PL226334B1 - Podnośnik motocyklowy - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest podnośnik motocyklowy, przeznaczony do podnoszenia motocykla dla umożliwienia dokonania przeglądu lub naprawy wszystkich mechanizmów i układów.

Przy przeglądach motocykli, w czasie napraw, konieczne jest podniesienie go dla umożliwienia dokonania przewidzianych czynności. Najczęściej unoszenie prowadzi się z wykorzystaniem własnych widełek czy stopek motocykla, ale to nie umożliwia swobodnego sprawdzenia mechanizmów i układów motocykla, konieczne jest zastosowanie dodatkowych podpórek czy podwieszeń. Z opisu patentowego US6092787 znany jest podnośnik motocyklowy w postaci szyny najazdowej ustawionej na podłożu na dwóch równoległych ramionach unoszących szynę. Motocykl jest ustawiany na nóżkach i zabezpieczany przed przewróceniem za pomocą podporowych obejm, unieruchamiających przednie koło. Aby wyjąć silnik dołącza się do podnośnika dodatkową tylną obejmę mocującą tylne koło. Ramiona szyny najazdowej są uruchamiane przez skomplikowany układ mechaniczno-hydrauliczny, zamocowany do szyny najazdowej. Ramiona u dołu mają kółka jezdne, umożliwiające przemieszczanie się z motocyklem umieszczonym na podnośniku.

Według wynalazku podnośnik motocyklowy składa się z dwóch bocznych ram z kółkami jezdnymi, przesuwnie połączonych ze sobą poziomą poprzeczką. Każda z ram posiada u góry zamocowane, skierowane do środka podnośnika, sworznie do umieszczania w otworze w osi wahacza tylnego koła motocykla, przy czym wysokość zamocowania sworzni w ramach jest większa od odległości osi wahacza od podłoża.

Korzystne jest, gdy boczne ramy są w postaci nierównoramiennych trójkątów, które na końcach podstawy mają zamocowane kółka jezdne, a w górnych wierzchołkach mają zamocowane sworznie do umieszczania w otworze osi wahacza tylnego koła motocykla, przy czym wysokość zamocowania sworzni w ramach jest większa od odległości osi wahacza od podłoża.

Poprzeczka ma regulowaną długość, a sworznie mają wymienne nasadki, dostosowane do średnicy otworu w osi wahacza tylnego koła.

Korzystne jest, gdy przynajmniej jedno krótsze ramię trójkąta ramy bocznej jest wyposażone w przedłużkę z rękojeścią..

Najlepiej jest, gdy przedłużka jest umieszczona przesuwnie w krótszym ramieniu trójkąta ramy bocznej.

Do poziomej poprzeczki przymocowane jest ramię mocujące, skierowane do tyłu podnośnika.

Ramię mocujące ma regulowaną długość.

Podnośnik motocyklowy według wynalazku ma prostą konstrukcję, jest lekki, składa się w mały, płaski pakiet, nadaje się do podnoszenia większości motocykli, nie wymaga żadnego napędu i zasilania. Uniesiony motocykl stabilnie spoczywa na podłożu a jednocześnie zapewniony jest swobodny dostęp do wszystkich jego mechanizmów i układów. Więcej korzystnych cech podnośnika według wynalazku zostanie omówione w dalszej części przy omawianiu konstrukcji.

Przedmiot wynalazku pokazano na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w przykładzie wykonania podnośnik w widoku aksonometrycznym, fig. 2 przedstawia podnośnik w pierwszej fazie umieszczania w nim motocykla, fig. 3 - w drugiej fazie, a fig. 4 - w końcowym momencie, kiedy motocykl wisi nad podłożem i jest gotowy do naprawy lub dłuższego garażowania.

Jak pokazano na fig. 1, podnośnik motocyklowy składa się z dwóch bocznych ram 1 i 1 w postaci nierównoramiennych trójkątów, które na końcach podstawy 4 i 4' mają zamocowane kółka jezdne tylne 3_i 3' oraz przednie 2 i 2 Ramy 1 i 1' są ze sobą połączone poziomą poprzeczką 5 regulowanej długości. Do poziomej poprzeczki 5 przymocowane jest ramię mocujące 6, skierowane do tyłu podnośnika. W górnym wierzchołku trójkątów bocznych ram 1 i 1 zamocowane są sworznie 7 i Τ', skierowane do środka podnośnika. Wysokość mocowania sworzni 7 i T jest tak ustalona, żeby ich odległość od podłoża była większa od wysokości, na jakiej znajduje się oś wahacza tylnego koła motocykla. Konieczność takiego zróżnicowania tych odległości (wysokości) objaśniono na fig. 2 i fig. 3. Jak pokazano na fig. 2, pochylonym podnośnikiem podjeżdża się na tylnych kółkach 3 i 3' i wzdłuż poziomej poprzeczki 5 zsuwa się do środka obie ramy 1 i 1' celując sworzniami 7 i Τ' w otwór w osi wahacza tylnego motocykla. Większość osi wahaczy motocyklowych posiada takie otwory i tę cechę wykorzystano opracowując konstrukcję podnośnika. Po wstawieniu sworzni 7 i 7 w otwór w osi wahacza blokuje się poziomą poprzeczkę 5 - podnośnik jest sztywno zblokowany z motocyklem. Wtedy wysuwa się z krótszego ramienia trójkąta ramy przedłużkę 8 i pociągając za rękojeść 9, a jednocześnie nadeptując na podstawę trójką w okolicy przedniego kółka 2 lub 21 unosi się tył motocykla

PL 226 334 B1 wykonując obrót podnośnika wokół chwilowego punktu obrotu, którym są tylne kółka 3 i 3 Obrót jest łatwy, gdyż dźwignia utworzona z ramion trójkątów jest nierównoramienna i do podnoszenia motoc ykla wykorzystuje się krótsze ramiona trójkątów, a nadeptuje się na dłuższe ramiona dźwigni. Ponieważ środek ciężkości motocykla znajduje się z przodu, przed punktem zawieszenia motocykla na sworzniach 7 i 7', przednie koło motocykla spoczywa na podłożu, a jedynie tylne wisi w powietrzu - tę fazę pokazano na fig. 3. Można więc prowadzić naprawę układów tylnego koła. Aby unieść również i przednie koło, a tym samym cały motocykl, do poziomej poprzeczki 5 przymocowuje się ramię mocujące 6 - w tym przykładzie wykonania wsuwa się ramię mocujące 6 w obejmę na poziomej poprzeczce 5, a następnie opasuje się siedzenie motocykla i to ramię mocujące 6 dowolną taśmą, linką, sznurem 10 i tak reguluje jej długość, aby doprowadzić do uniesienia przedniego koła. Taśmę, linkę czy sznur 10 można też mocować do podstaw trójkątów ram bocznych 1 i Γ, ale znacznie wygodniej jest przymocować je do ramienia mocującego 6. Motocykl jest uniesiony, podnośnik nie utrudnia dostępu do wszystkich mechanizmów i układów, uniesionym na podnośniku motocyklem swobodnie można podjeżdżać w dowolne miejsce. Można też podnośnik według wynalazku wykorzystać w czasie zimowego postoju motocykla w garażu, stoi on wtedy pionowo (a nie ukośnie na swojej własnej stopce), nie niszczą się opony, gdyż nie mają kontaktu z podłożem, można go swobodnie wprowadzić w dowolne, nawet ciasne miejsce. Wykorzystując odpowiednie nasadki na sworznie 7 i 7' można podnośnik zastosować do podnoszenia prawie wszystkich modeli motocykli.

Claims (7)

1. Podnośnik motocyklowy, posiadający kółka jezdne do przemieszczania motocykla umieszczonego na podnośniku, znamienny tym, że składa się z dwóch bocznych ram (1) i (1') z kółkami jezdnymi (2), (2), (3) i (33, przesuwnie połączonych ze sobą poziomą poprzeczką (5), przy czym każda z ram (1) i (1') posiada u góry zamocowane, skierowane do środka podnośnika, sworznie (7) i (7) do umieszczania w otworze w osi wahacza tylnego koła motocykla, przy czym wysokość zamocowania sworzni (7) i (7) w ramach (1) i (1) jest większa od odległości osi wahacza od podłoża.

2. Podnośnik motocyklowy według zastrz. 1, znamienny tym, że boczne ramy (1) i (1) są w postaci nierównoramiennych trójkątów, które na końcach podstawy mają zamocowane kółka jezdne (2), (2D, (3) i (33, a w górnych wierzchołkach mają zamocowane sworznie (7) i (Τ') do umieszczania w otworze osi wahacza tylnego koła motocykla, przy czym wysokość zamocowania sworzni (7) i (Σ') w ramach (1) i (1) jest większa od odległości osi wahacza od podłoża.

3. Podnośnik motocyklowy według zastrz. 1, znamienny tym, że poprzeczka (5) ma regulowaną długość, a sworznie (7) i (7’) mają wymienne nasadki, dostosowane do średnicy otworu w osi wahacza tylnego koła.

4. Podnośnik motocyklowy według zastrz. 1, znamienny tym, że przynajmniej jedno krótsze ramię trójkąta ramy bocznej (1) lub (1) jest wyposażone w przedłużkę (8) z rękojeścią (9).

5. Podnośnik motocyklowy według zastrz. 4, znamienny tym, że przedłużka (8) jest umieszczona przesuwnie w krótszym ramieniu trójkąta ramy bocznej (1) i/lub (1’).

6. Podnośnik motocyklowy według zastrz. 1, znamienny tym, że do poziomej poprzeczki (5) przymocowane jest ramię mocujące (6), skierowane do tyłu podnośnika.

7. Podnośnik motocyklowy według zastrz. 6, znamienny tym, że ramię mocujące (6) ma regulowaną długość.