PL222854B1 - Nabój moździerzowy - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest nabój moździerzowy, składający się z pocisku, ładunku miotającego oraz łuski połączonej ze stabilizatorem brzechwowym, poprzez układ łączący tylną część trzonu stabilizatora brzechwowego ze zgrubieniem środkowym dna łuski, mieszczącym zapłonnik. Łuska pozwala na jednoznaczne usytuowanie naboju w komorze nabojowej moździerza podczas jego ładowania od strony zamka oraz zapobiega przedostawaniu się produktów spalania ładunku miotającego do tyłu, poza zamek moździerza, podczas strzału, gdy pocisk przemieszcza się w lufie.

Znane są naboje moździerzowe składające się z pocisku i ładunku miotającego oraz łuski połączonej ze stabilizatorem brzechwowym.

W ramach jednego z przykładów realizacji wynalazku podanego w zgłoszeniu wynalazczym WO 98/33018 przedstawiono układ połączenia trzonu stabilizatora brzechwowego z łuską naboju moździerzowego. Połączenie to składa się z profilowanej tulei wewnętrznej wchodzącej częściowo w otwór trzonu stabilizatora brzechwowego, posiadającej kołnierz wychodzący poza otwór trzonu stabilizatora brzechwowego. Między tylnym czołem trzonu stabilizatora i górną powierzchnią czołową kołnierza profilowanej tulei wewnętrznej usytuowany jest cienki kołnierz profilowanej tulei zewnętrznej. Profilowana tuleja zewnętrzna połączona jest swoim gwintem wewnętrznym z gwintem zewnętrznym na zgrubieniu dna łuski. Zewnętrzna tuleja profilowana obejmuje przednią powierzchnię czołową oraz część bocznej, zewnętrznej powierzchni zgrubienia środkowego dna łuski. Cienki kołnierz zewnętrznej tulei profilowanej jest dociskany z jednej strony przez tylne czoło trzonu stabilizatora brzechwowego, zaś z drugiej przez kołnierz profilowanej tulei wewnętrznej. W niniejszym układzie łączącym pocisk z łuską najsłabszym elementem, pod względem wytrzymałości na ścinanie, jest cienki kołnierz zewnętrznej tulei profilowanej.

Po załadowaniu moździerza od strony komory nabojowej i zainicjowaniu działania ładunku miotającego, na układ łączący pocisk z łuską działa siła powstała w wyniku ciśnienia produktów spalania, generująca w nim stan naprężeń, wskutek czego następuje zerwanie cienkiego kołnierza profilowanej tulei zewnętrznej, a tym samym rozłączenie pocisku od łuski. Pocisk moździerzowy przemieszcza się w lufie, zaś wraz z łuską pozostaje zewnętrzna tuleja profilowana pozbawiona kołnierza. Po wystrzale, z chwilą otwarcia zamka moździerza, łuska wraz z pozostałym w niej fragmentem profilowanej tulei zewnętrznej zostaje wyrzucona z komory nabojowej.

Istota naboju moździerzowego składającego się z: pocisku, ładunku miotającego oraz łuski połączonej ze stabilizatorem brzechwowym, poprzez układ łączący tylną część trzonu stabilizatora brzechwowego ze zgrubieniem środkowym dna łuski, mieszczącym zapłonnik, polega na tym, że układ łączący zbudowany jest z pierścienia osadczego współpracującego z podtoczeniem wykonanym w trzonie stabilizatora brzechwowego, tulei łączącej, nakrętki oraz zrywanej tulei z kołnierzem posiadającym rowek obwodowy współpracujący z występem zrywającym zgrubienia środkowego łuski, skierowanym do zapłonnika. Ponadto, pierścień osadczy opiera się swą górną powierzchnią czołową na dolnej powierzchni czołowej kołnierza tulei łączącej, poprzez docisk nakrętki, na dolną powierzchnię czołową pierścienia. Nakrętka połączona jest swym gwintem wewnętrznym z gwintem zewnętrznym tulei łączącej, zaś zrywana tuleja jest połączona gwintem zewnętrznym z gwintem wewnętrznym tulei łączącej i jednocześnie opiera się swym rowkiem obwodowym na występie zrywającym zgrubienia środkowego dna łuski.

Zastosowanie w naboju moździerzowym według wynalazku zatrzaskowego układu łączącego, bazującego na pierścieniu osadczym, zapewnia pewne, stabilne i bezpieczne połączenie pocisku moździerzowego z łuską, umożliwiające wzajemny obrót pocisku i łuski oraz ich przekoszenie, a także umożliwia łatwe ich połączenie w warunkach poligonowych, bez konieczności użycia narzędzi warsztatowych oraz rozłączenie za pomocą narzędzi warsztatowych bez ryzyka uszkodzenia elementów składowych układu łączącego.

Wykorzystane w wynalazku połączenie zwiększa niezawodność działania amunicji i bezpieczeństwo podczas jej eksploatacji, zapewniając przy tym odporność amunicji na długotrwałe oddziaływanie wstrząsów powstających, zwłaszcza podczas transportu amunicji pojazdem poruszającym się po nierównym terenie.

Dzięki usytuowaniu kołnierza zrywanej tulei we wnęce zgrubienia środkowego dna łuski, po wystrzale, w komorze nabojowej moździerza, po usunięciu łuski, nie pozostają żadne elementy naboju, zwłaszcza złącza, które mogłyby spowodować nieprawidłowe działanie układu broni lub jej zniszczenie w wyniku oddania kolejnego strzału.

PL 222 854 B1

Przykład wynalazku zilustrowany jest na załączonym rysunku, na którym Fig. 1 przedstawia nabój moździerzowy w widoku z boku, zaś Fig. 2 przedstawia przekrój osiowy fragmentu naboju moździerzowego, obejmujący układ stabilizujący pocisku wraz z połączoną z nim łuską.

120 mm nabój moździerzowy zbudowany jest z pocisku 1 i ładunku miotającego składającego się z zasadniczego ładunku miotającego 2 umieszczonego w trzonie 3 stabilizatora brzechwowego i dodatkowych ładunków miotających 4 nałożonych na trzon 3 stabilizatora brzechwowego, nad skrzydełkami 5, na wysokości zasadniczego ładunku miotającego 2. Ponadto nabój składa się z: łuski 6 zamocowanej do trzonu 3 stabilizatora brzechwowego rozłącznie za pomocą układu łączącego, zbudowanego z pierścienia osadczego 7 współpracującego z podtoczeniem 8 w trzonie 3 stabilizatora brzechwowego, tulei łączącej 9, nakrętki 10 oraz zrywanej tulei 11 z kołnierzem 12 posiadającym rowek obwodowy 13, współpracujący z występem zrywającym 14 zgrubienia środkowego 15 dna 16 łuski 6. Pierścień osadczy 7 opiera się swą górną powierzchnią czołową na dolnej powierzchni czołowej kołnierza 17 tulei łączącej 9 poprzez docisk nakrętki 10 na jego dolną powierzchnię czołową. Nakrętka 10 połączona jest swym gwintem wewnętrznym z gwintem zewnętrznym tulei łączącej 9. Zrywana tuleja 11 jest połączona gwintem zewnętrznym z gwintem wewnętrznym tulei łączącej 9 i jednocześnie opiera się swym rowkiem obwodowym 13 na występie zrywającym 14 zgrubienia środkowego 15 dna 16 łuski 6. Ponadto, we wnęce zgrubienia środkowego 15 dna 16 łuski 6, poniżej dolnej powierzchni czołowej kołnierza 12 zrywanej tulei 11 umieszczony jest zapłonnik 18.

Po załadowaniu moździerza nabojem od strony komory nabojowej i zainicjowaniu działania kolejno ładunków miotających 2, 4 poprzez zapalenie zapłonnika 18, w objętości ograniczonej łuską 6, tylną częścią korpusu pocisku moździerzowego 1 oraz ścianami komory nabojowej moździerza, pod wpływem działania ciśnienia produktów spalania następuje oddzielenie stabilizatora brzechwowego od łuski 6, w wyniku zerwania kołnierza 12 tulei 11 przez występ zrywający 14, w miejscu występowania obwodowego rowka 13. Po oddzieleniu stabilizatora brzechwowego od łuski 6, pocisk moździerzowy 1 wraz z tuleją łączącą 9, pierścieniem osadczym 7, nakrętką 10 i zerwaną tuleją 11, pozbawioną zewnętrznej, obwodowej części kołnierza 12, przemieszcza się w lufie moździerza, zaś zewnętrzna, obwodowa część kołnierza 12 tulei 11 pozostaje we wnęce zgrubienia środkowego 15 dna 16 łuski 6. Po wystrzale, z chwilą otwarcia zamka moździerza, łuska 6 zostaje wyrzucona z komory nabojowej moździerza. Po wystrzale, komora nabojowa moździerza nie zawiera żadnych pozostałości mechanicznych układu łączącego pocisk moździerzowy 1 z łuską 6, umożliwiając oddanie kolejnego strzału.

Claims (1)

1. Zastrzeżenie patentowe

   Nabój moździerzowy składający się z pocisku, ładunku miotającego oraz łuski połączonej ze stabilizatorem brzechwowym poprzez układ łączący tylną część trzonu stabilizatora brzechwowego ze zgrubieniem środkowym dna łuski, mieszczącym zapłonnik, znamienny tym, że układ łączący zbudowany jest z pierścienia osadczego (7) współpracującego z podtoczeniem (8) wykonanym w trzonie (3) stabilizatora brzechwowego, tulei łączącej (9), nakrętki (10) oraz zrywanej tulei (11) z kołnierzem (12) posiadającym rowek obwodowy (13) współpracujący z występem zrywającym (14) zgrubienia środkowego (15) łuski (6), skierowanym do zapłonnika (18), a ponadto, pierścień osadczy (7) opiera się swą górną powierzchnią czołową na dolnej powierzchni czołowej kołnierza (17) tulei łączącej (9), poprzez docisk nakrętki (10), na dolną powierzchnię czołową pierścienia (7), przy czym nakrętka (10) połączona jest swym gwintem wewnętrznym z gwintem zewnętrznym tulei łączącej (9), zaś zrywana tuleja (11) jest połączona gwintem zewnętrznym z gwintem wewnętrznym tulei łączącej (9) i jednocześnie opiera się swym rowkiem obwodowym (13) na występie zrywającym (14) zgrubienia środkowego (15) dna (16) łuski (6).