prasowanie wykonywane na stanowisku 20 prasowania.

Oto dwa, nieograniczające przykłady wykonania zgodnej z wynalazkiem taśmy 10 i związane z tym własności, które zostały stwierdzone, przy czym element środkowy 14 wykonany jest z pianki polietylenowej, a dwie zastosowane metalizowane folie 12 z tworzywa sztucznego są wykonane z folii polietylenowej o grubości 21 μm powleczonej aluminium:

P r z y k ł a d 1

- Grubość e pianki elementu środkowego 14: 2 mm;

- Wysokość H falistości: 13 mm;

- Skok P falistości: 38 mm;

- Przewodność cieplna równoważnikowa: 0.031 W/(m.K);

P r z y k ł a d 2

- Grubość e pianki elementu środkowego 14: 2 mm;

- Wysokość H falistości: 20 mm;

- Skok P falistości: 38 mm;

- Przewodność cieplna równoważnikowa: 0.038 W/(m.K);

Na podstawie tych dwóch przykładów można stwierdzić, że zmniejszenie wysokości H falistości poprawia sprawność termiczną.

W przedstawionych przykładach, kanały 16 są jedynie wypełnione powietrzem otaczającym, ale można byłoby rozważyć aby te kanały 16 były wypełnione całkowicie lub częściowo materiałem przepuszczającym powietrze i giętkim umożliwiającym również prasowanie i powrót do stanu pierwotnego taśmy 10.

W związku z tym, struktura taśmy 10 jest kompromisem pomiędzy parametrami, w szczególności geometrycznymi, uwzględnianymi w celu oceny parametrów izolacji cieplnej i parametrami mechanicznymi, w tym plastyczności, które są utrzymywane na skutecznych poziomach.

Ponadto, dzięki wynalazkowi, otrzymuje się taśmę 10, której przewodność cieplna wynosi od 0,025 do 0,065 W/m.°C, i korzystnie od 0,030 do 0,036 W/m.°C

Ponadto, parametry takiej taśmy są korzystne z więcej niż jednego powodu, jak to wynika z figur 10 i 11, na których porównano wynalazek z tradycyjnymi wyrobami izolacyjnymi jak następuje:

- A: wełna mineralna o małej gęstości (przewodność cieplna = 40 m W/K.m)

- B: wełna mineralna o średniej gęstości (przewodność cieplna = 32 m W/K.m)

- C: polistyren (przewodność cieplna = 32-35 m W/K.m)

- D: poliuretan (przewodność cieplna = 21-23 m W/K.m)

- wynalazek: chodzi o odcinek taśmy 10 zgodnej z wynalazkiem, przy czym element środkowy 14 jest z pianki polietylenowej o grubości 2 mm, H_= 17 mm, p= 38 mm, a obydwie metalizowane folie 12 z tworzywa sztucznego są z polietylenu o grubości 21 μm powleczonego aluminium (przewodność cieplna = 34-35 m W/K.m).

Na figurze 10, porównuje się parametry oporu cieplnego wyrobów o grubości 100 mm, czyli taśmę pełną w przypadku materiałów A, B, C i D, a w przypadku wynalazku ażurową w związku z falistością elementu środkowego 14 taśmę 10.

W związku z tym, widać, że wyrób według wynalazku ma opór cieplny rzędu 3 m².K/W, porównywalny z oporem cieplnym tradycyjnych materiałów izolacyjnych pełnych takich jak wełna mineralna (A i B) lub polistyren (C), ale że w wynalazku proponuje się gęstość 2,5 do 4 razy mniejszą, czyli rzędu od 6 do 8 kg/m³, co umożliwia otrzymanie wyrobu o dobrych parametrach izolacyjnych przy niskiej cenie z uwagi na małą ilość materiału.

Na figurze 11 przedstawiono wartość oporu cieplnego tych samych materiałów, z umieszczeniem dwóch pionowych odstępów powietrznych na przedzie i z tyłu wyrobu: widać, że opór cieplny uzyskany w przypadku wynalazku jest co najmniej trzy razy lepszy niż w przypadku materiałów A, B, C i D.

PL 231 409 B1

Ponadto, stwierdzono że struktura wynalazku tworzy bardzo dobry materiał izolacji akustycznej.

Inne zalety wynikają ze struktury wynalazku:

- technologia wielowarstwowa umożliwia bądź nadanie wysokiej odporności (szczelności) na przejście pary wodnej (pianka z komórkami zamkniętymi w przypadku elementu środkowego 14 i metalizowana folia 12 z tworzywa sztucznego, korzystnie z polietylenu o niskiej gęstości) bądź niskiej odporności na przejście pary wodnej (pianka z komórkami otwartymi w przypadku elementu środkowego 14 i mikroperforowana metalizowana folia 12 z tworzywa sztucznego, korzystnie z polietylenu o niskiej gęstości).

- struktura komórkowa taśmy umożliwia pakowanie w postaci rolek lub paneli sztywnych.

Na figurach 5 i 6 przedstawione są odpowiednio pierwszy przykład i drugi przykład złożonego materiału izolacyjnego wykonanego przez połączenie ze sobą nałożonych na siebie kilku elementów izolacyjnych 30 otrzymanych z opisanej powyżej taśmy 10, przez cięcie.

Złożone materiały izolacyjne 40 według wynalazku zawierają nałożone na siebie co najmniej dwa elementy izolacyjne 30, przy czym nałożone na siebie elementy izolacyjne 30 połączone są powierzchnią tylną, zwróconą w kierunku przeciwnym do wspomnianego elementu środkowego 14 (to znaczy zwrócone na zewnątrz jednej z ich metalizowanych folii 12 z tworzywa sztucznego, lub ogólniej ich pierwszej metalizowanej folii 12 z tworzywa sztucznego), tworząc razem złożony materiał izolacyjny.

Jako korzystnego przykładu połączenia, używa się kleju naniesionego punktami i/lub pociągnięciami i/lub liniami, ciągłymi lub nieciągłymi, na co najmniej jednej z dwóch powierzchni leżących naprzeciwko siebie przed połączeniem elementów izolacyjnych 30 ze sobą.

Możliwe są inne przykłady połączenia, a w szczególności zgrzewanie cieplne warstw 12a z tworzywa sztucznego, które znajdują się naprzeciwko podczas nakładania na siebie elementów izolacyjnych 30.

Na figurze 5, wszystkie elementy izolacyjne 30 złożonego materiału izolacyjnego 40 umieszczone są w taki sposób aby kierunki T falistości pozostawały równoległe względem siebie.

Ta konfiguracja tworzy złożony materiał izolacyjny 40, który można prasować w celu składowania, przez prasowanie wzdłuż kierunku C prostopadłego do powierzchni elementów izolacyjnych 30 lub złożonego materiału izolacyjnego 40, i który może powracać przynajmniej w przybliżeniu do swojej pierwotnej grubości gdy siła ściskająca zostaje zwolniona. W celu utrzymania stanu sprasowanego podczas składowania można użyć elementów zaciskających takich jak taśmy otaczające złożony materiał izolacyjny 40.

Ogólniej, w złożonym materiale izolacyjnym zawierającym n nałożonych na siebie elementów, można użyć par elementów izolacyjnych 30 z zachowaniem tej równoległości kierunku T falistości. W tym przypadku, kierunki T falistości dwóch elementów izolacyjnych 30 nałożonych na siebie są równoległe w celu utworzenia złożonego materiału izolacyjnego 40, w którym falistości są równoległe pomiędzy dwoma nałożonymi na siebie elementami izolacyjnymi 30.

Na figurze 6, wszystkie elementy izolacyjne 30 złożonego materiału izolacyjnego 42 umieszczone są w taki sposób, że kierunki T falistości krzyżują się pod kątem 90° pomiędzy dwoma nałożonymi na siebie elementami izolacyjnymi 30.

Ten układ złożonego materiału izolacyjnego 42 zapewnia maksymalną sztywność, w szczególności wzdłuż kierunku C prostopadłego do powierzchni elementów izolacyjnych 30 lub złożonego materiału izolacyjnego 42.

Ogólniej, w złożonym materiale izolacyjnym zawierającym n nałożonych na siebie elementów, można użyć par elementów izolacyjnych 30 z zachowaniem tego krzyżowania lub położenia pod kątem prostym kierunku T falistości. W tym przypadku, kierunki T falistości dwóch nałożonych na siebie elementów izolacyjnych 30 są skrzyżowane w celu utworzenia złożonego materiału izolacyjnego 42, w którym falistości krzyżują się ze sobą pomiędzy dwoma nałożonymi na siebie elementami izolacyjnymi 30.

Skrzyżowanie dwóch nałożonych na siebie elementów izolacyjnych 30 może też następować nie pod kątem prostym ale pod kątem niezerowym różnym od 90°.

Ponadto, czy to w tej konfiguracji z figury 5 (z falistościami równoległymi do siebie, to znaczy z kanałami 16 równoległymi do siebie w przypadku wszystkich elementów izolacyjnych tworzących złożony materiał izolacyjny 40) lub w konfiguracji z figury 6 ze złożonym materiałem izolacyjnym 42, umożliwia to umieszczenie, podczas układania złożonego materiału izolacyjnego 40 lub 42 jednej lub kilku warstw kanałów 16 równoległych do siebie z dołu do góry w celu wspomagania krążenia powietrza

PL 231 409 B1 z dołu do góry we wspomnianych warstwach kanałów, w celu wykorzystania swobodnego krążenia powietrza w odstępie powietrznym. W tym przypadku, to powietrze w ruchu może umożliwiać odzyskiwanie energii, która przechodzi przez ścianę zgodnie ze zjawiskiem aktywności dynamicznej ściany.

Według trzeciego przykładu wykonania, widocznego na figurach 7A i 7B, jeśli rozpatruje się obydwie pary utworzone przez wszystkie trzy nałożone na siebie elementy izolacyjne 30, w przypadku każdej pary, obydwa nałożone na siebie elementy izolacyjne 30 są przesunięte względem siebie na dwóch przeciwległych krawędziach 31 i 32 podczas gdy obydwie pozostałe krawędzie 33 i 34 pozostają w jednej linii i są ściśle nałożone na siebie pomiędzy wszystkimi elementami izolacyjnymi złożonego materiału izolacyjnego 44a i 44b. W związku z tym, występuje przesunięcie boczne d obydwu przeciwległych krawędzi 31 i 12, z jednej strony pomiędzy pierwszym elementem izolacyjnym 30 (tworzącym element izolacyjny 30 górny na figurach 7A i 7B) i drugim elementem izolacyjnym (30 (tworzącym element izolacyjny 30 środkowy na figurach 7A i 7B), a z drugiej strony pomiędzy drugim elementem izolacyjnym 30 (tworzącym element izolacyjny (30 środkowy na figurach 7A i 7B) i trzecim elementem izolacyjnym 30 (tworzącym element izolacyjny 30 dolny na figurach 7A i 7B).

W związku z tym, w przypadku wariantu z figury 7A, w którym przesunięcie pomiędzy dwoma nałożonymi na siebie elementami izolacyjnymi 30 nie zawsze ma ten sam kierunek, ale ma kierunek przemienny, utworzony jest rowek 45 pomiędzy pierwszym elementem izolacyjnym 30 (tworzącym element izolacyjny 30 górny na figurze 7A) i trzecim elementem izolacyjnym 30 (tworzącym element izolacyjny 30 dolny na figurze 7A) w miejscu krawędzi 31 (po prawej stronie figury 7A), podczas gdy w miejscu krawędzi 32 (po lewej stronie na figurze 7A), drugi element izolacyjny 30 (tworzący element izolacyjny 30 środkowy na figurze 7A) wyznacza żebro 46. Ta konfiguracja według figury 7A umożliwia połączenie typu czop spoczynkowy i gniazdo na czop, czyli tak zwane połączenie na pióro i wpust. Przy takim przesunięciu bocznym, zrozumiałe jest, że połączenie pomiędzy dwoma złożonymi materiałami izolacyjnymi 44a jest ułatwione, przez możliwe połączenie kielichowe pomiędzy żebrem 46 złożonego materiału izolacyjnego 44a i rowkiem 45 drugiego, umieszczonego obok, złożonego materiału izolacyjnego 44a.

W wariancie z figury 7B, wszystkie trzy elementy izolacyjne 30, które są nałożone na siebie mają przesunięcie boczne, które ma zawsze ten sam kierunek pomiędzy dwoma nałożonymi na siebie elementami izolacyjnymi 30, na poziomie przeciwległych krawędzi 31 i 32, w związku z czym otrzymuje się stopnie 47 pierwszego typu od strony krawędzi 31, i stopnie 48 drugiego typu od strony krawędzi 32. Stopnie 47 pierwszego typu pierwszego złożonego materiału izolacyjnego 44b (po lewej stronie na figurze 7B) łączą się idealnie z uwagi na dopełnianie się kształtu ze stopniami 48 drugiego typu drugiego złożonego materiału izolacyjnego 44b (po prawej stronie na figurze 7B).

Alternatywnie, przesunięcie boczne występuje nie tylko na dwóch przeciwległych krawędziach 31 i 32 ale na wszystkich czterech krawędziach 31, 32, 33 i 34, przy czym dwie sąsiednie krawędzie mają ten sam typ przesunięcia, to znaczy pierwsza para sąsiednich krawędzi wyznacza żebro 46 (lub stopnie 48 drugiego typu) a druga para sąsiednich krawędzi wyznacza rowek 45 (lub stopnie 47 pierwszego typu).

W praktyce, przesunięcie boczne d wynosi co najmniej 1 cm, korzystnie wynosi od 2 do 10 cm i korzystnie jest ono rzędu 5 cm (5 cm plus lub minus 15%).

W tych przykładach z figur 5 do 7B, to trzy elementy izolacyjne 30 są na siebie nałożone w celu utworzenia złożonego materiału izolacyjnego 40, 42 lub 44a (44b), ale możliwe jest nałożenie na siebie kilku, bądź dwóch lub więcej, i w szczególności trzech, czterech, pięciu lub sześciu elementów izolacyjnych 30, bądź jeszcze więcej.

W tych przykładach złożonych materiałów izolacyjnych 40, 42 i 44a (44b) przedstawionych na figurach 5 do 7B, elementy izolacyjne 30 tworzą odcinki taśmy 10 o takiej samej długości L1 co szerokość I taśmy 10, bądź elementy izolacyjne o kształcie kwadratowym. Możliwe są oczywiście inne wymiary, w szczególności w celu utworzenia złożonych materiałów izolacyjnych, których długość jest dwukrotnością szerokości.

Te złożone materiały izolacyjne 40, 42 i 44a (44b) mogą być używane jako takie jako wyrób izolacyjny, lub mogą być łączone z innymi elementami składowymi umieszczonymi na jednej lub na obydwu powierzchniach złożonego materiału izolacyjnego 40, 42 lub 44a (44b).

Figury 8A, 8B i 9 przedstawiają wariant wykonania taśmy 10 z figur 1 do 4 . W tym przypadku, podczas wytwarzania taśmy 10', nakłada się na siebie cztery identyczne elementy środkowe 141,142, 143 i 144, i pięć metalizowanych folii 12 z tworzywa sztucznego, tworzących układ dziewięciu elementów składowych nałożonych na siebie.

PL 231 409 B1

Wśród tych metalizowanych folii 12 z tworzywa sztucznego, wyróżnia się cztery metalizowane folie 121 z tworzywa sztucznego pierwszego typu, posiadające tylko jedną warstwę metalową, której powierzchnia metalowa 12b umieszczona jest naprzeciwko jednego z czterech elementów środkowych 141,142,143 i 144 (ku górze na figurze 9), i tylko jedną folię 122 z tworzywa sztucznego drugiego typu, umieszczoną jako folia zewnętrzna w układzie (na górze na figurze 9), mającą jedną warstwę metalową, której powierzchnia metalowa 12b zwrócona jest w kierunku elementu środkowego 141 z góry, i jedną warstwę 12a' z tworzywa sztucznego bardziej gęstą niż warstwy z tworzywa sztucznego metalizowanych folii 121 z tworzywa sztucznego pierwszego typu (na przykład o grubości 60 gm w porównaniu z 20 gm), która tworzy powierzchnię zwróconą na zewnątrz układu.

Na figurach 8A, 8B i 9, falistości każdej pary dwóch sąsiednich elementów środkowych 141,142, 143, 144 mają przesunięcie fazy: na przykład, usytuowanie wierzchołków górnych 14a (wierzchołków dolnych 14b) elementu środkowego 141 nie znajduje się w jednej linii ale jest przesunięte względem usytuowania wierzchołków górnych 14a (wierzchołków dolnych 14b) sąsiedniego elementu środkowego 142. Na figurach 8A, 8B i 9 to przesunięcie wynosi pół skoku P w związku z czym falistości obydwu sąsiednich elementów środkowych 141 i 142 znajdują się w przeciwieństwie faz.

Tworzy się w związku z tym taśmę 101, która zawiera cztery identyczne pojedyncze taśmy 10 (metalizowana folia 121 z tworzywa sztucznego pierwszego typu i falisty element środkowy 141 lub 142 lub 143 lub 144) nałożone na siebie z przesunięciem o pół skoku falistości w kształcie zębów piły pomiędzy dwoma sąsiednimi elementami środkowymi, i folię 122 z tworzywa sztucznego drugiego typu.

Ta taśma 10' ma konfigurację, w której wierzchołki 14a, 14b są umieszczone pionowo w jednej linii (gdy taśma 10' jest pozioma) grupami po cztery, naprzemiennie z wierzchołkiem górnym 14a i wierzchołkiem dolnym 14b. Układ ten jest komórkowy i bliski strukturze gniazda pszczelego, co nadaje mu dobrą wytrzymałość mechaniczną w kierunku T falistości.

Przez wycięcie z takiej taśmy 101, oszczędza się, w stosunku do złożonego materiału izolacyjnego 40 z figury 5, na grubości metalizowanej folii z tworzywa sztucznego, co zmniejsza grubość i koszty bez szkody dla parametrów mechanicznych i parametrów izolacji termicznej taśmy 10' względem parametrów taśmy 10.

Ponadto, taśma 10' lub element izolacyjny 30 utworzony przez nałożenie na siebie kilku falistych elementów środkowych 14, na przykład układ z figury 8A lub 8B (taśma 10'), zachowuje taką samą własność plastyczności co własność stwierdzana i opisana poprzednio w nawiązaniu do figur 3 i 4 w przypadku taśmy 10, to znaczy, że może być prasowana w celu zmniejszenia jej wymiarów zewnętrznych, mogąc jednocześnie odzyskiwać swoje pierwotne wymiary po rozprężeniu sprasowania.

Na figurze 8A, falistości elementów środkowych 141 do 144 są równoległe do siebie i równoległe do poprzecznego kierunku T taśmy 101.

Na figurze 8B, falistości elementów środkowych 141, 142, 143, 144 są równoległe do siebie i równoległe do kierunku podłużnego L taśmy 10'.

Odkształcenie taśmy z materiału typu komórkowego, który jest w stanie wyjściowym płaski, i który tworzy, po sfalowaniu, falisty element środkowy 14, może być uzyskane na wiele sposobów, na gorąco lub na zimno.

Zamocowanie, w szczególności przez naklejenie jednej lub dwóch folii metalowych, mających powierzchnie metalowe 12b na wierzchołkach górnych 14a i/lub wierzchołkach dolnych 14b umożliwia zachowanie falistego kształtu elementu środkowego 14.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Taśma (10) wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego mająca główny kierunek podłużny (L) i poprzeczny kierunek (T) i zawierająca element środkowy (14) połączony z co najmniej jedną, pierwszą metalizowaną folią (12) z tworzywa sztucznego mającą powierzchnię metalową (12b) naprzeciwko wspomnianego elementu środkowego (14), znamienna tym, że element środkowy (14) jest wykonany z materiału typu komórkowego, takiego jak pianka lub wata, i jest falisty, tak że ten element środkowy (14) posiada falistości wyznaczające wierzchołki dolne (14b) i wierzchołki górne (14a), przy czym powierzchnia metalowa (12b) pierwszej metalizowanej folii (12) z tworzywa sztucznego połączona jest z wierzchołkami dolnymi (14b) lub z wierzchołkami górnymi (14a) elementu środkowego (14), przy czym falistości elementu środ

PL 231 409 B1 kowego (14) wyznaczają z pierwszą metalizowaną folią (12) z tworzywa sztucznego kanały (16) i przy czym profil falistości wspomnianego elementu środkowego (14) odpowiada przekrojowi o kształcie zygzakowatym, zaś wspomniane wierzchołki dolne (14b) i wspomniane wierzchołki górne (14a) wyznaczają powierzchnię zewnętrzną płaską, ciągłą i prostoliniową.
2. Taśma (10) według zastrz. 1, znamienna tym, że wysokość (H) falistości elementu środkowego (14), mierzona pomiędzy wierzchołkami górnymi (14a) i wierzchołkami dolnymi (14b), wynosi od 10 mm do 50 mm, korzystnie od 10 m do 25 mm.
3. Taśma (10) według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że skok (P) falistości elementu środkowego (14) wynosi od 10 do 100 mm, korzystnie od 15 do 40 mm, i korzystnie od 25 do 50 mm, i korzystnie wynosi od 32 do 46 mm.
4. Taśma (10) według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że skok (P) falistości elementu środkowego (14) wynosi od 1- do 6- krotności, a korzystnie od 1,5- do 2,5-krotności wysokości (H) falistości mierzonej pomiędzy wierzchołkami górnymi (14a) i wierzchołkami dolnymi (14b).
5. Taśma (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, znamienna tym, że wspomniana powierzchnia zewnętrzna wierzchołków dolnych (14b) i wierzchołków górnych (14a) ma szerokość (w) większą od grubości (e) materiału w taśmie tworzącego element środkowy (14).
6. Taśma (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, znamienna tym, że zawiera ponadto drugą metalizowaną folię (12) z tworzywa sztucznego, tak że wspomniany falisty element środkowy (14) z materiału typu komórkowego znajduje się pomiędzy wspomnianą pierwszą metalizowaną folią (12) z tworzywa sztucznego i wspomnianą druga metalizowaną folią (12) z tworzywa sztucznego, przy czym wspomniana druga metalizowana folia (12) z tworzywa sztucznego połączona jest z innymi wierzchołkami spośród wierzchołków górnych (14a) i wierzchołków dolnych (14b) elementu środkowego (14) niż pierwsza metalizowana folia (12) z tworzywa sztucznego, zaś falistości elementu środkowego (14) wyznaczają z drugą metalizowaną folią (12) z tworzywa sztucznego kanały (16).
7. Taśma (10) według zastrz. 6, znamienna tym, że wspomniana druga metalizowana folia (12) z tworzywa sztucznego ma powierzchnię metalową (12b) zwróconą naprzeciwko wspomnianego elementu środkowego (14) i połączoną ze wspomnianym elementem środkowym (14).
8. Taśma (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, znamienna tym, że ma ona gęstość mniejszą od lub równą 15 kg/m³, korzystnie mniejszą od lub równą 10 kg/m³ i korzystnie rzędu 8 kg/m³.
9. Taśma (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, znamienna tym, że element środkowy (14) wykonany jest z materiału poliolefinowego, korzystnie z polietylenu, polipropylenu lub poliuretanu.
10. Taśma (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, znamienna tym, że materiał, z którego wykonany jest element środkowy (14) ma gęstość mniejszą od lub równą 50 kg/m³.
11. Taśma (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, znamienna tym, że połączenie pomiędzy powierzchnią metalową (12b) wspomnianej pierwszej metalizowanej folii (12) z tworzywa sztucznego i elementem środkowym (14) wykonane jest za pomocą kleju.
12. Taśma (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, znamienna tym, że powierzchnia płaska ciągła wierzchołków dolnych (14b) i wierzchołków górnych (14a) jest równoległa do głównego kierunku podłużnego (L).
13. Taśma (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, znamienna tym, że zawiera tylko jedną metalizowaną folię (12) z tworzywa sztucznego mającą powierzchnię metalową (12b).
14. Taśma (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, znamienna tym, że zawiera ponadto drugą metalizowaną folię (12) z tworzywa sztucznego mającą powierzchnię metalową (12b) połączoną z innymi wierzchołkami spośród wierzchołków dolnych (14b) i wierzchołków górnych (14a) elementu środkowego (14) niż powierzchnia metalowa (12b) pierwszej metalizowanej folii (12) z tworzywa sztucznego, w szczególności, powierzchnia metalowa (12b) pierwszej metalizowanej folii (12) z tworzywa sztucznego jest połączona z wierzchołkami dolnymi (14b), a powierzchnia metalowa (12b) drugiej metalizowanej folii (12) z tworzywa sztucznego jest połączona z wierzchołkami górnymi (14a) albo powierzchnia metalowa (12b) pierwszej metalizowanej folii (12) z tworzywa sztucznego jest połączona z wierzchołkami górnymi (14a), a powierzchnia metalowa (12b) drugiej metalizowanej folii (12) z tworzywa sztucznego jest połączona z wierzchołkami dolnymi (14b).

PL 231 409 B1
15. Taśma (10) według zastrz. 14, znamienna tym, że przewodność cieplna wynosi od 0,025 do 0,065 W/m.°C, i korzystnie od 0,030 do 0,036 W/m.°C.
16. Taśma (10) złożonego materiału izolacyjnego (40; 42) zawierająca nałożone na siebie co najmniej dwie taśmy (10) wyrobów izolacyjnych określone w którymkolwiek z zastrz. od 1 do 15, znamienna tym, że taśmy (10) wyrobów izolacyjnych nałożonych na siebie nawzajem zawierają, każda, tylko jedną folię utworzoną przez pierwszą metalizowaną folię (12) z tworzywa sztucznego i są one połączone ze sobą połączeniem pomiędzy powierzchnią tylną, zwróconą w kierunku przeciwległym do wspomnianego elementu środkowego (14), pierwszej metalizowanej folii (12) z tworzywa sztucznego jednej z taśm (10) wyrobów izolacyjnych i wierzchołkami dolnymi (14b) lub wierzchołkami górnymi (14a) drugiej taśmy (10) wyrobów izolacyjnych, tworząc razem, stanowiącą całość, taśmę złożonego materiału izolacyjnego, i falistości elementu środkowego (14) są przesunięte o pół skoku w kierunku poprzecznym pomiędzy dwiema taśmami (10) wyrobów izolacyjnych nałożonych na siebie.
17. Element izolacyjny (30) z taśmy (10) wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego, określonej w którymkolwiek z zastrz. od 1 do 15, znamienny tym, że stanowi pociętą taśmę (10) wielowarstwowego wyrobu izolacyjnego.
18. Złożony materiał izolacyjny (40; 42) zawierający nałożone na siebie co najmniej dwa elementy izolacyjne (30) określone w zastrz. 17, znamienny tym, że nałożone na siebie elementy izolacyjne (30) są połączone przez powierzchnię tylną, zwróconą w kierunku przeciwległym do wspomnianego elementu środkowego (14), ich pierwszej metalizowanej folii (12) z tworzywa sztucznego.
19. Złożony materiał izolacyjny (42) według zastrz. 18, znamienny tym, że kierunki (T) falistości dwóch nałożonych na siebie elementów izolacyjnych (30) krzyżują się ze sobą, przy czym krzyżują się falistości pomiędzy dwoma sąsiednimi nałożonymi na siebie elementami izolacyjnymi (30).
20. Złożony materiał izolacyjny (40) według zastrz. 18, znamienny tym, że kierunki (T) falistości dwóch elementów izolacyjnych (30) nałożonych na siebie są równoległe, przy czym równoległe są falistości pomiędzy dwoma sąsiednimi nałożonymi na siebie elementami izolacyjnymi (30).
21. Złożony materiał izolacyjny (40) według zastrz. 18 albo 20, znamienny tym, że obydwa nałożone na siebie elementy izolacyjne (30) są przesunięte względem siebie na dwóch przeciwległych krawędziach (31, 32).