PL217156B1 - Stopa montażowa słupa - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest stopa montażowa słupa, zwłaszcza słupa stanowiącego element wsporczy tablic i znaków komunikacyjnych, a także różnego rodzaju nośników informacji, reklam, dekoracji, oświetlenia.

Z opisu patentowego PL 175336 ze zgłoszenia patentowego PCT/SE94/00573 znany jest słup mający podstawę z co najmniej trzema umieszczonymi w pewnej odległości od siebie uchwytami zamocowanymi na stałe do tej podstawy oraz fundament z elementami mocującymi, podtrzymujący co najmniej trzy usytuowane w pewnej odległości od siebie pręty umieszczone w uchwytach mocujących słup na fundamencie. Umieszczone na zewnątrz podstawy uchwyty obejmujące pręty mają szczeliny usytuowane wzdłużnie względem słupa i co najmniej na części ich wysokości przelotowe w kierunku poprzecznym do osi wzdłużnej uchwytu. Pręty zamocowane są w uchwytach za pomocą elementu blokującego.

Opis patentowy PL 135942 przedstawia element kotwiący słupki znaków drogowych składający się z dwu jednakowych części stanowiących po złożeniu bryłę elementu o przekroju trapezowym, posiadających półkoliste osiowe wyżłobienia odpowiadające średnicy słupka oraz prostopadłe do nich wyżłobienia podłużne zamknięte w górnej, zwężonej części elementu, wzajemnie przecinające się.

W opisie zgłoszenia w Polsce wzoru użytkowego nr W. 112838 pokazano mocowanie słupka wsporczego składające się z części podziemnej i naziemnej. Część podziemna składa się z profilu stalowego i elementu obciążnikowego, wykonanego ze zbrojonego betonu. Część naziemna składa się z profitu stalowego i elementu stabilizującego wykonanego ze zbrojonego betonu. Słupek wsporczy wprowadzony jest do części podziemnej przez współśrodkowo ulokowany w części naziemnej profil stalowy.

Istota rozwiązania według wynalazku potęga na tym, że do podstawy zamocowany jest trwale pionowy element montażowy w postaci wielokrotnie, symetrycznie względem osi a-a wykształconej ściany, mającej w pobliżu krawędzi podstawy, w strefie centralnej, wnękę małą, której ściany w widoku z góry są zbliżone kształtem do otwartego do wewnątrz okręgu tub elipsy, tub prostokąta, tub ich kombinacji. Od końców ścian wnęki małej odchodzą symetrycznie na boki, pod kątem pomiędzy nimi od 80 do 125° ściany gniazdowe z utworzeniem wnęki dużej o kształcie zbliżonym do trapezu bez podstaw jako fragmentu gniazda słupowego. Od końców ścian gniazdowych odchodzą prostopadle do osi symetrii a-a ściany montażowe.

Naprzeciw elementu montażowego jest usytuowany ścienny, wielokrotnie wygięty, wyjmowalny element dociskowy. Z obu stron elementu dociskowego są boczne, prostopadłe do osi a-a ściany mocujące połączone dwoma wygięciami, z których każde ukształtowane jest według dwóch boków trójkąta bez podstawy, z utworzeniem w strefie środkowej trójkątnej, otwartej na zewnątrz wnęki dużej jako drugiego, uzupełniającego fragmentu gniazda słupowego. Z drugiej strony elementu dociskowego w jego strefie środkowej jest połączona z nim ściana meandryczna, która w widoku z góry stanowi połączenie otwartych figur zbliżonych kształtem do prostokątów tub elips, tub okręgów, tub ich kombinacji z utworzeniem pomiędzy nimi wnęk małych. Element dociskowy połączony jest z elementem montażowym elementami ściągającymi.

Korzystnie w podstawie stopy są otwory montażowe na śruby tub elementy rozporowe mocujące stopę do podłoża, przy czym otwory te są częściowo otwarte na zewnątrz podstawy.

Korzystnie od ukośnych względem osi a-a ścian gniazdowych odchodzą w kierunku krawędzi podstawy, od strony wnęki małej, ściany wzmacniające.

Korzystnie ściany montażowe elementu montażowego mają otwory i ściany mocujące elementu dociskowego mają otwory, usytuowane odpowiadającymi sobie parami na wspólnych osiach.

Otwory ścian montażowych i otwory ścian mocujących są korzystnie tak rozmieszczone, że po odwróceniu elementu dociskowego są usytuowane odpowiednio parami względem siebie na wspólnych osiach.

Korzystnie w otworach ścian montażowych i ścian mocujących są umieszczone elementy ściągające w postaci wkrętów wkręcanych do nagwintowanych wewnętrznie otworów albo w postaci śrub z nakrętkami.

Podstawową zaletą przedstawionego powyżej rozwiązania jest mocowanie i konstrukcja stopy. Mają one na celu istotne zmniejszenie stopnia uszkodzenia pojazdu, w przypadku jego najechania na słup ustawiony na poboczu toru jazdy. Oczywiste jest, że mniejsze uszkodzenie pojazdu skutkuje zwiększeniem bezpieczeństwa umieszczonych w nim ludzi i, co też ma znaczenie, zmniejszeniem

PL 217 156 B1 zagrożenia zniszczenia lub uszkodzenia przewożonego nim ładunku. Podniesieniu bezpieczeństwa służą otwarte częściowo na zewnątrz otwory montażowe podstawy, w przypadku gdy mocowana jest ona do podłoża elementami o łbie mniejszej średnicy od średnicy otworów, z zastosowaniem podkładek, które mogą mieć różną grubość , a także mogą być wykonane z materiałów o różnej wytrzymałości w szczególności na odkształcenie Iub rozerwanie. Po uderzeniu pojazdu w słup podkładka taka może zostać rozerwana lub zagięta przez wyrywaną podstawę, co w obu przypadkach będzie prowadziło do przeciągnięcia łba elementu przez otwór i w efekcie przewrócenia słupa.

Bezpieczeństwo podnosi wydatnie znaczne rozwinięcie ścian gniazda słupowego z uzyskaniem zróżnicowanych stref zgniotu poprzez możliwość rozerwania lub wygięcia poszczególnych elementów, oraz zerwania mocowań ścian z podstawą.

Bardzo istotną zaletą jest również elastyczność stosowania, polegająca na możliwości mocowania słupów o różnych kształtach i wymiarach, a więc słupów okrągłych, czworokątnych, sześciokątnych, ośmiokątnych, profilowanych, czemu służy odmienne wyprofilowanie z dwóch stron elementu dociskowego. Meandryczne ukształtowanie elementu dociskowego umożliwia osadzanie słupa o profilu poprzecznym specjalnie opracowanym pod kątem ograniczenia skutków uderzenia pojazdu.

Dodatkową korzyścią jest możliwość wyboru jednej z dwóch stron według osi a-a mocowania stopy.

Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładach wykonania ziustrowanych rysunkiem, na którym fig. 1 przedstawia widok z góry stopy z przekrojem poprzecznym słupa w postaci rury okrągłej o małej średnicy, osadzonego w gnieździe słupowym, fig. 2 - widok z góry stopy z przekrojem poprzecznym słupa w postaci rury okrągłej o większej średnicy, osadzonego w gnieździe słupowym, fig. 3 - widok z góry stopy z odwróconym w odniesieniu do fig. 1 i fig. 2 elementem dociskowym z przekrojem poprzecznym słupa w postaci cienkościennego, otwartego wzdłużnie profitu, osadzonego w gnieździe słupowym, fig. 4 - widok z góry stopy bez elementu dociskowego, fig. 5 - widok czołowy od strony wewnętrznej stopy przedstawionej na fig. 4, fig. 6 - widok z boku stopy przedstawionej na fig. 4, fig. 7 - widok z góry wyjmowalnego elementu dociskowego, fig. 8 - widok czołowy elementu dociskowego od strony wygięć o kształcie zbliżonym do trójkątów bez podstawy, fig. 9 - widok czołowy elementu dociskowego od strony ściany meandrycznej.

P r z y k ł a d 1

Stopa ma podstawę 1 w postaci kwadratowej grubej płyty stalowej, w której dwóch naprzeciwległych bokach są usytuowane w pobliżu krawędzi po dwa okrągłe otwory montażowe 2 połączone z krawędziami podstawy 1 wycięciami o szerokości nieco mniejszej od ich średnicy.

Otwory montażowe 2 przeznaczone są do umieszczenia w nich śrub, które wkręcane są do nagwintowanych wewnętrznie tulei osadzonych w żelbetowym fundamencie stopy.

Do podstawy 1 zamocowane są spoinami pachwinowymi dolne boki stalowych ścian tworzących element montażowy 3, przy czym przy krawędzi podstawy 1, przy której są otwory montażowe 2, usytuowana jest ściana tylna wnęki małej 4. Wnęka ta utworzona jest ścianami ukształtowanymi w widoku z góry w formie kwadratu bez ściany od strony wnętrza stopy. Od końców ścian tworzących wnękę małą 4 odchodzą symetrycznie na boki pod kątem pomiędzy nimi 110° ściany gniazdowe 5 tworzące wnękę dużą 6 o obrysie trapezu bez dolnej i górnej podstawy. Od ścian gniazdowych 5 poprowadzone są w kierunku krawędzi podstawy 1 dwie równolegle do osi a-a ściany wzmacniające 9. Wnęka duża 6 stanowi część gniazda słupowego 7, w którym osadzony jest słup 19. Od końca rozwartych ścian gniazdowych 5 poprowadzone są prostopadłe do osi symetrii stopy a-a ściany montażowe 8.

Naprzeciw elementu 3 usytuowany jest ścienny, wielokrotnie wygięty, wyjmowalny element dociskowy 10, mający z obu stron boczne, prostopadłe do osi a-a ściany mocujące 11 połączone dwoma wygięciami 12, z których każde ukształtowane jest według dwóch boków trójkąta bez podstawy, połączonych z sobą w osi a-a. Połączone z sobą boki wewnętrzne wygięć 12 tworzą trójkątną, otwartą do wnętrza stopy wnękę dużą 13 jako drugiego, uzupełniającego fragmentu gniazda słupowego 7. Z drugiej strony elementu dociskowego 10, w jego strefie środkowej jest połączona z nim ściana meandryczna 14 wygięta w trzy występy o obrysie otwartego kwadratu, pomiędzy którymi utworzone są dwie wnęki małe 15.

Zwrócone ku sobie wnęka duża 6 elementu montażowego 3 i wnęka duża 13 elementu dociskowego 10 tworzą gniazdo słupowe 7 o kształcie w przybliżeniu rombu z odstępem pomiędzy wnękami dużymi 6 i 13, wyznaczonym przez odstępy pomiędzy ścianami montażowymi 8 i ścianami mocującymi 11. Obrazują to widoki z góry przedstawione na fig. 1 i fig. 2. Na fig. 1 mocowany słup okrągły 19 ma

PL 217 156 B1 małą średnicę wymagającą mniejszego gniazda słupowego 7, co uzyskuje się przez odpowiednie zbliżenie elementu dociskowego 10 do elementu montażowego 3.

W ścianach montażowych 8 są po dwa, usytuowane jeden nad drugim otwory 16 i w ścianach mocujących 11 są po dwa, usytuowane jeden nad drugim otwory 17. Każdemu otworowi 16 odpowiada usytuowaniem na jednej osi otwór 17, przy czym właściwość ta występuje również w sytuacji dowolnego odwrócenia elementu dociskowego 10. W parach otworów 16 i 17 umieszczone są elementy ściągające 18 w postaci śrub z nakrętkami, których dokręcenie powoduje docisk elementu dociskowego 10 do słupa 19. Dokręcenie wszystkich elementów ściągających 18 pozwala na wystarczająco mocne posadowienie słupa 19 w gnieździe słupowym 7.

P r z y k ł a d 2

W przykładzie tym, pokazanym na fig. 3, te same środki techniczne co w konstrukcji według przykładu 1 tworzą stopę ze zmianą polegającą na tym, że element dociskowy 10 jest odwrócony o 180° w stosunku do pozycji jaką zajmował w przykładzie 1. W efekcie jest on zwrócony ścianą meandryczną 14 w kierunku elementu montażowego 3, w wyniku czego gniazdo słupowe 7 zmienia zasadniczo kształt, co umożliwia stabilne osadzenie w nim słupa profitowanego 20. Słup ten został opracowany, przebadany i sprawdzony w warunkach użytkowania, w szczególności w aspekcie minimalizowania niekorzystnych skutków dla ludzi, pojazdu i ładunku w przypadku najechania pojazdu na słup.

W opisie, zastrzeżeniach i skrócie używa się określenia słup, przez które natęży rozumieć usytuowany zasadniczo pionowo element wzdłużny o różnych kształtach przekroju poprzecznego i wymiarach w szerokim zakresie, bo od kilku do 100 cm długości średnicy okręgu opisanego na figurze jego przekroju poprzecznego.

Claims (7)

1. Stopa montażowa słupa, mająca podstawę w formie płyty, na której usytuowane są pionowo elementy ścienne wykształcone w gniazdo słupowe, w którym osadzony jest słup, znamienna tym, że do podstawy (1) zamocowany jest trwale pionowy element montażowy (3) w postaci wielokrotnie, symetrycznie względem osi a-a wykształconej ściany, mającej w strefie centralnej w pobliżu krawędzi podstawy (1) wnękę małą (4), której ściany w widoku z góry są zbliżone kształtem do otwartego do wewnątrz okręgu tub elipsy, lub prostokąta, tub ich kombinacji, po czym od końców ścian wnęki małej (4) odchodzą symetrycznie na boki pod kątem pomiędzy nimi od 80 do 125° ściany gniazdowe (5) z utworzeniem wnęki dużej (6) o obrysie w przybliżeniu trapezu bez podstaw, jako fragmentu gniazda słupowego (7), następnie od końców ścian gniazdowych (5) odchodzą prostopadłe do osi symetrii a-a ściany montażowe (8), a naprzeciw elementu montażowego (3) jest usytuowany ścienny, wielokrotnie wygięty, wyjmowalny element dociskowy (10), mający z obu stron boczne, prostopadłe do osi a-a ściany mocujące (11) połączone dwoma wygięciami (12), z których każde ukształtowane jest według dwóch boków trójkąta bez podstawy z utworzeniem w strefie środkowej trójkątnej, otwartej do wnętrza stopy wnęki dużej (13) jako drugiego, uzupełniającego fragmentu gniazda słupowego (7), przy czym z drugiej strony elementu dociskowego (10), w jego strefie środkowej jest połączona z nim ściana meandryczna (14), która w widoku z góry stanowi połączenie otwartych figur zbliżonych do prostokątów lub elips, lub okręgów, tub ich kombinacji z utworzeniem pomiędzy nimi wnęk małych (15), a ponadto element montażowy (3) połączony jest z elementem dociskowym (10) elementami ściągającymi (18).

2. Stopa według zastrz. 1, znamienna tym, że w podstawie (1) umieszczone są otwory montażowe (2) otwarte częściowo na zewnątrz.

3. Stopa według zastrz. 1, znamienna tym, że od ścian gniazdowych (5) odchodzą w kierunku krawędzi podstawy (1) przyległej do wnęki małej (4) ściany wzmacniające (9).

4. Stopa według zastrz. 3, znamienna tym, że ściany wzmacniające (9) są wygięte.

5. Stopa według zastrz. 1, znamienna tym, że ściany montażowe (8) elementu montażowego (3) mają otwory (16) i ściany mocujące (11) elementu dociskowego (10) mają otwory (17), usytuowane odpowiadającymi sobie parami na wspólnych osiach.

6. Stopa według zastrz. 5, znamienna tym, że otwory (16 i 17) są tak usytuowane, że po odwróceniu elementu dociskowego (10) są rozmieszczone odpowiednio parami względem siebie na wspólnych osiach.

PL 217 156 B1

7. Stopa według zastrz. 4, znamienna tym, że w otworach (16 i 17) umieszczone są elementy ściągające (18) w postaci wkrętów wkręcanych do nagwintowanych wewnętrznie otworów, albo w postaci śrub z nakrętkami.