PL227907B1 - Okno dachowe z narożnym wspornikiem montażowym - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest okno dachowe, zawierające ramę okienną (1) o zasadniczo prostokątnym obrysie, mającą cztery wzdłużne elementy ramowe (11, 12, 13, 14), przy czym co najmniej dwa sąsiadujące elementy ramowe są zaopatrzone w co najmniej jeden rowek montażowy (15), rozciągający się wzdłuż ich zewnętrznej powierzchni, co najmniej w otoczeniu ich połączenia narożnego, ościeżnicę okienną zamontowaną w ramie okiennej (1) oraz co najmniej jeden narożny wspornik montażowy (3) do zamocowania ramy okiennej (1) do konstrukcji dachowej (21, 22, 23) w miejscu połączenia sąsiadujących elementów ramowych (11, 14). Narożny wspornik montażowy (3) jest jednolitym kształtownikiem metalowym, którego grubość odpowiada zasadniczo wysokości rowka montażowego (15) w elemencie ramowym (11, 14) i który zawiera płaski element pierwszy (32) o wklęsłym L-kształtnym obrysie do osadzenia w rowkach montażowych (15) sąsiadujących elementów ramowych (11, 14) oraz do zamocowania do elementów (23) konstrukcji dachowej (2), prostopadłych do zewnętrznych powierzchni, elementów ramowych (11, 14) oraz płaski element drugi (31), wygięty prostopadle do elementu pierwszego (32), do zamocowania do zewnętrznej powierzchni elementu ramowego (11, 14), przy czym odcinek krawędzi (3231) prostopadłego wygięcia elementów, pierwszego (32) i drugiego (31) jest mniejszy od całkowitej długości wewnętrznej krawędzi (323) elementu pierwszego (32) i jest oddalony równolegle od pozostałego odcinka tej krawędzi (3232) o odległość odpowiadającą zasadniczo głębokości rowka montażowego (15) w elemencie ramowym (11, 14), zaś elementy pierwszy (32) i drugi (31), są zaopatrzone w przelotowe otwory (311, 321 322) dla wkrętów mocujących.

Description

Przedmiotem wynalazku jest okno dachowe zawierające ramę okienną o zasadniczo prostokątnym obrysie mającą cztery wzdłużne elementy ramowe, przy czym co najmniej dwa sąsiadujące elementy ramowe są zaopatrzone w co najmniej jeden rowek montażowy rozciągający się wzdłuż ich zewnętrznej powierzchni co najmniej w otoczeniu ich połączenia narożnego, skrzydło okienne zamontowane w ramie okiennej, oraz co najmniej jeden narożny wspornik montażowy do zamocowania ramy okiennej do konstrukcji dachowej w miejscu połączenia sąsiadujących elementów ramowych.

Ze stanu techniki znanych jest wiele technik mocowania okien dachowych do różnych konstrukcji dachowych, a w szczególności konstrukcji drewnianych składających się zwykle z krokwi i prostopadłych do nich łat.

Na przykład z publikacji WO 99/35355 znany jest wspornik kątowy zawierający pierwszą część przyprostokątną do zamocowania z elementem ramowym oraz drugą część przyprostokątną do zamocowania do konstrukcji dachowej, przy czym pierwszą część przyprostokątną tworzą dwa zasadniczo prostopadłe do siebie segmenty do zamocowania ramy okiennej do konstrukcji dachowej w miejscu połączenia sąsiadujących elementów ramowych.

Polskie zgłoszenie wzoru użytkowego 117857 ujawnia z kolei wspornik narożny mający dwa ramiona do zamocowania do konstrukcji dachowej, które po swojej wewnętrznej stronie mają ukształtowane w płaszczyźnie prostopadłej skrzydełka, przy czym każde ramię jest zwieńczone obszarem przetłoczeń posiadających występy o kształcie odpowiadającym swoim obrysem szerokości rowka ramy okiennej, wystającym poza płaszczyznę skrzydełek na głębokość rowka.

Chociaż wsporniki opisane powyżej polepszają pozycjonowanie okna w konstrukcji dachowej nadal istnieje potrzeba dostarczenia okna dachowego łatwego w montażu i mającego wspornik o konstrukcji prostszej, bardziej ekonomicznej i łatwiejszej do wytworzenia, przy znacznie mniejszym zużyciu materiału w porównaniu do wsporników znanych ze stanu techniki, który dodatkowo ułatwiałby montaż okna.

Istotą wynalazku jest opisane na wstępie okno dachowe, charakteryzujące się tym, że narożny wspornik montażowy jest jednolitym kształtownikiem metalowym, którego grubość odpowiada zasadniczo wysokości rowka montażowego w elemencie ramowym, i który zawiera płaski element pierwszy o wklęsłym L-kształtnym obrysie do osadzenia w rowkach montażowych sąsiadujących elementów ramowych oraz do zamocowania do elementów konstrukcji dachowej prostopadłych do zewnętrznych powierzchni elementów ramowych oraz płaski element drugi, wygięty prostopadle do elementu pierwszego, do zamocowania do zewnętrznej powierzchni elementu ramowego, przy czym odcinek krawędzi prostopadłego wygięcia elementów pierwszego i drugiego jest mniejszy od całkowitej długości wewnętrznej krawędzi elementu pierwszego i jest oddalony równolegle od pozostałego odcinka tej krawędzi o odległość odpowiadającą zasadniczo głębokości rowka montażowego w elemencie ramowym, zaś elementy pierwszy i drugi są zaopatrzone w przelotowe otwory dla wkrętów mocujących.

Upraszcza to zasadniczo konstrukcję okna dachowego i pozwala na jego pewne i proste zamocowanie do konstrukcji dachowej.

Korzystne jest, aby element drugi wspornika montażowego był wygięty w obszarze naroża wewnętrznych krawędzi elementu pierwszego.

Pozwala to na zwiększenie tolerancji wymiarowej ponieważ dzięki temu rowki montażowe sąsiadujących elementów ramowych mogą być względem siebie nieznacznie przesunięte bez wpływu na pewność mocowania ramy okiennej.

Korzystne jest również, aby przelotowe otwory elementu pierwszego wspornika montażowego miały wzdłużny przekrój. Pozwala to na przesuwanie ramy w pewnym zakresie przed jej ostatecznym zamocowaniem.

Wynalazek zilustrowano w przykładzie wykonania i na załączonym rysunku, na którym:

fig. 1 przedstawia schematycznie widok perspektywiczny ramy okna dachowego według wynalazku zamocowanej do konstrukcji dachowej, fig. 2 ilustruje powiększony obszar A z rysunku fig. 1, fig. 3 przedstawia widok przekrojowy wykonany w płaszczyźnie prostopadłej do powierzchni ramy przechodzącej przez linię B-B na rysunku fig. 1, fig. 4 ilustruje przykład wykonania wspornika narożnego okna dachowego według wynalazku w widoku perspektywicznym,

PL 227 907 B1 fig. 5 ilustruje przykład wykonania wspornika narożnego okna dachowego według wynalazku w widoku z góry, a fig. 6 ilustruje przykład wykonania wspornika narożnego okna dachowego według wynalazku w widoku z boku.

Przedstawiona na rysunku fig. 1 rama 1 okna dachowego jest zamocowana do konstrukcji dachowej 2 składającej się z wielu skośnych, równoległych względem siebie krokwi 21 i wielu równoległych względem siebie łat 22, 23 przebiegających prostopadle do krokwi 21. Łaty te są połączone z krokwiami 21 w typowy sposób na przykład za pośrednictwem gwoździ lub wkrętów. Rama 1 ma kształt prostokątny i zawiera dwa boczne elementy ramowe 11, 12 przebiegające równolegle do krokwi 21 oraz dwa poziome elementy ramowe 13, 14 przebiegające równolegle do łat 22, 23. Każdy z elementów ramowych 11-14 wyposażony jest w dwa rowki montażowe 15, które biegną obwodowo na zewnętrznej powierzchni ramy 1. Rama 1 jest zamocowana do konstrukcji dachowej 2 za pomocą czterech narożnych wsporników montażowych 3 przymocowanych do łat 23. Zestaw wsporników dla jednej ramy okiennej zawiera dwa symetryczne wsporniki „lewe” (znajdujące się w dolnym lewym i górnym prawym rogu ramy przedstawionej na rysunku fig. 1) i dwa symetryczne wsporniki „prawe” (znajdujące się w dolnym prawym i górnym lewym rogu ramy 1 z rysunku fig. 1).

Jak przedstawiono na rysunku fig. 2 i fig. 3, każdy wspornik 3 jest jednolitym kształtownikiem metalowym o jednakowej grubości i zawiera płaski element pierwszy 32 osadzony w rowkach montażowych 15 sąsiadujących elementów ramowych 11 i 14 oraz zamocowany do łaty 23 konstrukcji dachowej oraz płaski element drugi 31, prostopadły do elementu pierwszego 32 i zamocowany do zewnętrznej powierzchni elementu ramowego 11, która jest prostopadła do powierzchni elementu pierwszego 32.

Elementy 31,32 mocuje się do konstrukcji dachowej 2 i elementów ramowych za pośrednictwem wkrętów 16 przechodzących poprzez przelotowe otwory 311, 321 i 322. Otwory wzdłużne 322 pierwszego elementu 32 wspornika 3 zapewniają tu pewną tolerancje mocowania ramy 1 okna do konstrukcji dachowej umożliwiając jej ograniczone przesuwanie, natomiast po ostatecznym ustaleniu jej pozycji jest ona mocowana za pośrednictwem wkrętów przechodzących przez okrągłe otwory 321.

Na rysunku fig. 4-6 przedstawiono „prawy” wspornik mocujący z rysunku fig. 1,2 i 3 odpowiednio w widoku aksonometrycznym, w widoku z góry i w widoku z boku.

Element pierwszy 32 wspornika ma formę L-kształtnej, płaskiej płytki, której grubość (g) odpowiada wysokości (h) rowka montażowego 15 (por. rysunek fig. 3) i której zewnętrzne naroża są nieznacznie sfazowane. Ponadto element pierwszy 32 ma cztery otwory przelotowe 321 rozmieszczone parami w jego przeciwległych narożach oraz dwa przelotowe otwory o przekroju wzdłużnym równoległym do ramion tego elementu.

Z wewnętrznego fragmentu 3231 krawędzi 323, w obszarze naroża wewnętrznych krawędzi 323, 324 elementu pierwszego 32 wygięty jest prostopadle do elementu pierwszego 32 element drugi 31 mający tu formę płaskiej płytki o kształcie trójkąta prostokątnego, którego jedna z przyprostokątnych 312 jest prostopadła do płaszczyzny elementu pierwszego 32, a przeciwprostokątna 313 sąsiaduje z wewnętrznym narożnikiem elementu pierwszego 32.

Odcinek krawędzi 3231 prostopadłego wygięcia elementu drugiego 31 jest oddalony równolegle od pozostałego odcinka tej krawędzi 3232 o odległość (d) odpowiadającą zasadniczo głębokości (b) rowka montażowego 15 w elemencie ramowym 11 (por. rysunek fig. 3).

Powyższą konstrukcję należy traktować jedynie przykładowo. Element drugi 32 wspornika może mieć oczywiście inny kształt i może być skierowany w dół bądź w górę względem płaszczyzny łaty 23 konstrukcji dachowej 2. W szczególności możliwy jest też montaż okna za pomocą czterech je dnakowych wsporników, których elementy drugie 32 skierowane będą zarówno w dół, jak i w górę (odpowiednio po przekątnej ramy).

Claims (3)

1. Okno dachowe zawierające ramę okienną o zasadniczo prostokątnym obrysie mającą cztery wzdłużne elementy ramowe, przy czym co najmniej dwa sąsiadujące elementy ramowe są zaopatrzone w co najmniej jeden rowek montażowy rozciągający się wzdłuż ich zewnętrznej powierzchni co najmniej w otoczeniu ich połączenia narożnego, skrzydło okienne zamontowane w ramie okiennej, oraz co najmniej jeden narożny wspornik montażowy do zamocowania

PL 227 907 B1 ramy okiennej do konstrukcji dachowej w miejscu połączenia sąsiadujących elementów ramowych, znamienne tym, że narożny wspornik montażowy (3) jest jednolitym kształtownikiem metalowym, którego grubość (g) odpowiada zasadniczo wysokości (h) rowka montażowego (15) w elemencie ramowym (11, 12, 13, 14), i który zawiera płaski element pierwszy (32) o wklęsłym L-kształtnym obrysie do osadzenia w rowkach montażowych (15) sąsiadujących elementów ramowych (11, 12, 13, 14) oraz do zamocowania do elementów (23) konstrukcji dachowej (2) prostopadłych do zewnętrznych powierzchni elementów ramowych (11, 12, 13, 14) oraz płaski element drugi (31), wygięty prostopadle do elementu pierwszego (32), do zamocowania do zewnętrznej powierzchni elementu ramowego (11, 12, 13, 14), przy czym odcinek krawędzi (3231) prostopadłego wygięcia elementów pierwszego (32) i drugiego (31) jest mniejszy od całkowitej długości wewnętrznej krawędzi (323) elementu pierwszego (32) i jest oddalony równolegle od pozostałego odcinka tej krawędzi (3232) o odległość (d) odpowiadającą zasadniczo głębokości (b) rowka montażowego (15) w elemencie ramowym (11, 12, 13, 14), zaś elementy pierwszy (32) i drugi (31) są zaopatrzone w przelotowe otwory (311, 321 i 322) dla wkrętów mocujących (16).

2. Okno dachowe według zastrz. 1, znamienne tym, że element drugi (31) wspornika montażowego (3) jest wygięty w obszarze naroża wewnętrznych krawędzi (323, 324) elementu pierwszego (32).

3. Okno dachowe według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że przelotowe otwory (322) elementu pierwszego (32) mają wzdłużny przekrój.