PL217024B1 - Kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) oraz sposób jego wytwarzania - Google Patents

Kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) oraz sposób jego wytwarzania

Info

Publication number
PL217024B1
PL217024B1 PL398412A PL39841212A PL217024B1 PL 217024 B1 PL217024 B1 PL 217024B1 PL 398412 A PL398412 A PL 398412A PL 39841212 A PL39841212 A PL 39841212A PL 217024 B1 PL217024 B1 PL 217024B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
phosphite
acid
naphthyl
diaminobis
methylidene
Prior art date
Application number
PL398412A
Other languages
English (en)
Other versions
PL398412A1 (pl
Inventor
Waldemar Goldeman
Original Assignee
Politechnika Wroclawska
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Politechnika Wroclawska filed Critical Politechnika Wroclawska
Priority to PL398412A priority Critical patent/PL217024B1/pl
Publication of PL398412A1 publication Critical patent/PL398412A1/pl
Publication of PL217024B1 publication Critical patent/PL217024B1/pl

Links

Description

Przedmiotem wynalazku jest kwas naftyIo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) oraz sposób jego wytwarzania znajdujący zastosowanie w szczególności w terapii chorób związanych z zaburzeniami gospodarki wapnia w organizmie oraz w terapii przeciwnowotworowej.
Kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) nie został dotychczas opisany w literaturze.
Znany z patentu niemieckiego nr DE 1002355 sposób wytwarzania kwasów alkiloaminometylenobisfosfonowych polega na reakcji nitryli z trihalogenkami fosforu, ewentualnie w środowisku kwasu fosfonowego, a następnie rozłożeniu otrzymanego produktu pośredniego przy pomocy wody, kwasu octowego lub alkoholu. Inny sposób wytwarzania kwasów alkiloaminometylenobisfosfonowych, znany z patentu nr DE 1958123 oraz publikacji Ploger et al. Zeitschrift far anorganische und allgemeine Chemie 1972, 389 (2), 119-128, polega na reakcji amidów kwasów karboksylowych, ewentualnie N-podstawionych, z kwasem fosfonowym, ewentualnie wytwarzanym w środowisku reakcji z trihalogenkufosforu i wody. Niedogodnością tych sposobów wytwarzania jest konieczność zastosowania drastycznych warunków reakcji, a zwłaszcza podwyższonej temperatury i długiego czasu reakcji, co powoduje obniżenie wydajności procesu i uniemożliwia zastosowanie substratów posiadających labilne grupy.
Jeszcze inną, najczęściej stosowaną i opisywaną w literaturze metodą syntezy kwasów alkiloaminometylenobisfosfonowych jest sposób wytwarzania tych związków opisany w serii patentów japońskich nr JP 54036273, JP 54037829, JP 54037830, JP 54135724, JP 54135773, JP 54144383, oraz patentów nr DE 2831578, AU 4350479 i US 4447256, i polega na reakcji kwaśnej hydrolizy półproduktu otrzymanego w reakcji aminy pierwszorzędowej z fosfonianem dialkilowym i ortomrówczanem trialkilowym. Niedogodnością tego sposobu wytwarzania kwasów alkiloaminometylenobisfosfonowych jest niska reaktywność fosfonianów dialkilowych i ortomrówczanów trialkilowych, co sprzyja reakcjom ubocznym, które znacząco obniżają wydajność procesu i powodują powstawanie dużej ilości uciążliwych produktów ubocznych.
Nieoczekiwanie okazało się, iż estry oktaalkilowe kwasu naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowego) będące produktami pośrednimi w syntezie tego kwasu są nietrwałe w warunkach kwaśnej hydrolizy i ulegają rozpadowi do kwasu aminometylenobisfosfonowego (H2NCH(PO3H2)2). Fakt ten uniemożliwia otrzymanie kwasu naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowego) wspomnianymi powyżej metodami ze względu na silne kwaśne środowisko i zbyt drastyczne warunki prowadzenia reakcji.
Przedmiotem wynalazku jest kwas naftyIo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) o wzorze 1.
Wynalazek dotyczy również sposobu wytwarzania kwasu naftylo-1,5-diamino-bis(metylidenobisfosfonowego) polegający na tym, że jedną część molową 1,5-diizocyjanonaftalenu o wzorze 2, poddaje się reakcji z co najmniej czterema częściami molowymi fosforynu trialkilowego o wzorze ogólnym 3 w którym A oznacza podstawnik alkilowy a zwłaszcza metylowy, etylowy, izopropylowy, butylowy, 2-bromoetylowy i 2-chloroetylowy, oraz co najmniej czterema częściami molowymi kwasu Bronsteda, korzystnie chlorowodoru, którą prowadzi się w temperaturze 253-373K w rozpuszczalniku organicznym wybranym z grupy obejmującej chlorek metylenu, chloroform, dioksan, tetrahydrofuran, toluen, 1,2-dichloroetan oraz eter etylowy, aż do przereagowania substratów, po czym z mieszaniny usuwa się produkty uboczne przez ekstrakcję, a lotne składniki przez destylację pod zmniejszonym ciśnieniem. Następnie poddaje się transestryfikacji halogenkiem trójalkilosililowym przedstawionym wzorem 4 w którym X jest atomem bromu lub jodu, korzystnie bromkiem lub jodkiem trójmetylosililowym, w wyniku czego otrzymuje się odpowiedni ester okta(trialkilosililowy), który dalej dealkiluje się do wolnego kwasu alkoholem korzystnie metanolem lub zamiast alkoholu stosuje się wodę i otrzymuje się w wyniku kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy).
W innym wariancie sposobu według wynalazku ester okataalkilowy poddaje się dealkilacji jodkiem trójmetylosililowym wytwarzanym in situ w reakcji chlorotrójmetylosililowego i jodku sodu w acetonitrylu.
Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładach wykonania i na schemacie reakcji.
P r z y k ł a d 1
Do roztworu 1,5-diizocyjanonaftalenu (2,0 g, 0,010 mola) i fosforynu trietylowego (6,6 g, 0,040 mola) w dichlorometanie (75 ml), dodaje się w temperaturze około 253K 5M roztwór chlorowodoru w dioksanie (12 ml, 0,060 mola). Miesza się w tej samej temperaturze przez godzinę, a następnie mieszaninę miesza się aż do ogrzania się do temperatury pokojowej. Następnie mieszaninę przemywa się zimnym, nasyconym roztworem kwaśnego węglanu sodu. Fazę organiczną oddziela się, a wodną przePL 217 024 B1 mywa chlorkiem metylenu (3x10 ml). Połączone fazy organiczne suszy się nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowuje się do sucha pod ciśnieniem 20 hPa, pozostałość rozpuszcza się w dichlorometanie (100 ml) i w 0°C wkrapla się bromotrójmetylosilan (14,5 ml, 0,1 mola), następnie miesza w temperaturze pokojowej przez około 12 godzin. Mieszaninę odparowuje się do sucha pod ciśnieniem 20 hPa, otrzymaną pozostałość zadaje się metanolem (25 ml) i odparowuje się ponownie do sucha pod ciśnieniem 20 hPa otrzymując surowy produkt, do którego dodaje się mieszaniny wodaaceton (40 ml, 1:2, V/V), powstały osad sączy się pod zmniejszonym ciśnieniem, przemywa i suszy na powietrzu otrzymując czysty w kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) (3,9 g, 74% wydajności w przeliczeniu na wyjściowy izonitryl), którego identyczność potwierdzają widma [WG 9001B]: 31P NMR (1H) (D2O+NaOD, δ [ppm]): 17,4, 1H NMR (D2O+NaOD, δ [ppm], J [Hz]): 3,49 (t, 2H, CHP, J=19,1), 6,43 (d, 2H, ArH, J=8,0), 6,95 (d, 2H, ArH, J=8,0), 7,06 (t, 2H, ArH, J=8,0).
P r z y k ł a d 2
Postępuje się jak w przykładzie 1, z tą różnicą, że zamiast bromotrójmetylosilanu stosuje się jodotrójmetylosilan (14,3 ml, 0,1 mola).
Otrzymuje się w wyniku czysty kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) identyczny jak w przykładzie 1.
P r z y k ł a d 3
Do roztworu 1,5-diizocyjanonaftalenu (2,0 g, 0,010 mola) i fosforynu trietylowego (6,6 g, 0,040 mola) w dichlorometanie (75 ml), dodaje się w temperaturze około 253K 5M roztwór chlorowodoru w dioksanie (12 ml, 0,060 mola). Miesza się w tej samej temperaturze przez godzinę, a następnie mieszaninę miesza się aż do ogrzania się do temperatury pokojowej. Następnie mieszaninę przemywa się zimnym, nasyconym roztworem kwaśnego węglanu sodu. Fazę organiczną oddziela się, a wodną przemywa chlorkiem metylenu (3x10 ml). Połączone fazy organiczne suszy się nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowuje się do sucha pod ciśnieniem 20 hPa, pozostałość rozpuszcza się w acetonitrylu (150 ml), dodaje się jodku sodu (0,10 mola, 15,5 g), następnie w temperaturze około 298K wkrapla się chlorotrójmetylosilan (0,10 mola, 12,9 ml) i miesza przez około 12 godzin w temperaturze pokojowej. Powstały chlorek sodu sączy się pod zmniejszonym ciśnieniem i przemywa acetonitrylem (3x20 ml). Przesącz odparowuje się do sucha pod ciśnieniem 20 hPa, otrzymaną pozostałość zadaje się metanolem (25 ml) i odparowuje się ponownie do sucha pod ciśnieniem 20 hPa otrzymując surowy produkt, do którego dodaje się mieszaniny woda-aceton (40ml, 1:2, V/V), powstały osad sączy się pod zmniejszonym ciśnieniem, przemywa i suszy na powietrzu otrzymując czysty kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) identyczny jak w przykładzie 1.
P r z y k ł a d 4
Postępuje się jak w przykładzie 1, z tą różnicą, że zamiast fosforynu trójetylowego stosuje się fosforyn trójmetylowy (5,0 g, 0,04 mola). Otrzymuje się w wyniku czysty kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) identyczny jak w przykładzie 1.
P r z y k ł a d 5
Postępuje się jak w przykładzie 1, z tą różnicą, że zamiast fosforynu trójetylowego stosuje się fosforyn trójbutylowy (10,0 g, 0,04 mola). Otrzymuje się w wyniku czysty kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) identyczny jak w przykładzie 1.
P r z y k ł a d 6
Postępuje się jak w przykładzie 1, z tą różnicą, że zamiast fosforynu trójetylowego stosuje się fosforyn trój izopropylowy (8,3 g, 0,04 mola). Otrzymuje się w wyniku czysty kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) identyczny jak w przykładzie 1.
P r z y k ł a d 7
Postępuje się jak w przykładzie 1, z tą różnicą, że zamiast fosforynu trójetylowego stosuje się fosforyn tris(2-chloroetylowy) (10,8 g, 0,04 mola). Otrzymuje się w wyniku czysty kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) identyczny jak w przykładzie 1.
P r z y k ł a d 8
Postępuje się jak w przykładzie 1, z tą różnicą, że zamiast fosforynu trójetylowego stosuje się fosforyn tris(2-bromoetylowy) (16,1 g, 0,04 mola). Otrzymuje się w wyniku czysty kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) identyczny jak w przykładzie 1.
P r z y k ł a d 9
Postępuje się jak w przykładzie 1, z tą różnicą, że zamiast dichlorometanu stosuje się tetrahydrofuran (150 ml), otrzymuje się produkt identyczny jak w przykładzie 1.
PL 217 024 B1
P r z y k ł a d 10
Postępuje się jak w przykładzie 1, z tą różnicą, że zamiast dichlorometanu stosuje się toluen (75 ml), otrzymuje się produkt identyczny jak w przykładzie 1.
P r z y k ł a d 11
Postępuje się jak w przykładzie 1, z tą różnicą, że zamiast dichlorometanu stosuje się 1,2-dichloroetan (75 ml), otrzymuje się produkt identyczny jak w przykładzie 1.
P r z y k ł a d 12
Postępuje się jak w przykładzie 1, z tą różnicą, że zamiast dichlorometanu stosuje się chloroform (75 ml), otrzymuje się produkt identyczny jak w przykładzie 1.
P r z y k ł a d 13
Postępuje się jak w przykładzie 1, z tą różnicą, że zamiast dichlorometanu stosuje się eter dietylowy (150 ml), otrzymuje się produkt identyczny jak w przykładzie 1.
P r z y k ł a d 14
Postępuje się jak w przykładzie 1, z tą różnicą, że zamiast dichlorometanu stosuje się dioksan (75 ml), otrzymuje się produkt identyczny jak w przykładzie 1.
P r z y k ł a d 15
Do roztworu 1,5-diizocyjanonaftalenu (2,0 g, 0,010 mola) i fosforynu trietylowego (6,6 g, 0,040 mola) w dichlorometanie (75 ml), dodaje się w temperaturze około 253K 5M roztwór chlorowodoru w dioksanie (12 ml, 0,060 mola). Miesza się w tej samej temperaturze przez godzinę, a następnie mieszaninę miesza się aż do ogrzania się do temperatury pokojowej. Następnie mieszaninę przemywa się zimnym, nasyconym roztworem kwaśnego węglanu sodu. Fazę organiczną oddziela się, a wodną przemywa chlorkiem metylenu (3x10 ml). Połączone fazy organiczne suszy się nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowuje się do sucha pod ciśnieniem 20 hPa, pozostałość zadaje się 6M kwasem solnym (50 ml) i ogrzewa w stanie wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 12 godzin. Następnie odparowuje się do sucha pod ciśnieniem 20 hPa, z wrzącej łaźni wodnej, otrzymaną pozostałość zadaję się wodą (50 ml) i odparowuje się ponownie do sucha, czynność tą powtarza się jeszcze dwukrotnie. Otrzymaną pozostałość uciera się z mieszaniną woda-aceton (40 ml, 1:2, V/V), powstały osad sączy się pod zmniejszonym ciśnieniem, przemywa i suszy na powietrzu otrzymując kwas amino(metylenobisfosfonowy) (3,7g, 96% wydajności w przeliczeniu na wyjściowy izonitryl), którego identyczność którego identyczność potwierdzają widma: [WG 11529A]: 31P NMR {1H} (D2O+NaOD, δ [ppm]): 18,4, 1H NMR (D2O+NaOD, δ [ppm], J [Hz]): 2,57 (t, 1H, CHP, J=17,6).

Claims (8)

1. Kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) o wzorze 1.
2. Sposób wytwarzania kwasu naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowego) o wzorze 1, znamienny tym, że jedną część molową 1,5-diizocyjanonaftalenu o wzorze 2, poddaje się reakcji z co najmniej czterema częściami molowymi fosforynu trialkilowego o wzorze ogólnym 3 w którym A oznacza podstawnik alkilowy, a zwłaszcza metylowy, etylowy, izopropylowy, butylowy, 2-bromoetylowy i 2-chloroetylowy, oraz co najmniej czterema częściami molowymi kwasu Br0nsteda, którą prowadzi się w temperaturze 253-373 K w rozpuszczalniku organicznym, aż do przereagowania substratów, po czym z mieszaniny usuwa się produkty uboczne przez ekstrakcję, a lotne składniki przez destylację pod zmniejszonym ciśnieniem, a następnie poddaje się dealkilacji halogenkiem trójalkilosililowym, w wyniku czego otrzymuje się odpowiedni ester okta(trialkilosililowy), który dalej dealkiluje się do wolnego kwasu odczynnikiem zawierającym grupę wodorotlenową i otrzymuje się w wyniku kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy).
3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako fosforyn trójalkilowy stosuje się fosforyn wybrany z grupy obejmującej fosforyn trójmetylowy, fosforyn trójetylowy, fosforyn trójizopropylowy, fosforyn trójbutylowy, fosforyn tris(2-chloroetylowy) oraz fosforyn tris(2-bromoetylowy).
4. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako kwas Bransteda stosuje się chlorowodór.
5. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że reakcję prowadzi się w rozpuszczalniku organicznym wybranym z grupy obejmującej chlorek metylenu, chloroform, dioksan, tetrahydrofuran, toluen, 1,2-dichloroetan oraz eter etylowy.
6. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako halogenek trójalkilosililowy stosuje się bromek trójmetylosililowy lub jodek trójmetylosililowy.
PL 217 024 B1
7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że jodek trójmetylosililowy wytwarza się in situ z jodku sodu i chlorku trójmetylosililowego w acetonitrylu.
8. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako odczynnik zawierający grupę wodorotlenową stosuje się alkohol, korzystnie metanol, lub wodę.
PL398412A 2012-03-12 2012-03-12 Kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) oraz sposób jego wytwarzania PL217024B1 (pl)

Priority Applications (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL398412A PL217024B1 (pl) 2012-03-12 2012-03-12 Kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) oraz sposób jego wytwarzania

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL398412A PL217024B1 (pl) 2012-03-12 2012-03-12 Kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) oraz sposób jego wytwarzania

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL398412A1 PL398412A1 (pl) 2012-08-13
PL217024B1 true PL217024B1 (pl) 2014-06-30

Family

ID=46642260

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL398412A PL217024B1 (pl) 2012-03-12 2012-03-12 Kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) oraz sposób jego wytwarzania

Country Status (1)

Country Link
PL (1) PL217024B1 (pl)

Also Published As

Publication number Publication date
PL398412A1 (pl) 2012-08-13

Similar Documents

Publication Publication Date Title
Boduszek et al. Preparation of new imidazol-2-yl-(amino) methylphosphonates, phosphinates and phosphine oxides and their unexpected cleavage under acidic conditions
Gancarz et al. On the reversibility of hydroxyphosphonate formation in the kabachnik-fields reaction
Kolodyazhnaya et al. An efficient method for the phosphonation of C= X compounds
Morgalyuk et al. Ambident Reactivity of Chloro (dialkylamino)(diphenylphosphinoyl) methanes
PL217024B1 (pl) Kwas naftylo-1,5-diaminobis(metylidenobisfosfonowy) oraz sposób jego wytwarzania
Kiss et al. Methods for the Preparation of Phosphinates and Phosphonates with a Focus on Recent Advances
Kehler et al. Syntheses of novel piperidin-4-ylphosphinic acid, and piperidin-4-ylphosphonic acid analogues of the inhibitory neurotransmitter 4-aminobutyric acid (GABA)
Morgalyuk et al. Reaction of (2-methoxyprop-2-yl) diphenylphosphine oxide with alkyl bromides
PL212754B1 (pl) Nowe kwasy ra-[(bisfosfonometylo)amino]alkanowe i sposób ich wytwarzania
PL215967B1 (pl) Kwas 4-(fosfonometylo)fenyloaminometylidenobisfosfonowy oraz sposób jego wytwarzania
Gazizov et al. Synthesis of (4-hydroxy-3, 5-di-tert-butylphenyl)-chloromethanediphenylphosphine oxide and its reactions with aprotic nucleophilic reagents
Prishchenko et al. Synthesis of new types of aminomethylenediphosphorus-containing acids and their derivatives
Coetzee et al. Phosphorus containing mixed anhydrides—their preparation, labile behaviour and potential routes to their stabilisation
EP2880041B1 (en) Process for preparation of aryl phosphorous compounds
Prishchenko et al. Synthesis of mono-and diphosphorus-substituted proline derivatives containing P–C–N fragments
Morgalyuk et al. Synthesis of polyfunctional methylphosphine oxides
PL208806B1 (pl) Sposób wytwarzania kwasów alkiloaminometylenobisfosfonowych
Khomutnik et al. Trichloropyruvate N-acylimines. Reactions with phosphorus nucleophiles
PL212753B1 (pl) Sposób wytwarzania kwasu [(bisfosfonometylo)amino]etanowego
US6528656B1 (en) Linear or cyclic aminophosphonates as pH markers in phosphorus 31 NMR spectroscopy
Ragulin Synthesis of phosphinic acids on the basis of hypophosphites: VI. General methods for synthesis of pseudo-γ-glutamylpeptides
Bubnov et al. Enamine-based synthesis of functionalized aminoalkyl compounds bearing 3-, 4-or 5-coordinated phosphorus atom
PL208807B1 (pl) Sposób wytwarzania estrów tetraalkilowych kwasów alkiloaminometylenobisfosfonowych
Kozlov et al. Phosphorus-substituted carbothioamides
Murugavel et al. Facile one-pot synthesis of functionalized organophosphonate esters via ketone insertion into bulky arylphosphites