PL225379B1 - Urządzenie do szybkiego określania zasięgu drabiny ratowniczej - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do szybkiego określania zasięgu drabiny ratowniczej, w wersji ręcznej i mobilnej służącej do ewakuacji ludzi podczas pożaru budynków lub budowli.

Pożarnicze drabiny samochodowe jak i inne urządzenia do pracy na wysokości, jak np. podnośniki hydrauliczne mają określone bezpieczne pole pracy. Pole to jest podzielone na stosowne zakresy zależne od obciążenia wierzchołka, kosza lub podestu. Praca w danym zakresie obciążeniowym uzależniona jest od parametrów i oceny stanu drabiny przez różnej generacji elektryczne układy zabezpieczające. Układy te zabezpieczają stateczność drabiny oraz zespoły robocze przed uszkodzeniem mechanicznym podczas pracy.

Nie rozwiązanym dotąd problemem jest jednak szybkie i sprawne pozycjonowanie drabiny, czyli wybranie właściwego miejsca do posadowienia i pracy pożarniczej drabiny ratowniczej. Wybranie miejsca posadowienia drabiny ratowniczej ma niejednokrotnie decydujące znaczenie dla powodzenia akcji ratowniczej. Musi być ono wybrane szybko i precyzyjnie.

W praktyce nie prowadzi się żadnej analizy porównawczej zastanej sytuacji do możliwości technicznych drabiny ratowniczej. Akcje prowadzone są często żywiołowo, stąd znaczna przypadkowość co do skutków tych działań - wydłużanie czasu ewakuacji lub wręcz ich uniemożliwienie ze względu na konieczność przestawianie pojazdu z drabiną pożarniczą w inne, bliższe miejsce, w przypadku niewłaściwego pierwotnego jej pozycjonowania.

Z uwagi na różnorodność kształtu obiektów, przybudówek i przeszkód w otoczeniu budynków i budowli jak drzewa, latarnie, słupy banery itp., wykonanie pomiaru odległości w poziomie, tzw. wysięgu, jest często niemożliwe. Ten sposób analizowania nie pozwala wreszcie na określanie w prosty sposób wysokości punktu docelowego i porównania jej z możliwą do uzyskania wysokością wierzchołka drabiny ratowniczej, wynikającą z charakterystyki pola pracy dla danego punktu docelowego.

Wykonanie skomplikowanej analizy w warunkach akcji ratowniczej, pośpiech, często niesprzyjające warunki atmosferyczne itp. jest praktycznie niemożliwe z uwagi na: długi czas tej analizy i łatwość popełnienia błędu.

W praktyce ratowniczo-gaśniczej straży pożarnej nadrzędnym zadaniem jest jak najszybsza ewakuacja osób bezpośrednio zagrożonych pożarem i zjawiskami towarzyszącymi m.in. temperaturą i zadymieniem. Osoby zagrożone znajdują się często w pomieszczeniach na znacznych wysokościach, stąd konieczność użycia specjalnego sprzętu do ratownictwa wysokościowego. Najpopularniejszymi są ratownicze drabiny samochodowe oraz podnośniki robocze, adaptowane do potrzeb straży pożarnej.

Operator drabiny musi w jak najszybszym czasie dotrzeć wierzchołkiem drabiny lub koszem do osób zagrożonych, dokonując wyboru miejsca, tj. określenia odległości punktu docelowego (np. okna), oceny czy wierzchołek drabiny lub kosz sięgnie punktu docelowego a na linii przęseł nie znajdują się żadne przeszkody i czy dopuszczalne obciążenie spowodowane wejściem dodatkowych osób nie spowoduje zmiany stateczności drabiny. Jeżeli okaże się, że operator dokonał błędnej oceny, musi ponownie dokonać tych samych czynności zmieniając miejsce ustawienia drabiny i wykonać szereg manewrów roboczych przęsłami.

W dotychczasowej praktyce ratowniczej podczas pożaru, z uwagi na powszechny pośpiech lub wręcz chaos oraz trudności wykonania analizy możliwości taktycznych drabiny, zaniedbywane jest wykonanie analizy uwzględniającej takie elementy jak: określenia odległości punktu docelowego (np. okna), oceny czy wierzchołek drabiny lub kosz sięgnie punktu docelowego a na linii przęseł nie znajdują się żadne przeszkody i czy dopuszczalne obciążenie spowodowane wejściem osób nie spowod uje naruszenia stateczności drabiny. Prowadzi to bardzo często do konieczności przestawienia drabiny w inne miejsce, gdy próba dotarcia do punktu docelowego - zagrożonych osób - okazała się nieskuteczna. Traci się bezcenny w ratownictwie czas, sięgający czasami kilku minut. Ma to niejednokrotnie zgubne skutki dla oczekujących pomocy osób.

Natomiast, wskutek błędnej oceny operatora, ustawienie drabiny w takim miejscu, że jej praca na określonej wysokości i wysięgu jest niestabilna - poza obszarem stabilnej i bezpiecznej pracy grozi niebezpiecznymi konsekwencjami zarówno dla ratujących i ratowanych ludzi.

Celem wynalazku jest opracowanie urządzenia, które wyeliminuje dotychczasowe niedogodności stosowanych w tym zakresie rozwiązań.

Urządzenie do szybkiego określania zasięgu drabiny ratowniczej według wynalazku, charakteryzuje się tym, że zawiera głowicę pomiarową składającą się z zespołu pomiarowego odległości L,

PL 225 379 B1 zespołu pomiarowego kąta β pochylenia drabiny ratowniczej, w stosunku do punktu docelowego R na obiekcie, natomiast głowica pomiarowa połączona jest z zespołem kalkulacyjnym, zawierającym charakterystykę ruchowa drabiny ratowniczej. Do zespołu kalkulacyjnego przyłączony jest zasilacz, zespół sterowania i transmisji danych, klawiatura, interfejs prezentujący wynik kalkulacji danych pomiarowych z głowicy pomiarowej z danymi zawartymi w charakterystyce ruchowej drabiny pożarniczej, przy czym głowica pomiarowa wyposażona jest w celownik optyczny z reflektorem punktowym.

Urządzenie zawiera usytuowaną na drabinie ratowniczej głowicę pomiarową z kamerą, reflektorem i zespołem pomiarowym kąta obrotu μ.

Głowica pomiarowa, usytuowana na drabinie ratowniczej, osadzona jest na elemencie wykonawczym z napędem, przemieszczającym głowicę pomiarową w płaszczyźnie pionowej i poziomej.

Urządzenie występuje w wersji ręcznej i mobilnej do zamontowania na pożarniczej drabinie samochodowej lub podnośniku.

Rozwiązanie według wynalazku pozwala, przed podjęciem przez operatora decyzji o ustawieniu drabiny na podporach i wykonaniu manewrów roboczych przęsłami, na precyzyjną, szybką i jednoznaczną odpowiedź na pytanie: czy z wybranego miejsca posadowienia pojazdu z drabiną ratowniczą dotrze się wierzchołkiem lub koszem do punktu docelowego, z jakim obciążeniem i przy jakim spos obie pracy drabiny ratowniczej.

Dzięki ręcznemu lub mobilnemu, usytuowanemu na drabinie urządzeniu, operator drabiny, w ciągu kilku do kilkunastu sekund dokonuje z określoną precyzją, bezbłędnego określenia możliwości pracy daną drabiną z określonego miejsca, jeszcze przed rozpoczęciem ustawienia i wysunięcia przęseł drabiny.

Skraca to zdecydowanie czas przygotowania drabiny do pracy, unika się pomyłek związanych z błędnym wyborem miejsca ustawienia drabiny i błędną kalkulacją możliwości wykorzystania drabiny.

Umożliwia to skuteczne, szybkie i pozbawione pomyłek ratownictwo osób zagrożonych.

Sposób szybkiego określania zasięgu drabiny pożarniczej za pomocą urządzenia według wynalazku polega na tym, że dokonuje się wstępnego wyboru potencjalnego miejsca posadowienia drabiny ratowniczej a następnie dokonuje się pomiaru co najmniej dwóch parametrów, w tym odległości L do punktu docelowego R usytuowanego na budynku lub budowli, w którym umieszcza się wierzchołek drabiny ratowniczej, oraz kąta β pochylenia przęseł drabiny ratowniczej, w stosunku do poziomu, po czym dokonuje się porównania mierzonych parametrów z parametrami zawartymi w charakterystyce ruchowej, wyznaczanej dla każdej drabiny ratowniczej, przy której jej praca jest jeszcze stabilna i be zpieczna, uwzględniając jej obciążenie na końcu ostatniego przęsła.

W trakcie porównywania mierzonych parametrów z zakresem charakterystyki ruchowej dr abiny ratowniczej, uwzględnia się sposób pracy drabiny - praca wolnostojąca lub podparta albo z koszem lub bez kosza.

Jeżeli w wyniku porównania, mierzone parametry są poza obszarem charakterystyki ruchowej drabiny ratowniczej dokonuje się zmiany potencjalnego miejsca posadowienia drabiny ratowniczej.

Według wynalazku dokonuje się pomiaru współrzędnych biegunowych L i β lub kartezjańskich x i y punktu docelowego R, który musi osiągnąć koniec ostatniego przęsła drabiny pożarniczej.

W celu korygowania położenia głowicy pomiarowej usytuowanej na drabinie w czasie manewrowania pojazdu z drabiną ratowniczą, utrzymuje się ciągły kontakt z punktem docelowym R, nakierowując kamerę na ten punkt, a realizuje się to przez ciągły pomiar współrzędnych punktu docelowego R w okresie manewrowania pojazdem z drabiną, w celu określenia dogodnego miejsca na opt ymalne jej ustawienie i pracę.

Głowica pomiarowa przemieszczana jest w płaszczyźnie pionowej i poziomej poprzez sterowanie ręczne lub automatyczne z kabiny.

Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładach wykonania podanych na rysunku, na którym fig. 1 - przedstawia sytuację w okresie rozpoczęcia akcji ratowniczo-gaśniczej z wykorzystaniem ręcznego urządzenia przez operatora drabiny pożarniczej, fig. 2 - przedstawia sytuację w okresie rozpoczęcia akcji ratowniczo-gaśniczej z wykorzystaniem urządzenia mobilnego, zainstalowanego na drabinie pożarniczej a elementy prezentujące wyniki analizy i zespoły sterowania usytuowane są w kabinie operatora drabiny ratowniczej, fig. 3 - przedstawia urządzenie ręczne w układzie blokowym, fig. 4 - przedstawia urządzenie mobilne, usytuowane na drabinie ratowniczej w układzie blokowym, fig. 5 - przedstawia przykład ręcznego urządzenia do szybkiego określania zasięgu drabiny ratowniczej, a) w widoku od tyłu, b) w widoku z góry, c) w widoku od czoła, d) operatora z ręcznym urządzeniem podczas pracy, fig. 6 - przedstawia przykład urządzenia zamontowanego w kabinie samochodu

PL 225 379 B1 i na drabinie ratowniczej, fig. 7 - przedstawia przykład usytuowania głowicy pomiarowej na drabinie ratowniczej, fig. 8 - przedstawia głowicę pomiarową montowaną na drabinie ratowniczej.

Przy korzystaniu z urządzenia ręcznego (fig. 1), przed rozpoczęciem akcji ratowniczej i ustawieniem drabiny 5 na podłożu, operator z urządzeniem ręcznym udaje się przed obiekt 6 w celu wstępnego określenia wyboru miejsca do ustawienia drabiny ratowniczej:

- określa wielkość powierzchni niezbędnej do manewrowania pojazdem, wysunięcia i podparcia drabiny pożarniczej na podporach,

- ocenia subiektywnie nośność podłoża,

- sprawdza wolną przestrzeń dla wysięgnika - ominięcie przeszkód na linii przęseł drabiny ratowniczej 5.

Operator stojąc w punkcie A kieruje wzrok w kierunku punktu docelowego R (linia wzroku S-R). Na powierzchni placu musi być wolna przestrzeń na samochód z drabiną pożarniczą z podporami, minimum 2 m od osi obrotu wieżyczki drabiny i dalej od 1,2-2,6 m dla podwozia i podpór przy różnej szerokości podparcia. Na osi wzroku S-R musi znajdować się wolna przestrzeń na przęsła drabiny i kosz - prostopadłościan o szerokości przęseł i kosza, wysokości człowieka (ok. 2 m) i długości od oka operatora do punktu docelowego R.

W tej przestrzeni nie mogą znajdować się jakiekolwiek przeszkody jak: drzewa, latarnie obiekty wolnostojące, pojazdy, przybudówki budynku lub budowli, linie napowietrzne energetyczne, trakcyjne, telefoniczne lub wiszące reklamy itp..

Po takim przygotowaniu operator trzymając w rękach na wysokości oczu ręczne urządzenie do szybkiego określania zasięgu drabiny ratowniczej 5, według wynalazku, w wersji przenośnej, nakierowuje go na punkt docelowy - linia L wzroku S-R i przyciskiem 17 uruchamia proces pomiaru. Punktem docelowym R dla pomiaru musi być płaszczyzna w pobliżu miejsca ewakuacji np. w okolicach okna obiektu 6, od której będzie się w stanie odbić promień lasera dalmierza usytuowanego w urządzeniu, dla dokonania skutecznego pomiaru odległości L. Jednocześnie z pomiarem odległości dokonywany jest pomiar kąta β, pomiędzy linią L a linią poziomą. Wyniki pomiarów długości L i kąta β stanowią współrzędne biegunowe punktu docelowego R. Po uwzględnieniu stosownych poprawek, jak wysokość punktu S względem ziemi czyli punktu A (a = 1,8 m), oraz szerokości podparcia (c + stała, np. 2 m) wyznacza się wysokość punktu docelowego h i jego wysięg b.

Znając wartości współrzędnych h i b (koordynaty) - urządzenie porównuje je z danymi charakterystyki pola pracy danej drabiny ratowniczej zawartymi w pamięci ręcznego urządzenia i otrz ymuje się, na wyświetlaczu 8 urządzenia odpowiedź, np. w postaci odpowiedniego piktogramu, na pytanie czy:

- punkt docelowy jest osiągalny przez drabinę 5 - TAK/NIE,

- jeśli TAK, to z jakim obciążeniem dopuszczalnym możliwa jest praca, uwzględniając pracę z koszem lub bez oraz pracę z podparciem lub bez podparcia drabiny ratowniczej 5.

W przedstawionym przykładzie na fig. 1 punkt docelowy R jest osiągalny przez drabinę ratowniczej 5 z koszem z jedną osobą w koszu 1.

W przykładzie przedstawionym na fig. 1 punkt docelowy U (dwa piętra wyżej punktu R) jest nieosiągalny przez drabinę ratowniczą 5 - należy wybrać inne miejsce posadowienia drabiny - na wyświetlaczu urządzenia pojawia się komunikat NIE (np. w postaci odpowiedniego piktogramu).

Po otrzymaniu jednoznacznego komunikatu TAK operator może przystąpić do ustawienia drabiny 5 i manewrowania wysuwanymi przęsłami aż do osiągnięcia punktu R i rozpocząć akcję ratowania znajdującej się w tym miejscu zagrożonej osoby.

Urządzenie ręczne do szybkiego określania zasięgu drabiny ratowniczej przez operatora przedstawia fig. 5. Urządzenie zawiera głowice pomiarowa 4 składającą się z zespołu pomiarowego 1 odległości L, zespołu pomiarowego 2 kąta β pochylenia drabiny ratowniczej 5 w stosunku do punktu docelowego R na obiekcie 6. Głowica pomiarowa 4 połączoną jest z zespołem kalkulacyjnym 7, w którym umieszczony jest obszar charakterystyki ruchowej 16 drabiny ratowniczej 5. Do zespołu kalkulacyjnego 7 przyłączony jest zasilacz 12, klawiatura 13, wyświetlacz 8 prezentujący wynik kalkulacji danych pomiarowych z głowicy pomiarowej 4 z danymi zawartymi w charakterystyce ruchowej drabiny pożarniczej 5, przy czym głowica pomiarowa 4 wyposażona jest w celownik optyczny 9 z reflektorem punktowym 11.

Wyświetlacz 8 wyników kalkulacji jest w wykonaniu uproszczonym - wyświetlanie piktogramów określających dopuszczalne obciążenia lub w wykonaniu rozbudowanym z monitorem 8 obrazującym wyniki.

PL 225 379 B1

Kolejny przykład wynalazku przedstawiono na fig. 2, gdzie przedstawiono sytuację rozpoczęcia akcji ratowniczo-gaśniczej z wykorzystaniem urządzenia mobilnego. Urządzenie umieszczono na drabinie 5 (fig. 6, 7, 8), gdzie głowica pomiarowa 4 i zespół pomiarowy kąta obrotu μ 3 zamontowane są na drabinie pożarniczej 5 a monitor 8 prezentujący wyniki analizy oraz zespoły sterownicze 10 usytuowane są w kabinie kierowcy-operatora drabiny ratowniczej 5. Głowica pomiarowa 4 zawiera dalmierz laserowy jako zespół pomiarowy 1 odległości L, zespół pomiarowy 2 kąta β pochylenia drabiny ratowniczej 5 w stosunku do punktu docelowego R na obiekcie 6. Obok usytuowany jest zespół pomiarowy kąta obrotu μ 3 głowicy pomiarowej 4. Głowica pomiarowa 4 połączoną jest z zespołem kalkulacyjnym 7, w którym umieszczony jest obszar charakterystyki ruchowej 16 drabiny ratowniczej 5. Do zespołu kalkulacyjnego 7 przyłączony jest zasilacz 12, zespół sterowania 10 i transmisji danych 15, klawiatura 13, monitor 8 prezentujący wynik kalkulacji danych pomiarowych z głowicy pomiarowej 4 z danymi zawartymi w charakterystyce ruchowej drabiny pożarniczej 5. Głowica pomiarowa 4 wyposażona jest w kamerę 9 z reflektorem punktowym 11 i osadzona jest na elemencie wykonawczym z napędem 14.

Zespół manipulatora w kabinie oraz blokowy schemat funkcjonalny przedstawiony został na rysunku fig. 6.

Wyświetlacz 8 wyników kalkulacji może być w wykonaniu uproszczonym - wyświetlanie piktogramów określających dopuszczalne obciążenia. W rozbudowanej wersji urządzenia monitor 8 zawiera naniesiony obszar charakterystyki ruchowej 16 drabiny 5 z wyświetlanym punktem docelowym R i odpowiednimi komentarzami, co przedstawiono na fig. 6. Zabudowę głowicy 4 na drabinie samochodowej 5 przedstawiono na rysunku fig. 7.

Na fig. 6, 7 i 8 przedstawiono przykład budowy głowicy pomiarowej 4 z zespołem sterowania 10.

Operator drabiny 5, siedząc za kierownicą w kabinie manewruje pojazdem, wybiera wstępnie miejsce na posadowienie drabiny pożarniczej 5. Włącza zamontowane w kabinie urządzenie, według wynalazku i następuje automatyczne podniesienie ramienia z głowica pomiarową 4 z położenia transportowego do położenia pracy, z wypoziomowaniem podłużnym i poprzecznym. Optymalnym rozwiązaniem jest umiejscowienie głowicy pomiarowej 4 w osi obrotu wieżyczki ponad linią poręczy drabiny 5. Pozwala to na obserwację obiektu 6 wzdłuż planowanego kierunku pracy przęseł z ominięciem ewentualnych przeszkód na ich drodze. Na monitorze 8 kamery 9 wbudowanej w głowicę pomiarową 4 widoczny jest obraz okna jako punktu docelowego R. Operator za pomocą manipulatora głowicy pomiarowej 4 przyciskami kursorowymi 10 ustawia kamerę 9 na punkt docelowy R na obiekcie 6. Pomocne w tym „celowaniu” będą znaczniki kamery 9, plamka lasera dalmierza widoczna na ścianie obiektu 6 i oświetlenie punktowe z reflektora 11.

Z głowicy pomiarowej 4 wysyłane są oprócz sygnału video także takie dane jak:

- kąt pochylenia β

- odległość kamery do punktu docelowego L

- kąt obrotu μ głowicy pomiarowej 4 w stosunku do osi pojazdu.

Operator na klawiaturze 13 w kabinie kierowcy wprowadza też przewidywane, możliwe szerokości podparcia dla poszczególnych podpór. Ustawia płynnie, za pomocą stosownych przycisków LP, LT, PP, PT położenie reflektorków H (4 sztuki - osobne dla każdej podpory) a skupiona wiązka strumienia świetlnego widoczna jest na podłożu - jest to przewidywane miejsca kontaktu talerzyka podpory z gruntem - położenie przed przeszkodami (zaparkowane pojazdy, krawężniki itp.).

Po naprowadzeniu kamery 9 na punkt docelowy R i wprowadzeniu danych o szerokości poszczególnych podpór, elektroniczny układ kalkulacyjny 7 podaje wynik kalkulacji na monitorze 8 w kabinie.

Informacja jest podana w formie piktogramów dopuszczalnego obciążenia, danych liczbowych współrzędnych punktu docelowego R lub zapasów wysokości i wysięgów lub w formie zobrazowanego pola pracy 16 (z wykresu) z naniesionym na ekran monitora 8 wyliczonym punktem docelowym R.

W przypadku braku zasięgu drabiny 5 możliwe jest bezzwłoczne wyszukanie innego potencjalnego miejsca dla ustawienia drabiny 5.

Na podanym na fig. 2 przykładowo punkt R jest osiągalny z koszem obciążonym 1 osobą.

W przypadku punktu docelowego U (2 piętra wyżej) nie ma możliwości dotarcia wierzchołka drabiny 5 do tego punktu.

Kolejny przykład wykonania urządzenia mobilnego usytuowanego na drabinie ratowniczej 5 zawiera układ automatycznego korygowania położenia głowicy pomiarowej 4, dla utrzymania stałego obrazu z kamery 9, co umożliwia nieprzerwany pomiar parametrów punktu docelowego R (kalkulacji)

PL 225 379 B1 w czasie manewrowania pojazdem w celu wyszukania dogodnego miejsca na ustawienie i pracę drabiną 5.

Przedstawione urządzenie pozwala na analizę parametrów pomierzonych z charakterystyką pola pracy 16 drabiny 5 co zapewnia bezpieczne i odpowiedzialne prowadzenie akcji ratowniczej, nawet po uszkodzeniu układu elektrycznego drabiny pożarniczej 5, odpowiedzialnego za kontrolę stanu jej bezpieczeństwa - dopuszczalna w ratownictwie praca na tzw. „wymuszeniu” tj. redundancja systemu zabezpieczeń drabiny.

Operowanie głowicą pomiarową 4, w celu wyszukania punktu docelowego na monitorze 8, dokonuje kierowca z kabiny pojazdu, mając możliwość manewrowania pojazdem (szybkie wyszukiwanie dogodnego miejsca na ustawienie pojazdu). Informacja o możliwości osiągnięcia punktu docelowego wyświetlana jest natychmiast na monitorze 8.

W wersji rozbudowanej możliwe jest automatyczne korygowanie położenia głowicy pomiarowej 4, ustawionej ręcznie na cel, dla utrzymania stałego obrazu z kamery 9, co umożliwia nieprzerwany pomiar parametrów punktu docelowego R (kalkulacji) w czasie manewrowania pojazdem w celu wyszukania dogodnego miejsca na ustawienie i pracę drabiną 5.

Kierowca-operator w kabinie wprowadza, poprzez przyciski 13, do urządzenia dane o możliwych szerokościach wysunięcia bocznego poszczególnych podpór zmiennych, mających bezpośredni wpływ na wielkość pola pracy w poszczególnych zakresach (korygowanie pola pracy). Określanie możliwego miejsca kontaktu poszczególnych podpór z gruntem przed przeszkodami, odbywa się za pomocą sterowanych z zespołu sterowania 10 w kabinie, czterech reflektorków umieszczanych na bocznej ściance pojazdu nad podporami. Reflektorki wysyłają skupioną wiązkę światła (np. lasera), widoczną na podłożu przed przeszkodami, poprzez lusterka wsteczne pojazdu lub osobne minikamery umieszczone na bokach pojazdu (fig. 6 i 7). Po wykonaniu pomiarów i otrzymaniu stosownej informacji o możliwości pracy, w przypadku uszkodzenia elektrycznego systemu odpowiedzialnego za kontrolę stanu bezpieczeństwa drabiny, możliwe jest bezpieczne ratownictwo osób zagrożonych na tzw. „wymuszeniu” (dźwignia wymuszenia umożliwia pracę drabiny z wyłączonym (uszkodzonym systemem elektrycznym) - redundancja systemu zabezpieczeń drabiny

Claims (3)

1. Urządzenie do szybkiego określania zasięgu drabiny ratowniczej zawierające zespół pomiarowy z głowica pomiarową oraz zespół kalkulacyjny, znamienne tym, że zawiera głowicę pomiarową (4) składającą się z zespołu pomiarowego (1) odległości L, zespołu pomiarowego (2) kąta β pochylenia drabiny ratowniczej (5) w stosunku do punktu docelowego R na obiekcie (6), natomiast głowica pomiarowa (4) połączona jest z zespołem kalkulacyjnym (7) zawierającym charakterystykę ruchową (16) drabiny ratowniczej (5), a do zespołu kalkulacyjnego (7) przyłączony jest zasilacz (12), zespół sterowania (10) i transmisji danych (15), klawiatura (13), interfejs (8) prezentujący wynik kalkulacji danych pomiarowych z głowicy pomiarowej (4) z danymi zawartymi w charakterystyce ruchowej drabiny pożarniczej (5), przy czym głowica pomiarowa (4) wyposażona jest w celownik optyczny (9) z reflektorem punktowym (11).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zawiera usytuowaną na drabinie rato wniczej (5) głowicę pomiarową (4) z kamerą (9), reflektorem (11) i zespołem pomiarowym kąta obrotu μ (3).

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że głowica pomiarowa (4) osadzona jest na elemencie wykonawczym z napędem (14) przemieszczającym głowicę pomiarową (4) w płaszczyźnie pionowej i poziomej.